Από: Νίκο Δήμο

Προς: Πάντες

Αντίγραφο: Αναγνώστες του Έθνους

Θέμα: Ηθική της Εργασίας

Λοιπόν, αν ζούσαμε σε εκείνες τις ειδυλλιακές κοινότητες που φαντασιώνει ο Χρήστος Γιανναράς, θα ήταν πολύ σωστή και πρέπουσα η νοοτροπία μας. Ούτε ορθολογική οργάνωση θα χρειαζόταν, ούτε εργασιακή ηθική – όλα αυτά τα εφευρήματα των αλλοτριωμένων Δυτικών. Μία καθημερινή δόση δημιουργικού χάους, πασπαλισμένη με ολίγο ατομικό αυτοσχεδιασμό και θα είχαμε μία ζωή πάντα ενδιαφέρουσα και συναρπαστική.

Δυστυχώς όμως επιλέξαμε να ζούμε σε ένα κόσμο με Δυτική δομή και οργάνωση απορρίπτοντας όμως (μετά βδελυγμίας) την νοοτροπία των Κουτόφραγκων. Τους θεωρούμε και λίγο χαζούς που σκοτώνονται στην δουλειά, ψειρίζουν όλα τα θέματα και πειθαρχούν σε κάθε διάταξη. Ενώ εμείς οι ξύπνιοι, οι άνθρωποι του «ωχ αδερφέ!» και του «περίπου», της αρπαχτής και της κομπίνας, παρανομούμεν μετ’ ευτελείας και αδιαφορούμεν παντάπασιν.

Μετά απορούμε γιατί έπεσε το 80% των υποψήφιων καθηγητών κάτω από την βάση, γιατί αποτυγχάνουν οι αστυνομικοί στις εξορμήσεις τους, γιατί δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα σωστά στη χώρα.

Μα διότι μόνο ελάχιστα «ψώνια» σε αυτόν τον τόπο πιστεύουν στην βασική αρχή ότι κάθε δουλειά πρέπει να γίνεται άψογα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τα μέσα. Αυτή είναι η ηθική της εργασίας. Προτεσταντικής καταγωγής και δυτικής προέλευσης, δυστυχώς. Αλλά (επίσης δυστυχώς) ζούμε σε έναν δυτικής καταγωγής κόσμο.

Σε αυτή την αρχή δεν υπάρχουν δικαιολογίες («για τα λεφτά που μου δίνουν, και πολλά κάνω») ούτε παρακαμπτήριες («γιατί να μελετήσω παραπάνω – αφού έχω μέσον»).

Σε δικαιολογίες και παρακαμπτήριες είμαστε οι πρώτοι. Ξέρουμε εκατό τρόπους για να μην μοχθήσουμε, να αποφύγουμε τον έλεγχο, να απεκδυθούμε της ευθύνης. Είμαστε επίσης ατσίδες στο να δικαιολογούμε τις παρανομίες μας την ίδια στιγμή που καταγγέλλουμε τις παρανομίες των άλλων.

Αλλά με αυτά τα κόλπα έχουμε φτάσει σε αδιέξοδο. Το σύστημα δεν λειτουργεί πια καθόλου – και δεν είναι θέμα πολιτικής, κομμάτων, μεμονωμένων προσώπων. Δεν θα αλλάξει τίποτα αν δεν αλλάξουν όλα.

Κι επειδή είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν όλα – γι αυτό μάλλον δεν θα αλλάξει τίποτα…

Φιλικά,

Νίκος Δήμου