Αυτό που κατεπειγόντως χρειάζεται η χώρα είναι μία γερή δόση απελευθέρωσης από όλες τις αγκυλώσεις – ένα φιλελεύθερο μεταρρυθμιστικό σοκ. Ο αριστερός και δεξιός κρατισμός μας οδήγησαν στην άβυσσο. Το υδροκεφαλικό κράτος,  προϊόν πελατειακών σχέσεων έφερε ακόμα περισσότερες πελατειακές σχέσεις, διαφθορά, σπατάλη, υπέρ-δανεισμό, και τελικά χρεοκοπία.

Μόνο με ένα πρόγραμμα επαναστατικών μεταρρυθμίσεων μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Επαναστατικών για την Ελλάδα – σε άλλες χώρες είναι εδώ και δεκαετίες (ή και αιώνες) καθημερινή πραγματικότητα.

Το μεγάλο στοίχημα για τις επόμενες εκλογές δεν είναι Δεξιά ή Αριστερά, Μνημόνιο ή Αντί-μνημόνιο. Είναι μεταρρυθμίσεις ή αδράνεια. Η αποτυχία όλων των τελευταίων κυβερνήσεων οφείλεται στο ότι ενώ επαγγέλθηκαν τον «εκσυγχρονισμό» (Σημίτης) την «επανίδρυση του κράτους» (Καραμανλής), μεταρρυθμιστικά μνημόνια (Παπανδρέου + Τρόικα) δεν έκαναν απολύτως τίποτα!

Όποιο από τα υπάρχοντα κόμματα κι αν εκλεγεί, η αδράνεια θα συνεχιστεί και η καταβαράθρωση της Ελλάδας είναι σίγουρη. Διότι όλα τα κόμματα μας έχουν το κράτος γραμμένο στο DNA τους.

Χωρίς επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις δεν θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε πλούτο – που χρειαζόμαστε επειγόντως. Προϋποθέσεις: ισχυρός ιδιωτικός τομέας (αυτός παράγει πλούτο – ο δημόσιος μόνο γραφειοκρατία), ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα και δημοσιονομικό πλεόνασμα, για να ξεπληρώσουμε χρέη.

Οι Έλληνες (πολιτικοί και ψηφοφόροι) είναι συντηρητικοί και τρέμουν τις αλλαγές. Κι όταν κάποια στιγμή τις τολμήσουν, θα βρεθεί κάποιος τρομαλέος Μπαμπινόσαυρος  (κατά Κασιμάτην) να τις πάρει πίσω.

Ποιοι είναι αυθεντικοί φιλελεύθεροι-μεταρρυθμιστές στην Ελλάδα; Δύο ταλαντούχοι πολιτικοί που όμως έχουν μικρές ελπίδες να βρεθούν στην Βουλή. Ο Στέφανος Μάνος (ο ευφυέστερος και πιο δημιουργικός – γνώμη μου) και η Ντόρα Μπακογιάννη, επίσης ευφυής και ικανή. Για διαφορετικούς λόγους, αμφότεροι μη δημοφιλείς. Κι ένα νέο πρόσωπο, ο Θάνος Τζήμερος, με όλα τα προσόντα ενός χαρισματικού αρχηγού. Δεν τον γνώριζα. Τον παρακολουθώ όμως από τότε που ίδρυσε το κόμμα «Δημιουργία Ξανά!» (ψάξτε το στο Διαδίκτυο) και με έχει εντυπωσιάσει.  Τόσους μήνες τώρα άψογος και στην σκέψη και στην παρουσία.

Τι χρειάζονται; Ένα νέο ενιαίο σχήμα, συστράτευση μεταρρυθμιστών κι από άλλες παρατάξεις (π. χ. Τάσος Γιαννίτσης, Αλέκος Παπαδόπουλος) και ίσως έναν πιο χαρισματικό αρχηγό. Αν κατέβουν διασπασμένοι δεν θα δουν Βουλή και η χώρα θα πέσει στα νύχια των άκρων. Αλλιώς θα μπορούσαν να γίνουν ο τρίτος σύμμαχος μίας συγκυβέρνησης και καταλύτης για μεταρρυθμίσεις. Ας ξεπεράσουν τους εγωισμούς και τις μικρότητες!