Από τα σήματα που συνόδεψαν την παιδική μου ηλικία (τόσο μακρινή πια, δυστυχώς) δύο έχουν σχέση με το αυτοκίνητο. Ήταν ο Πήγασος της Mobil και η αχιβάδα της Shell.
Το φτερωτό αλογάκι δεν υπάρχει πια, το κατάπιε ο κιτρινοπράσινος ήλιος της ΒΡ. Όμως η αχιβάδα ζει και βασιλεύει. Κι επειδή τυχαίνει να είμαι άνθρωπος που δεν αλλάζει εύκολα συνήθειες (εκτός κι αν υπάρξει σοβαρός λόγος) παραμένω πελάτης της για πάνω από σαράντα χρόνια που οδηγώ αυτοκίνητο στην Ελλάδα.
Ο σοβαρός λόγος - που θα μπορούσε να προκαλέσει διαζύγιο σε μία τόσο πολύχρονη σχέση - εμφανίστηκε πριν λίγες μέρες με την μορφή ενός ενθουσιώδους υπαλλήλου του πρατηρίου στο οποίο ανεφοδιάζομαι τακτικά.
- Τέλος τώρα η super plus - μου λέει αμέσως μετά την καλημέρα. Θα δείτε μεγάλη διαφορά με την νέα V-Power.
- Μα, τόλμησα να ψελλίσω, ο κατασκευαστής (και ιδίως ο διασκευαστής) του αυτοκινήτου ζητάνε οπωσδήποτε βενζίνη ενενήντα οκτώ οκτανίων.
- Τι οκτάνια μου λέτε τώρα! Εδώ γίνονται θαύματα. Δέκα τα εκατό μεγαλύτερη ιπποδύναμη θα αποκτήσετε με την V-Power!
Δέκα τα εκατό στους διακόσιους δέκα ίππους DIN σημαίνει εικοσιένα καινούργια άλογα - ολόκληρο στάβλο. Για τον οποίο όχι μόνο δεν θα πλήρωνα - θα έκανα και οικονομία.
Δύσπιστος Θωμάς (δεν ήταν άπιστος ο άνθρωπος - δύσπιστος ήταν!) από κούνια και από παιδεία, είπα στον συνομιλητή μου να βάλει παρόλα αυτά την σούπερ αμόλυβδη και αναζήτησα περισσότερα στοιχεία. Απευθύνθηκα στο - πολύ φιλικό - πρατηριούχο. Ο οποίος μου έδωσε ντοκουμέντα. Σε πρώτη όψη, ο πωλητής φαινόταν να έχει δίκιο. Αυτά που μου είπε, δεν τα είχε βγάλει από το μυαλό του, ούτε καν υπερέβαλε (όπως θα ήταν ανθρώπινο να κάνει, για να πείσει τον πελάτη). Δεν ήταν δικοί του ισχυρισμοί - μετέφερε απλώς τα λεγόμενα μιας σοβαρής πολυεθνική εταιρίας. Στο διαφημιστικό έντυπο της νέας βενζίνας V-Power έγραφε με άσπρα γράμματα σε κόκκινο φόντο: "Εξασφαλίζει καλύτερη καύση, αύξηση της επιτάχυνσης, επιτυγχάνοντας έως και 10% μεγαλύτερη ισχύ στον κινητήρα".
Έλα όμως που δεκαετίες τώρα παλεύω με πειραγμένα και πουσαρισμένα μοτέρ, με μετατροπές και βελτιώσεις. Και από όσο γνωρίζω, μόνο με μηχανολογικές (ή και ηλεκτρονικές) επεμβάσεις στον κινητήρα μπορεί κανείς να πετύχει τέτοια αύξηση της ισχύος. Αλλά με αλλαγή καυσίμου;
Αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες. Δεν μπορούσα να αποδεχθώ ότι μία εταιρία την οποία εμπιστευόμουν για σαράντα χρόνια, μπορούσε να υποπίπτει σε τέτοια σοβαρά παραπτώματα. Διότι αυτός ο ισχυρισμός δεν ήταν απλή διαφημιστική υπερβολή. Άγγιζε το αδίκημα της παραπλανητικής διαφήμισης.
Μετά από μερικά τηλεφωνήματα, μου έστειλαν από τα κεντρικά γραφεία εκθέσεις, στοιχεία και μετρήσεις. Και κάπου, σε μία γωνιά ενός αγγλικού κειμένου, βρήκα κρυμμένη την απάντηση στην απορία μου. "Μέχρι 10% αύξηση επιτάχυνσης και ισχύος ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΡΥΠΑΡΟ ΚΙΝΗΤΗΡΑ". (Up to 10% better acceleration and power - compared to a dirty engine).
Όχι λοιπόν γενικά αύξηση ισχύος. Όχι για κάθε κινητήρα (και τον καινούργιο, και τον καθαρό). Αλλά σε σχέση με τον πιο βρώμικο που μπορούσε κανείς να "κατασκευάσει" σε συνθήκες πειράματος. Με καπνισμένα μπουζί και κολλημένες βαλβίδες. Διότι όλα αυτά τα πρόσθετα δεν κάνουν άλλο από απορρύπανση. Βοηθάνε να διαλυθούν ή να καούν οι εναποθέσεις στο σύστημα της καύσης.
Όμως η εταιρία είχε τεχνηέντως παραλείψει το δεύτερο μέρος της φράσης από την διαφήμιση. Δίνοντας την εντύπωση πως η αύξηση ισχύος, ισχύει για όλους τους κινητήρες. Φάουλ, αγαπητή αχιβάδα - σοβαρό φάουλ!
Κι εγώ μεν θα συνεχίσω να βάζω Shell Super Plus, (αλήθεια - αυτή δεν άξιζε τα ίδια πρόσθετα;) διότι μου είναι πολύ συμπαθές όλο το πλήρωμα του πρατηρίου - από τον ιδιοκτήτη μέχρι τα παιδιά στο πλυντήριο. Αλλά μία μακρόχρονη σχέση εμπιστοσύνης έχει πια κλονιστεί…
