Πέρασα επτά ημέρες στο Ντουμπάι. Δεν έκανα μόνο τουρισμό - έκανα έρευνα. Με παραξένεψε τόσο αυτό το κράτος, που θέλησα να μάθω περισσότερα.

Τι είναι το Ντουμπάι; με δύο λέξεις θα έλεγα: το αντίθετο της Ελλάδας. Πριν δυο δεκαετίες δεν είχαν τίποτα - τώρα έχουν τα πάντα. Κι εμείς…

Ήταν ένα χωριό. Ούτε κάτι να δεις ούτε να κάνεις. Σήμερα ο πιο δραστήριος τουρίστας θέλει ένα μήνα σκληρή δουλειά για να περιηγηθεί όλα του τα αξιοθέατα.

Έφτιαξαν αξιοθέατα εκεί που είχαν μόνο άμμο - κι εμείς που είχαμε τόσα, τα έχουμε απαξιώσει (και μαζί όλη τη χώρα). Έχουν περισσότερους ουρανοξύστες από οποιοδήποτε μέρος στον κόσμο (και τον ψηλότερο, στα 900 μέτρα) σχεδιασμένους από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες: ένα σκηνικό επιστημονικής φαντασίας.

Μην βιαστείτε να πείτε: να τι κάνει το πετρέλαιο! Το Ντουμπάι ΔΕΝ έχει πετρέλαιο. Έχει φτιάξει ένα ενδιαφέρον τουριστικό προϊόν κι ένα εκπληκτικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Έτσι όλη η υφήλιος επενδύει εκεί – και τα αδελφά εμιράτα τα πετροδολάριά τους.

Το Ντουμπάι ζει από τον τουρισμό και το εμπόριο. Σαράντα εκατομμύρια επισκέπτες είχε τον περασμένο χρόνο. (Με μόνιμο πληθυσμό δύο εκατομμύρια). Οι μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου έχουν εκεί γραφεία από τα οποία ελέγχουν όλη την δουλειά τους σε Ασία και Αφρική. Τα λιμάνια (φτιάχνουν και δεύτερο τεράστιο) και τα αεροδρόμια (επίσης) είναι διαμετακομιστικός σταθμός για το διεθνές εμπόριο. Από την στιγμή που θα ξεφορτωθεί ένα κοντέινερ από το πλοίο, θέλει μόνο μία ώρα για να πετάει προς τον προορισμό του. Φορολογία στις εταιρίες (και τα άτομα); καμία. Παιδεία και περίθαλψη: δωρεάν.

Παράδεισος; Όχι βέβαια. Πολλά τα τρωτά: από το κλίμα, μέχρι το πολίτευμα. Αλλά υπόδειγμα ανάπτυξης. Και πολυπολιτισμικής συνύπαρξης (80% των κατοίκων δεν είναι ντόπιοι). Και καθαριότητας. (Τα πάντα λάμπουν!). Και οργάνωσης.

Κατάθλιψη σε πιάνει. Κάποτε είχαμε τον Τρίτο Κόσμο για παρηγοριά στη σύγκριση. Εδώ ο Τρίτος έγινε πρώτος. Κι εμείς κάπου στον Καιάδα της ανθρωπότητας.

Σκέψου να είχαν Ακρόπολη και Δελφούς, Μύκονο και Σαντορίνη... Αλλά ίσως επειδή δεν τα είχαν πρόκοψαν τόσο πολύ και τόσο γρήγορα...