Αγαπητέ ιστορικέ του μέλλοντος
Αποφάσισα να σου στέλνω ανταποκρίσεις από το παρόν μας. Μπορεί να σου φανούν χρήσιμες, αν ποτέ αποφασίσεις να ασχοληθείς με αυτή την περίεργη γωνιά του πλανήτη. Ίσως να μην είναι τόσο σημαντική όσο πιστεύει – αλλά σίγουρα είναι ιδιότυπη και ενδιαφέρουσα.
Θα είμαι όσο γίνεται πιο αντικειμενικός γιατί αν αποφασίσεις να βασιστείς στις αγορεύσεις των πολιτικών ή την αρθρογραφία των εφημερίδων, δεν θα καταλάβεις τίποτα και μάλλον θα τα παρατήσεις γρήγορα.
Λοιπόν εδώ στην Ελλάδα, το σωτήριον έτος 2015, έχουμε μία κυβέρνηση της Αριστεράς από ιδεολόγους ερασιτέχνες που εφαρμόζουν πολιτικές της Δεξιάς – και μία Δεξιά αντιπολίτευση που δεν εφαρμόζει τίποτα, γιατί εδώ και μήνες ασχολείται με το αν, πότε, και πώς θα εκλέξει τον αρχηγό της. Επειδή απογοητεύθηκαν από τους υπολογιστές, υπολογίζουν τώρα να επανεισάγουν τον άβακα.
Έχουμε ακόμα οικονομολόγους που ομολογούν ότι δεν εξοικονομούν τίποτα. Χάσανε γύρω στα ογδόντα δις διαπραγματευόμενοι επί εξάμηνο, άλλα εικοσιπέντε ανακεφαλαιώνοντας τις τράπεζες (που δεν θα χρειάζονταν ανακεφαλαίωση αν δεν τις είχαν αποκεφαλίσει). Μάλιστα προσπαθώντας να αλώσουν τις τράπεζες και να τις κάνουν κρατικές – καταφέρανε απλώς να τις αφελληνίσουν εντελώς, εκχωρώντας τις σε ξένους.
Η αποτυχία είναι η κυρίαρχη εμπειρία αυτής της εποχής – σχεδόν οτιδήποτε επιχειρείται, αποτυγχάνει. Από πολιτική πρωτοβουλία μέχρι θεατρική παράσταση. Χρυσάφι πιάνουμε, χώμα γίνεται. Ένα δημοψήφισμα κάναμε και βγήκε ανάποδο. Οικονομία, Παιδεία, Υγεία, στο χειρότερο επίπεδο των τελευταίων ετών. Μόνον ο πληθυσμός αυξάνεται με τη ροή των προσφύγων. Όσο για την εξωτερική πολιτική, την έχουμε εμπιστευθεί σε ένα σοφό καθηγητή που διδάσκει ταυτόχρονα στο Χάρβαρντ, στην Οξφόρδη και στο Μάρμπουργκ. Μονάχα στο πανεπιστήμιο Πειραιώς δεν διδάσκει, γιατί έχει πάρει άδεια.
Εκεί που πάντα πετυχαίνουμε είναι τα χρέη. Εκτός από το κρατικό εξωτερικό χρέος, που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ, χρωστάμε παντού. Δεκάδες έγχρωμα δις στις Τράπεζες, πολλά δις οι φορολογούμενοι στην εφορία, δυόμιση δις οι καταναλωτές στην ΔΕΗ. Άλλα δέκα δις χρωστάει το κράτος στον ιδιωτικό τομέα, έξη δις χρωστάει ο ΕΟΠΥ… Δις να δεις! Οι πάντες χρωστάμε παντού (και όλοι μαζί στη Μιχαλού).
