Όλες οι νοικοκυρές ξέρουν πως το σουφλέ πρέπει να φαγωθεί ζεστό και αφράτο. Όταν κρυώσει και καθίσει, απλώς δεν τρώγεται.

Ο Γιώργος Σουφλιάς είναι ένας από τους ικανότερους πολιτικούς μας. Υπήρξε κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος υπουργός Παιδείας των τελευταίων δεκαετιών.  Όταν έγιναν οι εκλογές για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ευχόμουν να εκλεγεί – αλλά είχε λάθος όνομα. Όταν διεγράφη, μαζί με τον Μάνο, θεώρησα ότι η Ν.Δ. έχασε τα καλύτερα στελέχη της. Ευτυχώς ξαναγύρισε – και έκανε καλή δουλειά με την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών έργων.

Όμως, εδώ και λίγο καιρό, έχει καθίσει. Δεν ξέρω αν είναι που πέρασε το συντάξιμο εξηκοστό πέμπτο έτος, ή αν έχει πεισμώσει και δεν ακούει κανένα. Υπουργός (και) περιβάλλοντος, βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον. (Και δεν αναφέρομαι στο δικό του «αυθαίρετο»). Αρνείται να δημιουργηθεί χωριστό υπουργείο (κι ας το ζητάει η συντριπτική πλειοψηφία) έρχεται σε σύγκρουση με την Ε. Ε. εκθέτοντας τη χώρα – και επιμένει σε αποφάσεις περιβαλλοντικά ολέθριες.

Έχει κολλήσει στην ιδέα της εκτροπής του Αχελώου, ενός πολυδάπανου (φαραωνικού!), άχρηστου και καταστρεπτικού έργου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να το χρηματοδοτήσει, το Συμβούλιο Επικρατείας το απορρίπτει, όλες οι οικολογικές οργανώσεις βοούν.  Άδικη καταστροφή της φύσης και πεταμένα λεφτά: έτσι κι αλλιώς οι βαμβακοπαραγωγοί της Θεσσαλίας, για τους οποίους γίνεται, σύντομα θα αναγκαστούν να αλλάξουν καλλιέργειες.

Έχει κολλήσει στην απαγόρευση της πετρελαιοκίνησης στις μεγάλες πόλεις. Τεράστιο λάθος και για την οικονομία και για το περιβάλλον. Σήμερα το 55% των ΙΧ που πωλούνται στην Ε. Ε. είναι πετρελαιοκίνητα νέας τεχνολογίας. Καταναλώνουν  λιγότερα καύσιμα και εκπέμπουν μικρότερους ρύπους.

Έχει κολλήσει στην ιδέα της αξιοποίησης (τσιμεντοποίησης;) του Αεροδρομίου Ελληνικού. Έχει καθίσει και επάνω στο προεδρικό διάταγμα για την καύση των νεκρών (τα αποτεφρωτήρια χρειάζονται χωροταξική οριοθέτηση). Εις μάτην του έχουν φέρει τους νεότατους σχετικούς κανονισμούς των άλλων χωρών.

Κρίμα. Αυτό το καθισμένο σουφλέ, δεν τρώγεται πια με τίποτα.