Υπάρχουν δύο πράγματα που δεν αντέχω: την ορθοστασία και τον καπνό (των καπνιζόντων). Αυτά τα δύο με ανάγκασαν να αποχωρήσω πρόωρα από μία ενδιαφέρουσα εκδήλωση.

Ο Δήμαρχος της Αθήνας, Γιώργος Καμίνης, είχε την καλοσύνη να με καλέσει, (τηλεφωνώντας μου ο ίδιος) στην συγκέντρωση που έκανε την περασμένη Τετάρτη. Μου είπε ότι θα έκανε δηλώσεις και κατάλαβα πως επρόκειτο να ανακοινώσει την κάθοδό του στις επόμενες εκλογές. Υποσχέθηκα να πάω γιατί και μου είναι συμπαθής και εκτιμώ την δουλειά που έχει κάνει στον Δήμο. Έχω γράψει – και το επαναλαμβάνω – ότι κατά την κρίση μου είναι ο καλύτερος που είχαμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Η πρόσκληση ήταν για τις 9 το βράδυ στο κτήριο του παλιού περιοδικού «Ρομάντζο», που τώρα έχει γίνει χώρος για πολλές χρήσεις. Το είδα με συγκίνηση, γιατί πριν από πολλές δεκαετίες, όταν εργαζόμουν στην διαφήμιση, είχα επισκεφθεί το καινούργιο τότε κτήριο γραφείων στο οποίο με είχε ξεναγήσει ο πανίσχυρος εκδότης Θεοφανίδης. Εκεί, στην άδεια χαμηλοτάβανη και αχανή αίθουσα, που κάποτε στέγαζε δεκάδες εργαζόμενους, άρχισαν να συρρέουν οι προσκεκλημένοι. Μου είπαν πως ήταν πνευματικοί άνθρωποι. Μερικοί γνωστοί και περισσότεροι άγνωστοι (σε μένα – που ελάχιστα κυκλοφορώ). Τρεις μπουφέδες με τυριά κρασί και αναψυκτικά και ένας ντισκ-τζόκεϋ συμπλήρωναν το σκηνικό.

Είχα φτάσει στην ώρα μου – εννέα ακριβώς. Μέχρι τις και μισή είχαν μαζευτεί εκατοντάδες άτομα, τα μισά των οποίων κάπνιζαν αρειμανίως. Αερισμός κανένας. Καθίσματα πέντε, κατειλημμένα (κι όχι από τους γεροντότερους). Ο οικοδεσπότης άφαντος. Η ατμόσφαιρα, ντουμάνι.

Οι πνεύμονες και η μέση μου πλησίαζαν τα όρια της αντοχής τους. Περίμενα λίγο ακόμα και μετά αποσύρθηκα διακριτικά. Την άλλη μέρα διάβασα στις εφημερίδες τις διακηρύξεις του δημάρχου. Του εύχομαι καλή επιτυχία και δηλώνω πως θα τον στηρίξω με όλες μου τις (αδύναμες) δυνάμεις.

Αλλά μου έμεινε μία απορία. Όταν ο σχεδόν υπερβολικά νομοταγής Γιώργος Καμίνης, κάνει σημαντικές δηλώσεις σε μία συναγωγή παρανομούντων, τι ελπίδες έχουμε ότι θα εφαρμοστούν κάποτε νόμοι σε αυτό το κράτος; Βέβαια δεν είχε βάλει τασάκια – πράγμα που δεν εμπόδιζε τους καπνίζοντες να πετάνε κάτω τις στάχτες και τα αποτσίγαρα, ρυπαίνοντας εκτός από τον αέρα και το πάτωμα.

Πολλοί επαγγέλλονται μεγάλες επαναστάσεις, ανατροπές και ρήξεις. Εγώ θα είμαι απόλυτα ικανοποιημένος,  όταν οι έλληνες αρχίσουν να σέβονται τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και τον νόμο για το κάπνισμα.