Καθημερινή Ληστεία (29.10.09)

 

Όταν ήμουν παιδί, τον Άγιο Στέφανο τον έλεγαν Μπογιάτι, το Κρυονέρι Μπάφι, τις Ερυθρές Κριεκούκι, τις Αφίδνες Κιούρκα, την Παιανία Λιόπεσι. Όλα τα αρβανίτικα ονόματα εξελληνίστηκαν και έμειναν μόνο τα Σπάτα. (Αλλά πόσοι ξέρουν τον μεγάλο πολέμαρχο Μπούα Σπάτα;).

 

Τότε τα μέρη αυτά ήταν μακρινά και δυσπρόσιτα. Πηγαίναμε εκδρομές στο Μπογιάτι που είχε ωραίο κλίμα. Ο πατέρας είχε ένα γνωστό στο Μενίδι (Αχαρνές επί το εθνικότερον) και μας φίλευε αυγά από το κοτέτσι του.

 

Εντωμεταξύ η Αθήνα απλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα μακρινά μέρη έγιναν βόρεια προάστια. Μέσα και γύρω στο Καπανδρίτι και τα Κιούρκα μένουν χιλιάδες άνθρωποι που κάθε μέρα κατεβαίνουν στην Αθήνα για να εργαστούν. Επίσης για τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, ή τα φροντιστήρια, πρέπει να πάνε είτε στην Αθήνα είτε στην Κηφισιά και τον Άγιο Στέφανο.

 

Το να υπάρχουν διόδια στις Αφίδνες είναι εξίσου γελοίο με το να τοποθετηθούν διόδια στην Κηφισίας ή την Βουλιαγμένης. Η Εθνική Οδός Αθηνών Λαμίας μέχρι το Σχηματάρι (Οινόη) δεν είναι υπερτοπικός αυτοκινητόδρομος μεγάλων αποστάσεων – είναι τοπικός για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν άλλη επιλογή.

 

Ως κάτοικος Αφιδνών, προσκαλώ τους αρμόδιους υπουργούς σε καλό γεύμα – αρκεί να περάσουν από τους παράδρομους της Εθνικής. Αυτό για να διαπιστώσουν πως είναι αδιάβατοι. Πέρα από τον συνωστισμό με νταλίκες, μπετονιέρες και τριαξονικά – θα δουν πως το οδόστρωμα συγκρίνεται μόνο με τις πίστες δοκιμών που χρησιμοποιούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες για να σπάνε αναρτήσεις. Λακκούβες, σαμάρια, τρύπες, ρυτίδες, σπασμένη άσφαλτος – κάθε φορά που περνάω (με 20 χλμ/ώρα) σκέπτομαι να κάνω αγωγή στο Δημόσιο για φθορά υλική και ψυχική.

 

Η εναλλακτική λύση είναι να πληρώσω 3.70 € για 1100 μέτρα διαδρομή. Τόσο ακριβώς απέχει η έξοδος Αφιδνών-Καπανδριτίου από τα διόδια. Τέσσερα ευρώ το χιλιόμετρο – έλεος! Με αυτή την ταρίφα η Θεσσαλονίκη θα κόστιζε 2.000.

 

Τα διόδια πρέπει να αρχίζουν πολύ πιο κάτω. Δεν μπορεί, για να βγεις από την πόρτα σου, να πληρώνεις χαράτσι.  Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι καθημερινή ληστεία με την άδεια του κράτους.