* Μελίνα:  Διαβάζω πολλά επετειακά. Εμείς οι παλιότεροι, που την γνωρίσαμε πριν τον Ντασέν, έχουμε πρόβλημα. Η προ-Ντασσέν Μελίνα ήταν μία μέτρια ηθοποιός, απολιτική, εγωπαθής, μία κοσμική κυρία διάσημη για τις πολλαπλές ερωτικές της περιπέτειες. («Εθνική κοκότα» την αποκαλεί ο Κατσίμπαλης σε επιστολή του προς τον Σεφέρη). Η μεταμορφωμένη Μελίνα της χούντας και της μεταπολίτευσης μοιάζει δημιούργημα του Πυγμαλίωνα Ντασέν. Λένε: η πιο τέλεια σκηνοθεσία του. Ποια από τις δύο ήταν η πραγματική;

* Ορθός Λόγος:  Όσοι – όπως εγώ – έχουν βαρεθεί να ακούνε πως για όλα τα δεινά του ανθρώπου φταίει ο ορθός λόγος (από το Άουσβιτς ως την οικονομική κρίση) παρακαλούνται να διαβάσουν ένα πολύτιμο βιβλίο.  Zeev Sternhell: Ο Αντι-Διαφωτισμός (εκδόσεις Πόλις). Ας μην τους τρομάξουν οι 628 πυκνοτυπωμένες σελίδες – διαβάζεται άνετα. Και θα κατανοήσουν αυτό το υπόγειο και ύπουλο ρεύμα που μάχεται την λογική, το κοσμικό κράτος, την ανοιχτή κοινωνία, την επιστήμη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφότητα – όλα τα παιδιά του διαφωτισμού. Ο Sternhell εντοπίζει τους τρεις μεγαλύτερους εχθρούς του διαφωτισμού: τον αντι-ορθολογισμό, τον σχετικισμό και τον εθνικιστικό κοινοτισμό. Από εκεί ξεκίνησαν τα αυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα του 20^ου αιώνα.

* Κρίση: Από τις φανταστικές αξίες των τραπεζιτών στους φανταστικούς φόβους των αγοραστών. Βλέπω γνωστούς που οικονομικά δεν έχουν καθόλου επηρεαστεί από την κρίση (ούτε πρόκειται) να μην καταναλώνουν, να μην επενδύουν, να μην ξοδεύουν. Ο πιο σίγουρος δρόμος να φέρουν την κρίση. Η μη κατανάλωση οδηγεί στην συρρίκνωση της παραγωγής, την ανεργία, κ.ο.κ. Σλόγκαν: «Καταναλώνετε γιατί χανόμαστε!».

* Θεοδωράκης: Η τηλεόραση της Βουλής μεταδίδει αφιέρωμα στον Μίκη –  ευκαιρία να θυμηθούμε πόσο μεγάλος συνθέτης είναι (αχ, ας έκανε λιγότερες δηλώσεις!). Έτυχε να δω καλές παλιές συναυλίες, και μία συνέντευξη σε ευειδή νεαρά με προκατασκευασμένες ερωτήσεις η οποία αγνοούσε τα λεγόμενά του και προχωρούσε ακάθεκτη στον κατάλογό της. Καλά δεν βρέθηκε ένας μουσικολόγος, ένας κριτικός – κάποιος που να νιώθει;