Από χρόνια έχω μία απορία: Γιατί στην Αθήνα δεν υπάρχουν – όπως σε όλες τις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού – φαρμακεία 24ωρης λειτουργίας;  Το Boots στο Λονδίνο ή η Pharmacie Principale στην Γενεύη, με έχουν σώσει σε δύσκολες ώρες.

Εδώ γιατί δεν γίνεται;

Διότι δεν το επιτρέπει το φέουδο: η συντεχνία των φαρμακοποιών. Η οποία έχει πετύχει και άλλα σημαντικά (γι αυτήν). Π. χ.: να κρατάει το επάγγελμα κλειστό. Να διανυκτερεύουν ελάχιστα φαρμακεία (οδύσσεια η ανεύρεσή τους). Να κλείνουν όλα στις 2 Ιανουαρίου (ενώ ΔΕΝ ήταν ανοιχτά την τελευταία Κυριακή του Δεκεμβρίου). Να έχουν μία έξτρα αργία στην ημέρα του ...προστάτη αγίου τους. Στα μεγάλα εμπορικά κέντρα (AthensMall)  να είναι τα μόνα καταστήματα που κλείνουν Δευτέρα και Τετάρτη απόγευμα καθώς και το Σάββατο.

Ζούμε σε μία δημοκρατική κοινωνία. Μπα! Ούτε γι αστείο. Παραμένουμε στην εποχή της φεουδαρχίας – με πολλούς και διάφορους μικρούς και μεγάλους φεουδάρχες που καταδυναστεύουν τη ζωή μας.

Οι φορτηγατζήδες και οι βυτιοφορείς (άλλο κλειστό επάγγελμα) έδειξαν πριν από μήνες την δύναμή τους παραλύοντας τη χώρα. Κέρδισαν την άδεια να μας δολοφονούν με τα σαράβαλά τους (όλα μεταχειρισμένα, το σκραπ της Ευρώπης) τα Σαββατοκύριακα και να περνάνε τα επικίνδυνα βυτία τους μέσα από τα τούνελ.

Οι συμβολαιογράφοι (άλλο κλειστό επάγγελμα) θησαυρίζουν άκοπα κάθε φορά που ανεβαίνουν οι αντικειμενικές αξίες. Παράνομοι φόροι υπέρ τρίτων – δικηγόρων, δημοσιογράφων, ως και …λεμβούχων – επιβαρύνουν όλους μας.

Ποια κυβέρνηση τολμά να θίξει αυτά τα προνόμια; Κι όταν ακούω το ΚΚΕ να επιτίθεται στις «πολυεθνικές και τα μονοπώλια» αναρωτιέμαι πότε η Αριστερά θα συνειδητοποιήσει πώς υπάρχουν και αλλού μονοπώλια, που μας ταλαιπωρούν και μας απομυζούν καθημερινά.

Αλλά τα φέουδα, εκτός από τυραννία είναι και η βασική πηγή της διαφθοράς. Για να βάλω ρεύμα στο (καθόλα νόμιμο) εξοχικό μου, είχα δύο επιλογές: ή να λαδώσω (η ταρίφα, πριν 10 χρόνια, 600.000 δρχ.) ή να βάλω μέσον. Μετά από μήνες νόμιμη και απελπισμένη αναμονή, έκανα το δεύτερο…