Αυτή η απαίσια μαύρη παντόφλα είναι η αιτία που τα blogs μου έχασαν όλες τις φωτογραφίες τους!
Είχα αγοράσει ένα νέο κινητό. Τσεκάροντας τις λειτουργίες του, έφτασα και στην φωτογραφική μηχανή. Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και για να δω αν δουλεύει τράβηξα την σπουδαία φωτογραφία που βλέπετε.
Φυσικά τις επόμενες ημέρες τράβηξα και άλλες φωτογραφίες και κοιτάζοντάς τις έφτασα στην παντόφλα. Την έσβησα και την ξέχασα.
Όμως, την επόμενη φορά που κοίταξα φωτογραφίες, να' την πάλι μπροστά μου.
Την ξανάσβησα. Αλλά μετά δείχνοντας φωτογραφίες σε ένα φίλο, την ξαναβρήκα.
Άρχισα να εκνευρίζομαι. Ανακάλυψα, ψάχνοντας, ότι σβήνοντας μία φωτό την έστελνα απλώς στα σκουπίδια (trash). Οπότε την έσβησα και από εκεί.
Όμως, ω! του θαύματος, μετά από μερικές ημέρες αναστήθηκε.
Ανακαλύπτω τώρα ότι η κυρία Γκουγκλ κάνει αυτόματη αντιγραφή (backup) και αποθήκευση όλων των φωτογραφιών που βρίσκει στο κινητό μας, στον υπολογιστή - και ό,τι άλλο μέσο συνδέεται μαζί της. Αυτό το κάνει αυτόματα - εκτός αν της δώσουμε εντολή να μην το κάνει. Και αν σβηστούνε, τις αναπληρώνει.
Μπαίνοντας στο photos.google.com τρομάζω. Βλέπω φωτογραφίες 20 ετών - από τότε που δουλεύω ψηφιακά. Συν και μερικές παλιές, ψηφιοποιημένες.
Βέβαια μπαίνεις με όνομα και κωδικό - κανείς άλλος δεν μπορεί να δει αυτό το υλικό.
Αλλά η παντόφλα, πρώτο τραπέζι πίστα.
Με πιάνει λύσσα, μανία και αρχίζω να σβήνω τα πάντα. Όχι επιλεκτικά – τα πάντα! Κάθε λίγο το πρόγραμμα με προειδοποιεί - κι εγώ άτεγκτος και απόλυτος λέω: σβήσε! σβήσε!σβήσε!
Έτσι έσβησα και τις φωτογραφίες από τα blogs μου (doncat.blogspot.gr, κλπ). Που να ξέρω, ο ταλαίπωρος, ότι ήταν και αυτές αποθηκευμένες εκεί. (To BlogSpot ανήκει στην Google).
Βέβαια οι φωτογραφίες αυτές υπάρχουν στον υπολογιστή μου. Αλλά χύμα και σκόρπιες. Μιλάμε για εκατοντάδες. Που να θυμάμαι ποια πάει πού.
Τους επόμενους μήνες, όποτε είμαι άνεργος, θα ψάχνω και θα κολλάω καμία... Όλες, αποκλείεται να τις βρω.
Να γιατί δεν πρέπει κανείς να τα βάζει με την Google.
(Υ. Γ. Το ύφος είναι χιουμοριστικό – αλλά το θέμα τραγικό. Μία δουλειά 8 ετών, πάνω από χίλια κείμενα και άλλες τόσες φωτογραφίες… Μόνο λίγα παλιότερα αρχεία, του 2006, όταν ανοίγονται μέσα από το ndimou.gr, έχουν επιβιώσει ).
