Θυμόσαστε εκείνον τον Αρχαίο Τύπο, τον Τάνταλο; Φοβερή η τιμωρία του στον Άδη. Καθηλωμένος, δίψαγε φρικτά, αλλά το δροσερό νερό που τον τριγύριζε έφευγε από μπροστά του μόλις έσκυβε να πιει. Πεινούσε. Άπλωνε το χέρι να πιάσει τα ωραία φρούτα πάνω από το κεφάλι του και ο άνεμος λύγιζε τα κλαδιά για να μην τα φτάσει.
Είχαν φαντασία οι αρχαίοι Θεοί - και στις τιμωρίες. Βέβαια καλά να τα πάθει αυτά και χειρότερα, αφού έσφαξε και μαγείρεψε το γιο του, τον Πέλοπα, και τον σερβίρισε με πατατάκια, για να εντυπωσιάσει τους Θεούς. (Μην ανησυχείτε - οι Θεοί έκαναν πίσω το βίντεο και αποκατέστησαν τον Πέλοπα στην ωμή, ζωντανή του φάση. Αλλιώς δεν θα είχαμε και την Πελοπόννησο).
Σκέφτομαι τον Τάνταλο καθώς οδηγώ, και νιώθω ακριβώς όπως ένιωθε. Έχω προσθέσει έναν υπερσυμπιεστή του Schnitzer στην BMW 320ci, που αποδίδει 206 ίππους DIN στις 6600 στροφές. Στις 6700 όμως, μπαίνει ο κόφτης. (Πάλι καλά - κανονικά ο κόφτης έμπαινε στις 6200 - αλλά με τον αναπρογραμματισμό της Motronic ανέβηκε 500 στροφές). Έτσι λοιπόν, ακριβώς εκεί που το αυτοκίνητο απογειώνεται, το μοτέρ βήχει και πέφτει. Επάνω στην γλύκα.
Μαρτύριο του Ταντάλου; Στην αρχή μόνο, μέχρι να το συνηθίσεις. Μετά έχεις μάθει και μόλις μπεις στο κόκκινο είσαι έτοιμος να καρφώσεις την επόμενη ταχύτητα.
Ναι, η μετατροπή αυτή χρειάζεται το δικό της στυλ οδήγησης. Αλλά όταν το μάθεις, ελέγχεις μία σημαντική ισχύ. Με μόνο 0,35 bar πίεση, ο κινητήρας ανεβαίνει από 150 ίππους στους 206 και από 190 nm ροπή σε 230. Και χωρίς να επηρεαστεί καθόλου η ποιότητα λειτουργίας του - παραμένει βελούδινος, αθόρυβος, χωρίς κραδασμούς. Μόνο αν προσθέσετε την εξάτμιση του Schnitzer θα ακούσετε (ιδίως αν έχετε ανοιχτό παράθυρο) έναν ήχο που οι Αγγλοσάξονες θα ονόμαζαν bur-bling (κελαρυστό; γαργαριστό; σαν βαθιές φυσαλίδες…) Στις μικρές ταχύτητες βέβαια. Μετά τον παίρνει ο άνεμος.
Όσον αφορά την ιπποδύναμη, είμαστε όλοι Τάνταλοι σε αυτή τη χώρα. (Και Σίσυφοι μαζί!). Τα μεγάλα κυβικά, μας είναι απαγορευμένα - κι αν απλώσουμε το χέρι, θα μας το κόψει η εφορία. Κανένας κάτοικος της Ε.Ε. δεν θα χρειαζόταν να υποστεί όλη αυτή την διαδικασία. Με τα χρήματα που κοστίζει η μετατροπή θα αγόραζε ένα 325i - ίσως και ένα 330i, με το τρίλιτρο μοτέρ, που είναι σήμερα ο κινητήρας αναφοράς στους εξακύλινδρους. Και με ροπή χαμηλά. (Αχ! αυτή η γλύκα!). Εμείς πρέπει να είμαστε ευτυχείς που μερικά σοβαρά Ευρωπαϊκά σπίτια ασχολούνται ακόμα με μετατροπές. Γιατί μπορεί ο υπερσυμπιεστής του Schnitzer να κοστίζει δύο εκατομμύρια και κάτι - αλλά οι ίπποι αυτοί, για να βγούνε από κυβικά, θα χρειάζονταν, στην Ελλάδα, τα τριπλά. Χωρίς να λογαριάσουμε και το τεκμήριο. Είμαστε νομίζω η μόνη χώρα της Ε.Ε. όπου το αυτοκίνητο φορολογείται με βάση τον κυβισμό και όχι την ιπποδύναμη ή την τιμή αγοράς.
Η μετατροπή αυτή (μόνο για εξακύλινδρους κινητήρες) κάνει το αυτοκίνητο πολύ γρήγορο και απόλυτα πολιτισμένο. Είναι και όμορφη. Τα κομμάτια της, από τορνευτό αλουμίνιο, και ανθρακονήματα, μοιάζουν με έργα τέχνης. (Για όσους δεν διαθέτουν εξακύλινδρο κινητήρα ή τα απαραίτητα - δυστυχώς - εκατομμύρια, η σπορ ανάρτηση Schnitzer αναβαθμίζει αισθητά κάθε BMW. Καταφέρνει κάτι δύσκολο: να έχει καλύτερα κρατήματα από την αντίστοιχη της Mo-torsport και να είναι ταυτόχρονα πολύ πιο άνετη).
Μειονεκτήματα; Πρώτο, ο ειδικός τρόπος οδήγησης. Πρέπει να κρατάς τις στροφές ανάμεσα στις 4.500 και τις 6.500 αν θέλεις να εκμεταλλευθείς όλη την δύναμη. (Η μάξιμουμ ροπή έρχεται στις 5000). Δεύτερο (εν μέρει συνέπεια του πρώτου): υψηλότερη κατανάλωση - περίπου 15-20%. Και διότι ο κομπρέσορας καταναλώνει και γιατί παρασύρει σε σκληρότερη οδήγηση.
Οδηγώντας στα εννέα δέκατα, μαθαίνω να εκτιμώ αυτή την ταντάλειο μέθοδο και να ισορροπώ επιδέξια ανάμεσα στην απόλυτη δύναμη και την πλήρη αδυναμία. Μόλις φτάνεις στην κορύφωση, αν δεν προσέξεις, γκρεμίζεσαι στο κενό.
Αλλά μήπως αυτό δεν συμβαίνει συχνά στην ζωή μας, όποτε αγγίζουμε το όριο…
