Από: Νίκο Δήμο

Προς: Εποχούμενους

Αντίγραφο: Αναγνώστες του Έθνους

Θέμα: Φθινοπωρινός ουρανός

Για μένα το σημαντικότερο νέο των τελευταίων εβδομάδων: φέτος έχουμε ένα υπέροχο φθινόπωρο.

Μπορεί βέβαια να βρέχει, όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές (το ευμετάβλητον είναι η δόξα του καιρού και του χαρακτήρα μας) αλλά σπάνια έχω δει τόσες γλυκές, μελιχρές, ηλιόλουστες μέρες την μία μετά την άλλη, όσο τις τελευταίες εβδομάδες. Και είναι πολύτιμες γιατί σ΄ αυτό τον τόπο άνοιξη και φθινόπωρο δεν απολαμβάνουμε. Στον καιρό (όπως και στον χαρακτήρα μας) είμαστε των άκρων: η χειμώνα, ή καλοκαίρι. Ή σκαμε, ή παγώνουμε. (Ένας μακαρίτης εξάδελφος έλεγε: η ευτυχία είναι στους 26 βαθμούς).

Φέτος έζησα το φθινόπωρο διαφορετικά, χάρη σε ένα ανοιχτό αυτοκίνητο. Από αυτά που παλιά τα λέγαμε κονβερτιμπλ και τώρα τα ονομάζουν κάμπριο. Είναι η ιδανική εποχή για ένα τέτοιο όχημα – το καλοκαίρι δεν αντέχεται ο ήλιος και το χειμώνα χρειάζεται ρώσικος σκούφος.

Το πόσο αλλάζει ο κόσμος με έναν ανοιχτό ουρανό, δεν λέγεται. Το είχα ξαναζήσει παλιά, αλλά κόντευα να το ξεχάσω. Έγραφα τότε: Αχ! αν άνοιγε συχνότερα ο ουρανός του αυτοκινήτου μας! Η κλειστοφοβική μας ύπαρξη θα άλλαζε εντελώς. Θα άνοιγε μαζί και η ψυχή μας. Πόσο συχνότερα θα χαμογελούσαμε στον απέναντι οδηγό! Πόσο πιο ανέμελα θα οδηγούσαμε! Και πόσο περισσότερη τρυφερότητα και καλοσύνη θα ακτινοβολούσε το (ηλιοφώτιστο) πρόσωπό μας.

Είμαστε όλοι κλεισμένοι σε μεταλλικά υποβρύχια του αέρα - που μας χωρίζουνε. Ένα ανοιχτό αυτοκίνητο ενώνει. Και μην πείτε: είναι πανάκριβο! Το άνοιγμα (παραλίγο να πω η άνοιξη) αρχίζει από αρκετά χαμηλά. Δεν είναι τα χρήματα που μας κρατάνε κλεισμένους, αλλά η μικροαστική μας ανάγκη για σιγουριά, ασφάλεια, θωράκιση. Το ανοιχτό αυτοκίνητο μας τρομάζει. Φοβόμαστε τα στοιχεία της φύσης ίσως περισσότερο κι από τους διαρρήκτες. Αλλά ταυτόχρονα τα νοσταλγούμε.

Με το ανοιχτό αυτοκίνητο η πιο συνηθισμένη διαδρομή μεταμορφώνεται. Νιώθεις την ανάγκη να ξανακάνεις όλα σου τα ταξίδια. Και αισθάνεσαι πολλά χρόνια νεότερος.

Επωφελήθηκα από τις ωραίες φθινοπωρινές ημέρες. Ελπίζω να αποταμίευσα αρκετόν ήλιο για τον χειμώνα που έρχεται.

Φιλικά,

Νίκος Δήμου