Facebook – τέλος.

Κάθε μέρα δεκάδες προσκλήσεις από το Facebook – για νέους φίλους, για καλούς σκοπούς (Darfur, αδέσποτα, άρρωστα παιδιά), για συναντήσεις, για εκδηλώσεις… Δεν προλάβαινα καν να τις διαβάζω. Απαντούσα αρνητικά ή δεν απαντούσα καθόλου – πράγμα που με γέμιζε ενοχές. Αρκετούς μηχανισμούς παραγωγής τύψεων κουβαλάω μέσα μου – δεν χρειαζόμουν ακόμα έναν.

Αυτό-διαγράφτηκα. Το είχα ξανακάνει πριν από χρόνια – και τότε, στην αρχή, τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήπια. Τώρα οριστικά. Ας με συγχωρήσουν οι (παρά τις αρνήσεις) 570 φίλοι μου.