ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΞΕΠΕΡΝΑΝΕ: Έρχεται κάποια στιγμή όπου δεν επαρκείς πια για τις ίδιες σου τις επιθυμίες. Έχεις περισσότερα βιβλία από όσα μπορείς να διαβάσεις, τόσα DVD που θα χρειαζόσουν άλλη μία ζωή για να τα δεις, CD και ΜΡ3 για δύο ζωές, παιχνίδια και παιχνιδομηχανές που δεν προλαβαίνεις να παίξεις (άσε αυτά που δεν μπορείς – βλ. παρακάτω), περισσότερα κινητά από συνδέσεις, περισσότερους υπολογιστές από ότι μπορείς να συντηρήσεις.

Και οι φίλοι χειροτερεύουν την κατάσταση χαρίζοντάς σου κι άλλα από τα ίδια. Η λίστα συνεχίζεται με πιο σοβαρά πράγματα: ταξίδια που θα ήθελες να κάνεις αλλά δεν αντέχεις, δουλειές που θα ήθελες να ξεκινήσεις, περιπέτειες που θα επιθυμούσες να ζήσεις…

Α, η ειρωνεία των πραγμάτων! Νεότερος είχες αντοχές, δεν είχες χρήματα. Αργότερα είχες χρήματα, δεν είχες χρόνο (εποχή της σκληρής δουλειάς). Και φτάνεις στο σημείο όπου διαθέτεις και χρήματα και χρόνο – αλλά οι αντοχές έχουν λιγοστέψει και προσπαθείς να συντηρήσεις τις δυνάμεις σου για τα απολύτως απαραίτητα.

Και το τραγικό είναι πως η επιθυμία δεν μειώνεται καθόλου – αντίθετα αυξάνει και πεισμώνει.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΑΥΤΑ; Ποιος ο λόγος μίας τόσο προσωπικής εξομολόγησης σε στήλη τεχνολογικού περιοδικού; Ας διευκρινίσω πρώτα ότι η στήλη δεν είναι τεχνολογική – αλλά ανθρωποκεντρική. Δεν αφορά την τεχνολογία αλλά την σχέση του ανθρώπου με αυτήν. Έντεκα χρόνια τώρα αυτό είναι το θέμα της. Άρα, και οι προσωπικές εξομολογήσεις έχουν άμεση σχέση όταν το αντικείμενο είναι η τεχνολογία – ακόμα και η παραίτηση από αυτήν.

Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι είχα παρατεντώσει τον εαυτό μου (spread myself thin, που λένε οι Άγγλοι) προσπαθώντας να κάνω όλα όσα είχα κέφι. Όχι μόνο δεν επαρκούσα, όχι μόνο κουραζόμουνα, αλλά είχα φτάσει στο σημείο να νιώθω πίεση και ενοχές επειδή δεν ικανοποιούσα όλες μου τις επιθυμίες. Οι φωτογραφικές μου μηχανές με τους πολλούς φακούς έμεναν αργές, οι παιχνιδομηχανές το ίδιο, η βιντεοκάμερα είχε χρόνια να τραβήξει, το iPod απλώς το ξαναφόρτιζα, από τους υπολογιστές μόνον ένας ήταν απόλυτα ενημερωμένος. Είχα πέντε κινητά για δύο συνδέσεις. Κάτι έπρεπε να γίνει.

ΔΙΕΜΟΙΡΑΣΑ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΜΟΥ… Αποφάσισα να περιορίσω τα μηχανήματά μου στα απολύτως απαραίτητα. Και ταυτόχρονα να ικανοποιήσω μίαν άλλη ανάγκη μου: να κάνω δώρα σε ανθρώπους που αγαπώ. Έτσι έφυγαν δύο κινητά (μαζί με τα πολυποίκιλα αξεσουάρ τους – hardware και software) και πήγαν σε φίλους που τα εξετίμησαν δεόντως. Ένα από τα δύο φορητά πουλήθηκε.

Το MacMini, βρίσκεται σε κρίση. Όπως έγραψα και σε συνάδελφο, μετά ενάμιση μήνα παράλληλης χρήσης, δεν έχω ακόμα καταφέρει να αναδείξω τα ειδικά πλεονεκτήματά του. Για τα προγράμματα που χρησιμοποιώ συχνά στα Windows (Office, Phοtoshop, CD Creator – στο Mac ονομάζεται Toast) μου δίνει μία γεύση από τα ίδια. Υπάρχει και η αβεβαιότητα της συμβατότητας (έπαψα να το χρησιμοποιώ για email μετά από παράπονα αρκετών ότι δεν μπορούσαν να με διαβάσουν). Δεν μπορώ να κάνω την διαχείριση του site μου και μου λείπουν τα παιχνίδια. Αφού λοιπόν ικανοποίησα την περιέργειά μου αλλά και την φιλοδοξία μου να κατακτήσω και αυτή την ήπειρο, το βλέπω να πηγαίνει σε Μακ-μανή ανεψιό μου.

Και το Sony PSP (Play Station Portable), που με ταλαιπώρησε (δημιουργικά όμως) μερικούς μήνες, πήγε στον κατάλληλο αποδέκτη: κάποιον εξήντα χρόνια νεότερό μου.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΑ ΑΤΙΜΑ τα παιδάκια να παίζουν PSP και να περνάνε από επίπεδο σε επίπεδο σε αγώνες ταχύτητας, σε puzzles (καταπληκτικό το Mercury) σε μάχες – κι εγώ να φτάνω ασθμαίνοντας (και καμιά φορά ανάποδα) στην πρώτη γωνία η οποία και με πετάει εκτός αγώνος. Έδωσα το PSP μου σε ένα πιτσιρικά που δεν το είχε ξαναπιάσει ποτέ του και με την πρώτη πέτυχε βαθμολογίες ονειρικές. Τελικά τίποτα (ούτε η εξάσκηση, ούτε το μεγαλύτερο πείσμα) δεν αντικαθιστά τα ρεφλέξ και τις ταχύτητες αντίδρασης των δεκάχρονων!

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΘΥΕΛΛΑ! Επείγουσα ειδοποίηση της OTEnet στις 8.12. έγραφε ότι: «η εταιρία Intracom μας ανακοίνωσε ότι έχει αναπτύξει νέο λογισμικό για τα ADSL modems "jetSpeed 520" και "jetSpeed 520i". Το λογισμικό αυτό αναπτύχθηκε από την Intracom για να αντιμετωπίσει προβλήματα ασφάλειας που σχετίζονται με κακόβουλες και παράνομες απόπειρες πρόσβασης στις εν λόγω τερματικές συσκευές και είναι διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο υποστήριξης του εν λόγω εξοπλισμού: http://www.intracom.gr/helpdesks/jetspeed/js520/sw/software_gr.htm. Ενημερώνουμε όσους χρησιμοποιούν τα ADSL modems "jetSpeed 520" και "jetSpeed520i" ότι θα πρέπει άμεσα να προβούν στην εγκατάσταση του παραπάνω λογισμικού». Πανικόβλητος έκανα ότι συνιστούσε η ανακοίνωση – κατέβασα το νέο λογισμικό (firmware) από την Intracom μαζί με τις οδηγίες εγκατάσταση σε .pdf. Όμως σε κάθε προσπάθεια αναβάθμισης στο DOS (command prompt) μου έβγαζε timeout.

Έφαγα μερικές ώρες να προσπαθώ να αναβαθμίσω και να επικοινωνήσω με την ΟΤΕnet και τον ΟΤΕ στο 1242 (ειδικό για ADSL συνδέσεις). Όταν κάποτε κατάφερα να συνδεθώ, δεν φωτίστηκα. Τελικά το λάθος ήταν στις οδηγίες της Intracom. Έγραφε πως πρέπει να πληκτρολογήσει κανείς μία διεύθυνση στην εντολή. Στην πραγματικότητα αυτή ήταν η διεύθυνση μόνο για την σύνδεση Ethernet, ενώ για σύνδεση USB υπήρχε διαφορά ενός αριθμού. Επικοινώνησα με τον ΟΤΕ και επεσήμανα το λάθος – ελπίζω να το διόρθωσαν γρήγορα και να μην ταλαιπωρηθούν και άλλοι, χάνοντας τόσες (πολύτιμες) ώρες...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ: Πολλά είναι τα γράμματα που παίρνω με παράπονα. Δεν τα δημοσιεύω διότι θα γέμιζα όχι μόνο την στήλη αλλά και μερικές ακόμα σελίδες. Μερικά όμως είναι τόσο εξωφρενικά (και ενδιαφέροντα) που δεν αντέχω στον πειρασμό. Διαβάστε και προσέξτε μην την πάθετε κι εσείς. Π. χ. δίδαγμα της πρώτης επιστολής: μακριά από τα Windows 64!

Γράφει ο κ. Κώστας Γαζής: «Η ιστορία ξεκινάει με την παραγγελία που έκανα στο E-shop για ένα σύστημα pc. Το σύστημα μου ήρθε την Τρίτη. Κατά κακή μου τύχη, το είχα παραγγείλει με Windows XP 64. Είναι αλήθεια, φταίω κι εγώ. Όμως δεν είχα την παραμικρή ιδέα για την ΤΕΡΑΤΩΔΗ ασυμβατότητα των 64 με τα "κανονικά" Windows XP 32.

Όταν προσπάθησα να βάλω τα drivers που είχα παραλάβει από το e-shop (φυσικά εδώ δεν φταίει το κατάστημα, αλλά οι κατασκευαστές της μητρικής, του μόνιτορ, της κάρτας γραφικών, κλπ) τα Windows 64 δεν άνοιγαν ΚΑΝΕΝΑ από τα cd.

Ευτυχώς στη δουλειά έχουμε DSL (γιατί με το moden του μηχανήματος δεν γινόταν να συνδεθώ). Η ανεύρεση των drivers μου πήρε όλη τη μέρα... ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ για να κάνω δουλειά. Μπήκα και σε sites για τα Windows 64 και γέμισα ακόμα περισσότερη απελπισία. Όλοι οι χρήστες είχαν παράπονα, δεν έβρισκαν drivers, είχαν προβλήματα συμβατότητας, χάος! Και φαίνεται πως ΚΑΝΕΙΣ δεν τους δίνει σημασία… Κατέβασα κοντά στα 200MB με drivers.

Πήγα σπίτι το απόγευμα. Εγκατέστησα με επιτυχία το driver της οθόνης, έβαλα και το driver του modem (το οποίο συνέχισε να μη συνδέεται). Έβαλα τα drivers της μητρικής. Προσπάθησα να βάλω τα drivers της Nvidia, και η οθόνη με πληροφόρησε πως τα κατάφερα... Ναι, αλλά δεν έβλεπα την κάρτα της Nvidia με τις επιλογές ΠΟΥΘΕΝΑ. Προσπάθησα να βάλω το Liveupdate της μητρικής, και το μηχάνημα έκανε restart. Με πληροφόρησε πως υπήρχε σοβαρό πρόβλημα, και όταν μπήκα στο internet η Microsoft μου ανακοίνωσε πως πρόκειται για conflict των drivers της Nvidia και ΔΕΝ υπάρχει λύση αυτή τη στιγμή. Έτσι απλά. ΔΕΝ υπάρχει λύση… Ίσως στο μέλλον.

Φυσικά το Norton antivirus που είχα στο προηγούμενο pc ΔΕΝ λειτουργεί στα 64, όπως δεν λειτουργούν αρκετά ακόμα προγράμματα μου. Και η Microsoft Ελλάς, στην οποία κατέφυγα, δηλώνει αναρμόδια».

Φαίνεται λοιπόν πως τα ΧΡ 64 είναι, προς το παρόν, και ελλιπή και ορφανά. Να τα αποφεύγετε!

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Γράφει αναγνώστης:

«Ασχολούμαι με υπολογιστές – πιο συγκεκριμένα με video editing και την επεξεργασία φωτογραφίας. Λοιπόν έχω παραγγείλει από το Ιντερνετ – από το site της Ulead – ένα ειδικό πληκτρολόγιο για να με βοηθήσει στο μοντάζ. Κοστίζει, στο site πέντε €. Πριν από δυο μέρες έφτασε στην Ελλάδα και με παίρνει η εταιρία μεταφοράς να με ρωτήσει πως θέλω να το παραλάβω. Με πληροφορεί ότι το κόστος εκτελωνισμού είναι 140 €!

Αυτοκίνητο να έφερνα, θα πλήρωνα λιγότερο!».

ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΦΤΗΝΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ! Μου γράφει ο αναγνώστης Γ. Χαρωνίτης: «Πριν 10 περίπου ημέρες είχα πάει στη γειτονική Βουλγαρία. Στο σπίτι ενός φίλου εντυπωσιάστηκα από την ταχύτητα του internet και φυσικά έκανα τη σχετική ερώτηση για το τι σύνδεση χρησιμοποιούν... Η απάντηση που έλαβα: "Εδώ όλα διαμερίσματα στα block (πολυκατοικίες...) έχουν LAN και απευθείας σύνδεση με κόμβο internet. Δεδομένου ότι το κόστος δεν είναι μεγάλο, δεν υπάρχει σπίτι στη Βουλγαρία χωρίς internet! Όλοι οι νέοι είναι συστηματικοί χρήστες..."

Σε μία πολύ φτωχή χώρα που οι μισθοί δεν ξεπερνούν τα 150-200 € το μήνα, έχουν όλοι ταχύτατη σύνδεση internet και δεν ξέρουν τι σημαίνει dialup, ενώ εμείς παλεύουμε ακόμη να ενταχθούμε στο ADSL...».

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ! Όλοι οι κάτοικοι του ακατονόμαστου κρατιδίου προς βορράν μας (FYROM) αποκτούν τώρα σύνδεση στο Ίντερνετ μέσω WLAN – και αυτό με 15 Ευρώ τον μήνα. Μπορεί να μην κατάγονται από τον Μέγα Αλέξανδρο αλλά είναι ευφυέστεροι από μας. Έχουν καταλάβει ότι το Internet είναι σήμερα ΕΙΔΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ (όπως παλιά το ψωμί, που είχε πάντα διατίμηση) και το παρέχουν αφειδώς.

ΚΙΝΗΤΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ: Πληρώνοντας 10 ευρώ στο www.davinciteam.com μπορείτε να ξεκλειδώσετε όποιο κινητό θέλετε (αν είναι από τα κινητά που πουλάνε οι εταιρίες κινητής, με δικό τους λογισμικό) να το αναβαθμίσετε ή να το μετατρέψετε. Π. χ. εγώ άλλαξα το Vodafone SonyEricsson K750i σε σκέτο W800i Walkman.

ΑΝΤΕ ΦΙΛΟΙ – ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!