Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται μία ριζική ανανέωση – για να μην χρησιμοποιήσω την μοιραία λέξη «επανίδρυση». Χρειάζεται έναν αρχηγό νέο, της ψηφιακής εποχής. Με μία σύγχρονη εκδοχή του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού (που δεν θα είναι νέο-φιλελεύθερη) μία ιδεολογική πλατφόρμα συγκεκριμένη, χωρίς κενές γενικότητες (του στιλ: «κοινωνικός φιλελευθερισμός»). Έναν αρχηγό που θα διαθέτει τόλμη και φαντασία, που δεν θα φοβάται να συγκρουστεί μέσα και έξω από το κόμμα, που δεν θα είναι λαϊκιστής, ούτε εθνικιστής.  Με άλλα λόγια κάποιον που θα της δώσει αυτά που της λείπουν εδώ και χρόνια: ιδεολογική ταυτότητα και σχέδιο δράσης.

Το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα παραμένει πάντα ο εκσυγχρονισμός και ο εξορθολογισμός. Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο παρωχημένοι γινόμαστε. Αν δεν πετύχει το ΠΑΣΟΚ, η τελευταία ευκαιρία θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της Ν. Δ. Γι αυτή τη δουλειά θα χρειαζόταν ένας Στέφανος Μάνος, λίγο πιο διπλωμάτης και τριάντα χρόνια νεότερος.

Απάντηση σε έρευνα στο «Έθνος της Κυριακής» την 1.11.09