Έχω βαρεθεί να διαβάζω στον Τύπο, αλλά και στα μηνύματα που παίρνω, τον εξής συλλογισμό που έχω ονομάσει "συλλογισμό εξισορρόπησης»:
.
Ναι μεν ο Κάραζιτς, αλλά τότε και ο Μπους (για το Γκουαντάναμο, ή το Ιράκ) το ΝΑΤΟ (για τους βομβαρδισμούς στην Σερβία), κλπ.
Ο συλλογισμός αυτός εκφράζεται και αλλιώς: Γιατί ο Κάραζιτς και όχι (βάζετε όποιον εγκληματία θέλετε). Και καταλήγει στο πόσο άδικο και μεροληπτικό είναι το σύστημα – άρα...
Άρα, τι; Δεν λέγεται, αλλά εξυπακούεται. Αφού δεν πληρώνουν όλοι – άδικα θα δικαστεί ο Κάραζιτς.
Αν μεταφέρουμε τον συλλογισμό αυτό στην ποινική καθημερινότητα θα προκύψει ότι, εφόσον δεν συλλαμβάνουμε όλους τους δολοφόνους, δεν πρέπει να δικάσουμε τους λίγους που πιάνουμε.
Καταρχήν δεν είναι όλα τα εγκλήματα ίδια. Ουδεμία σχέση η σφαγή 8000 αμάχων στην Σρεμπρένιτσα με το Γκουαντάναμο. Κατά δεύτερο λόγο το θέμα είναι να αρχίσουν κάποτε να λογοδοτούν οι εγκληματίες. Όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα. Το ότι μερικοί δεν λογοδοτούν, δεν αποτελεί ελαφρυντικό για τους άλλους.
Ο «συλλογισμός εξισορρόπησης» είναι μία πονηρή εφεύρεση για την ακύρωση των ηθικών αρχών. Η επίκλησή του είναι ολέθρια. Ανοίγει τις πύλες της Κόλασης για να εξέλθούν όλοι όσοι παρανομούν.
Ήδη χάρηκα όταν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ζήτησε την σύλληψη του σφαγέα προέδρου του Σουδάν, που έχει αφανίσει το Νταρφούρ. Δύσκολο να προσαχθεί. Αλλά κι αυτό είναι μία καλή αρχή.
.
_____________________________________________________________________________________
.
Υ. Γ. Απάντηση σε πολλά (μα πολλά) email
Πού το βρήκατε πως δεν με ενοχλεί το ότι δεν δικάζονται όλοι;
Και βέβαια να δικαστούν και ο Μπους για το Ιράκ και ο Πούτιν για την Τσετσενία, κλπ. Εγκληματίες τους ονομάζω στο κείμενό μου.
Αλλά το γεγονός ότι η Διεθνής Δικαιοσύνη δεν είναι ακόμα αρκετά ισχυρή για να πιάνει τους μεγάλους ενόχους, δεν σημαίνει πως πρέπει να την απαξιώσουμε. Ξεκίνησε παλιά με τις Δίκες της Νυρεμβέργης. Έκανε μία νέα καλή αρχή με την Ρουάντα, συνέχισε με την Γιουγκοσλαβία και το Σουδάν. Ας ευχόμαστε να φτάσει κάποτε και πιο ψηλά.
Το να ενοχλείται και να διαμαρτύρεται κανείς γιατί δεν δικάζονται ο Μπους ή ο Πούτιν, το καταλαβαίνω, συμφωνώ και επαυξάνω. Το να διαμαρτύρεται διότι δικάζεται ο Κάραζιτς δεν το καταλαβαίνω. Το να περνάνε ξώφαλτσα τα εγκλήματά του με το «όλοι κάνουν εγκλήματα στους πολέμους» το θεωρώ απαράδεκτο. (Τότε δεν θα έπρεπε να δικαστούν και οι Ναζί!). Διαμαρτυρήθηκε κανείς όταν καταδικάστηκαν Κροάτες και Βόσνιοι; Πόσο μπορεί να τυφλώνει η μεροληψία;
