Το ρίσκο που παίρνεις όταν γράφεις σε περιοδικό είναι πως θα διαβαστείς μία βδομάδα μετά. Και το θέμα σου μπορεί να έχει λήξει – ή γυρίσει ανάποδα.

Παράδειγμα: Σε μία εβδομάδα μπορεί να έχει λυθεί το «Μακεδονικό».

Σίγουρο είναι πάντως πως σε μία εβδομάδα θα έχει λήξει το Καρναβάλι. Που, αν κρίνω από την εμφάνιση του Ψωμιάδη ως Ζορό, έχει σαφή σχέση με το Μακεδονικό.

Μπορεί λοιπόν, σε μία έξαρση πατριωτικό-καρναβαλική, να έχουν εισβάλει στα Σκόπια, ο έφιππος Ψωμιάδης-Ζορό, ο Άνθιμος με την αγιαστούρα, ο Παπαθεμελής, ο Ζουράρις, ο Λαζόπουλος με τον Θεοδωράκη, ο Άδωνις με την ψιλή φωνή και ο Μαύρο-τζαφέρης, να έχουν τρέψει εις φυγήν τους «Γυφτοσκοπιανούς» και αποκαταστήσει την τιμή (αλλά και την ακεραιότητα) της Μακεδονίας.

Καλύτερα να μη γράψω γι αυτό.

Μήπως για το ασφαλιστικό; Αλλά και εκεί μπορεί οι ηρωικοί συνδικαλιστές που έκλεισαν το Χρηματιστήριο και μας έκοψαν το ρεύμα, να έχουν νικήσει κατά κράτος το κράτος. Το οποίο έντρομο όχι μόνο δεν θα ενοποιήσει τα ταμεία αλλά θα τα πολλαπλασιάσει (κάθε ασφαλισμένος και το ταμείο του) όχι μόνο δεν θα αυξήσει τα συντάξιμα, αλλά θα βάλει κάθε εργαζόμενο στα «βαρέα και ανθυγιεινά» (από την φύση της κάθε δουλειά είναι βαριά και ανθυγιεινή).  Θα αυξήσει και τις συντάξεις. Πού θα βρει τα λεφτά; Εκεί που τα βρίσκει η Αριστερά, όταν υπόσχεται χιλιάδες χιλιάρικα. 

Ούτε γι αυτό θα γράψω – μπορεί να πέσω έξω.

Ίσως η Ζαχοπουλιάδα είναι ασφαλέστερη. Αλλά και πάλι, αν βγει κρυφά ο Ζαχόπουλος από το νοσοκομείο αδυνατισμένος και χωρίς μουστάκι και εξαφανιστεί – μπορεί να μη μάθουμε ποτέ γιατί πήδηξε. Ούτε για τα πεντέμισι του Θέμου, για το DVD που κανείς δεν είδε, τον εργατολόγο και την «Γλαυκώπις Αθηνά» που τσέπωνε τα τζάμπα μιλιούνια…

Ας γράψω τότε γι αυτήν που κινδυνεύει να φοράει βραχιόλια μέχρι να γίνει 40χρονη. Ανάμεσα στις μεγάλες λέρες πληρώνουν οι μικροί λεκέδες.