Πολύ περισσότερον παρ’ όσα από τον καιρό του Αμπού εως σήμερον έτυχε να διαβάσω εις τον ξένον τύπον υβριστικά δια την Ελλάδα, με έκαμαν να εντρέπωμαι αι κατά τας παραμονάς των Ολυμπιακών αγώνων συστάσεις των ιδικών μας εφημερίδων προς την αστυνομίαν και τους οικοκυραίους, να επιμεληθούν προς χάριν των ξένων την καθαριότητα των δρόμων και να φροντίσουν να μην βρωμούν αι μάνδραι και να μην είναι τα πεζοδρόμια παραρτήματα μακελλείων και λαχανοπωλείων. Όλα αυτά εζητούντο [ ] ως μέτρα έκτακτα, με την υπόμνησιν μάλιστα ότι δεν θα παρετείνοντο επί πολλάς ημέρας αι τοιαύται περί καθαριότητος ενοχλήσεις. (Δηλαδή)…οι κάτοικοι των Αθηνών μόνον εις εκτάκτους περιστάσεις πρέπει να αναπνέουν άοσμον αέρα, να μην γλιστρούν εις αίματα και να μην σκοντάπτουν εις σάπια πορτοκάλια και λείψανα γάτων και ορνίθων.

(Εφημερίς Εστία, 22/5/1896)

Σας θυμίζει τίποτα αυτό το κείμενο του Ροΐδη; Έτσι – και  με την απεργία των εργατών καθαριότητος… Με την ευκαιρία: Μακελλεία είναι ο εξελληνισμός των (τούρκικων) χασάπικων. (Αργότερα προτάθηκαν τα πιο επιτυχημένα κρεοπωλεία).