Οι ξένοι δημοσιογράφοι εδώ και καιρό μου κάνουν πάντα την ίδια ερώτηση:
- Πότε θα απαλλαγείτε από τους ανίκανους πολιτικούς σας; Πότε θα φανεί μία καινούργια πολιτική ηγεσία με νέους, άφθαρτους και ικανούς ανθρώπους που θα βγάλουν τη χώρα από το τέλμα; Πού βρίσκονται οι ευφυείς και δημιουργικοί Έλληνες;
Φυσικά δεν έχω απάντηση. Την τελευταία φορά που ξεκίνησε μία «νέα και δημιουργική» κίνηση, πήρε λιγότερο από το 1% των ψήφων. Φοβάμαι πως αυτή θα είναι η τύχη και των νέων κινήσεων που αναγγέλθηκαν πρόσφατα, αν δεν αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού.
Ποιοι είναι οι όροι; Πρώτα η μεγάλη μάζα του λαού να απεγκλωβιστεί από την πελατειακή, τοπικιστική, παραδοσιακή σχέση της με τους πολιτικούς. Να πάψει να επιλέγει με τα κριτήρια της κατακερματισμένης κοινωνίας τους «δικούς μας» και να ανοιχτεί προς το νέο και διαφορετικό.
Δεύτερο: οι κινήσεις να συγκεντρώσουν περισσότερα άτομα, να αποκτήσουν μία κρίσιμη μάζα. Αξιόλογοι οι ιδρυτές του «Κοινωνικού Συνδέσμου» (Δοξιάδης, Τσούκας, Στουρνάρας, Φλωρίδης, κ.α.) αλλά εξίσου αξιόλογα ήταν και τα στελέχη της «Δράσης», που απέτυχε παταγωδώς. Δεν αρκεί μία ομάδα διανοούμενων για να σηκώσει ένα κόμμα. Επίσης φαίνονται σωστές οι θέσεις της «Δημιουργίας ΞΑΝΑ» (Θάνος Τζήμερος) αλλά και εκεί απουσιάζει ακόμα περισσότερο η κρίσιμη μάζα. Η πολιτική απαιτεί ανθρώπινο δυναμικό, οργάνωση, δικτύωση, πανελλήνια εκπροσώπηση, και – αλίμονο – κεφάλαια…
Τρίτη και πιο σημαντική προϋπόθεση: Ένας χαρισματικός ηγέτης. (Χαρισματικός, όχι λαϊκιστής!). Που θα γεφυρώσει το κενό ανάμεσα στην ιδρυτική ομάδα και τις ευρύτερες μάζες, που θα ξέρει να «πουλήσει» τις θέσεις και τις απόψεις της κίνησης, να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει το πλήθος. Μιλάνε για το 1909. Τι θα ήταν χωρίς τον Βενιζέλο; Τι θα ήταν το ΠΑΣΟΚ χωρίς τον Ανδρέα; Ένα γκρουπούσκουλο, που θα είχε εξαφανιστεί στις δεύτερες εκλογές.
Δυστυχώς (γιατί έχει και μειονεκτήματα η παρουσία του) ο χαρισματικός ηγέτης σε μας είναι απαραίτητος. Οι διαχειριστές και λογιστές δεν μας πάνε. Και μόνον αν βρεθεί αυτός, υπάρξει η ομάδα με την κρίσιμη μάζα και ο λαός υπερβεί τις αγκυλώσεις του, τότε – μόνο τότε – θα κάνει ξαστεριά.
