Ομολογώ πως το πρόβλημα της Κερατέας με ξεπερνάει. Δεν καταλαβαίνω πώς εξελίχθηκε σε εξέγερση, ανοιχτή σύγκρουση και ανταγωνισμό βαρβαρότητας. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα τελειώσει. Εκεί που φτάσαμε, όποια λύση και αν επιλεγεί, θα έχει αρνητικές συνέπειες.

Οι «ηρωικοί» (το διάβασα κι αυτό) κάτοικοι της Κερατέας έχουν στην πραγματικότητα ένα μόνο επιχείρημα. (Όλα τα άλλα, περί αρχαιολογικού χώρου κλπ., είναι προφάσεις εν αμαρτίαις). Δεν θέλουν τα σκουπίδια στην περιοχή τους. Σε οποιαδήποτε μορφή (ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΗ) με εργοστάσιο ή χωρίς, θαμμένα ή επεξεργασμένα. Δεν τα θέλουν.

Μα, είναι νόμος του κράτους. Μα, έχει κυρωθεί από αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις. Μέχρι και το φιλο-περιβαλλοντολογικό Συμβούλιο της Επικρατείας δεν είχε αντίρρηση. Μα, δεν θα είναι χωματερή, αλλά βιομηχανική μονάδα.

Δεν εμπιστεύονται κανένα, δεν ακούνε κανένα. Απλώς ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ!

Έχουν κατσικωθεί μέσα σε μία απόλυτη άρνηση που τελικά δημιουργεί ένα άλυτο πρόβλημα. Ας υποθέσουμε ότι το κράτος κάμπτεται, ακυρώνει νόμους και αποφάσεις, υποχωρεί και σταματάει. Τότε δικαιώνονται η άρνηση και ο εγωισμός. Δημιουργείται προηγούμενο. Γίνεται γενικός κανόνας.

Ποιος θα δεχθεί τώρα σκουπίδια; Και ειδικά στην Αττική, πού θα πάνε; Το Γραμματικό μόνο δεν επαρκεί, η Φυλή κλείνει και χώρος προσιτός και έρημος στην Αττικοβοιωτία δεν υπάρχει. Ας όψονται τα αυθαίρετα, που έχουν ξεφυτρώσει παντού. (Και τα περισσότερα σπίτια της Κερατέας, αυθαίρετα είναι).

Στην Δυτική Ευρώπη δεν υπάρχει πρόβλημα. Εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων λειτουργούν και μέσα στις πόλεις. Αλλά με την καχυποψία των Ρωμιών κανένα δεν θα γινόταν δεκτό – εδώ δεν το θέλουν ούτε στα πέντε χιλιόμετρα.

Νομίζω ότι το αδιέξοδο της Κερατέας οφείλεται στο πιο χαρακτηριστικό νεοελληνικό γνώρισμα: Τον απόλυτο και άνευ όρων εγωισμό. «Έξω από την δική μου αυλή – κι ας πάνε όπου θέλουν!».

Κι εκείνος ο ταλαίπωρος Εμμάνουελ Καντ όρισε ως ύψιστη ηθική αρχή την «κατηγορική προσταγή»: Πράττε έτσι, που αυτό που θέλεις, να μπορεί να γίνει  καθολικός νόμος.

Καθολικός νόμος από την ανάποδη, η βούληση των Ελλήνων. «Κάνε εσύ το δικό σου, κι οι άλλοι ας πάνε να…».

Τελικά όλοι από την Κερατέα είμαστε…