Καλά να είναι δύσκολες οι επιλογές στη ζωή – αλλά να είναι ακόμα δυσκολότερες οι μετά θάνατον;

Σε αυτή τη χώρα, όπου οι ελευθερίες όλο και στενεύουν, όπου δανειστές, πολιτικοί, συνδικαλιστές, μας πιέζουν από κάθε πλευρά, έρχονται τώρα αρχιερείς και φαρισαίοι να μας επιβάλλουν την μεταθανάτια μοίρα μας.

Την ιστορία ίσως την έχετε ακούσει. Ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο Μαρκόπουλου είχε αποφασίσει την δημιουργία αποτεφρωτηρίου νεκρών. Ομόφωνα.

(Υπενθυμίζω πως ο σχετικός νόμος έχει ψηφιστεί εδώ και έξη χρόνια. Και όλα τα σχετικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και ερμηνευτικές εγκύκλιοι είναι έτοιμες από καιρό).

Αλλά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, ο θεωρούμενος και εκσυγχρονιστής, αλλιώς αποφάσισε. Από τον άμβωνα ξεσήκωσε τους Χριστιανούς να πολεμήσουν: «Με πρόφαση τα όποια οικονομικά οφέλη, εντελώς αβίαστα κάποιοι επιδιώκουν να εισαγάγουν πρωτόγνωρα ήθη ποδοπατώντας διαχρονικές ιερές παραδόσεις και περιφρονώντας την εκκλησιαστική μας συνείδηση».

Πράγμα που αποδεικνύει ότι μπορεί να έχεις σπουδάσει στο Harvard, να πήρες Ph.D. από το M.I.T, να έχεις διατελέσει συνεργάτης της NASA – και παρόλα αυτά να παρεμβαίνεις στον κοσμικό χώρο ως Αγιατολάχ.

Τι αφορά έναν ιεράρχη η ύπαρξη ενός νόμιμου δημοτικού αποτεφρωτηρίου; Έχει το μονοπώλιον του θανάτου; Τι ανακατεύεται σε θέματα του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης;  Μόνο παραινέσεις στο ποίμνιό του μπορεί να κάνει. Αλλά δεν έχει δικαίωμα να επιτίθεται στις συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες των υπόλοιπων κατοίκων της χώρας, που μπορεί να είναι άπιστοι, άθεοι ή αλλόθρησκοι. Πώς και με ποιο δικαίωμα θέλει να αποφασίζει και γι αυτούς;

Οι δήθεν περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις είναι πρόσχημα και παραμύθι. Παντού στον κόσμο υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις και ελέγχονται με αυστηρότατες προδιαγραφές. Άλλωστε τόσο μεγάλη ήταν η ευαισθησία των «οικολογούντων», που δεν άφησαν τους ειδικούς επιστήμονες ούτε καν να πάρουν τον λόγο στην έκτακτη γενική συνέλευση.

Έντρομοι μπροστά στο πολιτικό κόστος (η απειλή των πιστών: «στις επόμενες εκλογές δεν θα ξαναβρείτε ούτε τη δική σας ψήφο»)  οι δημοτικοί σύμβουλοι αλλαξοπίστησαν. Ο εκβιασμός έπιασε.

Τι χώρα είναι αυτή όπου το κράτος είναι αδύναμο μπροστά στην εκκλησία, όπου οι  επιλογές των ανθρώπων δεν καθορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους αλλά από τα θρησκευτικά πιστεύω; Είμαστε άραγε δημοκρατία ή θεοκρατία;