ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν έχετε κάρτα Vodafone Mobile Connect 3G – ρωτήστε πριν την χρησιμοποιήσετε στο εξωτερικό (ή, ακόμα καλύτερα, μην την χρησιμοποιήσετε!). Όταν σας έρθει ο λογαριασμός κινδυνεύετε με έμφραγμα ή εγκεφαλικό.
Τρεις ημέρες ήμουν στο Βερολίνο. Είχα βάλει φραγή στο Outlook Express να μην κατεβάζει μηνύματα πάνω από 100kb. Είχα απενεργοποιήσει ως και την Live Update του Norton. Και δεν είχα χρησιμοποιήσει εκείνο τον μήνα την κάρτα μου – για να έχω διαθέσιμα τα μηνιαία 40 δωρεάν ΜΒ, που δικαιούμαι με το πάγιο. (Έτσι νόμιζα!).
Αμ δε! Τα δωρεάν Μεγάβυτα ΔΕΝ ισχύουν εκτός Ελλάδος (πήγαν όλα χαμένα!). Το Roaming στην Γερμανίας χρεώνει 15 ευρώ το Megabyte! Και με τούτα και με εκείνα (φόροι, κλπ) για να πάρω τριών ημερών αλληλογραφία, ο λογαριασμός της κάρτας πήγε 233.42 €. Να μην πούμε και για το roaming του κινητού!
Για όλα αυτά δεν υπάρχει προειδοποίηση στις λαμπερές διαφημίσεις. Εγώ τα έμαθα εκ των υστέρων, όταν διαμαρτυρήθηκα (εντόνως). Γι αυτό σας ενημερώνω – ειδοποιήστε και τους γνωστούς σας. Με την παλιά GPRS κάρτα, οι χρεώσεις εξωτερικού ήταν πιο λογικές. Φαίνεται όμως ότι με την 3G οι ταρίφες ανεβαίνουν και τα Μεγάβυτα τρέχουν σαν σφαίρες.
ΓΑΛΛΙΚΑ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ! Όταν κάποιος βρίζει σκαιά, λέμε στην γλώσσα μας ότι μιλάει …Γαλλικά. Αρχίζω να υποπτεύομαι ότι αυτό (τουλάχιστον στην πληροφορική) συμβαίνει λόγω της απίθανης ασχετοσύνης του Γαλλικού λογισμικού.
Πριν μερικά χρόνια, περαστικός από το Παρίσι, σκέφθηκα να προμηθευτώ μία Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια. Έχω πάντα στο σκληρό μου δίσκο την Britannica και την Encarta (που τελικά είναι η καλύτερη…) αλλά είναι χρήσιμο να έχεις και εγκυκλοπαίδειες από άλλους γλωσσικούς χώρους – γιατί αν π. χ. θέλεις να διερευνήσεις ένα θέμα από εκείνη την περιοχή, θα έχουν σίγουρα περισσότερες πληροφορίες από μία αγγλοσαξονική έκδοση. Φρόντιζα λοιπόν να διαθέτω πάντα μία Γερμανική εγκυκλοπαίδεια και μία Γαλλική.
Μόλις είχε κυκλοφορήσει η νέα έκδοση της Encyclopédie Hachette την οποία και αγόρασα. Και ακόμα βλαστημάω (Γαλλικά).
Το πρώτο που έκανε με την εγκατάσταση ήταν να μετονομάσει τους σκληρούς δίσκους μου σε Hachette. Με αποτέλεσμα όταν ήθελα να ανοίξω ένα σκληρό στον υπολογιστή μου και έκανα κλικ στην εικόνα του, αντί για τον δίσκο να βγαίνει η Εγκυκλοπαίδεια!
Η ονομασία αυτή ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕ! Ούτε η διασύνδεση. Πήγαινα στις Ιδιότητες (Properties) του δίσκου, άλλαζα το όνομά του και μετά μου ξανάβγαινε Hachette. Μόνο όταν έκανα πλήρες format στον δίσκο, κατάφερα να την σβήσω.
Το πρόγραμμα ήταν αργό και μπερδεμένο. Έκανε ώρες να φορτώσει. Οι γραμματοσειρές αχνές, θολές και δυσανάγνωστες. Πολλές φορές ξεκινούσα μία αναζήτηση και την παρατούσα στην μέση. Η δε ενημερότητά ήταν άθλια – τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω από την ημερομηνία έκδοσης. Φυσικά δεν υπήρχε η δυνατότητα αναβάθμισης και ενημέρωσης μέσω Διαδικτύου.
Οι Γάλλοι μόλις στις αρχές του 21ου αιώνα είχαν αρχίσει να παίρνουν χαμπάρι το Internet. Μέχρι εκείνη την εποχή τους μίλαγες για Διαδίκτυο και σου μίλαγαν για το Minitel – ένα πρωτόγονο σύστημα τερματικών, κάτι σαν τηλεφωνικός κατάλογος, που επέτρεπε να βρεις πληροφορίες και να ανταλλάσσεις μηνύματα.
Αλλά το Minitel ήταν δικό τους δημιούργημα, ενώ το Internet ξένο. Και οι σοβινιστές Γάλλοι δεν ήθελαν να δεχτούνε κάτι που δεν το είχαν εφεύρει αυτοί. Με αποτέλεσμα να μείνουν πίσω στον αγώνα δρόμου της πληροφορικής.
ΚΑΙ ΣΥ LAROUSSE; Ταλαιπωρήθηκα πολύ με την Hachette μέχρι που σιγά-σιγά και βαθμιαία την εξαφάνισα στις επόμενες αναβαθμίσεις των υπολογιστών μου. Αλλά δεν έβαλα μυαλό: έτσι φέτος αγόρασα την νέα εγκυκλοπαίδεια της Larousse. Σκέφθηκα πως πέρασαν τρία χρόνια – και κάτι θα έμαθαν οι Γάλλοι εντωμεταξύ. Επιπλέον ήταν και το όνομα Larousse που μαζί με το Γερμανικό Brockhaus και την (αγγλικής καταγωγής, νυν αμερικανική) Britannica είναι από τα διασημότερα ονόματα στην λεξικογραφία.
Το πρώτο πρόβλημα ήταν ότι το λεξικό υπήρχε σε έξη CD-ROM. «Δεν βγαίνει σε DVD;» ρώτησα την πωλήτρια στην FNAC. «Υπάρχει,» μου απάντησε, «και σε ένα De-Ve-De αλλά εμείς φέρνουμε τα Ce-De-ROM, επειδή αυτά ζητάνε οι περισσότεροι. Δεν έχουν όλοι οδηγούς De-Ve-De στους υπολογιστές τους». (Στην Γαλλία – σκέφθηκα από μέσα μου – γιατί σε άλλες χώρες, ακόμα και στην ψηφιακά καθυστερημένη Ελλάδα, είναι αλλιώς τα πράγματα).
Το δεύτερο πρόβλημα, αφού επέστρεψα, προέκυψε όταν θέλησα να εγκαταστήσω όλη την εγκυκλοπαίδεια στον υπολογιστή. Προτιμώ αυτή τη λύση γιατί βαριέμαι να ψάχνω για CD – και μάλιστα έξη! – και ο χώρος στους δίσκους είναι πια φτηνός και άφθονος. Όπως όμως με προειδοποίησε το εγχειρίδιο χρήσης, μπορούσα μεν να το κάνω αλλά θα πρέπει κάθε φορά που ανοίγω το πρόγραμμα να βάζω στον υπολογιστή και το αρχικό CD-ROM για να πιστοποιείται η γνησιότητα!
Το τρίτο πρόβλημα προέκυψε στην χρήση: Κόλλημα κάθε δυο και τρεις, δυσκολία στην εύρεση. Κακή ενημερότητα. Και ενώ διαθέτει πολύ υλικό (π. χ. λεξικό αποφθεγμάτων – citations) δεν είναι δυνατόν να το χρησιμοποιήσεις, διότι ανοίγει μόνο με αλφαβητική σειρά των συγγραφέων. Υπάρχει (θεωρητικά) θεματική αναζήτηση – αλλά δεν λειτουργεί. Τι να το κάνω εγώ όταν αναζητώ ένα τσιτάτο για ένα συγκεκριμένο θέμα, να μου βγαίνει όλος ο αλφαβητικός κατάλογος των συγγραφέων με επικεφαλής τον Marcel Achard!
Αλλά το κλου (τέταρτο και τελευταίο πρόβλημα) ήταν όταν, νευριασμένος, αποφάσισα να την απεγκαταστήσω. Ε! λοιπόν, δεν γίνεται! Πας στον Πίνακα Ελέγχου και στην Αφαίρεση Προγραμμάτων, διαλέγεις απεγκατάσταση και δείχνει να γίνεται κανονικά. Όμως δεν φεύγει τίποτα. Το ξανακάνεις από το μενού του ίδιου του προγράμματος – επίσης αδύνατον.
Τρεις, τέσσερις φορές επανέλαβα την διαδικασία – τίποτα! Στο τέλος ενοχλημένος το έσβησα με το χέρι. Όχι μόνο τα αρχεία του αλλά και κάθε αναφορά του μέσα στον δίσκο και την registry. Μου έφαγε πάνω από μία ώρα. Το τι «Γαλλικά» άκουσε το πρόγραμμα, περιττό να το αναφέρω…
MSVEUP.EXE: Εδώ και εβδομάδες, κάθε φορά που ξεκινάει ο επιτραπέζιος, βγαίνει ένα μήνυμα ότι δεν έχουν ενεργοποιηθεί οι αυτόματες ενημερώσεις των Windows. Τις ενεργοποιώ και μετά, στο επόμενη εκκίνηση πάλι το ίδιο. Συνήθως εμφανίζεται και ένα συμπληρωματικό παράθυρο που μου έλεγε ότι δεν ξεκίνησε το msveup.exe (είναι το σχετικό αρχείο).
Έψαξα τις Βάσεις Δεδομένων της Microsoft (Knowledge Base) χωρίς να βρω κάτι σχετικό. Άπατα τα μυστήρια των Windows…
ΑΧ ΤΙ ΤΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ όπου όλοι θέλουν να έχουν ένα καλό και δυνατό σήμα στο κινητό τους τηλέφωνο – αλλά κανείς δεν δέχεται να στηθεί κοντά στο σπίτι του μία κεραία κινητής τηλεφωνίας! (Από που θα έρθει το σήμα – από δορυφόρο;).
Όλοι θέλουν να ξεφορτώνονται κάπου τα σκουπίδια τους – αλλά κανείς δεν δέχεται στην περιοχή του ένα χώρο υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ). Την χωματερή όμως την δέχεται. Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται και φωνάζουν να μην γίνουν ΧΥΤΑ στην γειτονιά τους, ζουν περιτριγυρισμένοι από δεκάδες χωματερές. Βρωμάνε και ζέχνουν και αυτοαναφλέγονται. Δεν είδα ποτέ να διαμαρτυρηθούν γι αυτές...
Από οικολογική συνείδηση πάμε καλά. Οικολογική συνείδηση στην Ελλάδα δεν σημαίνει να προσέχεις, να μην ρυπαίνεις, να μην καταστρέφεις το περιβάλλον. Οικολόγος στην χώρα μας είναι όποιος διαμαρτύρεται, όποιος αγωνίζεται «ενάντια». Ενάντια στα μεταλλαγμένα, στις κεραίες, στους πυλώνες της ΔΕΗ, στους ΧΥΤΑ, στην εγκατάσταση βιομηχανιών, ορυχείων, κλπ. Κατά τα άλλα ο ίδιο αυτός διαμαρτυρόμενος άνθρωπος πετάει γύρω του σκουπίδια, αποτσίγαρα, ορυκτέλαια, μπαταρίες και άλλα εξόχως ρυπαντικά και μολυσματικά, χωρίς να του καίγεται καρφί!
TA ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ! Για μέρες το ADSL (384 Kbps) ήταν πιο αργό από το ISDN (128 Kbps) και η απλή PSTN σύνδεση (των 48.6Kbps) εμφάνιζε τις ιστοσελίδες πιο γρήγορα από την σύνδεση 3G Vodafone στα 384Kbps. Για να μην πω ότι η τελευταία δεν εμφάνιζε τίποτα.
Νομίζω ότι εκεί είναι και ένα βασικό πρόβλημα (πως λέμε βασικός μέτοχος) της ελληνικής τεχνολογικής (αλλά και επιχειρηματικής) σκηνής. Δεν μπορείς να βασίζεσαι σε κάτι, δεν μπορείς να προϋποθέτεις συνέπεια και σταθερότητα. Αλλά χωρίς αυτές, δεν γίνεται τίποτα.
Και εκείνες οι αργίες μας! Το Πάσχα επίσημα περιλαμβάνει μόνον δύο αργίες – αλλά στην πραγματικότητα γίνονται δεκαπέντε. Από των Βαΐων μέχρι του Θωμά, δεν κουνιέται τίποτα. Ακόμα και η Τράπεζα της Ελλάδος δεν λειτουργεί την Μεγάλη Πέμπτη (μία μέρα που ΔΕΝ είναι αργία). Το ξέρω γιατί το πλήρωσα – με την καθυστέρηση ενός εμβάσματος.
Και έρχεται μετά η στατιστική και ισχυρίζεται πως οι Έλληνες δουλεύουν σαν σκλάβοι – περισσότερες ώρες από όλους τους Ευρωπαίους. Και αναρωτιέμαι: τότε πως γίνεται (η άλλη στατιστική) να είμαστε τελευταίοι σε παραγωγή και παραγωγικότητα;
Αυτό που δεν ξέρουν οι ξένοι στατιστικολόγοι είναι ότι το ρήμα «δουλεύω» στα νέα Ελληνικά είναι μεταβατικό. «Δουλεύω κάποιον».
Ισχύει άλλωστε και η απάντηση του θυρωρού ενός υπουργείου στην απορία αν οι υπάλληλοι εργάζονται το απόγευμα: «Όχι – το πρωί είναι που δεν εργάζονται. Το απόγευμα δεν έρχονται».
Είπαμε να μην γίνουμε Ελβετοί ή Γερμανοί – αλλά όχι και έτσι. Μας έχουν περάσει και οι Πορτογάλοι!
ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Από τις αρχές Μαΐου δημιούργησα στο site μου (www.ndimou.gr) μία νέα κατηγορία κειμένων με όνομα RAM όπου ανέβασα κείμενα της στήλης. Η οποία υπάρχει βέβαια από το 1994, αλλά επέλεξα να παραθέσω μόνο κείμενα των δύο τελευταίων ετών (από τον Ιανουάριο του 2003). Ακόμα πιο παλιό υλικό (όταν η στήλη ονομαζόταν Alt+Ctrl+Del) θα βρείτε στα δικτυακά αρχεία του περιοδικού – και (μερικά) στο βιβλίο μου "Ψηφιακή Ζωή". Για ευνόητους λόγους, το νεότερο κείμενο στο Δίκτυο θα είναι πάντα ένα μήνα πίσω από το περιοδικό.
Υ. Γ. Ποτέ μην αγοράσετε λογισμικό με παραβιασμένη την ταινία που κλείνει την συσκευασία. Πήρα το Office από μεγάλη αλυσίδα – ήταν ανοιχτό, αλλά με διαβεβαίωσαν ότι δεν υπήρχε πρόβλημα. Όταν πήγα να το ενεργοποιήσω, βγήκε μήνυμα πως είχαν εξαντληθεί οι εγκαταστάσεις του. Φυσικά μου το άλλαξαν – ίσως όμως επειδή είχα ήδη δημιουργήσει θέμα κατά την αγορά (κι επειδή με γνώριζαν…).
