Απαγορεύσεις
Χαζεύω ηλεκτρονικά στην Στουρνάρη. Εδώ και χρόνια είναι η αγαπημένη μου βόλτα – ιδίως τα Σάββατα το πρωί. Πάω πολύ νωρίς, πριν γίνει αδιάβατος ο δρόμος από τα τριπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Ψηλά, κοντά στην πλατεία Εξαρχείων, με σταματάει μία νέα κοπέλα – γύρω στα 25. Χλωμή και με ατημέλητα ξανθά μαλλιά. Χωρίς να με κοιτάει μου λεει χαμηλόφωνα: «Κύριε βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Έχω ήδη συμπτώματα στέρησης. Μαζεύω χρήματα για να πάρω τη δόση μου – σας παρακαλώ, βοηθείστε».
Την ώρα που μιλάει βλέπω ότι τα χέρια της τρέμουν ανεπαίσθητα. Τα μάτια της είναι αλλού. Έχω την αίσθηση ότι μου λέει την αλήθεια.
Κινηματογραφικά περνάνε από το μυαλό μου διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Να της κάνω ένα σύντομο κήρυγμα για τις βλαβερές συνέπειες των ναρκωτικών, να της πω «δεν σου δίνω για να τα κόψεις», να της συστήσω μία φίλη μου που εργάζεται σε κοινότητα απεξάρτησης... Και τελικά βγάζω και της δίνω. Χάνεται μέσα στον κόσμο.
Δεν ξέρω ακόμα αν έκανα καλά – είδα όμως τόσο έντονα την ανάγκη της...
Πηγαίνω κατά καιρούς στην Ομόνοια – η γυναίκα μου εργάζεται στην Πολυκλινική. Καμιά φορά, όταν έχει απογευματινό ιατρείο, πηγαίνω και βράδυ. Όλη μέρα – αλλά περισσότερο το βράδυ – περιφέρονται σαν ζόμπι στρατιές ναρκομανών. Με βλέμμα απλανές και ασταθή βήματα τριγυρνάνε. Μερικές φορές σωριάζονται – όπου βρούνε.
«Μάστιγα τα ναρκωτικά» γράφουν οι εφημερίδες, απηχώντας την γνώμη του μέσου πολίτη, που τρέμει για τα παιδιά του. Όσα όμως επίθετα και να τους κολλήσουμε δεν θα φύγουν. Ούτε με εξορκισμούς, ούτε με παραινέσεις. Άλλωστε, συνοδεύουν τον άνθρωπο από τα πρώτα του βήματα στον κόσμο. Παραισθησιογόνες ουσίες χρησιμοποιούσαν όλοι οι πολιτισμοί, αρχαίοι και νέοι, πρωτόγονοι και πολιτισμένοι. Εθιστικές ουσίες επίσης. Μερικές από αυτές είναι νόμιμες αν και πολύ πιο βλαβερές από τις παράνομες. Π. χ. το τσιγάρο και το αλκοόλ. (Για το τσιγάρο και τα υπόλοιπα κάνετε κλικ σε ένα κείμενό μου ΕΔΩ).
Τα προγράμματα απεξάρτησης έχουν τελική επιτυχία γύρω στο 3%. Ας αφήσουμε που ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να καλύψουν όλους τους χρήστες. Κι εκεί έχει δημιουργηθεί μία ύποπτη βιομηχανία με αμφίβολα οφέλη...
Απελευθέρωση; Μοιάζει η πιο ορθολογική λύση. Οι μόνοι που έχουν σίγουρα να χάσουν είναι οι έμποροι και οι κρατικοί λειτουργοί (μπάτσοι, δικαστές, κλπ) που λαδώνονται από αυτούς. Άλλωστε η απαγόρευση είναι σχετικά πρόσφατη υπόθεση. Αμερικάνικη εφεύρεση. Ξεκίνησε μετά τον Β΄ παγκόσμιο – μερικοί λένε με πίεση της Μαφίας, που είχε χάσει τα έσοδα της ποτοαπαγόρευσης και ήθελε να ρεφάρει.
Η ποτοαπαγόρευση αποτελεί ένα καλό μοντέλο σκέψης για το πρόβλημα – δεν μείωσε καθόλου την κατανάλωση αλκοόλ – αύξησε μόνο τα κέρδη των εμπόρων...
Δεν είμαι ειδικός και δεν έχω τελεσίδικη άποψη. Νομίζω όμως ότι έκανα καλά σήμερα το πρωί που έδωσα αυτά τα χρήματα στην κοπέλα. Αν δεν υπήρχε απαγόρευση, μπορεί να χρειαζόταν πολύ λιγότερα. Ή και καθόλου, αν πήγαινε σε ένα νοσοκομείο όπου θα ήταν καταχωρημένη...
344 Comments:
Η χρεωκοπία όλων μας είναι αυτοί οι άνθρωποι με τις ενέσεις στο δρόμο. Ακόμη μεγαλύτερη χρεωκοπία είναι το κυνηγητό που τους κάνουμε. Λυπηρό θέμα...
Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις!
Η ποινικοποίηση των ναρκωτικών αποτελεί το μεγαλύτερο αντεπιχείρημα ότι ο κόσμος βελτιώνεται.
Θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στη λίστα με τις 5 πιο άβολες καταστάσεις. Όπως και τα παιδιά στα φανάρια. Και οι γιαγιούλες τα χριστούγεννα.
Πολύ σπάνια δίνω χρήματα στους ανθρώπους που με συναντούν στο δρόμο. Δεν έχω ακόμη ξεκαθαρίσει αν πράττω σωστά ή όχι. Ούτε έχω κάποιο ισχυρό επιχείρημα για την άρνηση μου αυτή.
Ίσως απλά να αισθάνομαι ότι δε θέλω να με κοροϊδεύουν. Ίσως να μη συγχωρώ την οκνηρία εύκολα.
Στην περίπτωσή της κοπέλας, μάλλον θα άνοιγα το βήμα μου και θα προσπερνούσα...με τίμημα τις τύψεις της αβεβαιότητας για τα επόμενα λεπτά.
Τεραστίων διαστάσεων κοινωνικό πρόβλημα.
Δώσατε τα χρήματα!
Κάποιες φορές,για δευτερόλεπτα ''ζυγίζεις'' μέσα σου,και δεν δίνεις,νομίζοντας πως πράττεις το σωστό.
Κι όμως μετά,για ώρα,οι ώμοι σου βαραίνουν από την σκέψη, πως η ''ζυγαριά'' σου,έγειρε από τη λάθος πλευρά...
Σε μένα έχει συμβεί..
Λοιπόν, ας ανάψουμε ένα τσιγάρο και ας δούμε το θέμα.
Οι καταχρήσεις δεν ξεκινάνε ως καταχρήσεις, ξεκινάνε ως απολαύσεις. Θα γίνουν καταχρήσεις σίγουρα κάποια στιγμή αλλά το θέμα είναι να ξαναγίνουν απολαύσεις.
Ξεκινάς στα 16 το τσιγάρο και στα 20 είσαι μανιώδης. Το ίδιο και με το ποτό και με ότι φτιάχνεται ο καθένας.
Μαγκιά είναι κάποια στιγμή να καταλάβεις τι ωραίο είναι ένα καλό πούρο με ένα καλό ουίσκυ ή ένα καλό μπράντυ το βράδυ. Για τη χαρά και την απόλαυση μόνο. Και ότι άλλο πίνει ο καθένας πρέπει να το απολαμβάνει και όχι να γίνεται δέσμιός του.
Είμαι λίγο εκτός θέματος. Για να έρθω λίγο πιο κοντά στο θέμα νόμιμα ή παράνομα, όλες οι ντρόγκες, έχουν να κάνουν με το βαθμό αυτοκαταστροφής που κουβαλάει ο καθένας, καθώς και το πόσο ξέρει να απολαμβάνει χωρίς να λιώνει.
Την καλημέρα μου σε όλη την παρεούλα!!!
Άσε που αν το θέμα είναι δίνω ή δεν δίνω είμαι πολύ εκτός θέματος...
Λέγεται ότι (ούτε κι εγώ είμαι ειδικός) τρεις παράγοντες, πρέπει να συμπέσουν για να έχουμε το φαινόμενο της εξάρτησης:
Ουσία
Ιστορική στιγμή
Προσωπικότητα
Απ' αυτές, μπορούμε να επέμβουμε μόνο στην τρίτη. Κάποιος ειδικός (έχει φύγει από κόντά μας 5 χρόνια τώρα), έλεγε ότι "η χειρότερη εξάρτηση, είναι η εξάρτηση από μια ζωή χωρίς νόημα".
Η απάντηση κ. Δήμου νομίζω, είναι στο προηγούμενο posts σας: αν ταξιδεύεις, είσακ καλά. Αλλά το ταξίδι έχει κόστος. Το να λιμνάζεις έχει πάλι κόστος.
Πρέπει να μάθουμε να διαλέγουμε, ποιό κόστος θέλουμε να σηκώσουμε στην πλάτη μας.
Πως να πεις όχι σε κάποιον που ολοφάνερα είναι δυστυχισμένος,ταλαιπωρημένος,φοβισμένος,μόνος που τρέμουν τα χέρια του και η φωνή του.
Σφίγγει στη χούφτα του ό,τι ψίχουλο κι αν του δώσεις σα να κρατά το μεγαλύτερο θησαυρό.
Δε λύνεις το πρόβλημά του δίνοντάς του χρήματα όμως σίγουρα δεν το χειροτερεύεις. Δεν εξαρτάται από σένα αυτό.
Βοηθάμε τον άλλο κάνοντας όχι αυτό που εμείς θεωρούμε βοήθεια αλλά αυτό που θέλει εκείνος. Όταν κάποιος σου ζητάει φαγητό δεν του δίνεις κουβέρτα γιατί σου φάνηκε πως κρύωνε... Εκεινος ξέρει καλύτερα... Νομίζω.
Η απογόρευση των ναρκωτικών είναι υποκριτική και παράλογη, όπως με λεπτομέρεια αναφέρεται στο κείμενο του ΝΔ. Στην Ελλάδα πεθαίνουν από ναρκωτικά λιγότερα από 500 άτομα κάθε χρόνο, ενώ αυτών που πεθαίνουν από τα νόμιμα ναρκωτικά (τσιγάρα και αλκοόλ)ουκ έστιν αριθμός...
Άλλωστε ό,τι απαγορεύεται γίνεται πιο ελκυστικό, οπότε μήπως η απελευθέρωση βοηθούσε στη λύση του προβλήματος; Το σίγουρο είναι ότι η απαγόρευση και το κυνηγητό το διόγκωσε, μήπως ήρθε η ώρα ν'αλλάξουμε προσέγγιση; Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Αγγλία πριν την απαγόρευση οι ηρωινομανείς ήταν περίπου 100 και παρακολουθούνταν ιατρικώς, μετά την απαγόρευση μέσα σε λίγα χρόνια ξεπέρασαν τις 10.000...τυπική ανθρώπινη συμπεριφορά...
Κι όλα αυτά τα γράφω ενώ απολαμβάνω το πρώτο πρωινό τσιγάρο μου κι ακούω το 15λεπτο 'You Shouldn't Do That" των HAWKWIND από το IN SEARCH OF SPACE κι αναρωτιέμαι μήπως χρειάζομαι κάτι δυνατότερο για να 'φτιαχθώ'...
mister Νικόλα Καλημέρα:) Συμφωνώ μαζί σας απολύτως.
Καλημέρα. Δύσκολο το σημερινό θέμα.
Νομίζω πως όλα ξεκινάνε επειδή οι νέοι -κάποτε, όλοι μας δηλαδή- δεν μπορούν να εκτιμήσουν σωστά τα απλά και συνάμα πιο σημαντικά πράγματα όπως είναι η υγεία τους και κατ' επέκτασην η ζωή τους η ίδια. Δεν βοηθάνε βέβαια και πόλεις βιοτικού επιπέδου Αθήνας ούτε και το ισοπεδωμένο επίπεδο της σημερινής μας Παιδείας. Ο πιο καθοριστικός παράγοντας όμως πρέπει να είναι η οικογένεια. Αναρωτιέμαι: δεν υπήρξε ένας, ΕΝΑΣ γονιός στις οικογένειες των ανθρώπων αυτών, να τους πει πώς ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ;
Επειδή έχω πλήρη επίγνωση της αδυναμίας μου πάντως να τους βοηθήσω με κάθε άλλον τρόπο, εγώ δίνω έστω και ελάχιστα χρήματα όποτε μου ζητηθεί:
α) επειδή τους λυπάμαι
β) επειδή δεν θα μου λείψουν 0.5, 1 ή 2 ευρώ
γ) επειδή δεν θέλω να γυρίσω την πλάτη μου σε ανθρώπους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε έναν λαβύρινθο
δ) επειδή ξέρω πως στη θέση τους, δεν θα ήθελα να ακούσω 'κυρήγματα' ή να με προσπεράσουν, αλλά να μπορέσω το συντομότερο να απαλύνω τον πόνο μου...
Δεν υπάρχουν φοβάμαι ασφαλείς και σίγουρες λύσεις σε θέματα όπως είναι τα ναρκωτικά.
Η ενημέρωση(κυρίως, μέσα από την οικογένεια) και άρα η πρόληψη, είναι νομίζω οι μόνες σίγουρες απαντήσεις σε ένα πρόβλημα, που όπως σωστά επισήμανε ο ΝΔ, είναι μαζί μας εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους
LAZARUS
…
Now I been from Nazareth to High Barbary
And I realize that there’s no rest for me
I’ve been through the desert, I’ve been on the deep
But since he bid me rise, I ain’t been to sleep
An it’s wind on the ocean – rain on the land
Three drops of water and one grain of sand
I’ll tell you the story as quick as I can
I got nothin’ but time, I’m the Lazarus man
(Terry Callier)
Free them now, George
Χαιρομαι που βλεπω τοσες πολλες δημιουργικες σκεψεις...
Ειμαι και γω της αποψης της νομιμοποιησης των ναρκωτικων (και της ηρωινης υπο καποιες προυποθεσεις καθως ειναι το μονο ναρκωτικο που προκαλει σωματικη εξαρτηση).
Ακομα και ως πειραμα να γινει να δουμε πως θα αντιδρασουμε ως κοινωνια. Το υπαρχον συστημα φαινεται αρκετα αποτυχημενο.
Αν δώσουμε λεφτά σε έναν ναρκομανή την ώρα που τα έχει ανάγκη δεν πρόκειται να τον κάνουμε ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο ναρκομανή. Μάλλον δεν θα αναγκαστεί να κλέψει ή να πουλήσει και την λίγη σάρκα που του έμεινε, ή να καταφύγει να χτυπάει ενέσεις με ξύσμα μολυβιού στις τελευταίες μη θρομβωμένες φλέβες του ποδιού του.
Επομένως θα πάρει ευχαρίστως τα λεφτά, θα αγοράσει την δόση του, και ούτε καν θα θυμηθεί ότι κάποιος του έδωσε το μέσο για την προσωρινή του επιβίωση. Είναι μια αδιάφορη πράξη.
Οι περισσότεροι από εμάς πάλι, όταν δίνουμε λεφτά το κάνουμε από οίκτο για το πώς κατάντησε το καημένο το παιδί και νιώθουμε τυχεροί που κανένας από την οικογένειά μας δεν έπεσε σε αυτό το λούκι. Οι γονείς για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους ως καλοί γονείς και τα παιδιά ως καλά παιδιά. Όλοι μαζί καμαρώνουμε πόσο δυνατοί χαρακτήρες είμαστε που παρ’ όλες τις δυσκολίες που είχαμε, δεν πέσαμε στα ναρκωτικά.
Και ίσως παλιά τα πράγματα να ήταν έτσι. Οι καλές και οι κακές οικογένειες (χωρισμένοι γονείς, ατίθασα παιδιά κτλ).
Οι εποχές όμως άλλαξαν. Αυτό το μοντέλο δεν ισχύει (αν ίσχυε και τότε). Όλο και πιο συχνά τα «καλά» παιδιά γίνονται χρήστες. Όλο και πιο συχνά ακούμε για το «καλό» γειτονόπουλο που την πάτησε. Ένας θεός ξέρει γιατί. Μα τα είχε όλα! Λεφτά, αγάπη, ανέσεις. Ένα ξέρω: Όσο πιο πολύ υποφέρεις τόσο λιγότερο αμφισβητείς τη ζωή.
Τι μέλει γενέσθαι; Δεν γνωρίζω.
Τα τετριμμένα: παιδεία, κοινωνική στήριξη, απελευθέρωση δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται σε διάφορες χώρες με αμφίβολα αποτελέσματα.
Είμαστε λοιπόν ανυπεράσπιστοι στην λαίλαπα των ναρκωτικών;
Θέλω να πιστεύω πώς όχι. Προς το παρόν μόνο ευχολόγια μπορώ να παραθέσω.
dimis για νομιμοποίηση:
Ακομα και ως πειραμα να γινει να δουμε πως θα αντιδρασουμε ως κοινωνια. Το υπαρχον συστημα φαινεται αρκετα αποτυχημενο.
Νομίζω το παραπάνω είναι το ισχυρότερο επιχείρημα στην κουβέντα. Δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει η νομιμοποίηση, αλλά η παρούσα κατάσταση είναι είναι ο πάτος.
Είμαι υπέρ της σταδιακής νομιμοποίησης της χρήσης των ψυχοτρόπων ουσιών, για τους εξής λόγους α) πρέπει να υπάρχει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης σε κάθε άνθρωπο που να είναι πάνω ας πούμε από 20 ετών β) η απαγόρευση κάνει το απαγορευμένο προϊόν πιο επιθυμητό.Παράδειγμα η ποτοαπαγόρευση και η χρήση αναβολικών στην Αμερική.Παρόλο όπου εκεί τα φάρμακα αυτά είναι απαγορευμένα (η μόνη χώρα που έχει τόσο σκληρούς νόμους γι αυτά- βρίσκονται στην ίδια κατηγορία με πολλά ναρκωτικά),οι αμερικάνοι είναι σε ποσοστό οι μεγαλύτεροι χρηστές αναβολικων στον κόσμο γ) αν δεν υπάρχει απαγόρευση θα γίνεται καλύτερος έλεγχος στις ουσίες αυτές, όπως γίνεται με οποιαδήποτε άλλο φάρμακο δ)αν θυμάμαι καλά οι θάνατοι στην Ελλάδα πέρυσι ήταν κοντά στους 250 από τις απαγορευμένες ουσίες ενώ από το τσιγάρο και το αλκοόλ ήταν χιλιάδες.
Οντως είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αλλά με την κατάλληλη ενημέρωση και όχι με κατάρες και απαγορεύσεις μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση.
Υπάρχει βέβαια ο κίνδυνος τον πρώτο καιρό να υπάρξει μια αύξηση της χρήσης και να γίνουν και λάθη, αλλά με τον καιρό και την πείρα, πιστεύω ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση.
Ωραιο θεμα για Σαβ-Κυρ,που ξεκιναει με φαουλ εναντιον νοητου ηλιου...Ολα τα κρατη απαγορεψαν τα σκληρα ναρκωτικα,μολις φανηκε η βλαβερη επιδραση τους. Οσο για το χασις,ειναι μια κλασικη απαγορευση λογω πουριτανισμου. Πολλοι λαοι ,μεταξυ αυτων & οι ελληνες,καπνιζαν χασις ελευθερα. Σε μας,μεχρι το 1925 ηταν ελευθερο.Οσο για τα σκληρα,ειναι φανερο οτι προκαλουν τοσο ευκολα εξαρτηση που πρεπει να παραμεινουν απαγορευμενα & να καταδιωκονται. Σε ατομα που πραγματι εχουν αναγκη,πρεπει παντα να δινουμε τα ψιλα μας.
Όσον αφορά το αν αξίζει να δίνουμε λεφτά στους ναρκομανείς νομίζω ισχύει αυτό που είχε πει ο Nietzsche για τους ζητιάνους:
"Λυπάσαι όταν τους δίνεις, λυπάσαι και όταν δεν τους δίνεις"
Η απαγόρευση των ναρκωτικών ουσιών έχει, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας τεράστιας παράνομης βιομηχανίας παραγωγής και εμπορίας, ο παγκόσμιος τζίρος της οποίας συγκρίνεται μόνο με αυτή των όπλων.
Η αποποινικοποίηση της χρήσης θα έστελνε, όπως πολύ σωστά επισημαίνετε κ. Δήμου, στην ανεργία πολλούς. Προσθέστε στο κύκλωμα που αναφέρατε και τους δικηγόρους που έχουν χτίσει καριέρες και περιουσίες με την ποινικοποίηση της χρήσης. Αλλά και τους εμπλεκόμενους στα προγράμματα απεξάρτησης που απολαμβάνουν μια ιδιότυπη ασυλία (και παχυλότατες επιχορηγήσεις) μόνο και μόνο για να έχουν τραγική αποτυχία στο έργο τους. Ειδικά για την τελευταία περίπτωση σας χάρηκα (για μια ακόμη φορά) για την παρρησία σας. Ουδείς, δημόσια, αναφέρεται σε αυτό το θέμα - ταμπού. Γιατί; Τι προσφέρουν τα προγράμματα απεξάρτησης, (εκτός από δουλειά σε διάφορους ψυχολόγους -"θεραπευτές", κοινωνιολόγους, γραμματείς κλπ), αν έχουν τελική επιτυχία 3%;
Παρόλα αυτά, αναρωτιέμαι αν η απελευθέρωση οδηγούσε ευκολώτερα κάποιους στη χρήση ναρκωτικών. Κάποιους, ίσως πολλούς, που ενώ τώρα απεχθάνονται τον τρόπο ζωής που συνεπάγεται η παράνομη χρήση, θα ένιωθαν πολύ όμορφα π.χ. καπνίζοντας ελεύθερα χασισάκι, ή οτιδήποτε άλλο, στα καφέ διαβάζοντας την εφημερίδα τους, Προσωπικά δεν το βρίσκω άσχημο. Αλλά είναι μία παράμετρος που δεν πρέπει να αγνοείται. Η δε παραπομπή στη νομοθεσία και στα στοιχεία άλλων κρατών (όπως της Ολλανδίας κλπ) δεν είναι αρκετή. Αν στην Ελλάδα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε για παράδειγμα τα της διαχείρισης των σκουπιδιών όπως οι "κουτόφραγκοι", γιατί θα έχουμε τα ανάλογα αποτέλεσμα στο θέμα της χρήσης των ναρκωτικών;
Τρεις είναι οι κατηγορίες των ανθρώπων που είναι υπέρ των σκληρών νόμων για τα ναρκωτικά: αυτοί που έχουν πλήρη άγνοια του θέματος( μεγάλο κοπάδι) αυτοί που έχουν άποψη και την τεκμηριώνουν(λίγοι),και αυτοί που έχουν συμφέρον(λίγοι).
Oι δυο πιο πάνω κατηγορίες βοηθάν την τρίτη.
This post has been removed by the author.
Θα ήθελα πάαααρα πολύ να είμαι αυτάρκης.
Να μου κάνω, να είμαι επαρκής, να μου φτάνω.
Από μένα, για μένα, με αγάπη εγώ.
Να μη νοιώθω μόνη, ακόμη και μέσα σε ασφυκτική αγκαλιά...
Για να μην έχω την ανάγκη να το ψάξω "απ'έξω μου". Δεν θα με γεμίσει, δεν είναι φτιαγμένο για να με γεμίσει, δεν είναι η δουλειά του αυτή. Η δουλειά του είναι απλώς ενός οδηγητή...
Αν διαλέξεις καλό οδηγητή, έχει καλώς, μπορεί να σε βγάλει πολύ κοντά σ'αυτό που έψαχνες.
Αν διαλέξεις κακό, την έβαψες. Γιατί οι άτιμοι, ντύνονται πολύ όμορφα, πλανεύουν εύκολα, και με το που σε πιάνουν από το χέρι και σου λένε "έλα, μη φοβάσαι, μας κυνηγάνε τώρα, αλλά θα πάμε ΜΑΖΙ" και μπαίνεις μες το τούνελ, πάει...
Αισθάνεσαι -επιτέλους- κι εσύ σπουδαίος, ότι μαθές, κάτι κάνεις, κάτι κρυφό, "επικυρηγμένο", ανήκεις στους "από μέσα", τους πολύ ψαγμένους και σπουδαίους, τους "απαγορεύεται" κι είσαι επιτέλους ν'αγγίζεις το δικό σου απόλυτο "ΝΑΙΙΙΙ!!!!"...
Μέχρι ν'αρχίσουν να σε κάνουν πάσα ο ένας στον άλλον και στο τέλος να σε φτύσει το ίδιο το σύστημά τους... (δεν έχει καν χωματερή εκεί που προσγειώνεσαι, τουλάχιστον να "θαφτείς" με τους υπόλοιπους "φτυσμένους", να έχεις παρεούλα έστω και τη στιγμή που σας συνθλίβουν για να γίνετε κομπόστα... Και στην ξεφτίλα την μετά, πάλι μόνος...)
Θα ήθελα να μου φτάνω... Μα δεν μπορώ να είμαι απέραστη από τον πόνο, τον μεγάλο συν τα ξαδέρφια του και όλο του το σόι, μέχρι τα μικρά μαλακιστήρια ανηψάκια-ποναλάκια που σου γανώνουν τον εγκέφαλο "νιά-νια-νιά-νιάαα-νιααααα!"...
Θες από τύχη? Θες γερά αντανακλαστικά? Θες από γεννησιμιού μου, στραβό το ύφασμα, και να τους έψαξα τους κακούς οδηγητές μου δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί μου, μέχρι στιγμής είμαι απ'έξω. Η στατιστική μου δεν έφτασε. Μέχρι στιγμής...
Οι "από μέσα" πάντα (μου) βγάζουν "ατρόμητο" στην αρχή τους, στο προσπέρασμα. Οταν όμως βγάζουν σκελετωμένο πήχυ και χέρι που σπαράζει, δεν ξέρω τι να τους κάνω, μαλλον σετάκι "δίνω-εξαφανίζομαι" για να εξαγοράσω τις τύψεις μου.
Που δεν είμαι σε άλλους, πραγματικά σπουδαίους, original καθ-οδηγητές στην Αφρική π.χ. να εμβολιάζουμε παιδάκια, παρά σε ένα γαμώ αμάξι να ψωνίζω foie-gras...
σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσιμιας Οργάνωσης Υγείας για τις εθιστικές ουσίες το κάπνισμα προκαλεί παγκόσμια το 8,8% των θανάτων, το αλκοόλ 3,2% και τα απαγορευμένα ναρκωτικά (illicit drugs)το 0,4%. Βλέπετε λοιπόν πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία που θεωρεί αλκοόλ και τσιγάρο ως μαγκιά... και απαγορεύει (Harry) τα λιγότερο επιβλαβή...
(Aναλυτικά ΕΔΩ)
Είμαι αστυνομικός που δουλεύει στη δίωξη ναρκωτικών. ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ.Προσπαθώ με όσες δυνάμεις έχω κα δυνατότητες που μου δίνει η Πολιτεία να κάνω και γω κάτι σ' αυτή τη Χώρα που νοιάζεται πιο πολύ για άλλα πράγματα και όχι για τόσο σημαντικά θέματα.Πώς προσπαθώ; Με την προσπάθεια να αλλάξω κατεστημένες απόψεις και στάσεις μέσα στην Ομάδα μου. Με προσπάθεια για εκπάιδευση των μελών της ομάδας ώστε να μπορούν να προσφέρουν το κάτι παράπανω. Με την αλλαγή φιλοσοφίας της Ομάδας μου ως προς τους Χρήστες. Με ενημέρωση ομάδων όπως γονείς, μαθητΈς, στρατιωτες. Πολλές φορές η σκέψη ότι όσο και να παλεύω δεν θα αλλάξει με θυμώνει και με κάνει να συνεχίσω να προσπαθώ άλλες πάλι με απογοητεύει. Εκείνο όμως που με στεναχωρεί είναι η επιδερμική άντιμετώπιση του θέματος από πολλους. από τους κρατικούς φορείς, από απλούς πολίτες, από Τοπικούς άρχοντες κ.λ.π Δεν μπορώ να πω ποια είναι η λύση, η τέλεια λύση εκείνο που πιστευω είναι ότι πρέπει να έχουμε μια σωστή επικοινωνία με τα παιδιά μας ως γονείς, να είμαστε καλοί δάσκαλοι και να αποτελούμε πρότυπα για τους μαθητές μας. να τους δίνουμε ιδανικά και αξίες. όσο για τους νέους λέω ότι δεν πρέπει να ανέχονται καμία εξαρτηση από οτιδήποτε.
Η Ζωή μπορεί να σου προσφέρει πάρα πολλές απολαύσεις αρκεί να μπορείς να τη δεις καθαρά και συμφωνώ με τον agelloxaggelo.
Τώρα όσο για το αν έκανες καλά που έδωσες χρήματα πιστευω ότι καλά έκανες Πόσοι όμως που συνάντούν κάθε μέρα ένα χρήστη προβληματίζονται όπως εσύ και δεν προσπαθούν να σβήσουν την εικονα αυτή αμεσα από το μυαλό τους; Πόσοι ασχολούνται πραγματικά με το πρόβλημα; Αυτό πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις και όχι να λέει ο καθένας από τη σιγουριά του καναπέ του και της θέσης του διάφορες θεωρίες.
Πιστευω η ιδιότητα μου να μην θεωρηθεί "μειονέκτημα" από κάποιους.
Άλλο πράγμα το χασίς κι άλλο το κρακ. Είναι σαν το ταμπάκο και το Camel: το ταμπάκο κάνει ό,τι κάνει. Το Camel (παράδειγμα φέρνω) έχει ένα σωρό πρόσθετες – και ανεντόπιστες, πρέπει να ξέρεις τι ψάχνεις - ουσίες για να επιδρούν άμεσα στον εγκέφαλο, να δίνουν αίσθηση ευεξίας, να προκαλούν εθισμό. Το κρακ, τα χαπάκια έκσταση, έχουν κύριο σκοπό τον εθισμό – αν είναι δυνατόν με την πρώτη φορά - και άρα την κονόμα από αυτόν που τα πουλάει.
Συμφωνώ κι επαυξάνω για την ιστορική χρήση των ουσιών που απελευθερώνουν τον εγκέφαλο και τις αισθήσεις. Ένστασή μου ότι οι σαμάνοι και οι πιστοί που έτρωγαν μανιτάρια δεν πέθαιναν – και οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνταν σε γιορτές, σε επετείους και από όλα τα μέλη της κοινότητας. Προκαλούσαν μανία; Ναι, αλλά ιερομανία (όρος του Λεκατσά). Οι χρήστες ήταν περιστασιακοί και καθοσιώνονταν μέσα στην κοινότητα. Τώρα οι χρήστες περιθωριακοί, εγκληματίες, απόβλητοι.
Απέναντι σε έναν άνθρωπο που πονάει δεν έχεις το κουράγιο να κάνεις αναλύσεις. Κάποιες φορές δίνω χρήματα, κάποιες όχι. Εξαρτάται. Κι αυτό λέει ακριβώς το πως σκέφτομαι. Όσο για την νομιμοποίηση της χρήσης... Εννοείται. Πρωί-βράδυ στο νοσοκομείο, με ελεγχόμενη δόση (όχι ξαφνικά μια λιγότερο νοθευμένη ηρωίνη και πάει ο χρήστης από υπερβολική δόση), με σύριγγες ελεγμένες (όχι AIDS), χωρίς μεσάζοντες (εδώ είναι τα χοντρά λεφτά) και χωρίς καταναγκαστικές κινήσεις για να ανεβεί η πελατεία (γίνε βαποράκι)...
Εεεεεεεε, παιδιά,
τι κάνετε εδώ? Εξω, ναι, εκεί "έξω" έχει απίστευτα λαμπρή μέρα, πηγαίντε να κόψετε μπόλικη να βάλετε και στις τσέπες! Ερχονται οι καύσωνες σε λίγο και οι άδειες αργούν ακόμη!
Ωχ! Χμ, συγνώμη αφεντικό, εννοώ βγείτε γρήγορα-γρήγορα και μετά πατ-κιούτ, γρήγορα μέσα, να γράψετε τα υπέροχά σας σχόλια (καλά, πανθομολογουμένως, το sub-blog πλέον δεν παίζεται! διαβάζω και δεν σας χορταίνω!)
:-)
Ιδιαίτερα σκοτεινή εξαίρεση στα περί ιερομανίας: το όπιο της Ανατολής...
@georgios,
ΑΨΟΓΟΣ. Σ'ευχαριστώ που κρατάς!
Πολύ μεγάλο θέμα.Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η στάση μιάς κοπέλας η οποία ξέφυγε από τις ουσίες μόνη της.Ήταν πολύ σκληρή με τους χρήστες και έλεγε ότι κανείς δε μπορεί να σε βοηθήσει εάν δε θέλεις εσύ να ξεφύγεις.Προσωπικά ενεργώ όπως νοιώθω τη συγκεκριμένη στιγμή.
Αν αυτό το άρθρο μπορεί να θεωρηθεί σαν ψήφισμα, προσυπογράφω με ενθουσιασμό.
Καλά κάνατε που της δώσατε. Δεν υπάρχει βάσιμη δικαιολογία για να μην δώσεις. Μόνο ιδεοληψίες, συμπλέγματα ανωτερότητας, τρόμος μπροστά σε έναν μελλοθάνατο, που γεννά απέχθεια, παραπλανημένες συνειδήσεις, αδιαφορία.
Θ'αλλάξει ποτέ αυτή η κατάσταση; Μπορεί, κάποτε. Τώρα,όχι.
Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΙΣ...
Πάντοτε έδινα χρήματα στους ναρκομανείς που συναντούσα. Δεν ξέρω γιατί -- έτρεφα μια ιδιότυπη συμπάθεια. Ώσπου πέρυσι ένας μου έκλεψε ένα εικοσάευρο την ώρα που έβγαζα για να του δώσω.
Από τότε δεν έχω ξαναδώσει, και δεν νομίζω πως θα το ξανακάνω. Η αχαριστία είναι το χειρότερο πράγμα.
Σε ό,τι αφορά την απαγόρευση: Είναι εξίσου ηλίθια με την απαγόρευση των εκτρώσεων. Πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι που θα κάνουν καταχρήσεις. Όποιος νομίζει πως με το να απαγορεύει κάποιες ουσίες (και να επιτρέπει άλλες χειρότερες -- τι υποκρισία!) θα εξαλείψει την ανάγκη που έχουν κάποιοι άλλοι γι' αυτές μάλλον ζει σε κάποιο άλλο, παράλληλο, σύμπαν. Με τη νομιμοποίηση θα βγει από τη μέση το καρκίνωμα των εμπόρων (ή τουλάχιστον θα μειωθεί κατά πολύ).
Κάποιοι νομίζουν πως έτσι θα είναι όλοι μαστουρωμένοι στους δρόμους.
Γιατί, τώρα τι είναι;
To πρώτο σημαντικό νομοθέτημα κατά των ναρκωτικών στις ΗΠΑ ήταν η Harrison Act, του 1914 ή 1916, αν θυμάμαι καλά. Ήταν ένας φορολογικός και μόνο νόμος - ήθελαν να δώσουν ένα αντικίνητρο στην ελεύθερη συνταγογράφηση των οποιούχων και της κοκαϊνης. (Το ίδιο συνέβη με την μαριχουάνα το 1937, όπως σημειώνει ο ΝΔ).
Τα κίνητρα ήταν πολλά. Υπήρχαν οι πουριτανικές ιδέες περί εγκράτειας (από τα τέλη του 190υ αιώνα, υπήρχαν τοπικές ποτοαπαγορεύσεις σε διάφορες πολιτείες, γενικά περιορισμένες). Αλλά προηγουμένως, τα ναρκωτικά ήταν ένα ιδιωτικό πρόβλημα. Το έβλεπαν όπως βλέπουμε σήμερα κάποιον που έχει την τάση να πίνει πολύ. Δυσάρεστο, αλλά όσο δεν πιάνει τιμόνι, είναι ένα προσωπικό θέμα. Αν αποφασίσει να κάνει κάτι, υπάρχει βοήθεια.
Ξαφνικά, στις αρχές του 20ου αιώνα, κάτι άλλαξε. Τα ναρκωτικά άρχισαν να είναι πρόβλημα των "δρόμων", πρόβλημα κοινωνικό...Όλοι οι σχολιαστές συμφωνούν ότι αυτό έχει να κάνει με τους μετανάστες και τις μειονότητες. Οι νόμοι κατά των ναρκωτικών ήταν πρώτιστως νόμοι κατά ορισμένων κοινωνικών ομάδων...
Πολύ φοβάμαι ότι τα πράγματα παραμένουν έτσι. Το περιστατικό που διηγείται ο ΝΔ το δείχνει καθαρά αυτό. Η ελληνική νομοθεσία κατά των ναρκωτικών στρέφεται κυρίως κατά των νέων (και μάλιστα των φτωχών νέων) και των μεταναστών.
Είναι, ακόμα, μία βιομηχανία: ναι, το ποινικό-σωφρονιστικό σύστημα είναι μία βιομηχανία, που αναπτύσσεται ραγδαία. Ένας σπουδαίος ποινικολόγος της εποχής μας (ο Nils Christie) μιλάει για το ποινικό-σωφρονιστικό σύμπλεγμα.Η βιομηχανία αυτή -πρωτοκλασσάτοι ποινικολόγοι, δεσμοφύλακες, δικηγόροι, ποινικοί δικαστές, και όσοι θα κτίσουν τις νέες φυλακές που αναγγέλθηκαν- θέλει να προστατεύσει τις θέσεις εργασίας της, τα έσοδά της, το προϊόν της.Άλλωστε, η Ελλάδα είναι ουραγός και στις "εναλλακτικές" ποινές (ποινές χωρίς εγκλεισμό).Η βιομηχανία αυτή τροφοδοτείται από την ποινικοποίηση κάθε βλαπτικής συμπεριφοράς από λαϊκίστικες κυβερνήσεις που θέλουν να δείξουν έτσι ότι είναι αποτελεσματικές.Άλλωστε, όταν κλείνεις ανθρώπους στις φυλακές, ακόμα και προσωρινά, δίνεις την εντύπωση ότι κάτι κάνεις.(Αντίθετα, η αντιμετώπιση των αιτίων είναι δυσκολότερη, και χρονοβόρα). Η βιομηχανία τροφοδοτείται κυρίως από τους νόμους περί ναρκωτικών, οι οποίοι είναι και αυτοί που κρύβονται πίσω από την ραγδαία αύξηση του αριθμού των φυλακισμένων σε όλες τις χώρες, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα. Είναι νόμοι που μετατρέπουν νομοταγείς κατά τα άλλα συνανθρώπους μας σε ποινικούς εγκληματίες- ένα είδος μακαρθισμού των ουσιών...Δημιουργούν περιθωριοποίηση, διασπείρουν την ηπατίτιδα και το AIDS, και βλάπτουν τις ελευθερίες όλων μας...Για παράδειγμα, και το τελευταίο μικροαδίκημα περί ναρκωτικών δικαιολογεί την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, και όχι μόνο του χρήστη ή του εμπόρου (αλλά και οποιουδήποτε μπορεί να συνδέεται με αυτούς....).Τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνται συχνά ως επιχείρημα για τις κάμερες, τις προσαγωγές, τις επιχειρήσεις-"σκούπα" και αντίστοιχες πρακτικές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι και μία επικίνδυνη βιομηχανία, που η ανάπτυξη της πρέπει να σταματήσει...
This post has been removed by the author.
Den einai thema apagorefsis, alla enimerosis kai ekpaideusis, ksekinontas mesa apo tin oikogeneia. H douleia tis oikogeneias den einai na apagoreuei i na timori, alla na didaskei me to paradeigma kai na voithaei to paidi na dimiourgisei autonomi prosopikotita. An to petyxei afto kai voithisoun kai kapoioi filotimoi daskaloi, i ygeia kai i autonomia tou paidiou de tha eksartatontai apo nomous kai oikonomika paixnidia.
Oso gia tous yparxontes narkomaneis, den exo katastallagmeni apopsi, giati eno pistevo oti xreiazonatai voithia kai oxi ypokritika sxolia, kapoies kakes empeiries m exoun kanei na fovamai.
Lefta de dino stous dromous genika. Esas mporei na mi sas leipsoun 0.5 i 1 euro, emena pali...
tralalom είναι ενδιαφέρουσα αλλά εντελώς ελευθέρια η άποψή σου. Θα σου αναφέρω τρία αντεπιχειρήματα:
1. Η ευτυχία που αναφέρεις δεν είναι ο εγγυητής για τα ναρκωτικά. Η ευτυχία λειτουργεί διπολικά και πολλές φορές ανεξέλεγκτα. Μέσα από την ευτυχία των ναρκωτικών μπορεί να εξελιχθεί μια κόλαση, και αυτό ανεξάρτητα ουσίας, μαλακής ή σκληρής.
2. Όλοι δεν έχουν τον ίδιο χαρακτήρα. Αν λέει κάποιος ότι παίρνει ναρκωτικά για να διευρύνει τη συνείδησή του ένας άλλος που παίρνει ναρκωτικά απλά για την πλάκα δεν πρόκειται να τον καταλάβει και ίσως να τον χλευάσει. Πρόκειται για δύο διαφορετικές χρήσεις με δύο διαφορετικά αποτελέσματα.
3. Όταν κανείς κάνει δίαιτα δεν αγοράζει γλυκά και τα παρόμοια για το σπίτι του για να μην τα έχει μπροστά του και δελεάζεται. Έτσι είναι και με τη χώρα που ζούμε. Δεν τα ελευθερώνουμε όλα για να αυτο-συντηρηθούμε. Ελευθέρια κράτη όπως η Ολλανδία δεν έχουν νομιμοποιήσει κατά βάση τα ναρκωτικά αλλά απλά τα ανέχονται.
Δίνω χρήματα σε ζητιάνους αρκετά συχνά ,αλλά μου δίνει μεγαλύτερη χαρά να ταΐζω αδέσποτα ζώα.
Πιστεύω ότι με όλες τις ουσίες που προσφέρουν ευχαρίστηση καλό είναι να υπάρχει μεγάλη αυτοσυγκράτηση. Mόνο με αυτό τον τρόπο μπορείς να φας το δόλωμα και να μη σε πιάσει το αγκίστρι.π.χ δυο, τρία ποτηράκια κρασί, σε μια νυχτερινή έξοδο κάνουν καλό. Πιο πολύ και πιο συχνά είναι λάθος.
aphrodite said...
"Εεεεεεεε, παιδιά,
τι κάνετε εδώ? Εξω, ναι, εκεί "έξω" έχει απίστευτα λαμπρή μέρα"
Κυρία Αφροδίτη
μας κλείνεις το σπίτι!
(στην μελωδία "Κυρία Χιονάτη" από την Λιλιπούπολη).
Αστειεύομαι. Κι εγώ είμαι έξω και απoλαμβάνω τον ήλιο. Ευτυχώς υπάρχουν τα φορητά, τα PDA και τα κινητά...
Ο κάθε είδους εθισμός, συμβατικά ορατός ή αόρατος είναι μια σαφής πια δήλωση υποταγής σε μια φτηνοσυνθηματολογική κατασκευή καταναλωτικής ηδονής-ή αλλιώς ο εθισμός είναι το διαζύγιο από την ανθρωπότητα
Όλοι μας είμαστε χαλασμένοι απ' μια χρεοκοπημένη ευμάρεια και βλέπουμε πια την πρόσβαση στην αφθονία μόνο ως πολιτισμική κατάπτωση - πολιτικοποιώντας τα επιφανειακά Συντηρούμε τις πληγές μας και τα αποστήματά μας και είναι φοβερό πια να μην ξέρεις εναντίον ποιού ν' αγωνιστείς
Non Private Life said...
"Ο κάθε είδους εθισμός, συμβατικά ορατός ή αόρατος είναι μια σαφής πια δήλωση υποταγής σε μια φτηνοσυνθηματολογική κατασκευή καταναλωτικής ηδονής"
Οι άνθρωποι κάπνιζαν φούντα, έτρωγαν όπιο ή μασούσαν φύλλα κόκας και καπνού, πολύ πριν εφευρεθεί η καταναλωτική κοινωνία... μη μπερδεύουμε τα πράγματα.
"Nikos Dimou said...
σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσιμιας Οργάνωσης Υγείας για τις εθιστικές ουσίες το κάπνισμα προκαλεί παγκόσμια το 8,8% των θανάτων, το αλκοόλ 3,2% και τα απαγορευμένα ναρκωτικά (illicit drugs)το 0,4%. Βλέπετε λοιπόν πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία που θεωρεί αλκοόλ και τσιγάρο ως μαγκιά... και απαγορεύει (Harry) τα λιγότερο επιβλαβή..."
Κ. Δήμου απο τα δεδομένα που παρουσιάζετε δεν προκύπτει ο'τι τα απαγορευμένα ναρκωτικά είναι τα λιγότερο επιβλαβή. Για να εξάγουμε αυτό το συμπέρασμα θα έπρεπε να γνωρίζουμε μεταξύ άλλων ποιό το ποσοστό των χρηστών κάθε εθιστικής ουσίας στο παγκόσμιο πληθυσμό, τον χρονικό ορίζοντα κατα τον οποίο είναι κάποιος χρήστης μια ουσίας και τη συχνότητα χρήσης.
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι καπνιστές tobbaco παρά χρήστες παρανόμων ναρκωτικών ουσιών. Η συχνότητα χρήσης tobbaco είναι πολύ υψηλότερη και ο ορίζοντας χρήσης σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά τα 50 χρόνια (οι περισσότεροι καπνιστές cannabis διακόπτουν τη χρήση της στα 30-35 χρόνια τους).
Πολύ ειδικές πάντα "κλειστές" κατηγορίες σχετιζόμενες με εκστάσεις ειδικής Θεοσημίας - . Το κακό ξεκίνησε όταν η κλειστή Θρησκευτική Μυσταγωγία μετεβλήθη σε Ιδεολογία. Κι έτσι απεκατεστάθη όχι μόνο σημειολογικά αλλά και στην καθημερινή της διάσταση "Θρησκεία το Όπιο" του λαού.
Συνήθως χρήση ναρκωτικών κάνουν άτομα που έχουνε ψυχολογικά προβλήματα,προσωρινά ή μόνιμα.Αν κάποιος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν βρίσκεται σε περιβάλλον που μπορεί να τον στηρίξει (π.χ. με ιατρική περίθαλψη) είναι πολύ πιθανό να αναζητηθεί η λυση των ναρκωτικών. Όσο απαγορευμένα και να είναι, αυτός θα βρεί τρόπο να νιώσει λίγο καλύτερα έστω και προσωρινά.Για να σώσουμε ένα παχύσαρκο τον απαγορεύουμε το φαγητό?
Η απαγόρευση είναι μέγιστος στρουθοκαμιλισμός.Δε λέω να τα πουλάνε και στα περίπτερα ,αλλά ίσως μέσω των νοσοκομείων.
Πάντως άν είμουνα ζωγράφος θα είμουνα ένθερμος οπαδός της απαγόρευσης.
Σύντομα λόγω ημέρας και λιακάδας:νομίζω ότι στη διεύθυνση http://web.auth.gr/virtualschool/1.2/TheoryResearch/CongressGrivas.html θα βρείτε πολλά , περιεκτικά και ενδιαφέροντα. Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας που έχει αγωνιστεί πολλαπλώς για να πέσουν οι μάσκες στο πρόβλημα των ναρκωτικών. Συγχαρητήρια στην παρέα για τα ενδιαφέροντα σχόλια και στον gεorgιos για τη στάση και το κουράγιο του. Καλή συνέχεια!
grecopean στις σελίδες της WHO (αυτές που παραπέμπω και άλλες) υπάρχουν και αυτά τα στοιχεία. Και εν πάση περιπτωσει και η μεγάλη διάδοση του καπνού και του αλκοόλ είναι πρόβλημα - δεν είναι συγχωροχάρτι...
Συμφωνώ ο'τι η διάδοση της χρήσης καπνού και αλκοόλ αποτελεί μέγιστο πρόβλημα. Ταυτόχρονα όμως για τους λόγους που προανάφερα το χαμηλό ποσοστό θανάτων απο ναρκωτικά δεν αποτελεί άλλοθι για αποποινικοποίηση. Αυτό που πρέπει να αναζητήσουμε είναι οι επιπτώσεις μια ενδεχόμενης αποποινικοποίησης στη διάδοση της χρήσης. Με άλλα λόγια μήπως τα (σχετικά) χαμηλά ποσοστά χρήσης (και θανάτων απο τα ναρκωτικά) είναι αποτέλεσμα της ποινικοποίησης η οποία μεν δημιουργεί υπερκέρδη σε μαυραγορίτες ναρκέμπορους αλλά απο την άλλη δημιουργεί τεχνιτούς φραγμούς στη προσφορά ναρκωτικών; Με άλλα λόγια καλό θα ήταν να εστιάζουμε στο πρόβλημα αυτό καθαυτό και όχι σε δευτερογενείς συνέπειες (για εμένα λιγότερο σημαντικές).
Για να γίνω πιο σαφής. Αύξηση της προσφοράς ναρκωτικών ουσιών (με την αποποινικοποίηση) όντως θα οδηγούσε σε πτώση τιμών η οποία σίγουρα θα μετρίαζε δυσμενείς κοινωνικές παρενέργειες της χρήσης (επαιτεία, έγκλημα κτλ.). Απο την άλλη βέβαια θα οδηγούσε σε αύξηση της κατανάλωσης (παράδειγμα Ολλανδίας) και συνεπώς σε σταδιακά περισσότερους εξαρτημένους χρήστες.
Θα πρέπει ταυτόχρονα να μην ξεχνάμε ο'τι η αύξηση εξαρτημένων χρηστών θα οδηγούσε σε ανελαστικότητα ζήτησης (χαμηλότερη ευαισθησία ως προς τιμή - όπως π.χ. σε ιατρικές υπηρεσίες και φάρμακα) και συνεπώς σε χαμηλότερη απο τη προσδοκόμενη πτώση τιμών (με ο'τι συνέπεια αυτό έχει).
Δεν είναι οι ουσίες πρόβλημα. Η εξάρτηση είναι.
Κι οι άνθρωποι δημιουργούν εξαρτήσεις, εκτός από τις ουσίες, από χίλια δυο άλλα πράγματα: τη φίλη τους, το φίλο τους, τη δουλειά τους, τα gadgets τους, τις πάστες, τα σουβλάκια, τα κυριλέ ρούχα, τα ακριβά αυτοκίνητα, την επιστημοσύνη, διάφορους ξενέρωτους in ρόλους, τα νιάτα (και τρέχουν για lifting), τα λεφτά, την επιτυχία, τη μαμά τους, το μπαμπά τους, τρέχα γύρευε...
Το ξαναλέω: Η εξάρτηση είναι το πρόβλημα. Αλλιώς: Εμείς είμαστε το πρόβλημα. Πρέπει να βρούμε νόημα ζωής. Αλλιώς, μας γυροφέρνει η εξάρτηση πούναι πρωτοξάδερφη της ανίας και της θολούρας.
I eksartisi kapoiou apo ta kyrile rouxa i ti mama tou de mou dimiourgei emena provlima opos me to narkomani pou xtypaei enesi sti mesi tou pezodromiou 7 i ora to proii se kentrikotato dromo, tin ora pou paei o kosmos sti douleia kai to sxoleio. As min genikevoume toso poly.
Praktika eimai enantion ton apolyton apagorefseon giati sto mono pou voithane einai i afksisi tis timis kai i dimiourgia mafias, alla de leo na ta apeleftherosoume kai pliros kai na ta apenoxopoiisoume entelos.
Opos kai na to kaneis, einai "farmaka" kai vlaptoun.
@cp
Αυτό νομίζω, είναι το κλασικό μας λάθος.
Π.χ.
Η εξάρτηση από τη μαμά κάποιου, δεν σου δημιουργεί πρόβλημα, αλλά το πρεζόνι που χτυπάει δημόσια σου δημιουργεί.
Εγώ, ειλικρινά δε βλέπω τη διαφορά. Άσε δηλαδή, που το πρεζόνι, μπορεί να έχει μπαμπά μαμάκια, κι ο τύπος (ο μπαμπάς), αντί να κάνει τον μπαμπά (που έχει ζόρι σαν ρόλος), έκανε το καλό-παιδί-της-μαμάς. Και το παιδί του τρυπιέται, και το βλέπεις, κι έχεις πρόβλημα.
Αλλά, ποιός φταίει, αν όχι ο μαμάκιας μπαμπάς, που όταν το παιδί του τον χρειαζόταν, έκανε τον καλό γυιό εκείνος???
Ή δεν ήτανε μαμάκιας, αλλά μάζευε λεφτά ("για τα παιδιά βεβαίως").
Ή ήτανε απασχολημένος με την αποπληρωμή του δανείου ("για να βρουν τα παιδιά ένα σπίτι").
Ή, ή...
Ε, τα παιδιά βρήκαν μια σύριγγα και τρέχα γύρευε μετά...
Για να μην θυμηθούμε δηλαδή και παλιότερα περιστατικά αυτοκτονίας (μια κι έξω), παιδιών που αποτύχαιναν στις εισαγωγικές κι έχαναν ακαριαία το νόημα της ζωής. Και τι λέγαν οι (εκ των υστέρων)εμβρόντητοι γονείς που τάχαν ψήσει "να γίνουν επιστήμονες"???
Υ.Γ. Συμφωνώ με την αποποινικοποίηση, ο Ν. Δήμου έχει δίκιο 100%, άλλο αν δεν θα το βρει.
Όσο για την Ολλανδία, δεν αυξήθηκαν οι εξαρτημένοι: απλώς όσοι κρύβονταν, βγήκαν κι αυτοί στον αφρό.
...Ούτε και εγώ αισθάνομαι να έχω επαρκείς γνώσεις για το ζήτημα των ναρκωτικών. Παίρνοντας σαν παράδειγμα την ποτοαπαγόρευση τάσσομαι μάλλον υπέρ της απελευθέρωσης. Με προσοχή και αφού μελετήσουμε σε ποιές χώρες έχει εφαρμοστεί, τί αποτελέσματα είχε και τί λαθη πιθανώς έγιναν στην εφαρμογή.
Επειδή είμαστε μερικά χρόνια πίσω από τους Ευρωπαίους, δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα, αλλά να δούμε και να μελετήσουμε την δική τους εμπειρία.
Υπάρχει ένα φιλοσοφικό και πρακτικό θέμα: Δεν είναι ηθικό να χορηγείς στο κοινό φάρμακα που ξέρεις ότι θα το βλάψουν. (Το "βλαψουν" με την ευρεία έννοια γιατί τάσσομαι υπέρ της ευθανασίας)
Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να χορηγούνται μόνο σε ήδη χαρακτηρισμένους ναρκομανείς.
Και εδώ όμως εγείρονται πολλά ζητήματα.
Στο θέμα της ελεημοσύνης συμφωνώ απόλυτα με την ρήση του Nietzsche, που την ανέφερε ο Kahri προηγουμένως. Λυπάσαι και όταν δίνεις και όταν δεν δίνεις.
Εγώ έχω επιλέξει να μην δίνω με την λογική ότι δίνοντας, διαιωνίζω το πρόβλημα.
Παντως τα Εξάρχεια έχουν γίνει "Αυλή των θαυμάτων". Υπάρχουν επαγγελματίες, που τους βλέπω τρία χρόνια τώρα να ζητιανεύουν. Οι περισσότεροι είναι άσσοι στο να σου δημιουργούν αισθήματα ενοχής και δεν είναι τυχαίο ότι έρχονται όταν απολαμβάνεις κάτι όπως τον καφέ σου. Αλλοι είναι θρασύτατοι.
Ελάχιστοι είναι ειλικρινείς, όπως μάλλον θα ήταν, το κορίτσι σήμερα...
Γυρισα απο βολτα στη λιακαδα & βρηκα σχολια φωτεινα...Ξεφορτωθηκαμε & το χουλιγκαναριο & εσιαξε το μπλογκ. Οσο για τη παραβιαση ανοιχτης πορτας,ειμαι φιλελευθερος σε επιπεδο λιμπερταριαν,χωρις παραλογισμους...Ειμαι υπερ οπλοφοριας/-κατοχης,οχι ομως σε μπαζουκας & στινγκερ. Παρ' ολο που οι φονοι με στινγκερ ειναι 0, η ιδεα της φονικοτητας σε οδηγει στην απαγορευση. Μεταφεροντας το σκεπτικο στα ναρκωτικα,ακομα & αν αφαιρεσουμε τα πολιτικο-κοινωνικο-φυχολο-ιδεολογικα κριτηρια & αναζητησουμε μονο επιστημονικη αληθεια,θα δουμε οτι καμμια FDA δεν θα επετρεπε τη κυκλοφορια τους σαν " φαρμακα",λογω πολλων παρενεργειων.Εδω απαγορευτηκαν τα σκευασματα αμφεταμινων...Η τωρινη κατασταση,χασις-ουσιαστικα ατιμωρητο,χρηστης-στα μαλακα,εμποροι-καταδιωκομενοι ειναι η σωστη πολιτικη. Αλλωστε,πόσο λουζερ ειναι ο οποιοσδηποτε κατανταει να κανει ενεσεις ή να σνιφαρει σαν σκυλι για να νιωσει ευτυχια...
Στo Amsterdam η χρήση cannabis αυξήθηκε κατα 66%, κοκαϊνης κατα 75.4%, αμφεταμινών κατά 47%, extacy κατά 570%, hallucinogens κατά 141%, οπιούχων κατά 37% ενώ η κατανάλωση αλκοόλ μειώθηκε κατα 0.3%. (πηγή: Manja Abraham et. Licit and Illicit use of drugs in Amsterdam, 1987-2001).
Έχοντας στενό φίλο απο το Αmsterdam μάλιστα γνωρίζω ο'τι η λήψη ναρκωτικών δεν αποτελεί taboo. Σε σημείο βαθμό που σε όλα σχεδόν τα parties δεν λείπει και ένας δίσκος γεμάτος coca.
Επειδή μιλάμε για απαγορεύσεις, ναρκωτικά, κάπνισμα και αλκοόλ και για ποσοστά θνησιμότητας, ξέρουμε πόσοι πεθαίνουν από υπερκατανάλωση τροφής κυρίως σε Ευρώπη και Αμερική!...
Στην Ελλάδα έχουμε το υψηλότερο ποσοστό παχύσαρκων παιδιών. Κορυφαία πρόσωπα της πολιτικής και θρησκευτικής μας ζωής είναι παχύσαρκα. Οχι υπερβαρα... Παχύσαρκα!
Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!...
grecopean αυτά που αναφέρεις για το Άμστερνταμ δεν μου λένε και πολλά. Διαχωρίζει η έρευνα μόνιμους κάτοικους και τουρίστες; Αυτή η αύξηση που αναφέρεις μάλλον σαν τουριστικό boom φαίνεται.
Και τι σημαίνει ότι η κατανάλωση αλκοόλ μειώθηκε κατά 0.3%;;; Έγινε η έρευνα για ποσοστό οινοπνεύματος; Δεν νομίζω ότι μπορούμε να εξισώσουμε π.χ. ουίσκι και βότκα με μπύρα... Αυτοί που συνοδεύουν τα drugs τώρα με μπύρα/κρασί μήπως πριν έπιναν βαριά αλκοολούχα; Οπότε μάλλον μιλάμε για μια πραγματική μείωση στην κατανάλωση του αλκοόλ πολύ πάνω του 0.3%....
@heinz
anefera to provlima tis oikogeneias s ena comment kapou parapano.
Sto comment afto ennoousa oti den me exei apilisei kaneis pou tou aresoun ta souvlakia, alla narkomaneis polles fores.
De thymamai atoma pou latrevoun to tsigaro (den kapnizo) na mou dimiourgisan provlima otan imoun ekso ta ksimeromata, eno narkomaneis polles fores.
Pera apo to ti pisteuoume genika kai to an thigontai oi eleftheries klp klp, yparxei kai to kathimerino provlima. I geniki kai apolyti apagorefsi einai kaki giati odigei se mafies kai apokleismo, alla kai i apolyti eleftheria de nomizo na diorthose kati kapou.
PS. Oson afora to kapnisma, ego, pou den kapnizo, diafono me to na apagoreftei stis tainies klp "gia na min epirreazontai ta paidia". Ama o mpampas kai i mama den kapnizoun, to paidi den tha epirreastei, an exoun asxolithi ligoulaki me tin anatrofi tou.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μαρτύριο από το να μεγαλώνει ένα παιδί δίπλα σ΄ έναν πατέρα μεθύστακα και βίαιο (το ένα φέρνει το άλλο).
Η μόνη περίοδος που ζήσαμε, με τη μανούλα μου, σαν άνθρωποι, ήταν τότε που ο πατέρας έμεινε μακριά από το αλκοόλ για δυο μήνες περίπου.
Δεν υπάρχει αλκοολικός και καλός άνθρωπος.
Όπως λέει ο Σκοτ Φιτζέραλντ σ΄ ένα του διήγημα (δεν θυμάμαι σε ποιο) "ο πότης είναι κατά βάσιν σάπιος άνθρωπος"! (Είχε πολλούς λόγους να το ξέρει.)
Με αγάπη
Παράγραφος
@ Αφοδίτη
Έχεις ένα μήνυμα, από την αγαπημένη μας Αρτάνις, στο μπλογκ μου!
Δεν έχω διαβάσει πιο μη ανεκτική και μονόπλευρη άποψη από τη δικιά σου paragrafos. Ντροπή!!!
Η πηγή είναι έρευνα καθηγητών του πανεπιστημίου του Αmsterdam (ερευνητικό κέντρο CEDRO:Centrum voor Drugsonderzoek.
Όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του Amsterdam και έχουν ηλικία ανώτερη των 12 ετών. (φαντάσου τα ποσοστά που περιλαμβάνουν και τους τουριστές!)
Όπως και να έχει grecopean θα με ενδιέφερε περισσότερο μια πανολλανδική έρευνα. Το Άμστερνταμ είναι κυρίως για τους χρήστες μια διαλεγμένη πατρίδα και όχι πραγματική...
Με ενοχλούν αφάνταστα αυτοί που ενοχλούνται από τους ναρκομανείς. Έτσι τους αντιμετωπίζουν - σαν όχληση; (Σαν κάτι τύπους που δηλητηριάζουν τα αδέσποτα επειδή λερώνουν).
exposure ντροπή σου εσένα να μην καταλαβαίνεις τον πόνο που κρύβει το μήνυμα της παραγραφος!
Όσο για τις στατιστικές: υπάρχει μία κλίκα στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ που θέλει να ξαναφέρει την απαγόρευση των ναρκωτικών. Ελπίζω να μην είναι δική τους η στατιστική. Επειδή μπορεί να είναι biased.
There are 3 kinds of lies: Simple lies, damned lies and statistics!
@paragrafos:
Kαταλαβαίνω ότι τα βιώματά σας μπορεί να σας φαίνονται αβάσταχτα και να νιώσατε πολύ άσχημα με τον πατέρα που μας περιγράφετε,όμως,μη λέτε πως οι αλκοολικοί,συλλήβδην,δεν είναι καλά άτομα γιατί,ξέρετε,πίνουν ακριβώς επειδή έχουν πολλές ευαισθησίες και μάλλον θα πρέπει να νιώθουν ανεπαρκείς σε πολλούς τομείς.Είναι βέβαιο πως ο πατέρας σας δεν ήταν ευχαριστημένος με όλη αυτήν την κατάσταση.Εάν ήταν δυνατός,αυτάρκης και χαρούμενος,δεν θα χρειαζόταν το αλκοόλ στο αίμα του.
Αν το δείτε έτσι,από αυτήν την σκοπιά,ίσως μπορέσετε κάποτε να τον συμπονέσετε και αυτόν,παρά το κακό που είναι βέβαιο - δεν έχουμε άλλωστε λόγο να το αμφισβητήσουμε - προξένησε στην οικογένειά σας αλλά και στον εαυτό του.
Ο ψυχικός πόνος που περάσατε εσείς,με τις δοκιμασίες του άρρωστου παιδιού σας,μπορεί να σας δώσουν τη δύναμη κάποτε να συγχωρήσετε τον άνθρωπο αυτόν.
Θα είναι λυτρωτικό,πάνω απ όλα για σας.
Νομίζω πως το ποτό τον εξαγρίωνε και τον έκανε να φαίνεται κακός - αλλά στην ουσία ήταν αδύναμος.
Τέλος,ακούστε τι λέει ο μέθυσος Μαρμελάντωφ,στο Έγκλημα και Τιμωρία του μεγάλου ανατόμου της ανθρώπινης ψυχής,Ντοστογιέφσκι:
"Ήρθα να πιώ γιατί πονώ! - δεν ήρθα απλώς να πιώ..."
Ελπίζω να μην κάνω λάθος και είναι το απόσπασμα από τους Δαιμονισμένους - αν κάνω λάθος,διορθώστε με,σας παρακαλώ,κάποιος ξέρει.
Αγαπητή Παράγραφος,μη νομίσετε με αυτά που έγραψα ότι μειώνω τον δικό σας πόνο και δικαιολογώ απόλυτα τον πατέρα σας - δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε κανέναν και τίποτα.
Σας μίλησα μέσα από την καρδιά μου και αν πιστεύετε ότι κάπου έσφαλα,συγχωρέστε με.
nikos dimou τον πόνο της paragrafos τον κατάλαβα πολύ καλά. Αυτό απέχει όμως πολύ από τη διατύπωση αφορισμών! Συγγνώμη, αλλά είμαστε ενήλικες.
Η κατανάλωση αλκοόλ αφορά κατανάλωση καθαρού αλκοόλ ανα άτομο ανα χρόνο και επιβεβαιώνεται και απο στοιχεία του WHO.
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος (ειδικά έχοντας αφαιρέσει τους τουρίστες) ώστε να υπάρχει σημαντική στατιστική στο σύνολο της ολλανδικής επικράτειας. Εξάλλου τα συγκεκριμένα αποτελέσματα της έρευνας συγκρίνονται με στοιχεία απο άλλες ολλανδικές πόλεις (Rotterdam etc.)
@exposure:
Ο ψυχικός πόνος που δεν έχει γιατρευτεί,δυστυχώς κάποτε μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα κυρίως από τη δική μας πλευρά,ακόμα και αν το δίκιο είναι με το μέρος μας.
Είναι δύσκολο να συγχωρήσουμε μια κακή συμπεριφορά και νομίζω πως σε ένα σημείο είναι ανθρώπινο.
Θεωρώ πολύ μεγάλη τύχη να προσπαθήσουμε να μπούμε στη θέση του άλλου,όσο βίαιος και να ήταν κάποτε απέναντί μας.
Οι καθηγητές ονομάζονται Manja D. Abraham, Hendrien L. Kaal, & Peter D.A. Cohen και εργάζονται στο ερευνητικό εργαστήριο CEDRO (Centre for Drug research στα αγγλικά).
Θα διαφωνήσω: Μία σωστή στατιστική έρευνα δεν μπορεί να πεί ψέμματα αλλά μπορεί να παραπλανήσει.
exposure said...
Συγγνώμη, αλλά είμαστε ενήλικες.
Και ακριβώς επειδή είμαστε ενήλικες δεν μπορούμε να μαλώνουμε κάποιον και να του λέμε: "Ντροπή!" Με τι δικαίωμα;
@heinz
Η εξάρτηση λέτε είναι το πρόβλημα.
Δεν αντιλέγει κανείς.
Η εξάρτηση όμως από τη δουλειά,τους φίλους,τα ακριβά αυτοκίνητα,τα ρούχα και άλλα που αναφέρετε,δεν σκότωσε ποτέ κανέναν,δεν οδήγησε κανέναν στον απόλυτο αυτοεξευτελισμό και στην απεμπόληση της όποιας του αξιοπρέπειας.
Οι ουσίες(τουλάχιστον κάποιες) το κάνουν.Πάντα!
Τώρα το πόσο πρέπει να απεξαρτηθούμε όλοι μας από τις εξαρτήσεις με τις οποίες ξεκινάτε,είναι πράγματι ένα ζήτημα...
Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση επιμονή με το αν η νομιμοποίηση θα φέρει αύξηση στη χρήση ή όχι.
Ακόμα κι αν φέρει, πρέπει αν γίνει. Καλύτερα περισσότεροι ελεγχόμενοι χρήστες, παρά λιγότεροι και ανεξέλεγκτοι.
Όπως σωστά ειπώθηκε, η ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών δεν προκαλεί το θάνατο ή τουλάχιστον προκαλεί απείρως λιγότερα προβλήματα απ' ότι η παράνομη.
Με δεδομένο ότι η αυτοδιάθεση θα πρέπει να είναι αγαθό της αυριανής κοινωνίας, δεν καταλαβαίνω τί συζητάμε.
Κι αυτά περί επικινδυνότητας των ναρκομανών είναι ντροπή να λέγονται...
Η paragrafos έχει δίκιο για κάποιους μεθυσμένους, που γίνονται πράγματι επικίνδυνοι, μέχρι και τέρατα βγαλμένα από τις τρώγλες του Dickens, αλλά ο ναρκομανής επικίνδυνος;;;
Το θέμα είναι μόνο ένα:
Πότε και πώς οι φωταδιστές θα ξεπεράσουν το τείχος της μαφίας των ναρκωτικών (διεφθαρμένοι κυβερνητικοί, αστυνόμοι, δικηγόροι, δικαστές και dealers).
Όσο η Δύση δεν απελευθερώνει τα ναρκωτικά, τόσο ο μεσαίωνας συνεχίζεται.
Κι ας μην περιμένουμε να γίνει η αρχή στην (πουριτανική) Ελλάδα.
Nikos Dimou said "Και ακριβώς επειδή είμαστε ενήλικες δεν μπορούμε να μαλώνουμε κάποιον και να του λέμε: "Ντροπή!" Με τι δικαίωμα;"
Το ίδιο δικαίωμα με το οποίο η paragrafos έβαλε το προσωπικό/συναισθηματικό της σχόλιο μέσα σε μια συζήτηση περί στατιστικής. Κατανοητός ο πόνος της αλλά άτοπος... Δικό σας όμως είναι το blog, εσείς θέτετε τους κανόνες. Και αν πλήγωσα την paragrafos ζητάω συγγνώμη.
@georgia m.
Γεωργία,η ευαισθησία και η ευγένειά σου,έχουν αποδειχθεί πολλαπλώς σ'αυτό το blog.
Όμως,κάποτε προσπαθούμε με καλές προθέσεις να περάσουμε στην θέση κάποιου που πάσχει,και να σκεφτούμε τι θα πράτταμε.
Πίστεψέ με,είναι τεράστια η απόσταση ανάμεσα στο ''αν ήμουν στη θέση σου'' και στο ''είμαι στη θέση σου''.
Και αν ο πόνος,ακόμα κι ο άφατος,είναι άλλοθι για βαναυσότητες και εγκλήματα,αν σου δίνει το δικαίωμα να τραβάς λάθος γραμμές σε λάθος ψυχές,πολλοί θα έπρεπε να βγουν στο δρόμο και να πυροβολούν τους ανθρώπους.
Μην το δεις σαν υπερβολή.
Όταν πονάς,πίνεις και δεν μπορείς να ελέγξεις τίποτα πια,αφήνεις τους αθώους στην ησυχία τους και πας στο καλό.
Ήταν ακραίως ιδιάζουσα περίπτωση,ξέρω κάτι παραπάνω,ένας άνθρωπος με την γλυκύτητα της paragrafos,θα τον είχε συγχωρήσει..
Συγγνώμη Γεωργία!
Παντως,μεχρι στιγμης κανενας δεν θεωρει το χασις σαν " ναρκωτικο". Ειναι παρηγορο. Οσο για την απελευθερωση,θεωρητικα ισως να ειναι μια ιδεωδης εξελιξη,ομως...τι θ' απογινουμε χωρις βαρβαρους ? Σχεδον ολοι οι κακοι του Χολλυγουντ ειναι εμποροι ναρκωτικων. Ισως το φως να ειναι μια νεα τυρρανια...
This post has been removed by the author.
@apousia:
Προφανώς εσείς γνωρίζετε κάτι παραπάνω και δεν το αμφισβητώ ότι θα ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση.Καταλαβαίνω ότι έρχονται στιγμές που δεν μπορείς,όσο και να θέλεις,να παραβλέψεις το κακό που έχει γίνει.
Ωστόσο,μίλησα για την συγχώρεση και την κατανόηση παρόμοιων καταστάσεων εκ πείρας...
Μου πήρε πολλά χρόνια για να το κάνω αυτό.
Πάντως, επειδή η ελληνική κοινωνία προχωράει με ταχύτητες μαστουρωμένου σαλιγκαριού και δεν μπορούν γίνουν όλα σε μια μέρα, καλό θα ήταν να ξεκινούσαμε με αποποινικοποίηση χρήσης και κατοχής μικροποσότητας κάνναβης, όπως έχει ήδη γίνει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και αμερικανικές πολιτείες.
Στην Ελλάδα, στην πράξη (συνήθως) δεν θα σε φυλακίσουν για ένα τσιγαριλίκι, αλλά σίγουρα θα σε ταλαιπωρήσουν και γελοιοποιήσουν.
Το, πώς τη βρίσκει ο καθένας, είναι εντελώς δικό του θέμα και δεν θα έπρεπε να του το απαγορεύει κανείς. Αλλά, εδώ απαγορεύεται η αυτοκτονία!
Κι αν ενοχλεί το διπλανό του, να κατηγορηθεί γι’ αυτό, όχι για τη χρήση ουσιών.
Όσο γι’ αυτό με τα νοσοκομεία, περίεργο μού ακούγεται: σα να πηγαίνεις στο νοσοκομείο για σφηνάκια!
Υποστηρίζω
§ την απελευθέρωση όλων των ουσιών,
§ ο οργανισμός φαρμάκων να ελέγχει την ποιότητά τους,
§ το κράτος να εισπράττει κανονικά τους φόρους του και
§ όποιος θέλει και μπορεί να τις αγοράζει, όπως όλα τα πράγματα στον κόσμο.
Από ‘κεί και πέρα είναι θέμα παιδείας, όπως –και πάλι- όλα τα πράγματα στον κόσμο.
Όσο για το, αν πρέπει να τους δίνουμε λεφτά ή όχι, εμπίπτει στο ζήτημα της επαιτείας. Ας δίνει, όποιος δίνει και σ’ αυτόν, που δεν έχει πόδι, έχει παιδί με καρκίνο κ.λπ. κ.λπ.
Δεν αποτελούν οι ναρκομανείς ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων, ούτε ιδιαίτερη κατηγορία ζητιάνων. Είναι κανονικοί άνθρωποι, που κάνουν τις επιλογές τους.
@georgia m.
Και σου πρέπει θαυμασμός και κάθε έπαινος!
Δεν γράφω κάτι άλλο γιατί θα μας ''πετάξουν'' έξω,λόγω εκτροχιασμού από το θέμα...
Οφείλω μάλλον μια διευκρίνηση:
Οταν έγγραψα για "αυλή των θαυμάτων στα Εξάρχεια" δεν εννοούσα τους ναρκομανείς αλλά τους "επαγγελματίες ζητιάνους" και δεν κυκλοφορούν μόνο στα Εξάρχεια αλλά και στην Ομόνοια και αλλού.
Στα Εξάρχεια βέβαια συχνάζει ένα μεγάλο ποσοστό.
Οι addicted to drugs δεν ανηκουν -προφανώς-σε αυτήν την κατηγορία.
Όλα τα πράγματα κάνουν κύκλους έτσι και η στάση των κοινωνιών απέναντι στα psychoactive substances. Άλλοτε είναι περισσότερο, άλλοτε λιγότερο δεκτά και αυτά κατά πολιτισμό. Συζητάμε για την Ολλανδία π.χ. ενώ αγνοούμε ότι μιλάμε για έναν άλλον πολιτισμό. Δεν ξέρω κατά πόσο η Ελλάδα είναι έτοιμη με το παρόν επίπεδο πολιτισμού να εντάξει ομαλά την απελευθέρωση ΟΛΩΝ των ουσιών. Νομίζω ότι δεν είναι έτοιμη. Τα προβλήματα με το αλκοόλ και τον γενικό τρόπο ζωής στην Ελλάδα είναι ήδη πολλά, εννοώ κυρίως σε επίπεδο απόδοσης της οικονομίας και λειτουργίας της κοινωνίας. Και αν όπως τα λέει ο grecopean τα psychoactive substances δεν φρενάρουν το αλκοόλ, τότε πάμε γυρεύοντας;
exposure
Υπάρχουν πολλοί, που παίρνουν ναρκωτικά, είναι πολύ δημιουργικοί και λειτουργούν μια χαρά, όσον αφορά την κοινωνία και την οικονομία. Δεν γίνονται όλοι "ζόμπι".
Και πολλοί νηφάλιοι, που απομυζούν την κοινωνία.
Τι ωραια η ελευθεριακη φωνη του συνας...Μας θυμιζει τα νιατα μας...
τα σχόλια έχουν μια μεγάλη αντίφαση σήμερα. Όλοι σχεδόν είναι κατά των απαγορεύσεων επειδή τα τσιγάρα είναι ελεύθερα να δολοφονούν. Δηλαδή αν στο μέλλον υπάρξει απαγόρευση για τα τσιγάρα θα καπνίζεις πάνω από τα τρία πακέττα πού κάνεις σήμερα;
και ακόμα γιατί η πρέζα είναι μειοψηφία ενώ οι καπνιστές πολύ περισσότεροι; δεν έχει παίξει ρόλο ότι τσιγάρο βρίσκεις στο περίπτερο και όχι στο φαρμακείο;
harry reloaded
Thank you!
Γιατι αρνούμαστε να δούμε τη πραγματικότητα και δεν παραδεχόμαστε πως μια μεγάλη μερίδα άνθρωπων, παντού και πάντοτε, με απαγόρευση ή χωρίς, θα είναι επιρρεπείς σε κάθε είδους καταχρήσεις...η απαγόρευση δεν λύνει το πρόβλημα (αν είναι πρόβλημα), αντίθετα δημιουργεί πολύ περισσότερα...Ξεχνάμε βέβαια πως οι περισσότεροι χρήστες ναρκωτικών δεν είναι οι περιπτώσεις "Ομόνοιας", άλλα είναι άνθρωποι, πετυχημένοι επαγγελματικά , και πιθανόν και με μια καλή προσωπική ζωή , ...Και δεν νομίζω πως η λύση είναι η μετάβαση από τον "σκληρό" πατερναλισμό της απαγόρευσης στον "μαλακό" πατερναλισμό του "στοργικού" κράτους που θα βλέπει τους εξαρτημένους σαν ασθενείς και θα τους παρέχει τη δόση τους...Σταδιακή, λοιπον, απελευθέρωση όλων των ναρκωτικών ουσιών και διάθεση τους από την αγορά αποκλειστικά..έτσι θα πέσουν οι τιμές και δεν θα είναι αναγκασμένοι οι πιο φτωχοί χρήστες να καταφεύγουν σε εγκληματικές πράξεις για να εξασφαλίσουν τη δόση τους.Ας αφήσουμε τον καθένα να ζήσει τη ζωή που θέλει, από τη στιγμή που δεν ενοχλεί τον άλλο..Στην, υποτίθεται, συντηρητική Βικτωριάνη Άγγλια, τα ναρκωτικά ήταν τελείως ελεύθερα...τόσο πολύ έχουμε πισωγυρίσει στον πολιτισμό μας και δεχόμαστε το κράτος να ρυθμίζει καθαρά ιδιωτικά μας θέματα??
@fanatic,
το nickname σου χρειάζεται σκεπτικό ντους.
Με αγάπη και χιούμορ,
andy
"Synas said:
Υπάρχουν πολλοί, που παίρνουν ναρκωτικά, είναι πολύ δημιουργικοί και λειτουργούν μια χαρά."
Μήπως υπάρχουν ακόμα περισσότεροι που παίρνουν ναρκωτικά (νόμιμα και μη) και δεν λειτουργούν μια χαρά;
synas δεν διαφωνώ ότι πολλοί νηφάλιοι "απομυζούν την κοινωνία", τα παραδείγματα είναι άπειρα. Αλλά το επίπεδο ανοχής που προκαλούν τα drugs (δε γράφω "ναρκωτικά" για να μη θεωρηθώ ιεροκήρυκας) παραλύουν σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και τα πιο δημιουργικά και ελεύθερα άτομα.
Μίλησα παραπάνω για διαφορετικές χρήσεις με διαφορετικά αποτελέσματα. Ο χαζός θα γίνει με τα drugs ακόμα πιο χαζός και ο έξυπνος -στην καλύτερη περίπτωση- ακόμα πιο έξυπνος και αυτό αν μιλάμε για ψυχοπνευματική δράση των drugs. Ίσως. Το πρόβλημα όμως είναι τι καθορίζει τον πολύ έξυπνο και το πόσο επικίνδυνος είναι αυτός όπως και ο πολύ βλάκας. Στην περίπτωση βέβαια του πολύ βλάκα... πάντα επικίνδυνος.
Πιστεύω πως όλο το θέμα που λέγεται ναρκωτικά ως κοινωνία προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε με το λάθος τρόπο. Νόμοι, καταστολή, περίθαλψη κτλ είναι δευτερεύοντα μέτρα. Η ουσία είναι τι κάνουμε εμείς γι αυτό. Ζητώ την κατανόηση του οικοδεσπότη να παραπέμψω σε ένα κειμένάκι που έτυχε να γράψω πριν μια βδομάδα επειδή έχω προσωπική εμπειρία από ναρκωτικά.
http://epikairos.blogspot.com/2006/04/blog-post.html
ΝΔ: Συγκρίνετε ανόμοια πράγματα παραθέτοντας τα ποσοστά της WHO. Η διαφορά στους θανάτους (8% αλκοόλ - 0.4% ναρκωτικά) μπορεί να οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι τα δεύτερα είναι απαγορευμένα.
Να θυμίσω μία αθλιότητα: Πριν τους Ολυμπιανούς αγώνες ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Χ. Μαρκογιαννάκης είχε προτείνει να 'καθαριστεί' η Ομόνοια από τους ναρκομανείς επειδή 'αυτοί είτε στην Ομόνοια είτε 3 πλατείες παρακάτω πάλι ναρκομανείς θα είναι'. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός πριν γίνει πολιτικός ήταν εισαγγελέας. Απορώ: με αυτό τον εγκέφαλο έκρινε και δίκαζε;
Το θέμα είναι πως θα διαχειριστούμε σαν κοινωνία μια ενδεχόμενη νομιμοποίηση κάποιων ναρκωτικών ουσιών. Το ο'τι και αν (;) κάτι λειτούργησε στη χώρα Α δεν πάει να πει ο'τι θα λειτουργήσει και στη χώρα Β. (για να μην χρησιμοποιούμε πρόσφατες ηλίθιες μεθόδους πολιτικών). Και κυρίως αόρατα χέρια δεν υπάρχουν.
Επιπλέον ενθαρρυντικά παραδείγματα υπάρχουν κυρίως σε χώρες που δεν υπήρξε νομιμοποίηση (π.χ. Γερμανία - 15 years low σε χρήση και θανάτους απο ναρκωτικά).
Με τους όρους «ναρκωτικά» ή –πιο επιστημονικοφανές- «εξαρτησιογόνες ουσίες» εξισώνονται εντέχνως ως προς τα αποτελέσματα της χρήσης τους μια σειρά από ουσίες, οι οποίες ούτε όλες ναρκώνουν, ούτε όλες προκαλούν εξάρτηση, ούτε όλες σκοτώνουν. Οι εφημερίδες γράφουν ότι «νέος κλπ πέθανε από ναρκωτικά» και αυτό μεταφράζεται: «πέθανε ένας βρωμοχασικλής, να προσέχουμε τα παιδία μας από τα χασίσια». Παρομοίως με τον όρο ναρκο- μανής χαρακτηρίζεται εξισωτικά οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί είτε περιστασιακά είτε κατ’ εξακολούθηση οποιαδήποτε ουσία και εκλαμβάνεται εξ ορισμού ως μανιακός , αποβλακωμένος, ψυχοπαθής , βίαιος κλπ. Αυτή η «ορο-λογιακή» απλούστευση -γενίκευση είναι απαραίτητο κομμάτι του συστήματος αποβλάκωσης της κοινής γνώμης σε σχέση με τα «ναρκωτικά», προκειμένου να συντηρηθεί η τεράστιας εμβέλειας ναρκοεπιχείρηση, η οποία αποφέρει στους μεγαλομετόχους της αμύθητα κέρδη και στους ανήκοντες στα πάμπολλα παρακλάδια της, μικρότερης η μεγαλύτερης αξίας μέρισμα αναλόγως του βαθμού συμμετοχής. Μεγαλοσχήμονες, μαφιόζοι, μιζαδόροι κρατικοί λειτουργοί και φύλακες της τάξης, «ειδικευμένοι» δικηγόροι , ψευτοθεραπευτές και παρεμφερείς ειδικότητες αποτελούν τα στελέχη της. Πουλάνε ψέμα , κινδυνολογία και παραπληροφόρηση ναρκώνοντας με αυτά συστηματικά το κοινό και σκορπούν θάνατο και πόνο. Με τις απαγορεύσεις αυξάνουν οι τιμές, αυξάνει η νοθεία, αυξάνει η εγκληματικότητα και η εξαθλίωση των χρηστών και των οικογενειών τους που καλούνται να πληρώνουν για τη δόση, για το δικηγόρο, για τον ψυχίατρο για το… λάδι κλπ. κλπ. κλπ. Χαρακτηριστικό του τι προσφέρουν οι απαγορεύσεις είναι ένα απόσπασμα από το πολύ ενδιαφέρον και τεκμηριωμένο βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα Οπιούχα Μορφίνη –ηρωίνη -μεθαδόνη εκδ. Λιβάνη: «Οι εξαρτημένοι παίρνουν ηρωίνη ανά 4-6 ώρες από τη μύτη (πρέζα), με κάπνισμα και με ένεση (ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή) . Η ενδοφλέβια ένεση είναι ο συνηθέστερος τρόπος λήψης της ηρωίνης και η ευρύτατη διάδοση της οφείλεται κυρίως στο καθεστώς της απαγόρευσης και της καταστολής που έχει ως αντικειμενικό αποτέλεσμα την ασύλληπτη νόθευση της ηρωίνης που διατίθεται στη μαύρη αγορά και την τρομακτική αύξηση της τιμής της. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες οι εξαρτημένοι εξαναγκάζονται να επιδιώκουν το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος και να επιλέγουν την ενδοφλέβια ένεση που είναι πιο συμφέρουσα από οικονομική άποψη αλλά πιο επικίνδυνη για την ζωή τους»
H εμπειρία με τα ναρκωτικά αφορά την αθώα μαριχουάνα σε πολύ περασμένους χρόνους. Ήμουν και φανατικος καπνιστής: από τα 17 ως τα 37 μου είχα φτάσει τα 4 πακέτα την ημέρα - αλλά ένα πρωί αγανάκτησα με τον βήχα μου και το έκοψα. Έζησα σε περιβάλλον ανθρώπων που έκαναν χρήση - αλλά ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να τους ακολουθήσω. "Φτιαχνόμουν" με πολύ απλούστερα μέσα - π. χ. με μουσική ή με ποίηση ("νάρκης του άλγους δοκιμές εν φαντασία και λόγω"). Όμως οι άνθρωποι αυτοί, σχετικά εύποροι, δεν παρουσίαζαν κανένα από τα συμπτώματα των πρεζάκηδων. Έφτασα στο συμπέρασμα πως δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της και η οικονομική δυσκολία του προσπορισμού της. Γι αυτό και κατέληξα υπέρ της απελευθέρωσης.
Δεκτό andy,
fanatic
@ georgia
Ωστόσο,μίλησα για την συγχώρεση και την κατανόηση παρόμοιων καταστάσεων εκ πείρας...
Μου πήρε πολλά χρόνια για να το κάνω αυτό.
------------------
Αγαπητή Γιωργία,
μακάρι κάποτε να φτάσω κι εγώ εκεί. Μακάρι!
Πριν πολύ καιρό ο αγαπημένος μου ΝΔ είπε ότι η συγχώρεση έρχεται με τα χρόνια. Κάτι θα ξέρει...
* * *
Πάντως δεν ήθελα να θίξω γενικώς τους αλκοολικούς κι ούτε να βάλω στο ίδιο τσουβάλι τούς ανθρώπους που πάνω στο κέφι τους πίνουν κάτι παραπάνω... Κι αν έμμεσα πληγωσα κάποιους με αυτό που είπα, ζητώ συγγνώμη.
Αναφέρθηκα στην περίπτωση του Σκ. Φιτζέραλντ (σκεπτόμενος την κορούλα του, την οποία τουλάχιστον εκείνος φρόντισε να απομακρύνει από κοντά του), και ο οποιος πέθανε στα σαράντα ένα του αλκοολικός κι ύστερα από επανειλημμένες πρόσπαθειες απεξάρτησης. (Στο γκρέιτ γκάτσμπυ βρίσκουμε τις απαρχές τού αλκοολισμού του).
Κι ενώ ήταν σε αυτήν την κατάσταση έγραψε εκείνο το διήγημα που δεν θυμάμαι (δίπλα μου είναι , μπορώ και να το βρω). Κι όταν φυσικά μιλούσε για το "σάπιος" εννοούσε κυρίως το αναξιόπιστος, τις χίλιες δυο δικαιολογίες που επινοεί ο εξαρτημένος για να εκλογικεύσει το πάθος του, και πολύ περισσότερο τα ψέματα που λέει στους αγαπημένους του και τις εφήμερες υποσχέσεις του (ευσεβείς πόθοι;) για δήθεν οριστική "ανάρρωση".
Εν παση περιπτώσει εκείνο που δεν ξέρει ο πολύ ο κόσμος είναι ότι αφ΄ ης στιγμής κάποιο άτομο "εξαρτηθεί", γίνεται πληγή για τους αγαπημένους του, πληγή πυορροούσα, κάποτε ες αεί... Και αυτό δεν το λέει καμιά στατιστική...
Με αγάπη
Παράγραφος
Η ποινικοποίηση της χρήσης είναι μία από τις μεγαλύτερες υστερίες των τελευταίων αιώνων. Ένα παραλήρημα χωρίς βάση στην πραγματικότητα - σαν το κυνήγι των μαγισσών, ή τις δίκες της Μόσχας.
Ο Vaclav Havel έγραψε κάποτε (στο δοκίμιό του "Τhe Power of the Poweless")ένα από τα καθήκοντα του πολίτη είναι να "ζει στην αλήθεια". "Ζω στην αλήθεια", σημαίνει, π.χ., αναγνωρίζω ότι η ποινικοποίηση δεν δουλεύει. Για παράδειγμα, διαβάζουμε στην ετήσια έκθεση του ΟΗΕ World Drug Report 2005 - ένα ενδιαφέρον, αλλά καταθλιπτικό κείμενο..."Some 200 million people, or 5% of the world’s population
age 15-64, have used drugs at least once in the last 12 months. This is 15 million higher than last year’s
estimate but remains significantly lower than the number of persons using licit psychoactive substances
(tobacco: around 30%; alcohol: around half of the general
adult population)....". Για να γίνουν λοιπόν όλα όπως πρέπει, χρειαζόμαστε φυλακές για 200 εκατομμύρια ανθρώπους...Επιπλέον, η αποτυχία είναι παγκόσμια, γιατί και η ποινικοποίηση είναι παγκόσμια: βασίζεται σε τρεις ελάχιστα γνωστές διεθνείς συμβάσεις, που έχουν συναφθεί στα πλαίσια του ΟΗΕ, και έχουν επικυρωθεί όλες από την Ελλάδα, και από τις οποίες μόνο ένα κράτος-παρίας μπορεί να διανοηθεί να αποχωρήσει. (H ολλανδική περίπτωση είναι πολύ χαμηλού προφίλ, και αφορά ειδικές περιοχές, ειδικά μαγαζιά, μία ουσία, και πολύ μικρές ποσότητες - και παρόλα αυτά έχει προκαλέσει την κατακραυγή των γειτονικών χωρών...)
Η δαιμονοποίηση των ναρκωτικών έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη για άλλους λόγους. Επιτρέπει μία επίθεση σε δικαιώματα, που δεν θα ήταν δυνατή με άλλες δικαιολογίες. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μπορεί να θυμούνται την περίοδο τέλη δεκαετίας '80-αρχές δεκαετίας '90, όταν διάφοροι βγαίναν στα κανάλια και ζητούσαν "ποινή θανάτου για τους εμπόρους"...Ήταν η πρώτη φορά μετά την χούντα που ακούγαμε για την ποινή του θανάτου πάλι. Το γεγονός ότι πολλοί χρήστες είναι μικρέμποροι δεν τους απασχολούσε ιδιαίτερα, ούτε και ανέφεραν το γεγονός ότι, για να επιβληθεί η ποινή αυτή, πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). (Άλλωστε, τις απόψεις αυτές τις διατύπωναν και "προοδευτικοί"). Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τις ψυχοτροπικές ουσίες, για παράδειγμα, ήταν στο μυαλό τους πολύ πιο σημαντική από την ΕΣΔΑ.
Οι νόμοι για τα ναρκωτικά λειτουργούν και σαν φύλλο συκής για τις πιο αυταρχικές τάσεις της ελληνικής κοινωνίας, για να προάγεται μία ηθική κίτρινης φυλλάδας, ένας αχταρμάς μέσα στον οποίο τα rave, το body-piercing,και τα grunge ρούχα οδηγούν στο χασίς και την ηρωϊνη.Μέσα σε αυτές είναι και ο ρατσισμός: π.χ., το 1999-2000, όταν διαλύονταν οικισμοί Ρομ για χάρη των Ολυμπιακών, πολλοί επικροτούσαν γιατί δήθεν οι Ρομ πουλάν ναρκωτικά...Ακόμα και ουδέτεροι στα χαρτιά νόμοι, επιβάλλονται χωρίς παρεκκλίσεις απέναντι σε ειδικές κατηγορίες του πληθυσμού, όπως οι μετανάστες: άλλωστε, στις ΗΠΑ, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Αφροαμερικανοί χρησιμοποιούν περισσότερο τα ναρκωτικά, αλλά αυτοί κυρίως καταλήγουν στην φυλακή...
Ο Vaclan Havel μιλάει στο δοκίμιο για τις μικρές πράξεις αντίστασεις όσων επιλέγουν να "ζουν στην αλήθεια" - σαν τον μπακάλη, που δεν έβαζε στην προθήκη του μαγαζιού τις αφίσες προπαγάνδας του καθεστώτος. Νομίζω ότι το δώσεις λίγα λεφτά σε ένα χρήστη, να μιλήσεις μαζί του, να τον βοηθήσεις να περάσει τον δρόμο, είναι μία τέτοια πράξη ένάντια στην περιθωροποίηση και τον εξοστρακισμό.
(Το ίδιο άλλωστε κάνουν μερικές φορές και πολλοί δικαστικοί ή αστυνομικοί υπάλληλοι, που κάνουν "τα στραβά μάτια" για να μην παραδόσουν έναν δεκαοχτάχρονο στο ποινικό σύστημα...)
http://www.unodc.org/unodc/
world_drug_report.html
This post has been removed by the author.
@ andy dufresne
Η αποποινικοποίηση μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα αλλά με τους πραγματικούς εμπόρους τι θα γίνει; Να τους κάνουμε το επάγγελμα νόμιμο και να τους φορολογούμε;
exposure
Δεν είμαι υπέρ των ναρκωτικών, ούτε φυσικά πιστεύω, ότι κάνουν «καλό»!
Αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα, που παραλύουν τα δημιουργικά κι ελεύθερα άτομα και ένα απ’ αυτά είναι οι απαγορεύσεις, νομικές και ηθικές.
I never thought you'd be a junkie because heroin is so passe.
But today, If you think that I don't know about depression and emotional pain,
You're insane.
And you're a fool who hasn't paid attention to a word that I say.
In a way,
I can't help but feel responsible, I always knew that you were insane.
With your pain.
But I never thought you'd be a junkie because heroin is so passe.
Heroin is so passe.
Heroin is so passe.
...
Grecopean said "Επιπλέον ενθαρρυντικά παραδείγματα υπάρχουν κυρίως σε χώρες που δεν υπήρξε νομιμοποίηση (π.χ. Γερμανία - 15 years low σε χρήση και θανάτους απο ναρκωτικά)"
Όχι η Γερμανία δεν είναι ενθαρρυντικό παράδειγμα. Ο μέσος όρος ζωής των Γερμανών είναι μικρός σε σχέση με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Πολλοί Γερμανοί πίνουν συστηματικά αλκοόλ με μακροχρόνια καταστροφικά αποτελέσματα.
synas δεν έχουμε δικαστήριο εδώ... Συζητάμε...
@pagis said...
Η αποποινικοποίηση μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα αλλά με τους πραγματικούς εμπόρους τι θα γίνει; Να τους κάνουμε το επάγγελμα νόμιμο και να τους φορολογούμε;
Φυσικά, γιατί όχι; Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα.
Ό,τι ακριβώς γίνεται με τους εμπόρους αλκοόλ, καπνού ή όπλων.
Η εξάρτηση από οτιδήποτε είτε αυτό είναι ηρωίνη, είτε τσιγάρο, είτε κρασί πρέπει να αποφεύγεται όπως ο διάβολος από το σκεπτόμενο άνθρωπο. Απαράδεκτη όμως είναι και η απαγόρευση και η υπαγόρευση του τρόπου με τον οποίο θα διαθέσει έκαστος εαυτόν. Εννοείται ότι ο νόμος πρέπει να παρέμβει αν λ.χ κάποιος οδηγεί μεθυσμένος ή «φτιαγμένος» ή και νυσταγμένος γιατί θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων. Από πού κι ως που όμως δικαιούται να παρέμβει όταν ένας ενήλικος επιθυμεί στο δωμάτιο του να «φτιαχτεί» τρώγοντας ή πίνοντας ότι επιθυμεί εφ’ όσον αν ενοχλεί κάποιον αυτός είναι ο εαυτός του;
Θεωρώ την επιστήμη ως μόνη αρμοδία για την αντιμετώπιση- πληροφόρηση στο ζήτημα των «ναρκωτικών», η χρήση των οποίων συνιστά μείζων κοινωνικό πρόβλημα μόνο και μόνο λόγω της απαγόρευσης τους και της σκοπίμως συντηρούμενης άγνοιας. Η επιστημονική ενημέρωση είναι η θεραπεία και, η καλλιέργεια υγιούς σκέψης και στάσης ζωής- μέσα από την παιδεία, την τέχνη και τον αθλητισμό (όχι, όχι τις κερκίδες και τις ολυμπιάδες, μέσα από την καθημερινή άσκηση σώματος και πνεύματος εννοώ)- κι όχι η απαγόρευση.
Η ίδια «θεραπεία» θεωρώ ότι μπορεί να ισχύσει και για το «νόμιμο» τσιγάρο και το αλκοόλ που ενώ οι κίνδυνοι τους γνωστοποιούνται ευρέως, εξίσου ευρέως διαδίδεται και το μοντέλο του γοητευτικού καπνιστή που τα πίνει με μια γοητευτική ύπαρξη σε κάποιο μπαρ. Όταν λέμε παιδεία εννοούμε και εκπαίδευση πάνω στην απατηλότητα των ειδώλων και όχι «το τσιγάρο κάνει κακό αλλά το να είσαι καπνιστής τραβάει γκόμενες». Στο κάτω κάτω το μοντέλο της απαγόρευσης απέτυχε κοινωνικά και πέτυχε μόνο να γεμίσει τσέπες, τάφους και φυλακές ας δοκιμάσουμε άλλο.
Η αρρώστια της εξάρτησης είναι πηγή δυστυχίας και για τους εξαρτημένους και για τους εξαρτώμενους των εξαρτημένων. Και ο πόνος είναι άρνηση της ζωής.
Το ζήτημα είναι βέβαια με ποιούς τρόπους η κοινωνία μπορεί να προστατεύσει όλα τα θύματα. Και κυρίως πώς μπορεί να προστατεύσει τη νεολαια τόσο την πασχουσα όσο και την... άλλη που έρχεται...
Υπάρχει και το ευαίσθητο "καταναλωτικό" κοινό στην υπόθετική περίπτωση κατά την οποία θα επιτραπεί να πωλείται η ηρωϊνη στα... περίπτερα. Μιλώ για τα παιδιά μας.
Αλλο η αποποινικοποίηση κι άλλο η απελευθέρωση των ναρκωτικών. Να μη διώκεται η χρήση, να χορηγείται βοήθεια στους εξαρτημένους και με την κατάλληλη υποδομή να τους βοηθήσουμε να ξεφύγουν απο τους εμπόρους με φτηνή ηρωινη (γιατί όχι) από τα νοσοκομεία.
Αλλά, το να πουλάει ο καθένας ό,τι θέλει και σε όποιους θέλεις... χμ... Φανταστείτε έξω από τα δημοτικά και τα γυμνάσια, δίπλα από τα κυλικεία, παραρτήματα με δοσίτσες...
Μα, δεν θα πωλούνται πια στους δρόμους, ούτε στα περίπτερα και τα κυλικεία.
Θα πωλούνται στα Drugstores. Κυριλέ.
Ε, βέβαια, μάλλον θα υπάρχουν κι οι πλανώδιοι πωλητές, ξέρετε, στις λαϊκές, στα café...
Και στην TV θα πέφτουν κοινωνικά μηνύματα, όπως "Η πειρατεία σκοτώνει τη μαστούρα" και τέτοια...
Ένα άλλο ζήτημα που δεν έχει τύχει ενδελεχούς διερεύνησης από τους κοινωνικούς επιστήμονες είναι η (υπο)κουλτούρα [με την τεχνική έννοια του όρου]που δεσπόζει γύρω από τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών.
sorry, πλανόδιοι
Δεν υπάρχει "υποκουλτούρα" παρά μόνο για όσους θέλουν να τη βλέπουν. Η κουλτούρα είναι μία.
Σ΄ένα συγκεκριμένο προάστιο της Λευκωσίας (εκεί μένω) τα ναρκωτικά δίνουν και παίρνουν. Ξέρετε, είναι δίπλα στην... "πανεπιστημιούπολη"!
Ειμαι τραπεζιτικός υπάλληλος 20 χρόνια, 7 από αυτά σε ταμείο. Για το ξέπλυμα χρήματος μας έχουν έρθει αμέτρητες οδηγίες, εγκυκλίοι, διοικητικές ρυθμίσεις κλπ, επίσης έχουν γίνει αρκετά σεμινάρια για το ίδιο θέμα, έτσι που να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για βαριά αμέλεια ή και συνέργεια στο ξέπλυμα, όσοι ταμίες δεν είμαστε τυπολάτρες. Η υποκρισία ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Ως γνωστόν οι λαθρέμποροι ναρκωτικών, όπλων κλπ πρέπει να νομιμοποιήσουν την περιουσία τους. Ετσι λοιπόν έχουμε κρατίδια φορολογικούς παραδείσους, κράτη σκέτα "πλυντήρια" πχ το Λουξεμβούργο, χιλιάδες αν όχι εκαττομύρια offshore εταιρείες, και μας φταίει ο κακομοίρης ο χασικλής. Δείτε όσοι έχετε το Google Earth τι χλιδή υπάρχει στο Βeverly Hills για παράδειγμα και φανταστείτε τι περιουσία και τι εξουσία έχουν οι πλούσιοι σ΄ αυτή τη γη. Και θέλουν να βάλουν σε εμάς τον απλό κοσμάκη και από μιά κάμερα να μας παρακολουθούν, μη τυχόν και ξεφύγουν τα πράγματα από τον έλεγχο. Σταματώ εδώ γιατί ξέφυγα από το θέμα.
Με τη διαφορά ότι τα παιδιά της περιοχής (ρεκόρ εξαρτημένων σε παγκύπριο επίπεδο) δεν πηγαίνουν καν σχολείο. Τους βλεπω να γυρνάνε στα σκοτεινά... αλλά τώρα γέμισε ο τόπος φώτα και ψάχνουν για σκοτάδια... Και νιώθουν "ήρωες" κυνηγημένοι, διωκόμενοι... "στα σκοτεινά περπατούν" όπως λέει κι ο Σεφέρης.
Αυτήν την κουλτούρα του "επικινδύνως ζην" εμείς δεν την ξέρουμε δεν την κατανοούμε και μάλλον κρύβει κάποια "γοητεία". Κάποιοι όμως απο εμάς έχουμε νιώσει στο πετσί μας το επικινδύνως ζην δίπλα σε αυτά τα άτομα...
θα βγω λιγάκι από το θέμα(όσο πατάει ο γάτος).Όλες οι δρόγες που υπάγονται στην κατηγορία των βαρβιτουρικών,αντικαταθλιπτικών,υπνοτικών και λοιπών ψυχοφαρμάκων,θεωρούνται από τη διεθνή φαρμακοποιία ναρκωτικά.Και είναι.Απίστευτες παρενέργειες,κακή χημεία και ηλίθια δραστικότητα.Ωραίο το κολπάκι.Δίνουμε σε όλους τους τρελούς ναρκωτικά σαν καραμελίτσες.Τους κάνουμε φυτά γιατί η συμπεριφορά τους δεν αρμόζει σε ενα"υγιές"κοινωνικό σύνολο.Έτσι απλά με την ευλογία των νόμων και της επιστήμης παύουν να υπάρχουν
Το ζήτημα των ψυχο-εξαρτήσεων δεν το βλέπω "επιστημονικά" ούτε "στατιστικά".
Το βλέπω μέσα από το πόνο που φέρνει στη ζωή μας, μεσα απο τη χαρά που κλέβει αυτή η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από τα παιδιά μας.
Η ψυχοσωματική εξάρτηση είναι ασθένεια που προκαλεί πόνο, πόνο και πονο!
Η αποποινικοποίηση σε συνδυασμό με την δωρεάν χορήγηση καθαρών σκευασμάτων στους εξαρτημένους (από τα νοσοκομεία και σε ειδικούς χώρους) θα γλιτώσει τα εξαρτημένα παιδιά από τους εμπόρους. Οπότε δεν θα έχουν λόγο να γίνονται βαποράκια.
Σε διορθώνω veralynn84:
"Δίνουμε σε όλους τους τρελούς ναρκωτικά σαν καραμελίτσες"
-->
"Δίνουμε σε όλους ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΕΛΑΝΑΜΕ ναρκωτικά σαν καραμελίτσες"
Η σωστή διατύπωση.
Για καθε κοινωνια & για καθε καθεστως,υπαρχει η αναγκη εξευρεσης ενος κακου,εναντιον του οποιου θα συσπειρωνονται ολοι. Ο κομμουνισμος τελειωσε,η τρομοκρατια αγγιζει μονο τις υπερδυναμεις,οπότε τι μενει για τον 3ο κοσμο (δηλ.& για εμας)?
exposure:ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ
This post has been removed by the author.
paragrafos said Αλλά, το να πουλάει ο καθένας ό,τι θέλει και σε όποιους θέλεις... χμ... Φανταστείτε έξω από τα δημοτικά και τα γυμνάσια, δίπλα από τα κυλικεία, παραρτήματα με δοσίτσες...
Μα νομίζω ότι και ουίσκι δεν πρέπει να πουλάει κανείς σε σχολεία ή έξω από αυτά και ότι εκεί πρέπει να επιλαμβάνεται ο νόμος. Όμως πόσα παιδιά, ενώ μπορούν να αγοράζουν ουίσκι από το πλησιέστερο στο σχολείο σούπερ μαρκετ ή μπακάλικο αγοράζουν και πίνουν; μάλλον κανένα . Αντίθετα οι δύσκολες ηλικίες (έφηβοι) προσπαθούν ντε και καλά να το μάθουν στα μπαρ το βραδάκι για να πείσουν εαυτόν και ομήγυρη ότι είναι μεγάλοι. Γιατί; Είναι τα πρότυπα νομίζω.
Τι θέλω να πω ; παιδεία και όχι ρομποτισμός, ενημέρωση και καλλιέργεια υγιών πρότυπων από την κοινωνία και εννοείται βέβαια κοινωνική μέριμνα για τους ανηλίκους και για το ουίσκι και για τα ναρκωτικά σε επίπεδο ενημέρωσης, φροντίδας, αγάπης (λέξη ακριβή και συναισθημα δυσεύρετο αλλά τέλος πάντων). Οι απαγορεύσεις στέλνουν στις φυλακές δεκαεξάχρονα. Άλλα και η καλλιέργεια του προτύπου του καπνιστή γεμίζει τα νοσοκομεία με πνευμονοπαθείς και καρκινοπαθείς. τι λείπει; Η καλλιέργεια υγιών προτύπων και η αναγνώριση του ψεύδους των ειδώλων.
Με μισοβεζικες λύσεις πάλι του τύπου ναι στη χρήση όχι στο εμπόριο νομίζω ανακυκλώνουμε μία από τα ίδια: πώς θα ξεχωρίζουν οι διωκτικοί μηχανισμοί χρήστες από εμπόρους; κατά το δοκούν πάλι. Άσε το κοινωνικό στιγματισμό των αναξιοπαθούντων «θεραπευομένων» στα νοσοκομεία…
This post has been removed by the author.
podilatis αυτό το επιχείρημα περί προτύπων δεν ισχύει και τόσο. Μιλάμε για ουσίες με συγκεκριμένη δράση στον οργανισμό. Πίνει κάποιος αλκοόλ κτλ. γιατί το σώμα του το επιβάλλει. Όλα δεν εξηγούνται με τη παιδαγωγική μας καλή θέληση - biology strikes back!
Οποιος επιθυμεί να νιώσει τι σημαίνει η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από πρώτο χέρι, δεν έχει παρά να διαβάσει την "εξομολόγηση ενός πρώην ναρκομανούς" από τα Νέα.
Επειδή η υπερύνδεση που έδωσα πρωτύτερα ατύχησε, μπορείτε, εάν θέλετε να πάτε εδώ:
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16672&m=R22&aa=1
Δηλαδή το ολλανδικό πείραμα θεωρείται επιτυχημένο; ή μήπως έχουμε πάρει την αποποινικοποίηση σαν πανάκεια που θα λύσει το πρόβλημα δια μαγείας (automagically);
Exposure said: “Δεν ξέρω κατά πόσο η Ελλάδα είναι έτοιμη με το παρόν επίπεδο πολιτισμού να εντάξει ομαλά την απελευθέρωση ΟΛΩΝ των ουσιών.”
Δε με αρέσει αυτή η λογική. Στο 2006 είμαστε. Τα ίδια λέμε και για το τζαμί, για τη συμβίωση ομοφυλοφίλων και ένα σωρό άλλα πράγματα.
Η Γαλλία και η Γερμανία, 60 χρόνια μετά τις εκατόμβες θυμάτων στα σύνορά τους, τώρα είναι οι καλύτεροι «φίλοι». Οι Ν. Κορέα μέσα σε 50 χρόνια, από μια πάμπτωχη, στα όρια της εξαθλίωσης χώρα, σήμερα έχει μία από τις σημαντικότερες οικονομίες του πλανήτη. Και εμείς; δε μπορούμε, λόγω “ανετοιμότητας”, να εφαρμόσουμε ούτε τα πιο απλά πράγματα.
Ποιος θυμάται τί ντόρος είχε γίνει για τα ριάλιτι το 2001; Και τότε δεν ήμασταν έτοιμοι να τα δεχθούμε. Έκτοτε μπήκαν για τα καλά στην tv μας και τώρα πλέον δεν ασχολείται κανείς.
Το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν είναι ότι δεν ήμαστε έτοιμοι… αλλά το περιβόητο «Πολιτικό Κόστος»
Ψωμιάδης ΟΛΕ – Εγώ ψηφίζω Μπουτάρη όμως
Έχω ακούσει ότι οι ίδιοι οι Ολλανδοί θεωρούν το πείραμά τους αποτυχημένο. Τελευταία αναρτούν και πινακίδες με "απαγορεύεται το χασίσωμα" (Ολλανδικά: "blowverbod")
badlydrawnboy: δες στο σχόλιό σου πόσα ανόμοια πράγματα σύγκρινες.
Με τις ψυχοδραστικές ουσίες δεν υπάρχει εύκολος δρόμος επιστροφής.
Βέβαια, πολύ πριν την εξάρτηση, έχει επελθει η ψυχολογική ταύτιση και εξάρτηση του εφήβου ή του νέου, με την "υπο-κουλτούρα της παρέας".
Μετά όμως, άπαξ και προβεί σε επί μακρόν χρήση και εθιστεί "σωματικά" ακόμα κι αν ξεκόψει από την "παρέα", η "πολις θα τον ακολουθεί/ στους δρόμους θα γυρνά στους ίδιους/ και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνά...
Εκτός αν γίνει το θαύμα.
Άλλο το παγωτό και τα πατατάκια κι άλλο ηρωίνη και κοκαϊνη.
Ήμουνα καπνίστρια για περισσότερο από δέκα χρόνια. Σταμάτησα μόνο και μόνο επειδή ήθελα κατά την εγκυμοσύνη να προτατεύσω την κορούλα μου.
Ολες ο άλλες προσπάθειες που έκανα πριν την εγκυμοσύνη, απεβησαν ματαιες. Και μπόρεσα να νικήσω οριστικά (ελπίζω) την έξι μου στην νικοτίνη λόγω της αφοσίωσής μου στο παιδί μου.
Κι αναλογίζομαι πολλές φορές: αν ήμουν εξαρτημένη όχι από τη νικοτίν αλλά από ηρωίνη, δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσω!
Σωστη η ψηφος στον Μπουταρη,προσπαθει κατι να ψελλισει στη σφηκοφωλια των απογονων αλεκου,αλλα η φωτο του Γιωργου πρεπει να κατεβει,οχι πολιτικα συμβολα.
Κι ένα ρεμπετικο για την περίσταση:
Απ' τον καιρό που άρχισα
την πρέζα να φουμάρω
ο κόσμος μ'απαρνήθηκε
δεν ξέρω τι να κάνω.
Απ' τις μυτιές που τράβαγα
άρχισα και βελόνι
και το κορμί μου άρχισε
σιγά-σιγά να λιώνει.
Τίποτα δεν μ'απόμεινε
στον κόσμο για να κάνω
αφού η πρέζα μ'έκανε
στους δρόμους να πεθάνω.
(Φοβερη η κλιμάκωση: στην πρώτη στροφή έχουμε τον κοινωνικό αποκλεισμό, στη δεύτερη την μεγαλύτερη κατηφόρα και στην τριτη, το οριστικό αδιέξοδο.)
Ο Περπινιάδης τα λέει κάπως αλλιώς, πιο ήπια...
Τα 'κονομούσα έξυπνα
και πάντοτε στη ζούλα
γιατί 'μουνα λαθρέμπορας
και τα πουλούσα ούλα
Τι όμορφα που πέρναγα
με κείνο το μαυράκι
μα η πρέζα μου τα πότισε
τα σωθικά φαρμάκι
Για είκοσι γραμμάρια
που μ' έκαναν πιαστό
μ' ένα χρονάκι μ' έστειλαν
στην Αίγινα σκαστό
Και σαν να μην καλάρεσε
στον πρόεδρο το φίλο
μου 'χει και παραθέρισμα
εξάμηνο στην Πύλο
Βέβαια, ο Πετρόπουλος ως γνωστόν έχει ολότελα διαφορετική προσέγγιση, η οποία προσώρας με αφήνει παντελώς αδιάφορη.
Ως εδώ ήταν ο μονόλογος,χρέος και οφειλή σε ένα γειτονόπουλο και συμμαθητή μου.
Με αγάπη
Παράγραφος
[Στη μνήμη του Παναγιώτη που έφυγε στα είκοσι πέντε του, όχι και τόσο ξαφνικά...]
Μπορεί να γίνει ένα απλό βήμα και να δούμε την εξέλιξή του. Στα κέντρα των μεγάλων πόλεων σε ήδη υπάρχοντα νοσοκομεία και κλινικές π.χ Πολυκλινική στην Ομόνοια να μπορεί να πάει ο καθένας και να του κάνουν την ένεσή του. Παράλληλα να υπάρχει ένας χώρος που κάποιος να μπορεί να κοιμηθεί και να φάει. Η ένεση θα γίνεται χωρίς να του ζητήσουν στοιχεία το μόνο που θα του αναφέρουν είναι άν θέλει να μιλήσει σε καποιον (αυτός ο κάποιος θα είναι ειδικός που θα προσπαθήσει να κάνει κάτι).
Νομίζω ότι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα του εμπορίου και το πρόβλημα εύρεσης χρημάτων για τη δόση τους με επακόλουθα όλα όσα γνωρίζουμε.
Παρακαλουθώ και τον περίφημο γραικό harry να εξελίσεται σε πρώτης τάξεως φασίστα. Ξεκινησε απο την απαγόρευση σε άλλους να εκρφάζουν αυτό που νομίζουν σαν εθνική τους ταυτότητα. Προχώρησε στη σεξουαλική απαγόρευση (θυμηθείτε τις γυναίκες που έχουν πάει με πολλούς) και φτάσαμε και στην απαγόρευση των "σκληρών" ναρκωτικών. Άντε και σε ανώτερα
Tην εχετε "ακουσει" ποτε;
Αν οχι δεν μπορειτε να τοποθετειστε.
Νομιμοποιηση της χρησης οτι καλυτερο
Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση της στιγμής-"κλειδί" που οδήγησε στην σημερινή καταστροφή...
"The collapse of the American experiment with prohibition in 1932 left America both internally ravaged by organised crime and corruption and externally isolated from the rest of the world which had balked at following its lead, and it was in this climate that much of today's drug legislation was assembled, driven through League of Nations Conferences and Geneva Conventions ... There were many interest groups in America who had much to gain by switching the focus from alcohol to drugs, and from rebranding traditional medicines as 'new menaces'. The US Narcotics Bureau needed to shake off the stigma which attached to the Alcohol Bureau by showing that their new quarry was a genuine enemy, far more dangerous than alcohol... Medical opinion, too, was keen to backtrack from the less-than-credible excesses of their anti-alcohol warnings and to reverse the nineteenth-century consensus by insisting that substances such as cannabis were, in fact, more dangerous than alcohol. The press and other media, too, found their readers and listeners eager to believe that drugs might be the slippery slope to hell which had been claimed of alcohol ... Drugs were still prominently linked with ethnic minorities, and new anxieties led to the 'anti-narcotic' laws being extended to control the sale of new substances such as cannabis, associated with the Mexican immigrant population, which had previously been assessed (by a British Royal Commission among others) as a minor public health issue...The new legislation left a picture almost unrecognisable from the one which had existed before prohibition. The thrust of the original drug prohibitions - to protect the majority white population from the habits of ethnic minorities - failed to stem demand as drugs flowed through the emerging multicultural societies in much the same way as other culturally specific tropes like fashion, music or food..."
Όλα εδώ είναι: υπηρεσίες που θέλουν να δικαιολογήσουν τον ρόλο τους, τα media, η ανάγκη επιτήρησης επικίνδυνων κομματιών του πληθυσμού (σαν τους "χασικλήδες" του ελληνικού ρεμπέτικου)...ιδιαίτερα χαρακτηριστική η περίπτωση της ιατρικής, που έρχεται εκ των υστέρων να δικαιολογήσει ειλημμένες αποφάσεις.
Από την βιβλιοθήκη του ολλανδικού CEDRO.
http://www.cedro-uva.org/lib/
jay.legalisation.html
harry said η φωτο του Γιωργου πρεπει να κατεβει,οχι πολιτικα συμβολα.
Harry μου ο γραικο-γιανκη-πολωνος πολιτικός Παπανδρέου στην προκειμένη περίπτωση δε λειτουργεί ως πολιτικό σύμβολο αλλά ως σύμβολο του αγώνα για την αποποινικοποήση των μαλακών ναρκωτικών.
Και με την ευκαιρία, θα ήθελα να αναφέρω τη δυσαρέσκειά μου για τη κ. Κουτσικου, η όποια ήταν ένα από τα λιγα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που εκτιμούσα. Με απογοήτευσε και για την ανένδωτη στάση της στο θέμα των ναρκωτίκων αλλά και ως υπουργός αναφορικά με την εκκλησία κ.α
@exposure
αυτά που συνέκρινα είναι όντως ανόμοια. Αν όμως τόσο δύσκολά πράγματα μπορούν να γίνονται σε άλλες χώρες (προφανώς και οι γαλλογερμανοι δεν ήταν "έτοιμοι" να βάλουν στην άκρη το προαιώνιο μίσος και να αναθεωρήσουν την ιστορίας τους, παρόλα αυτά τα κατάφεραν), στην καταραμένη την ελλάδα γιατί δε μπορεί να περάσει ένας νόμος που θα αποποινικοποεί τα ναρκωτικά;
Χαπια και κοκκαινη που χω κανει δεν προκαλουν εξαρτηση...τωρα για ηρωινη δε ξερω αλλα ενας φιλος μου περασε απο εκει κι επεστρεψε με πολλα βασανα, κυριως βεβαια λογω κοινωνικου περιγυρου...βεβαια το να ξαναπεσει ειναι παντα ενδεχομενο. Απο οσο ξερω η ηρωινη ειναι ασχημο πραγμα.
Το χορτο, τα χαπακια και η κοκα εχουν πλακα, αλλα δεν ειναι για χορταση οπως δεν ειναι και το ιντερνετ...
τεσπα και η τοξικομανια παραμυθα ειναι κι αυτη
στον καθρεφτη σου ψυχη μου καθρεφτισου μοναχη
ταδε εφη Ασιμος
Να αγαπατε τους γυρω σας...να αυτοκαταστρεφεστε με στυλ...
ΝΔ κανω κατι ονειροπολησεις τελευταια...οτι εχουμε βαλει ροκ εντ ρολ ταξιδιαρικο και μαζευομαστε ολοι εδω του μπλογκ και τα λεμε και μας λες για παραμυθια (γιατι εμενα αυτα μ αρεσουν) αραβικες νυχτες, κτλ και στριβουμε και κανενα τσιγαρο, πινουμε και κρασακι...κτλ κτλ...
Να ρε μια τετοια ακαδημια να κανεις:)
φιλια
(σημερα να πουμε κι ενα γεια σου στο Σαλταρω, δε θελω να εμπλεκομαι στα μεταξυ σας...την πιο αυστηρη κριτικη του χω κανει...αλλα μου λειψε γιατι φαινεται οτι ειναι κατι πιο βαθυ και μ αυτον που τον λερωνει...)
τα πράγματα είναι "κουκιά μετρημένα" ένας άνθρωπος που σου ζητάει ελεημοσύνη έχει μια ανάγκη να καλύψει όποια κι αν είναι αυτή η ανάγκη αν είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ(και μπορείς) πρέπει να βοηθήσεις χωρίς να κάνεις διαχωρισμό σε καλές ανάγκες ή κακές (σύμφωνα με τη κρίση σου) η ανάγκη είναι ανάγκη
pagis said...
Δηλαδή το ολλανδικό πείραμα θεωρείται επιτυχημένο; ή μήπως έχουμε πάρει την αποποινικοποίηση σαν πανάκεια που θα λύσει το πρόβλημα δια μαγείας (automagically);
Τα ναρκωτικά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Να τα εξαφανίσουμε δε μπορούμε – μπορούμε όμως να περιορίσουμε τις αρνητικές τους συνέπειες και στην υγεία αλλά και στο κοινωνικό πεδίο. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στις επιστήμες, να βρούμε π.χ αποτελεσματικότερες μεθόδους απεξάρτησης κ,α αλλά και να βρούμε τρόπους να εντάξουμε τους πλήρως εξαρτημένους χρήστες –υπάρχουν και άλλοι χρήστες που μένουν δίπλα σου, δίπλα μου ή και κάπου αλλού οι οποίοι δεν είναι απόλυτα εξαρτημένοι και δεν γίνονται εύκολα αντιληπτοί- ομαλά στην κοινωνία.
Αυτοκριτική, Παιδεία, Συνεργασία Επιστημών, Πολιτικά guts και γιουχάισμα (αποδοκιμασία, για τους πιο ευγενικούς) στους ψωμιάδηδες και τους χριστόδουλους (δεν κάνω πλάκα, το εννοώ). Αυτές είναι οι απαντήσεις
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ και άλλους φίλους:
Αφροδίτη μου, με την πρώτη ευκαιρία πέρνα από το μπλόγκ μου, ΣΟΥ έχω μια έκπληξη!
Την αγάπη ΜΟΥ!
Παράγραφος
Να δωσω κι ενα αλλο κοινωνικο μηνυμα απο το ποστ...να βροντοφωναξω σαν αλλος Λου Ρηντ...
Αναστασια εισαι η πρεζα μου
Μaster of the bloghouse said "Χαζεύω ηλεκτρονικά στην Στουρνάρη."
Σε μία προσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα διαπίστωσα ότι η αγορά ηλεκτρονικών στο mall είναι πολύ καλυτερη στο mall παρά στη Στουρνάρη - άσες που με δάγκωσε και αδέσποτος σκύλος στην πλατεία εξαρχείων.
Ο ανταγωνισμός Κωτσόβολου, fnac κτλ έχει ρίξει αρκετά τις τιμές. Στο Γερμανό στο mall το 60gb video i-pod κάνει 399€ ενώ αλλού θα το βρεις γύρω στα 470€. Η αγορά στη Στουρνάρη, έχω την εντύπωση ότι έχει πολλές ελλείψεις και τσιμπημένες τιμές.
Και το media markt δε μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε ιδιαίτερα.
O θεός έκανε τη μαριχουάνα, ο άνθρωπος τη μπίρα. Ποιόν εμπιστεύεσαι;
(ανώνυμος μασστούρης)
Άσε mainmenu αν ήταν ο Δήμου για γκουρού Σαντυανάντα θα την είχε κάνει προ καιρού. Καλύτερα όλοι για ένα ταξιδάκι στο Ναύπλιο, μέσα από το νεκροταφείο του Άργους φυσικά.
Δεν εχω διαβάσει όλα τα σχόλια, οπότε ας μου συγχωρέσετε τυχόν επανάληψη παρόμοιων θέσεων.
Το σύνθημα(γιατί τέτοιο είναι)"απαγορεύονται οι απαγορεύσεις", ίσως να ηχεί όμορφο στα αυτιά αλλά δε νομίζω πως είναι λύση.
Πόλλα άλλα πράγματα ήδη απαγορεύονται(φόνοι, ληστείες κλπ.), αλλά δεν μας απασχολούν μάλλον γιατί συμφωνούμε πως καλά κάνει ο νομοθέτης και τιμωρεί όσους διαπράττουν οικονομικά ή άλλης φύσεως εγκλήματα.
Π.χ. ποιός λογικός άνθρωπος δεν αποδέχεται σήμερα, μετά από κάποια χρόνια απαγόρευσης πλέον, πως η κίνηση Σημίτη να κλείσουν όλα τα καταστήματα με τα περίφημα "φρουτάκια" δεν οδήγησε σε καλύτερα αποτελέσματα;;;
Επομένως, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, να πούμε "όλα ελεύθερα", αναμένοντας τάχα πως έτσι, όλα θα λυθούν δια μαγείας.
Βλεπω κλασικ Καλδαρα & απαντω σε κακιουλες...Εγω αποδεικνυω οτι δεν ειμαστε αρχαιοι,οποιος μπορει ας αποδειξει οτι ειναι,η θεση μου για τις γυναικες ειναι φουλ σωστη & ηθικη,με πανω απο 5 ανδρες δεν εχει παει ουτε το 3% του γυναικοκοσμου & ας αναλογιστουν οι γυναικες του μπλογκ ποια δεν αποζητα τον γαμο μετα τη 2η-3η σχεση,οσο για τον παραλογισμο της απελευθερωσης των σκληρων τον τεκμηριωσα επιστημονικα...Κανενας σοβαρος επιστημων δεν δεχεται κυκλοφορια τετοιων δηλητηριων.
harry reloaded said...
Κανενας σοβαρος επιστημων δεν δεχεται κυκλοφορια τετοιων δηλητηριων.
Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει...
(...)
Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι και στην εξάρτηση
Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι στα σκληρά
Στα ωραία λέμε ναι,
και στα κόλπα λέμε ναι
Στα μυστήρια λέμε ναι,
και στις φάσεις λέμε ναι
Στα ουίσκια λέμε ναι,
στα τσιγάρα λέμε ναι
Όχι στην ηρωίνη,
όχι σ’ αυτό το διάολο
Όχι στην κοκαίνη,
όχι στα σκληρά
(...)
Το καλύτερο θα ήταν γνωστά "σκληρά" αλλά και τα "μαλακά" να πουλιούνται στα φαρμακεία με συνταγή γιατρού.
Αλλά θα μπλέμουμε τους γιατρούς, άλλοι θα δίνουν, άλλοι όχι... Πάλι εκμετάλλευση.
Θυμαμαι ενα αρθρο στο Ταιμ,θεωρητικα 100% σωστο ως προς τη πληρη απελευθερωση...Ομως,ακομα & οι πιο προοδευμενες κοινωνιες Σκανδιναυιας ειναι ακομα στην αναγκη " φοβητρου που συσπειρωνει "," ναρκωτικα",οπως ειναι στην αναγκη συμβολου " ζηλοφθονιας εναντιον πλουτου "," προοδευτικη φορολογια ". Οποιος πολιτικος αποτολμησει φλατ ταξ & απελευθερωση " σκληρων ",θα αυτοκτονησει. Η λιμπερταριαν αποψη που πιστευω & εγω,πρεσβευει " κανε ο,τι θες,με δικα σου εξοδα & ευθυνη ",ομως το στοιχειο της επιβολης του γουστου του ενος επι του αλλου ειναι ισχυρο. Παντος,ουδεν κακον αμιγες καλου,παντου ο χρηστης αντιμετωπιζεται θετικα,ενω παλια ηταν ο " ανωμαλος " & το " σαπιο κυτταρο " της κοινωνιας.
Two guys get busted for smoking dope, so they have to go into court on a Friday. They go to court and the judge says, "If you can convince more than 5 people to stop doing drugs for the rest of their lives, you won't be sent to jail."
So the two men agree and the judge tells them to come back on Monday.
So the two guys come back on Monday and the judge asks how they did.
''I got 17 people to get off drugs,'' says the first guy.
''Wow, how'd you do that?'' asks the judge.
''I used circles. I told them that this large circle is your brain before drugs and this small circle is your brain after drugs.''
''Oh, that's nothing!" said the second guy. "I convinced 156 people to get off drugs.''
''Wow. How'd you do that?'' asked the judge.
''Well, I used circles too. I told them this small circle is your butthole before prison...''
This post has been removed by the author.
@harry reloaded,
"...με πανω απο 5 ανδρες δεν εχει παει ουτε το 3% του γυναικοκοσμου..."
εννοείς ταυτόχρονα?
(-)
@ΝΔ,
"Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει... "
Ναι, στη χώρα της σοκοφρέτας, είμαστε γενικά κοινωνία που θέλει τις... καθαρές δουλειές, ε?
Εχεις κά'να γκιώνη στο μπαλκόνι και ονειρεύεσαι όμορφους κόσμους, αγγελικά πλασμένους μου φαίνεται....
(Δεν θα πας για ύπνο σήμερα? Αντε κι έχουμε να γράψουμε τα κουλά μας τώρα!)
;-)
¨Οσοι δε διάβασαν το σημερινό άρθρο του Δημοσθένη Κουρτοβικ στα Νεα να το κάνουν τώρα
Είναι πολύ ενδιαφέρον
This post has been removed by the author.
Πρώτο βράδυ εδώ και τόσο καιρό που συμφωνώ με τον harry στο 100% των όσων γράφει...
Διαβασα το αθλιο φασιζον αρθρο Κουρτοβικ,η φραση " ακομα & η Αλβανια " τα λεει ολα. Σε περιπτωση που δεν το ξερει ο ιδιος ,ειναι Αλβανος της Μακεδονιας που γραικοποιηθηκε...διοτι το Κουρτι ειναι αλβανικο & το -ικ μακεδονικο,οπως Νασιουτζικ,Δελαστικ κ.ο.κ...
Είτε υπάρχει γονίδιο που ενθαρρύνει κάποιες προσωπικότητες σε εξαρτήση, είτε όχι, η ουσία είναι μία. Ουδείς δύναται να σε βοηθήσει να απεξαρτηθείς (από ντρόγκες, νικοτίνη, οινοπνεύματα ή καταστροφικές σχέσεις) εάν ΕΣΥ δεν το θέλεις. Βάσει αυτού, κι έχοντας ζήσει σε περιβάλλοντα με εξαρτημένους, δεν δίνω πια χρήματα στους επαίτες των ναρκωτικών (διευκολύνοντας την ικανοποίηση της έξης τους μόνο κακό τους κάνω). Κατά τα λοιπά, είμαι υπέρ της αποποινικοποίησης και της ελεγχόμενης διανομής. Θα απομυθοποιήσει τις ουσίες - που όντως σε άλλες εποχές λαμβάνονταν για εντελώς διαφορετικούς λόγους από την απόλαυση - και θα γλιτώσει πολύ κόσμο.
Η απαγόρευση έγινε στις ΗΠΑ με τον Harrison Narcotics Tax Act, το 1914...προ του Β' Παγκοσμίου.
Τον αναφέρει και ο William S. Burroughs στο Junky, το πρώτο του βιβλίο...
Απο τα καλυτερα της Νετ το αποψινο. Μη ξεχασετε απαντα Καβαφη απο Θεμα,για λατρεις &...ελληνιστες...
Να με συγχωρέσετε οι περισσότεροι αλλά μου φαίνεται λίγο πρόχειρο το να ισχυρίζεται κάποιος ότι το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών θα αντιμετωπισθεί με την αποποινικοποίηση.
Το τσιγάρο και τα ποτά δεν είναι «αποποινικοποιημένα»? Τι έγινε, είναι μειωμένη η χρήση τους? Γιατί δηλαδή το χασίς, τα διάφορα χαπάκια και η κοκαΐνη δεν θα γίνουν τόσο κοινά στη χρήση όπως το τσιγάρο?
Θα μου πείτε και τι το κακό σε αυτό, ο καθένας είναι ελεύθερος να πίνει ό,τι θέλει. Το κακό είναι κάτι που ανέφερε παραπάνω η paragrafos. Η χρήση ναρκωτικών (όπως και το τσιγάρο) σχεδόν πάντοτε δεν ξεκινά μετά από ώριμη απόφαση, αλλά επιπόλαια, συνήθως μετά από την παρότρυνση ενός φίλου στην ε φ η β ι κ ή ηλικία. Μήπως λοιπόν η άρση της απαγόρευσης κάνει πιο προσιτή κάθε είδους ουσία στα παιδιά μας (επαναλαμβάνω σκεφτείτε το παράδειγμα του καπνίσματος).
Είχα αρκετούς παιδικούς φίλους που στο τέλος του γυμνασίου άρχισαν το τσιγάρο, την επόμενη χρονιά τα χαπάκια, τα σιρόπια και το χασίς και μετά ορισμένοι προχώρησαν και στα σκληρά. Και δεν τα άρχισαν λόγω ψυχολογικών προβλημάτων όπως συνήθως ακούω. Στις περιπτώσεις που έζησα, η χρήση ήταν κάτι σαν «μόδα» όπως και το τσιγάρο. Στο τσιγάρο ενέδωσαν σχεδόν όλοι (και εγώ βέβαια) κυρίως γιατί δεν ήταν απαγορευμένο. Στα ναρκωτικά προχώρησαν οι πιο τολμηροί, οι λιγότερο «ξενέρωτοι». Νομίζω ότι αν δεν υπήρχε η απαγόρευση (που αποθάρρυνε τους «ξενέρωτους» και έκανε πιο δύσκολη την εύρεση της ουσίας), αρκετοί από τους έφηβους που έκαναν το πρώτο βήμα του καπνίσματος αργά ή γρήγορα θα έκαναν και το επόμενο.
Κ.Δήμου είπατε: «Η ποτοαπαγόρευση αποτελεί ένα καλό μοντέλο σκέψης για το πρόβλημα...».
Νομίζω ότι μικρή σχέση έχει η κοινωνία και οι συνθήκες του αμερικάνικου μεσοπολέμου με την σημερινή Ελλάδα. Ένα πιο ταιριαστό μοντέλο είναι αυτό της Ολλανδίας. Τα στοιχεία για την αύξηση της χρήσης εκεί μετά την αποποινικοποίηση θα πρέπει να μας προβληματίσουν (βλ. τα τεκμηριωμένα σχόλια του Grecopean παραπάνω).
Να αποποινικοποιησουμε τις ναρκωτικες και εξαρτησιογονες ουσιες;
Ναι, εφοσον το δικαιωμα της αυτοδιαθεσης καθε ανθρωπου ειναι υπαρκτο και θεμιτο. Τι γινεται, ομως, οταν - οπως και σε ολα τα πραγματα σε αυτην την χωρα - ο οποιος χρηστης αποφασισει, εκτος του να παρει ενα χαπι ή να καπνισει ενα τσιγαρακι στο σπιτι του, να το κανει και στο μπαρ; Δεν θα αναγκαστω εγω να υποβαλλω τον εαυατο μου στο να "καπνισει" και αυτος τον καπνο του αλλου; Δεν θα υποστω την συμπεριφορα του αλλου, ο οποιος μπορει λογω της χρησης να γινει πιο ευεξαπτος, ή να ξεπερασει τα νορμαλ ορια ττου κοινωνικου φερεσθαι; Ή μηπως αρνουμαστε οτι οπως υπαρχουν (πολλα) ατομα σημερα που λενε " Τα αντεχω μωρε τα δυο τρια ποτηρακια ουισκι εγω, εχω συνηθισει, μπορω να οδηγησω μια χαρα" θα λενε το ιδιο και για δυο τρια τσιγαρακια;
Φυσικα, το αντεπιχειρημα ειναι προφανες: Επειδη καποιοι μπορει να παρασυρθουν και να συμπεριφερονται ετσι ή να εξαρτηθουν απο αυτες τις ουσιες, πρεπει να στερησουμε το δικαιωμα απο τους υπολοιπους να κανουν χρηση αυτων; ...Και αναρωτιεμαι; Γιατι, τι χανει ο μεσος ανθρωπος απο τη μη χρηση των ουσιων αυτων; Ή καπως καλυτερα, τι κερδιζει; (Και φυσικα δεν μιλαω για αρρωστους ανθρωπους, με ανιατες ασθενειες, οι οποιο κανουν χρηση για να απολυνουν τον πονο τους)
Οσον αφορα το επιχειρημα οτι κυκλοφορουν ευρεως και ελευθερα και τα υπολοιπα εξαρτησιογονα (τσιγαρα, αλκοολ), η απαντηση μου ειναι κακως! Επειδη πλεον ολοκληρες οικονομιες βασιζονται στη φορολογια και το εμποριο τους, αυτο το καθιστα καλο; Ή επειδη η πλειοψηφια (;) του κοσμου εχει εξαρτηθει απο αυτα, δεν πρεπει να γινεται συζητηση για τον περιορισμο τους, δεδομενου οτι προκαλουν θανατους (αμεσα και εμμεσα - των χρηστων αλλα και των παθητικων καπνιστων ή πχ των θυματων αυτοκινητιστκων)
Ομολογω οτι οι παραπανω ειναι καποιες προχειρες σκεψεις, και δεν ειναι σε καμια περιπτωση ακλονητες. Διαβαζω με ιδιαιτερο ενδιαφερον ολα τα παραπανω posts και ακομα δεν εχω αποφασισει πανω στο θεμα.
Υ.Γ: harry reloaded said...
Παντως,μεχρι στιγμης κανενας δεν θεωρει το χασις σαν " ναρκωτικο". Ειναι παρηγορο.
Μα δεν ειναι ναρκωτικο; Δεν "ναρκωνει" τον οργανισμο;Εξαρτησιογονα ουσια δεν ειναι (τουλαχιστον σωματικα) οχι ναρκωτικη!
Υ.Γ 2:
Nikos Dimou said...
H εμπειρία με τα ναρκωτικά αφορά την αθώα μαριχουάνα σε πολύ περασμένους χρόνους.
Διαβαστε αν μπορειτε την ιστοσελιδα http://www.nida.nih.gov/Infofacts/marijuana.html
και πειτε μου αν διαφωνειτε με τα λεγομενα της (και κατα ποσο μπορει να ειναι εγκυρα ή biased) Προσωπικα μου φαινονται επιστημονικα τα συμπερασματα τους, αν και η ολη οργανωση φαινεται προκατειλημμενη εναντιον της χρησης ουσιων, επομενως το ιδιο μπορει να ισχυει και για τα πορισματα της.
Συγγνωμη για το τεραστιο post
Προφανώς δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται το πρόβλημα - οι τελικοί χρήστες με τη στάμπα του απόκληρου και γύρω-γύρω καπνιστές και πότες να χαίρουν άκρας ασυλίας ως και γκλαμουροποίησης (sic)...
Ο εθισμός και οι επιπτώσεις του σε μας και τον περίγυρο είναι μάλλον θέμα διαφοράς επιπέδων, μικρή πίστα - μεγάλη πίστα: κάνεις φούντα για την πλάκα σου μες το στρατό π.χ. (κανείς by the way δεν ανέφερε το τι γίνεται στα στρατά μας, ή τις χασισοφυτείες μας στην λατρεμένη Κρήτη, όπου ΚΑΙ ζει κανονικά κόσμος από αυτό ΚΑΙ σου περνάνε τα κτήματα αυτά νομιμότατα ως "προικώα", ακόμη - ή μάλλον ειδικά αν έχεις πολιτικές βλέψεις - διαψεύστε με πληζ). Η extreme π.χ. τρυπιέσαι και ξεφτιλίζεις/ βασανίζεις τον άντρα σου, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου (αν φτάσεις ως εκεί) κι όλο σου το σόι...
Ξέρω, θα πέσετε πάνω μου με το να λέω ότι ένα μπουκάλι στην τελική δεν έχει μεγάλη διαφορά από το να είσαι ο αλκοόλας που κατέστρεψε όλο του το δυναμικό, και έβαλε τα δυνατά του να καταστρέψει και των γύρω του. Αν όμως αυτό το μπουκάλι (για κάποιον μπορεί να είναι κι ένα ποτηράκι) είναι το όριό σου, μέχρι εκεί πάει το "κέφι" σου, και μετά αρχίζει η ευθύνη σου, τότε πάσσο. Είσαι "εκτός" πίστας, το ελέγχεις. Αν κάνεις ένα τρίφυλλο και μετά back to reality, πάσσο επίσης. Αν όμως τινάζεις στον αέρα σοβαρή παρουσίαση & πηδάς και τους συναδέλφους, τότε πρόβλημα. (Παραδείγματα φέρνω, έτσι?)
Αν λοιπόν με ακριβώς τις ίδιες ποσότητες/ποιότητες, αντί να γιορτάζεις, "φτιάχνεσαι" τόσο που τα κάνεις μούτι, εδώ είναι που λέω ότι αρχίζει το πρόβλημα- το είπατε φίλοι μου, ο καταραμένος ο εθισμός, αντί να βάλεις το "κάτι σου" στη ζωή σου, βάζεις τη ζωή σου στη λαίλαπα του "κάτι".
Συνοψίζοντας τους προλαλήσαντες (συγνώμη που δεν σας αναφέρω ονομαστικά, τρελλάθηκα στο πάνω-κάτω), βήμα προς τα μπρος είναι πρωτίστως το pro-active σκέλος, πώς να ελαχιστοποιήσεις τη ζήτηση (χωρίς να κάνεις... κωσταλέξι τους εθισμένους). Στο post-active σκέλος, μεγίστης σημασίας η ε-παν-έντα-ξη. Με ανοχή & κατανόηση (η αγάπη είναι δυσκολη περίπτωση). Καλή ακούγεται η αποποινικοποίηση, αλλά να μην το ξεφτιλίσουμε στην πορεία με τα διπρόσωπα...
Ας ξε-απαγορεύσουμε τα πάντα. Ναι μεν θα γλυτώσουμε την allure του παράνομου (και θα αφοπλίσουμε το παρανοϊκά κερδοφόρο γουρουνίσιο υποστηρικτικό σύστημα), αλλά την ευκολότερη πρόσβαση πώς θα την περιορίσουμε στις... απολύτως απαραίτητες απώλειες? Θα ελέγχεται? Και δεν θα δημιουργηθεί άλλο γουρουνίσιο σύστημα?
Να κάνουν χρήση καλή & καθαρή οι ναρκομανείς, βεβαίως, και ας με επιβαρύνουν εμένα φορολογικά. Χαλάλι. Αλλά μετά τι, μακρυά από το σχολείο που έχω το παιδί μου? Θα χτίσουμε μαντρότοιχο με διαβατήρια? Η θα έρχονται τα ντηλέρια -σαν τους μαύρους με τα πλαστά cds- και θα είναι τα δικά μας "υπεράνω" όλη την ώρα?... Η θα μπαίνουν για αντισυλληπτικά και θα είναι στη ραφιέρα δίπλα στα σκληρά? Η θα πρεπει να μην τα παίρνω όταν θα μου κάνουν τεκέ το δωμάτιό τους?...
Το "δια τάυτα" μου σ'αυτό είναι ένα και μόνον: ιδανικός στόχος η μηδενική ζήτηση. Δεν ζητάς προΐόν, ρίχνεις τελικά τη βιομηχανία έξω. Ούτε αποποινικοποιήσεις, ούτε απαγορεύσεις, ούτε καν ενασχόληση. Βγάζεις το θέμα από την ατζέντα.
Ανέφικτο όσο δεν παίρνει. Ποιός μπορεί να το κάνει αυτό? Οσα πρότυπα και να τους πετάξεις στη μάπα, παντα κάποια παιδιά θα ξεφεύγουν, θα μπλέκουν, θα παρασύρουν κι άλλα κι ο χορός καλά θα κρατεί. Τα κέρδη έιναι τόσα πολλά που δεν θα γλυτώσουμε ποτέ.
Απλώς αν ας πούμε σε πήγαιναν οι γονείς σου στο ΚΑΤ ή στον Αγιο Σάββα να δεις τι σημαίνει πραγματικός πόνος, αν σε πήγαιναν να διαβάσεις κάνα βιβλίο σε τυφλά παιδιά, να κάνεις μια βόλτα να πλύνεις παδάκια σε κάνα ίδρυμα, να έρθεις σε επαφή με το πόσο πολύτιμη είναι η ζωή και τι ηλιθιότητα είναι να την σπαταλάς, ύβρις στα μούτρα των πραγματικά αδικημένων, ίσως κάτι να σε παρακινούσε να πεις "δόξα τω θεώ, καλά είμαστε, πώς μπορώ να βοηθήσω παρακαλώ". Οχι μετά, πριν...
Αυτό βέβαια συνεπάγεται ένα "όλοι μαζί". Σημαίνει βλέπω πρόβλημα, μιλάω. Κι ας γίνει μπάχαλο. Τολμάει όμως κανείς? Μόνο κατήχηση ή/και εθελοτυφλία. Αυτό κι αν είναι εθισμός... στη βολή μας! "Μου χαλάτε τη ζαχαρένια μου με το πρόβλημά σας, παρακαλώ απομακρύνεστε λιγάκι, μερσί"!
Οσο δεν καταλαβαίνουμε ότι κι ο τελευταίος άνθρωπος να υποφέρει, χάνουμε όλοι μας, όσο καθόμστε σπιτάκι μας όλο και πιο αποστειρωμένοι και βολεμένοι, όσο δεν ερχόμαστε σε επαφή με τους όποιους χρήστες-στον-προθάλαμο πριν την κατρακύλα (Είμαι πρεζόνι, τολμάς να με πάρεις στη δουλειά, να καθαρίσω? Με πήρες πριν να γίνω? Θα με πάρεις άμα ξεγίνω?) δεν προχωράμε. Οσο δεν σκεφτόμαστε πως κάθε πράξη μας διαπλάθει αν μη τι αλλο τα παιδιά μας, δεν προχωράμε. Πώς θα μαζεψεις το 16-χρονο όταν την βρει την άκρη? Με kinder-έκπληξη?
Τώρα είναι το θέμα. Τι έκανες σήμερα για τη "μηδενική ζήτηση"? Για τους άλλους και για σένα? Τι διπλός καφές - εφημερίδα με πολλά εντόσθια - τσιγάρο σε περιμένει το πρωΐνό της Κυριακής σου?
Σόρρυ για το σεντόνι - καλή σας νύχτα, όνειρα γλυκά...
Ξυπναω για τουαλεττα & βλεπω σεντονια,αφηστε τα για το μορνινγκ,γκουντναητ.
What may be the last post of the night...and definitely off topic, but, here goes:
re: paragrafos's content of her most personal post today
I've been - and still am - deeply preoccupied with, and even troubled by, the impossibility (the weakness, others might say) to forgive one's parent. It has been a major part of my life - and I don't think I'm an exception.
What is the (multiple?) meaning of forgiveness?
Just wondering.
Διάβασα μερικά σχόλια – δεν γίνεται όλα. Και πιστεύω ότι ιδίως σ’ αυτό το θέμα, πολλοί μιλούν out of their hat (ό,τι τους κατέβει).
(α) Ένα σημείο είναι η διάδοση των ναρκωτικών εφόσον αποποινικοποιηθεί η χρήση τους. Η Παράγραφος μίλησε για ορδές από βαποράκια έξω από σχολεία. Να καταλάβουμε ότι τα λεφτά βρίσκονται στη διακίνηση και τα βαποράκια είναι ο τελευταίος κρίκος της. Εφόσον ο ναρκομανής θα παίρνει τη δόση νόμιμα (προσοχή: όχι ελεύθερα) ποιος ο λόγος να κάνει το βαποράκι; Και γιατί ο έμπορος να διαφημίζει εμπόρευμα σε αγοραστές που δεν θα τους το πουλάει ο ίδιος;
(β) Ειπώθηκε ότι είναι καλό να πουλιούνται τα ‘ελαφρά’ με συνταγή γιατρού. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Τη φούντα την καπνίζει ο άλλος όπως πίνει το ουίσκι. Για να ψιλοζαλιστεί. Όσο θα δικαιούνταν συνταγή γιατρού για ουίσκι, άλλο τόσο και για το μαύρο. Οι ιατρικοί λόγοι να κάνει κάποιος μαύρο (π.χ. πόνοι, κατάθλιψη κτλ.) είναι διαφορετικό πράγμα. Εδώ μιλάμε για χρήση... έτσι, για πλάκα. Χωρίς βαθύτερο λόγο.
(γ) Λέγεται ότι στη Σκανδιναβία το μαύρο είναι ελεύθερο. Λάθος! Στη Σουηδία οι αστυνομικοί είναι ***κάπως*** ανεκτικοί, στη Δανία κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο σε μια συνοικία της Κοπεγχάγης, ενώ Νορβηγία και Φινλανδία, ουαί κι αλίμονο αν σε πιάσουν. Τα μόνα μέρη όπου το μαύρο είναι πραγματικά ελεύθερο στην Ευρώπη, είναι η Ολλανδία, η συνοικία Κριστιάνε της Κοπεγχάγης και η Πορτογαλία (στην τελευταία μόλις τα τελευταία 3 χρόνια).
Και μια ερώτηση, αν γνωρίζει κανένας. Εφόσον στην Ολλανδία και στην Κριστιάνε το μαύρο κυκλοφορεί νόμιμα εδώ και χρόνια, σε κάποιο σημείο της διαδρομής του από το Αφγανιστάν, το Μαρόκο, την Καλαμάτα κοκ, μετατρέπεται σε νόμιμο. Πάει να πει, τουλάχιστον δύο κράτη της Ε.Ε. συναλλάσσονταν με παράνομους χασισέμπορους και νομιμοποιούσαν, με εσωτερικές διαδικασίες, το προϊόν τους. Πού στο διάολο γινόταν και γίνεται ακόμα αυτό;
Στα αγγλικά (όπως και στις περισσότερες λατινογενείς γλώσσες), η λέξη forgive μάλλον έχει την έννοια «σου τη χαρίζω». Υπάρχει και το excuse, που έχει επίσης την έννοια «σε απαλλάσσω» (της κατηγορίας), αλλά και «δικαιολογώ». Δηλ. εγώ κρίνω κι εγώ αποφασίζω, τι θα κάνω μαζί σου.
Στα ελληνικά το «συγχωρώ» και όλες οι αντίστοιχες λέξεις εμπεριέχουν το «συν». Συγχωρώ (μπορώ να συν-υπάρχω μαζί σου), συγγνώμη (εκ του συγγιγνώσκω), με το συμπάθιο (συμπάσχω).
Το να συγχωρούμε λοιπόν, έχει ως προϋπόθεση να μπορούμε να συνυπάρχουμε, να συγγιγνώσκουμε, να συμπάσχουμε και τελικά σε παράφραση να συμπαθούμε τον άλλον.
Το προηγούμενο σχόλιο απαντά στον open vistas, αλλά δεν είναι και άσχετο με το θέμα. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε και με τους ναρκομανείς και με τους ξενέρωτους.
Όσο για το ελεύθερο μαύρο στην Ολλανδία, σ’ ένα ντοκιμαντέρ ανέφερε ο Ολλανδός ιδιοκτήτης ενός τέτοιου café το παράδοξο: «Από πού διάολο υποτίθεται, ότι προμηθευόμαστε εμείς τη φούντα, εφόσον η εμπορία απαγορεύεται;»
Καλημέρα!
Nα προσθέσω και την Ελβετία, όπου υπάρχει μερική απελευθέρωση - τόσο χαλαρή που μοιάζει ολική.
Βλέπω ότι τα περισσότερα αρνητικά στην απελευθέρωση σχόλια, επηρεάζονται από μη ορθολογικές κατάστάσεις - από τον μπαμπούλα που δημιούργησε η κοινωνική προκατάληψη.
Ο ίδιος μπαμπούλας φταίει για τις αντιδράσεις των περιοίκων στην δημιουργία κοινότητας αποτοξίνωσης στην γειτονιά τους. Εκεί πρωτιά έχει η Θεσσαλονίκη που δεν θέλει ούτε θεραπευμένους ναρκομανείς ούτε θεραπευμένους ψυχοπαθείς μέσα στην πόλη.
Τελικά η προκατάληψη κατά των ναρκωτικών έχει ριζώσει βαθιά - προς μεγάλην χαράν των παραγωγών και των εμπόρων...
Διαβάζοντας πολλά απο τα posts βλέπω οτι οι περισσότεροι για να 'περάσουμε καλά' έχουμε την ανάγκη να 'φτιαχτούμε' είτε με το απλό τσιγάρο , είτε με το ποτό , είτε με κάποια ουσία τέλος πάντων που 'διευρύνει' τους 'ορίζοντες΄ ..
Αν πιάσετε και αναλύσετε τις λέξεις μέσα στα εισαγωγικά ' ' τότε η απαντήσεις γύρω απο το θέμα είναι δωσμένες !
Πόσο έτοιμοι είμαστε για κάτι τέτοιο ?
Nikos Dimou said...
σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσιμιας Οργάνωσης Υγείας για τις εθιστικές ουσίες το κάπνισμα προκαλεί παγκόσμια το 8,8% των θανάτων, το αλκοόλ 3,2% και τα απαγορευμένα ναρκωτικά (illicit drugs)το 0,4%. Βλέπετε λοιπόν πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία που θεωρεί αλκοόλ και τσιγάρο ως μαγκιά... και απαγορεύει (Harry) τα λιγότερο επιβλαβή...
(Aναλυτικά ΕΔΩ)
1:36 μμ
ΕΛΕΟΣ!
Σας ξεφεύγουν αυτά, ή το κάνετε εσκεμμένα’; Ώστε αθώα και (λιγότερο) επιβλαβή τα ναρκωτικά. Αν ξέρατε και να διαβάζετε, καλά θα ήταν. Το γράψιμο δεν αρκεί, χρειάζεται και νους. Πετάτε μία πεπονόφλουδα, και έτσι νομίζετε ότι περνάτε για προοδευτικός και καμαρώνετε. Γεράσατε πριν την ώρα σας, ότι είχατε να πείτε το είπατε. Αυτά τα θέματα αφήστε τα καλύτερα να τα διαχειριστούν άλλοι (σαν το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, και ας του θεωρείτε εσείς biased) ΚΑΙ σε άλλους που έχουν και τις γνώσεις και τον νου να τα σκεφτούνε. Και ξανά… έλεος…
««Τελικά η προκατάληψη κατά των ναρκωτικών έχει ριζώσει βαθιά - προς μεγάλην χαράν των παραγωγών και των εμπόρων...»»
Μπορείτε και εδώ να γίνεται πιο σαφείς’; Συγνώμη που επαναλαμβάνομε, αλλά αυτός δεν είναι τρόπος συζήτησης. Δόθηκαν τόσα και τόσα και επιχειρήματα για το λάθος μιας απόφασης υπέρ της απελευθέρωσης, και το μόνο που έχετε να πείτε είναι «είσαι biased» ή «έχεις προκατάληψη.» Έχετε μήπως κάνει εσείς καμιά «επιστημονική» έρευνα και δεν το γνωρίζομε’; Δεν έχετε παιδία και έτσι δεν μπορείτε να κρίνετε την αγωνία του γονιού να μην μπλέξει στα ναρκωτικά. Έως τώρα του λέγαμε να μην μιλά με ξένους, τώρα τι θα του λέμε’; Να μην περνά έξω από περίπτερα’; Εάν αυτό εννοείτε προκατάληψη, τότε έχω να πω «ζήτω η προκατάληψη.» Σας μίσθωσε μήπως η μαφία των περιπτερούχων’;
««Nαι αλλά κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα ελέγχαμε και ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση. Να μην επιτρέπουμε τα υπερκέρδη της απαγόρευσης και την νοθεία που σκοτώνει...»»
Έχετε καμιά πρόταση στο νου σας πως θα γίνει αυτός ο έλεγχος «ως προς την ποιότητα και ως προς την χρήση»‘; Και να μιλήσετε για τις ελληνικές συνθήκες, και όχι για Ολλανδία ή Ελβετία.
««Όμως οι άνθρωποι αυτοί, σχετικά εύποροι, δεν παρουσίαζαν κανένα από τα συμπτώματα των πρεζάκηδων. Έφτασα στο συμπέρασμα πως δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της και η οικονομική δυσκολία του προσπορισμού της. Γι αυτό και κατέληξα υπέρ της απελευθέρωσης»»
««δεν είναι η πρέζα που εξαθλιώνει, αλλά η ανάγκη της»» Δηλαδή’; Όλοι οι επιστήμονες που λένε ότι δημιουργείτε βλάβη στον οργανισμό, χειρότερο από το κάπνισμα και αλκοόλ, και είδη από τα πρώτα τσιγαριλίκια επέρχεται η εξάρτηση, λένε ψέματα, έχουν προκαταλήψεις και είναι “biased”‘; Η δικιά έρευνα περιορίζετε σε αυτό το περιστατικό’;
Και οι ληστείες γίνονται έτσι και αλλιώς. Ας το επιτρέψομε. Στο πνεύμα του «λιμπεριτάριαν», ο κάθε ένας με την ελευθερία του. Είναι ανόμοια και άσχετη συσχέτιση?
Εάν έχετε κάτι να πείτε, κάτι σαν λύση, παρακαλώ να το πείτε στα αρμόδια επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια, και όχι να πετάτε πεπονόφλουδες σε ιστοσελίδες. Εδώ η όλη συζήτηση δεν σας κάνει προοδευτικό, ούτε έχετε λόγους να καμαρώνετε. Εκεί θα λάβετε και τις σωστές απαντήσεις, όχι εδώ. Εδώ, αυτές τις σελίδες τις διαβάζουν κατά το πλείστον νεαρά παιδιά. «Μαμά, μαμά, το χασίσι κάνει καλό, το λέει και ο Νίκος Δήμου.»
Είναι πολύ περίεργο να διαβάζει κανείς επιχειρήματα του τύπου "τι θα γίνει αν...." για να δικαιολογηθεί η απόλυτη αποτυχία - οι νόμοι περί ναρκωτικών.
Ας κάνουμε μερικούς υπολογισμούς -όλους εκ μνήμης. Για 5% του παγκόσμιου πληθυσμού 15-64 ετών μιλάει το World Drug Report. Στην Ελλάδα μιλάμε για περίπου 6000000 ανθρώπους μεταξύ 15-64, και το 5% είναι 300000. Είναι πολύ; Ωραία, ας το κόψουμε στο 1/3: 100000. Σημερινός πληθυσμός στις φυλακές -περίπου 11000 (στα μέσα της δεκαετίας του 90, ήταν 3-4000).
100000 άνθρωποι στις φυλακές δεν υπήρχαν ούτε στις πλέον μαύρες στιγμές της ελληνικής ιστορίας. Αν τους κλείναμε, θα είχαμε υψηλότερο ποσοστό φυλακισμένων από τις ΗΠΑ ή την Ρωσία. (Φαντάζομαι, όταν μιλάμε για ποινικοποίηση, θέλουμε να εφαρμόζονται και οι νόμοι: αλλιώς μιλάμε για άδεια σκιάχτρα, που θα μπορούσαν εύκολα και φθηνά να αντικατασταθούν με μία διαφημιστική εκστρατεία.)Θα επιβαρύναμε φορολογικά τους εαυτούς μας λιγότερο τότε; Θα κάναμε την δουλειά μας σαν γονείς καλύτερα, μέσα σε αυτή την κοινωνία-στρατόπεδο συγκέντρωσης;
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος έλεγχος στα ναρκωτικά. Η ηρωϊνη, η κοκαϊνη, το ecstasy είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ επικίνδυνες ουσίες, και δεν πρέπει να ξεχνούμε το κακό που προκαλεί η ζήτηση στις χώρες παραγωγής (βία, διαφθορά, κτλ.). Θα έβλεπα ευνοϊκά την βαριά φορολογία τους, και τον περιορισμό την διανομής - όχι όμως και την καταγραφή των αγοραστών, γιατί αποτελεί φακέλωμα του lifestyle. Είναι πιο λογικό για μια κοινωνία να περιορίσει το κακό που προκαλούν τα ναρκωτικά (θανάτους, βλάβες στην υγεία, AIDS, κτλ.),-π.χ., με κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες στους χρήστες-, παρά να ποινικοποιήσει την χρήση τους. (Σε όσους ανησυχούν για τα εγκλήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, θυμίζω ότι οι κλοπές, η σωματική βία εντός ή εκτός της οικογένειας κτλ. είναι ΗΔΗ παράνομες.).
"Εάν έχετε κάτι να πείτε, κάτι σαν λύση, παρακαλώ να το πείτε στα αρμόδια επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια, και όχι να πετάτε πεπονόφλουδες σε ιστοσελίδες..."
Ήρθανε, πρωί-πρωί, και οι λογοκριτές...
Δεν έχετε παιδία και έτσι δεν μπορείτε να κρίνετε την αγωνία του γονιού να μην μπλέξει στα ναρκωτικά. Έως τώρα του λέγαμε να μην μιλά με ξένους, τώρα τι θα του λέμε’
μπορούμε να κρίνουμε την άγνοια του γονιού όμως
behind_the_words said...
Το γράψιμο δεν αρκεί, χρειάζεται και νους. Πετάτε μία πεπονόφλουδα, και έτσι νομίζετε ότι περνάτε για προοδευτικός
Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO! Η οποία σε μελέτη για την εθιστικότητα των ουσιών βάζει το τσιγάρο και το αλκόολ μαζί με την ηρωίνη και πάνω από την κοκαΐνη. Το χασίς δεν το θεωρεί καν εθιστικό (ούτε βλαβερό).
Άνθρωποι σαν εσάς είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των εμπόρων και των διεφθαρμένων συμμάχων τους (μπάτσων, δικαστών, δικηγόρων).
This post has been removed by the author.
“”Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO!””
Σας απάντησαν σε αυτό τόσοι και τόσοι, αλλά το μόνο που είπατε ήταν ότι οι έχουν προκαταλήψεις. Δεν συγκρίνονται τα νούμερα, διότι το μεν αλκοόλ και καπνός είναι ελεύθερο και μακροχρόνιο, το δε χασίσι και η κοκαΐνη (and others) απαγορευμένη. Αυτό αναφέρει και η WHO, αλλά εσείς επιμένετε να το παραβλέπετε. Εάν απελευθερωθεί η χρήση των ναρκωτικών, τα ποσοστά θανάτων θα σημειώσουν κατακόρυφη άνοδο και θα περάσουν όλα τα υπόλοιπα σε αριθμούς. Τάδε έφη η WHO, παρακαλώ να διαβάσετε προσεκτικά το άρθρο που παραθέσατε.
... Γενικό σχόλιο για τα όσα ειπώνονται...
Εδω παράνομα είναι τα ναρκωτικά και είμαστε τόσο 'μαστουρομένοι' και 'αποχαυνωμένοι' .... φαντάσου να τα απελευθερώσουν κιόλας...
Όποιος ανοίγει μια συζήτηση για τα εθνικά θάματα είναι προδότης, για την οικονομία και το ασφαλιστικό τον παραιτούν, για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.
Ας σιωπήσουμε για όλα, ας κρύψουμε τα κοινωνικά μας περιττώματα κάτω από το χαλί. Πρώτοι στα ναρκωτικά, πρώτοι στο κάπνισμα, πρώτοι στο αλκκόλ, τελευταίοι στο διάλογο. Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής, σε μια κοινωνία ανορθολογιστική, που τους διδάσκει το φόβο, το μίσος και απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας.
Καλημέρα σε όλους.
Ειπώνονται και ιδώνονται πράματα και θάματα.
axilleas said "Πρώτοι στα ναρκωτικά, πρώτοι στο κάπνισμα, πρώτοι στο αλκκόλ, τελευταίοι στο διάλογο. Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής, σε μια κοινωνία ανορθολογιστική, που τους διδάσκει το φόβο, το μίσος και απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας."
Συμφωνώ με axilleas. Η νομιμοποίηση/απελευθέρωση έχει σχέση με το επίπεδο κοινωνικής ειλικρίνειας. Αυτή η ειλικρίνεια έφερε την ανεκτικότητα και την αποποινικοποίηση για τα μαλακά στις χώρες που αναφέρθηκαν. Με τα τρέχοντα ποσοστά κατανάλωσης που υπάρχουν στην Ελλάδα η εξέλιξη θα είναι η ίδια. Αναπόφευκτα. Νομίζω όμως ότι οι νέοι άνθρωποι έχουν ήδη αποφασίσει...
Yannis H said...
Διάβασα μερικά σχόλια – δεν γίνεται όλα. Και πιστεύω ότι ιδίως σ’ αυτό το θέμα, πολλοί μιλούν out of their hat (ό,τι τους κατέβει).
(α) Ένα σημείο είναι η διάδοση των ναρκωτικών εφόσον αποποινικοποιηθεί η χρήση τους. Η Παράγραφος μίλησε για ορδές από βαποράκια έξω από σχολεία.
-----------------------------
Κύριε Γιάννη, δεν είπα κάτι τέτοιο. (Άλλωστε, τα σχόλιά μου είναι αρκετά, πολλά συμπληρωματικά και άλλα διευκρινιστικά).
Είπα πως άλλο είναι η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών κι άλλο η απελευθέρωση.
Η αποποινικοποίηση, σε συνδυασμό (ειπα και νωρίτερα) με την ύπαρξη ειδικών χώρων στους οποίους με κρατική μεριμνα θα μπορούν οι χρήστες να εκτονώνουν τα στερητικά τους δίχως να κινδυνεύει η αξιοπρέπει και η ζωή τους, η αποποινικοποίηση λοιπόν είναι το πρώτο δραστικό βήμα που θα πληξει τους εμπόρους και τη διάδοση, αφού οι χρήστες δεν θα έχουν λόγο να "σπρώχνουν".
Η απελευθέρωση, έτσι στο ξαφνικό και χωρίς προγραμματισμό, των ναρκωτικών, σκεπτόμενη ως μάνα (και δασκάλα φοιτητών), με τρομάζει.
Βέβαια στο μυαλό μου δεν έχω την Ομόνοια αλλα την Αγλαντζιά Λευκωσίας όπου ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών έχουν εγκαταλείψει το σχολείο και είναι στην πρέζα για τα καλά.
Στη "Φαρμακολογία" του Goth πάντως , που αποτελούσε το σύγγραμμα αναφοράς σε κάποιες Ιατρικές και Φαρμακευτικές σχολές στη δεκαετία του ενενήντα αναφέρεται πως οι βλάβες δεν προέρχονται από την ηρωίνη αυτή καθαυτή , αλλά από την παρεντερική χορήγησή της και από τις ουσίες με τις οποίες νοθεύεται αυτή.
Η ηρωίνη, και τα υπόλοιπα ναρκωτικά, είναι ουσίες με μικρό κόστος παραγωγής. Στον τελικό καταναλωτή-εθισμένο χρήστη φτάνει σε τιμές εκατονταπλάσιες. Η μεγάλη αυτή προστιθέμενη αξία οφείλεται στην απαγορευτική πολιτική.
Όσοι πολεμούν τις αντιαπαγορευτικές λύσεις, εκούσια ή ακούσια, ευθύνονται:
1. για τη νοθεία των ουσιών αυτών και επομένως για τους θανάτους από υπερβολική δόση
2. για τον εξαναγκασμό των χρηστών στη χρήση πρόχειρων μέσων για παρεντερική χορήγηση των ουσιών , άρα για την πρόκληση ασθενειών
3. για την υψηλή τιμή των ουσιών, άρα για την εγκληματικότητα που συνοδεύει την προσπάθεια εύρεσης της "δόσης"
και 4. Για τον πλουτισμό των ΄μεγαλεμπόρων.
Έχει σκεφτεί κανείς τι γίνονται τα τεράστια ποσά που αποφέρει το εμπόριο των ουσιών; Προφανώς με κάποιο τρόπο μετατρέπονται σε νόμιμες επενδύσεις, χρηματιστήρια, funds, off shore εταιρείες κλπ.
Ακούγεται το επιχείρημα ότι η αντιαπαγορευτική πολιτική σε χώρες όπως η Ολλανδία έχει αποτύχει, διότι δεν εξαφάνισε το πρόβλημα. Αστεία πράγματα. Το πρόβλημα δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που για κάποιους λόγους θα εθίζονται. Το ζητούμενο είναι να μην τους οδηγεί η ίδια η πολιτεία με τους νόμους της στην εξαθλίωση, το έγκλημα, την αρώστεια και το θάνατο.
Όσο για το πόσο επιτυχημένη είναι η απαγορευτική πολιτική , το βλέπουμε κάθε μέρα δίπλα μας.
«Όποιος ανοίγει μια συζήτηση για τα εθνικά θάματα είναι προδότης, για την οικονομία και το ασφαλιστικό τον παραιτούν, για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.
Ας σιωπήσουμε για όλα, ας κρύψουμε τα κοινωνικά μας περιττώματα κάτω από το χαλί. Πρώτοι στα ναρκωτικά, πρώτοι στο κάπνισμα, πρώτοι στο αλκκόλ, τελευταίοι στο διάλογο. Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής, σε μια κοινωνία ανορθολογιστική, που τους διδάσκει το φόβο, το μίσος και απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας.
Καλημέρα σε όλους.»
Λάθος κάνετε κύριε Αχιλλέα. Καμία αντίρρηση για συζήτηση, αρκεί να γίνεται με επιχειρήματα και όχι τύπου «τα ναρκωτικά είναι τα λιγότερα βλαβερά» ενώ μια ματιά γύρο σου αποδεικνύει το αντίθετο. Και όταν φέρνεις αντεπιχειρήματα, «είσαι biased» είναι η μόνιμη ανταπάντηση. «για τα ναρακωτικά είναι σύμμαχος των περιπτερούχων και άλλων δαιμονίων.» Αυτό το παρέθεσα στο εξίσου ηλίθιο επιχείρημα ότι η μαφία επέβαλε την απαγόρευση των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά ήταν πάντα στο περιθώριο της κοινωνίας, όλον των κοινωνιών ανά την ιστορία της ανθρωπότητας, και πάντα μεταξύ ανέχειας και απαγόρευσης. Δεν είναι κάτι το καινούργιο. Στην σύγχρονη κοινωνία υπάρχει ανάγκη για νομοθετική ρύθμιση επειδή και ο τρόπος παραγωγής, διακίνησης και διανομής άλλαξε και δεν είναι αυτός που είναι στα βουνά της Ταϊλάνδης ή στην ζούγκλα του Αμαζονίου. Εάν η χρήση περιοριζόταν στα λιγοστά άτομα του μεσαίωνα, τότες ουδεμία αντίρρηση για την απελευθέρωση, καρφί δεν θα μου καιγόταν τη γίνεται στην Αραβία. Ο κίνδυνος όμως να γίνει μία μάστιγα στην κοινωνία μας είναι μεγάλος. Ξέρω, γράφω κοινωνία και τη βρίσκετε με το «φασιστικό» μου λεξιλόγιο. Αυτή είναι η δικιά σας μαστούρα. «Όσοι ανησυχούν για τα παιδιά τους, ας ανησυχούν περισσότερο που τα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία της σιωπής» Εγώ ανησυχώ για τα παιδιά μου και στον αγώνα μου εναντίων των ναρκωτικών τα ενημερώνω πλήρες. «που τους διδάσκει το φόβο» φόβος από τα ναρκωτικά’; Πιο το κακό σε αυτό’; «απωθεώνει τον φασισμό της άγνοιας» για ποια άγνοια μιλάτε’; Τα ναρκωτικά είναι το ίδιο με ένα ποτήρι κρασάκι’; Έχετε δει μακροχρόνιο χρήστη ναρκωτικών, ότι δεν μπορεί να αρθρώσει μία πρόταση σωστή, να κάνει ένα μεροκάματο’; Ενώ δεν έχω δει το ίδιο σε έναν καπνιστή ή αλκοολικό. Δεν θέλω όμως να αθωώσω το κάπνισμα ή το αλκοόλ, αλλά το ένα δεν συγκρίνετε με το άλλο.
Ασχετως το τι θα γίνει με την απελευθέρωση ή όχι των ναρκωτικών δέν έχει τόση σημασία.
Αλλωστε το ποτό είναι ελέυθερο (τα συμπτώματα του αλκοολικού είναι ίδια σχεδόν με του ναρκομανή)και δεν έχουμε γίνει όλοι αλκοολικοί.
Πολύ απλοική η θέση να λέμε ότι θα κάνει κακό μια πιθανή απελευθέρωση.
Καλό θα κάνει μάλλον γιατί απλά θα φτηνήνει το πράγμα και δεν θα χρειάζεται αυτός που το έχει ανάγκη να κλέβει ή να ζητιανεύει ή δεν ξέρω και εγώ τί άλλο μπορεί να κάνει για να εξασφαλίσει την δόση του.
Την δικιά μου την θέση την έγραψα πριν μερικές μέρες στο Blog του Επίκαιρου (αν δενκάνω λάθος, ας με διορθώσει), ο οποίος είχε ένα παρόμοιο θέμα.
Λέω δώστε όραμα σε αυτούς που φάνηκαν αδύναμοι, νόημα στην ζωή των νέων που ξεκινάνε τώρα τον αγώνα τους για επιβίωση. Να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις να είναι ευχάριστη η ζωή και όχι ένα πρόβλημα για αυτούς. Οι αδύναμοι θα λυγίσουν και θα θελήσουν κάτι για να ξεχαστούν. Οτιδήποτε.
Μόνο η δική τους θέληση θα κάνει την διαφορά. Κανείς & τίποτα άλλο νομίζω.
Για την απελευθέρωση των εθιστικών ουσιών και την ελεύθερη επιλογή στο "επικινδύνως και ανεγκεφάλως - τονίζει ο ίδιος- ζην" (την οποία, ξαναλώ, την έχω αντιδιαστείλει από νωρίς προς την αποποινικοποίηση κλπ) και ο Νίκος Μουζέλης (ΤΟ ΒΗΜΑ, 13-04-1997) έχει τις αντιρρήσεις του:
---------------
"(...) Το πρόβλημα όμως σήμερα είναι ότι ελεύθερη επιλογή δεν υπάρχει όχι λόγω «εξουσιαστικού κομφορμισμού», αλλά λόγω εμπορικοποίησης των πάντων.
Το ανήλικο ή ενήλικο άτομο που καπνίζει ή παίρνει ναρκωτικά δεν έχει ουσιαστική επιλογή γιατί οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να αναπτύξουν στους νέους και στους ηλικιωμένους μια εναλλακτική προοπτική είναι ασήμαντες μπρος στις δυνάμεις που ελέγχουν την πολιτισμική παραγωγή της κοινωνίας μας.
Για να επανέλθω στο αγγλικό παράδειγμα, τι πιθανότητες επιρροής έχει μια αντικαπνιστική οργάνωση όπως το ASH, όταν έχει αντίπαλο τη Philip Morris; Πώς είναι δυνατόν η πρώτη να περάσει το μήνυμά της στο κοινό όταν δεν έχει αρκετούς πόρους να πληρώσει το νοίκι και το τηλέφωνό της και όταν οι αντίπαλοί της όχι μόνο έχουν απεριόριστους πόρους αλλά και ελέγχουν σε ένα μεγάλο βαθμό τα μέσα μαζικής επικοινωνίας; Υπ' αυτές τις συνθήκες δεν είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για ελεύθερη επιλογή μεταξύ «καπνιστικού» και «μη καπνιστικού» τρόπου ζωής", κοκ (...)
Αυτό είχα κατα νου όταν έλεγα πιο πριν πως η "απελευθέρωση" των ναρκωτικών θα προσβάλει το "αδύναμο" καταναλωτικό της κοινό, δηλαδή τους εφήβους και φοιτητές οι οποίοι δυνητικά συνιστούν την προσφορότερη και πλέον ανίσχυση ομάδα "καταναλωτών" της κουλτούρας των ψυχοδραστικών ουσιών.
Δείτε τις ιστοσελίδες της αντικαπνιστικής εκστρατείας στο Βέλγιο.
Αν προσμετρήσετε όλες τις εξαρτήσεις (ουσίες, παίγνια, οινόπνευμα, κάπνισμα, αιρέσεις, εργασιομανία) ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ανθρώπινου γένους είμαστε εξαρτημένοι. Το θέμα είναι πως ο εξαρτημένος από την κάνναβη ή το οινόπνευμα είναι κοινωνικά απορριπτέος ενώ ο εξαρτημένος από το διαδίκτυο ή από την Χρυσοπηγή είναι σεβάσμιος πολίτης.
Στο πλευρό του ΝΔ βρίσκονται και άτομα που έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι.
--------------------------
Μόνη λύση η νομιμοποίηση των ναρκωτικών
ΕDWARD ΕLLISON
΄Οταν επτά ηγετικά μέλη της αντιπολίτευσης των Συντηρητικών της Βρετανίας παραδέχονται δημοσίως πως έχουν καπνίσει ινδική κάνναβη, και όταν, τόσο η αστυνομία όσο και ο κόσμος, διακατέχονται από βαθύ σκεπτικισμό ως προς την θέση των Τόριδων για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, η σκληρή, αλλά κατά τη γνώμη μου μη ρεαλιστική, πολιτική για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα η κ. Άν Γουίντεκομπ, μοιάζει να είναι εκ των προτέρων αναποτελεσματική.
Εγώ είμαι ένας πρώην αξιωματικός της αστυνομίας με ειδικότητα την καταπολέμηση των ναρκωτικών, και με 30 χρόνια πείρα, και αν και διαφωνώ κατάφωρα με τη θέση που ανέπτυξε η βουλευτής των Συντηρητικών κ. Γουίντεκομπ, πιστεύω πως χρήζει εντούτοις συγχαρητηρίων η ίδια.
Και αυτό επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε πλέον με μία πολιτικό που έχει κατορθώσει να κάνει τον κόσμο να σταματήσει, να ακούσει, και να σκεφθεί για την μάστιγα των ναρκωτικών, για τα εγκλήματα που κάνουν ναρκομανείς προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τη δόση τους, για τους θανάτους από ναρκωτικά, και για τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν από αυτό το εμπόριο οι εγκληματίες επαγγελματίες του θανάτου.
Εγώ προσωπικά απεχθάνομαι την χρήση ναρκωτικών και τα εγκλήματα που προκαλούνται από αυτή τη χρήση. Αλλά προσωπική άποψή μου είναι πως η βίαιη και απάνθρωπη απλότητα της απόλυτης ποινικοποίησης των ναρκωτικών, δηλαδή η «μηδενική ανοχή» - πείτε το όπως θέλετε- ποτέ δεν θα αποφέρει καρπούς στον αγώνα για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών.
Έχω περάσει αμέτρητα χρόνια της ζωής μου πολεμώντας το εμπόριο ναρκωτικών στο αεροδρόμιο του Χίθροου και στους δρόμους του Λονδίνου, και η άμεση πείρα που έχω στα θέματα καταπολέμησης των ναρκωτικών μου έχει διδάξει και με έχει πείσει πως η νομιμοποίηση, και όχι η απαγόρευσή τους, είναι η μόνη λύση στο θέμα που έχει πιθανότητες να αποδειχθεί αποτελεσματική.
Μπορεί να μη συμφωνείτε μαζί μου, κι εγώ το σέβομαι αυτό φυσικά.
Θα έπρεπε όμως τουλάχιστον να το συζητήσουμε το θέμα αυτό- για χάρη των παιδιών μας.
Ο Εdward Εllison είναι πρώην επικεφαλής του τμήματος καταπολέμησης ναρκωτικών της Σκότλαντ Γιάρντ
ΤΑ ΝΕΑ , 14-10-2000 , Σελ.: N08
Κωδικός άρθρου: A16869N083
Να 'σαι καλά Τάκη Αλεβαντή για το σχόλιο. Όσο διαβάζω σχόλια τύπου paragrafos ή behind_the_words τόσο περισσότερο εξοργίζομαι. Επειδή όμως είναι ενδεικτικά μιας νοοτροπίας της πλειοψηφίας αναφέρω παρακάτω τις λανθασμένες προϋποθέσεις τους:
@behind_the_words:
Τα ναρκωτικά δεν είναι στο περιθώριο της κοινωνίας. Είναι πια καθημερινή πρακτική με τη μορφή ηρεμιστικών, αντικαταθλιπτικών κ.τ.ό.
Και βέβαια υπάρχουν αλκοολικοί που δεν μπορούν να αρθρώσουν μια λέξη. Ζείτε στον πλανήτη γη;
@paragrafos:
Μιλήσατε για ανίσχυρους φοιτητές δηλαδή ουσιαστικά υποβιβάσατε το λαμπρότερο κομμάτι μιας κοινωνίας που είναι απαλλαγμένο κατά μεγάλο μέρος από κοινωνικές συμβάσεις και ταμπού. Όχι κυρία μου οι φοιτητές δεν είναι ανίσχυροι. Μας κρίνουν και ενίοτε μας περιφρονούν!
Ο κύριος Τάκης έθεσε το ζήτημα των πολλαπλών εξαρτήσεων, μάλλον των πολλαπλών επιλογών.
Υπάρχουν επιλογές στη ζωή που προκαλούν αβάσταχτο πονο και στο υποκείνο που νομίζει ότι "επιλέγει" (σε ποιο βαθμό άραγε συνιστά "επιλογή" η χρήση ηρωίνης από ένα δεκαεξάχρονο παιδι;) και στους οικείους του και την κοινωνία.
Το περασμένο καλοκαίρι, ήταν κυριακή πρωί, ξυπνήσαμε από φωνές και ουρλιαχτά. Δυο (εξαρτημένα) παιδιά επιτέθηκαν, εκατό μέτρα απο την εκκλησία, σε μια γριούλα που πήγαινε προφανός ν΄ ακούσει την... "εξάρτησή" της, τη λειτουργία.
Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.
Αυτά βεβαια τα ξέρει ο εκλεκτός κύριος Τάκης, καλύτερα από εμενα.
Επίσης, για να πάει καποιος μέσος πιστός (δε μιλάμε για τους ακραίους φανατικούς) στην εκκλησία του ή στο τζαμί του ή στη συναγωγή του, δηλαδή για να ικανοποιήσει την πνεύματική του εξάρτησή, μάλλον δεν θα χρειαστεί να στρατοκαρτερέσει περαστικούς και να τους σπασει στο ξύλο για πέντε ευρώ...
Καλή μου Paragrafos, οι αλκοολικοί ίσως δεν εκδηλώνουν ακραίες συμπεριφορές, μήπως γιατί δεν χρειάζεται να πουλήσουν τη "μάνα" τους για να προμηθευτούν το ποτό τους???
Λέω μήπως??
@paragrafos:
Τι κάνετε εσείς για αυτά τα εξαρτημένα παιδιά που επιτέθηκαν στη γριούλα; Τους προτείνετε εκκλησιαστική λειτουργία; Δεν θα πάρουν!
««@behind_the_words:
Τα ναρκωτικά δεν είναι στο περιθώριο της κοινωνίας. Είναι πια καθημερινή πρακτική με τη μορφή ηρεμιστικών, αντικαταθλιπτικών κ.τ.ό.»»
Τέλος πάντων. Εγώ παραιτούμε. Συνεχίστε εσείς τον αγώνα σας για την επιφώτιση του λαού ότι τα ναρκωτικά είναι τα λιγότερα βλαβερά και οι θάνατοι από τσιγάρα είναι πολλαπλάσια. (Λέτε να μην το ήξερε ο νεαρός αποθανών πίσω από το θάμνο ή στο γιαπί’; Απορία δικία μου.) Και ένα λάθος που ειπώθηκε προηγουμένως. Η νοθεία είναι που σώζει, το γνήσιο όπιο σκοτώνει. Και ρπιν το ξεχάσω, να σας πω ότι κάνετε λάθος. Μη συγκρίνετε τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά με τα ναρκωτικά. Το ένα γιατρεύει, το άλλο σκοτώνει. Εδώ παίζεται βέβαια με τις λέξεις, αλλά σαν παιδία που είσαστε όλα τα παίρνετε επιπόλαια και ελαφρά.
@ exposure
"Μιλήσατε για ανίσχυρους φοιτητές δηλαδή ουσιαστικά υποβιβάσατε το λαμπρότερο κομμάτι μιας κοινωνίας που είναι απαλλαγμένο κατά μεγάλο μέρος από κοινωνικές συμβάσεις και ταμπού. Όχι κυρία μου οι φοιτητές δεν είναι ανίσχυροι. Μας κρίνουν και ενίοτε μας περιφρονούν!"
-----------------------------
Απέφυγα μέχρι τώρα να σας μιλήσω, επειδή το μπλογκ δεν είναι φόρουμ και κυρίως σεβόμενη τον οικοδεσπότη ο οποίος χτες σας έβαλε στη θέση σας και τον ευχαριστώ θερμά.
Αλλά εσείς το βιολί σας: επιμένετε να χρησιμοποιείτε ύφος επιθετικό. Δικαίωμά σας!
Επιμένετε επίσης να διαβάζετε άλλα και να καταλαβαινετε αυτα που νομίζετε ότι εννοούμε. Κι αυτό είναι δικαίωμά σας!
Όπως είναι επισης διακαίωμά σας να παίρνετε στα καλά του καθουμένου μια λέξ ή μια αποσπασματική φράση από ένα κείμενό μου, να την ερμηνεύετε κατά το δοκούν και παντελώς αυθαίρετα να την συμπληρώνετε με ένα δικό σας πανωσέντονο με σκοπό, εν τελει, να θριαμβεύσετε παραβιάζοντας ανοιχτες θύρες! Δικαίωμά σας, φυσικά!
Ό,τι συνέβη με το μανιφέστο σας: "Όχι κυρία μου οι φοιτητές δεν είναι ανίσχυροι. Μας κρίνουν και ενίοτε μας περιφρονούν!"
Και ποιος είπε ότι δεν έχουν κρίση; Και ποιος είπε ότι δεν μας κρινουν; Και ποιος είπε ότι κάποτε δεν μας περιφρονούν και καλά μας κανουν; Εσείς! Εσείτε τα είπατε, έσεις τα χρεωσατε σε μένα κι εσείς διαφωνήσαμε με... εμενα, δηλαδή με ... εσάς!
Δικαίωμά σας!
behind_the_words said...
Μη συγκρίνετε τα ηρεμιστικά και τα αντικαταθλιπτικά με τα ναρκωτικά. Το ένα γιατρεύει, το άλλο σκοτώνει.
Μπες στο blog μου και δες το τελευταίο θέμα που είναι σχετικό πάνω σε αυτό που λες και τα λέμε άλλη φορά...
@behind the words: εσείς παίζετε με τις λέξεις, αγνοείτε ιατρικά πορίσματα, π.χ. την όμοια δράση καταθλιπτικών και κανναβοειδών και κυρίως αγνοείτε την κοινωνία. Μιλάτε ιμπρεσιονιστικά κύριε κατά τις προτροπές του στομαχιού σας!
This post has been removed by the author.
behind_the_words said
Η νοθεία είναι που σώζει, το γνήσιο όπιο σκοτώνει.
Μήπως θα έπρεπε να αλλάξετε το nickname σε playing_with_the_words;
Η λήψη ασυνήθιστα μεγάλης δόσης σκοτώνει. Και αυτό οφείλεται στα διαφορετικά ποσοστά νοθείας από δόση σε δόση.
««Αλλωστε το ποτό είναι ελέυθερο (τα συμπτώματα του αλκοολικού είναι ίδια σχεδόν με του ναρκομανή)και δεν έχουμε γίνει όλοι αλκοολικοί.»»
Τα συμπτώματα ενός αλκοολικού και ενός ναρκομανή μπορεί να είναι όμοια, όχι όμως τα ποσοστά των αλκοολικών και των λοιπόν πότων από την μια και των ναρκομανών από την άλλη. Όλοι οι ναρκομανείς θα καταντήσουν σαν τους αλκοολικούς, και σε πάρα πολύ σ΄νυτομο χρονικό διάστημα, όχι όμως όλοι οι πότες.
Η ελληνική μάζα (=κοινή γνώμη αποτελούμενη από τα χαμηλά κοινωνικά, οικονομικά, μορφωτικά στρώματα και καθοδηγούμενη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης) δεν έχει την νοημοσύνη να αποδεχτεί απελευθέρωση των ναρκωτικών. Θέλει να αισθάνεται politically correct ακόμη κι αν δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό. Και ούτε ποτέ θα βρει τη νοημοσύνη να αποδεχτεί.
paragrafos said...
Το περασμένο καλοκαίρι, ήταν κυριακή πρωί, ξυπνήσαμε από φωνές και ουρλιαχτά. Δυο (εξαρτημένα) παιδιά επιτέθηκαν, εκατό μέτρα απο την εκκλησία, σε μια γριούλα που πήγαινε προφανός ν΄ ακούσει την... "εξάρτησή" της, τη λειτουργία.
Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.
Καλή μου Paragrafos, ανάφέρθηκα σε αυτό το κομμάτι του σχολίου σου που συγκρίνεις δύο εξαρτήσεις, και απλά παραθέτω οτι ο λόγος που ίσως δεν μοιάζουν είναι γιατί η μια από τις δύο δεν χρειάζεται καθόλου το χρήμα.
Οπως επίσης και όλων των υπόλοιπων ειδών οι εξαρτήσεις έχουν διαφορετική σχέση από το χρήμα και αυτό κάνει πολλές φορές και την διαφορά. Όλοι ασχολούμαστε περισσότερο με την λιγότερο διαδεδομένη απλά γιατί η σχέση της με το χρήμα είναι μεγαλύτερη.
Το Blog σου το είδα και Θα ήθελα να τα πούμε στο θέμα του αλκοολισμού κάποια στιγμή (όχι απο εδώ. Αρκετή κατάχρηση έκανα) γιατί θα με ενδιέφερε πολύ η θέση σου.
behind_the_words said... "Όλοι οι ναρκομανείς θα καταντήσουν σαν τους αλκοολικούς, και σε πάρα πολύ σ΄νυτομο χρονικό διάστημα, όχι όμως όλοι οι πότες."
Λάθος.Υπάρχουν πολλοί, μα πάρα πολλοί που κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών πολλά χρόνια προφανώς σε ελεγχόμενες ποσότητες και είναι μια χαρά. Νομίζω θα καταλαβαίνεται ότι πολλοί ποπ σταρ, ηθοποιοί και άλλοι διάσημοι κάνουν χρήση κόκας κλπ και από τι βλέπεται δεν μοιάζουν σαν αλκοολικοί.Αρκετοί έχουν περάσει τα 60.
@behind_the_words said:
"Όλοι οι επιστήμονες που λένε ότι δημιουργείτε βλάβη..."
"Η δικιά έρευνα περιορίζετε..."
"Συγνώμη που επαναλαμβάνομε"
"το ένα δεν συγκρίνετε με το άλλο"
"Εγώ παραιτούμε"
"παίζεται βέβαια με τις λέξεις, αλλά σαν παιδία που είσαστε"
Αυτό με το "ε" και το "αι" επίτηδες το κάνετε;
Θυμάμαι ένα καθηγητή που μας έλεγε: "πριν μάθετε να διαβάζετε πίσω από τις λέξεις, πρέπει να μάθετε να διαβάζετε τις ίδιες τις λέξεις"...
Επειδή όπως είπατε μας διαβάζουν και παιδιά...
Με αγάπη,
andy
Δεν πρόκειται για μανιφέστο paragrafos... Μανιφέστα γράφετε εσείς κατά συρροή και μάλιστα χωρίς να είστε to the point.
Debby said...
Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.
Καλή μου Paragrafos, ανάφέρθηκα σε αυτό το κομμάτι του σχολίου σου που συγκρίνεις δύο εξαρτήσεις, και απλά παραθέτω οτι ο λόγος που ίσως δεν μοιάζουν είναι γιατί η μια από τις δύο δεν χρειάζεται καθόλου το χρήμα.
Οπως επίσης και όλων των υπόλοιπων ειδών οι εξαρτήσεις έχουν διαφορετική σχέση από το χρήμα και αυτό κάνει πολλές φορές και την διαφορά. Όλοι ασχολούμαστε περισσότερο με την λιγότερο διαδεδομένη απλά γιατί η σχέση της με το χρήμα είναι μεγαλύτερη.
Το Blog σου το είδα και Θα ήθελα να τα πούμε στο θέμα του αλκοολισμού κάποια στιγμή (όχι απο εδώ. Αρκετή κατάχρηση έκανα) γιατί θα με ενδιέφερε πολύ η θέση σου.
"
---------------------------
Έχετε απολύτως δίκαιο! Ο αλκοολικός δεν χρειάζεται να κακοποιήσει κάποιον επειδή βρίσκει το ναρκωτικό του εύκολα και φτηνά.
Εγώ βέβαια, ορμώμενη από παδικά τραύματα είχα στο μυαλό τα βίαια ξεσπάσματα καποιων αλκοολικών στα παδιά και τις γυναίκες τους.
Πράγματι, έχετε δίκιο. Πρόκειται για δυο διαφορετικές περιπτώσεις.
Όσο για τον αλκοολικό πατέρα μου, μη διστασετε να ρωτήσετε ό,τι θέλετε. Αλλωστε, πέρασε καιρό από τότε που τα έκρυβα και από το ίδιο μου τον εαυτό. Κι εδώ μεσα έχω περιγράψει αρκετά αυτές μου τις φριχτες εμπειρίες μου.
Το ειπα και στην αρχή και το ξαναλέω:
Τίποτε χειρότερο από ένα πατέρα αλκοολικό!!!
Δεν ξέρω πώς είναι με ένα πατέρα ηρωινομανή.
Χτες παρέθεσα τη συνέντευξη ενος εξαρτημένου από ηρωίνη. Επαναλαμβάνω:
Οποιος επιθυμεί να νιώσει τι σημαίνει η (υπο)κουλτούρα των ψυχοδραστικών ουσιών, από πρώτο χέρι, δεν έχει παρά να διαβάσει την "εξομολόγηση ενός πρώην ναρκομανούς" από τα Νέα.
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16672&m=R22&aa=1
Άλλες απόψεις, ίδια ορθογραφικά λάθη. Δυστυχώς andy, και γω το ίδιο πρόβλημα έχω. Ποτέ δεν τα πήγα καλά στην ορθογραφία Σωστή η παρατήρηση. θα φροντίσω να το διορθώσω.
Λίγα στοιχεία και σκέψεις.
Η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική (1920-1933) έδωσε ένα καλό παράδειγμα ότι η απαγόρευση της χρήσης μιας ουσίας (αλκοόλ) με μεγάλη ιστορία συνύπαρξης στην ανθρώπινη καθημερινότητα, έφερε αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδωκόμενα. Χιλιάδες αμερικάνοι έχασαν τη ζωή τους από χρήση αλκοολούχων παρασκευασμάτων αμφιβόλου και παράνομης προελεύσεως με συνθήκες παραγωγής και πρώτες ύλες, στην καλύτερη περίπτωση, ύποπτες.
Η χρήση του οπίου έχει ιστορία τουλάχιστον από το 5.000 π.Χ. (Σουμέριοι) και φτάνει ως τις μέρες μας.
Η χρήση είναι απλωμένη σε πολλούς λαούς και δεν αποτελεί το ίδιον μιας περιορισμένης μερίδας του παγκόσμιου πληθυσμού. Για αιώνες η χρήση ουσιών τόσο οπιοειδών όσο και κανναβινοειδών ήταν ενσωματωμένες με τέτοιο τρόπο που η κατάχρησή τους και η υπερβολική εξάπλωσή τους να αποτρέπεται.
Το 1914 η θέσπιση του νόμου Harrison στις Η.Π.Α. ξεκινάει την ποινικοποίηση των οπιοειδών επαναλαμβάνοντας το ίδιο πείραμα με τα αλκοολούχα παρασκευάσματα.
Για τα κανναβινοειδή έχουμε και πάλι μια μακραίωνη ιστορία χρήσης έως το 1937 που απαγορεύονται.
Η πολιτική της απαγόρευσης εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες με αποτελέσματα όπως:
Μια μερίδα του πληθυσμού στις χώρες αυτές, που θα εθεωρείτο, ενδεχομένως εκκεντρική ή ιδιόρυθμη, τώρα φυλακίζεται και χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνη για την κοινωνία.
Η κυκλοφορία νοθευμένων προϊόντων στην αγορά με αποτέλεσμα έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό νεκρών από την χρήση τους.
Περιττό να πούμε ότι για λόγους καθαρής επιστημονικής συνέπειας, οι άνθρωποι που είναι θύματα της μαύρης αγοράς δεν αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα της δράσης των οπιοειδών στον ανθρώπινο οργανισμό, αφού τα παράνομα δηλητήρια που χρησιμοποιούν περιέχουν πολλές προσμίξεις άκρως βλαβερές για τον άνθρωπο που κάνει ενδοφλέβια χρήση αυτών (ταλκ, άχνη ζάχαρη, κ.λ.π.).
Ο στιγματισμός ατόμων της κοινωνίας με το χαρακτηρισμό του εγκληματία ή του βαρέως πάσχοντος με αποτέλεσμα η επανένταξη τέτοιων ατόμων να είναι εξαιρετικά δύσκολη λόγω, όχι μόνο των σωματικών συμπτωμάτων που έπονται της διακοπής της χρήσης, αλλά και του χρόνου που θα χρειαστεί για την εξάλειψη του κοινωνικού στίγματος.
Το οικονομικό κόστος είναι βαρύ, αφού από τη μια καθίστανται μη παραγωγικά πολλά άτομα της κοινωνίας κι από την άλλη απαιτούνται μεγάλες δαπάνες για τη συντήρηση του σωφρονιστικού μηχανισμού.
Μια άκρως κερδοφόρα μαύρη αγορά τα κέρδη της οποίας ξεπερνούν τον προϋπολογισμό πολλών χωρών της γης.
Από την άλλη μεριά:
Είναι άξιο προσοχής το ερώτημα για το αν οι σημερινές συνθήκες και νοοτροπίες που πρωτοστατούν στην νεολαία μπορούν να συγκριθούν με εκείνες παλαιότερων εποχών, έτσι ώστε να εγγυηθούμε τη μείωση της χρήσης στην περίπτωση της επαναφοράς των συγκεκριμένων ψυχοτρόπων ουσιών σε νόμιμη χρήση.
Νόμιμες ουσίες, όπως η βενζίνη, χρησιμοποιήθηκαν από εφήβους με σκοπό την εύκολη έκσταση και γενικότερα την αναζήτηση του διαφορετικού και του γενικότερου πειραματισμού.
Όπως φαίνεται από τις στατιστικές μελέτες, οι ουσίες νόμιμης κυκλφορίας δεν είναι λιγότερο επικίνδυνες για την υγεία.
Το σύμβολο της εποχής είναι το "εύκολα και γρήγορα" κι αυτό ισχύει και για την ευχαρίστηση. Το μόνο κίνητρο άραγε για την είσοδο ενός νέου στο χώρο των απαγορευμένων ουσιών είναι η "γλυκειά παρανομία" και η αντίδραση ή μήπως η ανάγκη εκείνης της έκστασης της οποίας κανένας κόπος δεν προηγείται.
Μήπως ένα επικίνδυνο "ναρκωτικό" είναι η τάση για εύκολη ευχαρίστηση και αποποίηση ατομικής ευθύνης;
Η παραφιλολογία της εκ του μακρόθεν "φιλανθρωπίας" των σχολικών εκθέσεων πλήττεται σοβαρά όταν κάποιος έρθει σε επαφή με άτομα που χρησιμοποιούν αυτές τις ουσίες και έχουν να προβάλλουν μια "ναρκω-κουλτούρα" με τρόπο πεισματικό και άκαμπτο.
Κάποτε ρώτησα σε κάποιον:
"Γιατί χρησιμοποιείς ηρωίνη;"
και είπε;
"το σύστημα είναι σάπιο"
ξαναρωτάω:
"είναι λόγος αυτό για να σαπίσεις τον εαυτό σου;"
Δεν απάντησε...
Το ζήτημα είναι μεγάλο και ήδη εκκμεταλεύθηκα μεγάλο χώρο στο blog λέγοντας ελάχιστα από αυτά που θα ήθελα για μια τέτοια απάντηση.
Καλημέρα σε όλους.
@Debby
Αγαπητή μου Debby, κατά λαβαίνω πολύ καλά την αγωνία της κοπέλας και την εξάρτησή της από το φάρμακο που της έδωσε ο «γιατρός» της. Τέτοια εξάρτηση ακριβώς ένοιωσα και εγώ κάποτε όταν ήμουν σε παρόμοια περίπτωση της. Για αυτό και ξέρω εκ των έσω ότι το ναρκωτικό δεν συγκρίνεται με τίποτα με τα άλλα συμβατικά ναρκωτικά όπως το τσιγάρο. Εγώ είχαν την δύναμη να σταματήσω το «φάρμακο» μου την τέταρτη μέρα, μόλις κατάλαβα κάποια εξάρτηση, και δεν υπέπεσα στον πειρασμό επειδή ήταν Παρασκευή βράδυ και τα φαρμακεία μόνον με συνταγή τα έδιναν. Πόσοι άλλοι όμως είχαν αυτή την δύναμη΄; Και τι θα γινόταν αν κάθε «περίπτερο» μπορούσε να μου το χορηγήσει΄ και εγώ συνέχιζα; Απελευθ΄ρωση γαρ…
Φιντείας...Finteias καλό το παράδειγμα με τη βενζίνη που αποδεικνύει ότι αν το σώμα/πνεύμα θέλει μπορεί να βρει διάφορα... μανιτάρια παντού. Το ερώτημα είναι πόσο ακόμη διάφορες παιδαγωγικές φιλοδοξίες μας μπορούν να αναχαιτίσουν αυτή την έκρηξη της πληροφόρησης όπου με μια απλή αναζήτηση στο Google βρίσκει το παιδί όλες τις πληροφορίες και τις πηγές και μάλιστα με φωτογραφίες...
Ακόμα και σε αυτή εδώ τη συζήτηση γράφηκαν -με ειλικρίνεια βέβαια- πράγματα άκρως ακατάλληλα για ένα παιδί, πάντα στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης... Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε πρότυπα κοκαϊνομανείς/ηρωινομανείς pop stars για να πορευτούμε σε αυτή τη ζωή. Όπως και δεν μπορούμε να έχουμε πρότυπο τον ράπερ που σκοτώνει ή ληστεύει. Να κάτσουμε να δούμε τις ανάγκες της κοινωνίας μας, ποιες ουσίες μπορούν να ενταχθούν ή όχι και με ποιο τρόπο. Για το καλό των παιδιών.
This post has been removed by the author.
Κύριε Φιντεία, όπως πάντα είστε εξαίρετος!
Με αγάπη
Παράγραφος
@ exposure
Θα σας συμπληρώσω επικεντρώνοντας και πάλι στα πρότυπα και στα σύμβολα ζωής και κουλτούρας.
Μέσα στον κυκεώνα των πληροφορικών ψάχνει κάποιος αυτό που θέλει και που ορέγεται.
This post has been removed by the author.
@ paragrafos
Αγαπητή φίλη την καλημέρα μου.
Εμείς θα τα ξαναπούμε στα "σπίτια" μας.
Καλό απόγευμα σε όλους σας - συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των... επιθετικών αντιφρονούντων, γιατί ξέρουμε ότι στο βάθος τής ψυχής τους σκέφτονται και νοιάζονται τα εξαρτημένα παιδάκια.
Με αγάπη
Παράγραφος
Ενώ αν ακουμπούσαμε, οι άνθρωποι, το χέρι στον ώμο του συνανθρώπου μας, τα πράγματα μπορεί να ήταν (ή και να γίνουν διαφορετικά).
Μα που χρόνος για τέτοια.
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
@ paragrafos
Κι όμως την πρώτη φορά τα καταφέρατε πολύ καλά.
Κάτι θα ξεχάσατε. Δείτε ξανά την εικόνα που σας έστειλα, αν την έχετε ακόμα.
Καλό απόγευμα.
Το "Κ" βρίσκεται δίπλα στο "Λ" στο πληκτρολόγιο.
Μερικά λαθάκια γίνονται.
Πώς θα ήτανε άραγε η τέχνη και ο κόσμος δίχως τα ναρκωτικά;
-Θα ασχολούταν κανείς με τη beatnik generation;
-Θα είχαν γράψει οι Beatles το “Lucy In The Sky With Diamonds;
-Θα βλέπαμε ποτέ το Trainspotting και το Requiem For A Dream;
-Θα ήταν διάσημοι οι Kate Moss και ο Pete Doherty;
-Θα ζούσαν σήμερα ο Ian Curtis και ο Curt Cobain;
-Θα είχε κόψει το πουλί του ο Vincent van Gogh;
Δεν το νομίζω
Αποποινικοποιήστε-νομιμοποήστε τα ναρκωτικά τώρα – και μαζί με αυτά και το Absinthe
Ναρκωτικα: Θυμαμαι, οταν ημουνα στο Γυμνασιο, μας ειχανε στειλει να παρακολουθησουμε ενα σεμιναριο σχετικα με την μαστιγα των ναρκωτικων. Στην περιπτωση μου ισως να βοηθησε το σεμιναριο, ισωs να βοηθησε η οικογενεια, ισως παλι και να βοηθησε το οτι δεν ημουν επιρρεπης, ως εφηβος, σε κακες παρεες και πειρασμους ή πειραματα με χημικες ( recreational ) ουσιες.
η μονη λυση ειναι το να γνωριζεις τον εχθρο σου... να διαβαζεις και να μαθαινεις οχι μονο τα καλα αλλα και τα κακα των ναρκωτικων. Αυτες τις μερες διαβαζω ενα βιβλιο, Cocaine by Dominic Streatfeild.
ενα πολυ "ομορφο" αποσπασμα θα βρειτε στο βλογ μου.
Το πρόβλημα μας θεωρώ ο'τι είναι το πως θα περιοριστεί η χρήση οποιασδήποτε ουσίας που προκαλεί εξάρτηση και όχι το πώς θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την "αδικία" έναντι των μη νομιμοποιημένων ναρκωτικών ουσιών.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του OECD η Έλλαδα είναι πρώτη σε κατανάλωση (ανά μονάδα πληθυσμού) καπνού μεταξύ 30 χωρών του δυτικού κόσμου. Η ελεύθερη προσφορά καπνού, τα πάμπολα κανάλια διανομής, η φθηνή του τιμή, το αναποτελεσματικό νομοθετικό πλαίσιο και γενική αδιαφορία απο τη πλευρά της Ελληνικής πολιτείας έχουν οδηγήσει σε ακόμα μια θλιβερή πρωτιά.
Μήπως πρέπει πρώτα να αναζητήσουμε τρόπους αντιμετώπισης των υπαρχόντων (και συγγενών) προβλημάτων μας; Και αφού πειραματιστούμε και βρούμε μια αποτελεσματική φόρμουλα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε και για τα "αδικημένα".
YΓ. H cannadis δεν είναι αθώα. Είναι λιγότερο εθιστική απο το tobbaco αλλά πολύ περισσότερο τοξική. Επιπλέον η συχνή και εντατική χρήση της συνδέεται με παράνοια και σχιζοφρενικά επεισόδια:
The smoke actually contains higher concentrations of carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) than tobacco smoke. Cannabis smokers generally inhale more smoke for longer depositing more than 4 times as much tar on their lungs as cigarette smokers.
A common side-effect, usually for first time or early users, is anxiety, panic, paranoia and feelings of impending doom. However these effects disappear within hours. Reassurance and a supportive environment help.
There are also anecdotal reports of long-term users 'turning a corner' in their cannabis use, where they can no longer enjoy the experience as cannabis triggers paranoia and anxiety attacks.
In a recent study, between 10%-15% of people who smoked cannabis reported "paranoid" or "confused" feelings as a disadvantage of smoking cannabis. (2) And over 27% reported "anxiety" as a regular or occasional effect. Around 30% gave "negative experiences" as their reason for permanently quitting cannabis.
There is a lot of misinformation presented about cannabis and schizophrenia. There is general agreement that heavy cannabis use can precipate schizophrenic episodes in those with the disorder but there is no evidence that it can cause the underlying psychotic disorder. Heavy cannabis users can exhibit long-lasting toxic psychosis involving delusions and hallucinations that can be incorrectly and dangerously - diagnosed as a schizophrenic illness. (4)
If you have mental health problems, taking a drug - any drug - excessively is going to make your problems worse.
πηγές:
1. MARIJUANA and MEDICINE: Assessing The Science Base, pg 111
2. Les Iversen,
Department of Pharmacology, University of Oxford.
3. Cohen DA, Kaal, Hendrien L, "Irrelevance Of Drug Policy: Patterns and careers of experienced cannabis use in populations of Amsterdam, San Francisco, and Bremen" pg 75
4. ibid, pg 84
5. House Of Lords Select Committee on Science & Technology "Cannabis - The Scientific & Medical Evidence", 4th Nov 1998, pg 12, 4.1-4
Εδώ παρουσιάζεται το ενδιαφέρον πρόβλημα:
Όλοι είμαστε εναντίον των ναρκωτικών (κοινότοπο).
Όλοι θέλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά.
Και διαφωνούμε ριζικά στο πως.
Οι δύο ακραίες θέσεις: Οι μεν θέλουν περισσότερη καταστολή οι δε απόλυτη απελευθέρωση.
Υπάρχουν και μερικές ενδιάμεσες αποψεις.
Φοβάμαι όμως πως η συζήτηση δεν θα καταλήξει ποτέ, όσα επιχειρήματα κι αν ακουστούν.
Διότι η απόφαση, για την μία πλευρά, δεν είναι θέμα επιχειρημάτων - αλλά θέμα προσωπικότητας.
Ο "καταστολείς" (να τους ονομάσω έτσι) είναι a priori ξεκαθαρισμένοι ότι μόνο με απαγορεύσεις θα επιτυχει κανείς την μείωση της χρήσης (για απάλειψη δεν συζητάμε).
Είναι οι τύποι law and order (νόμου και τάξης) που παθαίνουν αλλεργία στην ιδέα της ελευθερίας.
Εκνευρίονται ακόμα και με τον ελεύθερο διάλογο.
Το ότι η καταστολή έχει παταγωδώς αποτύχει και στην ποτοαπαγόρευση και στα ναρκωτικά, δεν τους συγκινεί καθόλου.
Θέλουν περισσότερη.
Εριξα μια γρήγορη ματια στα σχόλια και στο κείμενο του Νικου. Ας αφήσουμε έξω την ελευθερία του ατόμου στο δικαίωνα να δημιουργει ένα κόσμο ψευδεσθήσεων.
Μια απλή ερώτηση έχω μόνο: Οποιος θέλει να βρει ουσίες, βρίσκει? Και αφου όποιος θέλει βρίσκει, όποτε θέλει, όπου θέλει, ακόμα και τουρίστας να είναι σε μια ξένη πολη, γιατί η πολιτεία δινει αξία σε πρέζες σκόνης?
Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω τον τρόπο που οι κοινωνίες αντιμετωπιζουν αυτό το θέμα. Να δεχτω οτι υπάρχουν πολλά παρα-συμφέροντα, αλλά με ποιον τρόπο τα συμφέροντα ανακατεύονται με αυτά αυτών που τελικά παίρνουν και τις αποφασεις, στο συγκεκριμένο θέμα ,δεν μπορώ να καταλάβω
Η σημερινή αντιμετώπιση δεν παράγει μόνο αρρώστους, πράγμα που στην καπιταλιστικη εποχή of ours δεν είναι κατανάγκη κάκό, αλλά νεκρώνει ολοκληρωτικα το άτομο-ασθενη, αφου τελικά δεν του επιτρέπει ουτε να παραξει ουτέ να συμμετάσχει με οποιαδήποτε τρόπο στο κοινώνικο σύνολο.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και ναρκωτικά (αυτό είναι θέσφατο!).H άρση της απαγόρευσης δε θα αυξήσει τον αριθμό των χρηστών - και πιθανότατα δε θα τον μειώσει. Τουλάχιστον όμως θα ελαφρύνει και θα επιταχύνει το αργοκίνητο δικαστικό σώμα της Ελλάδας, το οποίο είναι αναγκασμένο να ασχολείται καθημερινά με χιλιάδες ανόητες υποθέσεις περί ναρκωτικών και να στέλνει στη φυλακή χιλιάδες ακίνδυνους μικροαπατεώνες (επιβάρυνση και του σωφρονιστικού συστήματος).
Αυτό σημαίνει ταχύτερη και δικαιότερη απονομή δικαιοσύνης αλλά και λιγότεροι φόροι για τους πολίτες
H απαγορευτική πολιτική έχει δύο διαστάσεις: Την ποινικοποίηση της χρήσης και την ποινικοποίηση της εμπορίας. Ας τα διαχωρίσουμε κατ αρχήν, γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα.
Η ποινικοποίηση της χρήσης είναι κατά την άποψή μου ανήθικη. Γιατί οδηγεί στη φυλακή , για σωφρονισμό(;), αθώους ανθρώπους. Καταστρέφει ζωές ανθρώπων που δεν βλάπτουν κανένα άλλο παρά μόνο τον εαυτό τους. Το νομικό σύστημα εκδικείται κάποιους για μια προσωπική επιλογή.Δημιουργεί ανθρώπους κατεστραμένους , με μοναδική επιλογή την παραβατικότητα. Έτσι δημιουργεί στα μάτια των αφελών και το μύθο του επικίνδυνου τοξικομανή. Το σύστημα αυτό είναι αυτοτροφοδοτούμενο.
Η ποινικοποίηση της εμπορίας ηθικά φαίνεται δίκαιη. Τελικά όμως αυτό που συζητούμε είναι αν καταλήγει να εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκε.Την προστασία των ανθρώπων από τον εθισμό.
Κατά τη γνώμη μου όμως δεν έχει στόχο. Ας μου εξηγήσει κάποιος ποιος είναι ο στόχος. Να μην υπάρχουν στην "πιάτσα" διαθέσιμες ουσίες , ώστε να μην βρίσκει ο εθισμένος τη δόση του και να απεξαρτηθεί; Αυτό είναι ιδεολογικό κατασκεύασμα. Μήπως ο μ
ηχανισμός καταστολής, και ο μηχανισμός διακίνησης χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να υπάρξουν; Μήπως κάπου οι δύο μηχανισμοί επικοινωνούν;
Στο τελευταίο μου σχόλιο (το διέγραψα) ήθελα να επαναλάβω το "καλο απόγευμα" και βγήκε... κακό απόγευμα.
Τόσα προσωπικά μου πράγματα έχω πει εδώ μέσα και δεν ένιωσα ποτέ μου άβολα.
Μόλις είδα όμως αυτό το δαιμονισμένο κάπα, έγινα κατακόκκινη!
Την κατανόησή σας!!!
@apousia
"...Η εξάρτηση όμως από τη δουλειά,τους φίλους,τα ακριβά αυτοκίνητα,τα ρούχα και άλλα που αναφέρετε,δεν σκότωσε ποτέ κανέναν,δεν οδήγησε κανέναν στον απόλυτο αυτοεξευτελισμό και στην απεμπόληση της όποιας του αξιοπρέπειας.
"
Κι όμως, νομίζω ότι δεν είναι έτσι...
Και με δανεικά τη βγάζουμε για ένα αυτοκίνητο, και προσβολές προϊσταμένων και συναδέλφων καταπίνουμε για να μη χάσουμε το μεροκάματο, και φακελάκι δίνουμε στο γιατρό, αν και ξέρουμε ότι είναι αθλιότητα, και - αν δεν πεθαίνουμε βιολογικά - πεθαίνουμε συνεχώς σαν προσωπικότητες. Χιλιάδες μικροί θάνατοι τριγύρω κάθε μέρα. Δεν είναι ασήμαντοι...
Για να είμαι εικρινής, δεν συμβαίνει σε μένα (τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα), αλλά εγώ κυκλοφορώ σ' όλη μου τη ζωή μ' ένα σπαθί έξω το θηκάρι - και φροντίζω να το δείχνω.
Αλλά το βλέπω γύρω μου, χίλιες δυο μικρές εξαρτήσεις... Αλλιώς: χίλιοι δυο φόβοι.
Μετά από τόσα χρόνια, ακόμα με εκπλήσσει να βλέπω ότι στους περισσότερους ανθρώπους, η κινητήρια δύναμη είναι ο φόβος. Τι φοβούνται; Χιλιάδες πράγματα. Δεν το καταλαβαίνω. Νομίζω ότι, φοβάται κανείς όταν δεν ξέρει ποιός είναι, που πάει και γιατί. Αλλά, παρ' όλ' αυτά, με πληγώνει να το βλέπω γύρω μου (κι άλλοτε με εξοργίζει)....
Φοβόμαστε. Και παίρνουμε οτιδήποτε (από μοδάτα ρούχα μέχρι ουσίες) για να το ξεχνάμε.
Πολύ σωστά Στάθης, αλλά η σημαντικότερη διάσταση της σημερινής κατάστασης είναι αυτή του χρήστη γιατί στο τέλος αναγκάζεται να πουλήσει τη μάνα του όπως είπε ένας φίλος ποιο πάνω.
Οσο αφορα της διασταση της εμπορίας, σε ρωτώ γιατι δεν βρέθηκε κανείς στο δρόμο να μου πουλήσει ασπιρίνες???
Γιατί να μην υπήρχε έστω μια ελεγχόμενη προμήθεια μέσω φαρμακείων ίσως καποιο ατομικό φακέλωμα.
Ξαναλέω πριν αρχισουμε να συζητάμε το θέμα του εθισμού, γιατι δεν συζητάμε για το οικονομικό που είναι το ίδιο σημαντικό και νομίζω πολύ πιο απλό. Θα είχαμε 16 χρονες πορνες των 15€ αν δεν είχαν δώσει κάποιοι αξία σε "ασπιρίνες"?
λοιπουν λέξεις απο το ποστ. ορθογραφικά λαθη κλπ ελπίζω να βγαίνει νοημα,
μα να μην μπορούμε να κάνουμε ένα εντιτ (@#@$)
palios_kokkinos έχεις δίκιο για την οικονομική διάσταση. Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα του behind_the_words. Λέει πως δεν εθίστηκε σε κάποιο φάρμακο γιατί δεν του το δίναν χωρίς συνταγή στα φαρμακεία. Επειδή το θέμα το γνωρ'ιζω πολύ καλά, έχω να πω πως και εκεί η απαγόρευση έχει κάνει το θαύμα της. Με δέκα δεκαπέντε ευρουλίνια, κάποιοι γιατροί σου συνταγογραφούν ότι ζητήσεις. Η απαγόρευση έβαλε μεσάζοντες οι οποίοι κάτι βγάζουν, δημιουργησε δηλαδή εμπόριο συνταγών. Δεν κάνω σύγκριση, είναι δύο άσχετα θέματα, αλλά είναι χαρακτηριστικό το πώς μια υπαρκτή επιθυμία ΄κάποιων ανθρώπων, όταν της απαγορεύεται να εκφραστεί, διοχετεύεται σε παράπλευρα κανάλια.
Υ.Γ. έχουν ένα προϊόν. Κοστίζει 3 ευώ το γραμμάριο. Το απαγορεύουν κάποιοι ηθικολόγοι ιδεαλιστές. Το προϊόν δεκαπλασιάζει την τιμή του.
Δημιουργείται αγορά. Χρήματα αλλάζουν χέρια. Κάποιοι ζουν , βγάζουν μεροκάματο κυνηγώντας τους "κακούς", οι περισσότεροι μάλιστα με ήσυχη συνείδηση,they are doing the right thing. Τώρα το πρόσεξα- the right το σωστό, είναι και το δεξιό στα αμερικάνικα.
Όλοι είναι χαρούμενοι, εκτός από τα θύματα. Αλλά κάθε ανάπτυξη έχει θύματα, σωστά;
Ευτυχως ο μπλογκερ συγκρατηθηκε απεναντι στην κακοηθεια των ανανδρων που βαζουν μπροστα τα παιδια για να στηριξουν τα απαγορευτικα τους. Ειναι σχολειο...νευρων το μπλογκ. Ως προς το θεμα,ισως η υπερβολικη καταστολη να εντασσεται στο πνευμα τηςε διασημης " δημιουργικης καταστροφης ". Καταδιωκεται κοκα & ασπρη,αλλα ο νους τεχνας κατεργαζεται για...homemade ουσιες που μπορει να ειναι πιο επιβλαβεις,μπορει να βγουν ομως πιο ηπιες & χωρις εθισμο. Μπορει να δωσει λυση...η ιδιωτικη πρωτοβουλια.
Σωστά αλλά γι αυτό ανέφερα πριν οτι δεν δημιουργεί θύματα, τα σκοτώνει. Πόσα μπορουσε να έχει κερδίσει μια κοινωνια απο εναν σιτεμένο 70 χρονο και πόσα απο μια 25χρονη φωτοβολίδα?
Η αστυνομικοι δεν θα μένανε άνεργοι, θα κάνανε κατι σημαντικότιρο απο το να γδύνουν υπόπτους(αλλο εγκλημα αλλά είμαι οφτοπικ)
Και οκ τα χρήματα να αλλάζουν χέρια. Και μια παραοικονομία μπορεί να έχει οφέλη. Για μια παραοικονομία βασιμένη πάνω στη σκόνη όμως δεν μπορώ να δω και πολλά επιχειρήματα που να δικαιολογούν την συντήρηση της.
Δεν υπάρχει θέμα της Κυριακής (όχι των Τριανταφυλλόπουλου-Αναστασιάδη, εδώ, του Δήμου); Το βαρέθηκα αυτό. Ο,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε. Ήδη από το πρωί, προσπαθεί ο ένας να πείσει τον άλλον και δεν είναι αυτό το νόημα του blog.
@ palioskokkinos:
"Και οκ τα χρήματα να αλλάζουν χέρια. Και μια παραοικονομία μπορεί να έχει οφέλη. Για μια παραοικονομία βασιμένη πάνω στη σκόνη όμως δεν μπορώ να δω και πολλά επιχειρήματα που να δικαιολογούν την συντήρηση της."
Αυτό είπα κι εγώ. Ή έστω άφησα να εννοηθεί.
"Η αστυνομικοι δεν θα μένανε άνεργοι, θα κάνανε κατι σημαντικότιρο απο το να γδύνουν υπόπτους(αλλο εγκλημα αλλά είμαι οφτοπικ)"
Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Είναι και θεμα κοινωνικής καταξίωσης, αποδοχής κλπ. Και ίσως να μη φταίει μόνο η φύλαξη των "επωνύμων" για την έλλειψη τάξης που ζει ο μέσος πολίτης, αν σκεφτείς πως έχουμε την πιο κατασταλτική πολιτική για τα ναρκωτικά στην Ευρώπη.
Ειναι καλο θεμα για 2ημερο,πρεπει να μεινει,μπορει για 300αρι,ολες οι αποψεις εχουν τη βαρυτητα τους...
@heinz 4.06μ.μ.
Δεν διαφωνούμε.
Παραλείψατε όμως την τελευταία φράση του χθεσινού σχολίου μου.
Νομίζω,άφηνα σαφώς να εννοηθεί,πως επιβάλλεται η απεξάρτησή μας,ΚΑΙ από τις εξαρτήσεις που αναφέρατε...
Πάντως,οι θάνατοι από τα παραπάνω,(αυτοκίνητα,ρούχα,ηλεκτρονικά)είναι ''θάνατοι''.
Οι άλλοι,είναι θάνατοι.
Και,θα συμφωνήσετε πιστεύω,πως έστω κι αν κάποιος εξαρτημένος από αυτό που του επιβάλλει το lifestyle,αναγκαστεί να αγοράσει το ''αντικείμενο του πόθου του'' με δανεικά,σίγουρα,δεν θα ζητήσει εξαθλιωμένος ένα πρωί Σαββάτου,δανεικά από τον Νίκο Δήμου,και δεν θα χτυπήσει τη γριούλα που αμέριμνα βαδίζει προς την εκκλησία...
synas said...
Δεν υπάρχει θέμα της Κυριακής (όχι των Τριανταφυλλόπουλου-Αναστασιάδη, εδώ, του Δήμου); Το βαρέθηκα αυτό. Ο,τι είχαμε να πούμε, το είπαμε. Ήδη από το πρωί, προσπαθεί ο ένας να πείσει τον άλλον και δεν είναι αυτό το νόημα του blog.
Δεν είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό το νόημα του blog - και του διαλόγου γενικότερα.
Όσο για νέο θέμα: τώρα είμαι στο δρόμο (γράφω από PDA). Όταν φτάσω με το καλό, θα το σκεφθώ.
Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό...
Ποια η γνωμη σας για τις μειονοτητες;
-Α δεν ξερω χρυσο μου, εγω εχω μονο πλεονεκτηματα
Αντζελα Δημητριου
Πρεπει να ευγνωμονουμε τον Θεο που ειμαστε Ελληνες και εχουμε αυτην την τοσο ωραια Ελληνικη μυθολογια απο τους αρχαιους, οπως ο Ομηρος και ο Αισωπος
Αντζελα Δημητριου
Το σπιτι μου το εχω κανει υπεροχο, κανονικο μαυσωλειο
Αντζελα Δημητριου
Η νυχτα ειναι πιο λαμπερη απο την μερα, λογω τα φωτα
Αντζελα Δημητριου
Η παρασταση αυτη με ξαναεκανε παιδι παλι απο την αρχη... αλλα ειμαι παιδι
Αντζελα Δημητριου
Στην Τουρκια εχω πουλησει 100000 πωλησεις
Αντζελα Δημητριου
-Υπογραψατε για τις ταυτοτητες;
-Οχι, δεν ηξερα που να παω. Ρωτησα να μου πουν αλλα δεν μου ειπε κανεις
Αντζελα Δημητριου
-Πως διατηρειτε την σιλουετα σας;
-Τρωω ειδη υγιεινης
Αντζελα Δημητριου
-Μα δεν τιθεται θεμα
-Οχι, το τιθω εγω
Αντζελα Δημητριου
Απο τους εν ζωη καλλιτεχνες, χαρηκα που συνεργαστηκα με τον αειμνηστο Στελιο Διονυσιου
Αντζελα Δημητριου
Εχω τοσα πολλα ρουχα που ειναι αδυνατον να τα τακτοποιησω μονη μου.
Αυτη ειναι δουλεια της γκαρνταρομπιστ
Αντζελα Δημητριου
Οταν το καμαρινι της γεμισε με κατσαριδες, ειπε:
-Να φωναξουν τον απολυμαντερ
Αντζελα Δημητριου
Θαυμαζω πολυ τον Γκαντι. Εκανε τοσα για την Κινα
Αντζελα Δημητριου
Απο νεους, μου αρεσουν, η Τσαλιγοπουλου, ο Μπασης, η Πρωτοψαλτη...
Δεν ειναι νεα καλλιτεχνης η Πρωτοψαλτη; Ε δεν ειναι και γερασμενη η γυναικα
Αντζελα Δημητριου
Με κατηγορουν οτι εχω αυλη. Και αυτο μου το προσαπτουν. Αφου εχω μικρο παιδι, που θα παιζει;
Αντζελα Δημητριου
Για μενα οι θαυμαστες μου, κοβουν τις φλεβες μου
Αντζελα Δημητριου
Δεν εχω ενα σωματοφυλακα, εχω δυο, γιατι φοβαμαι και τους εχω για μια ωρα αναγκης. Τον κακομοιρη τον John Lennon πως τον φαγανε δηλαδη;
Αντζελα Δημητριου
Aυτή πάντως κάτι παίρνει...
@ΝΔ,
"...Οι δύο ακραίες θέσεις: Οι μεν θέλουν περισσότερη καταστολή οι δε απόλυτη απελευθέρωση..."
Αφού σουμάρεις (λείπει κι ο Σούμι σήμερα!) πληζ βαλε και το ΠΡΙΝ φτάσουμε εκεί.
Εγραψα: "...βήμα προς τα μπρος είναι πρωτίστως το pro-active σκέλος, πώς να ελαχιστοποιήσεις τη ζήτηση (χωρίς να κάνεις... κωσταλέξι τους εθισμένους). Στο post-active σκέλος, μεγίστης σημασίας η ε-παν-έντα-ξη. Με ανοχή & κατανόηση (η αγάπη είναι δυσκολη περίπτωση). Καλή ακούγεται η αποποινικοποίηση, αλλά... ναι μεν θα γλυτώσουμε την allure του παράνομου (και θα αφοπλίσουμε το παρανοϊκά κερδοφόρο γουρουνίσιο υποστηρικτικό σύστημα), μα την ευκολότερη πρόσβαση πώς θα την περιορίσουμε στις... απολύτως απαραίτητες απώλειες?"
Το έχουν πει κι άλλοι φίλοι, το πριν & το μετά έχουν σημαντική βαρύτητα στην ανακούφιση, όχι μόνον το "διαχειριστικό" κομμάτι της κρίσης...
"...Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."
Πώωωωωωως ακριβώς θέλετε να σας βλέπουμε κύριε καθηγητά? Πείτε μας για να ξέρουμε επιτέλους!!!
Μέχρι το 2004 η Ελλάδα θα έχει αναγκαστεί να αποδεχθεί την ευρωπαϊκή πολιτική για την απελευθέρωση των ναρκωτικών. Στην παραπάνω εκτίμηση προχώρησε ο ψυχίατρος και υποστηρικτής της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών, Κλεάνθης Γρίβας, στην ημερίδα για τα ναρκωτικά, που οργανώθηκε στο δημαρχείο Νέας Κυδωνίας στα Χανιά.
«Δεν μπορεί, δηλαδή, μια πράξη που δεν συνιστά αδίκημα σε μια χώρα της Ε.Ε. να αποτελεί αδίκημα σε μια άλλη», είπε ο κ. Γρίβας, εξηγώντας ότι σήμερα 13 από τις 15 χώρες της Ε.Ε., με εξαίρεση την Ελλάδα και τη Σουηδία, έχουν υιοθετήσει:
· Την αποποινικοποίηση της χρήση των ναρκωτικών ουσιών.
· *Τη διάθεση της κάνναβης με νόμιμους τρόπους από τα coffee shop ή τα φαρμακεία.
· *Τη διάθεση των υποκατάστατων ουσιών, της ηρωίνης με ιατρική συνταγογραφία.
Σύμφωνα με το γνωστό ψυχίατρο, στην τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα ναρκωτικά, αναφέρεται ότι στη Γαλλία, που ξεκίνησε η χορήγηση οπιούχων με συνταγογράφηση, οι θάνατοι από νοθευμένη ηρωίνη μειώθηκαν κατά 60%.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/05/2001
-----------------
Τώρα είναι 2006 και ήδη από πέρυσι και η Ολλανδία τα "μασάει", σε αντίθεση με την Αγγλία που αποποινικοποίησε (2005) εντελώς τη χρήση χασις
Xασίς τέλος (για την Ολλανδία)
H ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εγκαταλείπει την άποψη ότι η κάνναβη είναι ένα γενικά ανώδυνο ναρκωτικό. Και καταλήγει ότι όλοι εκείνοι οι πολέμιοι αυτής της άποψης τελικά είχαν δίκιο: η κάνναβη είναι ένα κοινωνικό κακό. H πολιτική της ελαστικής αντιμετώπισης γρήγορα παίρνει ένα τέλος.
Όμως, άραγε τι θα είναι στο εξής το Άμστερνταμ χωρίς τις καφετέριες με το χασίς; Θα είναι σαν μια Βενετία χωρίς κανάλια, σαν ένα Παρίσι χωρίς αγενείς σερβιτόρους, σαν ένα Λονδίνο χωρίς αμφιλεγόμενο δήμαρχο. Και τι θα απογίνουν όλοι εκείνοι οι τουρίστες που καταφθάνουν κάθε χρόνο στο Άμστερνταμ μόνο και μόνο για να πάρουν «μυρωδιά»;
Θα επιστρέφουν πίσω στην πατρίδα τους ανικανοποίητοι; Έτσι φαίνεται, αφού από τις καφετέριες με χασίς που υπήρχαν στη δεκαετία του 1990 έχουν απομείνει οι μισές και μπορεί να μην υπάρχει πια καμία μέσα σε πέντε χρόνια.
ΤΑ ΝΕΑ , 07/03/2005 , Σελ.: N06
@heinz,
Από 4:28 ήδη ως και τώρα γράφεις και σε χαίρομαι - έτσι το νοιώθω κι εγώ - φοβόμαστε και don't rock my boat, η "δόση μας" είναι ό,τι δεν μας χαλάει τη ζαχαρένια τελικά, ό,τι μας αποκοιμίζει γιατί δεν αντέχουμε τις ευθείες αντιπαραθέσεις για τα ουσιαστικά πράγματα, ό,τι δεν μας ξεβολεύει από το πρόχειρο κατάλυμμά μας...
Τι ανθρωπάκια που είμαστε ώρες-ώρες...
STEVE BOGGAN
Από τις 29 Ιανουαρίου, η χρήση ινδικής κάνναβης δεν θα αποτελεί πλέον ποινικό αδίκημα στη Βρετανία. Οι περισσότεροι ειδικοί δεν διαφωνούν με την αναδιαβάθμιση της κάνναβης. Επισημαίνουν απλώς πως δεν πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι η ουσία είναι ασφαλής. Και πως - ιδιαίτερα - οι νέοι πρέπει να ενημερωθούν διεξοδικά για τους πιθανούς κινδύνους.
Ινδική κάνναβη. Σύμφωνα με τις έρευνες, μπορεί να αυξήσει ακόμα και κατά 700% τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας
(...)
LINKS: www.cannabis.com/ www.ukcia.org/ www.cannabisschizophrenia.com Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη
ΤΑ ΝΕΑ , 08-01-2004 , Σελ.: N58
Μια συνέντευξη ακόμα, ενός επίσης απεξαρτημένου, αλλά τώρα στο Σταύρο Θεοδωράκη.
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18366&m=N22&aa=1
@exposure, 1:31 (κι όχι μόνον!)
"Δεν πρόκειται για μανιφέστο paragrafos... Μανιφέστα γράφετε εσείς κατά συρροή και μάλιστα χωρίς να είστε to the point."
Σε παρακαλώ,
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΜΑΣ!
Δεν ξέρεις τι έχει περάσει, δεν ξέρεις τι κουράγιο (από το υστέρημά της στην κυριολεξία) έχει δείξει για να τα βγάζει τα σώψυχά της να τα διαβάζουμε και οι υπόλοιποι, δεν ξέρεις τι μαθήματα έχουμε παρει όλοι από κείνην!
Πες ό,τι θες, σε διαβάζουμε πολύ προσεκτικά, έχεις τα δίκια σου, αλλά η επιθετική έκφραση δεν σε κάνει να υποστηρίξεις καλύτερα το επιχείρημά σου, απλώς πληγώνει ασκόπως...
Εδώ οι επιθέσεις καλό είναι να γίνονται για ιδέες, για απόψεις, κι όταν έρχονται στο προσωπικό, με διάθεση πειράγματος- δεν έχει νόημα να κατεβάζουμε το επίπεδο, δεν παίζουμε ποιός την έχει πιο μεγάλη (τη γνώμη, τη θεωρία, ξέρετε) αλλά πώς να διαφωτίσουμε και τους άλλους...
(Δεν έχει ανάγκη εμάς η παράγραφος, αλλά είναι αδύνατον να μην τα πω!)
Nikos Dimou said...
"Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."
Γιατί σας χαλάει;
Τα θέματα, που θέτετε, αποτελούν το φυτίλι για προβληματισμό και περαιτέρω ψάξιμο. Γιατί βιβλία υπάρχουν, διάθεση για διάβασμα και σκέψη δεν υπάρχει.
Πόσο μάλλον να έχεις το δικαίωμα και την ευθύνη να συντάξεις και να εκθέσεις την άποψή σου. Τι το σημαντικότερο;
««Διότι η απόφαση, για την μία πλευρά, δεν είναι θέμα επιχειρημάτων - αλλά θέμα προσωπικότητας.
Ο "καταστολείς" (να τους ονομάσω έτσι) είναι a priori ξεκαθαρισμένοι ότι μόνο με απαγορεύσεις θα επιτυχει κανείς την μείωση της χρήσης (για απάλειψη δεν συζητάμε).
Είναι οι τύποι law and order (νόμου και τάξης) που παθαίνουν αλλεργία στην ιδέα της ελευθερίας.
Εκνευρίονται ακόμα και με τον ελεύθερο διάλογο.
Το ότι η καταστολή έχει παταγωδώς αποτύχει και στην ποτοαπαγόρευση και στα ναρκωτικά, δεν τους συγκινεί καθόλου.
Θέλουν περισσότερη.»»
Όχι, δεν καταλάβατε. Δεν είμαστε a priori εναντίων των ελευθεριών, ούτε αγαπάμε την καταστολή. Και η αλλεργία μακριά από εμάς. Αγαπάμε όμως, επαναλαμβάνω το αγαπάμε, οι όποιες αποφάσεις να γίνουν κατόπιν ώριμης σκέψης και συζήτησης και να μην είναι θέμα προσωπικότητας. Ζητάμε η όποια απόφαση για την μία πλευρά ή την άλλη να είναι θέμα επιχειρημάτων. Κάποιοι ή κάποιος έγραψε ότι οι χρήστες δεν θα αυξηθούν, εθόσων δεν θα τα μειώσει. Μπορώ να μάθω πως το ξέρει αυτό’; Μήπως αυτό είναι απλώς ένα ευχολόγημα’; Μήπως μετά θα αναγκαστούμε να μιλάμε για τα ευεργετήματα της απαγόρευσης’; Μήπως αν το παραδοσιακό ήταν απαγορευμένο εξαρχής, δεν θα ήταν τόσο κοινής χρήσης, δεν θα είχαμε τόσους καπνιστές και λιγότερο θανάτους’; Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο. Ίσος να έιναι δικό μου το φταίξιμο ότι δεν είμαι τόσο μάγκας σαν μερικούς σας και έτσι περνάτε και το κοινωνικό μήνυμα προς την νεολαία. Μην είσαι λούγκρα, το χασίσι δεν βλάπτει, το όπιο κάνει καλό, και εξάλλου τι προοδευτικός και επαναστάτης νεολαίος θα ήσουν αν δεν έχεις τουλάχιστον μία τρυπημένη φλέβα. Και καταλήγοντας, έχομε τουλάχσιτον αποφασίσει τι θα γράφει πάνω στο πακέτο, κάτι σαν «φουμάρετε άφοβα χασίσι, ο παραδοσιακός καπνός σκοτώνει. Finest Afghanian Blend» Am I asking too much?
This post has been removed by the author.
Για λογους αρχης ,ενα θεμα πρεπει να αντεχει 2ημερο. ενα καλο θεμα για τις μερες που ερχονται,συγκριση Δυτικων με ανατολικη εκκλησια...
Όσον αφορά τα ορθογραφικά μου λάθη και τα λάθη σύνταξης και γραμματικής, συγχωρήστε την άγνοια μου, αλλά ούτε απολυτήριο δημοτικού δεν έχω. Ευτυχώς υπάρχει και ο editor, διαφορετικά θα είχατε τρυπήσει τις φλέβες σας.
Σας διαβάζω πάλι σήμερα, και βλέπω ότι νομίζετε πως αν υπάρχει full access σε κάτι εθιστικό και βοηθάει και λίγο η ιδιοσυγκρασία, τα γονίδια, ή η δύσκολη φάση της εφηβείας, πάει, κατρακύλα στο δρόμο προς τα σκληρά, περνώντας από / και χρησιμοποιώντας παράλληλα τσιγάρο/αλκοόλ και διάφορα παρελκόμενα.
Guess what: it doesn't work this way!
Τυχαίνει να είμαι κόρη ενός perfectly legal drug dealer (ο τύπος της ουσίας δεν έχει σημασία). Εμαθα τι σημαίνει "μπανταρόλα" ας πούμε (η μικρή ορθογώνια ταινία φορολογίας)
την ίδια εποχή που μάθαινα τη λέξη "μήλο". Κάποια στιγμή στην προ-εφηβεία μου είχαμε φρουρό γιατί ο πατέρας μου έκανε κινήσεις να ανοίξει niche market, με ελαφρύτερο, λιγότερο βλαβερό τύπο προΐόντος, και οι απειλές που δεχόμασταν ήταν τρομερές - κυρίως από την επίσημη κυβέρνηση!
Οποτε ήθελα, δεν είχα παρά να απλώσω το χέρι μου και να βρω τα πάντα. Και λόγω οικονομικής τότε δυνατότητας, να περάσω σε ό,τι τράβαγε η ψυχή μου... Η πλάκα ήταν που ενώ μεγάλωνα σε μια τέτοια πραγματικότητα, "θεριακλήδων" ως "παλληκαράδων" και μάθαινα τι βρώμα υπάρχει με το κανονικό, αλλά και το παρα-εμπόριο, συν όταν διάφοροι τυποι μυρίζονταν "γκομενάκι με λεφτά" & μου την έπεφταν με χίλιους-δυό τρόπους για να με μπλέξουν κτλ κτλ κτλ, η μόνιμη έννοια των γονιών μου ήταν μην τυχόν και "τους" πηδηχτώ, όχι αν θα με βρούν στο τέλος με καμμιά σύριγγα στο χέρι...
Τι με γλύτωσε? Πρώτον οι "αρχές", ναι αυτές οι παλαιομοδίτικες, οι οποίες αν μη τι άλλο είναι ένα καλό ακουμπηστήρι για σκέψη και ωρίμανση & μετά όλες οι προσλαμβάνουσες που προσπαθούσε με τόσο κόπο να μου δώσει η μητέρα μου (τι ανέκδοτο, τις παραστάσεις/ταξίδια σε μια εποχή που δεν ήταν "για τον απλό κοσμάκη" όπως περηφανευόταν η μάνα μου τις πλήρωνε όλες η πώληση "του προΐόντος"...!).
Ακόμη το ότι έτυχε να πέσω σε φιλίες που ασχολιόμασταν με άλλα, αθλητισμό, μουσική, χορό, διαβάσματα κτλ.
Επίσης ένα σύνδρομο στο σηκώτι που έτσι και άρχιζα να ζορίζω το σύστημα, ακόμη και με σκέτα σοκολατάκια πχ μ'έβγαζε από τα νερά μου, κι αργότερα ένα κάρο αλλεργίες... Αρα βοήθησαν και τα αδύναμά μου αμορτισέρ.
Πάντως, παρ'όλο που γεννήθηκα και κληρονόμησα (αυτό το καταλάβαινα στο πετσί μου πολύ καλά) την ροπή προς το quick fix, είχα την άμεση πρόσβαση και την δυνατότητα να το προχωρήσω όσο έπαιρνε (συν ανασφάλειες σωρό, "υπαρξιακά" κτλ), είπα όχι ευχαριστώ.
Γιατί είχα "αερόσακκους" τη "δουλειά" της οικογένειας πάνω μας. Δεν λέω ότι μόνον αυτό φτάνει, ειδικά σήμερα που έχουμε ξεφύγει πλέον, αλλά είναι μια αρχή...
Τι κάνουμε λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα? Κυρίως στοχεύουμε στην μηδενική ζήτηση. Το ξέρω, το ξαναείπα, ανέφικτο. Αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινάει κανείς... Από τους δικούς του και να τους καλύπτει τα κενά όπως εκείνοι θέλουν, κι όχι όπως εμείς νομίζουμε. Και τη βολή μας μόνον στον ύπνο μας. Εχουμε αποστολή, όχι αστεία!...
Κι αν κάνουμε αυτό καλά, έχουμε δικαιώμα να κρίνουμε και τους άλλους & να αποφασίζουομε για την τύχη της εξάρτησής τους... Αλλιώς...
behind_the_words said...
«Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο».
Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και το ότι δεν βρίσκετε εσείς, αντιφάσκει με τη διαδεδομένη άποψη, ότι σε προσεγγίζουν οι έμποροι, ακόμα κι όταν είσαι άσχετος.
«Κάποιοι ή κάποιος έγραψε ότι οι χρήστες δεν θα αυξηθούν, εθόσων δεν θα τα μειώσει. Μπορώ να μάθω πως το ξέρει αυτό’; Μήπως αυτό είναι απλώς ένα ευχολόγημα’;» (Ό,τι κι αν εννοείτε…)
Η ελευθερία χρειάζεται τόλμη και αρετή. Αυτό είναι ευχή; Ή μήπως όραμα;
«Μην είσαι λούγκρα, το χασίσι δεν βλάπτει, το όπιο κάνει καλό, και εξάλλου τι προοδευτικός και επαναστάτης νεολαίος θα ήσουν αν δεν έχεις τουλάχιστον μία τρυπημένη φλέβα».
Το «μην είσαι λούγκρα» είναι μήπως «γλώσσα λανθάνουσα, την αλήθεια λέει»;
«Και καταλήγοντας, έχομε τουλάχσιτον αποφασίσει τι θα γράφει πάνω στο πακέτο, κάτι σαν «φουμάρετε άφοβα χασίσι, ο παραδοσιακός καπνός σκοτώνει. Finest Afghanian Blend»
Μην προβληματίζεστε για την προώθηση του προϊόντος. Θα το αναθέσουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις σε διαφημιστικές εταιρίες. Και χωρίς κανέναν ενδοιασμό, να είστε σίγουρος.
@aphrodite
Δυστυχώς δεν ακούγεται το (ειλικρινές) χειροκτότημά μου, κι έτσι το γράφω.
Νάσαι καλά
Το προβλημα του ποτου ειναι το ιδιο τραγικο με τα ναρκωτικα.
Το αλκοολ ειναι νομιμο τα ναρκωτικα παρανομα, δεν βέπω οτι επειδη ειναι νομιμο το ποτο ξεμπλεκουμε.
@paragrafos
Συμφωνω, ειναι ενα αληθινο μαρτυριο και για τους φιλους και για την οικογενεια των εξαρτημενων.
Πολυ φοβαμαι οτι δεν υπαρχει καμια απολυτως λύση παρα μονο το να πιάσει "πάτο" ο εξαρτημενος και ισως ετσι να ξεκινησει ενα πολυ προσωπικο και δυσκολο ταξιδι απεξαρτησης.
aphrodite said...
"...Αλλά με χαλάει να με βλέπετε ως παραγωγό θεμάτων για σχολιασμό..."
Πώωωωωωως ακριβώς θέλετε να σας βλέπουμε κύριε καθηγητά? Πείτε μας για να ξέρουμε επιτέλους!!!
Ξεχνάτε ίσως (απαντώ και στον synas) ότι αυτό είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο. Γράφω αυτά που σκέπτομαι, αυτά που νιώθω, όσα μου συμβαίνουν. Γράφω όποτε νιώθω την ανάγκη να το κάνω, όχι όποτε εξαντληθεί το προηγούμενο "θέμα". Δεν γράφω ΓΙΑ να τα σχολιάσετε - αν και μου αρέσει που τα σχολιάζετε και θα μου έλειπε αν δεν το κάνατε.
Όμως δεν είμαι "καθηγητής" - Αφροδίτη - και δεν δίνω θέματα για εκθέσεις...
Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση...
@ΝΔ,
"Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση..."
Τα καταφέρνετε? Διότι εμείς έχουμε πρόβλημα... Σε πολύ περισσότερα του ενός επίπεδα...
;-)
Ένα δημοσιευμένο ημερολόγιο παύει να είναι προσωπικό.
Και, Ο.Κ., απλώς μια ιδέα έριξα για αλλαγή θέματος, γιατί είναι Κυριακή κι έχω όρεξη για ψιλοκουβεντούλα. Μην τα παίρνετε!
Άσε, που ενώ δημιουργείτε σ’ εμάς εξάρτηση από το blog σας, εσείς προσπαθείτε να την αποφύγετε! Δεν είναι άδικο αυτό;
synas said...
behind_the_words said...
«Λέτε όσοι θέλουν μπορούν να βρουν εύκολα τα ναρκωτικά. Εγώ και εκατομμύρια άλλοι σαν εμένα γιατί δεν μπορώ / μπορούσα να τα βρω θα παραμείνει ένα μυστήριο».
Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Και το ότι δεν βρίσκετε εσείς, αντιφάσκει με τη διαδεδομένη άποψη, ότι σε προσεγγίζουν οι έμποροι, ακόμα κι όταν είσαι άσχετος.
Αυτή η διαδεδομένη άποψη ότι οι επιτήδειοι έμποροι πλησιάζουν τα θύματα πως και είναι τόσο "διαδεδομένη"?
Γιατί εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω κανένα που να το λέει και να έχει ιδίαν άποψη παρά μόνο το λέει γιατί κάτι τέτοιο έχει ακούσει. Αν όντως τα ψάχνεις αλλάζει το πράγμα... πράγματι θα βρεις. Αλλά όχι ότι θα σε πλησιάσει κάποιος από το πουθενά.
Εδώ ακόμα και εμένα που παρόλο του ότι έκανα στενή παρέα με άτομα που έκαναν χρήση απαγορευμένων ουσιών ποτέ δεν μου έγινε κανενός είδους πρόταση, πράγμα που με κάνει να πιστευω ότι αυτός που θέλει, πράγματι μπορεί να τα βρει και αυτό το ξέρουν και αυτοί που τα πουλάνε και αυτοί που κάνουν χρήση.
Και δεν είναι σωστό να υποτιμούμε την νοημοσύνη του καθενός από μας και να την υποβιβάζουμε σε μικρού παιδιού που το παίρνουν από το χέρι και το κάνουν ότι θέλουν.
Ας πάρουμε την ευθύνη των επιλογών μας.
Allez,j'y vais et tant pis pour le français.
Et puisque les "draps"(en français on dit tout simplement "tartines")sont à la mode ce soir,en voici un:
Drogues dures
-Quel être humain n'a pas eu besoin à un moment dans sa vie de support ou de soutien?
Mais c'est plus "politiquement correct"de prendre du Prozac(quand il peût se le payer)sinon...
-Pourquoi,des millions,des milliards,des personnes qui ont goûté aux drogues,il n'y a qu'une infime minorité qui devient accro?
Il faudrait prendre le problême differement peût-être
-Seul moyen de proteger les enfants c'est les informer,les avertir,leur apprendre à dire non.Et les aider si le malheur arrive.Les laisser dans l'ignorance c'est les preparer à être des victimes.
-OUI,il faut legaliser les drogues pour les rendre moins attractives.Et surtout pour,peût-être un jour,pouvoir contrôler leur leur composition.
Cigarette
Voici une arme politique efficace.Exemple:
En 1982,quand les socialistes ont interdit le tabac en public c'est parce que Mitterrand(et les finances françaises) était au plus mal.
Ainsi la moitié des français(grands donneurs de leçons comme les grecs) s'est mise à taper sur l'autre moitié et la devaluation du franc est passé presque inaperçue.
Voilà
Myrto
P.S.Oui je fume mais j'essaye de ne pas deranger les autres.
J'arrêterai quand vous,vous laisserez au garage vos grosses voitures autrement plus polluantes que ma pauvre cigarette
Bye
Debby
Το ίδιο λέμε.
aphrodite said...
@ΝΔ,
"Και μια και μιλάμε για εξαρτήσεις - προσπαθώ το blog να μη μου γίνει εξάρτηση..."
"Τα καταφέρνετε? Διότι εμείς έχουμε πρόβλημα... Σε πολύ περισσότερα του ενός επίπεδα..."
Eίπα: Προσπαθώ...
m.m.
Du greeklish, parakalo! Oi nees genees den kseroun gallika...
...άνθρωποι,άνθρωποι,
προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός...
οι μισοί συμφωνείτε με τους μισούς
και οι άλλοι μισοί με τους άλλους μισούς..
@aphrodite
..έγραψες....(και τις τρεις φορές)
@ georgia m.
Μέρες τώρα ήθελα να σας πώ ένα "γεια" κι ένα "ευχαριστώ" από "κοντα" και κάπως προσωπικά, αλλά δυστυχώς ούτε στην άκρη τού νικ σας βρήκα τα στοιχεία σας (για ιμειλ) ούτε και οι ώρες μας συμπίπτουν. Όμως, νομίζω πως αργά ή γρήγορα θα συναντηθούμε! (Να μιλησουμε λίγο για κείνη τη συγχώρεση που λέγατε.)
Με αγάπη
Παράγραφος
ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΕΓΚΩΜΙΟΝ
Αγαπημένα μου Ναρκωτικά, σας ευχαριστώ που υπάρχετε. Χωρίς εσάς, ποτέ δε θα έφταναν στα αυτιά μου οι όμορφες μελωδίες του Johnny Cash και του Nick Cave. Σας ευχαριστώ και για το 100% Colombian των Fun Loving Criminals.
Πόσο ξενέρωτος θα ήταν ο Edgar Allan Poeoχωρίς εσάς, και πόσο μονόχρωμος ο van Gogh; Πόσο ποιητής Φανφάρας θα ήταν ο Arthur Rimbaud;
Παρεξηγημένα μου ναρκωτικά, όταν σας δοκίμασα, κατάλαβα πως δεν κάνετε περισσότερο κακό στην υγεία από ό,τι οι επικριτές σας (τύπου υπουργού Παιδείας και Νομάρχη Θεσαλλόνικης) στην εθνική οικονομία και την κοινώνία. Δε μου αρέσατε ιδιαίτερα και για αυτό σας παράτησα για το επικινδυνότερο αλκοόλ. Την Πατησα… Δε σκοτώνετε περισσότερο κόσμο από τους κακούς δρόμους και την κακή οδηγική παιδεία. Ούτε καν από την, λάβρα εναντίον σας, οργανωμένη θρησκεία. Είστε το εξιλαστήριο θύμα για τα ανομήματα των «άμεμπτων» και «ηθικών»- για αυτό και σας κάρφωσαν στο κούτελο ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ.
Αν οι προοδευτικοί (=αντιαμερικανοί) Έλληνες γνώριζαν ότι το κυνήγι σας το ξεκίνησαν οι «πουριτανοί» Αμερικάνοι, ίσως να σας μισούσαν λιγότερο. (όπως και θα ψήφιζαν ΝΑΙ αν οι Αμερικάνοι ‘ηταν υπερ του Όχι στο σχέδιο Αναν). Κάποιος να τους ενημερώσει, παρακαλώ!
Δε σκοτώνουν τα ναρκωτικά - η άγνοια σκοτώνει
Οχι φραγκικα,γκρηκλις,αγγλικα στο μπλογκ. Διωχνουν κοσμο.
Επανέρχομαι: άλλο η "αποποινικοποίηση" κι άλλο η "απελευθέρωση". Η δεύτερη που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μάλλον ουτοπία για την Κύπρο (ίσως και την Ελλάδα) προϋποθέτει ότι θα έχει εφαρμοστεί η πρώτη.
Ακολουθούν τρία επιχειρήματα, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, υπέρ της αποποινικοποίησης. Είναι μια σούμα καλή:
Η πολιτική της καταστολής και της απαγόρευσης, όπου εφαρμόσθηκε, απέτυχε παταγωδώς. Όσο αυστηρότεροι υπήρξαν οι νόμοι της καταστολής τόσο μεγαλύτερη υπήρξε η αύξηση της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Οι μεγαλύτερες ποινές προκαλούν άμεση αύξηση της αξίας του διακινουμένου παράνομου προϊόντος, μεγαλώνοντας συνάμα θεαματικά τα κέρδη των κυκλωμάτων της διακίνησης. Σαν αποτέλεσμα, περισσότερα χρήματα είναι διαθέσιμα για την διεύρυνση της διαφθοράς, με την εξαγορά μέρους των διωκτικών και των δικαστικών αρχών. Διευρύνεται έτσι η ατιμωρησία, διογκώνεται η αυθαιρεσία και καταδικάζονται χιλιάδες νέοι άνθρωποι να πέσουν θύματα της επιθετικής τώρα πια εμπορικής πολιτικής των κυκλωμάτων του εγκλήματος.
Μήπως είναι τυχαίο πως όσοι κατά καιρούς συλλαμβάνονται, στις περισσότερες χώρες, σαν δήθεν «έμποροι ναρκωτικών» δεν είναι παρά εξαθλιωμένοι φτωχοπρόδρομοι που είναι αντικειμενικά αδύνατο να διαθέτουν τα τεράστια κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την διακίνηση και εμπορία τέτοιων κολοσσιαίων ποσοτήτων παράνομων εμπορευμάτων; Εν τούτοις, σε καμιά σχεδόν περίπτωση η λεγόμενη τσιμπίδα του οποιουδήποτε "αυστηρού" νόμου δεν έχει ακουμπήσει πάνω στους πραγματικούς υπερκεφαλαιούχους που έχουν την δυνατότητα να κινήσουν την σχετική αγορά.
Το μέγεθος της υποκρισίας γίνεται ακόμη πιο φανερό με την διαπίστωση πως στις χώρες που έχει εισαχθεί ακόμη και η ποινή του θανάτου για εμπόρους και χρήστες, όπως οι χώρες της παλιάς Ινδοκίνας (Ταϋλάνδη, Μαλαισία, Λάος, Βιρμανία), λειτουργεί περίπου ανεξέλεγκτα σαν κράτος εν κράτει, το μεγαλύτερο κύκλωμα παραγωγής, διακίνησης και εμπορίας σκληρών ναρκωτικών στον κόσμο! Αυστηρότερη καταστολή λοιπόν σημαίνει περισσότερα κέρδη στους εμπόρους των ψεύτικών ελπίδων, μεγαλύτερη διαφθορά των κρατικών αρχών, ευκολότερη διακίνηση των παράνομων εμπορευμάτων και περισσότερα νέα παιδιά θύματα της ηρωίνης και της κοκαΐνης.
@paragrafos:
Αγαπητή Παράγραφος,
Αν θέλετε να μου γράψετε κάτι,μπορείτε να αφήσετε μήνυμα στο eclore69@yahoo.gr
Όποιος άλλος έχει σκοπό να γράψει διάφορα του στύλ "θέλω να πάμε για καφέ" κλπ,παρακαλώ να απέχει -ευχαριστώ αλλά δεν θα απαντήσω.
Κραυγή μανάδων για τα ναρκωτικά
ΚΡΗΤΗ: Η τραγωδία των 1.500 χρηστών στα Χανιά όπως τη μεταφέρουν τρεις γυναίκες που δεν έζησαν την Ανάσταση. Για εκείνες δεν υπήρξε Ανάσταση. Ούτε λύτρωση. Μονάχα αγωνία, θλίψη, θάνατος.
Μακριά από την Αθήνα και το δράμα των εξαρτημένων παιδιών, που συχνά-πυκνά καταγράφουν οι τηλεοπτικές κάμερες ή μεταφέρεται στις σελίδες των εφημερίδων, μοναχικά ζουν τη δική τους τραγωδία.
Τραγικές φιγούρες οι μανάδες τριών χρηστών ηρωίνης, από τους περίπου 1.500 στο νομό Χανίων.
Περιθωριοποιημένες, αποξενωμένες από το κοινωνικό και συγγενικό περιβάλλον, βιώνουν μέσα από τη μαρτυρική ζωή των χρηστών-παιδιών τους τον εφιαλτικό κόσμο των ναρκωτικών.
Με αξιοπρέπεια, χωρίς να δέχονται τον οίκτο, πολύ περισσότερο ελεημοσύνη, ζητούν απλώς να γίνουν στα Χανιά μονάδες μεθαδόνης, απεξάρτησης και στήριξης, στο πλαίσιο του ΟΚΑΝΑ, και υπηρεσία ψυχολογικής στήριξης για τις ίδιες (από το υπουργείο Υγείας ή τη Γενική Γραμματείας Ισότητας), ώστε να αντέξουν και να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
«Θέλω να φωνάξω, να κραυγάσω τον πόνο μας. Δεν είμαστε 1.500 αλλά χιλιάδες. Ζούμε στην απελπισία. Γεννήσαμε παιδιά με όνειρα», αφηγείται με αναφιλητά η Αννα Ρουμελιωτάκη. «(...) Τα τρία από τα τέσσερα παιδιά μας σήμερα είναι παντρεμένα».
»Μόνο ο Μάνος μου ξεστράτισε. Έμπλεξε με την ηρωίνη στα 16 του χρόνια. Ήτταν πλακάς. Δούλευε με τον αδερφό του. Έπαιρναν στις οικοδομές εργολαβίες. Ήμασταν οικογένεια πολύ αγαπημένη και δεν ξεχωρίζαμε τα παιδιά μας. Για τα ναρκωτικά δεν τα είχα συμβουλέψει, γιατί δεν ήξερα τι κατάρα είναι αυτή. Όταν πρωτάκουσα τη λέξη ηρωίνη δεν κατάλαβα τι σήμαινε. Δεν ήξερα ότι ήταν μια Λερναία Ύδρα, που όταν της κόβεις το ένα κεφάλι βγαίνουνε 10. Ούτε ότι κάτω από τα πόδια μου άνοιγε ένας τάφος που θα έμπαινα εγώ και το παιδί μου, με το σκληρό μάτι της κοινωνίας πάνω μας. Με το γιο μου, βιώνω και εγώ την περιθωριοποίηση. Μας δείχνουν με το δάχτυλο. Είμαι η μάνα του βρομιάρη, του ναρκομανή, του μιάσματος. Στην ίδια κατάσταση με εμένα είναι και οι άλλες μανάδες. Περνώ δίπλα από τους ανθρώπους και αυτοί φτύνουν τη γη. Δεν τους κακίζω. Δίνει η αρρώστια των παιδιών μας το δικαίωμα. Δεν είναι κακά παιδιά. Είναι θύματα».(...)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/04/2001
Τι Πάσχα θα κάνουν άραγε εφέτος αυτές οι μανάδες;
να λετε παλι καλα που υπαρχει και η πρεζα και φευγουνε μερικα παιδια απο τη μεση - 35 ατομα σε μια ταξη δε χωρανε. Ασε στο πανεπιστημιο.
Επειτα ειναι και η αγορα εργασιας, η οικονομια αναπτυσσεται δε σηκωνει αργοσχολους εργαζομενους. Η πρεζα βοηθαει, βοηθαει...
Δικαίωμα στο θάνατο παιδιά
Το Δικαιωμα στη Ζωη ειναι ουτοπικο
Ξερω τι Λεω
Και ναι παιρνω αυτα που λετε ναρκωτικα (οχι ηρωινη) και δεν ειμαι ουτες θυμα, ουτε σχιζοφρενεις. Οι σχιζοφρενεις μεγαλωνουν παιδια να παπαγαλιζουν και να προσευχονται σε στρατοπεδα σχολεια για να γινουν καποια μερα δουλοι αξιας.
@ georgia m.
Ευχαριστώ πάρα πολυ.
Και, τώρα που θυμήθυκα κι αυτό:
Θυμάστε το παλιό "οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωϊνη"? Ε, τα πράγματα είναι ποοοολύ χειρότερα: Το κράτος πουλάει την εξάρτηση.
Επίσημα, απροκάλυπτα, αναίσχυντα, χυδαία : "Παίξε ΛΟΤΤΟ! Λιγότερο άγχος, περισσότερα κέρδη".
ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ (τη στιγμή του αγώνα). Εμ, βέβαια, πως αλλιώς θα του τα πάρουμε χοντρά του εξαρτημένου, απαρά τη στιγμή που η αδρεναλίνη του χτυπάει κόκκινο?
Κτλ. κτλ. κτλ.
Και μην πει κανείς ότι αυτό το βίτσιο δεν καταρρακώνει αξιοπρέπειες και δεν σκοτώνει. Και το ένα και το άλλο συμβαίνουν. Και νεκρούς είχαμε, θυμάμαι κάπου 50 μαχαιριές πέσανε στη Λέσβο σε κάποια που είχε προποτζίδικο από έναν τρελαμένο πιτσιρικά τζογαδόρο.
Για να μη μιλήσουμε για περιουσίες που χάνονται, κόποι ετών, μέλλον νέων ανθρώπων που υποθηκεύεται κλπ. Όλα αυτά στο βωμό της εξάρτησης του τζόγου.
Την οποία εξάρτηση, πανευτυχές το κράτος την διαφημίζει και την προωθεί, επίσημα, απροκάλυπτα, αναίσχυντα, χυδαία. Και δολοφονικά.
@aphrodite
..εννοούσα 1.34μμ 3.51πμ 7.22μμ
Άντε κι ένα μουσικό διάλειμμα απο τον Βασίλη Τσιτσάνη: να δειτε τη συμβολή της μαστούρας στην αλλαγή... φύλου.
----------
Ω, πριγκηπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες
ανάψτε τους λουλάδες
να μαστουριάσουμε μαζί
Κι απάνω στα ντουζένια μου
θα πάω με την έννοια μου
μέχρι την Γιοκοχάμα
να κάνω χαρακίρι
με μια ασημένια κάμα
Ω, πριγκηπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες
γουστάρω μπαγλαμάδες
και τσιγαράκι γεμιστό
Και μέσα στον τεκέ
της ψεύτρας της ζωής μας
όπου δεν έχει μπέσα
να πιώ και να γεννώ
μια αλητοπριγκηπέσσα
Εκεί που απογοητεύτηκα λίγο με το Βασίλη Τσιτσάνη είναι όταν συνειδητοποίησα πως μια από τις πιο όμορφες μελωδίες του ήταν χασικλίδικη (έχει συνθέσει και άλλες). Εγώ την ήξερα αλλιώς, λογοκριμένη. Η γνησια εκδοχή:
Γιατί ρωτάτε να σας πω
αφού σας είναι πια γνωστό
όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε
τραβούνς οι μάγκες ναργιλέ
Φωτιές ανάβει στο μυαλό
ένα ζεϊμπέκικο γλυκό
αυτοί χορεύουνε κι εγώ σφυρίζω
στης μαστούρας το σκοπό
Η νύχτα φέρνει την αυγή
κι ο μπαγλαμάς μου κελαηδεί
ένα κελάηδισμα το ίδιο πάντα
στης μαστούρας το σκοπό
Αγαπητοί φίλοι
μιλάμε για το πρόβλημα των ναρκωτικών και θέτουμε σαν απόλυτη προτεραιότητα την αυτοδιάθεση του ελεύθερου και -σχετικά- ωρίμου ατόμου που μπορεί να διαθέτει τα εγκεφαλικά του κύτταρα όπως αυτός/ή θέλει. Πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι εκεί αλλά στα αναπτυσσόμενα και ίσως γι αυτό περισσότερο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας, τα παιδιά: Μπορεί οι περισσότεροι -υποθέτω- που γράφουμε σ' αυτό το blog να μην έχουμε παιδιά αλλά ας ακούσουμε την κραυγή αγωνίας των γονιών με εξαρτημένα παιδιά όπως μας τις μετέφερε η παράγραφος. Ακόμα ας ακούσουμε τις απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με τα προβλήματα των παιδιών αυτών για πολλά χρόνια όπως η κ. Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος και διευθύντρια του 18 ΑΝΩ. Και μην βιαστούμε να την χαρακτηρίσουμε υπερ-συντηρητική και μέρος του κατεστημένου επειδή οι απόψεις της ίσως δεν μας αρέσουν και κυρίως επειδή σαφέστατα είναι ενάντια στην αποποινικοποίηση.
Δέστε λοιπόν τα σχετικά links και κρίνετε μόνοι σας. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε ναρκομανή σε σύνδρομο στέρησης, πόσους έχετε δει ως τώρα και το κυριότερο τι κάνατε για να τους βοηθήσετε ουσιαστικά;
Ναρκωτικά 1
και εδώ
Ναρκωτικά 2
Κύριε Δήμου,
εξαιρετικό το κείμενό σας. Αληθινό, ανθρώπινο, χωρίς ίχνος διδακτισμού, απόλυτα ειλικρινές. Μία στιγμή της προσωπικής σας ζωής, ένα περιστατικό που μοιράζεστε μαζί μας, κι έπειτα οι σκέψεις σας, οι απόψεις σας πάνω στα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτό που ζήσατε.
Πραγματικά με συγκινήσατε.
Δεν θα ήθελα να προσθέσω, ούτε να σχολιάσω το κείμενό σας με τις δικές μου θέσεις γιατί απλούστατα είπατε όσα θα ήθελα να πω κι εγώ.
Με εκτίμηση,
Νίκος.
Ερωτας με ναρκωτικά και φόνο
Η 18χρονη κοπέλα με χαμένο βλέμμα προσπαθούσε να εξηγήσει. «Δεν ξέρω τι έγινε, πήγε να πάρει τσιγάρα και τον βρήκαν πεσμένο μέσα στα αίματα». Μιλούσε για το φίλο της, 19 ετών παιδί. Ηταν μαζί του ασθενοφόρο που τον πήγαινε, μαχαιρωμένο στο στήθος, στο νοσοκομείο τα ξημερώματα της Κυριακής. Το πρωί το αγόρι ξεψύχησε. Και το κορίτσι συνελήφθη. Ήταν μαζί σε μια συναυλία «ενάντια στη βία και τον τρομονόμο». Τον σκότωσε με ένα μικρό σουγιά που είχε στην τσέπη της. (...)
Ήταν λίγο πριν από τις 4 τα ξημερώματα. Η ροκ συναυλία στην πλατεία Αγίου Ιωάννου είχε μόλις τελειώσει. Η Χ..., ο Μ... και ένας ακόμη φίλος τους βρίσκονταν στην πλατεία Αγίας Παρασκευής, όταν ο 19χρονος πήγε στο περίπτερο για να πάρει τσιγάρα. Η 18χρονη τον ακολούθησε. Κανείς δεν είδε τι συνέβη.
Δευτερόλεπτα αργότερα, η έκκλησή της για βοήθεια αναστάτωνε όσους βρίσκονταν εκεί και έσπευσαν να τη βοηθήσουν. Ο νεαρός μεταφέρθηκε αιμόφυρτος με ασθενοφόρο στον «Ερυθρό», όπου εξέπνευσε ύστερα από λίγη ώρα.
Η 18χρονη και ο νεαρός φίλος της προσήχθησαν στην Ασφάλεια για κατάθεση, όταν η νεαρή δεν άντεξε να κρατά άλλο μέσα της το μυστικό και ομολόγησε. (...) Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στο σπίτι του 19χρονου, που έχει απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές για ναρκωτικά και κλοπές. Η Χ... ισχυρίστηκε ότι τόσο η ίδια όσο και ο 19χρονος βρίσκονταν υπό την επήρεια ναρκωτικών χαπιών σε συνδυασμό με αλκοόλ(...)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/04/2001
(Διέγραψα τα ονόματα για ευνόητους λόγους)
@ Antonios Liolios
Σας ευχαριστούμε.
Εδώ δεν νομίζω ότι υπήρξε επισκέπτης που να βρήκε και τόσο απαραίτητη τη φλυαρία μου. Γνωστά πράγματα οι στατιστικές: τόσοι θα δοκιμάσουν, τόσοι θα κολλήσουν, τόσοι θα ξεφύγουν και τόσο θα... "φύγουν".
Περισσότερο έγραφα μηχανικά. Μάλλον από ενοχές για ένα γειτονόπουλό μας, τον Παναγιώτη (στον προσφυγικό συνοικισμό) που παντα το ειχαμε στην άκρη, παντα το αποφεύγαμε, παντα μας κοιτούσε με σκυμένο κεφάλι, παντα για μάς ήταν ανύπαρκτο, διαφανές. Και συνέχισε την πορεία πολύ νωρίς προς την διάφανη ανυπαρξία...
Με ενοχές και κάτι σαν μάταιη οφειλή. (Τόσα ξέραμε τόσα κάναμε!)
Παράγραφος
O.K.chef,you are the boss(and you are right)
ma... greeklish then boro,i esthitiki mou epanastatei
see you soon
otan tha eho clavier grec
amitiés
Myrto
Antonis liolios…ας ακούσουμε την κραυγή αγωνίας των γονιών με εξαρτημένα παιδιά όπως μας τις μετέφερε η παράγραφος. Ακόμα ας ακούσουμε τις απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με τα προβλήματα των παιδιών αυτών για πολλά χρόνια όπως η κ. Κατερίνα Μάτσα,… Και μην βιαστούμε να την χαρακτηρίσουμε υπερ-συντηρητική και μέρος του κατεστημένου επειδή οι απόψεις της ίσως δεν μας αρέσουν και κυρίως επειδή σαφέστατα είναι ενάντια στην αποποινικοποίηση.
Όσα αναφέρεις είναι λίγο-πολύ γνωστά και δεν έχουν να προσφέρουν πολλά στο διάλογο. Η παράθεση συγκινητικών ιστοριών περισσότερο μπορούν να αποπροσανατολίσουν παρά να διαφωτίσουν. Οι απόψεις των ανθρώπων που τάσσονται κατά της αποποινικοποίησης δεν είναι λογικά τεκμηριωμένες αλλά μάλλον έντονα συναισθηματικά φορτισμένες. Η μακρόχρονη υποκρισία που περιβάλει το θέμα των ναρκωτικών έχει ενσταλάξει στα μυαλά των ανθρώπων στερεοτυπικές, μανιχαϊστικές αντιλήψεις – όσοι έχουν άγνοια τα βλέπουν όλα μαύρα γύρω από τα ναρκωτικά.
Στην Ελλάδα δε ζήσαμε κινήματα (χιπις, ποπ κουλτούρα, ψυχεδέλεια, πανκ κ.α) ανάλογα με αυτά των δυτικών χωρών και για αυτό τα ναρκωτικά δεν έγιναν ποτέ mainstream και trendy – ήταν πάντα του περιθωρίου. Η άγνοια και η ημιμάθεια (τι άποψη μπορεί να έχει ένας που δεν δοκίμασε ναρκωτικά αλλά μόνο διάβασε για αυτά; O φίλος μου ο Μπάμπης ο Μπάκαβος ειπε: “όταν διάβασα για τα κακά του χασίς, έκοψα το διάβασμα”) δημιουργούν φοβίες και στρεβλές αντιλήψεις με αποτέλεσμα οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος να στρέφονται σε λάθος κατεύθυνση. Οι ποινικοποίηση των ουσιών, εκτός του ότι επιβαρύνει το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, επιτείνει το πρόβλημα με έναν ακόμα χειρότερο τρόπο: στιγματίζει κοινωνικά το χρήστη – και αυτό ίσως είναι ακόμα χειρότερο και από τις όποιες βλαβερές συνέπειες στην υγεία. Και το στίγμα αυτό πέφτει πιο βαρύ στους φτωχούς και τους losers – ενώ οι πλούσιοι και επιτυχημένοι ναρκομανείς μπορούν να αποτελέσουν πρότυπα και αντικείμενα θαυμασμού και μίμησης. Ο Robin Williams είχε πει: «κοκαΐνη είναι ο τρόπος του θεού να σου πει πως βγάζεις περισσότερα λεφτά από όσα πρέπει».
"... Όχι μόνο επιβάλλονται εξοντωτικές ποινές και τα παιδιά οδηγούνται στη φυλακή ενώ έχουν απεξαρτηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία απεξάρτησης, αλλά ακόμη χειρότερο είναι αυτό που πρόσφατα πρότεινε ο υπουργός, ο κ. Παπαληγούρας. Πρότεινε όταν ένα παιδί μπαίνει στη φυλακή να μη διακόπτεται η ποινή του για κανένα λόγο προκειμένου να μπει σε θεραπευτικό πρόγραμμα, όταν είναι τοξικομανής, αλλά πρώτα να εκτίει την ποινή του, έστω κι αν είναι 5 ή 10 χρόνια, και μετά άμα θέλει να μπει σε πρόγραμμα. Είναι μια αντίληψη εξόντωσης. Η φιλοσοφία που βρίσκεται πίσω από την συγκεκριμένη πρόταση είναι ότι η θέση των τοξικομανών είναι στη φυλακή. Πουθενά αλλού....Ό,τι γίνεται στην Αμερική. Καινούργιες φυλακές για να χώνουμε μέσα όσους μας ενοχλούν. Αλλά δεν θα τους περάσει. Να τι ενοχλεί στο 18ΑΝΩ. Ότι εμείς θα βάλομε το ζήτημα και από αυτήν την άποψη, και πολιτικά, και θα δώσουμε τη μάχη μας. Δίνουμε τη μάχη για να απελευθερωθούν αυτά τα παιδιά. Η διακομματική επιτροπή της Βουλής πήρε το φάκελο και το παλεύει κι αυτή… Αν πάνε φυλακή μπορεί να πεθάνουν. Όχι απλώς να ξαναμπούν στην χρήση. Αυτή είναι η εμπειρία. .."
Αποσπάσματα από την συνέντευξη της κ. Μάτσα, στον πρώτο υπερσύνδεσμο που έθεσε ο antonis liolios. Δεν είναι συνεπώς ΚΑΤΑ της αποποινικοποίησης, αλλα ενδεχομένως κατά της απελευθέρωσης (δεν φαίνεται καθαρά από τα λόγια της - αλλά αν είναι έτσι , προσωπικά συμφωνώ μαζί της..).
Μερικοί δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι κάθε επιβαβής, αποδοκιμαστέα ή παράνομη συμπεριφορά δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι, ποινικώς κολάσιμη. Δεν θέλουν να δουν ότι η ποινικοποίηση - που είναι το τρομερότερο όπλο που έχει ένα κράτος ενάντια στους πολίτες του - δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος για να πετύχει ένα στόχο, ή να αποτρέψει μία βλαπτική συμπεριφορά. Μερικά άλλα μέσα - ενδεικτικά: εναλλακτικές ποινές χωρίς στέρηση της ελευθερίας, εκστρατείες ενημέρωσης, προγράμματα θεραπείας και προστασίας της δημόσιας υγείας, ειδικοί οργανισμοί, οικονομικά μέτρα όπως πρόστιμα και αποζημιώσεις, δημόσια προγράμματα, και όλοι οι θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών -σχολεία, ιδιωτικοί σύλλογοι, κλπ.- μπορεί, μόνα τους σε συνδυασμό, να είναι καλύτερα. Αν το ελληνικό κράτος, που κυμαίνεται μεταξύ ανικανότητας, λαϊκισμού και διαφθοράς, επιλέγει την ποινικοποίηση για κάθε πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί μέσα σε λίγες μέρες, τριπλασιάζοντας το αριθμό των φυλακισμένων μέσα σε δέκα χρόνια και κλειδώνοντας τους μέσα σε άθλιες συνθήκες (είχαμε τρεις θανάτους-δολοφονίες πριν δύο βδομάδες), αυτό δεν σημαίνει ότι είναι η καλύτερη λύση.
Είναι ένα θέμα τεράστιο ποιες βλαπτικές συμπεριφορές πρέπει να είναι ποινικοποιημένες. Γενικά, όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, έγραψαν ότι το κακό, που η ποινική πράξη προκαλεί στο θύμα, πρέπει να είναι τουλάχιστον ανάλογο με την ποινή (βλ., π.χ., Feinberg, Moral Limits of Criminal Law). Οι νόμοι κατά της ΧΡΗΣΗΣ (και ΟΧΙ, κατ' αναγκη της εμπορίας) των ναρκωτικών ποτέ δεν ικανοποιούν το κριτήριο αυτό - γιατί είναι "εγκλήματα" χωρίς ΘΥΜΑ (ποιο είναι αυτό;). Ακόμα και αν δεχθούμε ότι υπάρχουν θύματα (π.χ., ο κοινωνικός περίγυρος) θα πρέπει όσοι θέλουν την ποινική καταστολή να μας πείσουν ότι αυτό είναι χειρότερο από αυτό που προκαλούν νομιμότατες ουσίες, όπως η νικοτίνη και το αλκοόλ. (Ακούσαμε, το Σαββατοκύριακο αυτό, για ένα υγρό φακών επαφής που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τύφλωση. Αν αυτό συμβεί σε κάποιον, στην καλύτερη περίπτωση θα πάρει μία αποζημίωση. Κάποιος που καπνίζει χασίς με δική του απόφαση και χωρίς να βλάπτει άλλον, γιατί πρέπει να πάει φυλακή; ). Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η κατστροφή της ζωής ενός μικροχρήστη για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων είναι βαθιά ανήθικη - γιατί είναι ανήθικο να χρησιμοποιείς ανθρώπους για να κάνεις ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Για αυτό και στο προηγούμενο σχόλιο μίλησα για μακαρθισμό και δίκες της Μόσχας. Η ποινικοποίηση της ΧΡΗΣΗΣ είναι σαν την ποινικοποίηση της αυτοκτονίας, και της ομοφυλοφιλίας μεταξύ ενήλικων που συναινούν.
Η World Drug Report μιλάει 200 εκατομμύρια χρήστες μέσα στον τελευταίο χρόνο (τουλάχιστον μία φορά, 15-64 χρονών). Θα τους κλείσετε όλους μέσα; Δεν είναι ένα Gulag 200000000 ανθρώπων, που στην πλεινότητά τους δεν έχουν παραβεί άλλους νόμους, λίγο μεγάλο για να ικανοποιηθεί το lobby των υπερευαίσθητων γονέων; Και αν δεν τους κλείσετε όλους, τι την θέλετε την ποινικοποίηση - μήπως σαν έναν μπαμπούλα, ο οποίος θα χρησιμοποιείται κατά το δοκούν κατά των άτυχων, των απρόσεκτων, των φτωχών, των μεταναστών και όσων δεν έχουν καλούς δικηγόρους;Μήπως στην περίπτωση αυτή το σχολείο θα ήταν καλύτερο από την φυλακή;
Να και μία σημερινή είδηση -για να δείτε πόσο καλά πηγαίνει ο "war on drugs", με το τεράστιο ανθρώπινο κόστος. Να φανταστείτε ότι οι άνθρωποι δεν είναι και φτηνιάρηδες σαν τους έλληνες καταστολείς. Μαζί με την ποινικοποίηση, ρίξανε και 4 δις δολλάρια (μισούς Ολυμπιακούς, περίπου)(από το BBC):
Coca production in Colombia is more widespread than previously registered, the US government says.
...But the US government, expanding the survey area, found an extra 26% of land under cultivation. It also found production was more dispersed.
Correspondents say this is a setback for the US. It has spent $4bn fighting Colombia's cocaine trade since 2000.The BBC's Jeremy McDermott in Colombia says US policy appears to be failing, with cocaine yields improving, demand in the US remaining steady, and a more liberal approach to coca cultivation in Bolivia and Peru..."
Μήπως ΚΑΙ η αμερικανική πολιτική ΔΕν είναι αρκετά σκληρή για τα μέτρα μερικών; Τι θέλετε τελικά - μήπως πυρηνικά στην Κολομβία (αφού τα χημικά, με ποιος ξέρει πόσο οικολογικό κόστος, απέτυχαν);
Paragrafos said ...
Ο κύριος Τάκης έθεσε το ζήτημα των πολλαπλών εξαρτήσεων, μάλλον των πολλαπλών επιλογών.
....
Άλλο επιλογές, άλλο εξαρτήσεις
... Συγκρίνεται τις δυο "εξαρτήσεις" και πείτε μου αν είναι όλες ίδιες.
Αυτά βεβαια τα ξέρει ο εκλεκτός κύριος Τάκης, καλύτερα από εμενα.
Διακρίνω κάποια ειρωνεία και κάποια επιθετικότητα στο μύνημά σου. Λείπει και εκείνο το «Με αγάπη» στο τέλος.
Όμως δεν είναι όλοι οι εξαρτημένοι βίαιοι. Υπάρχουν οι φανατικοί ορθόδοξοι που σκοτώνουν Μουσουλμάνους όπως υπάρχουν και οι εξαρτημένοι που θα σκοτώσουν για 5 ευρώ και θα επιτεθούν στις γριούλες.
Δυστυχώς ΚΑΘΕ εξάρτηση μπορεί να μετεξελιχθεί σε Βίαια. Και το πρόβλημα δεν είναι αν επιτρέπεται ή όχι να αγοράσεις χασίσι ή ουίσκι ή τσιγάρα ή το Κοράνι. Το πρόβλημα είναι αν είσαι σε θέση να πεις ΟΧΙ σε αυτόν που θα σου παρουσιάσει ως τη λύση του προβλήματός σου το τσιγαρλίκι ή το κύρηγμα ή το διπλό σκάτς. Το πρόβλημα είναι αν ξέρεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου και (ναι όλα εκεί ανάγονται) τον φόβο του θανάτου ΧΩΡΙΣ να χρειάζεσαι εξωτερική βοήθεια (χημική ή δογματική).
Φιλικά !
Δεν σχολίασε κανένας τη λύση που πρότεινα και θα ήθελα να ξέρω τι πιθανά μειονεκτήματα έχει.
Είχα πει σε στα κέντρα των πόλεων να υπάρχουν ορισμένες κλινικές όπου οι χρήστες θα μπορούν αν παίρνουν τη δόση τους χωρίς να δίνουν τα στοιχεία τους και θα βρίσκουν ένα κρεβάτι ένα πιάτο φαϊ και κάποιον για να συζητήσουν (αν θέλουν). Με τον τρόπο αυτό χτυπιέται το εμπόριο, η εγκληματικότητα που προκαλεί η στέρηση, χάνεται η γοητεία του "παράνομου" και ταυτόχρονα δεν είναι εύκολο να βρεθούν σε κάθε περίπτερο.
@vaggelis
"Συνήθως χρήση ναρκωτικών κάνουν άτομα που έχουνε ψυχολογικά προβλήματα,προσωρινά ή μόνιμα.Αν κάποιος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και δεν βρίσκεται σε περιβάλλον που μπορεί να τον στηρίξει (π.χ. με ιατρική περίθαλψη) είναι πολύ πιθανό να αναζητηθεί η λυση των ναρκωτικών."
Συγνώμη που απαντώ με τόση καθυστέρηση στο εν λόγω σχόλιο, αλλά αυτό που γράφεις φίλε Βαγγέλη, δεν ισχύει. Πολλοί είναι εκείνοι που αρχίζουν να κάνουν χρήση της οποιασδήποτε ουσίας από απλή περιέργεια, ή γιατί επιδιώκουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Αν ξέρεις πως να χρησιμοποιήσεις μια χημική ουσία, πως να προετοιμάσεις τον οργανισμό σου πριν τη χρήση και που ακριβώς να κατευθύνεις τον εαυτό σου, αν έχεις δηλαδή συγκεκριμένο στόχο όταν κάνεις χρήση ουσιών, τα αποτελέσματα εκπλήσσουν! Γνωρίζω ανθρώπους που είναι άνω των 50 ετών, κάνουν χρήση συγκεκριμένων παραισθησιογόνων ουσιών για περισσότερα από 30 χρόνια, κι όχι απλώς έχουν σώας τας φρένας και είναι σχετικά υγιείς για τα δεδομένα της ηλικίας τους, αλλά έχουν υπάρξει και ιδιαίτερα δημιουργικοί... Το σημαντικό είναι ωστόσο να μπορείς να διασφαλίσεις την καθαρότητα της ουσίας.
Η ποινικοποίηση επιβλήθηκε για λόγους καθαρά οικονομικούς, γιατί κάθε απαγόρευση σημαίνει τεράστια κέρδη για αυτούς που ελέγχουν τη διακίνηση αυτού που απαγορεύεται... Ωστόσο, για να τηρηθούν και τα προσχήματα, οι χρήστες απαξιώνονται στο σύνολο σχεδόν της κοινωνίας, ως άνθρωποι χαμηλής στάθμης, χωρίς ιδιαίτερα πνευματικά εφόδια, περιθωριακοί τύποι, που καταστρέφουν τη ζωή τους.
Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα, ωστόσο, μην μπερδέψουμε δηλαδή τους ανθρώπους που κάνουν ελεγχόμενη χρήση ουσιών, με τους τοξικομανείς και τους εθισμένους.
Αυτό που αναφέρθηκε δε για τα ecstasy, δεν αληθεύει, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προκαλέσουν εθισμό με την πρώτη χρήση. Αυτό είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο. Εννοείται πως και στις περιπτώσεις της ελεγχόμενης χρήσης υπάρχει πάντα μεγάλο ρίσκο, κι αυτό έχει να κάνει με την αντοχή του οργανισμού, το φύλο, την ηλικία, και άλλες παραμέτρους, ωστόσο μην συγχέουμε για παράδειγμα αυτόν που πίνει χασίς με το junky της Ομόνοιας. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις, και το λέω αυτό γιατί η πλειοψηφία του κόσμου, λόγω ελλιπούς ενημέρωσης γύρω από το θέμα, θεωρεί πως η κάνναβη αποτελεί το προπύργιο για "τα σκληρά ναρκωτικά", όπως συνηθίζουν να λένε οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι της συμφοράς. Οι ναρκωτικές ουσίες αποτελούν ταμπού για την κοινωνία μας, ακριβώς γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα αυτών που οφελούνται από την απαγόρευση.
Ο άνθρωπος είναι περίεργο ον. Μερικές φορές αυτό φτάνει για να δοκιμάσει και να κάνει πολλά.
This post has been removed by the author.
@N.Δ.
"Δυστυχώς για σας την πεπονόφλουδα δεν την πετάω εγώ αλλά η WHO! Η οποία σε μελέτη για την εθιστικότητα των ουσιών βάζει το τσιγάρο και το αλκόολ μαζί με την ηρωίνη και πάνω από την κοκαΐνη. Το χασίς δεν το θεωρεί καν εθιστικό (ούτε βλαβερό).
Άνθρωποι σαν εσάς είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των εμπόρων και των διεφθαρμένων συμμάχων τους (μπάτσων, δικαστών, δικηγόρων)."
Και μόλις τώρα διάβασα και το παραπάνω σχόλιο που έκανες ΝΔ. Συγχαρητήρια για τη στάση που κρατάς στο εν λόγω θέμα. Είναι υπόδειγμα ελεύθερης και γόνιμα προοδευτικής σκέψης (γιατί υπάρχει και ο προοδευτισμός του κ....). Είναι τόσος πολύς ο συντηρητισμός της σύγχρονης κοινωνίας, τόσα πολλά τα ταμπού ενάντια στα οποία καλείται να αγωνιστεί ένας ελεύθερος άνθρωπος και τέτοια η άγνοια του μέσου πολίτη, που πολλές φορές, όταν βρίσκομαι να συζητάω για τέτοια θέματα, δεν μπορώ ούτε καν να διαφωνήσω πλέον. Είναι τέτοια η απόσταση που νιώθω να με χωρίζει από όλους αυτούς τους πολύξερους, δογματικούς ανθρώπους, που απλώς καταθέτω τα όπλα!
Το να γράψω εγώ κάτι τέτοιο, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Το να βρίσκει όμως το θάρρος να γράφει κάτι τέτοιο ενυπόγραφα ένας άνθρωπος με τη δική σας θέση στα πράγματα, είναι ένδειξη τόλμης. Επιτέλους, ας μιλήσουμε όλοι για ορισμένα ζητήματα, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους...
Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, μόνο και μόνο για να ταχθούμε με την άποψη της μάζας και να νιώσουμε πιο ασφαλείς... Το δύσκολο δεν είναι να συμφωνήσεις με τους πολλούς, το δύσκολο είναι να διαφωνήσεις. Είναι τέτοια η χειραγώγηση της ... "κοινής γνώμης", που κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος οφείλει να επιθυμεί να μην ανήκει σε αυτήν, να μην είναι ακόμη ένας από όσους τη διαμορφώνουν, να μην είναι μέρος της.
Η σκέψη και η γνώση είναι τα μόνα μας όπλα απέναντι στην ηλιθιότητα και την ανελευθερία, επιτέλους, ας θυμηθούμε λίγο από που ξεκίνησε ο άνθρωπος και που έχει καταλήξει... Τέτοια ανακολουθία μεταξύ των επιτευγμάτων της Επιστήμης και της Τεχνολογίας και της αντίστοιχης προόδου σε θέματα ηθικής, αισθητικής και ελευθερίας της σκέψης δεν νομίζω πως έχει προηγούμενο στην Ιστορία. Οι κοινωνίες στη Δύση τείνουν όλο και περισσότερο προς τη συντήρηση. Ο φόβος φυλάει τα έρμα, προφανώς...
Συγχωρέστε με για το μανιφέστο, αλλά δεν αντέχω άλλο να βλέπω παντού την αντανάκλαση της ... "κοινής γνώμης". Τι αθλιότητα.
...γι' αυτούς που πιστεύουν οτι ενδεχόμενη αποποινικοποίηση των ελαφριών ναρκωτικών θα επιφέρει μεγάλη ποσοστιαία αύξηση χρηστών(χαμογελώ και μόνο που το αναπαράγω γράφοντάς το), απλά να πω οτι μάλλον ζουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν και δεν αποτελούν μέλη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Ζώντας σε μια πόλη στα δυτικά προάστια της Αθήνας πίστευα πως ήταν φαινόμενο της περιοχής το γεγονός οτι όλοι σχεδόν οι νέοι τριγύρω μου κάπνιζαν κανένα τσιγαράκι. Άλλοι περιστασιακά και άλλοι συχνότερα/τατα. 19 ετών όμως που άρχισα τις σπουδές μου στο πολυτεχνείο και φυσικά γνώρισα νέους ανρώπους απ΄όλη την Ελλάδα «ξύπνησα»... θα πρέπει να σκεφτώ πολύ για να φέρω στο μυαλό μου κάποιον γνωστό μου 17-35 ετών που να μην κάνει χρήση χασις. Τελικά μάλλον γνωρίζω περισσότερα άτομα που δεν καπνιζουν παρά που δεν κανουν χρήση! Μιλάω για ανθρώπους από όλες τις περιοχές της Αθήνας, από νησιά, από Θεσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη, Λάρισα, απο παντού. Και επίσης όλων των ειδικοτήτων. Από φοιτητές και δημόσιους υπαλλήλους εως γιατρούς.
Είναι δυνατόν να φοβάται κάποιος αύξηση των χρηστών όταν για τις προαναφερθήσες ηλικίες το ποσοστό στη χώρα μας κατά πάσα πιθανότητα ξεπερνά το 80%? Δηλαδή πόσο να γίνει? 90%? Το ποσοστό αυτο βέβαια δεν θα το μάθουμε ποτέ. Φανταστείτε να γίνει ενα gallop στους δρόμους της πρωτεύουσας σε νέους ανθρώπους με ερώτηση : έχετε κάνει χρήση χασις τον τελευταίο μήνα? Πιστέυετε θα το δούμε την επόμενη μέρα στις ειδήσεις αν το ποσοστό που θα απαντήσει «ναι» είναι 85%?...
open your eyes
Καταρχάς μια διευκρίνιση για να ξέρουμε τι λέμε...
Το τσιγάρο δεν είναι ναρκωτικό, προκαλεί όμως εθισμό...
Η ινδική κάνναβις (το ..χασισάκι) είναι ναρκωτικό (τι θα πει "μαλακό";)της κατηγορίας των παραισθησιογόνων ή ψυχομιμητικών και επίσης προκαλεί εθισμό...
"Απελευθερώστε τα, να πέσουν οι τιμές!", μας λέει περίπου ο κ.Δήμου...
Ή είμαστε φιλελεύθεροι ή δεν είμαστε, ε;
;)
Λοιπόν, παρατηρώ ότι οι υποστηρικτές της αποποινικοποίησης ανήκουν σε τρεις κατηγορίες:
1)Ιδεολόγοι της ελευθεριότητας και εχθροί κάθε είδους "εγκράτειας" (ούτε καν στο χέσιμο)...
2)Ιντελεκτουέλ διανοούμενοι που θα σου παραθέσουν και μια στατιστική, άμα λάχει, για να αποδείξουν, όπως νομίζουν, ότι έχουν δίκιο...
3)Λοιποί άσχετοι, πρόθυμοι να ενώσουν τη φωνούλα τους όπου κάποιος προτείνει κάτι εξόχως κουφό...
Την περίοδο που στις Η.Π.Α.(με τις καπνοβιομηχανίες-γίγαντες) απαγορεύουν το "αθώο" τσιγάρο σε όλο και περισσότερους δημόσιους χώρους, στην Ελλάδα συζητάμε αν η απελευθέρωση θα λύσει το πρόβλημα.
Στη Σιγκαπούρη, πάλι, όπου ισχύει η ποινή του θανάτου για την ...κατοχή έστω και χιλιοστού πρέζας(πρόσφατα εκτελέστηκε βρετανικός "ανθός") είναι ακόμα πολύ πίσω.
Δεν έχουν τα φώτα των εδώ προοδευτικών (;) φωστήρων κι έχουν καταντήσει (πραγματικά, τους λυπάμαι) παγκόσμιο οικονομικό κέντρο.
Όχι, δεν προτείνω να γίνουμε Σιγκαπούρη (πονηρούληδες)...
Μόνο τον έμπορο προτείνω να εκτελούν...
Ο χρήστης είναι άρρωστος και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
(Θεραπεία δεν υπάρχει, ιδίως για του τελικού σταδίου).
"Η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη της θεραπείας", κι εκεί πρέπει να δίνεται το μεγαλύτερο βάρος.
(Έχετε σκεφτεί τι σόι πρόληψη θα γίνει αν είναι ήδη ελεύθερα και νόμιμα; )
Η καταστολή έπεται, αλλά είναι και αυτή απαραίτητη.
Δεν χρειάζεται κάθε φορά και σε κάθε θέμα οι Έλληνες να προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τροχό...
Αρκεί να γνωρίζουμε και άλλες χώρες τόσο καλά όσο την Ολλανδία...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
τα ναρκωτικά. Όταν τα γυμνάσια στην Ελλάδα έχουν metal detectors στις πόρτες (το 80%) όπως είναι στις περισσότερες περιοχές στο Σικάγο, όταν πλασάρονται στα ανυποψίαστα παιδιά (που ΔΕΝ γνωρίζουν και ΔΕΝ καταλαβαίνουν τις παρενέργειες, άρα δεν μπορούν να πάρουν "πληροφορημένες αποφάσεις"), τότε θα είναι πρόβλημα, το οποίο θα διογκώνεται ανεξέλεγκτα (επειδή και η αστυνομία στην Ελλάδα δεν έχει την πείρα και τα μέσα να τα αντιμετωπίσει).
Πρέπει να απαγορευτούν; Σ΄ αυτή την ερώτηση οι πλέον κατάλληλοι για να απαντήσουν είναι όσοι είναι υπεύθυνοι για άλλους (δηλαδή, ας πούμε, οι γονείς). Διότι, ποιος θα θεωρηθεί υπεύθυνος εάν στην Ελλάδα έχουμε ας πούμε 1.000 ανήλικα θύματα το χρόνο από ναρκωτικά;
Όπως απαγορεύεται η υπερβολική ταχύτητα οδήγησης, έτσι πρέπει να απαγορεύονται και οι "υπερβολικά" ναρκωτικές ουσίες (όπως ηρωινη, κοκαϊνη, κλπ). Όσοι μιλάνε για αποποινικοποίηση αυτών των ουσιών, είναι σαν να λένε ότι το όριο ταχύτητας σε μικρούς επαρχιακούς δρόμους πρέπει να καταργηθεί... είναι άτομα που δεν έχουν ζήσει σε χώρες με έντονο πρόβλημα θανάτων από ναρκωτικά και εκφράζουν απόψεις αφελείς, στηριγμένες στην απειρία τους.
Όσον αφορά την κοπέλα στο δρόμο με το σύνδρομο στέρησης, θα της έλεγα ότι πάω να δώσω χρήματα σε ανθρώπους που έχουν ευθύνες και μεγαλώνουν παιδιά και δεν έχουν αρκετά χρήματα, παρά να τα δώσω σε οποιοδήποτε πρεζόνι να πάνε χαμένα. Είμαι άνθρωπος που σκέφτομαι θετικά δεν ΔΕΝ θα επιδοτώ τους χαμένους και τις χασούρες. Θα επιδοτώ αυτούς που εργάζονται σκληρά και προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Λευτέρης
Takis Alevantis said...
Διακρίνω κάποια ειρωνεία και κάποια επιθετικότητα στο μύνημά σου. Λείπει και εκείνο το «Με αγάπη» στο τέλος.
---------------------------
Αχ, κύριε Τάκη, πώς θα μπορούσα να είμαι ειδικά απέναντι σε σας ειρωνική; Πώς σας πέρασε από το νου κάτι τέτοιο; Αναμφίβολα χτες φλυάρησα υπέρ το δέον. Και μέσα στα πολλά ξέχασα πως πρέπει να είμαι προσεκτική, να μη θεωρώ ως δεδομένο ότι πρέπει να θυμίζω την αγάπη μου ακόμα και σε εκείνους που ευγνωμονώ.
Και μόνο που σας έδωσα αυτήν την εντύπωση λυπήθηκα πάρα πολυ. Και κυρίως γιατί θα με περάσατε για άτομο αχάριστο. Εδώ μέσα υπαρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αγαπώ και τους εκτιμώ βαθύτατα. Εσείς είστε στην καρδιά μου, πρώτος μεταξύ ίσων, όπως λέγανε οι παλαιότεροι.
Όταν έλεγα ότι εσείς "κατι θα ξερετε περισσότερο", κυριολεκτούσα και τώρα το επαναλαμβάνω και το εννοώ: Είστε άνθρωπος με μεγαλύτερη πείρα στη ζωή από μένα και όφειλα και οφείλω να παίρνω πολύ σοβαρά αυτά που λέτε. Και όντως έτσι έκανα.
Επιφύλαξη προσπάθησα να εκφράσω για λογαριασμό μου. Άλλωστε, προς το τέλος του μονολόγου μου για τα ναρκωτικά, μέσα μου μια φωνή άρχισε να μιλάει και υπερ της απελευθέρωσης των ναρκωτικών!
Σας εκτιμώ και σας αγαπώ
Με συγχωρείτε και πάλι που σας έδωσα τόσο λάθος εντύπωση.
ΜΕ αγάπη και άπειρες φορές συγγνώμη
Παράγραφος
Kαλημέρα!
Βλέπω τελειώνουμε σε συντηρητική και κατασταλτική φάση. Φυσικά διαφωνώ.
Η λύση που προτεινες @Αρχαίος είναι σωστή σαν μέρος ενός προγράμματος αποποινικοποίησης και απεξάρτησης.
Ευχαριστώ blade runner!
Που είσαι
Mickey να κλείσεις τα 300;
Το ότι διαφωνείτε, κύριε Νίκο, είναι γνωστό, αυτό που θέλουμε να μάθομε είναι τα επιχειρήματα σας, και τους λόγους που διαφωνείτε. Η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι διαφωνείτε έτσι απλά για το δαιφωνείν, χωρίς περαιτέρω σκέψη, η οποία ίσως να διαφωτίσει και εμάς και να μας πείσετε ότι η απελευθέρωση είναι η λύση, και χωρίς να αναλογίζεστε τις συνέπειες, κάτι το οποίο είναι τελείως ανεύθυνο εκ μέρους σας. Πετάτε ένα «είσαι συντηρητικός», μία γελοιότητα τύπου «Άνθρωποι σαν εσάς είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των εμπόρων και των διεφθαρμένων συμμάχων τους (μπάτσων, δικαστών, δικηγόρων).» και νομίζετε έχετε καθαρίσει. Να ρωτήσει εγώ «άνθρωποι σαν εσάς ποιανού σύμμαχου είσαστε’;» Πολύ πάει και δεν το σηκώνει το επίπεδο μου. Γιατί πρέπει κάποιος να ανήκει σόι και καλά στους συντηρητικούς όταν απαιτεί επιχειρήματα υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης και όχι ατάκες κενού περιεχομένου’; Μήπως τελικά εγώ είμαι ο προοδευτικός και εσείς αντιπροσωπεύετε την συντήρηση’; Και τέλος γιατί ευχαριστείτε τον /την Blade Runner? Για το λιβάνισμα’; Για κενού περιεχομένου συνθηματολογίες του είδους «Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα, ωστόσο, μην μπερδέψουμε δηλαδή τους ανθρώπους που κάνουν ελεγχόμενη χρήση ουσιών, με τους τοξικομανείς και τους εθισμένους.» Ξέρομε για ποιο πράγμα μιλάμε ή είναι αυτό το νέο trendy στην ελληνική κοινωνία και το συγχωροχάρτι για την επερχόμενη απελευθέρωση και μία δικαιολογία του είδους «ξέρετε, εγώ δεν είμαι ναρκομανής, απλά κάνω ελεγχόμενη χρήση». Τα ναρκωτικά δεν ελέγχονται, δεν υπάρχει ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών ουσιών, τα ναρκωτικά είναι υπεράνω των δυνάμεων ενός ατόμου, και εκεί εστί το πρόβλημα. Διαφορετικά δεν θα υπήρχαν και οι ναρκομανείς. Αν πρέπει κάποιον να ευχαριστήσετε, αυτός θα μπορούσε να είναι ο Δημήτριος, ή τον Takis Alevantis από τους τελευταίους σχολιαστές, διότι τα δικά τους σχόλια προωθούν την σκέψη, όχι το λιβάνισμα.
Αχ βρε παράγραφε !
Συγνώμη κι απο μένα αν μέσα στην κούρασή μου κατάλαβα στραβά.
Το πρόβλημα είναι πάντα η πρόληψη - όχι μόνο η αντιμετώπιση/επέμβαση που περιλαμβάνει την απελευθέρωσαη και την βοήθεια των θυμάτων.
Βλέπε σχετικά την πυραμίδα στο παράρτημα του εγγράφου που κατέθεσε ο κ. Κατηφόρης στη Συνέλευση για το σύνταγμα.
Διαβάζοντας σήμερα τα υπόλοιπα σχόλια από χθες έμεινα με πολλές απορίες. Αναφέρω εδώ μόνο 2:
1. Πώς μπορούμε να μιλάμε για ναρκωτικά αν δεν ξέρουμε τι είναι "ναρκωτικά". Κυρίως ποιο είναι το κατώφλι που διαχωρίζει τη "μη ναρκωτική ουσία" από την "ναρκωτική ουσία". Διατυπώθηκαν διάφορα για "ουσίες που εθίζουν": άλλοι έγραψαν ότι το χασίς εθίζει άλλοι ότι δεν εθίζει. Άλλοι ονόμασαν την κοκαΐνη "δηλητήριο| άλλοι είπαν ότι είναι ακίνδυνη. Άλλοι έβαλαν το ουίσκι δίπλα στη μαριχουάνα ή τη θρησκεία. Συγγνώμη αλλά δεν βγαίνει συμπέρασμα.
Και ρωτάω: υπάρχει σε αυτό το blog κάποιος φωτισμένος γιατρός που θα μας πει ποιες βιολογικές λειτουργίες/αλλαγές καθορίζουν μια ουσία ως ναρκωτική; Πόσο έχουν προχωρήσει οι έρευνες; Τι σημαίνει "εθισμός"; Και ακόμη, υπάρχει κάποιος κοινωνιολόγος εδώ; Για να μας πει ποιες κοινωνικές λειτουργίες παρεμποδίζονται ώστε να μιλάμε για "ναρκωτικά";
2. Το θέμα των ναρκωτικών είναι πιθανό να μη λυθεί ποτέ, όσο και να εξελιχθεί η κοινωνία μας. Καταρχήν έχουμε μια διττή αντιμετώπιση του προβλήματος σύμφωνα με δύο κύριες ομάδες: τους νέους και τους κυρίως ενήλικες. Για αυτές τις δύο ομάδες υπάρχουν δύο διαφορετικές αντιμετωπίσεις: προς τους νέους ανεκτικότητα και σκοταδισμός (όσο λιγότερα ξέρει το παιδί τόσο καλύτερα για αυτό) και προς τους κυρίως ενήλικες η παραπομπή στο γράμμα του νόμου. Πώς μπορεί μια τόσο ανομοιογενής πολιτική στο θέμα "ναρκωτικά" να προάγει τις κοινωνίες; Πώς μπορεί να υπάρξει πραγματικός διαφωτισμός;
Δεν εισαστε μόνο behind the words... είσαστε γενικώς behind. Τόσα σχόλια γράφτηκαν εδώ στο blog με συντριπτικά επιχειρήματα υπέρ της αποποινικοποίησης και της απελευθέρωσης, από νομικούς, ψυχίατρους, κοινωνιολόγους και άλλους ειδικούς... δεν καταλάβατε τίποτα. Ου με πείσης καν με πείσης!
Γι αυτό είπα πριν ότι δεν είναι θέμα επιχειρημάτων αλλά προσωπικότητας.
Θλιβερό.
@ Takis Alevantis
Σας ευχαριστώ πολύ για όλα!
Με αγάπη
Παράγραφος
@behind_the_words
Λυπάμαι, αλλά δεν κατάλαβες τίποτε απ' ό,τι έγραψα. Αν θεωρείς το σχόλιο που έκανα υπέρ της άποψης του Νίκου Δήμου "λιβάνισμα", να σου πω ότι όταν διαφωνώ με το Νίκο Δήμου, το γράφω. Δεν έχω καμία ανάγκη να "λιβανίσω" κανέναν, έχω προσωπική άποψη για τα πράγματα, και ποτέ αβασάνιστα. Επίσης, ποτέ δεν μιλάω για πράγματα που δεν γνωρίζω. Τώρα, το αν τυχαίνει να συμφωνώ στα περισσότερα ζητήματα με την άποψη του ΝΔ, αυτό ισχύει γιατί όντως υπάρχει σύγκλιση απόψεων σε πολλά ζητήματα.΄
Γράφεις:
"Ξέρομε για ποιο πράγμα μιλάμε ή είναι αυτό το νέο trendy στην ελληνική κοινωνία και το συγχωροχάρτι για την επερχόμενη απελευθέρωση και μία δικαιολογία του είδους «ξέρετε, εγώ δεν είμαι ναρκομανής, απλά κάνω ελεγχόμενη χρήση». Τα ναρκωτικά δεν ελέγχονται, δεν υπάρχει ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών ουσιών, τα ναρκωτικά είναι υπεράνω των δυνάμεων ενός ατόμου, και εκεί εστί το πρόβλημα. Διαφορετικά δεν θα υπήρχαν και οι ναρκομανείς."
Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι οι ιθαγενείς που μασάνε φύλλα κόκας στην Νότια Αμερική, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της έλλειψης οξυγόνου στα μεγάλα υψόμετρα, είναι ... ναρκομανείς;
Aυτό που έγραψα είναι πως υπάρχει μια τάση να ταυτίζεται η χρήση ναρκωτικών ουσιών - που, πίστεψέ με, μπορεί να είναι ελεγχόμενη, όταν μιλάμε για συγκεκριμένες ουσίες - με την κατάσταση εκείνη όπου ο χρήστης αποκτά τελικά εθισμό και περνάει στην κατηγορία του αρρώστου.
Γνωρίζω πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω, δεν προσπαθώ να ακουστώ προοδευτική, όπως ίσως νομίζεις, δεν με αφορά καθόλου μια τέτοια στάση, τη θεωρώ μη συνετή και ανακόλουθη με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα γενικότερα. Με ενοχλεί όμως η ισοπέδωση των πάντων, από ανθρώπους που μιλούν για ζητήματα που αποδεικνύεται από τα λεγόμενά τους ότι δεν γνωρίζουν επαρκώς...
Τέλος, σχόλια σαν αυτό θεωρείς ότι προωθούν τη σκέψη;
"Είμαι άνθρωπος που σκέφτομαι θετικά δεν ΔΕΝ θα επιδοτώ τους χαμένους και τις χασούρες. Θα επιδοτώ αυτούς που εργάζονται σκληρά και προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο."
Aν πραγματικά πιστεύεις κάτι τέτοιο, προφανώς δεν υπάρχει κοινός τόπος για συζήτηση. Γιατί προσωπικά η άποψη αυτή μου ακούγεται στην καλύτερη των περιπτώσεων απάνθρωπη και ανάλγητη.
Χαιρετώ
@behind_the_words
Και κάτι άλλο. Ο προοδευτισμός είναι απλώς ένας όρος, μια έννοια, δεν αποδεικνύεται με κούφια λόγια, αλλά στην πράξη. Την ευαισθησία και την ιδιαίτερη στάση που κρατάει ο κάθε ένας από μας απέναντι σε τόσο επώδυνα ζητήματα, την αποδεικνύει εμπράκτως και καθημερινά, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μόνο έτσι αποκτά νόημα.
Σε ό,τι αφορά δε τη γνώση που έχεις ή δεν έχεις για τις διάφορες ουσίες και την επίδραση που έχουν στον ανθρώπινο οργανισμό, σου προτείνω λίγη περισσότερη μελέτη. Οι ναρκωτικές ουσίες, όπως και το αλκοόλ, το τσιγάρο, η τηλεόραση, το internet, ο καταναλωτισμός, και η λίστα είναι μεγάλη, έχουν πάντα δύο όψεις, και η όποια εμπειρία θα έχεις σε σχέση με τέτοιες καταστάσεις φιλτράρεται από το άτομο, τη ψυχική και πνευματική του συγκρότηση, τη θέληση και την αυτοπειθαρχία που διαθέτει ή όχι.
Και την τηλεόραση μπορείς να την ανοίξεις για να δεις ντοκυμανταίρ, ταινίες και εκπομπές ουσίας, μπορείς να την ανοίξεις, επίσης, για να δεις Τατιάνα Στεφανίδου και dream show.
Και αν σου φαίνεται αφελής αυτή η προσέγγιση, να σου πω ότι ο William Burroughs, εκπρόσωπος του beat κινήματος και συγγραφέας, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, σε ό,τι αφορά ένα σωρό "ναρκωτικές ουσίες", εμπειρίες που κατέγραψε και σε διάσημα βιβλία του, όπως το Junky, πέθανε τελικά σε βαθιά γηρατειά, από καρδιά. Πίστεψέ με, αν υπάρχει ένας άνθρωπος που καταδύθηκε στον κόσμο των σκληρών ναρκωτικών ουσιών, ήταν αυτός. Κι όμως, όχι απλώς είχε τη δύναμη να το κατευθύνει κάπου όλο αυτό, αλλά πέτυχε παράλληλα να ζήσει μια γεμάτη ζωή, και να πεθάνει από φυσικά αίτια...
Δεν διαφημίζω τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, μην θεωρηθεί κάτι τέτοιο, γιατί δεν ισχύει. Πιστεύω όμως πως κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές αντοχές απέναντι στην ανάγκη του να καλύψει την περιέργειά του. Υπάρχουν εκείνοι που αντέχουν και πειραματίζονται χωρίς το αντικείμενο του πειραματισμού τους να γίνεται αγχόνη, υπάρχουν και άνθρωποι που παραδίδονται στην καταστροφή, χωρίς κανένα μέτρο, κανένα στόχο και καμία σύνεση.
Ούτε αυτούς τους τελευταίους όμως έχουμε το δικαίωμα, ως φωτισμένοι τιμητές, να τους στέλνουμε στο εκτελεστικό απόσπασμα, ως "χασούρες".
Αυτά.
Εσύ τώρα μιλάς σαν νομικός, ψυχίατρος, κοινωνιολόγος, ή κάποιας άλλης ειδικότητας’; Πως το ξέρεις ότι οι ιθαγενείς δεν είναι ναρκομανείς’; Έχεις εξετάσει μέσα στο περιθώριο της ειδικότητα σου κανέναν’; Μιλούσες για αυτούς τους ιθαγενείς στο παράδειγμά σου’; Θέλεις μήπως να παραθέσομε λίστες πόσοι από τους διάσημους είναι εθισμένοι, φυτοζωούν στα διάφορα κέντρα απεξάρτησης ή έχουν αφήσει αυτόν τον κόσμο πρόωρα’; Αυτός με το Junky έζησε ως τα γηρατειά, ο φίλος μου άφησε τον κόσμο στα δέκα εννιά του… Δυστυχώς δεν ξέρεις τι λες…
@behind_the_words
Απορώ με το επιθετικό σου ύφος. Κι εγώ έχω ξάδελφο που είναι λίγο μεγαλύτερος και ζει στην κόψη του ξυραφιού, λόγω της ηρωίνης. Κι έχω και φίλους που γλύτωσαν μετά από τεράστιο αγώνα και προσπάθεια. Ξέρω πολύ καλά τι λέω, απλώς εσύ δεν θέλεις να ακούσεις μια άλλη άποψη. Αυτό είναι δικό σου πρόβλημα, όχι δικό μου, ωστόσο.
Επίσης, πριν απαντήσεις, διάβασε προσεκτικά τι σου λέει ο άλλος. Μην είσαι βιαστικός, γιατί βγάζεις λάθος συμπεράσματα. Ο διάλογος προϋποθέτει να ακούς πρώτα τι σου λέει ο άλλος, και μετά να απαντάς.
Εγραψα λοιπόν:
"Υπάρχουν εκείνοι που αντέχουν και πειραματίζονται χωρίς το αντικείμενο του πειραματισμού τους να γίνεται αγχόνη, υπάρχουν και άνθρωποι που παραδίδονται στην καταστροφή, χωρίς κανένα μέτρο, κανένα στόχο και καμία σύνεση." Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση ανήκει ο ξάδελφός μου, αρκετοί γνωστοί μου και φίλοι φίλων μου, όπως και ο δικός σου φίλος, για τον οποίο λυπάμαι. Ωστόσο, απορώ πως αφού έχεις τόσο κοντινό παράδειγμα, συμφώνησες πριν με σχόλιο άλλου blogger που αποκαλούσε τους εθισμένους στην ηρωίνη "χασούρες".
Το παράδειγμα για τους ιθαγενείς, στο ανέφερα απλώς για να σε πληροφορήσω ότι ορισμένες ουσίες που στη Δύση προκαλούν το θάνατο, αλλού χρησιμοποιούνται ως φάρμακο, αρκεί να ξέρει αυτός που τις χρησιμοποιεί, πως να τις χρησιμοποιήσει.
Είσαι εμπαθής, οπότε αυτή η προσπάθεια διαλόγου λήγει εδώ.
This post has been removed by the author.
@behind_the_words
Και μια τελευταία διευκρίνηση. Ακόμη και στις περιπτώσεις των ιθαγενών, προκαλούνται θανατηφόρες δηλητηριάσεις. Και σε αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό αυτός που κάνει τη χρήση, εφόσον την κάνει για συγκεκριμένο σκοπό, να έχει την πειθαρχία να μην περάσει στην κατάχρηση.
Γίνεται όμως. Δεν είναι αδύνατο. Λυπάμαι για την αδυναμία του φίλου σου, του ξάδελφού μου και πολλών ανθρώπων που ξέρω, αλλά και εκείνων που δεν γνωρίζω.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δαιμονοποιώ μια ολόκληρη κατάσταση. Οι ουσίες υπάρχουν εκεί. Το αν και το πως θα επιλέξεις να τις χρησιμοποιήσεις έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους.
Αυτό σου λέω. Τίποτε άλλο.
@όλους
Η αποποινικοποίηση είναι μια λύση που πρέπει επιτέλους να σκεφθούν σοβαρά οι καθ' ύλην αρμόδιοι, όχι ως πανάκεια εναντίον της εξάπλωσης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Αλλά γιατί έτσι, ο χρήστης, που έτσι κι αλλιώς θα γινόταν χρήστης, δεν θα χρειάζεται να εξευτελίζεται και να καταφεύγει στην κλοπή, στην πορνεία, στην Ομόνοια, στη ζητιανιά, αλλά θα μπορεί να λαμβάνει καθαρά υποκατάστατα της ουσίας, χωρίς να διατρέχει καθημερινά κίνδυνο να βρεθεί νεκρός από νοθευμένη δόση ή overdose.
Ούτε αυτό σημαίνει ότι θα γλυτώσει, τα νούμερα λένε άλλα. Ωστόσο, όσος περισσότερος ο χρόνος ζωής που διαθέτει, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να αποφασίσει τελικά να κρατηθεί στη ζωή και να το παλέψει.
Επίσης, η αποποινικοποίηση μπορεί ίσως να εγγυηθεί μεγαλύτερο έλεγχο του μαζικού κυκλώματος που υπάρχει, και που απλώνεται σε δικαστικούς, μπάτσους, εμπόρους και λοιπά βαμπίρ.
'Η μήπως έχει κανείς αντίρρηση περί της ύπαρξης αυτού του καρκινώματος;
Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί ορισμένοι θεωρούν ότι να προτείνει κανείς κάτι τέτοιο ως πιθανή λύση, σημαίνει ότι ενθαρρύνει την αύξηση των χρηστών.
Ναι, καλοί και οι τσακωμοί περί επιχειρημάτων και θέσεων, αλλά για ελάτε εδώ κάτω στην Οκλαχόμα να δείτε ότι η πλειοψηφία των γυναικών λέει "if you find someone not to beat you up, you' re a lucky woman" (εάν νομίζετε ότι υπερβάλω, ελάτε κατά δω) και να δείτε τι έχουν κάνει τα ναρκωτικά και ο αλκοολισμός σ' αυτές τις "bible belt" περιοχές... δεν περνάει μέρα να μην ακούσω για βιασμούς παιδιών (χειρότεροι κι απ' τους καθολικούς παπάδες :-) :-)). "Υπό την εππήρεια".
Ποιος θα ήθελε να οδηγάει σε κάποιο δρόμο με τα παιδιά του στο αυτοκίνητο, όταν γνωρίζει ότι στον ίδιο δρόμο οδηγούν άτομα που κάνουν "νόμιμη χρήση" ναρκωτικών ουσιών;
Απαντήσεις παρακαλώ, όχι άλλες "προοδευτικές χλιαρόσουπες" φλυαρίες. Η μαλθακότητα δεν είναι απάντηση στην ξεροκεφαλιά.
Λευτέρης
Το τί διαφοροποιεί τα ναρκωτικά απο άλλες εθιστικές ουσίες είναι η επίδραση τους στο κεντρικό νευρικό σύστημα, η οποία προκαλεί αλλαγές στη ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά του χρήστη. Όλες ανεξαιρέτως οι ναρκωτικές ουσίες επιβαρύνουν την ψυχοσωματική υγεία του χρήστη. (Αυτό αποτελεί παρατήρηση ιατρικών ερευνών και όχι προσωπική εκτίμηση).
Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει η κοινωνία μας κάποιον ο οποίος ενώ γνωρίζει τους κινδύνους απο τη χρήση ενός προϊόντος επιμένει στη χρήση του; Σίγουρα ως ασθενής ή τουλάχιστον δυνητικά ασθενής (ανάλογα με το στάδιο της εξάρτησης, την χρησιμοποιούμενη ουσία κτλ.) και όχι ως δράστηs. Αυτό βέβαια ισοδυναμεί με ανάληψη μεγαλύτερων ευθυνών απο τη πολιτεία. Απο την άλλη βέβαια ο εκμεταλλευόμενος των ελλατωμάτων, της ματαιοδοξίας (π.χ. ναρκωτικά πρωταθλητισμού, για bodybuilders κτλ.) της υπέρμετρης λαγνείας (π.χ. με crystal meth) και του πόνου για ίδιο κέρδος δεν θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως τίποτα άλλο παρά εγκληματίας.
Στην Ολλανδία η αποποινικοποίηση της προσφοράς cannabis συνοδεύτηκε απο τεράστια αύξηση της ζήτησης σε όλες ανεξαιρέτως τις ναρκωτικές ουσίες. Αυτό γιατί η αυξημένη προσφορά οδήγησε σε χαμηλότερες τιμές και σε υψηλότερη ζήτηση στη cannabis(συμβατό με τη λογική και την οικονομική θεωρία). Απο την άλλη σε πολλές περιπτώσεις διάφορες ναρκωτικές ουσίες χρησιμοποιούνται απο το χρήστη ως συμπληρωματικά προϊόντα (γνωρίζω αρκετούς π.χ. που κάνουν cannabis καθημερινά και κοκαϊνη το ΣΚ ή σε ειδικές περιπτώσεις). Και όταν μειώνεται η τιμή ενός συμπληρωματικού προϊόντος αυξάνεται και η ζήτηση και στο συμπληρωματικό του.
Είναι γεγονός ο'τι το επίπεδο τιμών επιδρά πάντοτε στη ζήτηση οποιοδήποτε προϊόντος (Και στα ναρκωτικά. Οταν ο φίλος μου ο Alex αγόραζε extacy ως πιτσιρικάς δεν μπορούσε να αγοράσει πάνω απο 1-2 χάπια την εβδομάδα. Σήμερα που η τιμή στο χάπι έχει φτάσει £1 δεν είναι λίγοι οι έφηβοι στην Αγγλία που καταναλώνουν δεκάδες χάπια κάθε εβδομάδα). Στη περίπτωση ολιγοπωλείων η τιμή προσδιορίζεται σε υψηλότερες τιμές απο ο'τι σε αγορές ισχυρού ανταγωνισμού (πόσο μάλλον έπειτα απο απο τεχνητούς περιορισμούς προσφοράς και υψηλά risk premiums πού απο την άλλη δημιουργούν entry barriers στην αγορά). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ο'τι σε περίπτωση απελευθέρωσης η βιομηχανία ναρκωτικών θα έχει μικρότερο κύκλο εργασιών και κέρδη απο ο'τι τώρα (η ότι μακροπρόθεσμα δεν θα δημιουργηθεί πάλι ολιγοπώλιο με τεράστια κέρδη). Το αντίθετο.
Τελικά για ποιό λόγο μιλάμε για αποποινικόποιηση; Για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μόνο; Το νομικό και πολιτικό μας σύστημα αναγνωρίζει τη προστασία του πολίτη ως ανώτερη αξία απο την αυτοδιάθεση. Μήπως θα πρέπει να απελευθερώσουμε και την αγορά όπλων, να σταματήσουμε να επιβάλλουμε πρόστιμα σε οδηγούς που δεν φορούν τη ζώνη τους, να καταργήσουμε τα όρια ταχύτητας και να επιτρέψουμε τη κυκλοφορία επικινδύνων προϊόντων (εφ'οσον υπάρχει ζήτηση);
tassos_papadakis said...
Η ενημέρωση(κυρίως, μέσα από την οικογένεια) και άρα η πρόληψη, είναι νομίζω οι μόνες σίγουρες απαντήσεις σε ένα πρόβλημα,
Mην αυταπαταστε!
Ενας μεγαλος αριθμος ναρκομανων οδηγηθηκε εκει
ΑΚΡΙΩΒΩΣ λογω της οικογενειας τους
Αυτης της "σφηκοφωλιας".
@Lefteris Kritikakis said
" να δείτε τι έχουν κάνει τα ναρκωτικά και ο αλκοολισμός σ' αυτές τις "bible belt" περιοχές..."
Τα ναρκωτικά ευθύνονται για την κατάσταση που περιγράφετε;
Δηλαδή, θέλετε να πείτε ότι η Οκλαχόμα ήταν μια χαρά χαρούμενη μέχρι που αφίχθησαν τα ναρκωτικά και την χάλασαν;;;
Τo σκεφθήκατε καλά πριν το γράψετε;
@Grecopean said
"Τελικά για ποιό λόγο μιλάμε για αποποινικόποιηση; Για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μόνο; Το νομικό και πολιτικό μας σύστημα αναγνωρίζει τη προστασία του πολίτη ως ανώτερη αξία απο την αυτοδιάθεση. Μήπως θα πρέπει να απελευθερώσουμε και την αγορά όπλων, να σταματήσουμε να επιβάλλουμε πρόστιμα σε οδηγούς που δεν φορούν τη ζώνη τους, να καταργήσουμε τα όρια ταχύτητας και να επιτρέψουμε τη κυκλοφορία επικινδύνων προϊόντων (εφ'οσον υπάρχει ζήτηση);"
Από τη στιγμή που οι χρήστες ΔΕΝ είναι επικίνδυνοι για τους άλλους, τί πρόβλημα έχετε;
Αν θεωρείτε ότι οι χρήστες είναι επικίνδυνοι, επιτρέψτε μου να πω ότι υπάρχει γνωστικό έλλειμμα.
Εφόσον δεν τίθεται θέμα προστασίας του πολίτη, είναι μικρό πράγμα η αυτοδιάθεση;
Μπείτε στον κόπο να ξαναδιαβάσετε τα σχόλια της blade runner, αξίζει τον κόπο.
««Και σε αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό αυτός που κάνει τη χρήση, εφόσον την κάνει για συγκεκριμένο σκοπό, να έχει την πειθαρχία να μην περάσει στην κατάχρηση.»»
Ευχολόγια, έξω από κάθε πραγματικότητα. Στα ναρκωτικά, το ναρκωτικό σε εξουσιάζει. Δεν σε αφήνει ούτε ένα περιθώριο για κάθε είδους πειθαρχία. Κανένα περιθώριο, με όλη την σημασία της λέξης. Αυτά τα λένε οι έμποροι και τα βαποράκια στο πρώιμο στάδιο, για να σε δελεάσουν να γίνεις θύμα τους. «Έλα μωρέ, δοκίμασε, και άμα δεν σε αρέσει, το παρατάς όποτε θέλεις.» Και μετά, άντε ζήτα τους ευθύνες. Γιατί οι έμποροι, πού το έχουν τελείως τσάμπα το ναρκωτικό, ποτέ δεν κάνουν χρήσει αυτού’;
«Αλλά γιατί έτσι, ο χρήστης, που έτσι κι αλλιώς θα γινόταν χρήστης, δεν θα χρειάζεται να εξευτελίζεται και να καταφεύγει στην κλοπή, στην πορνεία, στην Ομόνοια, στη ζητιανιά, αλλά θα μπορεί να λαμβάνει καθαρά υποκατάστατα της ουσίας, χωρίς να διατρέχει καθημερινά κίνδυνο να βρεθεί νεκρός από νοθευμένη δόση ή overdose»»
Δεν είναι απαραίτητο ο χρήστης να γίνει έτσι κι αλλιώς χρήστης. Αυτό πάλι το λένε οι εγκληματίες. «Έτσι κι αλλιώς θα πεθάνει το ρεμάλι, ας πεθάνει από τη δική μου δόση». Η καταστολή έχει ως σκοπό να εμποδίσει μερικούς να γίνουν χρήστες που αλλιώς ποτέ τους δεν θα γινόταν. Στην Ολλανδία αυξήθηκαν οι χρήστες κατά 76%, βλέπε προηγούμενο σχόλιο από άλλον. Φαντάσου εδώ τη έχει να γίνει.
Σε προχωρημένο στάδιο, όχι και τόσο στον μακρινό χρονικό ορίζοντα του κάθε ενός, όπου πλέον το ναρκωτικό σε έχει πλήρως κατακυριεύσει, η πορνεία, ζητιανιά και ληστεία είναι αναπόφευκτη. Είσαι ανίκανος για κάθε είδους εργασία, που το εισόδημα για την δόση σου έστω και αν κοστίζει όσο και μία τσίχλα. Εξάλλου υπάρχουν και τα εγκλήματα υπό την επήρεια των ναρκωτικών, αυτά είναι τα περισσότερα και που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την τιμή των ναρκωτικών. Οπότε η εγκληματικότητα θα συνεχίσει να υπάρχει και θα αυξηθεί, τα εγκλήματα υπό την επήρεια των ναρκωτικών θα είναι πρώτα στα δελτία ειδήσεων. Βλέπε προηγούμενο σχόλιο του Παραγράφου.
Δεν χρειάζεται η απελευθέρωση για να λαμβάνεις τα υποκατάστατα, ούτε η αποποινικοποίηση ευνοεί τα υποκατάστατα. Αυτό πρέπει να απαιτούμε περισσότερο από την πολιτεία, και όχι απελευθέρωση. Περισσότερη καταστολή, αλλά και ακόμα πιο πολύ περισσότερη θεραπεία. Ο συμαντικότερος παράγων στην θεραπεία των ναρκομανών είναι η θέληση του ‘ασθενή’, η οποία είναι απόν. Αυτή που προπαγανδίζουν την απελευθέρωση δεν έχουν στο νου τους τα υποκατάστατα, αλλά το σκεπτικό τους είναι ότι την δόση σου θα την παίρνεις πλέον ελεύθερα και με λιγότερο κόστος, οπότε τα υποκατάστατα θα εκλείψουν από την αγορά (απλά και λόγο ότι θα είναι ακριβότερα από το ναρκωτικό), και τελικά ποιος είναι αυτός που θα ενδιαφέρετε να πέσει χαμηλά στα υποκατάστατα, όταν το γνήσιο πάντα θα σε προσελκύει. Και αν δεν σου κάνει η φούντα, υπάρχουν και οι ενέσεις. Αυτοί που προπαγανδίζουν τα ναρκωτικά κάθε άλλο παρά την θεραπεία έχουν στο νου τους. Οι προπαγανδιστές στο νου τους έχουν λιγότερο κατασταλτική πρόληψη, λιγότερη θεραπεία, φθηνότερο ναρκωτικό (λόγω του περισσότερου εμπορίου), και μεγαλύτερα κέρδη για μερικούς. Και μετά κατόπιν εορτής θα μιλάμε για καταναλωτική κοινωνία των ναρκωτικών. Πρέπει να απαιτήσουμε περισσότερη θεραπεία των ναρκομανών, περισσότερη πρόληψη κατά των ναρκωτικών.
BadlyDrawnBoy said:
"στην καταραμένη την ελλάδα γιατί δε μπορεί να περάσει ένας νόμος που θα αποποινικοποεί τα ναρκωτικά;"
Γιατι ειναι πολλα τα λεφτα Αρη!
@lefteris kritikakis
έγραψες:
"και να δείτε τι έχουν κάνει τα ναρκωτικά και ο αλκοολισμός σ' αυτές τις "bible belt" περιοχές..."
Θέλεις να μου πεις δηλαδή ότι επρόκειτο κατά τα άλλα για συγκροτημένους ανθρώπους, με ψυχική και πνευματική υγεία, που εκφράστηκαν βίαια και εγκληματικά λόγω της επαφής τους με ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ;
Πίνω αλκοόλ από τα 18 μου χρόνια και είμαι 32 ετών. Δεν λέω ποτέ όχι σε ένα ουισκάκι μετά από μια κουραστική μέρα στο γραφείο, δεν λέω ποτέ όχι σε δυο-τρία ποτηράκια κρασί όταν τρώω με τους φίλους μου και τα λέμε, δεν λέω καν όχι ούτε σε μια έξοδο βραδινή, και σε ΠΟΛΛΑ ποτά με φίλους. Ποτέ δεν έχω σηκώσει χέρι να χτυπήσω κανέναν, πάντα γελάω, ανεβάζω το κέφι της παρέας και η μόνη ... βία που μπορεί να ασκήσω σ'έναν άνθρωπο υπό την επήρεια του αλκοόλ είναι να τον ταράξω στις αγκαλιές και τα φιλιά και τις εκδηλώσεις χαράς και αγάπης, και να βαρεθεί ο άνθρωπος... Τόση βία δηλαδή...
Μήπως η κοινωνία στην Οκλαχόμα είναι άλλη μια παθογενής κοινωνία, με όλα τα κλασικά χαρακτηριστικά μιας παθογενούς κοινωνίας; Mήπως, λέω μήπως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν το σπέρμα της εγκληματικότητας μέσα τους, πολύ πριν την επαφή τους με οποιαδήποτε ουσία; Γιατί φίλε μου, ναι, σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει πολύ σοβαρή πιθανότητα, έως και βεβαιότητα, το αλκοόλ ή η οποιαδήποτε ναρκωτική ουσία να επιβαρύνει τα πράγματα δραματικά.
Αλλά μην ανοίγουμε το στόμα μας και λέμε ό,τι μας κατέβει. Αυτά τα λέει ο Λιάγκας στο "δελτίο ειδήσεων" του Star, και οι νοήμονες άνθρωποι βάζουν τα γέλια... Η εγκληματικότητα στην Οκλαχόμα είναι κομμάτι της συνολικότερης εγκληματικότητας που σημειώνεται στο σύνολο σχεδόν των Η.Π.Α.
Εκεί, όπως και στη Βοστώνη που γεννήθηκα εγώ, όπως και σε πολλές άλλες γωνιές της Βορείου Αμερικής, υπάρχουν ΠΟΛΛΑ, ΜΑ ΠΟΛΛΑ ΟΠΛΑ, μέσα σε τόσα πολλά σπίτια και ΤΟΣΗ, ΜΑ ΤΟΣΗ ΒΙΑ, μέσα σε τόσα πολλα σπίτια... Ενα παιδί, που μεγαλώνει μέσα σ'ένα σπίτι με τόση βία και τέτοια άνεση με τα όπλα, καλείται να αντιμετωπίσει ΗΔΗ πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν των ναρκωτικών. Αν φτάσει να πάρει και ναρκωτικά, ίσως να ισχύσει αυτό που λέμε "ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος...". Αλλά μην μπερδεύουμε το ένα με το άλλο.
Δεν είμαι Εγκληματολόγος, ούτε έχω κάνει αντίστοιχες σπουδές, αλλά διαβάζω πολύ και συνεχώς, και δεν θυμάμαι να είδα πουθενά δημοσιευμένη καμία έρευνα που να συνδέει την, προσέξτε, πρωτογενή εμφάνιση βίας και εγκληματικότητας με τη χρήση ουσιών...
Η ναρκωτική ουσία και το αλκοόλ επιβαρύνει έναν ήδη άρρωστο άνθρωπο να ξεπεράσει τα όρια και να καταστεί αντικοινωνικός.
Δεν προκαλεί όμως τη βία. Το αντίθετο.
Και αν δεν με πιστεύετε, ελάτε μια βόλτα στην Πλατεία Εξαρχείων, πάνω από την οποία κατοικώ τα τελευταία χρόνια και παρατηρήστε για λίγη ώρα τα τζάνκια που κυκλοφορούν εκεί. Τα τζάνκια, τα τελειωμένα τζάνκια, που μιλάνε μόνο για την πρέζα, όλη την ώρα, και γυρίζουν ρακένδυτα, με ακατάληπτα ελληνικά, ομοιόμορφη συμπεριφορά και έχουν για παρέα τους ο ένας τον άλλο και τα σκυλιά της πλατείας. Αν αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι σας φαίνονται επικίνδυνοι, τότε τι να πω, μιλάμε άλλη γλώσσα...
@behind the words
"Αυτά τα λένε οι έμποροι και τα βαποράκια στο πρώιμο στάδιο, για να σε δελεάσουν να γίνεις θύμα τους."
Αυτό που το είδες, σε ταινία του Δαλιανίδη, τη δεκαετία του '80;
"Δεν είναι απαραίτητο ο χρήστης να γίνει έτσι κι αλλιώς χρήστης. Αυτό πάλι το λένε οι εγκληματίες."
Behind the words, τώρα έχεις αρχίσει να με εκνευρίζεις, γιατί σκοπίμως διαστρεβλώνεις αυτά που γράφω. Δεν έγραψα ότι είναι απαραίτητο κάποιος που έρχεται σε επαφή με ουσίες, να γίνει χρήστης και να εθιστεί. Αυτό το γράφεις εσύ, όχι εγώ, εγώ τόση ώρα υποστηρίζω ότι έχει να κάνει με το άτομο η έκβαση αυτής της συνάντησης. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή...
Αυτό που είπα εγώ, και θα το πω για τελευταία φορά, και σε παρακαλώ να μην ξαναδιαστρεβλώσεις τα λόγια μου, είναι ότι για αυτόν που έτσι κι αλλιώς θα καταλήξει να εθιστεί και να γίνει χρήστης, η αποποινικοποίηση θα του παράσχει περισσότερες ελπίδες για αξιοπρεπέστερο βίο και ζωή. Περισσότερες ελπίδες! Μπορεί να μην είναι πολύ αυτό, αλλά ως κοινωνία που νοιάζεται για όλα τα μέλη της και όχι μόνο για τους μη... χασούρες, όπως φαίνεται να πιστεύεις εσύ και κάποιοι άλλοι σε τούτο δω το blog, αυτό είναι μεγάλο πράγμα.
@andy dufresne
"Αν θεωρείτε ότι οι χρήστες είναι επικίνδυνοι, επιτρέψτε μου να πω ότι υπάρχει γνωστικό έλλειμμα.
Εφόσον δεν τίθεται θέμα προστασίας του πολίτη, είναι μικρό πράγμα η αυτοδιάθεση;"
Oχι φίλε μου andy dufresne, καθόλου μικρό πράγμα δεν είναι η αυτοδιάθεση. Κι αν αυτό γινόταν σεβαστό και αποτελούσε επιδίωξη της πλειοψηφίας των πολιτών μιας κοινωνίας, και όχι μιας ισχνής μειοψηφίας όπως συμβαίνει στην εποχή μας, τότε θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο πλανήτη, χωρίς όλη αυτή την ηλιθιότητα, την αδιαφορία, την ισοπέδωση, τη φτήνια και την κατάφορη παραβίαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο όνομα ... της ευημερίας του κοινωνικού συνόλου. Δεν φταίνε όμως αυτοί που ασκούν την εξουσία, φταίμε εμείς, όλα τα πρόβατα από κάτω, που νομίζουμε πως όλα αυτά γίνονται για το κοινωνικό σύνολο.
Δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη αυταπάτη. Το λέω με λύπη στην καρδιά, αλλά όταν σκέφτομαι τα μαύρα σκοτάδια μέσα στα οποία ζουν οι περισσότεροι Ελληνες, αλλά και οι περισσότεροι άνθρωποι στη Γη, η καρδιά μου σφίγγεται.
Είναι σαν τόσοι αιώνες σκέψης, τόσοι τόνοι μελάνι που χύθηκαν πάνω σε λευκές σελίδες, τόσες μάχες που δόθηκαν στο όνομα της ελευθερίας, τόσα έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν για να αγγίξουν και να εκφράσουν την ανθρώπινη ψυχή, όλα αυτά να πήγανε χαμένα. Οταν ακούω ανθρώπους να μιλάνε σαν κάποιους εδώ μέσα, σφίγγεται η καρδιά μου και απογοητεύομαι για το μέλλον το δικό μου, των ανθρώπων γύρω μου, των παιδιών που θέλω να κάνω, των φίλων μου, αλλά και όλων των υπολοίπων.
Μακάρι το πρόβλημα να ήταν οι ουσίες. Οι ουσίες όμως δεν έχουν καμία δύναμη από μόνες τους. Είναι απλώς ένα μέσο. Και ανάλογα με το αν και το πως και το πόσο θα επιλέξεις να τις χρησιμοποιήσεις, προκύπτει και αντίστοιχο αποτέλεσμα. Το πρόβλημα δεν είναι οι ουσίες, το πρόβλημα είναι η μοναξιά, η αμάθεια, η βλακεία, η βία που υπάρχει μέσα στις οικογένειες, ο εγωισμός του φοβισμένου ανθρώπου που περνάει το φόβο και τον εγωισμό του στα παιδιά του, η έλλειψη αγάπης και επικοινωνίας. Ολοι αυτοί που συντάσσονται υπέρ του κοινωνικού συνόλου, "ως μια γροθιά", "όλοι μαζί, μια ομάδα, για το καλό όλων", στα δικά μου μάτια μοιάζουν απλώς σαν μέλη μιας αγέλης, χωρίς ατομικότητα, γιατί δεν μιλάνε σαν άνθρωποι, αλλά σαν καλοκουρδισμένα μηχανάκια, σαν αναλυτές των δελτίων ειδήσεων. Ισως να φταίει η κακή χρήση της τηλεόρασης.
Αλλοι πίνουν φούντες, άλλοι πίνουν ουϊσκι, άλλοι κάθονται σαν τα φυτά μπροστά στην τηλεόραση και βλέπουν βλακείες. Κι άλλοι τόσοι, και πολλοί περισσότεροι, κάνουν άλλα τόσα, διαφορετικά πράγματα.
Καθείς με το ναρκωτικό του τελικώς...
@blade
Να και ένας άλλος λόγος που πρέπει τα ναρκωτικά να νομιμοποιηθούν πέρα από αυτά που έγραψα παραπάνω:
There is perhaps a single predictable time of life when taking crack-cocaine is sensible, harmless and both emotionally and intellectually satisfying. Indeed, for such an occasion it may be commended. Certain estimable English doctors were once in the habit of administering to terminally-ill cancer patients an elixir known as the "Brompton cocktail". This was a judiciously-blended mixture of cocaine, heroin and alcohol. The results were gratifying not just to the recipient. Relatives of the stricken patient were pleased, too, at the new-found look of spiritual peace and happiness suffusing the features of a loved one as (s)he prepared to meet his or her Maker.
Drawing life to a close with a transcendentally orgasmic bang, and not a pathetic and god-forsaken whimper, can turn dying into the culmination of one's existence rather than its present messy and protracted anti-climax.
@blade runner,είπε
"Ισως να φταίει η κακή χρήση της τηλεόρασης."
Το πρόβλημα υπάρχει αιώνες πριν την τηλεόραση.
Μην ξεχνάς ότι ο άνθρωπος ήταν (κι απ' ότι φαίνεται ακόμα είναι) ένα φοβισμένο ζώο, που φοβάται αυτό που δεν ξέρει και ακολουθεί σαν πρόβατο αυτούς που του υπόσχονται οικοπεδάκι στον παράδεισο ή προβλέπουν το μέλλον.
Και 500 χρόνια μετά το Διαφωτισμό ακόμα περιμένουμε τη χειραφέτηση.
Στη γραικιά δε (που λέει κι ο harry) ο Σωκράτης κι ο Αριστοτέλης, ο Descartes κι ο Voltaire είναι alternative, underground, indie, περιθώριο.
Τώρα που είπα φοβισμένο ζώο, θυμήθηκα τις περιγραφές του Καποδίστρια όταν έφτασε στην Αίγινα για να δημιουργήσει κράτος.
Η περιγραφή του είναι συγκλονιστική, αξίζει να το διαβάσει κανείς, θα καταλάβει πολλά για το σημερινό γραικό.
««Αυτό που το είδες, σε ταινία του Δαλιανίδη, τη δεκαετία του '80;»»
Ίσος εδώ, σε αυτό το φόρουμ.
««Behind the words, τώρα έχεις αρχίσει να με εκνευρίζεις, γιατί σκοπίμως διαστρεβλώνεις αυτά που γράφω.»»
Δεν τα διαστρεβλώνω εγώ τα λεγόμενα σου, εσύ δεν είσαι σαφείς και αφήνεις τον άλλον να καταλαβαίνει ότι θέλει.
««Αυτό που είπα εγώ, και θα το πω για τελευταία φορά, και σε παρακαλώ να μην ξαναδιαστρεβλώσεις τα λόγια μου, είναι ότι για αυτόν που έτσι κι αλλιώς θα καταλήξει να εθιστεί και να γίνει χρήστης, η αποποινικοποίηση θα του παράσχει περισσότερες ελπίδες για αξιοπρεπέστερο βίο και ζωή. Περισσότερες ελπίδες! Μπορεί να μην είναι πολύ αυτό, αλλά ως κοινωνία που νοιάζεται για όλα τα μέλη της και όχι μόνο για τους μη... χασούρες, όπως φαίνεται να πιστεύεις εσύ και κάποιοι άλλοι σε τούτο δω το blog, αυτό είναι μεγάλο πράγμα.»»
Ιδού λοιπόν άλλη μία ασάφεια. Την άκουσες να την λένε τόσοι και τόσοι, ακόμα και ο Νίκος Δήμου σε αυτό το φόρουμ, και το θεωρείς δεδομένο ότι αυτή είναι η σωστή λύση, ή και ένα μέρος της λύσης. Πάλι δεν είσαι σαφής, οπότε επιτρέψτε με να καταλαβαίνω ότι θέλω εγώ και ότι ακούγεται και από άλλους.
Πολύ λόγος για την αποποινικοποίηση, και ο κάθε ένας εννοεί ότι θέλει. Πετάει μία ατάκα που είναι και πολύ της μόδας, χωρίς να αναλογιστεί τις όποιες ευθύνες του. Διαφορετικά το περίγυρο του θα τον κατατάξει στην κατηγορία των «Law and order» όπως το είπε τόσο απεχθέστατα ο κύριος Νίκος, και άντε μετά να ξεπλύνεις την ρετσινιά. Μπορώ να ρωτήσω τη εννοείς με «αποποινικοποίηση»’; Ο θύτης (έμπορος ναρκωτικών) να ισούται με το θύμα (ναρκομανής)’; Όχι βέβαια, είμαι σίγουρος ότι και εσύ θα το αρνηθείς αυτό. Την ποινικοποίηση αντιλαμβάνεσαι ως εμπόδιο που θέτει η πολιτεία προς τον χρήστη και τον εμποδίζει να κάνει μία με ‘περισσότερες ελπίδες για αξιοπρεπέστερο βίο και ζωή’. Ενώ η αποποινικοποίηση του δίνει περισσότερες ελπίδες. Πώς το εννοείς δεν μπαίνεις καθόλου στον κόπο να μας το πεις, το θεωρείς δεδομένο ότι έτσι έχουν τα πράγματα και αυτή είναι η λύση. Σε πληροφορώ ότι η ποινικοποίηση δεν τον εμποδίζει καθόλου να κάνει αυτή την αξιοπρεπή ζωή. Αντιθέτως, τον βοηθά σε αυτό. Ακούγεται κουφό’; Lol. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.
‘Άτομα που είναι ναρκομανείς σπάνια αντιλαμβάνονται την κατάσταση τους πλήρως και σε όλη την έκταση. Υπάρχουν και οι διάφοροι μύθοι και ιστοριούλες που κυκλοφορούν στην πιάτσα τους και μερικούς από αυτούς τους μύθους αναπαράγονται και από άτομα που κανονικά θα έπρεπε να γνωρίζουν αλλιώς, ή και έστω να το ψάξουν καλλίτερα το θέμα. Ένας από τους πιο καταστρεπτικούς μύθους είναι ότι τα διάφορα κέντρα απεξάρτησης έχουν πλήρες αποτυχία, ότι μόνον ένα 3% γλιτώνει, ενώ η αλήθεια είναι ότι το ποσοστό επιτυχίας κυμαίνεται στο 70%, και άμα υπάρχει και η συνεργασία και θέληση του εν λόγω ατόμου, άνετα υπερβαίνομε το 80% ή και το 100% στα πρώιμα στάδια. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτό δεν ακούγεται καθόλου προς τα έξω, διαστρεβλώνετε συνεχώς από του γνωστούς σκοτεινούς κύκλους. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο ενδιαφερόμενος που τον αφορά σπανίως καταφεύγει αυτοβούλως στις αρμόδιες υπηρεσίες για βοήθεια, και όταν η οικογένεια του τον αναγκάσει, είναι πλέον αργά (αφού και η ίδια η οικογένεια του συνήθως το μαθαίνει όταν είναι πλέον αργά), και εφόσον δεν υπάρχει η συνεργασία του δεν έχομε και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Συνεργεί σε αυτό και η αντίληψη που επικρατεί στην πιάτσα όπου συχνάζει ότι αυτά τα κέντρα είναι κάτι το μεμπτό και άμα καταφεύγεις σε αυτά τότε είσαι ένας loser, διότι μόνον ένας loser ζητά βοήθεια από μπάτσους και δημόσιους υπαλλήλους. Είναι ένας φαύλος κύκλος.
Η ποινικοποίηση και το κυνηγητό έχει δύο σκοπούς. Πρώτον έχει τον κατασταλτικό του χαρακτήρα ότι θα αποτρέψει και θα εκφοβίσει μερικούς από το να μπλέξουν σε αυτά τα κυκλώματα, ως γνωστόν ο φόβος φυλάει τα έρμαια. Δεύτερον, ο ναρκομανής που συλλαμβάνεται οδηγείται αναγκαστικά και με εισαγγελική εντολή στο θεραπευτικό κέντρο. Στην θεραπευτική αγωγή που θα ‘πρεπε εξαρχής ο ίδιος να αναζητήσει, αλλά όπως έχουν τα πράγματα σπανίως το κάνει και αν δεν τον αναγκάσουν σε αυτό, ποτέ του δεν θα θεραπευτεί. Η πλήρες αποποινικοποίηση θα του αφαιρέσει ακόμα και αυτή την αμυδρά ελπίδα και δυνατότητα να θεραπευτεί, έστω και αν αυτή η δυνατότητα είναι ακούσια και δια της βίας. Μπορούμε να συζητήσομε για τις μεθόδους και τις ποινές, ότι ή ποινές σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ βαριές και δεν λαμβάνουν υπόψη και το κοινωνικό περιβάλλον του, όπως και μία επανένταξη στην κανονική ζωή και κοινωνία, αλλά μία πλήρες αποποινικοποίηση, αυτό θέλει πολύ σκέψη διότι μπορεί να αποβεί μοιραίο. Σκέψου το, αφαιρείς από μερικούς την μόνη ελπίδα που έχουν για μία θεραπεία, και την μετέπειτα αξιοπρεπή ζωή τους.
Και καταλήγοντας να προσθέσω και αυτά τα λίγα μεμπτά της απεχθούς συντήρησης προς τους πεφωτισμένους προοδευτικούς. Η στρατηγική της δαιμονοποίηση των ναρκωτικών είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα στην πάλι κατά των ναρκωτικών. Όταν γράφετε ότι το τάδε ναρκωτικό δεν εθίζει, μη είστε αφελείς και πιστεύετε ότι ανακαλύψατε την πυρίτιδα ή ακόμα και τον τροχό και όλοι οι άλλοι δεν το ξέρουν αλλά περίμεναν τόσα χρόνια καρτερικά την δικιά σας φώτιση. Ο ειδικός γνωρίζει πολύ καλλίτερα από εσάς και σκάει στα γέλια με αυτά που γράφετε. Ο μη ειδικός και ενδεχομένως υποψήφιο θύμα καλλίτερα να μην το μάθει ποτέ του. Καλλίτερα να τον φυλάει ο φόβος ότι ή πρώτη φορά θα είναι και η τελευταία του στιγμή σε αυτόν τον κόσμο, παρά να τον κυριεύσει η περιέργεια και να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι χωρίς επιστροφή.
Αντιγράφω αυτούσιο το χθεσινό πόστο του Φιντεία
http://finteias.blogspot.com/
------------------------------
Δευτέρα, Απρίλιος 17, 2006
Α.Α.Ν. Ένα κομμάτι της ζωής μου.
Στη δεκαετία του 1990, στη Θεσσαλονίκη, έδρασε το σωματείο φοιτητών ιατρικής Αντιναρκωτικός Αγώνας Νέων (Α.Α.Ν.).
Το σωματείο ξεκίνησε από το εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Α.Π.Θ. και ήταν μια αρχική πρωτοβουλία καθηγητών την οποία στελέχωσαν εθελοντικά και φοιτητές.
Ο στόχος του ήταν η ενημέρωση για το θέμα των παράνομων ψυχοτρόπων ουσιών σε μαθητές λυκείων της Θεσσαλονίκης, αλλά η δραστηριότητα επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις.
Για χρόνια ο Α.Α.Ν. χτένιζε τα λύκεια της Θεσσαλονίκης με ομιλίες σε μαθητές, εκδηλώσεις σε δημόσιες αίθουσες για γονείς, ενώ έφτασε στο σημείο να κάνει μια εκδήλωση σε ευρύ ακροατήριο παρουσιάζοντας εργασία δύο ετών.
Συνεντεύξεις από χρήστες και πρώην χρήστες ουσιών, βιβλία, καλεσμένοι από διάφορους χώρους (ιατρική, νομική, ψυχολογία) ήταν στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του σωματείου με σκοπό τη συνεχή ενημέρωση των μελών του σωματείου για το ζήτημα.
Δεν ξεχνώ εκείνα τα χρόνια. Υπήρξα μέλος του σωματείου και για κάποιο χρονικό διάστημα μέλος του διοικητικού συμβουλίου.
Εκείνα τα χρόνια, ακόμα και εκτός πανεπιστημίου δεν είχαμε άλλο θέμα συζήτησης, παρά τη βελτίωση της δραστηριότητας.
Δεν χωράει το post όλη την ιστορία.
Γράφω αποσπασματικά, ό,τι έρχεται στο μυαλό.
Στην αρχή όλοι άσχετοι. Ακούγαμε απλώς τους καθηγητές.
Μετά ψάξιμο, ψάξιμο, συζητήσεις, διαφωνίες, αποφάσεις.
Τα πρώτα γυμνάσματα για ομιλία σε ακροατήριο. Οι αντιδράσεις των μαθητών που δεν είχαμε προβλέψει. Μια συνεχής αυτοεξέταση και βελτίωση του προτύπου ομιλίας.
Η κατάρριψη διαφόρων μύθων μετά από συνεντεύξεις χρηστών και πρώην χρηστών, όπως ο μύθος που λέει ότι τα "ναρκωτικά" χτυπούν τις πόρτες των "προβληματικών" οικογενειών. Όλες οι πόρτες γίνεται να χτυπηθούν.
Η αρχική προκατάληψη κάποιων καθηγητών λυκείων, όταν λέγαμε ότι θέλουμε να μιλήσουμε στους μαθητές για το θέμα που καίει. Κάποιοι αρνήθηκαν, άλλοι δέχθηκαν, αλλά την ημέρα που πήγαν τα μέλη του σωματείου στο σχολείο, έγινε εκδρομή των μαθητών.
Ξανά και ξανά επαφές με παράγοντες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μετά η αναγνώριση.
Πρώτες συνεντεύξεις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση. Βροχή από προσκλήσεις λυκείων για ομιλίες.
Σύλλογοι γονέων να καλούν τον Α.Α.Ν. για παρουσιάσεις.
Γειτονικές πόλεις άρχισαν να θέλουν το ίδιο.
Η ομιλία χωρισμένη σε τέσσερα και μετά σε τρία τμήματα.
Η παρουσίαση των ουσιών, μια αναζήτηση στην κοινωνική συνιστώσα και τέλος η κατάληξη του χρήστη και οι ελπίδες απεξάρτησης.
Εγώ, συνήθως, είχα το τελευταίο: Θάνατος και απεξάρτηση.
Πολλές φορές μας συνοδεύανε πρώην χρήστες που είχαν γίνει μέλη του σωματείου και έδιναν μια πιο παραστατική μαρτυρία στους μαθητές.
Αναμνήσεις; Τι να πρωτοπιάσω;
Μια φορά πήγαμε στο λύκειο που είχε τελειώσει ένας πρώην χρήστης.
Έβλεπες τότε ατίθασους μαθητές που δεν ήθελαν να δώσουν σημασία στα δικά μας λόγια, να παγώνουν όταν ο Γ. άρχισε να μιλά και να τους λέει αυτά που οι ίδιοι σκεφτόταν και έκαναν.
"Τώρα ξέρετε...", είπε στο τέλος, "τώρα δεν έχει δικαιολογία", "μην ξεκινήσετε".
Πυρήνες μαθητών άρχισαν να έρχονται στο πανεπιστήμιο, που ήταν η έδρα μας και ήθελαν μια συνεργασία με σκοπό την καλύτερη παρουσίαση του θέματος, αφού προηγουμένως εμείς με την επαφή μαζί τους καταλάβουμε περισσότερο τους προβληματισμούς τους και τη "γλώσσα τους".
Θυμάμαι έναν μικρό έρανο μεταξύ των μελών για ένα χριστουγεννιάτικο δώρο (ενίσχυση ουσιαστικά) σε κάποιον πρώην χρήστη που έπασχε από AIDS. Τα λόγια του ήταν περίπου: "δεν είναι τα χρήματα, τόσο, αλλά ότι κάποιοι μου δίνουν το χέρι." Αργότερα πέθανε.
Συζητήσεις που ακολουθούσαν μετά το τέλος της ομιλίας με τους μαθητές ήταν από τα πράγματα που μας έμεναν.
"Έχω έναν φίλο που κάνει χρήση. Τι να κάνω;"
Λίγο μετά να λέει ο ίδιος:
"Είναι πολύ κοντινός μου φίλος"
Και τέλος:
"Είμαι εγώ."
Τέτοιες συζητήσεις υπήρξαν αρκετές. Ήταν ενθαρρυντικό το να βλέπουμε ότι η παρουσίαση άγγιξε κάποιους και μάλιστα όχι τους λεγόμενους...φρόνιμους μαθητές.
Αλλά τι να κάνει η μια φορά;
Παραδώσαμε τη διοίκηση σε άλλους και μετά ακολούθησαν κι άλλες διαδοχές.
Τα τελευταία χρόνια δεν ακούω τίποτα από τον Α.Α.Ν. Μάλλον δεν υπάρχει.
Ο εθελοντισμός έχει ημερομηνία λήξεως.
Ποιό το αποτέλεσμα; Ρεαλιστικά σκεπτόμενος, θά 'λεγα μικρό, πολύ μικρό.
Οι μαθητές είναι πολλοί, οι εθελοντές λίγοι, οι παρουσιάσεις λίγες, τα αρνητικά εξωτερικά ερεθίσματα πολλά και συνεχή.
Ταιριάζει ο ιπποκρατικός αφορισμός.
Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρά, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή.
(για την αντιγραφή)
Παράγραφος με αγάπη
1. Ναι, το έγκλημα αυξήθηκε κατά πάνω από 1.000% μετά την εμφάνιση των ναρκωτικών ουσιών στην Οκλαχόμα – επίσης αυξήθηκε το ποσοστό διαζυγίων (73% προς το παρόν) και των ανύπαντρων μητέρων (ελάτε να δείτε πως καταντάνε εδώ παιδιά όταν δεν υπάρχει οικογένεια αλλά ΟΥΤΕ και οποιαδήποτε κοινωνική κουλτούρα – όποια κι αν είναι αυτή - όπως σε χώρες όπως η Ελλάδα).
2. Η αποποινικοποίηση ναρκωτικών θα έπρεπε να σημαίνει και αποποινικοποίηση όπλων – συμφωνώ με τον πιο πάνω γράφοντα. Θα έπρεπε ακόμα να σημαίνει και κατάργηση όλων των ορίων ταχύτητας, όπως και κατάργηση ποινικοποίησης επικίνδυνης οδήγησης (και τα ναρκωτικά προκαλούν επικίνδυνες συμπεριφορές).
3. Θα έπρεπε να επιτραπεί η χρήση ναρκωτικών σε άτομα που μένουν μόνα τους σε ερημονήσια -- έτσι ώστε να μην επηρεάζουν αρνητικά τους άλλους.
4. Μου κάνει εντύπωση που ψηφίζουν πολλοί θετικά για την ελεύθερη χρήση ναρκωτικών (δεν τους πειράζει εάν ο διπλανός τους σε εστιατόριο είναι ντιπ μαστουρωμένος και βρίζει και φτύνει στα μούτρα τους – αλλά τους πειράζει εάν ο άλλος πέντε τραπέζια παραπέρα ανάψει ένα Καρέλια).
5. Τι είναι προοδευτισμός; Το να προχωρούμε προς επιστημονικά, κοινωνικά και καλλιτεχνικά επιτεύγματα, ή να καταντήσουμε όλοι μαστούρηδες;
6. Αυτοί που πρέπει να χειροκροτούνται είναι αυτοί που εργάζονται σκληρά όλη τους τη ζωή να μεγαλώσουν οικογένειες και ν' αναπτύξουν χρήσιμες εργασίες για τον τόπο τους (κι όχι αυτοί που γίνονται "ήρωες" επειδή κόψανε τη μαστούρα και το ρίξανε στην τηλεόραση και τα σχόλια).
1. Εάν αποποινικοποιήσουμε τα ναρκωτικά, τότε μπορεί κάποιος δικηγόρος να πει σε δικαστήριο «ε, τον σκότωσε διότι ήταν κάτω από την επήρεια ΝΟΜΙΜΗΣ ουσίας». Ή να πει «έκλεψε διότι είχε ανάγκη από μία ΝΟΜΙΜΗ ουσία στην οποία ήταν εθισμένος σε μεγάλο βαθμό και δεν μπορούσε να σκεφτεί καθόλου τι κάνει". (Βλέπετε, δε νομίζω ότι μέχρι τώρα έχουν γίνει πολλές δολοφονίες για τσιγάρα Marlboro, αν και είναι εθιστικά).
2. Ναι, τα ναρκωτικά έφεραν κατακόρυφη αύξηση στην εγκληματικότητα και διαζύγια (73%) στην Οκλαχόμα. Πρόοδος είναι τα πηγαίνουμε καλά μεταξύ μας, όχι να σκοτωνόμαστε εντός και εκτός σπιτιού, επειδή κάποιοι βαράνε μεθαμφεταμίνη με το κιλό (και δεν μπορούν να κοιμηθούν και παίζουν τα νεύρα τους, και την πληρώνουν τα γυναικόπαιδα ή οι αδύναμοι).
3. Αποποινικοποίηση ναρκωτικών; εντάξει. Τότε, να καπνίζω και ελεύθερα στα εστιατόρια (εάν ο άλλος έχει το δικαίωμα να εμφανίζεται ολομαστούρωτος σε δημόσιους χώρους και να φτύνει δεξιά κι αριστερά, έχω κι εγώ το δικαίωμα ν' ανάβω τσιγαράκι, κι άμα δεν σας αρέσει, tough).
Να οδηγώ κι επικίνδυνα. Πολλά άτομα κάτω από την επήρεια ναρκωτικών γίνονται βίαια. Γιατί τότε να κλείνουμε μέσα τους επικίνδυνους οδηγούς;
Behind_the_words Said:
Γιατί οι έμποροι, πού το έχουν τελείως τσάμπα το ναρκωτικό, ποτέ δεν κάνουν χρήσει αυτού’;
Έλα ντε;
«Στην Ολλανδία αυξήθηκαν οι χρήστες κατά 76%, βλέπε προηγούμενο σχόλιο από άλλον. Φαντάσου εδώ τη έχει να γίνει.»
Ενδιαφέρον να δούμε , εδώ πόσο αυξήθηκαν;
Συγγνώμη για την παρέμβαση, αλλά πώς μπορείτε να μιλάτε για αποποινικοποίηση στην Ελλάδα, όταν όλοι οι άνθρωποι που έχω γνωρίσει και η συζήτηση τείνει προς τα ναρκωτικά (προσωπική χρήση και ιδεολογία) χαμηλώνουν την φωνή τους;
Μια και ο Ν.Δ επισήμανε ότι τα θέματα παραμένουν έτσι κι αλλιώς ανοικτά, επανέρχομαι με κάτι για προβληματισμό σχετικά με τις (όπως κάποιος παραπάνω είπε ) «καταραμένες ουσίες δηλητήρια που κανένας επιστήμονας δεν είναι τρελός να υποστηρίξει τη νομιμοποίηση τους » : «η επιβεβαίωση ή απόρριψη της υποψίας ότι οφείλεται σε υπερβολική δόση ο θάνατος ενός ανθρώπου που συμβαίνει να καταναλώνει συστηματικά κάποιο φάρμακο απαιτεί ορισμένες απλές ενέργειες , οι οποίες «είθισται» να παραμελούνται συστηματικά από τις υπηρεσίες που είναι εντεταλμένες για την εκτέλεση τους, με αποτέλεσμα όλοι οι θάνατοι εξαρτημένων ατόμων να αποδίδονται ατεκμηρίωτα σε «υπερβολική δόση» «
1. Αν το φάρμακο πάρθηκε από το στόμα αναλύεται το περιεχόμενο του στομάχου και του παχέως εντέρου , για να διαπιστωθεί το είδος και η ποσότητα του φαρμάκου.
2. Αν το φάρμακο πάρθηκε με ένεση , αναλύονται οι ιστοί γύρω από το σημείο της ένεσης , το αίμα , τα ούρα και άλλα υγρά του σώματος, για να προσδιοριστεί το είδος και η ποσότητα του φαρμάκου «
3. Αν η σύριγγα που χρησιμοποιήθηκε βρίσκεται δίπλα ή είναι καρφωμένη στη φλέβα του θύματος, στα υπολείμματα που περιέχει , μπορεί να προσδιοριστεί η ποσότητα της ηρωίνης που έχει καταναλωθεί. «
4. σε κάθε περίπτωση , για να καταδειχτεί ως αιτία θανάτου η λήψη οποιουδήποτε φαρμάκου, πρέπει να προσδιοριστούν με ακρίβεια τα επίπεδα στο αίμα του θύματος (πράγμα που δε γίνεται ποτέ από τις αρμόδιες ιατροδικαστικές υπηρεσίες σε σχέση με τους θανάτους που αποδίδονται αυθαίρετα σε υπερβολική δόση ηρωίνης «
«όλα τα υπάρχοντα στοιχεία αντικρούουν την εγκυρότητα της «καθ εξιν» απόδοσης των χρηστών στη λήψη υπερβολικής δόσης οπιούχων όπως αναγνωρίζεται σήμερα από το σύνολο των ερευνητών «οι αποδείξεις που συσσωρεύτηκαν δεν μπορούν να στηρίξουν την άποψη ότι η φαρμακολογική υπερβολική δόση αποτελεί κύρια αιτία θανάτου των χρηστών» (παραπέμπει σε υποσημείωση με στατιστικά από δηλητηριάσεις στο νοσοκομείο Κυριακού)
Αυτά από το βιβλίο του Κλεάνθη Γρίβα «Οπιούχα» που αναφέρθηκε πιο πάνω (σ. 95-96)
αλλά τότε που οφείλονται οι αδιαμφισβήτητοι θάνατοι στα πεζοδρόμια και στα πάρκα; Ο Γρίβας απαντά:
«οι θάνατοι των χρηστών των οπιούχων δεν οφείλονται στη λήψη «υπερβολικής δόσης» αλλά στην κατανάλωση νοθευμένης ηρωίνης της μαύρης αγοράς και το συνδυασμό της με ουσίες που δρουν στο Κ.Ν.Σ είτε κατασταλτικά (οινοπνευματώδη, ηρεμιστικά, βαρβιτουρικά) είτε διεγερτικά (αμφεταμίνες , κοκαΐνη) . Η νοθευμένη ηρωίνη της μαύρης αγοράς περιέχει κατά μέσο όρο 5% ηρωίνη και 95% περιττωμάτων (τριμμένο γυαλί, κονιορτοποιημένη ασπιρίνη, ζάχαρη αχνή, άμυλο, στρυχνίνη και οτιδήποτε άλλο συμβαίνει να μοιάζει με ηρωίνη)». Πολλά από τα οποία όταν εισαχθούν στην κυκλοφορία του αίματος μπορεί να δώσουν έναυσμα σε μια οξεία αλλεργική αντίδραση (αλλεργικό σοκ που επιφέρει το θάνατο του εξαρτημένου χρηστή. Το αλλεργικό σοκ προκαλείται ως αντίδραση στις ουσίες με τις οποίες νοθεύεται η ηρωίνη και όχι σ’ αυτή καθαυτή την ηρωίνη» (σ.97)
Παραπληροφόρηση λοιπόν και συστηματικό ψέμα; Αν είναι έτσι, (εσείς τι λέτε είναι;- τουλάχιστον ως προς την επάρκεια της εξέτασης για τον προσδιορισμό των αιτιών;) αν, λέω αν, το «σκληρότερο και επικινδυνότερο» των ναρκωτικών ανόθευτο, μπορεί μεν να εθίζει, -συμφωνώ ότι είναι φοβερό πράγμα ο εθισμός αλλά όπως ειπώθηκε γίνεται πολύ χειρότερος όταν συνοδεύεται από οικονομική και ηθική εξαθλίωση - αλλά δεν σκοτώνει ή τουλάχιστον δε σκοτώνει τόσο όσο μας λένε, φανταστείτε πόσο αθώα είναι λ.χ η κάνναβη και τι μπαρούφες μας πουλάν.
…επιμένω λοιπόν: όχι απαγόρευση: παιδεία, τέχνη, αθλητισμός: υγιή πρότυπα κατά της εξάρτησης του τσιγάρου- τι βρωμά και αυτή! οπού κι αν πας καπνίζουν και μαζί καπνίζουν και τα παιδιά μας- του αλκοόλ και οποιασδήποτε ουσίας «σκληρής» η «μαλακής» και κυρίως κατά της ύπνωσης γενικά ‘ αλλιώς:…
…ένας παχουλός φίλος μου, νεότατος, γύρω στα τριάντα κάτι, έχει φουλ χοληστερίνη γιατί τρελαίνεται για greek σουβλάκι με πίτα. Τρώει δυο τρεις σχεδόν κάθε βράδυ . Ο γιατρός του είπε ότι αυτό θα τον σκοτώσει αν συνεχίσει. Που είναι η προστασία του νόμου; Προτείνω να επέμβει πάραυτα το κράτος να φροντίσει τον εξαρτημένο σουβλακομανή φίλο μου σε κάποια από τις στοργικές φύλακες του και παράλληλα την ισόβια καταδίκη του κυρ Γιώργου του σουβλατζή που έχει τον «καλύτερο γύρο της πόλης» ως έμπορου αργού θανάτου - πράμα νοθευμένο με τζατζίκι, τίγκα τηγανιτή πατάτα, κέτσαπ και πάπρικα παρακαλώ ο αχρείος!
Καλημέρα…
Τα προβλήματα στα οποία podilati αναφέρεσαι (νοθευμένη ηρωίνη κτλ.) θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιμετωπιστούν με την αντιμετώπιση των χρηστών ως ασθενών και της αποτελεσματικής λειτουργίας προγραμμάτων μεθαδόνης, bupranorphine ή ανταλλαγής νοθευμένων ουσιών (όπως στη Γερμανία όπου υπήρξε -σε αντίθεση με την Ολλανδία- κατακόρυφη πτώση της χρήσης και των θανάτων). Νοθευμένα προϊόντα κυκλοφορούν και θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν στην αγορά
και παρά τη νόμιμη ιδιότητα τους. Μπορεί επιπλέον κανένας να αποκλείσει την δημιουργία παρεμπορίου ναρκωτικών όπου η δυνατότητα ελέγχου θα ήταν αδύνατη (δεν νομίζω ο΄τι κάποιοι θα ξεχάσουν αυτόματα τις συνήθειες τους και θα εγκατάλειψουν αβίαστα τα μεγάλα κέρδη τους. Πορνεία π.χ. υπάρχει νόμιμη υπάρχει και παράνομη; Γιατί όμως υπάρχει και η παράνομη; Μήπως επειδή η παράνομη συντελεί σε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους απο τη νόμιμη;)
Επιπλέον η διαφορά μεταξύ ναρκωτικών και καπνού έναντι αλκοόλ, τροφίμων και διαφόρων άλλων προϊόντων απο τα οποία μπόρει κάποιος να εξαρτηθεί είναι ο'τι η χρήση των πρώτων (σε αντίθεση με τα δεύτερα) ακόμα και σε μικρές ποσότητες δεν ωφελεί το χρήστη (σε πολλές περιπτώσεις επιβαρρύνει τη ψυχοσωματική υγεία. Με βάση πρόσφατη έρευνα π.χ. το κάπνισμα ακομά και ενός τσιγάρου την ημέρα συντελεί σε σημαντική πτώση του προσδόκιμου χρόνου ζωής κάποιου. Τα ίδια και ακόμα χειρότερα για τα παράνομα). Το πιτόγυρο στο οποίο αναφέρθηκε ο ποδηλάτης αποτελεί φθηνή πηγή θερμίδων, πρωτεϊνης κτλ. (ρώτα τους κακόμοιρους τους φοιτητές απο φτωχές οικογένειες...) Αρκετές κατηγορίες αλκοόλ έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Επιπλέον η εξάρτηση είναι πολύ πιο πιθανή και ισχυρή στη πρώτη κατηγορία (προσοχή: συμπεριλαμβάνεται το τσιγάρο, το οποίο είναι σαφώς ηπιότερο ναρκωτικό αλλά εθιστικότερο απο άλλα).
Θα έλπιζα να μην (ξανα)διαβάσω αφορισμούς και παπαγαλισμούς απο κάποιους που ομοιάζουν αυτών που οι ίδιοι καταδικάζουν. Αυτό γιατί οι περισσότεροι είναι επισκέπτες του συγκεκριμένου blog επειδή το θεωρούν χώρο λογικής συζήτησης προβληματισμών. Και όταν αναφέρουμε (για εντυπωσιασμό) κοινωνικούς επιστήμονες υψηλής νόησης καλό δεν θα ήταν να έχουμε πρώτα μελετήσει έργα τους (και να μην προσπαθούμε να τους ταυτίσουμε με κατι το οποίο δεν είναι);
Παρακάτω αναφέρονται οι κίνδυνοι λήψης ηρωίνης (συγγνώμη για τα αγγλικά):
-Chronic heroin abuse can result in scarred and/or collapsed veins, bacterial infections of the blood vessels and heart valves, abscesses and other soft-tissue infections, and liver or kidney disease.
-Constipation caused by a combination of poor eating and the effects of the drug on the bowels can lead to haemorrhoids. Addicts can also suffer from malnutrition because they're never hungry.
- Deaths from overdose occur. But the risk increases after a period off the drug because the body's tolerance for the drug goes down.
- Excessive doses can lead to coma and even death from respiratory failure.
- If heroin is taken with other drugs, including alcohol, overdose is much more likely.
- Other downers such as benzodiazepine tranquillisers are also associated with heroin overdose deaths.
- There's a risk of death due to inhaling vomit as heroin stops the body's cough reflex working properly.
«Αν και είναι ακόμη νωρίς για την εξαγωγή συμπερασμάτων, ίσως οι κανναβινόλεςαποδειχθούν χρήσιμα φάρμακα στη θεραπευτική. Η THC ( Σημ. τετραυδροκανναβινόλη , δραστική ουσία της κάνναβις)ελαττώνει την ενδοφθάλμια πίεση, ασκεί βροχοδιασταλτική ενέργεια, έχει αντιεμετικές καταπραϋντικές και αγχολυτικές ιδιότητες. Έχει χαμηλή τοξικότητα και προκαλεί ελαφρά μόνο καταστολή του αναπνευστικού κέντρου.»
Ιατρική Φαρμακολογία Andres Goth δέκατη έκδοση, σελ376
«Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα οπιούχα προκαλούν οργανικές εγκεφαλικές βλάβες, ή αλλοιώσεις σε άλλα όργανα, ακόμη και μετά από πολυετή συστηματική χρήση. Αναφέρεται η περίπτωση ενός γιατρού 84 ετών, που χρησιμοποιούσε μορφίνη για 62 χρόνια χωρίς να εμφανίζει κάποια επιδείνωση των πνευματικών και σωματικών λειτουργιών. Υπάρχουν όμως πάρα πολλές επιπλοκές από την περεντερική χορήγηση όπως ιογενής ηπατίτιδα, μικροβιακή ή μυκητησιακή ενδοκαρδίτιδα, νεφροπάθεια με έντονη πρωτεϊνουρία,συστηματικές μυκητιάσεις,, πνευμονικό απόστημα , πνευμονική ίνωση, χρονία ηπατοπάθεια(αδιευκρίνιστης αιτιολογίας), εγκάρσια μυελίτιδα,οστεομυελίτιδα(συχνά από Pseydomonas)(...) και απόφραξη φλεβών»
Andres Goth Ιατρική Φαρμακολογία , δέκατη έκδοση σελ. 366
«Επιπρόσθετοι κίνδυνοι αναφύονται από διάφορες άλλες ουσίες που προστίθενται σκόπιμα για νόθευση του δείγματος , όπως λακτόζη, κινίνη, βαρβιτουρικά, ,προκαϊνη, μανιτόλη, αμινοπυρίνη, μεθαλπυριλένη και κοινή σόδα»
του ιδίου , σελ. 367
Το συμπέρασμα των παραπάνω είναι πως τα προβλήματα οφείλονται κυρίως στην περεντερική χορήγηση υπό συνθήκες πρωτόγονες, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό στην παρανομία.
Απαγορεύσεις ε? Εγώ να δείτε τι έχω τραβήξει. ΜΗ τη γιαγιά, ΟΧΙ την κοκκινοσκουφίτσα, σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση τα 7 κατσικάκια. Για τους Εβραίους ούτε λόγος (SS)! Και απο ταλαιπωρία άλλο τίποτα. Μονάχα το φόβο (πρίν) και τον πόνο (μετά) να σκεφτείτε, δε χρειάζεται τίποτ' άλλο. Αλλα εγώ επιμένω. Παρεκτός με τους Εβραίους διλαδίς. Αυτοί την έβγαλαν δις λάδι. Απο Θεό και SS. Οχι κανένα ζόρι δε τραβάω με τους φίλους και συμμάχους. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι απλά μου κάνει εντύπωση η περίπτωση τους. Απαγορευμένοι και απαγορευτικοί ταυτόχρονα... Ωπ, για στάσου λίγο. Ναρκωτικό ή μπάτσος? Φοροδιαφυγή ή ΣΔΟΕ? 14χρονο ή δικαστής? Πυρηνική ενέργεια ή US.Army ( Gooood morniiing Iran). Το ένα χωρίς το άλλο χάνει κάτι απο την μαγεία του ε? Ναι και απο την βλακεία του ίσως. Η θεωρία νταβατζοποιημένη ή οι νταβατζήδες θεωριτικοποιημένοι? Και οι τόσοι κακοποιημένοι?
Ασχετο, σημερινή ατάκα του πατέρα μου:
"Εγώ θα σου πω τι να κάνεις"? Μμμμμμ...
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Το θέμα δεν είναι τι κάνει καθένας με την υγεία του, προσωπικά (αν κι αυτό ακόμα αποτελεί θέμα προσωπικής ευθύνης, διότι εγώ δεν φταίω σε τίποτα να πληρώνω αυξημένα ασφάλιστρα επειδή η μισή χώρα μαστουρώνει και τρέχει στα ήδη κατάμεστα νοσοκομεία... ανεβάζοντας το κόστος για όλους τους άλλους). Το θέμα όμως είναι και κατά πόσο ανεχόμαστε το ναρκωμανή δίπλα μας στο εστιατόριο, το λεωφορείο, το δρόμο που οδηγάμε (και άμα πετάγονται μέσα στο δρόμο όταν είναι μαστουρωμένοι), ή ακόμα κι αν κακοποιούν τους/τις συζύγους τους, τα παιδιά τους, εάν είναι οι ίδιοι μαστουρωμένοι όταν διδάσκουν τα παιδιά μας, ή όταν βρίσκονται στο χώρο εργασίας τους.
Ωραίος κόσμος... εάν πάνε τα παιδιά σχολείο με μαστουρωμένους δασκάλους, εάν πάμε σ' ένα κατάστημα με μαστουρωμένους υπαλλήλους, κλπ.
Εάν όχι, πως θα το εμποδίσετε αυτό; Εάν αποπινικοποιηθούν τα ναρκωτικά, τότε πως θα τιμωρηθεί ο μαστουρωμένος υπάλληλος/ δάσκαλος/ αστυνομικός/ χειρούργος, κλπ;
- Ρε συ πως οδηγάς έτσι, θα σκοτώσεις κανέναν...
- Μα κύριε, έχω καπνίσει μαριχουάνα.
- Α, τότε αλλάζει το πράμα, συνέχισε.
==============================
- Γιατί αφήσατε το ψαλίδι μέσα στον ασθενή;
- Γιατί είχα καπνίσει μαριχουάνα 3 ώρες πριν την εγχείριση κύριε δικαστή
- Α, τότε αλλάζει το πράμα, αθώος ο κατηγορούμενος.
================================
- Γιατί είπατε κύριε καθηγητά στο παιδί μου να καπνίζει χασίς;
- Διότι είναι νόμιμο και σε φτιάχνει.
- Α, τότε αλλάζει το πράμα, εάν είναι νόμιμο.
===============================
Μάλλον από τη Γαλλία ξεκινάνε τέτοιου είδους μόδες. Ας είναι καλά τα οπισθοδρομικά Αμερικανάκια που τους απελευθερώσανε από το Χίτλερ... και οι οπισθοδρομικοί Έλληνες που τους δώσανε αρκετό υλικό για την αναγέννηση και κατεβήκανε από τα δέντρα.
Απαντήσεις παρακαλώ ("α, δεν το είχαμε σκεφτεί αυτό... διότι φιλοκαλούμεν μεν...")
Λευτέρης
Να προσθέσω και λίγα άλλα;
- Γιατί κόπηκε το ρεύμα;
- Διότι οι υπάλληλοι της ΔΕΗ μαστουρώσανε, νομίμως.
- Α, τότε αλλάζει το πράμα
==============================
- Γιατί η αντιπροσωπεία χάλασε τ' αυτοκίνητό μου;
- Διότι ο μάστορας, αν και δεν καπνίζει την ώρα της δουλειάς, είχε καπνίσει το προηγούμενο βράδυ 4 τσιγαριλίκια.
=============================
- Γιατί δεν δουλεύει το Ίντερνετ;
- Διότι οι network administrators κάνουνε πάρτυ με χασίσι.
=============================
- Γιατί λείπουνε οι μισοί γιατροί από τη μονάδα έκτακτων περιστατικών σήμερα;
- Διότι το ένα τέταρτο έχει απεργία και το άλλο ένα τέταρτο είχε πάρτυ χτες το βράδυ, μαστουρώσανε αγρίως και δεν μπορούν να ' ρθουν στη δουλειά.
Και στο κάτω κάτω της γραφής, άμα η ζωή κάποιου (πάνω από τα 20 χρόνια τουλάχιστον) είναι τόσο βαρετή που να χρειάζεται τόσο πολύ τη μαστούρα, ε, τότε, γ... τα. Τι συζητάμε για νόμους. Για αλλαγή τρόπου ζωής πρέπει να συζητάμε.
Αντί λοιπόν να συζητάμε για το πως θα ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ το βιωτικό μας επίπεδο και πως θα ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ την υγεία μας και την ευημερία μας, καθόμαστε και μιλάμε για το πως θα νομιμοποιήσουμε καταστρεπτικές συνήθειες... και μετά παραπονιόμαστε για τη... μονιμοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων... λες κι αυτή θα είναι πρόβλημα εάν το ένα τέταρτο του πληθυσμού είναι μαστουρωμένοι.
Βεβαίως. Έτσι θα πάει μπροστά η Ευρώπη. Με αυστηρές προδιαγραφές για την ποιότητα των λαχανικών από τη μία και με μαστουρωμένο πληθυσμό από την άλλη. "Ολημερίς το χτίζανε..."
Λευτέρης
Τελικά… πόσο αθώο είναι η μαριχουάνα’;
Τη στιγμή που «σπαταλούνται» εκατομμύρια σε έρευνα να διαπιστωθεί αν ένα φάρμακο είναι ασφαλείς, και στην παραμικρή υποψία ότι μπορεί(!) να προκαλέσει καρκινογέννηση, και εδώ μιλάμε για κάτι σαν δύο ή τρία περιστατικά στις εκατό χιλιάδες, άλλοι κάνουν αγώνα να νομιμοποιηθούν επικύνδινες ουσίες. Για το τσιγάρο ακούγεται ότι μπορεί(!) να αυξήσει την πιθανότητα για καρκίνο του πνεύμονα, για την αθώα μαριχουάνα ακούς πολύ περισσότερα τρομακτικά. Μου φαίνετε την κοινωνία που ονειρευόμαστε είναι η υπάρχουσα: μία κοινωνία στην κόψη της σχιζοφρένιας. Αντί για κάποια βελτίωση, παλεύουμε για την χειροτέρευση της.
Study: Marijuana Can Produce Schizophrenia-Like Symptoms
New research suggests that delta-9-THC, the principal active ingredient in marijuana, can cause transient schizophrenia-like symptoms, such as suspiciousness, delusions, and impairments in memory and attention.
The study, led by D. Cyril D'Souza, M.D., associate professor of psychiatry at Yale School of Medicine, set out to explore a long-known association between cannabis and psychosis.
"Just as studies with amphetamines and ketamine advanced the notion that brain systems utilizing the chemical messengers dopamine and NMDA receptors may be involved in the pathophysiology in schizophrenia, this study provides some tantalizing support for the hypotheses that the brain-receptor system that cannabis acts on may be involved in the pathophysiology of schizophrenia," said D'Souza. "Clearly, further work is needed to test this hypothesis."
For the study, researchers administered varying doses of delta-9-THC to participants who were screened for any vulnerability to schizophrenia. Some participants showed signs of schizophrenia that lasted about a half hour to one hour after being given THC. Symptoms included suspiciousness, unusual thoughts, paranoia, thought disorder, blunted affect, reduced spontaneity, reduced interaction with the interviewer, and problems with memory and attention.
The study was published June 2 on the website of the journal Neuropsychopharmacology.
Source: JoinTogether Online
@ grecopεan και … όχι μόνο αλλά και προς διασάφηση των όσων εξέθεσα στα προηγ. σχόλια μου και εκτενέστερη τοποθέτηση μου :
Τα προβλήματα στα οποία αναφέρεται ο κ. Γρίβας μέσα από το απόσπασμα που παράθεσα και βιβλιογραφικά τεκμηρίωσα, ως όφειλα, με παραπομπή ακόμη και στον αριθμό της σελίδας, είναι νομίζω, κατ’ αρχάς η ψευδολογία και η παραπληροφόρηση όσον αφορά το ποσοστό θανάτων από ουσίες - οπιούχα συγκεκριμένα- και τα αίτια αυτών των θανάτων.
Συμφωνώ με την αντιμετώπιση των χρηστών ως ασθενών όπως και των αλκοολικών και των καπνιστών υπό τον όρο ότι θα προσφύγουν οι ίδιοι για ιατρική βοήθεια ή οι οικιοι τους κλπ. θα τους οδηγήσουν εκεί, όπως ακριβώς οδηγεί «η παρέα του» στις πρώτες βοήθειες κάποιον που σε ένα νυχτερινό κέντρο μέθυσε λ.χ με «νόμιμο» ουίσκι και χρήζει ιατρικής βοήθειας ή η οικογένεια τον καπνιστή που νοσεί, τον αλκοολικό κλπ και όχι γιατί κάποιοι «ευαίσθητοι» ιθύνοντες θα φορέσουν ετσιθελικά και εξισωτικά την ταμπέλα του ασθενούς- «ναρκομανούς» σε οποιονδήποτε χρηστή περιστασιακό ή μόνιμο οποιασδήποτε ουσίας από αυτές που επίσης εξισωτικά και σκόπιμα χαρακτηρίζονται «ναρκωτικά» ενώ δεν έχουν όλες την ίδια δράση και συμπτωματολογία.
Η νομιμοποίηση και βέβαια δεν είναι πανάκεια. Η κερδοσκοπία δεν σταματά ούτε στην πορνεία ούτε στο σουβλάκι, στο οποίο μέχρι και χρήση φορμόλης για τη διατήρηση του κρέατος έχει αναφερθεί, χώρια τα πολυχρησιμοποιημένα λάδια κλπ. γιατί ακριβώς «συντελούν σε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους». Έτσι και το ότι εξ ανάγκης οικονομικής ή εξ εθισμού (βλ. την περίπτωση του φίλου που πραγματικά το απολαμβάνει το «κοψίδι» και δεν είναι διόλου σπάνια) κάποιοι καταφεύγουν καθημερινά σε παρόμοια φαστ-φουντ «δίαιτα» δεν συνιστά επιχείρημα υπέρ μιας τέτοιας διατροφικής τακτικής, ούτε τεκμηριώνει τη χρησιμότητα της, ούτε την καθιερώνει ως εύλογη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα απαγορεύσουμε τα… σουβλάκια.
Παρομοίως το ότι με τη νομιμοποίηση των «ναρκωτικών» η αθέμιτη κερδοσκοπία δεν θα σταματήσει, όπως σε μεγάλο βαθμό δεν ελέγχεται και σε όλα τα νόμιμα είδη από τα μαρούλια μέχρι τα αυτοκίνητα, αυτό δε συνιστά τεκμήριο για σειρά απαγορεύσεων, ψευδολογίας και μεσαιωνικών τακτικών αλλά για διαφάνεια, πληροφόρηση του κοινού, επιστημονικό έλεγχο και επιστημονική κυρίως και όχι «σωφρονιστική» φροντίδα κλπ.
Επίσης… ο διαχωρισμός σε επωφελείς ή μη ουσίες δεν είναι διόλου απλός. (επωφελείς δεν είναι μόνο οι ουσίες που έχουν «αντιοξειδωτικες ιδιότητες» ούτε όσες αποτελούν πηγή διατροφικών στοιχείων. Ακόμη και το καφεδάκι μας το πίνουμε πολλές φορές για να μας φτιάξει τη διάθεση ενώ και οι «αρνητικές» συνέπειες της καφεΐνης έχουν πολλαπλώς σχολιαστεί). Ούτε ο διαχωρισμός σε νόμιμες και μη νόμιμες έχει γίνει με βάση το "επωφελές" ή όχι των ουσιών αυτών αλλά εν πολλοίς με βάση συμφεροντολογικά κριτήρια και για να εξυπηρετήσει σκοτεινά συμφέροντα.
Το ότι μιλάω για τσιγάρο, αλκοόλ και ουσίες μου δημιουργεί σχεδόν ναυτία. Είμαι υποστηρικτής του αθλητισμού, σαν καθημερινή πρακτική και όχι «της κερκίδας» –το άφησα να εννοηθεί νομίζω στα παραπάνω σχόλια μου- και της ισορροπημένης διατροφής και απεχθάνομαι τη μυρωδιά του τσιγάρου όπως ο διάβολος το λιβάνι. Η μόνη «ουσία» που χρησιμοποιώ και αυτή σπανιότατα, είναι ένα δυο ποτήρια καλό και αποκλειστικά σπιτικό κρασί και αν θέλω να «φτιαχτώ» μια έστω δίωρη ποδηλασία, κολύμβηση ή πεζοπορία μου ανεβάζει στα ύψη τις «ενδορφίνες», χώρια την τόσο ηρεμιστική επαφή με τη φύση. Έτσι: «δεν υποστηρίζω τη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών. Αλλά υπερασπίζομαι τη νομιμοποίηση τους. Πρώτον για λόγους ηθικούς: κανένας εκτός από μένα δεν έχει δικαίωμα να αποφασίζει ποια ουσία θα καταναλώσω και ποια όχι. Δεύτερον για λόγους πολιτικούς: η κοινωνία δεν απειλείται από τις ψυχότροπες ουσίες . Κινδυνεύει μόνο από την κατασταλτική πολιτική της κρατικής εξουσίας απέναντι σ’ αυτές.» .
Η εντός εισαγωγικών «θέση» , για όσους τυχόν δεν έχουν «μελετήσει το έργο του», διατυπώνεται στο προλογικό σημείωμα του κ. Γρίβα από το βιβλίο του στο οποιο αναφερθηκα και , το οποίο- όπως και από αυτή προκύπτει- ούτε διαστρέβλωσα, ούτε παρερμήνευσα, ούτε «παπαγάλισα», ούτε «ταύτισα με κάτι το οποίο δεν είναι». Αντίθετα παράθεσα επί λέξη, ανέφερα επαρκώς την πηγή και μάλιστα κράτησα κάθε επιφύλαξη όσον αφορά τη διατύπωση της προσωπικής μου άποψης παίρνοντας αποστάσεις, «ρωτώντας» μάλλον παρά υιοθετώντας άμεσα: «Παραπληροφόρηση λοιπόν και συστηματικό ψέμα;…ή τουλάχιστον αν δε σκοτώνει τόσο όσο μας λένε… » έγραψα.
Τέλος να επισημάνω κι εγώ ότι «βρίσκομαι» σε αυτό το μπλοκ ελπίζοντας σε διάλογο με ανθρώπους που «ψάχνονται»- και δεν προσκολλώνται - έτοιμοι- θέλω να ελπίζω - και αυτοί όπως και εγώ ανά πάσα στιγμή να ανασκευάσουμε ή να αναθεωρήσουμε άρδην τις απόψεις μας όχι μόνο στο παρόν «πολύπτυχο» θέμα, αλλά και σε οποιοδήποτε θέμα, μετά από επαρκή όμως και όχι αφοριστική επιχειρηματολογία. Δεν ζήτω ομοφωνία αλλά αντιθέτως σκεπτικιστικό διάλογο και ανάπτυξη επιχειρημάτων προς διεύρυνση οριζόντων. Την άποψη μου εξέφρασα και όχι αφορισμό και δια των αφορισμών διόλου δεν πείσθηκα –μάλλον το αντίθετο συνέβη-περί του εσφαλμένου της…
Ναι κύριοι και κυρίες, όλα αυτά που λέτε καλά τα λέτε. Οι χρήστες όντως πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ασθενείς, αλλά οι ουσίες όχι σαν νόμιμες.
Στο Colorado, είχαν ένα παλιό highway (δεν θυμάμαι τον αριθμό) χωρίς όριο ταχύτητας, διότι η κίνηση εκεί ήταν αμελητέα. Το αποτέλεσμα ήταν 2-3 ανατροπές οχημάτων το μήνα και ένας θάνατος κάθε 2-3 μήνες. Βάλανε λοιπόν σήματα ορίου ταχύτητας στα 65 μίλια την ώρα. Στις Η.Π.Α., μόλις βάλεις τέτοιο σήμα, όλοι πάνω 65-74 μίλια την ώρα (για λίγο παραπάνω δεν σε σταματάνε). Αποτέλεσμα; Έστω και χωρίς αστυνομική επιτήρηση, με τα σήματα και μόνο, οι οδηγοί μείωσαν την ταχύτητά τους (δια τον φόβο των Ιουδαίων...). Τα ατυχήματα τώρα εκεί είναι σχεδόν μηδέν.
Η απαγόρευση των ναρκωτικών ΔΕΝ σταματά τη χρήση τους, αλλά την περιορίζει. Οι περισσότεροι άνθρωποι που "θέλουν" να καπνίσουν μαριχουάνα, δεν το κάνουν λόγω του ότι δεν θέλουν μπελάδες με το νόμο. Οπότε, κάτι είναι κι αυτό...
Στο χωριουδάκι Inola της Οκλαχόμα, όπου το μέσο επίπεδο των κατοίκων είναι "τουλάχιστον ηλίθιοι" (συγγνώμη δηλαδή, αλλά το παράδειγμα θα το δείξει, άσε που το παραδέχονται οι περισσότεροι ούτως ή άλλως), πήγε ο άλλος στο αστυνομικό τμήμα (αλήθεια, το γράψανε στο αστυνομικό δελτίο) και ρώτησε τον αστυνομικό εάν "υπάρχει τρόπος να σκοτώσει νομίμως το γείτονά του".
ΔΕΝ είναι οι περισσότεροι υποψήφιοι χρήστες μεγαλοφυίες, ούτε και κοινωνικά υπεύθυνα άτομα. Εμένα δεν θα με ανησυχούσε εάν κάποιος ώριμο και υπεύθυνο άτομο έκανε τσιγαριλίκι στο σπίτι του, αλλά θα με ανησυχούσε αφάνταστα εάν 300 τσογλάνια γυρνάγανε με τα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες τους μαστουρωμένοι κάθε βράδυ στη γειτονιά που μένουν τα παιδιά μου (ή και εγώ).
Σκεφτείτε που πρέπει να τραβηχτούν οι γραμμές.
Λευτέρης
"κανένας εκτός από μένα δεν έχει δικαίωμα να αποφασίζει ποια ουσία θα καταναλώσω και ποια όχι..."
Για παρόμοιους λόγους είμαι κι εγώ υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων (κανείς δεν έχει το δικαίωμα ν' αποφασίσει για μένα τι θα σπουδάσω).
ΑΛΛΑ: Εκείνο που με εκπλήσει, είναι η "ατομικιστικό" έννοια αυτής της δήλωσης. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Συνεπώς, δεν έχουμε μόνο δικαιώματα, έχουμε και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Εάν κάποια ουσία μου προκαλεί απώλεια ελέγχου (κατά την οδήγηση, κατά τη συμπεριφορά μου, κλπ), τότε τι γίνεται;
Διότι, δεν είναι "Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ" που είναι το πρόβλημα, αλλά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της. Εάν το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ είναι αρνητικό για τους γύρω μας, τι λέει η κοινή λογική γι' αυτό;
Βλέπεις, κι εγώ μπορώ να πιω δύο κιλά κρασί στο σπίτι μου (νόμιμο είναι). Αλλά μπορώ μετά να βγω στο δρόμο και να πετάω πέτρες στους γύρω μου; (όχι, δεν έχω αυτό το δικαίωμα). Το θέμα είναι λοιπόν το εξής: Εάν είμαι μεθυσμένος με αλκοόλ, τότε μπορώ ακόμα να σκεφτώ λογικά (ή σχεδόν λογικά) και να μείνω στο σπίτι μου. Εάν είμαι μαστουρωμένος, τότε μάλλον θ' αρχίσω να τις πετάω τις πέτρες χωρίς να είμαι σε θέση να σκεφτώ λογικά. Ποιος θα αποζημιώσει τότε τα θύματα; Ε;
Οι περισσότερες ναρκωτικές ουσίες μπορούν να θέσουν "εκτός ελέγχου" τους περισσότερους ανθρώπους. Κι αυτό είναι επικίνδυνο για το κοινωνικό σύνολο (η καταστολή δεν είναι σχετική εδώ -- αυτό που συζητάμε είναι τα αποτελέσματα στους γύρω μας). Ο νόμος πρέπει να λαμβάνει προληπτικά μέτρα για την προστασία όλων μας. Άρα, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι χάνουν τον έλεγχό τους όταν καταναλώνουν ναρκωτικές ουσίες, ο νόμος πρέπει να απαγορεύει την κατανάλωσή τους (ως προληπτικό μέτρο, τουλάχιστον) σε ένα κοινωνικό σύνολο (πόλη, χωριό, κλπ).
Είσαι ελεύθερος να πας σε ερημονήσι, όπου δεν μπορείς να βλάψεις κανέναν εάν η κατάσταση "στραβώσει" και να πιεις ότι θες. Ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει αστυνομία στα ερημονήσια, είναι ότι δεν υπάρχει κοινωνία να προστατεύσουν.
Τέλος, εάν εσύ νομίζεις ότι έχεις δικαίωμα ("ατομικό") να κάνεις χρήση ναρκωτικών, ε, τότε έχω κι εγώ δικαίωμα ("ατομικό ΚΑΙ κοινωνικό-πολιτικό") να ψηφίσω για την απαγόρευση αυτών των ουσιών. ΔΕΝ έχουν οι χρήστες περισσότερα δικαιώματα από τους μη χρήστες. Για τον ίδιο λόγο λοιπόν που ΔΕΝ έχεις δικαίωμα να πετάς σκουπίδια στο δρόμο (κοινόχρηστος χώρος) ή στην αυλή μου, επειδή δεν το θέλει το κοινωνικό σύνολο και ο εκάστοτε γείτονάς σου, για τον ίδιο λόγο αυτοί οι εκάστοτε γείτονες υποστηρίζουν τη νομοθεσία που λέει ότι δεν σε εμπιστεύονται υπό την επήρεια ναρκωτικών. Και στο απαγορεύουν. Άμα έχεις πρόβλημα μ' αυτές τις απαγορεύσεις, τότε πήγαινε αλλού (Ολλανδία; ερημονήσι;). Κι αν πας εκεί και παντρευτείς κάποια γυναίκα που βαράει κοκαϊνη κάθε μέρα (και γέννησε τερατάκι αντί για το παιδί σου), πες μου τα νέα σου (και περαστικά). Γιατί απ' όξω απ' το χορό...
Έτσι ξεκινάνε αυτές οι θεωρίες και μετά βέβαια λέμε ότι "είχε η έγκυος κάθε δικαίωμα να κάνει χρήση ναρκωτικών και να γεννήσει παιδί με προβλήματα, διότι είναι "δικαίωμά της" και έτσι γουστάρει".
Έχουμε και υποχρεώσεις. Όχι μόνο προσωπικές αλλά και κοινωνικές. Και ηθικές. Λυπάμαι που προωθούνται ατομικιστικές θεωρίες που ήδη στην Αμερική τη δεκαετία του '60 μετέτρεψαν ολόκληρες κοινωνίες σε ομάδες τσόγλανων. Δεκαετία του 60... ταλέντο; μηδέν. Μπας και ζωγραφίζανε σαν το Ραφαέλ; Παπάρια. Μπας και γράφανε μουσική σαν το Μότσαρτ; Τρίχες. Μετριότητες του κακού καιρού. Μεσοαστικά καλομαθημένα παιδάκια που λαμβάνανε τα εμβάσματα από το μπαμπά για βενζίνη και φαϊ και δεν θέλανε να δουλέψουνε ποτέ. Και στο τέλος καταντήσανε η γενιά των μεγαλύτερων εταιρικών απατεώνων στην οικονομική ιστορία των ΗΠΑ.
Ε, σ' αυτό το στάδιο βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα (ή ίσως στη δεκαετία του '70 στην Αμερική, με τον ατομικισμό, την κατάρρευση των οικογενειών, της αρχή των εταιρικών σκανδάλων, μια κοινωνία που κανείς δεν εμπιστευόταν πια κανέναν, και όλων των άλλων πραγμάτων που "κάνουν τη ζωή μας τόσο ευχάριστη και ποιοτική", ε;
Η υπευθυνότητα(προσωπική και κοινωνική) και η εμπιστοσύνη αποτελούν ποιότητες που δείχνουν ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι ανώτερο ον από τα σκυλιά. Η δεκαετία του '60 της Αμερικής δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα μάτσο βαρεμένους μεσοαστούς που είπαν "θέλουμε κι εμείς να έχουμε το δικαίωμα να γαμιόμαστε στους δρόμους σαν τα σκυλιά". Και το απέκτησαν. Big fucking deal...
Λευτέρης
Το χάλι μας στις δημόσιες υπηρεσίες είναι γνωστό σε όλους. Η παραγωγικότητα πέφτει όλο και πιο χαμηλά, το λάδωμα πάει σύννεφο. Στα πλαίσιο μίας αποτελεσματικής και ριζοσπαστικής αντιμετώπισης προτείνω να νομιμοποιηθεί το λάδωμα και να αναρτηθεί σε κάθε υπηρεσία ένας πίνακας τιμών και υπηρεσιών. Η μάχη κατά της παρανομίας τόσα χρόνια (και εδώ μιλάμε για αιώνες και χιλιετίες) δεν απέδωσε ούτε το παραμικρό, οι μόνοι που θησαύριζαν είναι οι δικηγόροι και λοιποί δικαστές που καλούνταν να δικάσουν διεφθαρμένους υπαλλήλους οι οποίοι όμως ήσαν άγιοι μπροστά τους.
Επιβάλλοντας την απελευθέρωση και αποποινικοποίηση λύνονται αυτομάτως όλα τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης. Ο υπάλληλος δεν θα απουσιάζει από την υπηρεσία του, αλλιώς δεν θα εισπράττει το μπαξίσι. Ο προϊστάμενος που (προς το παρόν υποτίθεται ότι το κάνει) θα τον ελέγχει πλέον αποτελεσματικά, διαφορετικά δεν θα παίρνει και ο ίδιος το αναλογών μέρος του λαδιού. Και τέλος κτυπάς και την ρίζα του κακού που είναι η κακή εξυπηρέτηση και η αγένεια των υπαλλήλων. Δεν σε εξυπηρετεί ο αγενέστατος υπάλληλος’; Αυτός θα χάσει, εσύ θα είσαι ο κερδισμένος. Τον φτύνεις στα μούτρα του, σου μένει το εκατοστάρικο στα χέρια και αυτός άντε μετά να απολογηθεί στην γυναίκα του που γυρνάει με άδεια χέρια σπίτι του. Ξέχωρα που σύντομα θα τον απολύσει ο προϊστάμενος του, πάει και η μονιμότητα των δημόσιων υπαλλήλων.
Ο πολίτης θα γίνει επιτέλους το πραγματικό αφεντικό… Ιδού η λύση ενός προβλήματος στο πλαίσιο του πνεύματος της καταπολέμησης των ναρκωτικών. (Ουφ, μα ποιος είμαι τελικά εγώ και τα σοφίστηκα όλα αυτά τα υπέροχα!)
Πριν μερικά χρόνια είχα διαβάσει μια στατιστική για τον τζίρο των ναρκωτικών στην Ελλάδα.
Το νούμερο ήταν 3 δις δραχμές την ημέρα ναι διαβάσατε καλά 3 δις την μέρα (είναι από την εποχή πού είχε δραχμές.
Αν λάβουμε υπ όψη την αύξηση που παρουσιάζει κάθε επιχείρηση είναι περίπου εύκολο να καταλάβουμε που μπορεί να είναι σήμερα τα νούμερα.
Με τα δεδομένα αυτά το μέγα σκάνδαλο του Κοσκωτά για το οποίον παρηγγέλθησαν ειδικοί νόμου που έπεσε μία κυβέρνηση και παρ ολίγον να διαλυθεί ένα κόμμα δεν ήταν τίποτε περισσότερο από 10 μέρες τζίρος ναρκωτικών
Με τα βάση τις ιδιορρυθμίες της αγοράς των ναρκωτικών αυτός ο τζίρος διακινείται από πολλούς και όχι από έναν
Αν τα βάλουμε όλα αυτά μαζί θα καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα και γιατί όλοι οι αρμόδιοι και οι φορείς κυριολεκτικά αγνοούν το θέμα για το οποίο οι απόψεις τους όποτε πιεστούν να της πουν είναι αφοριστικές και καθ ολοκληρία ΛΑΘΟΣ.
Ψαχτεί λίγο να δείτε πόσοι θάνατοι είναι από υπερβολική δόση και τι σημαίνει υπερβολική δόση και θα καταλαβαίνεται την μυθολογία που μας περιβάλει
Κι καλά όλοι οι άλλοι δικαιολογούνται άλλα οι κατ εξοχή ειδικοί που είναι οι επιστήμονες της υγείας που κάνουν διακοπές…….
Ενας προικισμένος όσο και ευφυέστατος φιλελεύθερος βουλευτής, ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, τα έχει πει ήδη πριν από μένα και καλύτερα απ’ ό’τι θα μπορούσα να τα πω εγώ. Κάθε ενδιαφερόμενος ας ανατρέξει στο άρθρο «ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΜΟΝΟ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ», στη διεύθυνση http://www.andrianopoulos.gr/ άρθρο τής 1ης/4ου/1999.
Ο πρόσφατος υπουργός Δ. Τάξεως, κατέστησε απ’ την αρχή σαφείς τις προθέσεις του να «τσακίσει» τούς «εμπόρους»... Τα εισαγωγικά, επειδή είναι γνωστό ακόμα και στον ηλιθιωδέστερο των ηλιθίων, ώς πού μπορεί να «τσακίσει» τα ναρκωκυκλώματα «μόνος» του, ο κάθε Πολύδωρας...!!!
Αν δε προσμετρηθεί στο σκεπτικό η σχεδόν πρόσφατη όσο και πανηγυρική «αθώωση» του προέδρου τού ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ Ν. ΠΟΡΩΝ, για τον οποίο, πριν από τη σύλληψη των «αλιευτικών» του στο Καντίθ τής Ισπανίας, οι αρχές είχαν τα εξής στοιχεία: 1) Φωτογραφίες δορυφόρων που απεδείκνυαν την αλλαγή πορείας των πλοίων του απ’ τη Μεσόγειο προς τον Ατλαντικό, Β) Φωτογραφίες από τη μετφόρτωση στον Ατλαντικό, στα ανοικτά τής Σιέρρα Λεόνε, Γ) Αναφορά τής αμερικανικής DEA και έτερη αναφορά τού FBI για τη δράση τού εν λόγω κυρίου, Δ) 3,5 τόννους κοκαϊνης που βρέθηκαν στα πλοία του...
Τότε, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ποιούς «εμπόρους» στοχεύει ο Δονκιχώτης Πολύδωρας. Εύκολα αντιλαμβάνεται επίσης κάποιος στοιχειωδώς σκεπτόμενος, πως η «αθώωση» τού μεγαλοψαρά τών Ν. Πόρων Πιερίας, που (λέγεται πως) υπήρξε και αφορμή για την παραίτηση πρωτοκλασσάτου βουλευτή της Ν.Δ. Πειραιά, αποδεικνύει ότι οι «δρακόντειοι» (θα τρίζουν τα κόκκαλα τού Δράκοντος...) νόμοι, (που «λίαν τυχαίως» εφαρμόζονται αποκλειστικά και μόνο στους χρήστες μικροποσοτήτων...) είναι προπέτασμα των αχρείων που διοικούν τη χώρα, υπηρετώντας τα συμφέροντα τού καρτέλ, ώστε να αποδείξουν πως είμεθα χώρα με «ήθος» κλπ, κλπ, κλπ...., καθώς και απόροια τής αμορφωσιάς, ραγιαδισμού και υποκρισίας, τής πλέμπας που ένεκα «συστήματος πλειοψηφίας» εκλέγει και ανάβει πράσινο φως στους προαναφερθέντες αχρείους, ώστε να καταδυναστεύουν τους Εληνες που διαθέτουν άποψη, επιβάλλοντάς τους απροκάλυπτα νόμους μαφίας.
(Για αποφυγή παρεξήγησης, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΠΟΨΗ δεν είναι κατ’ ανάγκη ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, αλλά ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΑΦΗΣ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠ’ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.-).
Διά ταύτα: είμαστε άξιοι τής τύχης μας όταν, τη στιγμή που ο αριθμός των εξαρτημένων χρηστών είναι τόσο μεγάλος ώστε ίσως αρκεί ακόμα και για την εκλογή δυο/τριών βουλευτών κι εμείς, όταν μάς τύχει το «κακό», κυττάμε να βρούμε τρόπο απόκρυψης ή ακόμα και αφανισμού, τού προβλήματός μας κρύβοντας όπως/όπως, ακόμα και κάτω απ’ το χαλί, το «στίγμα»... Και την ίδια στιγμή, μια χούφτα 2/3 χιλιάδων εκ των οιωνδήπποτε υπολοίπων «νομοταγών» (τρομάρα μας) συμπολιτών μας (ξανά μανά τρομάρα μας), είναι ικανοί να βρουν λύση στο πλέον παράλογο αίτημά τους, απλά και μόνο κλείνοντας έναν δρόμο, πυρπολώντας ένα αυτοκίνητο, «δικάζοντας» τον Κλίντον, κλείνοντας την εθνική οδό με τα επιδοτούμενα τρακτέρ τους, σπάζοντας μαγαζιά κλπ,κλπ, κλπ, καθώς και κομπάζοντας πως είμαστε η «πλέον αντιαμερικανική χώρα παγκοσμίως»...
Υποψιάζομαι πως οι Αμερικανοί έχουν μια φαγούρα, απόρροια τού νεοελληνικού αντιαμερικανισμού, αλλά αδυνατώ να εντοπίσω το ακριβές σημείο...
Τής φαγούρας...
ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ANYWAY...
Castor
Ναι, το τελευταίο μέρος του μηνύματος είναι αλήθεια. Οι Έλληνες, αδυνατώντας ν' ασχοληθούν με τα δικά τους προβλήματα, δικάζουν τον Κλίντον. Οπότε, μάλλον μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων είναι ήδη μαστουρωμένοι, οπότε πάω πάσο.
Το πρόβλημα του όλου φόρουμ ΔΕΝ το κατάλαβα ακόμα. Είναι:
α) Πρέπει να μειωθεί η χρήση ναρκωτικών.
ή μήπως είναι
β) Πρέπει να βγάζουν λιγότερα χρήματα οι έμποροι ναρκωτικών.
Εάν είναι το (β), τότε ναι, καλή η αποπινικοποίηση. Θα αυξηθεί η χρήση ναρκωτικών και οι έμποροι δεν θα βγάζουν πια πολλά χρήματα.
Εάν είναι το (α), τότε πρέπει να επιβληθούν αυστηρότερες κυρώσεις. (Η νομιμοποίηση δεν μειώνει τη χρήση, αντιθέτως την αυξάνει).
Ποιο είναι το πρόβλημα στο φόρουμ;
Λευτέρης
Πολύ ενδιαφέροντα όλα οσα διαβάζω, μετράω πόσοι νεκροί από ναρκωτικά κάθε χρόνο , πόσοι από τροχαία, πόσοι ανάπηροι πόσες οικογένειες και συνολικά πόσα τα θύματα των δύο ακύριχτων πολέμων της σημερινής μας καθημερινότητας ποιοί είναι περισώτεροι τι είναι αυτό που ορίζει τελικά το βάρος των δύο καταστάσεων , τα πόσα χρήματα κερδίζονται και πόσοι συμετέχουν στο ῾παιχνίδι¨ή πόσοι χάνονται ή πόσες ζωές δεν είναι ζωές γιατί φαντάζει μεγαλύτερο το πρόβλημα των ναρκωτικών από τον πόλεμο της ασφάλτου , τί αναζητά ο εξαρτημένος ναρκομανής και το εισπράτει με τον ρόλο του θύματος , τι ζητούν όλες αυτές οι οικογένειες με τα προβληματικά παιδιά ποιά είναι η ασθένεια τους , μήπως δεν είναι τα ναρκωτικά , μήπως η ιστορία των ναρκωτικών είναι το μεγαλύτερο τριπάκι από τις ίδιες τις ουσίες, τί θέλουν όλοι αυτοί οι σωτήρες να σώσουν (αν δεν έχω προβλήματα δεν χρειάζομαι σωτήρες) και εγώ που δεν ξέρω τι να κάνω την ελευθερία μου τι θα κάνω αν δεν βρώ κανέναν να σώσω.
Πώς αντιμετοπίζω αυτούς που από λάθος ή χαζομάρα ή με κακό τρόπο εκφρασμένη μαγκιά πετούν την μια και μοναδική ζωή που έχουν να ζήσουν, τι εύκολο να μην έχεις επιλογές και να είσαι ασθενής και μελλοθάνατος , μήπως τους ζηλέυω και λίγο που δεν έχω το κουράγιο να πετάξω την ζωή μου στον αέρα.
Αν φοβάμαι για τα παιδιά μου μην πάρουν τον κακό δρόμο , δεν έχω κάνει καλά την δουλειά μου σαν γονιός (δεν έχω παιδιά αλλά υπήρξα παιδί και είχα κάποτε γονείς)
Δεν θα φοβάμαι μήπως τα παιδιά μου πάρουν τον κακό δρόμο γιατί θα τα αγαπώ.
Τί θα έλεγαν όλοι οι χρήστες άν αύριο μπορούσαν να παίρνουν ελέυθερα όποια δόση είθελαν με το βιβλιάριο υγείας τους (όχι σε ειδικά προγράμματα) στό ΙΚΑ στην ουρά μαζί με τον παπ
ού και την γιαγιά , την κυρία που είναι εγγυος , τον τετραπληγικό από το τροχαίο που περιμένει τον κινισιοοθεραπευτή, τον εργάτη που έκοψε το χέρι του με το σφυρί , το στέλεχος εταιρείας που δεν γουστάρει να πληρώνει τσάμπα τις εισφορές του και να πληρώνει και ιδιωτική ασφάλεια από πάνω.Ναί ασθενείς , οκ στην ουρά στο ΙΚΑ όχι ειδικές μεταχειρίσεις, όπως και όλοι οι άλλοι.
Φιλιά
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home