ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΣΤΗ MICROSOFT: πεντακόσια (μείον τρία) εκατομμύρια ευρώ – σίγουρα το διαβάσατε – καμπάνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το ενδιαφέρον είναι στο γιατί.

Διότι η Microsoft ενσωματώνει στα Windows πρόσθετες εφαρμογές(π. χ. Media Player) και εμποδίζει τους ανταγωνιστές της να πουλάνε τις δικές τους.

Και ερωτώ – με ποιον είναι η Ε. Ε. με εμένα τον πολίτη και καταναλωτή ή με τους βιομηχάνους και κατασκευαστές λογισμικού;

Διότι εμένα με συμφέρει να έχω περισσότερες υπηρεσίες με τα ίδια χρήματα.

Σκεφθείτε: αν επικρατούσε αυτή η λογική θα έπρεπε να πληρώνουμε χώρια όχι μόνο για τον Media Player αλλά και το φαξ, το Paint, τον Internet Explorer και το Outlook Express. Τα Windows XP κάνουν και άλλες δουλειές που παλιά τις έκαναν ξεχωριστά προγράμματα: π. χ. διαβάζουν συμπιεσμένα αρχεία (.zip) και γράφουν σε CD-ROM. Άρα θα έπρεπε να αγοράζουμε επιπλέον το WinZip και το Nero – ή το Roxio CD Creator.

Δηλαδή για να λειτουργήσει στοιχειωδώς ένας υπολογιστής θα έπρεπε να πληρώνουμε χωριστά δέκα προγράμματα! Και με αυτή τη λογική γιατί να είναι ενσωματωμένο και το λογισμικό συντήρησης (π. χ. Disk Defragmenter) αφού και εκεί υπάρχουν ανεξάρτητες εταιρίες που κάνουν ανάλογες εφαρμογές;

Κάτι δεν μου πάει καλά με αυτή την απόφαση. Νομίζω πως είναι υπέρ των συμφερόντων μερικών (ελάχιστων) και εναντίον του συμφέροντος των πολλών. Η έχω άδικο;

Η απάντηση πως ό,τι εντείνει τον ανταγωνισμό βοηθάει τελικά τον καταναλωτή (γιατί ρίχνει τις τιμές) δεν με καλύπτει. Σε αυτή την περίπτωση άλλωστε δεν ισχύει – μιλάμε για δωρεάν. Ύστερα υπάρχουν άπειρα πεδία όπου μπορεί να εκδηλωθεί ο ανταγωνισμός. Αλλά και σε αυτές τις εφαρμογές ποιος εμποδίζει τον ανταγωνισμό να κάνει καλύτερη δουλειά και να προσφέρει περισσότερα – έτσι ώστε να τον προτιμάμε; Και αυτό γίνεται. Π. χ. τόσο στην ζωγραφική όσο και στην εγγραφή CD, τα προγράμματα που προσφέρουν τα Windows είναι υποτυπώδη. Όλοι σχεδόν χρησιμοποιούμε μία πρόσθετη εφαρμογή. Αλλά και ο Media Player έχει σοβαρούς ανταγωνιστές που είναι καλύτεροι και τους προτιμούμε.

Ο ανταγωνισμός στην τεχνολογία γίνεται με την εξέλιξη. Με την βελτίωση, την προσθήκη εφαρμογών, το άνοιγμα νέων δυνατοτήτων. Και το πρόστιμο αυτό είναι εναντίον της εξέλιξης και του εμπλουτισμού ενός βασικού προγράμματος που χρησιμοποιούν εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες. Η Microsoft δεν θα φτωχύνει πληρώνοντας τα πεντακόσια – αλλά υπάρχει φόβος να χάσουμε εμείς…

ΑΧ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΟΥ! Με νοσταλγία και τρόμο θυμάμαι τις μέρες όπου, μαζί με αυτή τη στήλη, κρατούσα και μία στήλη Διαλόγων. Τι στήλη… ολόκληρο βιβλίο ήταν, δέκα και δώδεκα σελίδες του περιοδικού. Νοσταλγία γιατί ήταν μία ωραία εμπειρία επικοινωνίας, ένα ανοικτό φόρουμ με πολύ ζωντανές και ενδιαφέρουσες απόψεις. Τρόμος, γιατί έπρεπε κάθε μήνα να διαβάζω εκατοντάδες γράμματα, να επιλέγω, να ταξινομώ, να σχολιάζω… μία δουλειά που μου έπαιρνε τεράστιο χρόνο. Τόσο που αποφάσισα στην αρχή να εξαφανιστώ τελείως και μετά (από ώριμη σκέψη) να περιορίσω την στήλη και να καταργήσω τον Διάλογο.

Όμως οι αναγνώστες μου δεν πτοήθηκαν. Εξακολουθούν να με βομβαρδίζουν με email – και καλά κάνουν. Χάρη σε αυτούς πληροφορούμαι τα πιο απίθανα πράγματα.

Π. χ. : Αν αγοράζατε ένα καινούργιο κτήριο γραφείων και μαθαίνατε ότι εκτός των άλλων προσόντων διαθέτει δικτύωση με οπτικές ίνες, δεν θα ήσασταν ευτυχής; Σίγουρα.

ΚΑΚΩΣ! Διότι οι οπτικές ίνες σημαίνουν ότι δεν μπορείτε να συνδεθείτε στο Internet με ADSL. Αυτό έπαθε ο αναγνώστης μας Α. Π. Η δουλειά του είναι τέτοια που απαιτεί ευρυζωνική σύνδεση υψηλής ταχύτητας. Αφού ο ΟΤΕ τον υποχρέωσε να βάλει πρώτα δυο γραμμές ISDN, μετά του ανακοίνωσε ότι δεν γίνεται τίποτα. Πέρασε πολλές μέρες να ζητάει εξηγήσεις και δεν έβρισκε κανένα αρμόδιο Τελικά, μετά από καιρό, μπόρεσε να εντοπίσει μία κυρία ,η οποία του εξήγησε ότι η θέση του είναι πράγματι δύσκολη διότι ο ΟΤΕ δεν έχει μηχανήματα συμβατά με οπτικές ίνες. Πρέπει να προχωρήσει το πρόγραμμα οπτικών ινών και αφού μπουν τα περισσότερα καλώδια τότε θα γυρίσει την τεχνολογία και θα μπορέσει να υποστηρίξει ADSL Router και τον άλλο εξοπλισμό. Κατά την γνώμη της αυτό θα πάρει δυο, τρία η και τέσσερα χρόνια –εξαρτάται από το πρόγραμμα επενδύσεων.....

Ο αναγνώστης σκέφθηκε να πάρει αποκλειστική γραμμή ΟΤΕ προς διαδίκτυο στα 512. Αλλά είδε ότι το κόστος είναι τρομακτικό διότι εκτός του εφ΄ άπαξ (1070 Ευρώ), απαιτείται ενοίκιο γραμμής 1400 Ευρώ μηνιαίως, πλέον δε 250 ευρώ μηνιαίως το site και το νέο όνομα.

Τελικά η καλή κυρία τον συμβούλευσε να επισκεφθεί τον ΟΤΕ της περιοχής του, να εξηγήσει το πρόβλημα του και να παρακαλέσει να του περάσουν (αν υπάρχει δυνατότητα) αρχαίο παλαιό χάλκινο καλώδιο, για μία γραμμή που θα την κάνει ADSL.

Μετά ήρθε το Πάσχα και δεν έμαθα τι απέγινε. Αναρωτιέμαι όμως, μαζί με τον αναγνώστη: όλα αυτά τα νέα Ολυμπιακά κτήρια που υπερηφάνως αναφέρεται ότι έχουν οπτικές ίνες, δεν θα μπορούν να συνδεθούν με ADSL;

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ: Άλλος αναγνώστης μου έγραψε για Τράπεζα που διαφημίζει τις online υπηρεσίες της 7 ημέρες Χ 24 ώρες. Όταν όμως παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα την Μεγάλη Πέμπτη και τηλεφώνησε στην υπηρεσία υποστήριξης (helpdesk) πήρε την (μαγνητοφωνημένη) πληροφορία ότι θα λειτουργήσει πάλι την Τρίτη του Πάσχα.

Αυτό είναι το Ανατολίτικο online banking. Ε! να μην κάνουν Πάσχα τα παιδιά; Είπαμε 7Χ24 αλλά εξαιρούνται οι αργίες,, τα Σαββατοκύριακα και οι μη εργάσιμες ώρες…

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: Πρόταση από άλλον αναγνώστη. Μου γράφει ο κ. Γ. Κ. από την Ξάνθη:

«Μου φαίνεται παράξενο πώς δεν τέθηκε ακόμη επί τάπητος το θέμα της κατοχύρωσης του προσωπικού e-mail για το διαδίκτυο.

Εξηγούμαι: κάνω μια συνδρομή σε ένα φορέα (για παράδειγμα otenet) και αποκτώ ένα e-mail όπως συνήθως, ας πούμε username@otenet.gr.

Ακολούθως "ανοίγω την πόρτα μου" δίνοντας το e-mail μου σε φίλους, υπηρεσίες, πελάτες, λίστες, ομάδες κλπ. και είμαι θεωρητικά σε επαφή με όλους, ώστε να πάρω τα μηνύματά τους όταν χρειαστεί. Προφανώς, η ηλεκτρονική μου διεύθυνση είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής, προσωπικής και επαγγελματικής μου ζωής.

 Έλα όμως που όλες οι συνδρομές χρειάζονται ανανέωση. Σαν ώριμο και ελεύθερο άτομο δεν θα πρέπει με την λήξη της να έχω το δικαίωμα να διαλέξω σε ποιόν φορέα θα πληρώνω την συνδρομή μου ανάλογα με τις απαιτήσεις μου, τις δυνατότητές μου και την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών; Πού να τολμήσω όμως να αλλάξω φορέα και να χάσω το προσωπικό μου e-mail. Δηλαδή είμαι δεμένος χειροπόδαρα;

Μαντεύω ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Αλλά, δεν πιστεύω ότι η υπάρχουσα τεχνολογία δεν έχει λύσεις. Λαμπρό παράδειγμα η φορητότητα του αριθμού στην κινητή τηλεφωνία.

Μην μου προτείνετε τα web-mail γιατί δεν νομίζω ότι είναι λύση για κάθε περίπτωση (π. χ. μεγάλα μηνύματα).

Μερικές ιδέες: Οι παροχείς κρατάνε λίστες με τα e-mail δεν θέλουν να διαγραφούν και ανακατευθύνουν τα εισερχόμενα μηνύματα έναντι μικρής αμοιβής. Κατοχυρώνεται διεθνώς το username ανεξάρτητα από τον παροχέα (χμ! κάπως προχωρημένο)».

Κατ’ αρχήν, αγαπητέ φίλε, αν κρίνουμε από το πώς εφαρμόζεται η φορητότητα των τηλεφωνικών αριθμών, χαθήκαμε. Διότι ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ. Μόνο στα χαρτιά της Ελληνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών ισχύει από την πρώτη Μαρτίου. Όσες προσπάθειες έκανα και στις τρεις μεγάλες εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. «Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι…» «Σε ένα μήνα…» και άλλες δικαιολογίες.

Δύσκολο πάντως να αλλάξει το δεύτερο σκέλος της διεύθυνσης. Η ευκολότερη λύση θα ήταν να αποκτήσετε ένα domain name. Π. χ. εγώ είμαι ο sextus@ndimou.gr – και το ndimou.gr μου ανήκει, διεθνώς. Μπορώ να αλλάξω την εταιρία που το φιλοξενεί – αλλά θα παραμείνει ίδιο. Βέβαια η λύση έχει κάποιο κόστος – αλλά αν δεν κατασκευάσετε ένα δαπανηρό site, δεν θα είναι υπέρογκο.

Από κει και πέρα αναφέρω το πρόβλημα γιατί μπορεί ένας άλλος αναγνώστης (Αχ! αυτοί οι αναγνώστες) να έχει μία καλύτερη ιδέα…

ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΤΕ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΎΟΥ! Παίρνω συχνά email από ξένους (αλλά και Έλληνες) που μου ζητάνε να τους δώσω δικτυακές διευθύνσεις με ελληνικό περιεχόμενο: κείμενα, ιστορικές μελέτες ή στατιστικά στοιχεία. Και κάθε φορά ανακαλύπτω ότι το Ελληνικό περιεχόμενο στο Internet είναι πολύ φτωχό σε σχέση με αυτό που συναντά κανείς σε άλλα έθνη.

Και δεν φταιει γι αυτό κανείς άλλος από εμάς τους ίδιους. Ούτε οι πολυεθνικές, ούτε τα μονοπώλια μας εμποδίζουν να ανεβάζουμε υλικό στο Δίκτυο. Ούτε η κυριαρχία της Αγγλικής γλώσσας (που από 90% κάποτε τώρα βρίσκεται κάτω από το 35%).

Σχετικό και το email του αναγνώστη Ν. Γ. (αχ, αυτοί οι αναγνώστες μου!) που γράφει: «Θα θελα να σας συγχαρώ για την αξιέπαινη προσπάθεια σας να βάλετε κομμάτια από τα βιβλία σας αλλά και τρέχουσες σκέψεις σας στο Διαδίκτυο. Θα επιθυμούσα διακαώς, το παράδειγμα σας να το ακολουθήσουν όλοι οι άνθρωποι της διανόησης! Περνούμε πλέον τόσες πολλές ώρες στο Διαδίκτυο, που η καλή στιγμή για να διαβάσεις κάτι αξιόλογο, να ξεκουραστείς αλλά και να επικοινωνήσεις, πολλές φορές γίνεται μέσα από αυτό. Για να καταλάβετε, είμαι άνθρωπος της πληροφορικής, και η ποίηση ήταν πάντα για μένα αρκετά μακρινή ενασχόληση… Τώρα, βρίσκω όλα τα ελληνικά ποιητικά αριστουργήματα online. Διαβάζω κάθε μέρα και νομίζω ότι όχι απλώς καταλαβαίνω τι απολαμβάνω αλλά και συνειδητοποιώ το τι έχανα τόσα χρόνια που δεν διάβαζα πιο συστηματικά ποίηση από το άλλο μέσο, το έντυπο, τα βιβλία».

Συγγραφείς, εκδότες, δημιουργοί! Βάλτε τα έργα σας στο Διαδίκτυο. Είναι η πρώτη βιβλιοθήκη του κόσμου – και δεν πρέπει να λείπετε από εκεί. Να σας δώσω και ένα πρόσθετο κίνητρο; Η πείρα (με την μουσική) απέδειξε πως αυτός που κατεβάζει ένα τραγούδι ΜΡ3, αν του αρέσει, αγοράζει και τον δίσκο.

Βάλτε τα έργα σας στο Διαδίκτυο! Μην το κάνετε από αλτρουισμό αλλά από συμφέρον: θα αποκτήσετε ένα πλατύτερο κοινό, θα γίνετε γνωστοί και θα πουλήσουν τα βιβλία σας περισσότερο.