Tους βαρέθηκα!

Τους λάβρους επικριτές της τηλεόρασης και των μαζικών μέσων, τους αρνητές της τεχνολογίας (και όλων των παραφυάδων αυτής), τους στηλιτευτές των υπολογιστών και της ηλεκτρονικής. Τσίχλα για μάσημα έχει καταντήσει αυτός ο κουλτουροσνομπισμός και πεσιμισμός, κατάλοιπο της ανυπόστατης πια Σχολής της Φραγκφούρτης και των σνομπ αρχιερέων της.

Ένα βουνό κλισέ και στερεότυπα μαζεύει κανείς κάθε μέρα από εφημερίδες, περιοδικά και έντυπα. Μαζί με τα παλιότερα σλόγκαν (μαζοποίηση, αλλοτρίωση, κλπ.) μπορεί να γεμίσουν ένα τόμο συνθήματα - με μηδενικό πνευματικό βάρος.

ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ, το μεγαλύτερο δημιούργημα του σύγχρονου πνεύματος, το Ιnternet φέρνει τους ανθρώπους κοντά τον ένα στον άλλο και στο σύνολο των επιτευγμάτων του ανθρώπινου πνεύματος. Ένα ηλεκτρονικό δίκτυο συνδέει χιλιάδες εκπαιδευτικά ιδρύματα, ερευνητικά κέντρα, βιβλιοθήκες, πινακοθήκες, μουσεία, με τριάντα εκατομμύρια άτομα σε όλη την οικουμένη. (Ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινά). Πρόκειται για ένα δεύτερο παράλληλο σύμπαν, που μία ζωή δεν φτάνει να το εξερευνήσεις... Όπου δεν υπάρχει κέντρο ούτε εξουσία - ο κάθε χρήστης είναι αυτόνομος, με ίσα δικαιώματα...

ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ, μία ολόκληρη τριαντάτομη εγκυκλοπαίδεια (ή τα άπαντα των αρχαίων συγγραφέων) χωράνε σε ένα CD-Rom (ίδιο στην όψη με το ακουστικό CD) με εκπληκτικές δυνατότητες αστραπιαίας αναζήτησης και συσχετισμών... Μπορείς να διαβάζεις το άρθρο για τον Μπαχ, να ακούς μουσική του, να βλέπεις εικόνες από τη ζωή του - και ταυτόχρονα όλες τις αναφορές σε αντίστοιχα άρθρα και την βιβλιογραφία.

ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ, χάρη στην μικροηλεκτρονική οι παράλυτοι περπατούν, οι τυφλοί βλέπουν και οι καρδιές συνεχίζουν. (Αλλά εκεί - και οι πιο ορκισμένοι εχθροί της τεχνολογίας προσφεύγουν σε αυτή μόλις αρρωστήσουν...)

Οι φωνές των κουλτουροπεσιμιστών ακούγονται σαν τις υστερικές κραυγές των καλόγερων όταν ανακαλύφθηκε η τυπογραφία. (Και το "σατανικό" τυπωμένο βιβλίο: το πρώτο μέσο μαζικής επικοινωνίας - που τώρα έγινε "καλό"). Πως μας φοβίζει το καινούργιο! (Αχ! εκείνη η απόλυτη σιγουριά του Φώτου Πολίτη, ότι ο κινηματογράφος δεν είναι τέχνη...)

Ποιος είναι ο εναλλακτικός κόσμος που προτείνουν; Οι μάζες των αναλφάβητων σκλάβων του Ντίκενς, του Ζολά (και του Μαρξ) που ζούσαν και πέθαιναν αποκτηνωμένοι; Σίγουρα η μαζική κουλτούρα είναι καλύτερη από καμιά.

Αν δεν έβλεπαν τηλεόραση, οι απλοί άνθρωποι και βέβαια δεν θα συζητούσαν για φιλοσοφία. Θα κουτσομπόλευαν το γείτονα, ή θα μέθαγαν στην ταβέρνα, όπως έκαναν οι πρόγονοί τους. Παλιά, όταν κάπου γινόταν σεισμός, λιμός, πραξικόπημα - ούτε που το μάθαινε ο υπόλοιπος κόσμος. Τώρα το γνωρίζει, έστω ως θέαμα. Τρέχουν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, η Διεθνής Αμνηστία... (Το άλλο μέγιστο ηθικό επίτευγμα της εποχής μας: οι ανθρωπιστικές οργανώσεις...)

Όχι, δεν θα ήθελα να ζώ την εποχή του Πλάτωνα, γιατί μπορεί να μου τύχαινε να είμαι δούλος (στατιστικά πιθανότερο) και όχι Αθηναίος αριστοκράτης.

Προς Θεού! Δεν ισχυρίζομαι ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι ο καλύτερος των δυνατών κόσμων. Άμετρος, βάρβαρος και παράλογος είναι. Αλλά μάλλον ανώτερος από όσους προηγήθηκαν.