ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ:
- Να τα βάλω ή όχι;
- Ποια;
- Μα τα Vista!
- Ξέρω εγώ; Τι θα σου προσθέσουν;
- Είναι ωραία!
- Αυτό μόνο;
- Αυτό κυρίως. Λίγο το έχεις να δουλεύεις σε ένα ευχάριστο περιβάλλον; Τόσες ώρες την ημέρα περνάω μπροστά στην οθόνη – να μην βλέπω κάτι το τερπνό; Έ, είναι και πιο ασφαλή.
- Ε, τότε βαλ’ τα!
- Ναι, αλλά...
- Τι αλλά;
- Πρώτα πρέπει να αναβαθμίσω όλα μου τα προγράμματα. Εγκατέστησα τον Windows Vista Upgrade Advisor και μου έβγαλε να μία λίστα με εκκρεμότητες. Το scanner της Microtek θα πρέπει να αλλαχτεί – δεν θα εργάζεται στο νέο περιβάλλον. Το Nero 7 και το Norton Internet Security, θέλουν αναβάθμιση – καθώς και οι οδηγοί της κάρτας ήχου. Αλλά αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι τα άγνωστα.
- Τι άγνωστα;
- Εκείνα τα προγράμματα και το υλικό που το Advisor δεν τα αναγνώρισε και δεν ξέρει αν θα δουλεύουνε ή όχι. Είναι πολλά και μερικά από αυτά πολύ σημαντικά – π. χ. το ADSL modem. Όχι να μείνω ξαφνικά χωρίς Internet!
- Α, τότε αλλάζει!
- Εσύ δεν το αντιμετωπίζεις;
- Το έψαξα κι εγώ κάποια στιγμή, αλλά αποκλείεται. Ο Advisor, εκτός από αναβάθμιση προγραμμάτων, μου είπε πως πρέπει να αλλάξω κάρτα γραφικών και να προσθέσω 512ΜΒ RAM. Επιπλέον έχω Ελληνικά Windows και δεν νομίζω ότι μπορώ να βάλω από πάνω τους τα Αγγλικά Vista. Πρέπει να περιμένω την εμφάνιση των εξελληνισμένων.
- Ή να κάνεις εγκατάσταση εξαρχής – clean install – που είναι και προτιμότερη.
- Ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή – να καταναλώσω καμία εβδομάδα για να ξαναστήσω όλο τον δίσκο! Μπα, θα περιμένω και κάποια στιγμή που θα έχω και λίγο χρήμα, θα αλλάξω όλο το σύστημα.
- Οι άλλοι της παρέας, τι θα κάνουν;
- Οι περισσότεροι είναι κατηγορηματικά αντίθετοι. Ξέρεις το επιχείρημα: “Μια χαρά κάνουμε την δουλειά μας και με τα ΧΡ – πού να γινόμαστε τώρα πειραματόζωα της Microsoft – άσε τα προβλήματα που θα ξεφυτρώσουν!”. Έτσι θα λένε μέχρι να τολμήσει ο πρώτος και σιγά-σιγά να ακολουθήσουν.
Διάλογοι σαν και αυτόν, αγαπητοί αναγνώστες, αφθονούν όλο αυτό το μήνα σε σπίτια και γραφεία. Από την μία οι καινοτόμοι που θέλουν το καινούργιο – από την άλλη οι συντηρητικοί που το φοβούνται – και στην μέση οι πρακτικοί που ζυγίζουν προσεκτικά τα συν και τα πλην και περιμένουν.
Μετά από έξη χρόνια, οι εκατοντάδες εκατομμύρια υπολογιστές ανά τον κόσμο που χρησιμοποιούν Windows, έχουν ένα δίλημμα. Θα σας τηρήσουμε ενήμερους για τις εξελίξεις!
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ: iPhone – καινοτομία ή περσινά ξινά σταφύλια σε ωραία συσκευασία;
Ωραίο, είναι. Σίγουρα θα ήταν. Ό,τι υπήρξε η Braun στις δεκαετίες 50-70 για το βιομηχανικό design (σάρωνε τα βραβεία στις διεθνείς εκθέσεις μορφολογίας) και η B&O αργότερα, αυτό είναι σήμερα η Apple. Φτιάχνει συσκευές τόσο ελκυστικές, που τις αγοράζουν άνθρωποι μόνο και μόνο για την εμφάνιση (και την αφή!) τους. Ξέρω γνωστούς που πήραν ένα iPod παρασυρμένοι από την μόδα και την εμφάνιση και το βλέπουν εκεί να κάθεται, καθότι, μην έχοντας υπολογιστή, δεν μπορούν να το γεμίσουν μουσική!
Ψάχνω τις προδιαγραφές του νέου iPhone. Τίποτα που να μην το κάνει και το (ομολογουμένως άσκημο) Sony Ericsson 990i. Το οποίο μάλιστα υπερτερεί σε ταχύτητα αφού είναι και 3G. Αλλά και τα Smartphones της HTC (τέως Qtek) τα καταφέρνουν όλα αυτά μία χαρά.
Κι όμως θα πουλήσει. Έχει το «πάρε με!» που έλεγε ένας παλιός πωλητής (σου φωνάζει να το πάρεις). Μάγος ο Jobs θα κάνει πάλι την μαγεία του.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν θα επαναληφθεί η ιστορία με το iPod. Το βλέπω δύσκολο. Το «ιπόδιον» ήρθε έγκαιρα σε μία αγορά που μόλις ξεκίναγε και καθόρισε τους όρους του παιχνιδιού. Εδώ η αγορά έχει ήδη πολλούς και παντοδύναμους παίχτες. Ότι θα παίξει ρόλο είναι βέβαιο – αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι πρωταγωνιστικός. Όσο για μονοπωλιακές επιδόσεις του 60 και 70% στις πωλήσεις - ούτε να το συζητάμε...
ΑΧ, ΠΩΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ οι εταιρίες που ήξερες από χρόνια και μαζί τους μεγάλωσες!
Συνεργάζομαι με την Forthnet από τότε που ήταν κομμάτι του ΙΤΕ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Έρευνας – αγγλικά Foundation for Research and Technology – Hellas – FORTH) στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πριν ακόμα γίνει εμπορική εταιρία το 1995.
Υπήρξα συνδρομητής, συνεργάτης, φιλοξενούμενος. Το δεύτερο site μου το φτιάξαμε μαζί. Κι ακόμα φιλοξενείται (έναντι αδράς αμοιβής πλέον) στους server της.
Όμως η εταιρία μεγάλωσε, εξελίσσεται, αλλάζει. Κάποια στιγμή γίνεται τελείως ξένη. Οι άνθρωποι με τους οποίους έστησες το site δεν υπάρχουν πια. Οι άνθρωποι με τους οποίους συζητούσες τα τεχνικά ή και οικονομικά προβλήματα αλλάζουν συνεχώς. Κάθε φορά που τηλεφωνάς περνάς από δέκα φίλτρα (αν αυτό – πατήστε εκείνο), και πρέπει να αρχίσεις το παραμύθι από την αρχή: ποιος είσαι και τι θέλεις – γιατί κάθε φορά μιλάς και με άλλον…
Ξαφνικά διαπιστώνεις πως και η εταιρία με την οποία συνεργαζόσουν δεν υπάρχει πια. Η Hellasnet, θυγατρική της Forthnet, που φιλοξενούσε όλες τις ιστοσελίδες, καταργήθηκε σιωπηρώς (ούτε ένα mail στους πελάτες της!) και εσύ τηλεφωνούσες σε ανύπαρκτα τηλέφωνα και έστελνες email σε φανταστικούς παραλήπτες.
Μέρες τώρα περιμένω μία απάντηση σε ένα απλό ερώτημα (για την εταιρία υπόθεση 10 λεπτών) προκειμένου να ανανεώσω την συνδρομή μου στο hosting.
Κι από την άλλη, διαφημίσεις επί διαφημίσεων: Η Forthnet δικτυώνει την Ελλάδα!
Τους πελάτες της;
ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! Σε όλο τον κόσμο τα κανονικά καταστήματα – τα «χτισμένα» (brick and mortar) εξελίσσονται βαθμιαία προς ηλεκτρονικά. Μερικά μάλιστα, όταν πέτυχε η On-line παρουσία τους, έκλεισαν τα μαγαζιά και έμειναν μόνο στο διαδίκτυο.
Από ότι ξέρω, μόνο στην Ελλάδα συνέβη το αντίστροφο. Το e-shop.gr ξεκίνησε από ηλεκτρονικό μαγαζί και βλέποντας την δυσπιστία και τον συντηρητισμό του Έλληνα, αναγκάστηκε να δημιουργήσει δίκτυο καταστημάτων με αποτέλεσμα σήμερα να έχει 36 e-shop points σε όλη την Ελλάδα. Η ελληνική νοοτροπία επιβράβευσε αυτή την αλλαγή – και του έδωσε την πρώτη θέση στην κατηγορία του.
Αυτό μου θυμίζει την πρώτη φορά που παρήγγειλα δικτυακά κάτι από το Πλαίσιο. Μου ζήτησαν με email να επικοινωνήσω μαζί τους τηλεφωνικά (προφανώς για να επιβεβαιώσουν την παραγγελία) και στο τηλέφωνο μου είπαν το εξής κουφό: «Πέστε μας από ποιο κατάστημα θέλετε να παραλάβετε;».
«Μα αγαπητέ μου, αν ήταν να πάω σε κατάστημα, τι νόημα είχε όλη η ηλεκτρονική διαδικασία;»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ η blogspot.com (εταιρία του ομίλου Google που φιλοξενεί τα περισσότερα blogs στον κόσμο – και το 80% των ελληνικών) άλλαξε το λογισμικό της. Μήνες τώρα υπήρχε σε Beta – με αρκετά προβλήματα – τώρα έγινε τελικό. Ονομάστηκε New Blogger και όλα τα καινούργια Blogs αυτόματα ανοίγονται σε αυτό, ενώ και τα παλιά εξαναγκάζονται να μεταφερθούν.
Η μεταφορά αυτή δεν ήταν ανώδυνη, ιδιαίτερα για τα ελληνόφωνα blogs. Πρώτα χάθηκαν τα IDs (ονόματα ή ψευδώνυμα) που ήταν γραμμένα με ελληνικά στοιχεία. Δεύτερο χάθηκαν τα avatars (εικονίδια) που συνόδευαν το κάθε όνομα. Και τρίτο για μερικούς που είχαν ήδη προσχωρήσει στην μεταβατική beta, χάθηκε κάθε στοιχείο ταυτότητος. Εμφανίζονται ως anonymous – και ενώ για αυτούς που είχαν ελληνικά γραμμένο όνομα, μπορείς να τους βρεις κάνοντας κλικ στα «ιερογλυφικά» που αντικατέστησαν τα ελληνικά στοιχεία και ανατρέχοντας στο profile τους (εφόσον έχουν) τους ανώνυμους δεν τους βρίσκεις με τίποτα.
Νέοι και παλιοί Blogger έφεραν ανατροπές στην ιεράρχηση των κινητών μου. Ενώ παλιά το Qtek S200 μπορούσε να διαβάσει τα σχόλια αλλά δεν μπορούσε να γράψει σχόλιο σε blog – τώρα μπορούσε. Αντίθετα το Sony Ericsson 990i τώρα δεν μπορούσε καν να δει την σελίδα των σχολίων – διότι ήταν secure. Με κάθε προσπάθεια έκλεινε εντελώς την πλοήγηση.
Ευτυχώς μία αναβάθμιση (μέσω PC) του 990i, αποκατέστησε την τάξη.
BLOGS KAI ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: Η εφημερίδα ΤΟ ΑΡΘΡΟ αναδημοσίευσε (μεταξύ άλλων) κείμενο από το ενημερωτικό blog γύρω από τα blogs, Blogger*s FAX, χωρίς την άδεια των δημιουργών του. Το Blogger*s FAX (
www.bfax.gr) έχει σαφή παράγραφο στο footer του που απαγορεύει σε έντυπα την αναδημοσίευση των κειμένων χωρίς άδεια. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τη συγκεκριμένη εφημερίδα από το να δημοσιεύσει το κείμενο, μαζί με αναφορά στην πηγή. (Τουλάχιστον - ευτυχώς!)
Τίθεται λοιπόν σοβαρό θέμα πνευματικών δικαιωμάτων. Αλλά πνευματικών δικαιωμάτων ποιου;
Θεωρητικά κάθε κείμενο ανήκει στον συγγραφέα του. Αλλά το blog αυτό, όπως και τα περισσότερα άλλα, γράφεται με ψευδώνυμο.
Ποιος είναι ο συγγραφέας ενός ανώνυμου ή ψευδώνυμου κειμένου;
Ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα τα συνδέει άμεσα με κάποιο άτομο που είναι ο κάτοχός τους.
Και σε ένα έντυπο τα ανώνυμα κείμενα εκπροσωπούνται από τον επώνυμο διευθυντή σύνταξης (ή "κατά νόμον υπεύθυνο" του εντύπου).
Φοβάμαι πως εδώ υπάρχει νομικό κενό.
