ΝΕΟΣ ΟΦΙΣ ΠΙΟ ΠΟΝΗΡΟΣ! Μας ήρθε το νέο Office 2003 στην τελική προ-έκδοση Beta. Και ξαναθυμήθηκα κάποτε που η σουίτα της Microsoft χωρούσε σε μερικές δισκέτες… Τώρα, η πλήρης έκδοση του Beta Kit αποτελείται από δεκαπέντε CD-ROM – δηλαδή πιο πολλά από ότι ήταν οι δισκέτες πριν από μερικά χρόνια.

Φαντάζομαι ότι το πρόβλημα της Microsoft είναι πως, σε κάθε έκδοση θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της. Κι αυτό πιο πολύ για θέμα Μάρκετινγκ. Διότι από την πλευρά της δουλειάς οι διαφορές – για τον μέσο χρήστη – δεν είναι μεγάλες. Ο μέσος χρήστης έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιεί ένα μικρό ποσοστό των δυνατοτήτων των προγραμμάτων αυτών. Μου έχει συμβεί συχνά να συστήσω σε κάποιον να αναβαθμίσει το Office του – για να με ρωτήσει μετά: «Και τι έγινε; Εγώ δεν είδα διαφορά».

Όμως η Microsoft πρέπει να πουλήσει νέο πρόγραμμα – αλλιώς, όταν κορεσθεί η αγορά από το παλιό, οι εισπράξεις θα κατέρρεαν. Εδώ έχουμε λοιπόν μία σύζευξη τεχνολογίας και εμπορίας: η μία σπρώχνει την άλλη. Οι τεχνολόγοι πιέζονται να βελτιώνουν τα προγράμματα, να εφευρίσκουν περισσότερες εφαρμογές ώστε το εμπορικό τμήμα να διαθέτει υλικό για πώληση. Ευτυχώς η τεχνολογία εξελίσσεται και εμπλουτίζεται γρήγορα, έτσι οι βελτιώσεις δεν είναι μόνο face lifting (υπάρχουν και τέτοιες, επιπόλαιες, επιφανειακές ή όπως αλλιώς λέγονται μακιγιάζ: cosmetic changes).

Όλος αυτός ο αγώνας δρόμου είναι για το καλό μας; Και ναι και όχι. Μερικές από τις νέες ευκολίες και δυνατότητες είναι πράγματι χρήσιμες , άλλες όχι τόσο. Την βασική δουλειά μπορεί να την κάνει κανείς και με τις παλιότερες εκδόσεις. (Για να μην πω ότι τώρα που ανασύρω από το αρχείο μου κείμενα γραμμένα σε DOS με το πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένων PCwrite του 1983, βλέπω ότι πολλά βασικά υπήρχαν από τότε: και πλάγια στοιχεία και υπογραμμίσεις και διαμόρφωση σελίδων… Βέβαια η δυνατότητα της μετατροπής αυτών των κειμένων σε Word XP είναι τεχνολογικός άθλος… κι αυτό πρέπει να το αναγνωρίσει κανείς!).

Είναι πάντως χαρακτηριστικό για την πίεση που (έμμεσα) ασκεί η Microsoft στους πελάτες της: ο νέος Όφις 2003 δεν λειτουργεί σε περιβάλλον Windows 98 – ούτε καν Millennium! Είσαι υποχρεωμένος να έχεις Windows XP ή 2000 (με όλες τις αναβαθμίσεις). Έτσι, το ένα πρόγραμμα υποστηρίζει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο… του Bill.

Αυτή τη στιγμή έχω τρία μηχανήματα: το ένα τρέχει Office 2000, το δεύτερο ΧΡ και το τρίτο τα καινούργια 2003. Ευτυχώς τα προγράμματα είναι συμβατά ακόμα και αντίστροφα (backwards compatible). Η μόνη διαφορά είναι μερικά τρικ κινητικά (animation) του Powerpoint: όταν τα ορίζεις στις νεότερες εκδόσεις δεν βγαίνουν σωστά στις παλιότερες. Δεν καταργούνται – απλοποιούνται και αντικαθίστανται με κάποιο ανάλογο της παλιάς.

Η έκδοση 2003 έχει κάνει σημαντικά βήματα στην συνεργασία και τον συντονισμό σε περιβάλλον γραφείου – κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους εταιρικούς χρήστες. Η λέξη κλειδί για το νέο Office είναι «συνδέομαι» (connect). Σύνδεση με την πληροφορία, με τους συνεργάτες με τα προγράμματα. Από μέσα από το Word μπαίνεις στο Διαδίκτυο, τροποποιείς λογιστικά φύλλα, διορθώνεις βάσεις δεδομένων – όλα είναι συνταιριασμένα σε ένα σύνολο. Για αυτό και σωστά η Microsoft το αποκαλεί «σύστημα»: Microsoft Office System. Έχει και πιο όμορφα και απλά γραφικά – αυτό θα το παρατηρήσει και ο μέσος χρήστης, έστω κι αν δεν δει τις κρυφές διαφορές και βελτιώσεις…

OTAN ΣΥΓΚΡΙΝΩ ΤΟ ΝΕΟ OFFICE με το OpenOffice.org που έχω στο Λίνουξ, απελπίζομαι. Είναι τόσο πρωτόγονο και δύστροπο – σαν να ξαναγύρισα στο DOS! Οι γραμματοσειρές στην οθόνη μοιάζουν σκοροφαγωμένες, ο εκτυπωτής πότε τυπώνει γράμματα και πότε μουντζούρες. Λέω ότι απελπίζομαι, διότι και εγώ θέλω να εξαπλωθεί το Linux για όλους τους γνωστούς λόγους που μου υπενθυμίζει ο αναγνώστης Κώστας Στεφανίδης – ζει και εργάζεται στην Γερμανία εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Γράφει:

«Το Linux είναι εδώ κύριε Δήμου και το να κρυφτούμε δεν νομίζω ότι μας βοηθάει . Δεν κρύβεται η ΙΒΜ η SUN η ORACLE, η DELL, NOVEL, HP – εμείς γιατί;

Η εταιρεία μου προ πολλού με την υποστήριξη της SUSE σταδιακά μεταβαίνει σε αυτό κερδίζοντας σε χρήμα και ασφάλεια. Καθώς οι εταιρείες software σφίγγουν τον βρόγχο των πνευματικών δικαιωμάτων (βλέπε MICROSOFT και τι πάθατε με την ενεργοποίηση) καθώς τα προσωπικά σας δεδομένα θα διοχετεύονται σε άγνωστες οδούς ολοένα και θα ψάχνεται να βρείτε τον TUX. Μη μου πείτε άλλωστε ότι δεν έχετε εγκαταστήσει ποτέ παράνομο software. Κανένας δεν θα το πιστέψει.

Το ένα μεγάλο θέμα εδώ σε πολλές εταιρείες είναι οι σχέσεις που έχει η αμερικανική βιομηχανική αντικατασκοπία με την MICROSOFT. Τρέμουμε στην ιδέα ότι ο μεγάλος αδερφός κλέβει την δουλειά μας.

Το άλλο είναι πολιτικό. Η εξάρτηση της Κοινότητας από το αμερικανικό λογισμικό είναι μεγάλο πρόβλημα. Το ότι το Γερμανικό κοινοβούλιο μετέβη σε Linux λέει πολλά.

Ας έρθουμε στα δικά μας . Οι περισσότερες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος έτσι χρησιμοποιούν πολλά παράνομα προγράμματα. Σε σας μένει να τους δείξετε πως όλες αυτές οι εργασίες γίνονται με open software.

Ελληνικές εταιρείες πρέπει να αναπτύξουν λογιστικά προγράμματα σε LINUX ώστε με μικρό κόστος (το λογιστικό πρόγραμμα όπου χρειάζεται) μια μικρή επιχείρηση να μπορεί να μηχανογραφηθεί νόμιμα. Η εξοικείωση εύκολα γίνεται αν μπει σε σχολές, πανεπιστήμια, σχολεία.

Σαν επίλογο θα θελα να πω ότι το LINUX δεν είναι ασχολία γραφικών ανθρώπων. Είναι σοβαρή πρόταση. Δεν είμαι από αυτούς που ασχολούνται με αυτό γιατί δεν θέλω τα Windows. Είναι δικαίωμα του καθένα να κάνει τις επιλογές του».

Όλα όσα γράφει ο κ. Στεφανίδης με βρίσκουν σύμφωνο - και αν ανατρέξετε σε παλιότερες στήλες μου θα δείτε ότι έχω τοποθετηθεί υπέρ του Linux και του ανοιχτού λογισμικού. Αυτό δεν αλλάζει το πρόβλημα του μέσου χρήστη, που, όπως εγώ, κάνει φιλότιμες προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα. Είχα δοκιμάσει παλιότερα και το SuSE - αλλά δουλειά παραγωγική δεν μπόρεσα να κάνω...

ΛΟΙΠΟΝ κύριοι προγραμματιστές και ειδικοί – αντί να τα βάζετε με εμάς τους κουτούς και άχρηστους χρήστες, ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΛΙΝΟΥΞ ΠΙΟ ΕΥΧΡΗΣΤΟ! Δώστε μας εύκολα ελληνικά! Και θα δείτε πως θα το αγκαλιάσουμε… Ποιος δεν θα προτιμούσε κάτι φθηνότερο, ελεύθερο και ασφαλέστερο – αν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει;

Άλλος αναγνώστης, ο κ. Χάρης Κουζινόπουλος, μου γράφει: «έχω παρατηρήσει ότι παρόλα τα δεκάδες προβλήματα τα οποία σας δημιουργούν τα Windows εμφανίζετε μία τάση συγχώρησης των προβλημάτων τους και μεγάλης κριτικής προς το Linux”. Αλλά κύριε Κουζινόπουλε, ο λόγος είναι απλός: τα Windows μπορεί να παρουσιάζουν μερικά προβλήματα, αλλά το 95% του χρόνου δουλεύουν σωστά. Γράφω ελληνικά, στήνω παρουσιάσεις και λογιστικά φύλλα, κάνω επεξεργασία φωτογραφιών και βίντεο, σαρώνω και τυπώνω σωστά με printer profiles… Στο Linux δεν καταφέρνω να κάνω ούτε τα μισά – και αυτά με μεγάλη δυσκολία. Δεν είναι όπως γράφετε θέμα διαφήμισης ή μάρκετινγκ – αλλά απλής λειτουργικότητας. Επαναλαμβάνω: Ας γίνει το Linux πιο εύχρηστο και θα δείτε πως μπορεί να αλλάξει αστραπιαία το σκηνικό. Δεν υπάρχει καλύτερο μάρκετινγκ από τον ευχαριστημένο χρήστη!

VODAFONE Η ΙΚΑ; Στο πρώτο κατάστημα Vodafone που επισκέφθηκα, μου ανέλυσαν λεπτομερέστατα όλα τα πλεονεκτήματα που παρέχει η κάρτα σύνδεσης Mobile Internet (GPRS) για φορητούς υπολογιστές. Όταν όμως ζήτησα να την αγοράσω μου είπαν: «Α, δεν την έχουμε. Είναι σε έλλειψη (sic)».

Στο δεύτερο κατάστημα δεν ήταν «σε έλλειψη». Υπήρχε μάλιστα μία ολόκληρη στοίβα με κουτιά. (Τα δύο καταστήματα – αμφότερα στην Κηφισίας – απέχουν τριακόσια μέτρα. Bad logistics;). Ζήτησα να την αγοράσω κατευθείαν, αφού είχα ήδη μελετήσει τους όρους και τα πλεονεκτήματα.

«Α δεν είναι έτσι απλό», μου είπε ο πωλητής. «Πρέπει να μας φέρετε αντίγραφο φορολογικής δήλωσης, φωτοτυπία ταυτότητας και πιστωτικής. Μετά θα κάνετε αίτηση και θα την υποβάλλουμε. Και όταν εγκριθεί, τότε θα περάσετε να πάρετε την κάρτα».

«Μα είμαι εδώ και πέντε χρόνια συνδρομητής Vodafone με πιστωτική – έχετε όλα μου τα στοιχεία. Ας κάνουμε τώρα την αίτηση, δώστε μου την κάρτα την οποία σας εξοφλώ μετρητοίς και απλώς με ειδοποιείτε όταν εγκριθεί η αίτηση και ενεργοποιηθεί η κάρτα».

«Λυπάμαι – δεν γίνεται. Πρέπει να ακολουθήσουμε όλη την διαδικασία».

«Μα τι σας νοιάζει – εγώ μόνο ρισκάρω. Αν δεν εγκριθεί η σύνδεσή μου θα έχω πληρώσει τζάμπα την κάρτα. Γιατί πρέπει να κουβαληθώ τρεις φορές στο κατάστημα για να αγοράσω κάτι;».

Ο υπάλληλος ήταν ανένδοτος. Και επειδή την προηγούμενη μέρα είχα περάσει μία ώρα στο ΙΚΑ, σκέφθηκα πως τελικά οι υπάλληλοι του ΙΚΑ ήταν πιο ευέλικτοι και λιγότερο τυπικοί.

Είχα γράψει παλιά ένα σχόλιο για την «δημοσιοποίηση του ιδιωτικού τομέα». Όταν δηλαδή οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κολλάνε τον ιό SARS της γραφειοκρατίας και γίνονται πιο δύσκαμπτες και περίπλοκες από το δημόσιο.

Αν σκεφθεί κανείς πως ως ήδη πελάτης πήγα στο κατάστημα για να τους δώσω και άλλα χρήματα (δεν εκλιπαρούσα καμία χάρη!) και μου ζητούσαν να ξαναπάω άλλες δύο φορές (τέσσερις μαζί με την επίσκεψη στο πρώτο μαγαζί) είναι πραγματικά εξωφρενικό!

Φυσικά δεν αγόρασα τίποτα. Μάλιστα άρχισα να το ξανασκέπτομαι – αξίζει τον κόπο η ξεχωριστή κάρτα; (Οπότε θα έπρεπε να καταργήσω από το κινητό τηλέφωνο όλα τα έξτρα πάγια για data, fax, Mobile Internet, MMS, Vodafone live, κλπ.) Σε μηνιαίο κόστος δεν θα είχα διαφορά. Ίσως όμως είναι καλύτερα να τα έχω όλα στο κινητό, το οποίο έτσι κι αλλιώς, όταν χρειασθεί, συνδέεται (υπέρυθρα) με τον φορητό υπολογιστή.

AX, TO ADSL TOY OTE! «Ήταν όνειρο κι έμεινε, άχνα και πάει». (Βάρναλης). Ευρυζωνικές και γρήγορες συνδέσεις θέλατε; Αρκεσθείτε στο ISDN, όπου πληρώνεις δύο κανάλια και παίρνεις ένα. Ιδιαίτερα τις μεσημβρινές ώρες της μεγάλης αιχμής…

Υ. Γ. Ο δικτυακός μου τόπος (www.ndimou.gr) ανανεώθηκε (καιρός ήταν!). Όπως λένε και στα μαγαζιά: Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.