Μπαίνοντας τα πουλιά.
Εκκωφαντικά κάτω από το τσίγκινο στέγαστρο.

Αναδύονται
πέτρινα τετράγωνα σιωπής.

Μέσα νεκροί γυμνοί, ανυπεράσπιστοι
στο κρώξιμο των πουλιών.

Κόκαλα παλαιά, σαν να φυτρώσαν
από το χώμα. Που κρυώνουν
στη στάση του εμβρύου.

Φοβερή αγωγιμότης του κενού.
Όλα αντηχούν
στο άδειο κρανίο.

Τέσσερις χιλιάδες χρόνια νεκροί και συνεχίζουν.
Ολομόναχοι, γυμνοί, συνεχίζουν
- μισοί χώμα
μισοί πουλιά –
μέσα στον χρόνο.