Όνειρα σε ερημονήσι...
Τσικνοπέμπτη σήμερα, ώρα για κάτι πιο ελαφρό... πιο παιχνιδιάρικο.
Ας παίξουμε το παιχνίδι του έρημου νησιού.
Ναυαγείτε λοιπόν στο (πάντα) ωραίο ερημονήσι (φανταστείτε ότι θέλετε: τα διάφανα νερά της Πολυνησίας, τους φοίνικες και τις μπανανιές, blue lagoon, atoll, Γκωγκέν, κλπ.).
Έρημο νησί. Ούτε καν Παρασκευάς. Τροφή άφθονη, ψάρια, εξωτικά φρούτα, αυγά και γάλα (και ο Ροβινσώνας είχε κατσίκα). Ρούχα άχρηστα. Σταθερή θερμοκρασία 26-28 βαθμούς, όλο το χρόνο.
Έχετε δύο δυνατότητες (εδώ είναι το παιχνίδι) να πάρετε μαζί σας έναν/μία σύντροφο και ένα βιβλίο. Όποιο σύντροφο θέλετε - από σταρ του σινεμά μέχρι τον Ουμπέρτο Εκο ή τον/την σύζυγό σας. Όποιο βιβλίο θέλετε. Και οι δύο όμως επιλογές σας, για πολλά χρόνια.
Ποιόν/ποιάν και ποιο θα διαλέγατε... και γιατί;
Απαντήστε ελεύθερα: μιά και είστε ανώνυμοι δεν κινδυνεύετε από υπάρχουσες καταστάσεις.
Εκτός από την φωτό που θυμίζει ερημονήσι (κι ας είναι Κερκυρα) έβαλα και τρεις αγαπημένες μου σταρ για ...έμπνευση.
168 Comments:
Τον ηλίθιο και τον "Ηλίθιο"...
ναι!
κι εγώ την Κ. και ένα φέρετρο-κανό για το γύρο του κορμιού σου!
Το μπλογκ χρειαζεται γκρεμλινοφιλτρο...Οσον αφορα τον ανθρωπο σου - ,η λεξη συντροφος ειναι ταπεινωτικη στη σκεψη μου - πολλοι οπως & εγω θα δωσουμε τη διπλωματικη,αλλα & ειλικρινη απαντηση...Τον ανθρωπο με τον οποιο τωρα ειμαστε μαζι. Ως προς το βιβλιο, για μενα " ο Χριστος ξανασταυρωνεται " ειναι η καλυτερη ηθογραφια που διαβασα ποτέ.
Πραγματικά ωραία η φωτογραφία με το ακρογιάλι. Και να σκεφτείτε φίλοι ότι εχθές έκλεισα εισιτήριο για Ισπανία τον Αύγουστο. Ναι, 6 μήνες πριν σαν τους "Ευρωπαίους".
Ο χειμώνας λοιπόν ηττήθηκε. Από τον χρόνο τον πανδαμάτορα. Το καρναβάλι το αποδεικνύει.
Στην ερώτηση τώρα για το "τι θα έπαιρνα". Θα έπαιρνα μια γυναίκα για συντροφιά και τον Φαίδρο του Πλάτωνα.
Είπες θα ξεχάσω. Κι εγώ είπα θα ξεχάσω. Ό,τι μας πονάνε.
Εσύ συνεχίζεις. Να μην ξεχνάς.
Εγώ όχι.
Βρήκα το μονοπάτι με τις
μαλαματένιες πλάκες και το περπατάω πλάι σ'ένα σκιάχτρο δίχως μορφή.
Εγώ τελικά γέννησα κι εσύ επιμένεις να πεθαίνεις.
Βρες το κι εσύ.
Σ' ακούω. Για πάντα.
Συγγνώμη.
Φυσικά τη Laetitia Casta, γιατί
1. μια όμορφη γυναίκα δε τη βαριέσαι ποτέ
2. Θα ήταν η μοναδική ευκαιρία στη ζωή μου να μου κάτσει...Αν όχι τον πρώτο χρόνο, ε τον δεύτερο σίγουρα...
Βιβλίο: Την Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη, για να μη ξεχάσω από πού ήρθα.
Τη σύντροφο μου,αν και μάλλον θα έβγαζε καντήλες με την ιδέα της ερήμου νήσου, και το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα». Ερημίτες κατ΄ανάγκη , μπορεί και να προσεγγίζαμε τον υπεράνθρωπο
To ερημονησι σαν την Υδρα τον χειμωνα.
Με τα απαντα του Ελυτη και τον αερα να της περνει τα μαλλια δεξια.
"Γεια σας παθη γεια σας μιση
και γινατι καθενος
αμα βρεις το ερημονησι
ολα τ'αλλα ειναι καπνος!"
"
στο γύρο του κορμιού σου βρήκα θάλασσα
βρήκα πουλιά παράξενα κι αέρα
χίλια πανιά με τα καράβια χάλασα
να σ' αγκαλιάσω ολόκληρη μια μέρα
μα εσύ σαν ξένη πόλη όταν γύρισα
κρύφτηκες μεσ΄στης νύχτας την ομίχλη
έσβησες τα φανάρια που αναζήτησα
και σκέπασες με σκόνη όλα τα ίχνη
τη νύχτα που με έχυσες ναυάγησα
πριν να φιλήσω τ' αλμυρό σου στόμα
σε κείνο το κορμί που τόσο αγάπησα
είμαι πνιγμένος πάνω του ακόμα
στο γύρο του κορμιού σου βρήκα πέλαγα
βρήκα νερά παράξενα και δίνες
θύμωνε ο καιρός μα τον ξεγέλαγα
τα σφάλισα τ' αφτιά μου στις σειρήνες
μα εσύ θολή στεριά συνέχεια μάκραινες
και χάθηκαν του ονείρου μου τα φώτα
λες και δεν ήθελες ναρθώ ξεμάκραινες
λες κι ήταν λάθος της καρδιάς μου η ρότα
"
Ουτε γυναικα, ουτε βιβλιο.
Σκυλους και γατες ναι.
Και τα οπλα μου!
Για να κρατησω τους ξεδιαντροπους μακρια, που αργα η γρηγορα θα ερθουν να μολυνουν τον παραδεισο μου.
Εχω βρει πολλους παραδεισους. Και τους εχω ολους χασει - γιατι ημουν αοπλος και μισουσα την βια.
Θέλεις να συνεχίσω εδώ να μας ακούνε;
Θα συνεχίσω.
Συνεχίζεις.
Δίνεις υποσχέσεις.
Δεν τις τηρείς.
Είπες ότι για να αγαπήσεις πρέπει να αγαπήσεις πρώτα τα σωθικά σου.
Κι ενώ είσαι λεβέντης δεν τα συμπαθείς καν.
Μην φάσκεις, μην αντιφάσκεις, α να φας το μέλι της άνοιξης κι ας κάνει παγωνιά.
Μια μικρή παραλλαγή για την εξαίρεση:
Σκάβεις τον λάκκο σου και πέφτεις μέσα.
Τι άλλο να πω; Δεν θέλω να πω τπτ άλλο.
Δεν έχει νόημα, έχει;
Μισά. Κάνω τα όλα μισά μόλις τα ξεχύνω.
Ακούω.
Για σύντροφο θα διάλεγα τη Maria Sharapova αφ' ενός γιατί ειμαι αθλητικός τύπος κι αφ' ετέρου γιατί είμαι μεγαλύτερός της κατά σχεδόν είκοσι χρόνια, άρα όταν θα είμαι 60 αυτή θα είναι 40, καθόλου άσχημα. Μην ξεχνάτε ότι διαλέγουμε σύντροφο για μια ζωή, χωρίς δυνατότητα ... απάτης.
Ως προς το βιβλίο δυσκολεύτηκα λιγάκι... Θα έπειρνα την "Οδύσσεια" του Τζέιμς Τζόυς, το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο και την ελληνική μετάφραση...Και πάλι φοβάμαι ότι ίσως μια ζωή να μη έφτανε για να εξερευνήσω κάθε πτυχή του βιβλίου, πολύ περισσότερο δε κι επειδή η Μαρία θα βρισκόταν στο πλάι μου...
Για Γυναίκα θα διάλεγα το "Αερικό"
του Χατζιδάκι, και για βιβλίο τον "Οδυσσέα",μπας και καταφέρω να το τελειώσω επιτέλους....!
... και για να είμαι σωστός η "Οδύσσεια' είναι του Ομήρου, του Τζόυς είναι 'Ο Οδυσσέας'(Ulysses)...
Laeticia Casta... ναι, είναι όμορφη αλλά είναι και έξυπνη;
Πέρα του ότι η εξυπνάδα είναι για μένα το καλύτερο αφροδισιακό (μια χαζή γυναίκα κάνει χαζό έρωτα) σκέψου ότι αυτή αντέχει στον χρόνο.
Και μιλώντας για χρόνο... θα έπαιρνα το "Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο" του Προυστ (αλλά και ο "Οδυσσέας" δεν είναι κακή επιλογή...σηκώνει πολύ ξαναδιάβασμα).
Να μια φορά που αποδεικνύεται ότι το ίντερνετ είναι το βιβλίο των βιβλίων. Λάπτοπ και μια γεννήτρια επιτρέπεται;
Η μοναξια ξεπερνιεται πιο ευκολα οταν την μοιραζεσαιμε καποιον που διαθετει χιουμορ. Ετσι λοιπον, οπωσδηποτε τον συντροφο μου.
Βιβλιο-το εκκρεμες του Φουκω. Εκο φυσικα. Καθε φορα που το διαβαζω ανακαλυπτω και κατι καινουργιο
από γυναίκες θα έπαιρνα τη ντενίση και από βιβλία αυτό της δήμητρας λιάνη.
Θα ήθελα μαζί μου τη Ναβρατίλοβα (χωρίς ρακέτα) και ένα βιβλίο με αποφθέγματα του Νίτσε.
η ναβρατιλοβα είναι λεσβία. και ο νίτσε το ίδιο.
Την Σκάρλετ Γιόχανσον ή την Πέτρα Νέμκοβα φυσικά, η οποίες είναι εμφανισιακά ότι ομορφότερο έχω δει στην ζωή μου!!!
Από βιβλία το "Εκκρεμές του Φουκώ" που το έχω διαβάσει τόσες φορές κι ακόμη δεν το έχω χορτάσει.
Καμία έξυπνη γυναίκα δε μένει με τον ίδιο άντρα μια ζωή. Κι αν είναι όντως έξυπνη, θα βρεί τρόπο να στην κάνει απ'το νησί.Ωχ, και δε θέλω να το σκέφτομαι.
Οπότε Laetitia, Laetitia...
Μια Λίζα γύρω στα 20-25 (σωβινιστικό γουρούνι σε αυτές τις καταστάσεις) και για βιβλίο ένα τετράδιο λευκό (τι να το κάνεις το βιβλίο στην ερημιά, άντε για στήριγμα το πολύ).
Σοβαρά, θα έπαιρνα την Εγκυκλοπαίδεια Brtitannica και κάποια που θα ήταν πανέμορφη, πανέξυπνη, ευαίσθητη και μιλά κάποια πανδύσκολη γλώσσα που δεν μιλώ εγώ. Και σιγά-σιγά, θα μάθαινα εγώ τη γλώσσα της κι αυτή ελληνικά (και ό,τι άλλο πρόσθετο θα μιλούσε ο καθένας). Δεν βρήκα ακόμα την προσωποποίηση του ονείρου μου, τι να κάνουμε;
Προτεινω να εκσυγχρονιστουμε,περιλαμβανοντας & ταινια σε ντιβιντι,για μενα η τριλογια του " Νονου ".
Κάποιον γνωστό (μου) και το "Πειρασμός της Αθωότητας" του Πασκάλ Μπρυκνέρ / ή κάποιο από τα βιβλία του David Canter...
θα έπαιρνα ενα τσελεμεντέ και τη βέφα
hra: η βέφα θα μαγείρευε δημοκρατία με καπιταλισμό και θα τάιζε τα πλήθη των χρηματιστών της κυανής ακτής, θα πολλαπλασίαζε τις αλβανές τηλεπαρουσιάστριες να έχουνε τροφή για χίλια χρόνια οι μικροαστοί πελάτες της εθνικής τράπεζας, και στο ερημικό εκείνο το νησί θα έμπαιναν οι βάσεις για μία ποιοτική ελληνική ιδιωτική τηλεόραση.
@nikos dimou:
Έχει ένα κάποιο δίκιο ο antonis, Mr.Dimou. Έπειτα, πόσο χαζή να είναι η Laetitia??? Μπορεί να μην ξέρει από πυρινική φυσική, αλλά δεν την κόβω και για "ούφο".
Όσον αφορά τις δικές μου προτιμήσεις, παρακαλώ αναμείνατε...
Yannis h said:
"Λάπτοπ και μια γεννήτρια επιτρέπεται;"
Καλά, θα έπαιρνες το φορητό του Νεγκροπόντε που έχει μανιβέλα και φορτίζει - αλλά και κάποια κάρτα για δορυφορική σύνδεση... πολλές απαιτήσεις...
Τι DVD παιδιά; Προϋποθέτει και DVD player, τηλεόραση γεννήτρια...
Μπα, πολύ απαιτητικοί είστε σήμερα! Ούτε ένα εξωτικό νησί δεν σας φτάνει. Αμέσως να το μολύνετε με τεχνολογία...
Κάποιον να τραγουδάει όμορφα και να λέει αστεία πολλά. Το Θανάση ίσως που ξέρει να χαϊδεύει τα μαλλιά.
Αλλά με συγχωρείτε όμως τέτοιο ωραίο νησί θα’ναι ιδανικό για το Μάρκο το συριανάκι και τον Ιάσονα με το χαμένο του σανδάλι. Θα γουργουρίζουν αυτοί οι δυό όλη μέρα ξάπλα με την κοιλιά στο δροσερό αεράκι κι ελπίζω να βρουν γάτες εκεί. Όταν ταξίδευα συνέχεια με τα πλοία το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού σκεφτόμουνα τρόπους που θα σωζόταν ο γάτος μου, συνταξιδιώτης μου παντοτινός. Και τον βρήκα.
Άρα σίγουρα θα ναυαγούσα εκεί μαζί τους.
Αλήθεια ελπίζω να τα καταφέρει κι ο Θανάσης – γι’αυτόν τρόπο δεν είχα σκεφτεί.
Βιβλίο, ένα που να του λείπουν οι μονές σελίδες. Να τις συμπληρώνουμε με διαφορετικούς τρόπους, να μην τελειώνει ποτέ.
H Nicolle Kidman είναι σίγουρα μια πολύ καλή επιλογή, αλλά είναι ήδη περί τα 40. Αν το παραβλέψουμε αυτό, είναι μια χαρά.
Βιβλίο δεν θέλω.
Εξαιρετικό θέμα Νίκο Δήμου!
Μου έφτιαξε τη διάθεση, που σήμερα είναι ιδιαιτέρως βαριά από το πρωί.
Ο άνδρας:
θα έπαιρνα μαζί μου τον Δ., γιατί μαζί του δεν θα έπληττα ποτέ. Είναι ελκυστικός άνδρας, δυνατός, ευφυής και με απίθανη αίσθηση του χιούμορ. Δίπλα του θα ένιωθα ασφαλής και ευτυχής. Αλλωστε, στο ερημονήσι θα μπορούσα επιτέλους να τον μυήσω στην τελετουργία του σεξ, μια και το μυαλό του δεν θα ήταν μοιρασμένο στο φαρμακείο, τη δημοσιογραφία, τα ποτά στο Κολωνάκι, τις φίλες και τους φίλους του, το τηλέφωνο, την ΑΕΚ, και τα λοιπά και τα λοιπά... Ποιος ξέρει, εκεί μπορεί και να ανοίγαμε μαζί μια άλλη πόρτα, που εδώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, φαίνεται πως θα παραμείνει για πάντα κλειστή.
Το βιβλίο:
Οπωσδήποτε το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο, του Προυστ, διότι όσες φορές τόλμησα να το ξεκινήσω, ο χρόνος που είχα στη διάθεσή μου ήταν πάντοτε λίγος για ένα τέτοιο έργο. Δεν το έχω διαβάσει λοιπόν ακόμη, οπότε το έχω νούμερο ένα στη λίστα με τα βιβλία που θα ήθελα να απολαύσω κάπου εκεί μετά τα 50 (τώρα είμαι ακόμη 32, και ολίγον τι από party animal, με αποτέλεσμα να μην διαβάζω πλέον όσο στο παρελθόν ή όσο θα ήθελα. Εχω μάλλον επιδοθεί σε μια προσπάθεια να μετρήσω όσο περισσότερα χιλιόμετρα μπορώ, μεταφορικά μιλώντας, πριν αποσυρθώ πάλι, για τη δεύτερη φάση της ενδοσκόπησης - την πρώτη την πέρασα μεταξύ 12-17 ετών).
Υπάρχει ένας ακόμη λόγος πίσω από την επιλογή αυτή: Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου.
Την Έλλη μου και τα άπαντα του Blake..........
Θα έπαιρνα τον Rimbaud,που εκτός από μεγαλοφυία ήταν και πολύ όμορφος και μαζί την "Εποχή στην κόλαση", όπου συμπυκνώνεται ολόκληρη η ανθρώπινη φύση σε μερικές σελίδες.
Τι θέμα και αυτό!Πολύ πονηρός ο οικοδεσπότης!...
Θα έπαιρνα λοιπόν την πιο αγαπημένη μου φίλη που θα ήταν σίγουρα πολύ έξυπνη(το καλύτερο αφροδισιακό πράγματι η εξυπνάδα) και πολύ γλυκιά γυναίκα.
Μπορεί να παίρναμε και κανέναν άντρα για να μας κάνει τις χαμαλοδουλειές,όπως να μας φέρνει φρούτα από τα δέντρα ή κανένα φρέσκο ψαράκι.
Μπορεί και να τον παίρναμε στη συντροφιά μας αν περνούσε τις εξετάσεις.
Προϋπόθεση η αγαπημένη μου γάτα,Α.
Από βιβλία,συμφωνώ απόλυτα με τον ΝΔ για το ''Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο'' του Προυστ(πολυαγαπημένο!)αλλά με ωραία συντροφιά και τέλεια τοπία αυτός ο χρόνος μάλλον ο ξανακερδισμένος θα ήταν...
Άλλο βιβλίο:κάτι από ποίηση.Ίσως Dickinson.
Θα το ξανασκεφτώ για βιβλία.
Με την Κ. κι ένα φέρετρο, Σαλτάρω;
Πιστεύεις πως αυτές θα είναι βάσεις;
@harry:
Συμφωνώ μαζί σας για την ειλικρίνεια της απάντησης ''τον άνθρωπο που είμαστε τώρα μαζί''.Ο αιώνιος ''σύντροφος'' δεν έχει ακόμα εφευρεθεί ή κι αν συμβαίνει είναι πάρα πολύ σπάνιο για να τον έχεις μαζί σου στο ερημονήσι - δεν αρκεί δηλαδή που σε πρήζει και εδώ;!(το β' ενικό δεν απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένο - μην ενοχληθεί κανείς).
Άντρες,για να χρησιμοποιήσω και την γνωστή ρήση του Τόλη Βοσκόπουλου...ας είσαστε ρεαλιστές!(και ειλικρινείς,δεν βλάπτει...)
Εξομολόγηση
Μου είναι πράγματι δύσκολο να αποφασίσω με ποιο πραγματικό πρόσωπο θα πήγαινα (μιλάμε για χρόνια μοναδική συντροφιά!) και όπως είπα, δεν έχω βρει ακόμα την προσωποποίηση του ονείρου μου.
Η εξομολόγηση είναι πως κάποτε προσπάθησα να δημιουργήσω την προσωποποίηση του ονείρου μου όσον αφορά τη γυναίκα – με ένα ψεύτικο γυναικείο νικ, σε μια κοινότητα φόρουμ. Αποτέλεσμα; Αποκαρδιωτικό... Ήταν μια γυναικάρα (φωτό προφίλ) που έλεγε τα σωστά πράγματα τη σωστή ώρα, στο σωστό θέμα. Τόσο τέλεια, που δεν αντέχονταν. Με τον καιρό, άρχισε να γίνεται ‘αρρενωπή’.
Όχι, δεν ήταν απλώς το ότι μου έμοιαζε υπερβολικά – ας πούμε, σαν το καρναβάλι που ανοίγει σήμερα και οι πιο γκροτέσκ γυναίκες είναι οι άντρες ντυμένοι γυναίκες. Είναι ότι δεν με πήγαινε κάπου αλλού από εκεί που ήμουν, δεν με ‘εξέλισσε’, δεν μεγάλωνα μαζί της. Ήξερε όσα ήξερα, με τον τρόπο που τα ήξερα, μέχρι εκεί που τα ήξερα. Και τα έλεγε σε μια συζήτηση, συμφωνούσα μαζί της (μου) αλλά όχι μόνο δεν με εξίταρε, με απωθούσε!
Αν έψαχνα περισσότερο τη θηλυκή πλευρά μου, αν την εξέλισσα περισσότερο, σαν ήρωα μυθιστορήματος, ίσως μπορούσα να βρω περισσότερα πράγματα για μένα. Το άρχισα σαν παιχνίδι, δεν το έψαξα περισσότερο και με αποκάρδιωσε. Άσε που οι άλλες γυναίκες τη μίσησαν. Οι άντρες... κάποιοι την πλησίασαν (ήταν όπως είπαμε και γκομενάρα) αλλά οι περισσότεροι, πολύ προσεχτικά.
Άβυσσος η ψυχη του… της... των...
1. Τη γυναίκα μου. (Για τον ίδιο λόγο που είναι και γυναίκα μου)
2. Το A Widow for one Year του J. Irving. Ένα από τα λίγα βιβλία που μπορώ να διαβάσω ξανά και ξανά. Ή κάποιο βιβλίο μαθηματικών (η δουλειά μου), γιατί νησί-ξενησί το μυαλό πρέπει να το δουλεύεις για να μη σκουριάζει.
Δεύτερη λίστα, επιτρέπετε;
@yannis h
Αυτές τις γυναίκες είναι λογικό να τις πλησιάζει ένας άντρας προσεκτικά...ό,τι και να λένε,στο τέλος δεν αντέχεται μια πολύ έξυπνη γυναίκα.Και το μόνο που μπορούν να πουν γι αυτήν,είναι ίσως ότι είναι κάπως...αρρενωπή,δηλαδή να της κολλήσουν ένα ανδρικό χαρακτηριστικό!
Άρα,η γυναίκα είναι( για πολλούς )εξ ορισμού ''χαζή'' και κάθε απόκλιση από το γνωστό μοντέλο χρεώνεται;
Εγώ πιστεύω πως υπάρχουν πολύ έξυπνες γυναίκες,απόλυτα θηλυκές.Πρέπει να πληρώσεις όμως κάτι παραπάνω...
:-)
Γεωργία, λες ότι η γυναίκα-είδωλό μου, που ήξερε όσα εγώ και με τον τρόπο που τα ξέρω εγώ, ήταν έξυπνη - thanks!
Αλλά αν ήταν απλώς έξυπνη, οι άλλες γυναίκες γιατί τη μίσησαν;
@tassos papadakis:
Αν και μάλλον απευθύνετε την ερώτησή σας στον οικοδεσπότη αυτού του blog,θα τολμήσω να σας απαντήσω ότι ''φυσικά και επιτρέπεται!'',μια που,λόγω Τσικνοπέμπτης,θα έχουμε μεγάλη αποχή απόψε...
Τι θα λέγατε λοιπόν;
(πάνω στην δεύτερη λίστα)
Σε υπέροχο ερημονήσι, με ένα εξαίσιο βιβλίο και έναν ανυπέρβλητο άνθρωπο για μια ζωή; Την κόλαση μού φέρνει στον νου η κατάσταση.
Θα έπαιρνα, λοιπόν, τη "Θεία Κωμωδία" του Δάντη και το κορίτσι που βλέπω, μια ζωή ολόκληρη, στον πάτο του ποτηριού μου.
[Μα κλέβω λίγο, γιατί ξέρω απ' έξω εκατοντάδες στίχους που αγαπάω - το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι το Fahrenheit 451]
This post has been removed by the author.
yannis h:
Χωρίς να θέλω να υπεραπλουστεύσω,και μη γνωρίζοντας,θα τολμούσα να συμπεράνω ότι δεν μπορεί να ήταν μόνο έξυπνη η γυναίκα που αγαπήσατε.
Προφανώς ήταν και όμορφη,με έναν τρόπο,γι αυτό και οι υπόλοιπες την ''μίσησαν'',όπως είπατε εσείς.
Έξυπνη και όμορφη θα ήταν ''όλα τα λεφτά'' - συγγνώμη για την έκφραση αλλά μάλλον δεν θα σας πειράξει αφού πρόκειται για ένα κολακευτικό,κατά τα άλλα σχολιο,για την γυναίκα που αγαπήσατε.
hra μου: μη σκέφτεσαι. πες στον g.saritetoio: όπου ακούς πολλά κεράσια...euler.
Et tu...talking about pollution ? Παντως το βιβλιο εχει εναν ρομαντισμο,οπως & τα ερωτικα γραμματα. Αυτα & αν θα τα παιρναμε...Οι γυναικες ο,τι γραφουν το εννοουν.
@cha,giannakopoulos:
Αγαπητέ Μπάμπη,
Θα μου συγχωρήσεις την οικειότητα μια που γνωριζόμαστε ήδη καλά.Ορμώμενη απο αυτό που έγραψες για τον πάτο του ποτηριού,μου ήρθε στο μυαλό το γνωστό τραγούδι ''σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω''...
Χαιρετώ και την Ρ.,αν μας διαβάζει!
Egw tha epairna tin niki blond (deite sto www.pornstargals.com) fysarmonica i gynaika....
kai apo vivlio. xmm. paizei na eperna to teleftaio vivlio toy nikoy xatzopoulou : "papas, psyxanalyths kai fake blogger".
Καλησπερα σας.
Προτιμω την ιδια συντροφο που εχω
26 χρονια.Ο βασικος λογος εκτος
των τετριμμενων ειναι οτι θα
...παρω την εκδικηση μου βλεποντας
την να μη μπορει να φορτωνει τις
καρτες μας!!!
Βιβλιο την αναλυση των ποιηματων του Καβαφη που εγραψαν οι Ρενος
Σταντης και Ηρκος Αποστολιδης
Θα έπαιρνα μαζί μου μια πιανίστα + πιάνο με ουρά και για βιβλίο μου κάτι πρακτικό, π.χ. "Το βιβλίο του μικρού Ροβινσώνα" ή "Βάζοντας φωτιά στα χόρτα" κτλ.
@georgia m:
Ευχαριστώ για το 'ελεύθερο':). Alors:
Βιβλίο, για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, τη σειρά βιβλίων "Φτιάξτο Μόνος σου" -για ευνόητους λόγους...:)
Γυναίκα, τη J.Lo. -για ευνόητους λόγους επίσης...
(επειδή είναι πολυτάλαντη, πολυπράγμων και πανέξυπνη -αλλού πήγε το -πονηρό- μυαλό σας;;;)
@tassos papadakis:
Εσείς,πάλι,βλέπω ότι είστε του πλούσιου περιεχομένου.
:-)
Θα έπαιρνα μαζί μου την Απελπισία που μέχρι τώρα στάθηκε η πιο πιστή μου σύντροφος. Για βιβλίο θα διάλεγα την αγγλική έκδοση της Wikipedia σε DVD ή κάτι ανάλογο.
Georgia m . θα δεχόσουν να έρεις μαζί με εμένα; είμαι το ισχυρό αρσενικό που θα προστατεύει μια γυναίκα γατούλα. δέχεσαι; και φέρε εσύ όποιο βιβλίο θέλεις.
@georgia m.:
Κακιούλες, βλέπω...:))
Οκ! Να και τρίτη λίστα, με πλούσιο περιεχόμενο αυτή τη φορά, αλλά πειράζει να μην πάω στο ΙΔΙΟ νησί;;;
Λοιπόν:
Γυναίκα: Φαραντούρη
Βιβλίο: Η Θεωρία της Σχετικότητας
Ελπίζω να μείνατε ικανοποιημένη.
@thrileontas:
Μα δεν ξέρετε ότι οι γυναίκες γατούλες έχουν καλά κρυμμένα νύχια,όπως ακριβώς οι γάτες;
Πολλές φορές το ότι μοιάζει να θέλουν προστασία είναι fake.Για προσέχετε λοιπόν!(φιλική συμβουλή)
@Σαλτάρω
Το λέω, μικρό καλάθι να κρατήσει.
Θα σκέφτομαι όμως, για να υπάρχω, χαμόγελο.
Και αγκαλιά, καλέ μου, γιατί τη νιώθω, κι ας μην την θες, μην την εγκρίνεις.
Ο thrileontas μου αρκεί και μάλιστα χωρίς βιβλίο.
μη λέμε ό,τι επιθυμούμε τώρα!
αγκαλιά φυσικά!
υπάνθρωποι είμαστε ή τηλεθεατές;
και φιλί.
πάρε ένα ταξί έλα κοπερτί μου έλα να γεράσουμε μαζί.
@tassos papadakis:
Ε,όχι και η Φαραντούρη,χρυσό μου!Από την J.Lo πήγαμε στη Φαραντούρη;Έλεος!
Από φωνή καλή αλλά δε νομίζω να τη βάζατε να σας φωνάζει στο ερημονήσι τα τραγούδια του Πολυτεχνείου!
Περί ορέξεως βέβαια...
:-)
Φιλική συμβουλή:την πρώτη να πάρετε...
Πού είναι η Φαραντούρη για να διώξει τον thrileontas;
tasso papadaki:
εμένα άμα με πάρεις στο ερημονήσι να με βάλεις χάμω στις άμμους με τα κόλλυβα να μου κάνεις κακά πράγματα; γιατρός δεν είσαι; δεν έχω τέτοια εμπειρία. σύντροφε, στο ερημονήσι οι αναπαύτωτοι επιθυμούν να βρεθούν για να απολαύσουν έρωτα και στυτική τροχοδρόμηση αφού στην πόλη δεν τους κάθεται η φάση. αστικά ονειράκια, μικροαστικά etc. γιατί δε με αρπάζεις από τη μέση μαζί με το γιάπικο τζιν μου το ξεπλυμένο με τη ζώνη να με ρίξεις πάνω στο στρώμα και να πηδήξεις πάνω μου; κωλώνει η ομάδα; τσου...
Georgia m. καταρχήν εσύ είσαι η γυναίκα που γουστάρω από την άποψη ότι πολύ μου μπαίνεις αλλά μου αρέσει αλλά πολλές φορές χτυπάω κόκκινο, θα σου φωνάζω αλλά θα σαρέσει. Την βρίσκω πολύ μαζί σου δηλαδή, κατάλαβες; τα νυχάκια σου μωρό μου , τα θέλω να υπάρχουν γιατί σε τόση μοναξιά θα γδερνόμαστε αρκετές φορές . λοιπόν , πες μου σε ποιά καφετέρια να σε συναντήσω στη σαλονίκη, να ταπούμε φιλικά.
@georgia m.:
Καλά. Μισό λεπτό να της τηλεφωνήσω...
thrileoapaute: το έχεις διαπράξει με αρσενικό αγόρι; εδώ είμαι! να πάρεις εμένα σε μία καφετέρια να μη σου μείνει ούτε σταγόνα σορμπετουλίνι. δεν πάει άλλο...
Δεν υπάρχει μια παροιμία που λέει: μόνος ούτε στον παράδεισο (όπου παράδεισος = νησί + γυναίκα + βιβλίο), μάλλον θα προτιμούσα να πήγαινα διακοπές σε νησί για 1-2 εβδομάδες πολλές φορές όμως ;-)
@thrileontas:
(αφιερωμένο):
''Σ αναζητώωωωω,σ αναζητώ στη Σαλονίκηηηηη ξημερώματααααααααα....''.
Για περισσότερα μπορεί να σας τα πει ο Μητροπάνος.
Τώρα τι τη θέλατε αυτή την καφετέρια στη Σαλλλλλονίκη;;;
Αφού είμαι του πιο έντεχνου....Σε κάτι σαν το ''Πλατώ''(Χαριλάου)μπορούμε να πάμε;
@σαλτάρω:
Λυπάμαι. Σας έφαγε ο ανταγωνισμός. Και η παγκοσμιοποίηση...:)
γιατί ρε σύντροφε, δεν την γλείφω δηλαδή μαστρωπά την πράσινη φιάλη με το βαρύ νερό; κάνε μου κακά πράγματα γιατί θα πάθω κακά πράγματα - και στο λέω! αγόρια είμαστε και αισθανόμαστε θαρρώ τι να είσαι αγόρι μόνο στο Σύμπαντο...
Είπαμε να επιλέξετε... όχι να φλερτάρετε μεταξύ σας...
Άκου την Φαραντούρη!
@Σαλτάρω
Θα σε δω κάποια στιγμή. Κι εσύ. Κι ας έχεις πάρει πολλά. Ήρεμα. Θυμώνεις. Ξεφεύγεις.
Πάντα.
Ακούω.
Έφυγα από εδώ, αρχίζει να μου αρέσει επικίνδυνα.
"Σαλτάρω στο κενό" αντί να κάνεις αυτό το ηλίθιο outing στο blog δεν βγαίνεις σαν άνθρωπος έξω να βρεις αυτό που θες; Η ζωή δεν είναι σίγουρα εδώ!
overdrive. μάλιστα. καταλαβαίνω.
overdrive: και ονειρεύομαι πισίνες και ονειρεύομαι γκόμενες και ονειρεύομαι φόρμουλες γκόμενες LA και ξυπνάω και σπάζομαι και τραγουδάω: Μέχρι να εφευρεθεί ξανά η αγάπη δεν λέω αυτή την παιδεμένη για μένα λέξη, και ταπεινά παραδέχομαι πως όταν την είπα ήταν μόνο και μόνο για να ελευθερωθεί ο άλλος. Σαν φίδι που ρίχνει δηλητήριο και περιμένει να μαλακώσει το θύμα του.
@nikos Dimou:
Ε, μα με φέρανε στα άκρα, Δάσκαλε!
"Πλούσιο περιεχόμενο" θέλει η κυρία γεωργία μας. Φαντάζομαι η ίδια θα επέλεγε τη Βίβλο, παρέα με τον...Σουγκλάκο.
Στην ακρη ολα τα καλα του κοσμου μπροστα σε μια γυναικα.Τη θελω παχουλη,καλυτερα ελληνιδα(θελω να ακουω ελληνικεσ λεξουλεs) και σταρ.Μη μου πειτε τη ντορα μπακογιανη.
@tassos papadakis:
Ε,όχι και τη Βίβλο και τον κύριο,τον πώς τον είπαμε;
Δεν ήμουν τόσο κακιά μαζί σας!Στην πραγματικότητα,για καλό σας είπα για το πλούσιο περιεχόμενο της J.Lo(και ομοικαταληξία!)
@the resident:
Τι θα λέγατε,για την περίπτωσή σας,την σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου;Η σας πέφτει πολύ...βαριά;(το είδος της μουσικής αυτής - όχι η ίδια)
ΤΙ???Ο ΝΙΤΣΕ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣΒΙΑ??
η πολή ανωτερότητα και η θολούρα περί τέχνη σας έχει βάλει χέρι και μάλιστα αγριότατα. οι θηρευτές της ανωτερότητας είσαστε για φάπες, έτσι που οδηγείτε στο κενό ανθρώπους που θα κάνουν το λάθος να πουν ωραία μούρη. ο άλλος θα διαβάσει μαθηματικά στο ερημονήσι...γιατί έχει να ασχοληθεί από ετών έξι...τι να πεις: ζωντανές φανφάρες τυλιγμένες με οδοντόκρεμα.
Τον Τ. και το "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος" του Huxley
@georgia m.:
Οκ. Φίλοι. Besides, ήθελα να σας προβοκάρω απλά... :))
Απορία: το έθιμο της Τσικνοπέμπτης(ορμάτε στο "τσι-τσι"!), έχει ρίζες σε εποχές που τρώγαν κρέας μια φορά τον χρόνο; Διότι σήμερα, το τρώμε 7 φορές τη βδομάδα(και λίγες λέω...), οπότες(sic)δεν καταλαβαίνω όλο αυτό το νταβαντούρι να φάμε παϊδάκια-σουβλάκια-παντσέτες-μπριζόλες, λες και μόλις τέλειωσε ο Β' ΠΠ...
@tassos papadakis:
Φυσικά και θα πρόκειται για έθιμο που θα πηγαίνει πίσω,στα προπολεμικά χρόνια και βάλε!...Αν και είναι ακόμα πιο παλιό.
Εγώ σήμερα την έβγαλα με φρούτα πάντως.Φρουτοπέμπτη...
Οχι βρε γιωργια.Εχει σε κατι πιο sexy?Μη μου πεισ τη Xριστινα Λαμπιρη.
Ωραία είναι να έχεις μία ωραία γυναίκα και ένα καλό βιβλίο, αλλά θα σας απογοητεύσω. Όλα αυτά πολύ γρήγορα γίνονται βαρετά. Πόσες φορές να διαβάσεις ένα βιβλίο? Πόσο να χαρείς μία γυναίκα, να συζητήσεις με έναν σπουδαγμένο άνθρωπο? Όλα κάποτε τελειώνουν, γίνονται κοινά. Θα προτιμούσα και μία τρίτη επιλογή, και αυτή θα ήταν μία μικρή χάρη. Να μπορούσα τον κόσμο να βλέπω πάντα σαν να τον έβλεπα ως να ήταν η πρώτη φόρα. Κατά αυτό τον τρόπο όλα τα άλλα περιττεύουν, ή τα χαίρεσαι καλύτερα. Τα γεύεσαι εις το έπακρον.
@the resident:
Mα,θα με τρελάνετε τελείως;Έψαχνα τόση ώρα να σας βρω μια γυναίκα με τις προδιαγραφές που θέσατε(παχουλή,Ελληνίδα,στάρ)και τώρα μου λέτε να μην σας πω για την Λαμπίρη;Φυσικά και δεν θα σας την ανέφερα γιατι δεν είναι παχουλή - οπότε δεν τηρεί τους όρους του συμβολαίου.
Let me think...
@bazohead: ο Νίτσε και βέβαια δεν ήταν λεσβία αλλά υπάρχουν ακόμη και διατριβές που υποστηρίζουν ότι ήταν ομοφυλόφιλος εκφράζοντας πολύ πριν την εποχή του τις επιθυμίες και τη νοοτροπία του φύλου του.
Kι αν δεν ειναι μια παχουλη ,τοτε δυο αδυνατεs.
@the resident:
Κατά το ''οι 40άρες ίσον με δύο 20άρες'';;;
ΟΚ,ό,τι πείτε.
Θα σκεφτώ και θα σας προτείνω.
Τον Σ. και την Συβαρίτισσα της Λιλής Ζωγράφου.
Πάντως, εγώ πήγαινα Καραϊβική και χωρίς βιβλίο(καλά, αυτό μας μάρανε)-γυναίκα.
Κάποιος φίλος που πήγε κάποτε Santa Lucia, μου είπε πως είναι ένα από τα ταξίδια(γενικά, στην Καραϊβική) που κάθε άνθρωπος ΟΦΕΙΛΕΙ να κάνει -(πολύ)πριν πεθάνει, εννοείτε...
:)
georgia m Και οι 80αρεs ισον με δυο 40αρεs(σε κιλα).Aν βγει λιγο παραπανω,μη κοψειs.Αστο..
κι εγώ που δεν τρώω ψάρια, εξωτικά φρούτα, αυγά και γάλα να λιμοκτονήσω δηλαδή; ή θα φάω τα άπαντα του Ελύτη που θα έχω μαζί; οπότενεςςςς, ας πάρω τον/την σαλτάρω στο κενό, μπας και σαλτάρει επιτέλους και φάω ;)
(με την καλή έννοια πάντα :ΡΡΡΡ)
hra:
τι σου χρωστάω δεν ξέρω
κι αν μου χρωστάς δε ρωτώ
απόψε μονάχα στο κορμί σου θα καίω
αυτό έχω βάλει σκοπό
Georgia m. να με δεις να ρίχνω ζεμπεκιές να δούμε αν θα φύγει η σκέψη σου από εμένα , ως χορευτή βεβαίως βεβαίως :-) . Το λέω γιατί αναφέρθηκες σε μητροπάνο. Τώρα όσο για το έντεχνο γουστάρω πολύ. Αλλά πάνω από όλα, γουστάρω να βλέπω τη γυναίκα ικανοποιημένη. Αν την βλέπω έτσι, τότε πάω οπου νάναι. Αλλά θα μου κάνεις τη χάρη να πάμε κάποια φορά και για μια ζεμπεκιά να με δεις απλά . Θα πάθεις πλάκα.
Λοιπόν αφήνεις email να σου στέίλω ναι ή ού;
Σαλτάρω : φίλε είμαι αυστηρά γυναικάς. Δεν πάω με άντρες. Άνοιξε καμια αγγελία καμμένε.
@raffinata:
Αν καταλάβατε,σήμερα στο μπλογκ,είμαστε είδος υπο εξαφάνιση...Χαιρετίζω την εμφάνισή σας.
:-)
@the resident:
Ακόμα ψάχνω τις αδύνατες...
Πάρτε ότι βρείτε μπροστά σας, δύσκολοι καιροί. Χθες στο τραίνο άκουγα μια φοιτήτρια που έλεγε ότι ο αγαπημένος της είναι ο δονητής της με το όνομα "Δαίμονας"...
@theoritikos
Προσωποποίηση της κακιάς δυστυχίας.
Τι σημασία έχει αν είναι ομοφυλόφιλη ή όχι.
@ όλους
Υπάρχουν άτομα ρε παιδιά, όχι απλά γυναίκες, άντρες και σεξ. Υπάρχουν άτομα και συναισθήματα και σκέψεις και λόγια και ενώσεις και ζουμιά.
Διαλέγεις κάποιον για το νησί (η μαμά μας, εγώ κι εσύ) μόνο και μόνο για να χύνεις μια ζωή;
Θα στεγνώσεις κάτω θα λιώσεις πάνω θα μπερδευτείς θα σκοτώσεις ένα μυαλό.
Της καληνύχτας τα φιλιά μη μου τα δίνεις, θα κάτσω λίγο ακόμα τελικά.
@thrileontas:
Ευχαριστώ,αλλά δώσαμε...Να μην σε παιδεύω κιόλας...Είμαι ήδη αλλού...Ωραίες οι ζεϊμπεκιές,πάντως!
hra:
το χύσιμο το ενσωμάτωσα στο άσμα του αβατάγγελου ως παραμετρική παράμετρο της ύπαρξιακής ερωτικής εξερεύνησης του ερημονήσι που ένα σώμα γίνεται όταν αφεθεί σε αυτά εδώ τα αταξίδευτα άπατα τρολ που βρήκαν χώρο να πορνοβοσκίσουν τα απωθημένα τους. κι έχουν στόμα καλή μου οι ψηφοφόροι της λήθης και στόμα και εξαπολύουν ομοιοπολικές κανονικότητες σαν να είναι ντροπή να μην ακούσεις μότσαρτ πριν να ξεβρακωθείς και να μην αναγνώσεις Νίτσα πριν να ψιθυρίσεις στο κοριτσάκι: ε, τώρα θα σε γαμήσω α γ ά π η μ ο υ. δράματα ανθρώπων. αλλά εγώ θα σε πάρω να χύσουμε στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάάάάσηηηηη.
@nonsense:
1.Μήπως η κοπελίτσα ήταν από το team της Βίσση,τότε που ανέβαζε τους Δαίμονες;
2.Mήπως δεν ακούσατε καλά και λεγόταν Αίμονας και όχι Δαίμονας;
Ακόμη να έρθει η Φαραντούρη να διώξει τον thrileoda;
@georgia.m: μπα, ο Αίμονας μου φαίνεται λίγος για δονητής...
georgia m said Ευχαριστώ,αλλά δώσαμε...Να μην σε παιδεύω κιόλας...Είμαι ήδη αλλού...
Ε! ναι. Ενταξει. Αλλα ειναι ωραιο και το "ξενο"!.
Xαχαχα είσαι ήδη αλλού; και κάθεσαι και σαχλαμαρίζεσαι με όλους εδώ μέσα έχοντας κάνει το blog, chat?
@nonsense:
Κι εσείς,που ξέρετε τον Αίμονα,άρα και λίγα(τουλάχιστον!)αρχαία,δεν έχετε ακούσει και το ''ουκ εν τω πολλώ το ευ;''...
:-)
@thrileontas:
Και τι να κάνω,χρυσό μου,που το άλλο μισό αυτή τη στιγμή δουλεύει;
Δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί.
@georgia.m: την μπαταρία που τέλειωσε την φορτίζουμε και δεν την αφήνουμε να μας ταλαιπωρεί...
τόχα τρακάρει και τόχα αγαπήσει ήσουν παιδούλα κι ολοζώντανη μα πια σουτάρεις και ποιος να σε γνωρίσει δε φτάνει νάσαι μοναχά παιδί και στα ντουβάρια ακόμα κι αν μιλάω την αορτή μου βγάζω στο κλαρί άτριχέ μου πίθηκε αχανής ειν΄η μπαμπεσιά σου ηρωίνωσες το lsd μες την αγνοιά σου κι απ τη δειλία σου μού είσαι δικαστής εμείς έχουμε ιστορία πολεμήσαμε στην Τροία εσύ μου γινες πρεζόνι και σε πήρε το βαγόνι που πας ξυπόλυτη μωρή στ' αγκάθια βρες τη δύναμη σου κι έλα έλεγχο θέλει κι η τρέλα εγώ έχω καθαρίσει και αυτό ίσως βοηθήσει στης απουσίας σου λιώνω την ουσία τηλεπαρουσιάστριά μου μη χαθείς στο πάντρεμα με την ανυπαρξία δε φτάνει νάσαι μόνο χασικλής και μια στιγμή να σπάσεις τα ντουβάρια τη δύναμη σου κράτα σταθερή άτριχε μου πίθηκε η αυγή δείχνει τα τσιμέντα μένει η ύπαρξή σου ορφανή μένει κι η πατέντα που σου επέβαλε να μείνεις αριθμός εμείς έχουμε ιστορία πολεχύσαμε στην Τροία εσύ μου γίνες πρεζόνι κούφια οι ώρα που μας ζώνει
ανυπερθέτωσαν αι δυσκολίαι
Θα σε βρω αργότερα τούτη τη μέρα ή πάρα πολύ νωρίς την επόμενη. Να είμαστε οι δυο μας. Θα σ' ακούσω.
Χαχαχα! Ε, ρε ξύλο που το θέλεις .
Τον λυπάμαι τον καημένο που λείπει στη δουλειά και εσύ μπαίνεις εδώ και αλληλοπειράζεσαι με τους άλλους.
Να γράψεις την γνώμη σου σοβαρά να το δεχτώ, αλλά όλο μπηχτές και πειραγματάκια μου είσαι - αλλά βέβαια «αφού λύπει ο άλλος».
Τι να σου πω. Για φτύσιμο είσαι.
@nonsense:
Για σπάστα ξανά μάγκα,και ξαναρίχτα!
Δεν το πιασα αυτό με την μπαταρία...Προς το παρόν πάντως με ταλαιπωρεί η μπαταρία του notebook μου.Αληθινά!
τζόρτζια γιατί σου κολλάνε τα τσόλια; φιλί.
@thrileontas:
Αμέσως,στο φτύσιμο...
Αχ,τι να κάνω,και να σου πω δεν θα με καταλάβεις!Είναι λίγο πιο περίπλοκο το θέμα!
Να σαι καλά πάντως!
Πάει ο πληθυντικός ευγενείας?
Α ρε το δούλεμα τι μεγάλη τέχνη που είναι τελικά...
τελικά ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν κορόιδα..
georgia mΚαι τι να κάνω,χρυσό μου,που το άλλο μισό αυτή τη στιγμή δουλεύει;
Δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί
Νυxτοφυλακαs ειναι?Τι ωρα γυρναει για να ξερουν οσοι σου στελνουν ερωτικα comments να τα σβησουν?.Mην τα δει και εχουμε καμια σκηνη νυχτιατικα.
Ξεφυγαμε λιγο.Τσικνοπεμπτη ειναι..
Έχεις έλλειψη κοπέλα μου, επικοινωνίας με τον καλό σου και καταφεύγεις σε υποκατάστατα.
Το να μιλάς για δονητές (έστω με υπονοούμενα) εν τω μέσω του ίντερνετ, για μένα δείχνει συναισθηματικά κενά.
Μοιράσου αν θες μαζί μας αυτό που λες με μισά λόγια. Μοιράσου το. Γιατί έτσι θα κολλήσεις στο πάζλ ένα σημαντικό κομμάτι για να καταλάβω αυτή τη συμπεριφορά σου.
@georgia.m: μάγκα με έλεγε η θεία μου και νομίζω ότι είχε δίκιο. Και εγώ την μπαταρία του φορητού σου ενοούσα. Που πήγε ο νους σου;
thrileontas & nonsense:
μήπως να σύρετε να κοιτάξετε μέσα σε κανένα πηγάδι να βρείτε κανένα τρόπο να εκφραστείτε ευγενικά πριν σας καταπιεί το ίδιο το πηγάδι εν ονόματι της συμμετοχικής δημοκρατίας;
goergia.m:
μίλα όσο θες για δονητές. χώσε με έναν όπου θες: μύτη, κωλοτρυπίδα, στους πόρους.
κατούρησέ τους και σου επικολλάω και ποίημα:
ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ
ΤΑ ΒΕΛΗ
Ένα κορίτσι σ ένα κήπο
Δύο γυναίκες σε μια γλάστρα
Τρία κορίτσια στην καρδιά μου
Άνευ ορίων άνευ όρων.
Μία παλάμη σ ένα τζάμι
Μία παλάμη σ ένα στήθος
Ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
Ένα βυζί που αποκαλύπτεται
Ενώ ο Τοξότης με τα βέλη
Λάμπει ψηλά στον ουρανό
Άνευ ορίων άνευ όρων.
-
σκέψου να τους αφήσεις μόνους σε ερημονήσι. θα εφεύρουν το μωσαϊκό νόμο! τα σούργελα!
καλά κάνει ρε όρθιο ψωλόχυμα. κι από πότε εσύ θα λογοκρίνεις μία γυναίκα; σκάσε.
Σαλτάρω όταν κάποιος γίνεται σκουλήκι δεν πρέπει να διαμαρτύρεται αν οι άλλοι τον πατάνε. Αυτό το λέω για τη Γεωργία μ. που κάθεται και συζητά για δονητές, ρίχνει μπηχτές, πειράγματα, κτλ αλλά. . . ο άλλος λείπει .
σαλτάρω όταν ξεφεύγεις από τη σφαίρα της παράνοιας και γράφεις πιο σοβαρά λες πολύ σωστά πράγματα.. προσπάθησε λίγο περισσότερο μόνο
Άκουσα ότι με ζητήσατε για να διώξω τον Θρυλέοντα. Θρυλέοντα δεν καταλαβαίνεις ότι τους ενοχλείς; Κάνε logout και τα λέμε αν θες στο Rex.
Πολυ καλα. Μια γυναικα ειχαμε στη παρεα μαs,θα τη χασουμε κι αυτη.
Οσο για το νησι οποσδηποτε γυναικα.Τι βιβλια κλπ.Το νινι μπορει να συρει και κανα καραβι αν χρειαστει να φυγουμε.
mcfly: έρχομαι, αρκεί να είσαι άνθρωπος με όψη ανθρώπου και όχι φάντασμα.
τον "σαλτάρω στο κενό" κι ένα λεξικό
Και οι αγρίοι φοβερα θελουν.
Των εχθρων τα φουσατα περασαν / σαν τον λιβα που καιει τα σπαρτα / το μπλογκ με bullshitting χαλάσαν / με αισχρα & γελοια γραπτα...
Επανήλθα!
Μιλούσα στο τηλέφωνο,παιδιά.
Κατά την απουσία μου ο σαλτάρω βλέπω ότι μου αφιέρωσε ένα ποίημα - ευχαριστώ.
Πόσο φαίνεται να αγαπάτε τον Εμπειρίκο! -φιλί! - όπως θα λέγατε κι εσέις τώρα.
@the resident:
μην ανησυχείτε - δεν πτοούμαι εύκολα!
τωρα που κοιματε ο οικοδεσποτηs θελεται να πουμε τα 5 βιβλια και τα 5 cd που θα περναμε στο νησι?ε?
Μπα βλακεια ειναι.
Πέντε CD:
1. Wagner: Tristan & Isolde
2. Beethoven: Symphony No. 3
3. Stravinsky: Apollo
4. Chopin: Scherzi & Ballades
5. Philip Glass: Einstein on the Beach
Νομίζω πως όταν έχεις να πάρεις τέτοιες αποφάσεις δεν πρέπει να λειτουργείς με το συναίσθημα αλλά να σκέφτεσαι πρακτικά. Επομένως:
Όσον αφορά στον άνθρωπο, θα έπαιρνα έναν άντρα που γνωρίζω προσωπικά και όχι κάποιον διάσημο όσο ωραίος και αν ήταν. Ο λόγος είναι ότι θα πρέπει να είμαι εκ των προτέρων σίγουρη αν 1) είναι ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, 2) κάνει καλό σεξ, 3) είναι δυνατός και σκληραγωγημένος (αυτό που λέμε άντρας - προστάτης).
Θα έπαιρνα μαζί μου λοιπόν έναν πρώην μου, τον Β., γιατί συνδυάζει καλύτερα απ' όλους όσους γνωρίζω τα παραπάνω.
Μου κάνει εντύπωση πόσοι - κυρίως άντρες - εδώ μέσα θα διάλεγαν μια γυναίκα με μόνο κριτήριο την εμφάνιση. Για πόσο καιρό σε συγκινεί η ομορφιά; (άσε που χωρίς ξυραφάκια, πιστολάκια, καλλυντικά κτλ. δεν σας εγγυώμαι ότι θα εξακολουθούν να είναι τόσο θεές!!) Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερη τιμωρία από το ο μοναδικός άνθρωπος που θα έχω δίπλα μου για μια ζωή να είναι κάποιος βαρετός, χαζός, εκνευριστικός ή απλά κάποιος που δεν ταιριάζουμε καθόλου.
Τώρα για το βιβλίο, πάλι θα προτιμούσα κάτι πρακτικό. Νομίζω ότι θα έπαιρνα - όπως αναφέρθηκε ήδη - έναν τόμο με συνταγές, κυρίως θαλασσινά. Ή έναν οδηγό επιβίωσης, κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Δεν θα έπαιρνα κάποιο από τα αγαπημένα μου βιβλία γιατί το θεωρώ μάταιο να πάρεις μόνο ένα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Άσε που κάποια στιγμή θα το βαριόμουν και θα έπαυε να μου αρέσει.
Πάντως η ιδέα του yannis h για κάποιον που μιλά μια ξένη, δύσκολη γλώσσα μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα. Θα πάρει πολύ καιρό μέχρι να μάθεις τη γλώσσα, να γνωριστείς, να βαρεθείς...
Εσείς κ. Δήμου όμως δεν μας είπατε!
dimitra said Νομίζω πως όταν έχεις να πάρεις τέτοιες αποφάσεις δεν πρέπει να λειτουργείς με το συναίσθημα αλλά να σκέφτεσαι πρακτικά
Oι αντρεs λογω τησ ορμονηs τεστοστερονηs λειτουργουν με το συναισθημα.Mε μια δευτερη σκεψη νομιζω οτι εχεισ δικιο για τα κριτιρια που βαζειs.
cd ετσι προχειρα
tyxedo moon ghost sonata
mike oldfield ommadawn
philip glass the photographer
peter baumann romance 76
the residents eskimo
Καλημέρα! Ωραίο θέμα! Σήμερα το διάβασα. Δεν ασχολούμε με οτι έγινε απλώς κατααθέτω την άποψη μου!
Απο βιβλία θα έπαιρνα μαζί μου το όσα παίρνει ο άνεμος! Είναι από τα βιβλία που πάντα με ταξιδεύουν!
Από γυναίκες θα έπαιρνα την γυναίκα που με έκανε να το αγαπήσω αυτό το βιβλίο! Ξέρει εκείνη!
Φιλικά!
Θα έπαιρνα έναν πρόσκοπο για παρέα, γιατί δεν έχω ιδέα από επιβίωση στη φύση κι από βιβλία, δεν ξέρω, κάτι βαρύ και δυσνόητο ίσως, να το επεξεργάζομαι για χρόνια!
Αν πάλι είχα ρομαντική διάθεση, θα έπαιρνα τον φίλο μου και δε βλέπω να προλάβαινα να διαβάσω κανά βιβλίο. Θα σβήναμε κι οι 2 like romeo&juliet, ως technology-freaks.
dimitra said:
εσείς κύριε Δήμου δεν μας είπατε;
Για το βιβλίο είπα ήδη - το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Προυστ. Πρέπει να είναι ένα βιβλίο που να διαβάζεται και να ξαναδιαβάζεται, ολόκληρο κα αποσπασματικά. Δεύτερη επιλογή ο "Οδυσσέας" του Τζόυς ή μία μεγάλη ανθολογία ποίησης (ευτυχώς όμως θυμάμαι πολλά ποιήματα απέξω).
Δίσκους δεν θα έπαιρνα - δεν υπάρχει πικαπ.
Άνθρωπο; την σύντροφό μου - μετά από αρκετές δοκιμές (trial and error) κατέληξα - και δεν την αλλάζω με τίποτα...
Για το κοριτσάκι, που είπε κάποιος, κανείς δεν αποκλείει την γέννηση παιδιού από το Ροβινσώνειο ζευγάρι....
This post has been removed by the author.
Θα έπερνα ένα μεγάλο βιβλίο με την τελευταία λέξη της βιοχημείας και την Α.
Μήπως ισοπεδώνω τη "ρομαντική" ατμόσφαιρα του blog;
Συγχωρέστε με, αλλά ας υπάρχει κι ένα αντίβαρο, χάριν ενός δημοκρατικού πλουραλισμού.
Την σύντροφό μου. Καταλήξαμε στο μαζί μετά από πολλές δοκιμές αλλού. Δεν την αλλάζω με τίποτα.
Τα ποιήματα του Σεφέρη και το Βυσσινί του τετράδιο. Αν μπορώ και τα δυο. Αν μόνο ένα, το τετράδιο. Έχει μέσα του τα ''κλειδιά''.
Θα έπερνα την γυναίκα μου - είμαστε μαζί επί 25 χρόνια (επέτειος την άλλη εβδομάδα με ταξίδι στη Ρώμη) - και ένα e-book με την Gutenberg.
ΥΓ. Γράφω αυτό το σχόλιο από την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο και νοιώθω ιδιαίτερα περήφανος που χάριν της παλαιάς μου εργασίας για το ελληνικό αλφάβητο μπορώ να γράψω και ελληνικά ... από ένα κοινό τερματικό της βιβλιοθήκης χωρίς πρόβλημα.
Βιβλία - βιβλία είπαμε Τάκη Αλεβαντή - όχι cd-rom και κόλπα. Πάτε να μου χαλάσετε τον ρομαντισμό - να μου βάλετε ηλεκτρικό ρεύμα, υπολογιστές, κλπ.
Με την ευκαιρία βλέπω μία τάση να επιλέγονται μεμονωμένα βιβλία (που σίγουρα θα εξαντληθούν γρήγορα) αντί για συλλογικές εκδόσεις. Π. χ. τον Φαίδρο του Πλάτωνα αντί για όλους τους Διαλόγους (Υπάρχουν και σε ένα τόμο).
Είπα ήδη δύο βιβλία που προτιμώ, (Προυστ και Τζόυς) ας πω και ένα τρίτο που πρόσφατα ξαναδιάβασα. Τον Δον Κιχώτη. Το υπέροχο με αυτό το βιβλίο είναι ότι μπορείς να το διαβάζεις αποσπασματικά (δεν έχει "υπόθεση" - συρραφή είναι από επεισόδια) και να μην το χορταίνεις ποτέ...
Δεν βλέπω 'κίνηση', οπότε μπαίνω στον πειρασμό και για μια 4η λίστα.
Βιβλίο: Ο Ατσαλένιος Γίγαντας(Ιούλιος Βερν)
Το έχω ξεκινήσει 2 φορές αλλά ωστόσο δεν το ολοκλήρωσα ούτε την πρώτη ούτε τη δεύτερη... Φαντάζομαι πως σε ένα έρημο νησί, δίχως T.V., Internet, τηλέφωνο κλπ., θα είχε/είχα καλύτερη τύχη.
Γυναίκα: Monicca Bellucci
Μεσογειακό ταμπεραμέντο και πόδια δίχως τέλος...
Το σύζυγό μου βέβαια και το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο
This post has been removed by the author.
Επειδή το όνειρο «ναυαγός σε νησί» μου έχει καρφωθεί από βιβλία του Ιουλίου Βερν, του χρωστάω να πάρω κάποιο από τα ακόλουθα δικά του:
- Το μυστηριώδες νησί
- Δύο χρόνια διακοπές
Χμ... επειδή νομίζω ότι η σύντροφός μου διαβάζει επίσης το blog, θα πω ότι θα έπαιρνα εκείνη ως πρώτη επιλογή :-). Θα δώσω όμως και μια δεύτερη για να δώσω κάποιο ενδιαφέρον στην απάντηση μου: Κατερίνα Παπακώστα!!! (ναι, τη βουλευτή της ΝΔ εννοώ). Αναμφίβολα όμορφη γυναίκα, που μπορεί να μιλάει ασταμάτητα (αρκετά χρήσιμο σε ένα έρημο νησί)! Από την άλλη θα είναι και για εμένα μια πρόκληση να αντέχω την κρεβατομουρμούρα και τη φλυαρία της σε καθημερινή βάση (αυτό το κόβω δύσκολο -μου δίνω 1 μήνα max)! Θα είχε πολύ ενδιαφέρον...
Δύσκολη απόφαση. Ένας άνθρωπος και ένα βιβλίο...
Δεν μπορώ να φανταστώ το εαυτό μου χωρίς τις γυναίκες της ζωής μου, τη σύζυγό μου και την κόρη μου. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Όσο για το βιβλίο, θα διάλεγα την «Ασκητική» του Καζαντζάκη. Θα μπορούσα να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω για πολλά χρόνια. Η δύναμή του με φορτίζει. Η απλότητά του με ηρεμεί. Η αλήθεια του με συγκλονίζει. Δεύτερη επιλογή ο «Ερωτόκριτος» του Κορνάρου.
Χθες διάλεξα τη Θεία Κωμωδία, σήμερα προσθέτω μερικά βιβλία ακόμη (ευκαιρία ψάχνω έτσι κι αλλιώς για να φτιάχνω καταλόγους με βιβλία):
- Ιλιάδα και Οδύσσεια
- Δον Κιχώτης, Προυστ, Τζόυς, Πλάτωνας (ήδη αναφέρθηκαν αυτά - προσυπογράφω και προσθέτω τον Άνθρωπο χωρίς ιδιότητες)
- Ηρόδοτος
- Μπόρχες (θέλω και τα πεζά και τα ποιήματα, μα δεν υπάρχουν σε έναν τόμο...)
- Αποχαιρετισμός στα όπλα
- Μόμπι Ντικ
Κι ένα τελευταίο, διαφορετικό: The Dictionary of Imaginery Places (Alberto Manguel - Gianni Guadalupi). Εξαιρετική χαρτογράφηση της ανθρώπινης φαντασίας, 750 σελίδες - μην περιμένετε το ερημονήσι, αγοράστε το!
Τα συγχαρητήριά μου σ' αυτόν που διάλεξε τη σύζυγο και την κόρη. Οι άλλες στις φωτογραφίες, ε, απ' αυτές έχουμε εκατομμύρια (κι εδώ ακόμα στο Σικάγο). Χωρισμένες που ψάχνουν κάποιον να τις υποστηρίξει (χωρίς να δίνουν τίποτα αξιόλογο πίσω), ανύπαντρες που είναι... (ε, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους είναι ακόμα ανύπαντρες), και δε συμμαζεύεται. Κάθε φορά που είμαι μόνος μου, διαλέγω που ζω και πως ζω και είμαι πιο χαρούμενος, πιο υγιής και κοιμάμαι πιο καλά (κι έχω και λεφτά στην τράπεζα). Τυχερός είμαι που ερωτεύτηκα πολλές φορές και αρκετά έντονα για να μετακομίσω και σε άλλες πολιτείες ακόμα, αλλά επίσης τυχερός που δεν "λάτρεψα" υπερβολικά καμία τους, αλλά έφυγα με την πρώτη ένδειξη ότι δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο η αφεντιά τους... πιο ωραίο σώμα είχα πάντα εγώ, πιο πολλά χρήματα, πιο δυνατό μυαλό... με δυο λόγια, ήμουν πάντα καλύτερος. Δύο απ' αυτές θα αγαπάω πάντα, αυτές που μου έδωσαν τρεις υπέροχες κόρες.
Λευτέρης
Σικάγο
Άντε, έστω και αργά, να παίξω κι εγώ στο "ερημονήσι", αν και μάλλον έμεινα μόνος μου - ναυαγός σε έρημο post :(
Για προορισμό θα προτιμούσα κάποιο νησάκι του Ειρηνικού ή έστω του Ινδικού (σε στυλ "Blue Lagoon").
Για βιβλίο δεν ξέρω τι να διαλέξω, θα το βαριόμουν μετά από καιρό και θα ήταν χρήσιμο μόνο για …προσάναμμα - εξαίρεση θα αποτελούσε ένα εγχειρίδιο επιβίωσης, αλλά δε νομίζω ότι ο Ν.Δ. αναφέρεται σε "τέτοια" βιβλία. Εκτός κι αν μιλάμε για την έντυπη έκδοση της Wikipedia, αλλά φαντάζομαι πως θα ήταν ΠΟΛΥ μεγάλο βιβλίο ;)
Για γυναίκα-σύντροφο εφ' όρου ζωής θα διακρίνω τρεις περιπτώσεις - εννοείται πως σε κάθε περίπτωση θα είναι πρόθυμη να ζήσει μαζί μου και δε θα με πρήζει με γκρίνια και …πονοκέφαλο!
1) Από τις γνωστές μου, θα επέλεγα ασυζητητί τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Άλλωστε έχουμε περάσει τόσο όμορφα σε νησιά, παραλίες και θάλασσες χωρίς τα …περιττά, που θα νιώθαμε μια χαρά στον τροπικό παράδεισο. Αν και η ίδια προτιμούσε τις ανέσεις και την πολυκοσμία, της έδειξα πόσο όμορφη είναι η ζωή στη φύση χωρίς όλα αυτά - ναι, εγώ ο "τεχνολάτρης" ;)
2) Από τις celebrities, μία είναι η επιλογή: Nicole Kidman. Όμορφη, έξυπνη, με προσωπικότητα και ασύγκριτη θηλυκότητα (μόνο η Μπελούτσι της πάει κόντρα, αλλά δεν είναι ο τύπος μου), αποτελεί την ιδανική γυναίκα για μένα και στην ιδανική ηλικία για απολαυστικό σεξ και όχι μόνο (38,5 ετών σύμφωνα με το imdb - και παραπάνω να είναι δε με χαλάει καθόλου). Όσο για τα αγγλικά, σιγά μην κολλήσουμε εκεί. Είναι Αυστραλέζα άλλωστε (γεννήθηκε στην τροπική Χαβάη πάντως) με καριέρα στις ΗΠΑ, οπότε δεν θα την πειράξει που δεν πέρασα από Οξφόρδη μεριά ;)
3) Από τις …μπλογκερούδες, μάλλον κλίνω προς την blade runner, που κατά τη γνώμη μου συνδυάζει λογική και ευαισθησία (σαν και μένα δηλαδή :D), οπότε μου κάνει μάλλον για έτερον ήμισυ - της αρέσουν και οι "μυήσεις" άλλωστε από ότι διάβασα! Εκείνη βέβαια θα έπαιρνε άλλον (κάποιον Δ.), αλλά είπαμε, στο παιχνίδι διαλέγουμε όποια θέλουμε εμείς. Δυστυχώς, η …πρώτη αγάπη μου, η georgia.m μου κάνει πολλά νερά τελευταία (πότε με τον newlens πότε με τον the resident, μέχρι και στις προκλήσεις του thrileontas ανταποκρίνεται), οπότε έχασε την …ευκαιρία! Όσο για την άλλη μου "αγάπη", την houlia, μάλλον θα μου φορτώνει όλες τις δουλειές - ξέρει εκείνη γιατί το λέω ;)
Nikos Dimou said...
Βιβλία - βιβλία είπαμε Τάκη Αλεβαντή - όχι cd-rom και κόλπα. Πάτε να μου χαλάσετε τον ρομαντισμό - να μου βάλετε ηλεκτρικό ρεύμα, υπολογιστές, κλπ.
Με φωτοβολταϊκά, με φωτοβολταϊκά ... Ήμαρτον !
m
Φυσικά τον σύντροφο της ζωής μου, με τον οποίο είμαστε ήδη μαζί πέντε χρόνια και πάντα ονειρευόμαστε την απομόνωση σε ένα ερημονήσι ή ένα "διαδραστικό θόλο" ταξιδεύοντας στο διάστημα!!!!
Μια ολλανδεζουλα (γιατι ειναι πρακτικες και διαφορετικής νοοτροπιας απο τις ελληνιδες) κι ενα μεγαλο τετραδιο (φυσικα κι αρκετα μολυβια)
H ''Dimitra'' βάζει γρίφους.
Και γιατί να μήν πάρεις κάποιαν ά λ λ η γυναίκα, εκτός απ' τη σύζυγό σου, εκτός απ' την ερωμένη σου ;
Κι άν είναι καλύτερη ;
Ένα νησί, ένας νέος τόπος, με κάτι παλιό μαζί σου...
Η πρακτικότητα πολλές φορές σκοτώνει το καινούριο.
Μού βάζετε δύσκολα κύριε Δήμου...
Δοκιμασμένες λύσεις για δοκιμασμένα νησιά, με δοκιμασμένα βιβλία...
Καί τί να το κάνω το νησί των ονείρων μου, αφού είναι ήδη μεταχειρισμένο ;
Aντίθετα, από βιβλία θάθελα να πάρω μαζί μου ένα του Τόμας Χάρντυ (''Η Τές του Ντ' Υρμπερβίλ"), ή του Ρομαίν Ρολλάν, ή Σταντάλ, { κι οχι μόνο απ' όσα ήδη έχω διαβάσει, αλλά κι από άλλα, των ίδιων συγγραφέων}. Ακόμα κι Ιστορικά, κι άς θά 'μαι για πάντα μακρυά απ' την κοινωνία και την ιστορία ...
H ''Dimitra'' βάζει γρίφους.
Και γιατί να μήν πάρεις κάποιαν ά λ λ η γυναίκα, εκτός απ' τη σύζυγό σου, εκτός απ' την ερωμένη σου ;
Κι άν είναι καλύτερη ;
Ένα νησί, ένας νέος τόπος, με κάτι παλιό μαζί σου...
Η πρακτικότητα πολλές φορές σκοτώνει το καινούριο.
Μού βάζετε δύσκολα κύριε Δήμου...
Δοκιμασμένες λύσεις για δοκιμασμένα νησιά, με δοκιμασμένα βιβλία...
Καί τί να το κάνω το νησί των ονείρων μου, αφού είναι ήδη μεταχειρισμένο ;
Aντίθετα, από βιβλία θάθελα να πάρω μαζί μου ένα του Τόμας Χάρντυ (''Η Τές του Ντ' Υρμπερβίλ"), ή του Ρομαίν Ρολλάν, ή Σταντάλ, { κι οχι μόνο απ' όσα ήδη έχω διαβάσει, αλλά κι από άλλα, των ίδιων συγγραφέων}. Ακόμα κι Ιστορικά, κι άς θά 'μαι για πάντα μακρυά απ' την κοινωνία και την ιστορία ...
Την Natalie Portman (μικρός είμαι, μην βαράτε :Ρ) και τα άπαντα του Oscar Wilde..
Λες "Η πρακτικότητα πολλές φορές σκοτώνει το καινούριο."
Και μόλις θυμήθηκα ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιες εκφράσεις, "το τάδε σκοτώνει το δείνα" κ.ο.κ.
Βλέπω και την κλασσική "γυναικολατρεία". Φτιάξαμε μια κοινωνία στην οποία οι άντρες ανοίγουν πόρτες και πληρώνουν λογαριασμούς και δουλεύουν σκληρά για ν' αποδείξουν ότι είναι άντρες, ενώ οι γυναίκες δε χρειάζεται να κάνουν απολύτως τίποτα για ν' αποδείξουν την αξία τους. Μια άνεργη γυναίκα είναι μια χαρά, ενώ ένας άνεργος άντρας είναι "χαμένος". Μια γυναίκα που δεν πάει γυμναστήριο είναι "αφράτη", ενώ ένας άντρας αγύμναστος είναι "χαλβάς", κλπ κλπ. Βαρέθηκα πια. Γι' αυτό κι αγάπησα το Σικάγο (ένας από τους λόγους δηλαδή). Πιο πολύ ισότιμη κοινωνία, στην οποία οι γυναίκες πρέπει ν' αποδείξουν ότι αξίζουν και κάτι δηλαδή... μια κοινωνία στην οποία έλαβα κατά καιρούς και πανάκριβα δώρα από γυναίκες για να μείνω μαζί τους (όχι το κλασσικό Ευρωπαϊκό στο οποίο πρέπει να τους δίνω και σημασία, κι ας είναι αμόρφωτες, κι ας είναι αγύμναστες, κι ας είναι ακαλλιέργητες και θρασείς, κι ας το παίζουνε και ντίβες... σιγά τα ωά). Νισάφι πια. Κάθε φορά που δουλεύω μόνο για τον εαυτό μου και μαζεύω λεφτά στις τράπεζες και καλή ζωή στην πλάτη μου, έρχονται σαν απελπισμένες και γυρεύουνε την προσοχή μου. Πως να πάει μια χώρα μπροστά όταν στηρίζεται σε κόμπλεξ και εξευτελισμό των αντρών της; (που συνεπάγεται αυτόματα και εξευτελισμό των γυναικών, οι οποίες αποδεικνύουν ότι βρίσκονται μόνο στη θέση του "λαμβάνοντα", άρα incompetent).
Οπότε, γιατί η ερώτηση "με ποια γυναίκα και με ποιο βιβλίο σε ποιο νησάκι"; Δεν αποτελεί αυτό ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ στο ρόλο ενός αντικειμένου όπως το βιβλίο;
Να σου πω εγώ: ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ (σιγά τα Ίμια, κι ο βοσκός τα βαρέθηκε). Βαρετό είναι μετά από 2-3 ώρες. Θέλω τα πάντα. Είμαι άπληστος κι αχόρταγος. Δεν θέλω γυναίκα-αντικείμενο. Θέλω γυναίκα συνεταίρο (partner) και συνοδοιπόρο. Θέλω πόλεις-αριστουργήματα κι ήσυχες, θέλω να με σέβονται κι εκτιμούν όπως κάνω κι εγώ (και που το πέτυχα με αρκετή προσπάθεια, έστω και στις "ανδροκρατούμενες" ΗΠΑ), θέλω το καλύτερο φαγητό, την καλύτερη μουσική, τα καλύτερα τοπία. Ζήτω και τα βουνά! Βρε μανία με το νησάκι που βρωμάει σάπια φύκια και ψαρίλα... και βρε μανία μ' αυτές τις μέτριες χαζογκόμενες του Χόλυγουντ... είχα μια γκόμενα ηθοποιό μια φορά και έλεγα μέσα μου "κάποιος να τις πει να σταματήσει τις μαλακίες"... και στο κρεβάτι μέτρια. Κι ήρθα εδώ στο νότο και βρήκα και γ... τις γυναίκες σε όλα τα επίπεδα. Κι ανταποκρίνεται κιόλας. Κι είναι και 100 κλάσεις πιο όμορφη και πιο έξυπνη καικαταφερτζού από την "διάσημη" (διάσημη λόγω των μικροαστών που τη βλέπανε στις οθόνες -- σας γ... τις οθόνες, κατά Σαββόπουλο, κάτω οι οθόνες, ζητω ο ναρκισισμός, ο έρωτας, η αγάπη, τα μεγάλα όνειρα και οι μεγάλες επιτυχίες, τα ψηλά βουνά και τα fucking tornadoes στην εδώ περιοχή).
Λευτέρης
Lefteris Kritikakis said...
η ερώτηση "με ποια γυναίκα και με ποιο βιβλίο σε ποιο νησάκι"; Δεν αποτελεί αυτό ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ στο ρόλο ενός αντικειμένου όπως το βιβλίο;
Όχι Λεφτερη γιτί η ερώτηση απευθύνεται και στις γυναίκες - άρα κάνει και τον άνδρα αντικείμενο... δεν μιλάμε για αντικείμενα αλλά για συντρόφους!
Καλώς. Από την άλλη, έχω καταργήσει και το "συντρόφους". Προτιμώ κάποια συνοδοιπόρο. Όλες που δοκίμασα σαν "συντρόφους" με τραβούσανε προς τα πίσω. Είχανε πολλές ανάγκες και πολλές αδυναμίες. Το ότι στο τέλος τις παρατούσα εγώ γιατί "they weren't good enough, or capable enough", δεν το θεωρώ τιμή μου. Αλλά κάθε φορά που έμενα πίσω για να περιμένω κάποια γυναίκα ν' ακολουθήσει, ένιωθα "πνιγμένος". Κουβαλάνε μαζί τους όλο τους το παρελθόν, συνήθως ανησυχίες. Τσακώνονται και καταβάλλονται από το χρόνο σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από μένα. Είναι λιγότερο ευέλικτες, ακόμα κι αυτές που το "παίζουν" "ανεξάρτητες" (ε ναι, με τα λεφτά του μπαμπά ή του κορόιδου, όλες ανεξάρτητες το παίζουν). Κουβαλάνε μαζί τους πολλές ανάγκες και πολλά "πάθη". Έχουν και παράξενη φύση: μόλις τους αφοσιωθείς, δε σε βλέπουν πια σαν θεό. Οπότε, κάνω κι εγώ πρώτα τη δουλειά μου και τη γυμναστική μου και τότε τρέχουν από πίσω. Δεν έχουν αυθεντική συναίσθηση και τήρηση του loyalty... όλα ανάγκες τους είναι.
Πάω για ύπνο καλύτερα γιατί η φλυαρία μου είναι αηδιαστική.
Φιλικά
Λευτέρης
Ωραία τα λες φίλε μου..
Εγώ θα πάρω τον γάτο μου τον αθάνατο γιατί τον υπεραγαπώ και μόνο αυτός με καταλαβαίνει και μια εγκυκλοπαίδεια έγχρωμη χε χε
Τι να πάρω μαζί μου... μάλλον κάποιο βιβλίο μικρό αλλά με όμορφες λέξεις κι εκφράσεις. Τι να το κάνω το μεγάλο... να διαβάζω στο ωραίο το νησάκι; Ας βλέπω τη θάλασσα καλύτερα κι ας κάθομαι να βασανίζομαι και να χαίρομαι με τις σκέψεις μου, ανάλογα με τον καιρό. Ωραίες σκέψεις με τις εντυπωσιακές καταιγίδες, άσχημες σκέψεις με τον έντονο κι ανυπόφορο ήλιο (που είναι και ζωογόνος). Και πότε πότε, να διαβάζω ωραίες λέξεις κι εκφράσεις.
Ποια γυναίκα να πάρω μαζί μου; Αυτή με την οποία είμαι τώρα. Οι προηγούμενες... ε, υπάρχει λόγος που είναι "πρώην". Οι επόμενες... ε, υπάρχει λόγος που δεσμεύτηκα με τη νυν... γιατί δεν είχα όρεξη να πετάω λεφτά και χρόνο να πειραματίζονται οι "επόμενες" στην πλάτη μου (και να βγάζουν κι εκεί τ' απωθημένα τους, διότι "έπρεπε όλες τους να είναι Κλεοπάτρες στη θέση της Κλεοπάρτας", έτσι πιστεύουν... δεν είμαστε καλά... ευτυχώς που πέρασαν κι αυτές τα 35 μαζί μου και τώρα έχουν κατεβάσει όλες τους τη μύτη - διότι δεν είναι δα και η όμορφη μυτούλα που ήταν κάποτε). Ενώ εγώ, νειάτα.
Μάλλον γι' αυτό σας αρέσουν οι γάτες όλων σας εδώ μέσα, επειδή οι μύτες τους παραμένουν όμορφες και δεν κουβαλάνε απωθημένα. Ή τουλάχιστον, δεν τα βγάζουν στο σύντροφό τους. Κύριε Δήμου, τι κάνει αυτός ο γάτος που το γουργούρισμά του το άκουγα από τον απέναντι καναπέ;
Λευτέρης
Lefteris Kritikakis said...
Κύριε Δήμου, τι κάνει αυτός ο γάτος που το γουργούρισμά του το άκουγα από τον απέναντι καναπέ;
Υγιαίνει Λευτέρη - τόσοι άνθρωποι τον υπηρετούν...
Μόνο τον άνθρωπο που έχω τώρα στο πλάι μου (ποιος άχρηστος διάσημος να μπορέσει ποτέ να συγκριθεί με έναν πραγματικό άνθρωπο!). Βιβλίο δε μπορώ να διαλέξω, μη με πιέζετε, αλλά μπορώ να σας πω ότι ο άνθρωπός μου είναι πιο ενδιαφέρων από κάθε βιβλίο που αργά ή γρήγορα θα γινόταν επαναλαμβανόμενο.
Όσο για τον κύριο που θεωρεί ότι μία ωραία γυναίκα δεν τη βαριέσαι ποτέ- Πόσο λάθος κάνετε :) Το τι λέμε και τι αισθανόμαστε είναι που μετράει αγαπητέ μου, όχι η φάτσα μας. Άσε που η φάτσα μας εγκαταλείπει αργά ή γρήγορα. Μα γιατί να χρειάζεται να πρέπει κάποιος να το πει αυτό το πράγμα.. Είναι μάλλον αυτονόητο!
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home