Μπάνιο ή κάλπη;

-        Μπάνιο διότι αηδίασα με την πολιτική!

-        Μπάνιο διότι – πόσα τριήμερα έχει ο χρόνος;

-        Μπάνιο διότι το έχω λαχταρίσει από πέρσι.

Μπάνιο ή κάλπη;

-        Κάλπη διότι πρέπει να στηρίξω το κόμμα μου!

-        Κάλπη διότι θέλω να τιμωρήσω αυτούς που με κορόιδεψαν τόσον καιρό.

-        Κάλπη διότι ούτε παπαγαλάκι είμαι ούτε βάρβαρος!

Ακούω τέτοια γύρω μου και σκέπτομαι πόσο άσχετοι είμαστε όλοι, πόσο μακριά από την ουσία των πραγμάτων. Εδώ γίνονται ευρωεκλογές. Η Ευρώπη δεν είναι κάτι ξένο και αδιάφορο που μας δίνει επιδοτήσεις, ενοχλητικές οδηγίες και προδιαγραφές. Η Ευρώπη είναι η ευρύτερη πατρίδα μας. Ακόμα και αυτοί που φωνάζουν: «έξω από την Ε. Ε.» μπορούν να το φωνάζουν επειδή παραμένουν μέσα της. Η Ευρώπη τελικά είναι ο θεσμός που θα μας σώσει ή θα μας καταστρέψει. Κανένα κράτος, ακόμα και μεγάλο – πόσο μάλλον εμείς – δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τα παγκοσμιοποιημένα προβλήματα.

Άρα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι πως είμαστε Ευρώπη. Ξέρω, αιώνες τώρα τη βλέπουμε ξένη. Λέμε: «σπούδασα στην Ευρώπη», «φεύγω για Ευρώπη»… Κανένας Γάλλος ή Γερμανός δεν θα σκεπτόταν έτσι. Όμως  ανήκουμε στην Ευρώπη και γιατί είναι ο εγγύτερος χώρος μας και γιατί κάπου πρέπει να ανήκουμε. Είπαμε: κανείς δεν επιζεί πια μόνος. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Με ποιους να πάμε; Τους Άραβες; Τους Αφρικανούς; Μονόδρομος!

Αφού αναγκαστικά ανήκουμε στην Ευρώπη είναι σημαντικό να συμμετέχουμε στους θεσμούς της, να συνδιαμορφώνουμε την πολιτική της, που είναι και δική μας. Ας αφήσουμε τα μπάνια και τα κομματικά πείσματα και ας σοβαρευτούμε.  Πρέπει να ψηφίσουμε σε αυτές τις εκλογές, και μάλιστα όχι κόμματα αλλά κυρίως άτομα. Να στείλουμε στην Ευρωβουλή τους καλύτερους ανθρώπους μας. Μακροχρόνια αυτό είναι πιο σημαντικό από την οποιαδήποτε εσωκομματική διαμάχη.

Τι έγινε; Μιλάω μόνος; Πήγανε όλοι για μπάνιο; Κι εγώ που ήθελα να σας αναφέρω τους ανθρώπους της παράταξής μου, της αδικημένης από τα ΜΜΕ.  Τι να πω;

Καλές βουτιές!

(Στη μνήμη του Μιχάλη Παπαγιαννάκη).