Στην σειρά της LiFO “NakedCity”. Περασμένοτεύχος: Diana V. Cat Black jewelry designer. Φωτογραφήθηκε στο σπίτι της στα Εξάρχεια την Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου. Δήλωσε: «Στην Αθήνα μου αρέσουν αυτά που όμορφα καίγονται».
Τη θυμήθηκα δύο μέρες αργότερα περπατώντας στην Σταδίου. Αυτά «που όμορφα κάηκαν» ήταν εκεί και δεν ήταν καθόλου όμορφα. Ήταν αποτρόπαια, εφιαλτικά.
Όμως η Diana, την ώρα που η Ελλάδα ανατρίχιαζε βλέποντας τις φωτιές στην τηλεόραση, την ώρα που οι πυροσβέστες προσπαθούσαν να σώσουν τα νεοκλασικά, απολάμβανε το όμορφο θέαμα. Κι αν ήταν στους δρόμους, ίσως θα συνεργαζόταν με αυτούς που προσπαθούσαν να εμποδίσουν τους πυροσβέστες. Για να μην της χαλάσουν την ευχαρίστηση.
Προσπαθώ να καταλάβω. Μία νέα γυναίκα, σχεδιάστρια κοσμημάτων (άρα αρκετά καλλιεργημένη) απολαμβάνει την καταστροφή. Όχι της ασκήμιας – της ομορφιάς, της ευγένειας, της αρχοντιάς και της ιστορίας.
Θα μου πείτε: γούστο σου και γούστο της. Εκείνης δεν της αρέσουν τα νεοκλασικά. Ναι αλλά «όμορφα καίγονται»; Ακόμα και στην ταινία του Ντραγκόγιεβιτς («Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται») ο τίτλος είναι σαρκαστικά τραγικός. Τίποτα δεν καίγεται όμορφα. Κάθε φωτιά είναι καταστροφή.
Ίσως, σκέπτομαι, να είναι πυρομανής. Τι λέει η εγκυκλοπαίδεια; «Πυρομανία, η: ψυχαναγκαστική παρόρμηση που παρωθεί ορισμένα άτομα να προκαλούν πυρκαγιές. Έχει όλους τους χαρακτήρες της γνήσιας ιδεοληψίας».
Όμως η Dianaδεν είπε πως βάζει πυρκαγιές αλλά ότι της αρέσουν. Μήπως όμως τις έβαζε κιόλας; Λέτε να ανήκε στις παρέες που πέταγαν τις νέες μολότοφ μέσα στα κτήρια;
Μπα – τίποτα από όλα αυτά. Το πιθανότερο: είναι ένα κορίτσι της μόδας. Σχεδιάζει κοσμήματα, βάφει τα νύχια της μαύρα, μένει στα Εξάρχεια και το παίζει επαναστάτρια. Αυτό ζητάει σήμερα η μόδα. Και πως ορίζεται η επανάσταση; Μα με την καταστροφή, την φωτιά, την αντίδραση. Τι πιστεύουν οι καλοί αστοί: ότι τα νεοκλασικά είναι ωραία; Ε – να λοιπόν. Εμείς τα καίμε και το χαιρόμαστε!
Αχ καημένοι πραγματικοί επαναστάτες και μεγάλοι αναρχικοί, εκεί καταντήσαμε. Εσείς γκρεμίζατε (όσο γινόταν λιγότερο) για να χτίσετε. Τώρα όμως η επανάσταση έγινε μόδα, κάτι σαν πρετ-α πορτέ. Θέλεις να είσαι in, trendy, fashion? Παίζεις τον επαναστάτη και θαυμάζεις την καταστροφή.
Μόνο που μερικοί την πατάνε και παίρνουν τη μόδα στα σοβαρά. Και μετά αδυνατούν να σβήσουν τις πυρκαγιές που άναψαν.