Αμάν πια με την τεχνοφοβία μας!
«Η αποξένωση των ανθρώπων από το φυσικό περιβάλλον και η μοναξιά παρά την αύξηση της επικοινωνίας λόγω Διαδικτύου, ήταν τα κεντρικά ζητήματα που κλήθηκαν να αναπτύξουν οι υποψήφιοι των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων, οι οποίοι εξετάστηκαν στην Νεοελληνική Γλώσσα» γράφει το in.gr.
Απόσπασμα από το κείμενο βιβλίου που δόθηκε στα παιδιά:
«Το περίεργο ωστόσο είναι ότι, όσο η επικοινωνία αυτή πυκνώνει με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα, τόσο η μοναξιά μας, η ανθρώπινη, μεγαλώνει και η αποξένωση κυριαρχεί».
Την σκέψη αυτή την έχουμε ξαναδιαβάσει: Το 1890 για το τηλέφωνο. («Το τηλέφωνο θα καταργήσει την προσωπική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και θα τους οδηγήσει στην απομόνωση»). To 1930 για το ραδιόφωνο. («Οι άνθρωποι θα απομονώνονται ο καθένας μπροστά σε μία συσκευή»). Μετά για την τηλεόραση, τα κινητά, το Internet, και λοιπές τεχνολογικές εξελίξεις.
Το ότι οι άνθρωποι σήμερα συνεννοούνται, συνεργάζονται, συνασπίζονται και πράττουν μέσω Διαδικτύου, αρχίζουν κινήματα και επαναστάσεις, αντιδρούν και σταματάνε οικολογικές καταστροφές (δες τε τι έχει πετύχει η Avaaz.org) το ξεχνάμε;
Το βιβλίο αυτό το έγραψε ένας σεβαστός φίλος και δάσκαλος, ο Γιώργης Γραμματικάκης, που όμως παραμένει αθεράπευτα ρομαντικός.
Αλλά ήταν ανάγκη αυτή τη φράση να χρησιμοποιήσουν για θέμα έκθεσης στις Πανελλαδικές; (Πριν μερικά χρόνια ήταν άλλη αναχρονιστική φράση του Έλιοτ).
Είμαστε η μόνη χώρα που όχι μόνο δεν προωθεί την τεχνολογία, αλλά κυριολεκτικά την πολεμάει. Κρατικές διαφημίσεις καθημερινά μιλάνε για τους «κινδύνους του Διαδικτύου». Διοργανώνονται ημερίδες σε όλη τη χώρα, «με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με την ασφάλεια και τους κινδύνους που ελλοχεύουν κατά την πλοήγηση στο Διαδίκτυο».
Για τις δυνατότητες του Διαδικτύου, την συμβολή του στην παιδεία, την αύξηση της παραγωγής, επιχειρηματικότητας, κοινωνικής οργάνωσης, εργασίας – κουβέντα!
Πιστεύω (έγραψα ένα ολόκληρο βιβλίο για να αναπτύξω την άποψή μου) ότι σε μεγάλο ποσοστό η Κρίση οφείλεται στην τεχνολογική μας υστέρηση. Θέματα όπως η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, απλώς δεν θα υπήρχαν σε ένα ψηφιακά δικτυωμένο και εξελιγμένο κράτος.
Κι εμείς αντί να προωθήσουμε την τεχνολογία (τελευταίοι στην Ε.Ε.) μολύνουμε τις ψυχές των παιδιών με τεχνοφοβικά συνθήματα.
Είμαστε, δυστυχώς, άξιοι της τύχης μας!
