Η ιστορία είναι μία επιστήμη που στην Ελλάδα ασκείται σαν ποδόσφαιρο – με πάθος και μίσος. Το κριτήριο δεν είναι (όπως σε άλλες επιστήμες) η αντιστοιχία με την πραγματικότητα – αλλά το τι μας αρέσει και τι μας κολακεύει.
Παρακολουθώντας το «ρεζιλίκι Ρίχτερ», θυμήθηκα την απίθανη εκείνη «ιστορία - ή υστερία – Duroselle». !989. Συγγράφεται ιστορία της Ευρώπης από μία πολυεθνική ομάδα διαπρεπών ιστορικών υπό τον εποπτεία του Γάλλου ακαδημαϊκού Duroselle. Κάποιος στην Αθήνα κυκλοφορεί την φήμη ότι η ιστορία αυτή, που την είχε υπό την αιγίδα της η τότε ΕΟΚ (επί Ντελόρ), δεν περιλαμβάνει την Ελλάδα. 'Όπου ξαφνικά όλη η χώρα – Κυβέρνηση, Βουλή, Κόμματα, Ακαδημία, Πανεπιστήμια, Σύλλογοι, Ομοσπονδίες, Σωματεία – σαν ένας άνθρωπος, ξεσηκώνεται και καθυβρίζει ένα επιστημονικό έργο που ΚΑΝΕΙΣ δεν είχε διαβάσει! Ο «μισέλλην Duroselle» μπήκε αμέσως στην Πινακοθήκη των Ανθελλήνων δίπλα στον Φαλμεράγιερ.
Ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε το βιβλίο, πρώτα στα Γερμανικά και μετά σε άλλες οκτώ Δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες. Στο πρώτο άνοιγμα μία δισέλιδη («σαλόνι») φωτογραφία του Παρθενώνα. Μετά ένα εκτενέστατο κεφάλαιο για την Ελλάδα. Μην το αναζητήσετε στα ελληνικά. Το μόνο ευρωπαϊκό κράτος όπου δεν κυκλοφόρησε, είναι η Ελλάδα. Κανείς δεν ζήτησε συγγνώμη για τα ψηφίσματα και τις ύβρεις. Γίναμε πανευρωπαϊκό ρεζίλι για το τίποτα.
Το ίδιο επαναλαμβάνεται τώρα με την «υπόθεση Ρίχτερ». Κατηγορείται ότι έγραψε πράγματα που – άσχετο αν είναι τεκμηριωμένα ή όχι – δεν μας αρέσουν.
Μόνο που σήμερα υπάρχει και ο ατυχής «αντιρατσιστικός» νόμος (που χρησιμοποιείται μόνο …ρατσιστικά) και το θέμα οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Το οποίο είναι τόσο αρμόδιο να κρίνει ένα επιστημονικό βιβλίο, όσο το κονκλάβιο των καρδινάλιων τις θεωρίες του Γαλιλαίου.
Κι έτσι πάλι έχει ξεσηκωθεί η Ελλάδα. Πόλεμος στην δίκη και στο διαδίκτυο. Άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει ποτέ ιστορικό βιβλίο, (ούτε αυτό) αναμασούν φράσεις που ουδέποτε έγραψε ο Ρίχτερ και τον αναθεματίζουν. Πώς τολμάει ένας Γερμανός να μας κρίνει; Κι ας έχει γράψει δεκάδες ιστορικά βιβλία για την Ελλάδα κι ας τον έχουμε παρασημοφορήσει ως φιλέλληνα. Μέχρι και Ναζί τον έβγαλαν!
Όπως και με την υπόθεση Ντυροζέλ, κινδυνεύουμε να γίνουμε πανευρωπαϊκό ρεζίλι. Σέρνουμε ένα διαπρεπή ιστορικό στο δικαστήριο και ζητάμε από τους δικαστές να κρίνουν την επιστημονική εγκυρότητα ενός συγγράμματος! Δικάζουμε την έρευνα, την ερμηνεία και την γνώμη!
Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση των δικαστών που πρέπει να αποφασίσουν ανάμεσα στον φανατισμό και την ψυχραιμία. Πιστεύω ότι θα προσέξουν για να μην βλάψουν την χώρα μας.
