Η μούντζα - Κυριακή 14/11/99

Από: Νίκο Δήμο

Προς: Ντοπαρισμένους

Αντίγραφο: Αναγνώστες του Έθνους

Θέμα: Η μούντζα

Εγκληματίας. Διεστραμμένος. Δολοφόνος. Απατεών. Αιμοσταγής. Γκάνγκστερ. Διπρόσωπος. Σφαγέας. Αφελής. Κακούργος. Μακελάρης. Βλάκας. Φονιάς. Ανόητος. Ασυνείδητος. Αισχρός. 'Aτιμος. Παλιάνθρωπος.

Αυτά είναι μερικά από τα επίθετα που σταχυολόγησα από τα ελληνικά ΜΜΕ των τελευταίων ημερών. Αφορούν - τι άλλο - το πρόσωπο του προέδρου των ΗΠΑ. Ουδείς άλλος ηγέτης στην ιστορία (ούτε καν ο Χίτλερ) έχει στολιστεί με τέτοιες και τόσες ύβρεις. Στην περίπτωση μάλιστα του Χίτλερ (ή του Στάλιν) κοντά στην απόρριψη, μάντευε κανείς και κάποιον σεβασμό - έστω προς την δύναμη του Κακού. Εδώ υπάρχει μίσος μαζί με περιφρόνηση: ο άνθρωπος θεωρείται ταυτόχρονα και εγκληματίας και βλάκας.

Ωστόσο αυτός ο εξώλης και προώλης δεν είναι δικτάτωρ αλλά (δις) εκλεγμένος πρόεδρος. Ο «βλάκας» δεν είναι αποτυχημένος αλλά έχει οδηγήσει την χώρα του σε μία πρωτοφανή οικονομική άνθιση, που διαψεύδει όλους τους οικονομικούς νόμους. Και η χώρα αυτή τυχαίνει να είναι η ισχυρότερη της γης.

Μα θα μου πείτε, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τους βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας! Αλλά επίσης συνυπεύθυνος είναι και ο κύριος Ζοσπέν, ή ο καγκελάριος Σρέντερ, που πριν λίγες ημέρες είχε επισκεφθεί την χώρα μας. Δεν διάβασα πουθενά ότι είναι φονιάδες ή διεστραμμένοι...

'Aρα δεν φταίει (μόνον) η Γιουγκοσλαβία. Και δεν με ενδιαφέρει εδώ τι κάνει ο Κλίντον (κι εγώ διαφωνώ με τις αποφάσεις του) αλλά το γιατί καμία άλλη χώρα δεν αντιδρά με παρόμοιο τρόπο.

Τι είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες να φέρονται σαν αλλόφρονες και φρενήρεις κανίβαλοι, εκεί που άλλοι λαοί όταν διαφωνούν απλά διατυπώνουν ξεκάθαρα την διαφωνία τους; Γιατί φανατισμός και ντοπάρισμα - σαν τους μουλάδες του Ιράν; Προς τι η εξαλλοσύνη, το πάθος και ο πυρετός; Όσο άθλιος κι αν είναι ο Κλίντον - μήπως η δική μας συμπεριφορά δείχνει ανωριμότητα και επιπολαιότητα;

Σύντομα, φοβάμαι, δεν θα μας παίρνει κανείς στα σοβαρά σε αυτόν τον κόσμο. Από το Μακεδονικό και μετά, έχουμε δημιουργήσει την εικόνα έξαλλων ανθρώπων που δεν είναι σε θέση να συζητήσουν, να διαπραγματευθούν, ακόμα και να διαφωνήσουν αποτελεσματικά. Ξέρουμε μόνο να φωνάζουμε, να βρίζουμε και γενικά να κάνουμε ότι μπορούμε για να χάνουμε το δίκιο μας...

Φιλικά,

Νίκος Δήμου