Το τι email έλαβα πάλι, δεν λέγεται. Πολλά από καλοπροαίρετους που δυσανασχετούν όπως ο φίλος Τ. Π. που γράφει: «Ίσως, αν ήσασταν εξίσου αυστηρός με τους γείτονες, να μην ακούγατε τέτοιες και τόσες υπερβολές. Εκτός κι αν πιστεύετε πως περιβαλλόμαστε από άγιους».

Αγίους; Ίδιοι και χειρότεροι είναι – παράδειγμα οι τελευταίες υπερβολές των ΦΥΡΟΜίων. Αλλά εμένα δεν με απασχολούν οι γείτονες (άλλωστε αυτούς τους κατακρίνει ήδη το 99% των Ελλήνων). Με ενδιαφέρει το τι κάνουμε και πως σκεπτόμαστε εμείς. Το επιχείρημα ότι «οι Τούρκοι κάνουν τα ίδια» δεν με συγκινεί καθόλου. Στην επιστημονική γνώση (αλλά και στα ανθρώπινα δικαιώματα) δεν ισχύει η αρχή της αμοιβαιότητας. Ούτε αποδέχομαι να γίνουμε Τούρκοι.

Συνεχίζει ο Τ. Π.: «κανένας δεν αντέχει επί μακρόν να ακούει πως αυτός φταίει για όλα». Μα πού το έγραψα εγώ αυτό; Φυσικά δεν είναι δυνατόν ένας λαός να ευθύνεται για τα πάντα. Απλώς φταίμε κι εμείς για μερικά από αυτά που φορτώνουμε στους άλλους.

Άλλος μου στέλνει ιστορικές μελέτες που προσπαθούν να αποδείξουν ότι ναι μεν δεν κηρύχθηκε η Επανάσταση στις 25.3.1821 στην Αγία Λαύρα, αλλά η θεωρία ότι η ημερομηνία και ο μύθος κατασκευάστηκαν για λόγους θρησκευτικούς δεν ευσταθεί. Στο κείμενό μου δεν έγραψα κάτι τέτοιο. Απλώς ότι διδασκόμαστε ψεύδη. Το θέμα Εκκλησία-Επανάσταση είναι σύνθετο και τεράστιο. Δεν αντιμετωπίζεται με ένα σύντομο σχόλιο.

Παραλείπω τα ευκόλως εννοούμενα υβριστικά μηνύματα.

Το να σου βάζουν στο στόμα πράγματα που ουδέποτε είπες, είναι μία γνωστή τακτική. Λες ένα και σου φορτώνουν δέκα. Έτσι κατασκευάζεται το πορτρέτο του «Ανθέλληνα», μπαίνει και η ετικέτα στο μέτωπό σου. Από κει και πέρα κανείς δεν συζητάει σοβαρά τα όσα γράφεις – διότι προέρχονται από πρόσωπο με ετικέτα…