Χάος: Μεγάλη έλλειψη τάξης και οργάνωσης, γενική σύγχυση. Χαοτικός: συγκεχυμένος, χαώδης. (Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής).

Έχει υπερθετικά το χάος; Γραμματικά όχι. Στην πραγματικότητα, έχει. Διότι εκεί που νομίζεις ότι το ξέρεις, αφού το ζεις τόσα χρόνια – γίνεται ακόμα πιο χαοτικό.

Τώρα που γράφω η χώρα είναι κομμένη στα δύο, στα τέσσερα, στα έξη – τι λέω; Σε έντεκα εκατομμύρια κομμάτια, όσοι και οι Έλληνες. Ο καθένας το δικό του δίκιο, την δική του διεκδίκηση, το δικό του μπαϊράκι. Αδιαφορεί για τον διπλανό του (πήγα να γράψω «πλησίον» και δαγκώθηκα) και ακολουθεί την ατομική του πορεία. Νόμος είναι το δίκιο το δικό μου. Χάος.

Ο υπουργός Οικονομικών βγάζει δίσκο επαιτείας: «Ό,τι έχετε ευχαρίστηση, Χριστιανοί (ή Μουσουλμάνοι). Έχω να ξεπληρώσω δεκάδες δάνεια, να πληρώσω τοκοχρεολύσια, να θρέψω ένα εκατομμύριο χαραμοφάηδες, να πληρώσω δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο μισθό σε ακαμάτηδες, να δώσω εκατομμύρια αποζημιώσεις σε λιμενεργάτες… Δώστε και ο Θεός θα σας τα ανταποδώσει με spread 300 και τόκο 6%...». Χάος.

Δύο Αλέκες ορίζουν την μοίρα μας. Η μία, στην κοσμάρα της, χτίζει φανταστικά κάστρα στην Ισπανία και η άλλη της πλευρά υπονομεύει με λαγούμια και τα λίγα πραγματικά κάστρα που μας απομένουν. Και οι δύο είναι εκτός πραγματικότητας – αλλά δεν φταίνε αυτές. Η πραγματικότητα είναι λάθος. Χάος.

Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν μία. Στο ΕΣΥ και το ΙΚΑ ουρές δυστυχίας. Στα νυχτερινά κέντρα ουρές υπερβολής. Το ίδιο και στα Εμπορικά Κέντρα – πλήθος στο Mall και στο Golden Hall. Είναι η Ελλάδα που καταγράφεται κάτω από το όριο της φτώχειας, μια και δεν κάνει φορολογική δήλωση, και κυκλοφορεί με Καγιέν. Χάος!

Πριν από ογδόντα χρόνια, ο κορυφαίος όλων των χρονογράφων, ο μέγας Παύλος Νιρβάνας, είχε γράψει πως αντιμετώπιζε τους επισκέπτες της εφημερίδας. Όταν τον ρωτούσαν: «Πώς πάνε τα πράγματα;» κουνούσε το κεφάλι με νόημα και έλεγε αργά πάντα την ίδια λέξη: «Χάος!».

Και όλοι συμφωνούσαν.