Ανοίξτε! Η Άνοιξη!
Προσπαθώ να αλλάξω ατμόσφαιρα στο blog. Ο ήλιος με έπεισε και το φως με κερδίζει. Δεν μπορώ να πω πολλά, προτιμώ να μιλήσω με εικόνες. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης...
Περυσινές φωτογραφίες από τον κήπο στα Κιούρκα.
nikosdimou
Τα "Επίκαιρα" από το ndimou.gr σε άλλη παράλληλη έκδοση. The "Epikaira" posts from ndimou.gr in a parallel publishing format.
About Me
-
- Name:Nikos Dimou
- Location:Athens, Greece
This blog belongs to my cat Don. I am his guest. I am now posting not only from my computer doncat but also from my mobile phone! doncatmobile
- Γράμμα στον πατέρα
- Περί διαλόγου
- Έχουν τα αυτοκίνητα ψυχή;
- Φυγή στον χρόνο
- Ημερολόγιο μίας κατάργησης
- Όνειρα σε ερημονήσι...
- Νόμος, είναι το δίκιο του - ... ;
- Δύο Ελληνικές φωνές
- Ευρώπη χωρίς Εβραίους;
- Αγωνίζεται μόνος.
120 Comments:
Να εγκαινιασω με την ευχη η ανοιξη αυτη να μας φερει ο,τι δεν εφεραν οι προηγουμενες.
Σοφή κίνηση.
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα -κι ας με έχει πάρει με τις πέτρες, δίχως λόγο.
Έχω μια συνάδελφο που κρυώνει συνέχεια – καταλαβαίνει το ρεύμα αέρα ακόμα και αν βγάλεις το κλειδί από την κλειδαρότρυπα. Δευτερόλεπτα πριν μπω στο blog, είπε βγάζοντας τη ζακέτα της: ‘Άνοιξη!’
Το blog της έκανε σεκόντο.
kirie dimou! prospernontas kapia kena xoris na anafero etimologies lekseon, eimai tis gnomis oti apokliete na theorite oti to imerologio tis annas frank, san gegonos, eixe ton idio skopo gia olous osous to kseroun. to oti mporei na graftike apo tin anna gia 1000 logous, oloi diaforetikoi apo tous 1000 logous gia tous opoious diavastike apo kapoion matias, den dikeologei apaithsh tis annas gia anatheorisi tis stasis tou apo ton matias gia to imerologio its.
gia paradigma o vardaris ine gia na pari ton morologo, na sikosei to progoni tis aidias, na ton ferei mprosta mou se stasi skoulikiou, na to patiso, na stilo to videaki giro giro bloggin, me pik apo to kafe vamvakero tou vrakaki, tou voskopoulou, tou tzortzaki tou kafeti, tou mpiats mou.
o vardaris mporei na exei ke allous skopous gia allous. alla to, an A tote B, an oxi A tote oxi B, einai lathos.
mou menei na ipotheso oti i anagogi tis thesis mou peri blog se kakoproaireto uponooumeno itan atixis. ta teleutaia mou ine pio ksekathara. mia ke mirazomaste pragmata na po oti den kano xavale:).
kapoia post pantos den ine gia diaskedasi, kapoia aksizoun eidi sevasmou opos to xtesino i ke to simerino. den xalao to aniksiatiko reuma elpizo:). euxomai aniksi kathe mera! kalo mina!
...ετίναξα την ανθισμένη αμυγδαλιά...
Όμορφες οι φωτογραφίες, έχει και ωραίο καιρό σήμερα...σαν να μπαίνει η άνοιξη μάλλον.
Καλό μήνα κ.Δήμου
Καλή άνοιξη
κι αυτό το blog να παραμείνει ανοιχτό
κι ανοιχτά μυαλά να το επισκέπτονται.
Καλημέρα.
Τι τρελλό παιχνίδι που μας κάνουν οι ορμόνες την άνοιξη...Συντονίζονται με τον ήλιο, τη μυρωδιά της νέας ανθοφορίας, το βαθύ πράσινο(η δουλειά μου είναι έξω από την πόλη) , αλλά το πιο μαγευτικό αυτής της εποχής είναι νομίζω το αεράκι, ούτε σε καίει, ούτε σε παγώνει, σε κάνει να ταξιδεύεις.
Αν κι ο έρωτας(στην πιο ευρεία εκδοχή του, με αντικείμενο ανθρώπους αλλά και εμπειρίες, σώματος, ψυχής, πνεύματος) ανήκει σε όλες τις εποχές, για μένα η άνοιξη είναι η τρέλλα και η ομορφιά του να ζεις.
Υ.Γ.:Δέκα χρόνια ασχολούμαι με τη φωτογραφία, η άνοιξη είναι πάντα η πιο μεθυστική εποχή για να αποθανατίσεις τη φύση( μακράν ο ωραιότερος ουρανός σε τοπία).
Ήδη έχει μεγαλώσει και το φως της μέρας. Αλλάζει η διάθεση.
Μπορώ να ονειρεύομαι βόλτες ως το Ταίναρο για ώρες.
Αλίμονο όμως, πρέπει και να δουλέψω…….
mihalis, a dreamer διαφωνώ - το ωραίτερο φως για φωτογραφία είναι ο ψυχρός χειμωνιάτικος ήλιος των Αλκυονίδων. Μετά βέβαια η Άνοιξη...
Αλλά και η καλύτερη εποχή από τις εποχές του VIVALDI...
Πάντως οι Μαρτιάτικοι Ουρανοί είναι οι πιο ενδιαφέροντες για τη ζωγραφική. Το καλοκαιρινό φως, ειδικά το εκτυφλωτικό μεσογειακό, ισοπεδώνει τα πάντα, ενώ η χειμωνιάτικη μουντάδα , με τον ομοιόμορφα γκρίζο ουρανό είναι ένα βαρετό θέμα.
ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! Και με το καλό η άνοιξη
Καλό μήνα σε όλους. Ανοίξ...αμε και σας περιμένουμε που λέμε. Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα κύριε Δήμου(στην ίδια με εσάς διάθεση χθες στην ίδια προσπάθεια σήμερα).
Από τον ερχομό της Άνοιξης εικόνες από τα σχολείο : φουσκωμένα σβέρκα από τις κάμπιες- υπήρχαν πεύκα τότε!- κι αυτή η διάχυτη μυρωδιά τα απογεύματα. Επειδή φορούσαμε ακόμη ποδιές τότε, την άφιξη της άνοιξης σηματοδοτούσαν οι ασπρίλες στην φθαρμένη ποπλίνα της ποδιάς.
Δεν ...λες και ήταν χθες.
Καλημέρα, καλό μήνα, καλή άνοιξη!
Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη εποχή, αλλά σίγουρα φέρνει μια αίσθηση ανακούφισης και ελευθερίας, σα να "άνοιξε" μια πόρτα από την "camera obscura" του χειμώνα.
Υ.Γ. Καιρός να πάρω κι εγώ μια καλή dSLR ;)
Άνοιξη κι αρχίδια...
Σαν το καλοκαίρι δεν έχει. Η Άνοιξη μου θυμίζει τα ορντέβρ σε μεσημεριανό τραπέζι -σε ψήνει το ψάρι στα χείλη μέχρι να έρθει το κυρίως πιάτο: το καλοκαίρι
Πάντως και τα ορντέβρ τα τρώμε. Καμιά φορά μάλιστα άνευ 'κυρίως'.
Ήρθε στη γειτονιά σας η Άνοιξη και από πλευράς καιρού, ή μόνο ημερολογιακά; Για να ξέρω αν πρέπει να ζηλέψω. Εδώ πάλι με το ξυστήρι το πρωί να φύγει το χιόνι από το παρμπρίζ...
@μητσκο:
Να ζηλέψεις! Εδώ, στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, βγάλαμε και το τζάκετ!
@mickey:
Θωπεύω τη φωτογραφική μου τσάντα και προσμένω το απόγευμα που θα είμαστε μόνοι μας, εγώ, η dSLR, και η άνοιξη!
Η άνοιξη του 2003 ήταν σκέτη απελπισία: ο Μάρτης έγδραρε και τη ψυχή μας κι ο σκληρόκαρδος Απρίλης πέτρωσε την απελπισία μας. Ήμασταν άμαθοι ακόμα στον πόνο. Κι ο Αθηναίος παιδονευρολόγος μας κοιτούσε αμήχανος: "Τι να σας πω; Δεν ξέρω..."
Την άνοιξη του 2004, προσώρας αναθαρρήσαμε λιγάκι. Και ξανά στη δυστυχία.
Ώσπου ήλθε ο χειμώνας του 2005: κάθε μέρα το παιδί πάθαινε δέκα, είκοσι τριάντα και σαράντα μικρά επιληπτικά επεισόδια. Μια μέρα σταματήσαμε να μετράμε: ξεπερασε τα εκατό. Στην Αγγλία και τη Γαλλία οι σοφοί σηκώσανε τα χέρια ψηλά.
Και την άνοιξη του 2005 πήγαμε στην κατηραμένη Αμερική. Στις άκαρδες ΗΠΑ. Στους αιμοδιψείς Αμερικάνους, στους δολαριολάγνους, στους εκμεταλλευτές, στους υλόφρονες και επαρμένους, στους φτασμένους με τα τέλεια μηχανήματα, με τα ντοκ-ντογκς (εκπαιδευμένα λαμπραντόρ που επισκέπτονταν τα άρρωστα παιδάκια πο αγαπούσανε τους σκύλους). Κι έξω από κάθε δωματιάκι-παλατάκι κι ένα pc που επικοινωνούσε με τους πάντες και τα πάντα γύρω από την πάθηση του παιδιού. Ένας παράδεισος για τα άρρωστα παιδιάκια.
Δεν μας κοιτούσαν σαν τους άθλιους Γάλλους γιατρούς και νοσοκόμους με μισό μάτι (σάμπως και δεν τους χρυσοπληρώσαμε και του ΑΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣ Γάλλους;)
Ούτε σαν τους καλότροπους και τυπικούς εγγλέζους που εκτός από άπρακτη ευγένεια δεν είχαν τίποτε άλλο να μας κεράσουν. (και τους χρυσοπληρώσαμε κι αυτούς)
Έπρεπε να παμε στην αναθεματισμένη pax americana κι εκεί βρήκαμε όχι μονο τους επιστήμονες του εισκοστού ΔΕΥΤΕΡΟΥ ευρωπαϊκού αιώνα, αλλά και τους σπάνιους ανθρώπους της παλιάς καλής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. (Αγωνιστείτε μας έλεγαν). Και σώσανε το παιδί μας.
Η άνοικη του 2005 ήταν όλα μαζί τα καλοκαιρια της παιδικής μου ηλικίας, όλες οι χαρές του κόσμου συμπυκνωμένες, όλα τα ξέγνοιαστα χαμόγελα των παιδιών της υφηλίου γύρω μου. Αυτή άνοιξη ήλθε ξανά και φέτος (με πολύ σύντομους ενδιάμεσους χειμωνίσκους)
Αυτήν την άνοιξη είδα και στις γλυκύτατες φωτογραφίες σας, κύριε Νίκο.
με αγάπη
Παράγραφος
Καλό μήνα σε όλους!Για μένα η άνοιξη είναι λίγο σκληρή εποχή,ζητάει παραπάνω αντοχές για να την αντιμετωπίσεις.Δίνει απλόχερα στη φύση μια διαρκώς εντεινόμενη ομορφιά,μα κουβαλάει και κάποιο στοιχείο μετάβασης, παράξενης προσμονής για κάτι που δεν το ξέρεις μα το θες,ζητάει να καταβάλλεις ένα τίμημα για να την ''πλαγιάσεις''..Κι αυτό που μένει κάποιες φορές στο τέλος της,δεν είναι άλλο,μια χαρμολύπη...
Ηρθα στο γραφείο μ ανοιχτό το αυτοκίνητο. Αυτό είναι Ανοιξη....
Υ.Γ Υπάρχει ένα post με το όνομα Ζιζέλ στο blog μου. Είναι το σχόλιο που δεν έκανα στο θέμα για την ψυχή των αυτοκινήτων... Εσείς ειδικά θα καταλάβετε.
Η Άνοιξη μου φέρνει μια τρομερή αναστάτωση. Χρειάζομαι αρκετές εβδομάδες μέχρι να προσαρμοστώ και να μπορέσω να δουλέψω απερίσπαστα.
Καλημέρα σε όλους!
Ο ήλιος σήμερα είναι ανακουφιστικός. Αρχίζω να ονειρεύομαι θάλασσες.
@ paragrafos
Σε ότι αφορά το παιδί σας ΕΥΓΕ!!!
Έχοντας περάσει από τα ίδια μονοπάτια με εσάς (αν και είχα την τύχη να βρω τη λύση στην Ελλάδα μετά από φοβερές ταλαιπωρίες) θα συμφωνήσω μαζί σας ότι κανένα ανοιξιάτικο σκηνικό δεν μπορεί να φτάσει την ομορφιά του χαμόγελου ενός παιδιού που γύρισε από την κόλαση...
Τίποτα πιο συγκλονιστικό.
Φοβάμαι όμως ότι διολισθαίνουμε εκτός θέματος οπότε σταματώ.
Καλό μήνα!
Άπλετο φως, δροσερό αεράκι, άσπρα σύννεφα που υπόσχονται να μη βρέξουν και γλυκιές μυρωδιές....
είναι ωραία η άνοιξη στον παράδεισο...
η πληγή της ανεργίας άνθισε στα χείλια του νεαρού αγοριού. το Χαμόγελο του Παιδιού προσλαμβάνει τις πόρπες τις ερμαφρόδιτες αποκλειστικά που θεραπεύτηκαν με την πρώτη λεξούλα του Χριστούλη. το αίμα βράζει, η Μεγάλη Παρασκευή, ημέρα αβελτηρίας και αντιΣημιτισμού, πλησιάζει και μαζί της η Άνοιξη η αιώνια η Ελληνική - να σου ρίχνω κόκκινα αυγουλάκια να μου κάνεις κορδελάκια. εκτοξεύσεις ματαιώνονται, οι G8 πεινάνε για τρελή ροδιά και ξυπνάνε και τρέχουν στο οβάλ κατηχητικό, οι θάλασσες αναποδογυρνάνε - χαλάνε τα χατίρια στα μπαρμπουνάκια, και τα μπαρμπουνάκια κλαίνε. η Παναγιά ματώνει, σείεται, σκίζεται, αλλάζει δέρμα. το φιδοπουκάμισο ζει. θησαυρέ μου.
Πολυ ενδιαφερον το σχολιο για το παιδι που θεραπευτηκε στο νοητο ηλιο πολιτισμου,αυτο ειναι το ατου του μπλογκ,αληθειες απο πρωτο χερι,πληροφορηση αναντικαταστατη.
καλή άνοιξη :))))))))))))
Άν-οιξη ήρθε και άν-οιξε η ψυχή μας.
Αλλά αν δεν ήταν ο σκοτεινός χειμώνας που προηγήθηκε, θα χαιρόμοσταν τώρα, σαν χαζοχαρούμενοι;
"Τα πάντα εν σοφία εποίησεν..."
(αρχίστε τώρα τα μπινελίκια στην Εκκλησία και στον Χριστόδουλο :-)
όλος ο δυτικός κόσμος ερωτεύεται ανοιξιάτικα και αρχίζει να στέλνει λουλούδια και δέντρα στα αγαπημένα του πρόσωπα. είναι εποχή που γιορτάζουμε το νέο πάσχα .
Ζω στο Λονδινο και Θυμαμαι περυσι τετοια εποχη που μετα απο ενα εξαντλητικα κρυο χειμωνα ξημερωσε μια μερα γλυκεια και ηλιολουστη.
Κανονισα ολα μου τα rendez-vous εκτος γραφειου και απολαυσα ολη την ανοιξιατικη ατμοσφαιρα περπατωντας στους φαρδεις δρομους χωρις να χωθω στον υπογειο ή στο λεωφορειο.
Ανοιξη;
Δεν μου λεει τιποτα.Μαλλον με εκνευριζει.Ουτε κρυο ουτε ζεστη.Μεσαιες καταστασεις.Συμφωνω απολυτα με τον Tassos_Papadakis.
Eκανε την καλυτερη περιγραφη της ανοιξης.
Λατρευω το καλοκαιρι,το μεσογειακο ή μεσανατολιτικο καλοκαιρι.Λατρευω και το χειμωνα,τον βορειοευρωπαικο χειμωνα.Και το φθινοπωρο της Θεσσαλονικης.
Αλλα ανοιξη;
Μπα,βαριεμαι τις demi καταστασεις.
Σαν Θεσσαλονικιος που εχει ζησει σε αρκετα μερη εντος και εκτος ελλαδας ενεκα εργασιας εχουν χαρακτει στη μνημη μου ο χειμωνας στον Εβρο,παγωνια,καταχνια και απεραντες επιπεδες εκτασεις σκεπασμενες με χιονι και το ιδιο τοπιο το καλοκαιρι μια green hell.
Χειμωνας στη Βοσνια,ασταματητες χιονιοπτωσεις,μαυριλα,κρυο που εδενε αρμονικα με την εικονα του μισογκρεμμισμενου Sarajevo.
Κυπρος:Καλοκαιρι με εξοντωτικες θερμοκρασιες ανω των 40 βαθμων για ολο τον Ιουλιο-Αυγουστο.Ανυπαρκτο φθινοπωρο και χειμωνας με θερμοκρασιες κοντα στους 15-20 βαθμους.
Απλετο φως ολο το χρονο,ανοιξη μερικων ημερων,απο χειμωνα -καλοκαιρι σε μια εβδομαδα.
Ρεντινα φθινοπωρο,απιστευτη ομορφια,δεν περιγραφετε με λογια.
Χλιαρο αερακι,που οσο εδυε ο ηλιος ψυχραινε,μακεδονικη καταχνια,χρωματα κοκκινα,κιτρινα,πορφυρα,καφε και πρασινα.Μαγεια.
Χειμωνιατικο ξημερωμα στα ανοιχτα της Ροδου πανω σε φουσκωτο.Το εχετε ζησει ποτε;
Αυτό το μετρό του Λονδίνου όσο εξωτικό και να είναι από ένα σημείο και πέρα θα είναι ανυπόφορο...
This post has been removed by the author.
Καλησπέρα,
H ανοιξη εδώ στην κρήτη ήρθε πιο νωρίς.Λιγες μέρες πριν ,άρχισαν να γεμίζουν όλα φως,και ήταν τότε που πήρα και κάποιες σημαντικές αποφάσεις επι προσωπικών θεμάτων....να και άλλη μια σύμπτωση,ένα θέμα σοβαρό που με προβλημάτιζε 2 χρόνια λύθηκε μια μέρα που λούστηκαν όλα στο φώς ( είχαν προηγηθει μέρες κακοκαιρίας )..........
Αγαπώ το φώς,να το αφήνω να χαιδεύει το μάγουλο μου,να το βλέπω να παίζει στις φυλλωσιές.
Αγαπώ την άνοιξη,με γεμίζει προσδοκίες ,ελπίδες.
Υπάρχουν άνθρωποι όμως που μια πληγή δεν τους αφήνει να χαρούν,που << φοβουνται την άνοιξη , φοβουνται το φώς .. >> ,που συνήθισαν το σκοτάδι.Ας τους αφιερώσουμε αυτο το ποστ και ας τους ευχηθούμε να ξαναγεννηθούν στο φώς.
Απο τις περιγραφες για Κυπρο,καταλαβαινω οτι ειναι μια φτηνη & κοντινη Φλοριντα,ιδιως η βορεια.
Τι Λωζάνη τι Κοζάνη...
τώρα που είναι Άνοιξη να σηκώσουμε το φουστανάκι του Ιωάννη Χατζηφώτη για να θυμηθούμε το Νέρωνα. σύντροφος, αρχαιολάτρης, αρχαιοκάπηλος (ο Μακρυγιάννης του ελληνισμού της εποχής), ομοφυλόσκυλος, nd της εποχής του (είχε το πρώτο blog γραμμένο σε Γραμμική c++, κεντημένο με ομοκαταληξίες αιματοχυσίας), κι όπως λέει ο Μάλαμας: γιατί τόση χολή για σένανε γιατί;
Χθες το βράδυ η μάνα μου, που παραφύλαγε να μ’ακούσει να γυρνάω απ’τη δουλειά, ήρθε με το ίδιο ακριβώς μισοχαμογελαστό, μισοσυνωμοτικό ύφος που διατηρεί από τότε που μεγάλωσα, με το κλασσικό ασπροκόκκινο κορδόνι. «Θα φορέσεις Μάρτη φέτος;», είπε για τριακοστή ή κάτι τέτοιο φορά. «Φυσικά.» κι άπλωσα το χέρι για το βραχιόλι και το δαχτυλίδι κι ύστερα γύρισα να μου δέσει στο λαιμό το κολιεδάκι με τη δεκάρα που φυλάει για την περίσταση. Όταν έλειπα για χρόνια από δω, μου τηλεφωνούσε το τελευταίο βράδυ κάθε Φλεβάρη να μου θυμίσει να βάλω το 'Μάρτη'. Μην τύχει και δει ο ήλιος το μαυροτσούκαλό της και της το κάψει.
Χθες το βράδυ ο Χριστόδουλος, που παραφύλαγε να μ' ακούσει να γυρνάω απ' τη δουλειά, ήρθε με το ναυάγιο χιουντάι του, μισοχαμογελαστός και μισοσυνωμοτικός και άυλος, με το κλασικό ασπροκόκκινο κορδόνι και τους ελληνισμούς της Ξάνθης. "Θα φορέσεις Μάρτη, Μαυρογιαλούρε μου;" είπε για τριακοστή ή κάτι τοιουτοτρόπως φορά. "Φυσικά" κι άνοιξα το πετραχήλι μου για να τον αγκαλιάσω με το πτώμα δίχως νου. Κι ύστερα γύρισα για να με κάνει δικό του. Όταν έλειπα για χρόνια από την Αυτοκρατορία, μου τηλεφώνουσε στα τελευταία του Μίχαλου, κάθε βράδυ, να μου θυμήσει να βάλω "Μάρτη". Μην τύχει και δει ο ήλιος τον ερωμένο του και τον γδάρει.
Nα βρε παιδιά γιατί το αγαπάω το blog, κι ας με κουράζει κι ας με βασανίζει. Έρχεται αυτό το κείμενο από paragrafos και μου φτιάχνει την μέρα. Νάναι πάντα καλά το παιδί σας!
Όλα τα κείμενά σας είναι για ανθολόγηση.
le prince heureux, βγήκαν τα daffodils? Θυμάμαι στο Λονδίνο ήταν πρωτοσέλιδη είδηση! Γενικά πρέπει να πω, έχοντας ζήσει αρκετό καιρό σε βόρειες πόλεις - εκεί νιώθεις πιο έντονα το βάλσαμο του ήλιου και την γιορτή της καλοκαιρίας. Θυμάμαι στο Μόναχο, στις πρώτες λιακάδες αφήναν οι άνθρωποι τη δουλειά και ξαπλώνανε στο γρασίδι... κι οι κοπέλες σήκωναν τις φούστες να μαυρίσουν τα μπούτια τους...
καλο μηνα... παραδοξως, και στο Λονδινο σημερα εχει μια πανεμορφη λιακαδα... δυστυχως τα δεντρακια δεν εχουν βγαλει μπουμπουκια ακομη. Τα ειχε κοροιδεψει ο καιροs κατα το Δεκεμβριο, και ηταν πολλα τα φυτα που ξεμπουμπουκιασαν (πολυ) νωριτερα !
Σαλτάρω, ενίοτε σας αγαπώ. Μακάρι να μπορούσα να σας αποκρυπτογραφήσω εξίσου συχνά. Υπερήφανη θα ήμην.
τέτοια μου, με μια σφαλιάρα κι ένα ρουφηχτό φιλί...ω,ω,ω και όλα θα τα δεις και θα τα ξεχάσεις και τα ήμην και τα ενίοτε και θα χάσεις την ιμπεριαλιστική ώθηση του σφρίγους στην καλπονοθεία του πεπρωμένου σου. κι αν με αποκρυπτογραφήσεις, έτσι μόνο αποκρυπτογράφηση..δηλαδή...χωρίς φιλάκι άνοιξη που μπαίνει..δεν αγαπάτε εσείς οι υπερήφανες με το άτι εξωγήινο. και μόνος τρέμει και πεινά, ο νηστικός ροζ πάνθηρας.
Αυτο σημαινει μπλογκ,ανθρωπινες ιστοριες & παραθυρα στον κοσμο,,μακαρι να 'χουμε & αλλες περιγραφες για ανοιξη σε αλλα μερη.
μια προσωπικη ιστορια σχετικη με την ανοιξη, και τα δεντρα! Εδω και 2 χρονια μενω σε ενα διαμερισμα καπου σε μια μικρη πολη του κεντρικου Σασσεξ. Η γειτονια μου ειναι γεματη βελανιδιες, το παρκακι κοντα στο σπιτι εχει και ιτιες, και ελατα, περιεργη συνυπαρξη. Aκριβως μπροστα στο μπαλκονι μου υπαρχει μια μεγαλη βελανιδια και καθως αλλαζουν οι εποχες φωτογραφιζω το δεντρο στις διαφορες στιγμες του. Πανεμορφο! Φετος, αργησε να ριξει τα φυλλα του και οπως φαινεται, μαλλον θα του παρει μεχρι το Μαη για να ξαναπρασινισει.
Οσο για τα daffodils κ.Δημου, μπα... δεν εχω δει ακομη τιποτα...
Η αγγλικη επαρχια ειναι ασπιλη & αμολυντη,εδω υπαρχουν σκιουροι ακομα & στο Χάυντ Παρκ,αλλα το Λονδινο εγινε απλησιαστο για μονιμη διαμονη,ενα 3αρι σε μεσαια γειτονια Ε 2000...
@paragrafos
το πιο ουσιαστικό κείμενο που έχω διαβάσει εδώ και καιρό για την άνοιξη... Τι ποίηση και τι λογοτεχνία, τα συμπύκνωσες όλα σε ένα σχόλιο.
Για τη δε δολαριολάγνα Αμερική, έχω να σου πω ότι έχω και προσωπική εμπειρία, δεδομένου ότι γεννήθηκα εκεί (στη Βοστώνη συγκεκριμένα) και πολλοί από τους συγγενείς μου πρώτου βαθμού ζουν εκεί μόνιμα. Κρατάμε επαφή λοιπόν με την Αμερική, οικογενειακώς, κι έχω προσωπική άποψη για το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζουν το λειτούργημά τους οι γιατροί εκεί.
Ενας εκ των συγγενών δε, μαιευτήρας -γυναικολόγος χειρούργος συγκεκριμένα, ήρθε πριν μερικά χρόνια για να ζήσει μόνιμα στην Αθήνα. Πολλές φορές μιλάει σχεδόν με αποτροπιασμό για τους Ελληνες συναδέλφους του, και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι τον ασθενή. Αλλη νοοτροπία, άλλα ήθη.
Χαίρομαι πάντως που η δική σας περιπέτεια έληξε αισίως. Ειλικρινά.
Harry said
Απο τις περιγραφες για Κυπρο,καταλαβαινω οτι ειναι μια φτηνη & κοντινη Φλοριντα,ιδιως η βορεια
Δεν εχω παει Florida.εχω ομως παει California.
Ναι περιπου το κλιμμα ειναι ιδιο με αυτο της Κυπρου.Υποτροπικο το λενε εχω τη εντυπωση.
Η πλακα ειναι πως εμεις οι εξ΄Ελλαδος ψηνομασταν κυριολεκτικα και οι Κυπριοι το αντιμετωπιζαν στωικοτατα.
Ξεχωριστες εμπειριες ηταν ενα καλοκαιρι στη Νορβηγια-καμμια σχεση με καλοκαιρι οπως το ξερουμε-και μια ανοιξη στη Λουιζιανα.Υγρασια και ζεστη που σου εκοβε την ανασα.Να ζεσταινεσαι και να μην ιδρωνεις λογω υγρασιας.
Και μια και το'φερε η κουβεντα στη Αμερικη,οι κλιματιζομενες σκηνες(!!) του Αμερικανικου στρατου,οι επιπεδου ξενοδοχειου εγκαταστασεις τους και οι στρατιωτικοι γιατροι και νοσοκομοι που ηταν διπλα μας ολο το 24ωρο.
Συγνωμη, απλα αν θελει κανεις να δει φωτογραφιες της βελανιδιας και των διαφορετικων εποχων, απλα ριξτε μια ματια στο βλογακι μου. Συγνωμη κ.Δημου αν κανω καταχριση της φιλοξενειας σας.
thanx.
@ harry ... 2000E ειναι σχετικα καλα !
πολυ ακριβεια ρε παιδακι μου...
@paragrafos:
Αυτή την αίσθηση του καθήκοντος, μαζί με την ανθρωπιά, πλάι-πλάι, μόνο στην Αμερική τη βλέπεις. Στον 'απλό κόσμο', εννοείται.
Να είστε γερός/η να το χαίρεστε!
Εμείς αναλωθήκαμε στα τετριμμένα("η Άνοιξη μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ!"), αλλά εσείς νομίζω φωτίσατε τη μέρα μας σήμερα, περισσότερο από κάθε τι άλλο.
@olous:
Πολύ ζέστη ξαφνικά! Να βγάλω τα καλοκαιρινά;
ΣΥΝΑΓΕΡΜΌΣ!!!
O Νικος Δημου στην ετ-1.Η μπηλιω τον έχει σε λίγο,τουλάχιστον έτσι κατάλαβα
ΣΥΝΑΓΕΡΜΌΣ!!!
O Νικος Δημου στην ετ-1.Η μπηλιω τον έχει σε λίγο,τουλάχιστον έτσι κατάλαβα
Δεν καταλαβαίνω τι σας αρέσει στην άνοιξη. Αλλεργίες, εαρινή κόπωση, ο ήλιος που σε τυφλώνει στη μοτοσικλέτα, τα ζουζούνια που σκάνε στο κράνος, τη μια κρύο την άλλη ζέστη, την άλλη ξανά κρύο -- χάλια, σας λέω, χάλια...
Καλο μήνα.
"η εσωτερική διαδρομή του θεάματος που απολαύσαμε" και το timing που δεν ξέρουμε στα ελληνικά να το πούμε χρονισμό. οι ολυμπιακοί αγώνες ως όραμα της ομοφυλοφιλίας διακριτών υποκειμένων καλλιτεχνικής φύσεως - τώρα συνειδητοποιώ: η ομοφυλοφιλία ότι ωθεί τα άτομα της νέας ελλάδος στις τέχνες με τελικό σκοπό την ανανέωση της 17Ν σε πρόσωπα και ιδέες και την αναβίωση του αρχαίου νεοελληνικού πολιτισμού. έχει μπούστο.
22ος αιώνας στην Αμερική, μεσαίωνας εκεί που βομβαρδίζουν και επιβάλουν αποκλεισμούς.
Τι, η πλούσιότερη χώρα στον κόσμο προηγείται και στην ιατρική; Αναπάντεχό.
o νδ πράγματι είναι στην ΕΤ1. είναι άνοιξη και η μπήλιω θα ερωτευτεί το φως του ήλιου που δίνει το έναυσμα να μιλήσουμε για τον έρωτα και πως αυτός οδηγεί στα διαζύγια και στα δικαστήρια.
@tolisbak:
Βασικά, προηγείται στην Ανθρωπιά -και δεν αναφερόμαστε εδώ στους πολιτικούς και στις πολιτικές τους.
Μιλάμε για τον μέσο Αμερικάνο.
@takis vasilopoulos:
Merci για την ενημέρωση. Σωστός.
σαλταρω, νομιζω οτι πρεπει να παψεις να ειρωνευεσαι...
Ν;iκο με τι κάμερα οι φωτο? Εχω μια OLYMPUS C750(10X Zoom, 4,2 Mpixel) & σήμερα αγόρασα μιά SONY DSC P200 (7,2 MPixel) γιά μεταφορά στην τσέπη.
ΝΔ παχύνατε;
προχθές βρίσαμε
χθες βρίσαμε νεκρό
χθες γλείψαμε
σήμερα ειρωνευτήκαμε.
υποψιάζομαι κι ίσως να βλέπω πεντακάθαρα πως έχουν δέκα βλάκες μαζευτεί και αγωνίζονται για την επικράτηση της Εθνικής Επαναστάσεως στο diadiktion.δεν θα σας περάσει...θα διδαχθείτε ήθος και άνοιξη ή θα πεθάνετε.
θύμωσα.
Επιστροφή από την ΕΤ1 - όπου μιλήσαμε για το Φως και για ένα βιβλίο μου που δεν υπάρχει (έχει εξαντληθεί...).
Όχι δεν έχω παχύνει - αντίθετα έχω χάσει. Αλλά η TV ξεγελάει.
Μηχανή: Εδώ και σαράντα χρόνια σταθερά Νikon (πριν Rolleiflex). Όταν μπεις σε ένα σύστημα φακών, δεν έχει νόημα να βγεις (οι καλοί φακοί κοστίζουν περισσότερο από τα σώματα των μηχανών) Εδώ και δυόμιση χρόνια DSLR Nikon D100 (χρησιμοποιεί και όλους τους παλιούς φακούς).
Βοηθητικά και Olympus Compact - οι καλύτεροι φακοί σε κομπακτ.
Επρεπε να υπαρχει αλερτ στο μπλογκ για την εκπομπη,σκεφτειτε για χαιλαιτς σε βιντεο κουηκταιμ.Ωραιος & ρομαντικος αυτος ο συσχετισμος ανοιξης με τη σωτηρια ενος παιδιου,μας καλοκαρδισε.
@ paragrafos
Μας φέρατε την πιο ανοιχτή άνοιξη!
Να χαίρεστε το παιδί σας!
πονάω λίαν που είχα γνωρίσει μία κοπέλα-φάντασμα που με βύθισε στο θάνατο και στην απουσία και στο όλο γίνομαι κομμάτια πράσινα γλυκά μου μάτια του μακαρίτη ομοφυλόφιλου της να πρέπει οπωσδήποτε και καθημερνώς να υποφέρω τον πόνο του θανάτου του αγαπημένου της και να χαίρομαι με τις παρελάσεις των ψηφιακών εραστών στα νεκροταφεία της ηδονής και να κατρακυλιέμαι από την ομοφυλοφιλία ως την αυτοκτονία πότε σαν πουλάκι πότε στα δεσμά. θα αγοράσω ένα mp3-player sony 1GB μου αρκεί, γαλανό ανοιχτό γαλανό και βαμβακερά ακουστικά-βρακάκια για να τη διαολοπέμψω. γιατί να πεθαίνω από έρωτα και να κάθομαι να διαβάζω Παπαδάκη Τάσσο ειδικό απλό και αρμονικό και ταλαντωτή. έχω ένα όπλο μικρό και δυο ολόχρυσες σφαίρες...
Ποτέ δε μου άρεσε η άνοιξη. Την έβρισκα πολύ χλιαρή.
Μέχρι που ήρθα στις ΗΠΑ χειμώνα. Συνεχώς χιόνι, όλα λευκά και μετά όλα γρκίζα. Ούτε ένα φυλλαράκι πράσινο. Καθόλου χρώμα.
Κι ύστερα ήρθε η άνοιξη! Γεμάτη ζωή, γεμάτη χρώμα. Στην περιοχή που μένω, όλα τα δέντρα του ίδιου είδους ανθίζουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Ξυπνάς το πρωί και οι δρόμοι είναι γεμάτοι ροζ. Μετά έρχεται η ώρα του κίτρινου, του κόκκινου, του μώβ. Τέλειο!
Τώρα έχουμε ακόμα χιόνια αλλά την περιμένω πώς και πώς!
Στο Αμερικα ολα ειναι λαρτζ,σαν τον πατερα Δημου.
αγκαλιά! γαμώτο!
παρακολούθησα την εκπομπή και ειλικρινά ελπίζω να βρείτε εκδοτικό οίκο για την επανέκδοση.....
κατά τ΄άλλα εδώ στην good old Germany πού άνοιξη!
Nίκο Δήμου,
Δεν θα έπρεπε να μας ενημερώσετε για την παρουσία σας στην ΕΤ1; Εεεεε τί στο καλό, μοιραζόμαστε πράγματα εδώ, νομίζω πως πάρα πολλοί θα θέλανε σας δούνε "ζωντανά". Το χάσαμε!!!!
Η άνοιξη έφτασε στον κήπο μου και όλη μέρα φύτευα.
Ευγνώμων, ευγνώμων, ευγνώμων!
Σε όλους σας.
Παντως,ανοιξη καταλαβαινουν σωστα οσοι ζουν κατα φυσιν,δηλ. σε μονοκατοικια με κηπο. Ενδιαφερον μελλοντικο θεμα το πώς συμβιβαστηκαμε & καταντησαμε να ζουμε παρα φυσιν,ο ενας πανω στον αλλο σε πολ/κιες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ
ΑΝΟΙΞΗ
Ετσι τους βλέπω εγώ τους κήπους.
Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία.
Βυθίζει κάποια μυγδαλιά τον ανθοχαμόγελό της
στου βάλτου το θολό νερό. Και η θύμηση τής νιότης
παλεύει τόσο θλιβερά την άρρωστη ακακία...
Εξύπνησε μια κρύα πνοή μες στη σπασμένη σέρα,
όπου τα ρόδα είναι νεκρά και κάσα η κάθε γάστρα.
Το κυπαρίσσι, ατελείωτο σα βάσανο, προς τ' άστρα
σηκώνει τη μαυρίλα του διψώντας τον αέρα.
Και πάνε, πένθιμη πομπή λες, της δεντροστοιχίας
οι πιπεριές και σέρνονται τα πράσινα μαλλιά τους.
Οι δύο λατάνιες ύψωσαν μες στην απελπισία τους
τα χέρια. Κι είναι ο κήπος μας κήπος μελαγχολίας.
74 σχόλια για ένα ποστ τριών σειρών; You must be out of your minds!
gravoura said...
"Nίκο Δήμου,
Δεν θα έπρεπε να μας ενημερώσετε για την παρουσία σας στην ΕΤ1;"
Δεν το κάνω ποτέ - νιώθω σαν να υποχρεώνω τον άλλον να με δει.
Αδιόρθωτε "σαλτάρω" ανέβασες Καρυωτάκη (έχει ξαναμπεί στο blog στο θέμα μελαγχολία - εκεί ταίριαζε) και τον πλαστογράφησες ως Χρήστο Θηβαίο!
Nada said...
"74 σχόλια για ένα ποστ τριών σειρών; You must be out of your minds!"
Σήμερα σημαντικά είναι τα comments - όχι το post. Μην ξεχνάς όμως και τις φωτογραφίες: "μία εικόνα αξίζει όσο χιλιάδες λέξεις..."
Tις ευχαριστιες στον Τ.Βασιλοπουλο, που μας ενημερωσε στην ωρα του, και προλαβαμε να δουμε τον κ.Δημου στην Μπηλιω, εστω και μεσω ΕΡΤsat !
Ο θρασύς χειμώνας βατεύει και γονιμοποιεί τη γη, την πιτσιλάει με τις βροχές του. Ο σπόρος ρουφάει τη σταγόνα βαθιά, από το μεδούλι. Ακολουθεί η άνοιξη, η γέννηση, η χαρά στα χείλια των ποιητών. Η εικόνα είναι αυταπόδεικτη. (Φέρτε για λίγο στο νου τον πίνακα του Botichelli) Μετά η χαρά της ζωής, το παιχνίδι στο τέλος η ωρίμανση, ο θάνατος και πάλι από την αρχή. Κάθε εποχή αντιστοιχεί σε ένα τεταρτιμόριο στον ατέρμονο κύκλο της ζωής.
Η ειδοποιηση οχι μονο δεν υποχρεωνει αλλα δειχνει ευγενεια & ενδιαφερον για τη γνωμη μας,εδω εγινε φαουλ...καντε μια τεχνολογικη πρωτοπορια να βαλετε τη συνεντευξη σαν βιντεοκλιπ με κουηκταημ.
Αν δεν κάνω λάθος η εκπομπή της Μπήλιως παίζει σε επανάληψη κάθε βράδυ αργά. Μήπως ξέρει κανείς τι ώρα;
This post has been removed by the author.
Η Άνοιξη ήρθε. Το θέμα είναι άλλο όμως:
θα μείνει;
Δίπλα στο σπίτι μου υπάρχει ένα πάρκο με κούνιες,όπου τα παιδιά παίζουν όλη μέρα ανέμελα.Στη μέση του πάρκου βρίσκεται ένα τεράστιο δέντρο(δεν ξέρω δυστυχώς το όνομά του)με ροζ-φούξια άνθη την άνοιξη.Τις νύχτες,όταν περάσεις από εκεί,μυρίζει δυνατά ο αέρας.Μεθυστική μυρωδιά!Όταν φυσάει δυνατά και η άνοιξη έχει πια προχωρήσει,ένα παχύ ροζ χαλί απλώνεται στο κάτω μέρος,σαν χρωματιστός τάπητας.Τα παιδιά τρέχουν πάνω σε αυτό και καμιά φορά ξαπλώνουν και μοιάζουν τότε όλα αθώα και όμορφα...
Τα τελευταία χρόνια πάντως η άνοιξη υπάρχει μόνο στα ημερολόγια. Πλέον περνάμε γρήγορα στη ζέστη. (Τουλάχιστον στην Αττική).
Όσο για την ανθρωπιά του μέσου Αμερικανού, όποιος ξέρει ας μου πει αν ο μέσος Αμερικανός κάτοικος μεγαλούπολης μοιάζει με τον Αθηναίο σε ύφος (το οποίο είναι χάλια..). Ενδιαφέρομαι καθαρά εγκυκλοπαιδικά.
Γιατι Tolisbak τι κακό έχει το ύφος του μέσου Αθηναίου? Επειδή είναι αγενές? Τουλάχιστον ξέρεις με τι έχεις να κάνεις από την αρχή!
Στις ΗΠΑ υπάρχει πολύ έντονα το politically correct. Σε δημόσιους χώρους προσέχουν πολύ να μην αγγίξουν τον άλλον γιατί θα κατηγορηθούν για σεξουαλική παρενόχληση. Ο καθένας έχει τον μικροχώρο του στον οποίον "απαγορεύεται" να εισβάλλεις. Είναι αδιανόητο να έχει visual contact με αγνώστους. Διαρκώς λένε excuse me για ψύλλου πήδημα. Οδηγούν εκνευριστικά συντηρητικά. Ανυπόφοροι.
Από την άλλη είναι απίστευτα ευγενικοί με τους ξένους. Αν χρειαστείς βοήθεια στο δρόμο θα σου τη δώσουν. Δε θα βαρυγκομήσουν αν τους ζητήσεις οδηγίες για να πας κάπου. Είναι τρομερά ακριβείς σε αυτό που θα σου πούν.
Γενικά το σύστημά τους, παρά τη μεγάλη μοναξιά του, φαίνεται πως δουλεύει σχετικώς καλά και μπορεί εύκολα να ενσωματώσει καινούριους ανθρώπους.
Κι επειδή δε μου αρέσει που μιλάω για ασχετο με το σημερινό θέμα, ας προσθέσω ότι τρελλαίνονται για την άνοιξη. Την εναρξή της τη γιορτάζουν στις 20 Μαρτίου μιλώντας ακατάπαυστα για τα λουλούδια τους.
harry δεν την έχω γράψει την εκπομπή - δεν ήταν και τίποτα αξιόλογο...
Όταν το Μουσείο Μπενάκη γράψει σε DVD τις παλιές εκπομπές μου θα σας τις στείλω...
Fwteini εξαρτάται για ποιες ΗΠΑ μιλάμε - αλλιώς φέρονται στις μεγαλουπόλεις, αλλιώς σε μικρότερες, αλλιώς στην East Coast ή την West...
Λένε ότι San Fransisco, New York, Seattle είναι οι πιο ανεκτικές και φιλελεύθερες πόλεις...
Στη Θεσσαλονίκη, κάθε Άνοιξη και Φθινόπωρο, φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι. Κρατάει μερικές ώρες, κάποιες φορές λεπτά – και δεν συμβαίνει κάθε χρόνο. Αλλά το θυμάμαι από μικρός: πάντα μου έδινε την αίσθηση της μοναξιάς. Είναι τόσο αισθησιακό, που σε πονάει που δεν μπορείς να το μοιραστείς (γι’ αυτό και η μοναξιά).
Πριν 3-4 χρόνια, μίλησα γι’ αυτό στην αδελφή μου. Και μου είπε ότι ένιωθε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Το αίσθημα της μοναξιάς μετριάστηκε αλλά δεν ικανοποιήθηκε – δεν μοιράζεσαι – με την ολόκληρη έννοια - αισθησιασμό με την αδελφή σου.
Εν αναμονή του αέρα του 2006....
"Γυρίζει μόνος
στα χείλη του παντάνασσα σιωπή
συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του.
Ωχρός
Aνθη της λεμονιάς
λουλούδια του ανέμου
στεφάνωσέ τον Aνοιξη
τον κλώθει ο θάνατος."
Nίκος Καρούζος
H εκπομπή της Μπήλιως με τον Νίκο καλεσμένο, επαναλαμβάνεται στις 3 με 3.30 περίπου, όσοι δεν αντέχετε, προγραμματίστε τα video. Νίκο ευχαριστώ γιά την πληροφόρηση σχετικά με τις φωτογρ. μηχανές που χρησιμοποιείς
Nikos Dimou said...
Όταν το Μουσείο Μπενάκη γράψει σε DVD τις παλιές εκπομπές μου θα σας τις στείλω...
******************************
Κύριε Νίκο, επίκειται η εγγραφή; (Ενδιαφέρομαι κι εγώ)
Και τι δε θά ΄δινα να παρακολουθήσω ξανά εκείνη την συνέντευξή σας με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο!
Με αγάπη
Παράγραφος
Η εκπμπή με τον Ν.Δ. αρχίζει ΤΩΡΑ στην ΕΤ-1...
Σπεύσατε!
Ο ΝΔ θα εμφανιστει γυρω στισ 2, υπολογισε.
1η Μαρτίου, Βερολίνο. Μια απρόσμενη χιονοθύελλα που ξεκίνησε το μεσημεράκι, μετέτρεψε μέσα σε ελάχιστη ώρα το τοπίο σε... χριστουγεννιάτικο. Ελπίζω να επαληθευτεί η ρήση "When March comes in like a lion, goes out like a lamb".
@the resident
Thnx!
Προς το παρόν μιλάει ο Γραμματικάκης. Μου είναι πολύ συμπαθής κι αυτός.
Kαι σε μενα.Ο ΝΔ υπολόγισε θα τον δούμε στις 2 και μόνο για μίση ωρα,και θα έχει και συνομιλητή κάποιον που έχει σχέση με την φωτογραφία στο θεατρο.(Την ειδα την εκπομπη απογευμα).Το καλό πράγμα αργεί να γίνει και κρατάει πάντα λίγο.(''τι ναι αυτο που σε φοβιζει'',πολυ μου αρεσει αυτο το τραγουδι που ακουγεται στην εκπομπη)
k.paragrafos το κειμενο σας ηταν συγκινητικο... μας αγγιξατε!
Χαίρομαι που παρακολούθησα τον ΝΔ στην ΕΤ1. Φως λοιπόν στη ζωή, στη ψυχή και στο πνεύμα μας. Φως της Ελλάδας, με τις μικρές διαφορές ανάλογα με τη γεωγραφική θέση, αλλά ευχάριστο και πλούσιο.
Απολαυστικός όπως πάντα και αειθαλής ο οικοδεσπότης! Χαίρεσαι να τον βλέπεις και να τον ακούς. Νομίζω πως πρόκειται για την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στη Μ.B. (Μετά Blog) εποχή - τουλάχιστον εγώ πρώτη φορά τον είδα. Εκτός από τα "γνωστά" (συγκροτημένος λόγος, ήρεμο ύφος, ευγενική παρουσία), έριξε και τη σπόντα του στο τέλος περί "τηλεθέασης" ;) Έξοχος!
Είμαστε τυχεροί που τον απολαμβάνουμε καθημερινά μέσα από αυτό το ιδιαίτερο κανάλι επικοινωνίας κι ας μην τον βλέπουμε - τον νιώθουμε όμως!
Εννοείται φυσικά πως "απαθανάτισα" τη συζήτηση ;)
Καλημέρα!
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια - και συγγνώμη αν σας ξενύχτησα.
@ paragrafos που έγραψε:
«Και την άνοιξη του 2005 πήγαμε στην κατηραμένη Αμερική. Στις άκαρδες ΗΠΑ. Στους αιμοδιψείς Αμερικάνους, στους δολαριολάγνους, στους εκμεταλλευτές, στους υλόφρονες και επαρμένους, στους φτασμένους με τα τέλεια μηχανήματα, με τα ντοκ-ντογκς (εκπαιδευμένα λαμπραντόρ που επισκέπτονταν τα άρρωστα παιδάκια πο αγαπούσανε τους σκύλους). Κι έξω από κάθε δωματιάκι-παλατάκι κι ένα pc που επικοινωνούσε με τους πάντες και τα πάντα γύρω από την πάθηση του παιδιού. Ένας παράδεισος για τα άρρωστα παιδιάκια.
Δεν μας κοιτούσαν σαν τους άθλιους Γάλλους γιατρούς και νοσοκόμους με μισό μάτι (σάμπως και δεν τους χρυσοπληρώσαμε και του ΑΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣ Γάλλους;)
Ούτε σαν τους καλότροπους και τυπικούς εγγλέζους που εκτός από άπρακτη ευγένεια δεν είχαν τίποτε άλλο να μας κεράσουν. (και τους χρυσοπληρώσαμε κι αυτούς)
Έπρεπε να παμε στην αναθεματισμένη pax americana κι εκεί βρήκαμε όχι μονο τους επιστήμονες του εισκοστού ΔΕΥΤΕΡΟΥ ευρωπαϊκού αιώνα, αλλά και τους σπάνιους ανθρώπους της παλιάς καλής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. (Αγωνιστείτε μας έλεγαν). Και σώσανε το παιδί μας.»
____________
Πιο πολύ θα μου άρεσε το κείμενό σου αν ήταν γραμμένο χωρίς αυτή την καθαρά ... προπαγανδιστική χροιά.
Θα έγραφες με τον ίδιο τρόπο λ.χ. για την Κούβα, η οποία - ως γνωστόν - είχε για χρόνια (δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα) τη μικρότερη βρεφική θνησιμότητα και το καλύτερο σύστημα γιατρικής περίθαλψης σε όλη την Λατινική Αμερική;
Και μήπως δεν έπρεπε να "χρυσοπληρώσετε" και τους γιατρούς στις ΗΠΑ ώστε να γίνει η απαιτούμενη (και ευτυχώς πετυχημένη) θεραπεία του παιδιού σας;
Και τι γίνεται με τα άρρωστα παιδιά που οι γονείς τους δεν έχουν αρκετά λεφτά ώστε να χρυσοπληρώσουν τους γιατρούς; Νομίζεις ότι και για αυτά οι ΗΠΑ είναι "παράδεισος";
Μαυρα συνεφα σκεπασαν τον ουρανο πανω απο το χωριο.Τι ειρωνια!Μολις χθες ηταν που ξετρελαμενοι απο τη λιακαδα της πρωτης μερας του μαρτη γραφαμε σχολια γεματα αισιοδοξια.
Καπως ετσι δεν ειναι η ζωη μας?
Μια ανοιξη που δεν ερχετε ποτε,παραμονο καποιες μερες τοσο αβασταχτα φωτεινες.Λιγη υπερεκτημημενη ευφορια μεσα στη καταχνια,λιγο φως στο σκοταδι.
Ωραία όλα αυτά που γράφετε, αλλά το μάρτη φορέσατε? Μόνο λόγια είσαστε, μου φαίνεται.
Τον φορεσε χθες η ανηψια μου και ηταν ολο χαρα!ποσο θα θελα να μπορουσα να βαλω και εγω την κοκκινη κλωστητσα!
Είναι κρίμα να βάζουν την εκπομπή ξημερώματα. Για κάποιον που δουλεύει πρωί, είναι απαγορευτική ώρα.
Λοιπόν…
Καλημέρα σε όλους.
Δεν ξέρω πραγματικά που να «κολλήσω» αυτό το comment μου: στο σημερινό θέμα ή στο «περί διαλόγου» ή στο «έχουν τα αυτοκίνητα ψυχή» όπως η maraki το δικό της, το οποίο ξέφυγε από το θέμα και άνοιξε… θέμα.
Μπα! θα επιλέξω το δρόμο που άνοιξε η… maraki: Θα το γράψω στο σημερινό post. Το γράφω ήδη. Άλλωστε έχω αφορμή τη χθεσινή παρουσία του Ν. Δήμου στην ΕΤ1.
Ξανά- λοιπόν:…αν οι απολαυστικοί Βασίλης Λεκας και Γιάννης Σπάθας που εμφανίστηκαν στην εκπομπή που βγήκατε και σεις κ. Δήμου έκαναν …φάλτσα μάλλον δεν θα τους το συγχωρούσα εύκολα. Αλλά αν το ίδιο τραγούδι λ,.χ το χατζιδακικό «αθανασία» που ο Λέκκας το είπε περίφημα το τραγουδούσε λ. χ ένας μαθητευόμενος σε κάποιο ωδείο θα ήμουν πολύ πιο ανεκτικός μαζί του και βέβαια θα τον έκρινα αλλιώς.
Έτσι αν ο Ν. Δήμου κάνει…φάλτσο κρίνεται ως Νίκος Δήμου και δεν συγχωρείται εύκολα γιατί ακριβώς είναι ο Νίκος Δήμου και όχι… πρωτοετής φοιτητής . Γι αυτό λοιπόν και η maraki δεν σας συγχώρεσε τα (κατ’ εμέ) ελάχιστα έως αμελητέα φαλτσάκια που άλλωστε είναι μάλλον αναπόφευκτα σε κάθε διάλογο έστω και αν είναι μπλογκοδιάλογος, γιατί ως γνωστόν ( αλλά διόλου ευρέως -κατ’ ουσίαν- παραδεκτόν) :«ουδείς αναμάρτητος». Αλλά και άλλοι δεν σας τα συγχώρεσαν κατά καιρούς σε αυτό το blog . Όμως…το ότι ενίοτε σας «επιτέθηκαν» για τα «λάθη» σας σημαίνει ακριβώς ότι έχετε ενδιαφέρον γι αυτό και γράφουν στο blog σας και όχι αλλού, γι αυτό και σας σχολιάζουν . Γι αυτό σχολιάζω και εγώ τώρα: γιατί τα βιβλία σας είναι έξοχα, γιατί οι ιδέες σας παρουσιάζονται στο συγγραφικό σας έργο πάντα τεκμηριωμένα, γιατί είστε σκεπτικιστής και όχι φασιστοειδές, έχοντας ως «βασικό άξονα την αμφισβήτηση και την αμφιβολία» και γιατί χθες στην τηλεόραση ήσασταν (όπως ο mickey said), ήρεμος, ευγενικός, απολαυστικός !
Συγνώμη για την παρέκβαση και καλή άνοιξη σε όλους! (για να μπω και λίγο στο σημερινό θέμα).Τα σημερινά σύννεφα αργά η γρήγορα θα διαλυθούν από τον επερχόμενο καλοκαιριάτικο ήλιο! (λίγη αισιοδοξία δεν βλάπτει!)
Κλασικός Μάρτιος: χθες 'χαρά Θεού' σήμερα ...μαύρα σύννεφα παντού.
Θέλω να ανασκευάσω κάτι που είπα χθες: μου αρέσει η Άνοιξη. Είναι η εποχή της αισιοδοξίας.
(χθες έτυχε και ήμουν λίγο "κάπως")
Και για να συνεισφέρω κάτι που έχει και πιο άμεση σχέση με το κεντρικό θέμα, παραθέτω τους στίχους ενός θαυμάσιου τραγουδιού που το έγραψαν δύο αγαπημένοι μου δημιουργοί, δηλαδή ο Γιάννης Σπανός (μουσική) και ο Μάνος Ελευθερίου (στίχοι). Το έχει ερμηνεύσει η Λιζέτα Νικολάου σε έναν δίσκο της που κυκλοφόρησε το 1977. Δυστυχώς το τραγούδι - όπως ολόκληρος ο δίσκος - είναι ξεχασμένο πια.
Λέγεται "Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει". Aν και ο Μάρτης μόλις άρχισε, να οι στίχοι:
«Στο ίδιο πάντα καφενείο
στην ίδια θέση σε κοιτώ
και λες πως είσαι στο θρανίο
με το βιβλίο σου κλειστό.
Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
μας τα ’χε όλα φυλαγμένα:
νά ’ρθει ζωή χωρίς τιμόνι
κι εγώ να ζω χωρίς εσένα.
Στο ίδιο πάντα καφενείο
στης συνοικίας το στενό,
κρατάει πολύ αυτό τ’ αστείο
κοντά σου χρόνια να γερνώ.
Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
μας τα ’χε όλα φυλαγμένα:
νά ’ρθει ζωή χωρίς τιμόνι
κι εγώ να ζω χωρίς εσένα.»
Διευκρίνιση προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
Γράφοντας «Και για να συνεισφέρω κάτι που έχει και πιο άμεση σχέση με το κεντρικό θέμα ...» δεν εννοούσα βέβαια τα προηγούμενα σχόλια τρίτων αλλά αποκλειστικά και μόνο το δικό μου πιο πάνω σχόλιο. ;-))
"And springtime starts
But then it stops
In the name of something new
And all I've said was just instead of
Coming back to you"
Leonard Cohen
Με το καλημερα σας σερβιριζομαστε κομμουνιστικα αποβλητα,οποιος γουσταρει Κουβα να πα να ζησει εκει. Θα περασει ωραια. Φταιει η δειλια των Αμερικανων που δεν μπαινουν μεσα σε στυλ Κουβειτ,να κανει ο Κουβανικος λαος ανασταση...
Τον Μάρτη με πιάνει πανικός σκεφτόμενος ότι έρχεται η 1η Απριλίου. Την έχω πάθει άπειρες φορές με πρωταπριλιάτικα αστεία.
Viennezos said... περί προπαγάνδας.
--------------------------
Vienddezos, άλλος ήταν ο σκοπός.
Harry said:
Φταιει η δειλια των Αμερικανων που δεν μπαινουν μεσα σε στυλ Κουβειτ,να κανει ο Κουβανικος λαος ανασταση...
αλλά και σε προηγούμενo post"πότε ενας σαλταρισμένος πότε μια ανοργασμική"
συγνώμη αλλά όλα αυτά μου φέρνουν πολύ στο αποφασίζομεν και διατάσσομεν.
θεωρώ οτι ...μακριά από το blog τέτοιες φασίζουσες λογικές. Σκεπτικισμό θέλουμε και όχι όποιος έχει τη δύναμη να... μπουκάρει όπου αυτός νομίζει και να χαρακτηρίζει όποιον θέλει, όπως θέλει.
harry:
Σημερα το πρωι που ξυπνησες ειπες "Ευχαριστω τους Αμερικανους;"
Ρωτω για το πρωι μονο γιατι ειμαι σιγουρος οτι σαν καλο παιδακι που εισαι το βραδυ πριν πεσεις για υπνο
τους θυμηθηκες στην προσευχη σου.
Προς viennezos
Αγαπητέτ κύριε,
δεν είμαι απο τους ανθρώπους που αποφεύγουν τα κρίσιμα ερωτήμα σαν και αυτά που θέσατε. Ωστόσο, το μποκγλόσπιτο ανήκει σε άλλον νοικοκύρη και οι στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας, απέναντι του, επιβάλλουν τα σχόλιά μας να κινούνται δορυφορικά προς το οικείο ποστ.
Εδώ το θέμα είναι η Άνοιξη. Δεν είναι ούτε η Κούβα, ούτε ο φιλο-αντι-αμερικανισμός μας. Ούτε η τραγωδία τόσων και τόσων παιδιών που είναι καταδικασμένα να μη δουν ποτέ τους την άνοιξη στη ζωή τους.
Ως εκ τούτου, αν μιλούσα για αυτά που λέτε θα ήμουν εκτός θέματος. Αφήστε που ένας τέτοιος μονόλογος αναγκαστικά θα ακουγόταν ως μανιφέστο. (Όπως ξέρετε, δεν είναι και τόσο δύσκολο να υποδυόμαστε τους εισαγγελείς...)
Τιμώ τον οικοδεσπότη και φροντίζω τα κείμενά μου να γράφονται, κάθε φορά, με λίγο από το αίμα μου...
Θα διακόψω εδώ (μάλλον πήρα φόρα και θα καταλήξω σε ... φόρουμ) για να σας πω ότι αναζήτησα τα στοιχεία σας και δεν βρήκα το μπλόγκ σας ή κάποια διεύθυνσή σας για να σας αποστείλω τις αποκρίσεις μου στα ερωτήματά σας.
Με κίνδυνο να καταχραστώ (τελικά την καταχράστηκα) τη φιλοξενία του αγαπημένου μου κυρίου Νίκου, σας προσκαλώ σε διάλογο για το ζήτημα αυτό, όποτε θέλετε, στο δικό μου μπλόγκ.
Με αγάπη
Παράγραφος
@ Παράγραφος
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Συμφωνώ απόλυτα με το εξής:
«το μποκγλόσπιτο ανήκει σε άλλον νοικοκύρη και οι στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας, απέναντι του, επιβάλλουν τα σχόλιά μας να κινούνται δορυφορικά προς το οικείο ποστ»
Συμφωνώ επίσης όταν γράφετε:
«Εδώ το θέμα είναι η Άνοιξη. Δεν είναι ούτε η Κούβα, ούτε ο φιλο-αντι-αμερικανισμός μας.»
Σωστά. Αλλά το θέμα εδώ ούτε είναι οι ... ευεργεσίες των Αμερικανών ή τα ελαττώματα των Άγγλων ή Γάλλων. Αφού, όμως, δώσατε τόση έμφαση σε αυτά τα ζητήματα δεν ήθελα να προσπέρασω τα γραφόμενά σας δίχως αντίλογο - ξέροντας ότι με αυτό τον τρόπο δυστυχώς απομακρύνομαι κι εγώ από το αρχικό θέμα. :-(
Ευχαριστώ για την πρόσκληση σε διάλογο αν και αυτό είναι πάντα ζήτημα χρόνου όπως - στη δική μου περίπτωση - και ζήτημα ... γλωσσικής επάρκειας (μια και τα ελληνικά δεν είναι η μητρική μου γλώσσα). Πάντως θα ρίξω μια ματιά στο δικό σας μπλογκ. (Εγώ δεν έχω μπλογκ. Καινούργια εμπειρία είναι για μένα η συμμετοχή σε τέτοιο χώρο ...)
Φιλικά,
Βιεννέζος
Φίλτατε vienneze,
λέτε (μεταξύ άλλων): "Εγώ δεν έχω μπλογκ. Καινούργια εμπειρία είναι για μένα η συμμετοχή σε τέτοιο χώρο ...)"
Μη νιώθετε μοναξιά. Κι εγώ τρεις τέσσερις μέρες έχω στο μπλογκ.
Αρκεί να σας πώ ότι ακόμα δεν κατάφερα να βρω τρόπο να ρυρθμίσω την ώρα στο μπλόγκ μου!!!
Με αγάπη
Παράγραφος
Η δε γλώσσα, είναι πιο επιτυχημένη από το "πολιτικό" ημερολόγιο για την έναρξη της Άνοιξης. Τυπικ΄αρχίζει τον Μάρτιο, αλλά τότε κάνει κάτι κρύα...
Αντιθέτως τον Απρίλιο ( που σχετίζεται με το aprire, ouvrir τα λατινικά και λατινογενή ρήματα που σημαίνουν ανοίγω, όπως λέει και το λεξικό Μπαμπινιώτη) η άνοιξη εγκαθίσταται
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home