Αγωνίζεται μόνος.
Ανάμεσα στους γάτους που ζούνε στον κήπο, στα Κιούρκα, ο πιο συμπαθής και ο πιο αντιπαθής ήταν ο Τσιρίδας. Το αντιπαθής το καταλαβαίνετε από το όνομά του. Ζητούσε το φαγητό του με διαπεραστικές και επαναλαμβανόμενες κραυγές. Το συμπαθής προκύπτει γιατί ήταν ο πιο χαδιάρης και ο πιο φιλικός. Πρώτος από την γενιά του εξημερώθηκε και ήρθε να τριφτεί στα πόδια μας.
Εδώ και τρεις ημέρες ο Τσιρίδας αγωνίζεται να επιζήσει. Πρέπει να έφαγε κάποιο δόλωμα με ποντικοφάρμακο. Όταν τον βρήκα προχθές είχε βάψει κόκκινη όλη την μάντρα από την εσωτερική αιμορραγία.
Από τότε παίζει ένα περίεργο κρυφτό με εμένα και με τον θάνατο. Σέρνεται (δεν στέκεται στα πόδια του) μέχρι το σπίτι. Τον βλέπω και ετοιμάζω το καλάθι να τον πάω στον γιατρό (είτε να τον θεραπεύσει, είτε να τον κοιμίσει). Ετοιμάζω γάλα και νερό. Μόλις βγω έχει εξαφανιστεί.
Τρεις μέρες τώρα τον βρίσκω και τον χάνω αμέσως. Εν τω μεταξύ αφήνει πίσω του λίμνες ξεραμένο αίμα. Σήμερα όταν έφτασα στο σπίτι ήταν χυμένος στον εξωτερικό διάδρομο και βογκούσε. Έτρεξα να πάρω τουλάχιστον νερό και γάλα (ο κτηνίατρος σήμερα απουσιάζει). Βγήκα σε δύο λεπτά – ήταν άφαντος.
Το ότι ζει ακόμα μου δίνει ελπίδες. Αλλά είναι σαν να το έχει βάλει στοίχημα να παλέψει μόνος του. Εν τω μεταξύ έχω τόσο ταυτιστεί μαζί του, που ακύρωσα τα πάντα για να του συμπαρίσταμαι, τουλάχιστον νοητικά. Δεν έχω και κέφι να κάνω οτιδήποτε όταν τον νιώθω να χαροπαλεύει.
Κουράγιο Τσιρίδα!
Στην φωτογραφία (την έχω ξαναβάλει παλιότερα) είναι ο δεύτερος από αριστερά, στο κέντρο, με τα διάφανα μάτια.
214 Comments:
Eλπίζω να υπάρχει θεός για τις γάτες και να τον κάνει καλά.
Ας πιστεψουμε στις 7 ψυχες του. Κουραγιο.
Panemorfos o Tsiridas...
pragmatika fainetai oti einai o pio xadiarhs apo oles tis alles gates sth foto.
Perastika tou ...
8a to kseperasei, kai ta matakia tou 8a ksanalampsoun.
kouragio
Σασ νιωθω και τον νιωθω.Ευχομαι να γινει καλα.Κουραγιο.Περιμενουμε νεα του,ελπιζουμε ευχαριστα.
Στην παλιά μου γειτονιά, ήταν κάποιος ψυχανώμαλος που έβαζε στις γάτες φόλες με τριμμένο γυαλί. Τότε είχα τρεις γάτες και ένα σκύλο που έτρωγε τα πάντα από κάτω. Κάθε τόσο γινόμασταν μάρτυρες φρικαλέων θεαμάτων με τα γατιά.
Τότε 2-3 ενήλικες μαζέψαμε την πιτσιρικαρία και οργανώσαμε βάρδιες παρακολούθησης και βέβαια τον τσακώσαμε.Τον περιμέναμε κρυμμένοι πίσω από τα δέντρα και τους θάμνους γιατί ήμασταν αρκετά εξοχικά εκεί. Δεν ντρέπομαι να πω ότι τον δείραμε.
Θα μου πείτε, εδώ υπάρχουν άνθρωποι που σαπίζουν στο ξύλο τα παιδιά τους, θα σεβαστούν τα ζώα;
Άπαιχτες μούρες αυτές οι γάτες στη φωτογραφία,πάντως.
Γρήγορα στο γιατρό :-)
Συμπάσχω.
ελένη - η μόνη φορά που έδειρα άνθρωπο ήταν για μία γάτα. Τα ζώα είναι αθώα, απροστάτευτα σαν τους υπέργηρους ή τα μωρά. Είναι διπλό αδίκημα το να τα βασανίζεις.
Μια παλιά μου γειτόνισσα, με υπέρμετρη αγάπη για τα λουλούδια, έπνιγε τα νεογέννητα γατάκια μέσα σε έναν κάδο με νερό και χλωρίνη. Με τον καιρό κατάλαβα ότι οι γάτες προσελκύουν πολύ μίσος γενικά, ενώ ούτε βρόμικες είναι ούτε ενοχλούν.
κ. Δήμου σας καταλαβαίνω.
Χρόνια πριν πέρασα το ίδιο ακριβώς με μόνη εξαίρεση την αιτία πάθησης του γάτου.
Ο τότε αγαπημένος μου γάτος υπέστη κάκωση σε ένα από τα πόδια του. Ακολούθησε την ίδια οδό με τον δικό σας, δηλαδή εκείνη του μοναχικού αγώνα. Ενώ σκεφτόμουν το πώς θα τον βοηθήσω, ο τρίποδας (σ' αυτό είχε αλλάξει) εξαφανίστηκε! Παρά το ότι ήμουν σε ηλικία κάτω των δεκαοχτώ ετών είχα ένα αίσθημα "πατρότητας" για τον μέχρι τότε τετράποδο φίλο μου. Μαύρη δυστυχία για τον ανήλικο "πατέρα".
Στην περίπτωση, όμως εκείνου του γάτου, ο μοναχικός αγώνας δικαιώθηκε. Σε λίγες μέρες νά 'σου μπροστά μου ο γάτος...τετράποδος και πάλι! Αυτό ήταν. Άρχισα να ξαναπεινάω.
Για την ιστορία, εκείνος ο γάτος εξαφανίστηκε άλλη μια φορά από τότε κι εκείνη η εξφανάνιση ήταν η τελευταία του. Από τότε, όμως, δεν ξανάβαλα ζώο στο σπίτι μου και ειδικά σε διαμέρισμα, από τον φόβο της επανάληψης της εμπειρίας. Κάποιος φίλος μου, κάποτε μου πρότεινε κάτι για ένα κατοικίδιο. Έδωσα μια απάντηση που πολλές διαφωνίες μπορεί να εγείρει, αλλά ήταν η απάντηση της καρδιάς: "Είμαι πολύ φιλόζωος για να ξαναπάρω ζώο στο σπίτι μου".
Νομίζω ότι κάποτε είχατε γράψει ένα άρθρο για τη σχέση του ανθώπου με τα ζώα (νομίζω στο "Βήμα";). Θυμάμαι ότι υποστηρίξατε ότι μόνον εκείνος που κακοποιεί ένα βρέφος μπορεί να παρομοιασθεί με κάποιον που βασανίζει το ζώο.
Πράγματι, η ηθική μας μόνον έναντι του ανυπεράσπιστου ζυγίζεται σωστά.
Απέναντι στον δυνατό είμαστε όλοι...κύριοι και κυρίες.
Cat is the niger of the world
Μόνο και μόνο γιαυτά τα δύο που είπατε, ότι χτυπήσατε άνθρωπο για ζώο και ότι όποιος τα βάζει με μωρά, υπέργηρους και ζώα είναι κρετίνος,δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγράψω ότι είστε κοινότυπος σαν το Ρίτσο.
Περαστικά στο γατάκι. Αυτό έχει τώρα σημασία και αν ποτέ χρειαστεί να μαζευτούμε να δείρουμε κάποιον υπάνθρωπο μην ξεχάσετε να με ειδοποιήσετε.
Αυτός πάλι ο παραλληλισμός με τον Ρίτσο δεν μου κάθησε καλά...
@ overdrive
Do you mean "nigger"?
OK, she is the nigger.
What is important here is the identity of nigger-driver.
Ναι φιντείας εννοούσα "nigger"
@ overdrive
Συμφωνώ σε όλα.
Μόνο που την "Κου κλουξ Κλαν" κάποιων ανθρωπάκων με πολλά απωθημένα, που δείχνουν την "ισχύ" τους σε πλάσματα που ούτε μήνυση δεν μπορούν να κάνουν δεν θα την καταγράψει η ιστορία.
Θα μείνει η παρομοίωση που έδωσες.
Σας καταλαβαίνω,η πρώτη μου έντονη επαφή με το θάνατο ηταν όταν χαροπάλευε το σκυλάκι μου.Εγω ήμουν 17.Εκπληκτος και έντρομος ερχόμουν αντιμέτωπος με το αναπότρεπτο του θανάτου.Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το βοηθήσω και αυτο με γέμιζε εκτος απο πικρα και με οργη...
Αχ Ν.Δήμου είστε υπεύθυνος για τον Τσιρίδα σας όπως ο μικρος πρίγκιπας ήταν υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο του
Τώρα για αυτούς που ρίχνουν φόλες,τι να πω,πρόκειται για μεγάλη διαστροφή.Δεν ξέρω αν το θεσμικό πλαίσιο είναι επαρκές αλλά όσους νόμους και να θεσπίσεις η αγάπη και ο σεβασμός καλλιεργούνται,δεν επιβάλλονται.
Επί τη ευκαιρία να κάνω μία ερώτηση: έχετε δει ποτέ γάτα πεθαμένη (αλλά χωρίς να την έχει χτυπήσει κάποιος π.χ. αυτοκίνητο)? Έχω την εντύπωση ότι πάνε κάπου για να πεθάνουν (όπως και για να γεννήσουν?)...
Κατά τα άλλα εύχομαι γρήγορο και καλό τέλος της περιπέτειας του τσιρίδα.
Κύριε Δήμου, αυτό που γράψατε σήμερα και μοιραστήκατε μαζί μας, είναι πολύ, πολύ πιο σημαντικό από κάθε vodafone και κάθε ταξίδι σε πόλεις του κόσμου. Το ταξίδι της ζωής, ειδικά των αθώων και ανυπεράσπιστων πλασμάτων, είναι αυτό που μετράει. Αυτές οι στιγμές σας με αγγίζουν και με συγκινούν. Όχι οι κοσμοπολίτικες με τις γυαλιστερές ferrari του Μονακό...
Με εκτίμηση,
Νίκος.
Ακουγεται καπως κυνικο αλλα ισως πρεπει να προσανατολιζομαστε σε κατοικιδια με μεγαλη διαρκεια ζωης & ακαταμαχητα απο την κακία ανθρωποειδων με φολες,οπως ο παπαγαλος .
Mήνυμα προς τον Τσιρίδα:
πρέπει να ζήσεις γιατί φαίνεσαι ο μεγαλύτερος στη φωτό και ο συντονιστής της παρέας.Πρέπει να ζήσεις και για εκείνους που σε ταϊζουν και σε αγαπούν.Πρέπει να τους δώσεις θάρρος με το παράδειγμά σου.
Πρέπει από εδώ και πέρα,να σταματήσεις να εμπιστεύεσαι ό,τι φαγώσιμο βρίσκεις στο δρόμο σου.
Να ξέρεις ότι σε σκέπτομαι από εδώ,και εγώ.
Και εύχομαι να γίνεις πάλι όπως πρώτα!
@nikos hoursoglou:
Μοιράζομαι μαζί σας την ίδια γνώμη για τον ΝΔ και αυτές τις στιγμές,τις πολύ ανθρώπινες...
georgia m.:σας διαβάζω πάντα. Μου είστε πολύ συμπαθής -από τον τρόπο που γράφετε εννοώ. Μου απευθύνατε τον λόγο:σας ευχαριστώ.
Κύριε Δήμου, το νου σας στο γατάκι.
Λόγω ειδικότητας έρχομαι αντιμέτωπος με το θάνατο καθημερινά. Έχουν πεθάνει πολλές γάτες στα χέρια μου, έχω θανατώσει κι εγώ πολλές.
Είναι αλήθεια ότι οι γάτες όταν αρρωσταίνουν βαριά, αρνούνται οποιαδήποτε βοήθεια είτε από τον άνθρωπό τους (δεν μου αρέσει η λέξη ιδιοκτήτης), είτε από τον κτηνίατρο.
Δεν ξέρω αν αποφασίζουν να παλέψουν μόνες τους με το θάνατο. Πιστεύω περισσότερο πως αν καταλάβουν ότι πλησιάζουν το σημείο χωρίς επιστροφή, απλά αρνούνται να παλέψουν. Από υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια.
Κουράγιο Νίκο!
Με αγγίζει πολύ το σημερινό θέμα.Ισως περισσότερο από όλα μεχρι στιγμής,γιατί είναι το πιο ανθρώπινο και συγκινησιακά φορτισμένο.Αυτό που με αποδιοργανώνει κυρίως με τον άτυχο γάτο είναι η φρίκη χωρίς τέλος που ζει εδώ και 3 μέρες.Κάτι που ίσως είναι ακόμα χειρότερο κι'από ένα τέλος με φρίκη.
Μακάρι να έχει καλή έκβαση η περιπέτεια.
@np
Ρωτήσατε αν κάποιος έχει δει γάτα πεθαμένη χωρίς να είναι σκοτωμένη από αυτοκίνητο - πράγματι όχι.
Μοιράζομαι μαζί σας και με όλους το γεγονός ότι πέρυσι,επιστρέφοντας από μια βόλτα στον Μαραθώνα,βρέθηκα ντιμέτωπη με μια γάτα που μόλις είχε σκοτωθεί από αυτοκίνητο - δίπλα της ήταν ξαπλωμένο και ζητούσε βοήθεια ένα πολύ μικρό γατάκι,όλο στόμα.Έκλαιγε και φώναζε φοβισμένο.Για την γάτα ήταν πια αργά - αλλά εκείνο το γατάκι,είναι πλέον γάτος 1,5 έτους,κοκκινοτριχούλης και χοντρούλης,όλο χαρές και παιχνίδια.Και εγώ πολύ χαρούμενη.
Καμιά φορά,αισθάνομαι ότι τα ζώα είναι ένα δώρο και ότι αποτελούν ό,τι πιο κοντά σε αυτό που καθένας πιστεύει για Θεό...
@nikos hoursoglou:
Ευχαριστώ!(ωραία η φωτογραφία που έχετε επιλέξει).
@np
Ρωτήσατε αν κάποιος έχει δει γάτα πεθαμένη χωρίς να είναι σκοτωμένη από αυτοκίνητο - πράγματι όχι.
Μοιράζομαι μαζί σας και με όλους το γεγονός ότι πέρυσι,επιστρέφοντας από μια βόλτα στον Μαραθώνα,βρέθηκα ντιμέτωπη με μια γάτα που μόλις είχε σκοτωθεί από αυτοκίνητο - δίπλα της ήταν ξαπλωμένο και ζητούσε βοήθεια ένα πολύ μικρό γατάκι,όλο στόμα.Έκλαιγε και φώναζε φοβισμένο.Για την γάτα ήταν πια αργά - αλλά εκείνο το γατάκι,είναι πλέον γάτος 1,5 έτους,κοκκινοτριχούλης και χοντρούλης,όλο χαρές και παιχνίδια.Και εγώ πολύ χαρούμενη.
Καμιά φορά,αισθάνομαι ότι τα ζώα είναι ένα δώρο και ότι αποτελούν ό,τι πιο κοντά σε αυτό που καθένας πιστεύει για Θεό...
@nikos hoursoglou:
Ευχαριστώ!(ωραία η φωτογραφία που έχετε επιλέξει).
φιντείας, σας νιώθω απόλυτα. Συζώ με τη γάτα της μάνας μου και κάθε φορά που τη νιώθω (τη γάτα) να παραπονιέται ή να μου ζητάει κάτι σπαράζει η καρδιά μου. Είμαι κι εγώ " υπερβολικά φιλόζωος" για να έχω ζώο στο σπίτι μου. Από την άλλη σκέφτομαι οτι αν δεν φιλοξενούν τα ζώα άνθρωποι με τέτοιες ευαισθησίες, ποιός θα τα φιλοξενήσει;
Υγ: Εκτιμώ αφάνταστα τους ανθρώπους που έχουν τέτοια αποθέματα αγάπης για τα αθώα και απροστάτευτα πλάσματα του κόσμου μας.
Ζητώ συγγνώμη που το μήνυμά μου εμφανίστηκε δύο φορές...Δεν ξέρω γιατί.
Τι άλλο να πει κανείς για αυτά τα αξιολάτρευτα πλάσματα...Είναι πάντως μεγάλη διαστροφή να ξεσπάει κάποιος βάζοντας φόλες στα ζώα. Πολεμάς ένα πλάσμα που δε σου έχει φταίξει ποτέ σε τίποτα και που, κυρίως, δεν έχει τη δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Περαστικά Τσιρίδα! Ελπίζω να αφήσεις τον "περιποιητή" σου να σε βοηθήσει και να μην κρύβεσαι.
np: πραγματικά οι γάτες αποσύρονται για να πεθάνουν. Η πιο απίθανη περίπτωση ήταν η Κούκη. Μια βασίλισσα της αγκαλιάς που παρόλα τα ανοιχτά παράθυρα δεν είχε ποτέ απομακρυνθεί από το σπίτι - ούτε καν στον κήπο δεν έβγαινε. Γέρασε, αρρώστησε και μία μέρα πρωί πρωί χωρίς να την πάρουμε μυρωδιά, ξεκίνησε μόνη το μακρύ ταξίδι. Την είδε ένας φίλος να προχωράει ένα χιλιόμετρο από το σπίτι αργά αλλά αποφασιστικά. Την ψάξαμε, την φωνάξαμε, δεν βρέθηκε ποτέ.
Nikos Hoursoglou έχω πενθήσει πολλές γάτες. Από το Βιβλίο των Γάτων διαβάστε τον "Θάνατο του Μούψη" εδώ.
''Μικρή γκρίζα γάτα κοιμάται
στη μέση του δρόμου.
Γύρω φορτηγά,λεωφορεία.
Και δεν ακούς τίποτα
τίποτα
παρά την ανάσα της,που λείπει''.
Νίκος Δήμου
Κάποιος που διαβάζει όλα αυτά τα σχόλια καθώς και την ιστορία του Μούψη, αναρωτιέται αν οι γάτες αυτοκτονούν. Εννοώ αν αυτοκτονούν βίαια και όχι με αποχή από το φαΐ κτλ.
Περαστικά στον Τσιρίδα. Δεν νομίζω να πρόκειται για δηλητήριο, αυτά δρουν με άλλους τρόπους και είτε σκοτώνουν μια κι έξω, είτε το ξεπερνά γρήγορα ο παθών. Πάντως σίγουρα αν έχει ΄χασει τόσο αίμα χρειάζεται επειγόντως ιατρική βοήθεια.
Όπως και να'χει, καλό κουράγιο σε σας και τις καλύτερες ευχές μου για το ζωάκι...
Σ:)
Έπεσα κατά τύχη σε μία σελίδα με βίντεο για γάτες. Σε ένα από αυτά τα βίντεο το παράθυρο της οροφής ενός αυτοκινήτου κλείνει και κόβει το κεφάλι της γάτας. Πραγματικά σαδιστικό. Ιδού:
http://www.jugglingcats.com/video/ford1.htm
μη βιαστεί κανείς να με κατηγορήσει παρακαλώ, αλλά πολλές φορές ήθελα η "λύση" που μπορεί να δώσει λύτρωση σ' ένα βασανισμένο άρρωστο ζώο να μπορούσε να δοθεί και στους ανθρώπους...
εύχομαι να μη χρειαστεί για τον τσιρίδα ...
@ spiros doxiadis
Είπα ότι πρόκειται για μια υπερβολή.
Το παραδέχομαι.
θα πρέπει να μετριαστεί και τα καλά αισθήματα να φτάσουν στον προορισμό τους (φιλοξενία ζώων)
Το προσπαθώ
Στη γειτονιά μου οι γάτες πεφτουν θύματα... ρατσισμού! Όποιες από αυτές τυχαίνει να είναι κατάμαυρες κυνηγιούνται από ορισμένους... ξέρετε φερνουν γρουσουζιά.
@ ΝΔ.Τα ποντικοφάρμακα που προκαλούν εσωτερική αιμοραγία περιέχουν αντιπηκτικές ουσίες (παρεμποδίζουν την πήξη του αίματος). Το αντίδοτο είναι βιταμίνη Κ. Αν βεβαίως δεν είναι πολύ αργά...
Κάποια μέρα θα πρέπει να ψηφιστεί ένας νόμος να διώκονται ποινικά όσοι κερατάδες δηλητηριάζουν ζώα.
Είναι η αγάπη σας στα ζώα που με κάνει να σας συγχωρώ για όσα δεν μου αρέσουν σ΄όσα γράφετε.
Κουράγιο γλυκέ μου :'(
Για να ελαφρυνουμε την ατμοσφαιρα,μη ξεχασετε αυριο Εθνος Κυριακης με ντιβιντι ταινιαρα,Αποκαλυψη-Κοππολα.
Τρομερός ο Μούψης. Νομίζω όμως ότι επηρρεάζονται και από τα "αφεντικά" τους.
"Απ' όσα έμβια όντα έχω γνωρίσει, ο άνθρωπος έχει το χαμηλότερο δείκτη αξιοπρέπειας. Είναι το μόνο ον που καταφέρνει να φέρεται αδέξια, να κάνει γκάφες, να ταπεινώνεται, να φτηναίνει, να εξευτελίζεται, να γελοιοποιείται." ΝΔ
Συμφωνώ απόλυτα. Άραγε πού νομίζεις οτι οφείλεται αυτό?
Ο πολιτισμός μιας χώρας και των ανθρώπων της φαίνεται από το πως αντιμετωπίζουν τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού και φυσικά τα ανήμπορα ζωάκια που θέλουν να ζούν κι αυτά μαζί μας.
Αγαπητοί φίλοι θα τολμήσω να πώ πως είμαι της άποψης να ρίχνουμε φόλες σε πολλες γάτες ή σκύλους ΜΟΝΟΝ όταν ξεπερνιέται το μέτρο.
Για να γίνω συγκεκριμένος, ας μην είμαστε υποκριτές. Πόσοι από εμάς όταν βλέπουμε κατσαρίδες σπίτι μας , δεν τις σκοτώνουμε με το γνωστό σε όλους baygon? Πόσοι από εμάς δεν σκοτώνουμε μυρμήγκια στο σπίτι μας κατά την διαδικασία της καθαριότητας; πόσοι και πόσοι δεν έχουν θανατώσει το σκυλί ή το γατί τους ή το άλογό τους (στο εξωτερικό) με τη διαδικασία της ευθανασίας; Ας μην είμαστε λοιπόν απόλυτοι. Πόσοι και πόσοι σκοτώνουν εκατομμύρια κοτόπουλα παγκοσμίως για λόγους "πρόληψης" της νόσου των πτηνών;
Σε πολλές περιοχές της χώρας και ειδικότερα σε χωριά, η κατάσταση έχει παραγίνει. Οι χωρικοί έχουν από 3 - 4 σκυλιά ο καθένας σε κάθε οικοδομκό τετράγωνο και (γέγονε γέγονε) κάθε φορά που περνάει ένας άνθρωπος από το δρόμο, γίνεται συγχορδία γαυγισμάτων!
Μόνον εγώ και κάτι ακόμη φίλοι δεν αποκτήσαμε σκυλιά για να μας φιλάνε (δήθεν) την περιουσία, αλλά εξοπλιστήκαμε με συστήματα τεχνολογίας όπως συναγερμούς που δεν βαράνε όταν βλέπουν κάθε φορά έναν να περνά από το δρόμο.
Δεν φταίνε τα σκυλιά , αλλά οι ιδιοκτήτες. Το είχαμε πει στον κοινοτάρχη επανηλείμενα ο οποίος δήλωσε άγνοια και ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι μιας και όλοι οι χωρικοί δεν θα τον ξαναψηφίσουν. Το είπαμε και μας είπανε ότι έτσι είναι τα χωριά. Τελικά , καταλλήξαμε ότι η μόνη λύση είναι η φόλα.
Λυπάμαι για τα ζώα, αλλά δεν φταίμε και εμείς. Αυτοί απείλησαν να μας πάνε δικαστήρια μόλις μαθεύτηκε αλλά τους αποζημιώσαμε γερά και όλα μια χαρά. Νομίζω ότι πολλές φορές ο πόλεμος είναι αναγκαίος για το σεβασμό των ορίων μας.
Ελπίζω να μην με βρίσετε αλλά να με καταλάβετε . Και αν μπορείτε να μου πείτε τι θα κάνατε στη θέση μου , ώστε να δω αν τελικά ήμουν «μύωπας» και δεν είδα μια εναλλακτική λύση.
thrileontas said:
"Αγαπητοί φίλοι θα τολμήσω να πώ πως είμαι της άποψης να ρίχνουμε φόλες σε πολλες γάτες ή σκύλους ΜΟΝΟΝ όταν ξεπερνιέται το μέτρο. Για να γίνω συγκεκριμένος, ας μην είμαστε υποκριτές. Πόσοι από εμάς όταν βλέπουμε κατσαρίδες σπίτι μας , δεν τις σκοτώνουμε με το γνωστό σε όλους baygon? Πόσοι από εμάς δεν σκοτώνουμε μυρμήγκια στο σπίτι μας κατά την διαδικασία της καθαριότητας;"
thrileontas θίγεις το θέμα "size matters". Πώς μετράμε τη σπουδαιότητα μιας ζωής; Ανάλογα με το μέγεθος του σώματος που βρίσκεται; Ανάλογα με την ποιότητα της ψυχής του όντος; Ή ανάλογα με το πόσο όμορφο είναι; Πώς μετριέται τελικά αυτή η ποιότητα/σπουδαιότητα; Ερωτήματα δύσκολα να απαντηθούν.
Παρόλα αυτά είμαι κατά της άποψής σου. Όταν μπορεί να μεταφερθεί κάπου αλλού ένα ζώο και να "βρει την τύχη του" δεν έχει καμία λογική να το θανατώνεις με φόλες!
@ thrileontas
Το θέμα είναι πώς επιφέρεις το θάνατο. Η φόλα είναι δυσθανασία.
Το έχει πει και ο ΝΔ: αυτό που φοβίζει είναι η διαδικασία του θανάτου, όχι ο ίδιος ο θάνατος.
Χμ... βόμβα έβαλε ο Θρυλέωντας.
Γιατί θεωρούμε τη ζωή της γάτας και του σκύλου ανώτερη από αυτή της κατσαρίδας ή της κότας? Πως μπορεί ένας νόμος να "πιάσει" τη διαφορά, ώστε να ποινικοποιήσει τη φόλα για τα γατιά, αλλά όχι για τα ποντίκια?
thrileontas ελπίζω την επόμενη φορά που θα ενοχλήσετε κάποιον να σας ρίξει κι εσάς φόλα και να πεθάνετε με τους ίδιους πόνους που ένιωσαν τα αθώα πλάσματα που δηλητηριάσατε!
np o άνθρωπος γελοιοποιείται επειδή δεν έχει την σταθερότητα της φύσης και του ενστίκτου - για τον ίδιο λόγο άλλωστε ενίοτε μεγαλουργεί.
@nikos dimou: μην ανησυχείτε - φόλες τρώμε και εμείς οι άνθρωποι στα φαστφουντάδικα. Λέτε να τα έχουν επινοήσει για έλεγχο του υπερπληθυσμού;
Θα έλεγα στον ND ότι δεν είναι λογικό να θανατώνεις ότι δεν καταλαβαίνεις.
Το δίλημμα που έθεσε ο thrileontas δεν υπάρχει: τα ζώα συντροφιάς είναι υπάρξεις με τις οποίες επικοινωνούμε, που ζουν μαζί μας και πεθαίνουν για μας (η γάτα παθαίνει μαρασμό άμα χαθεί ο άνθρωπός της, ο σκύλος διακινδυνεύει για να σώσει άνθρωπο). Έχει κανείς επικοινωνήσει με κατσαρίδα;
Να προσθέσω και κάτι: είχα μια φίλη που λάτρευε τις κατσαρίδες και τις φιλούσε με το στόμα μάλιστα πάνω στα φτερά!
thiroleontas Και αν μπορείτε να μου πείτε τι θα κάνατε στη θέση μου , ώστε να δω αν τελικά ήμουν «μύωπας» και δεν είδα μια εναλλακτική λύση.
Η μονη λυση ειναι η αγαπη.Αλοιμονο αν για το παραμικρο αρχισουμε να σκοτωνουμε ζωα,ανθρωπουs.Kαντε οτι καλυτερο μπορειται σε αυτον το σκληρο κοσμο.Yπαρχουν πιστευω κι αλλα περιθωρια ανοχηs.Προσπαθηστε να μην σκεφτεσται ανθρωποκενρικα.Η αγαπη κανει τον κοσμο καλυτερο.
Η αρχη μου ειναι να κανω οτι καλυτερο μπορω.Ακομα και τα ενοχλητικα εντομα,προσπαθω οσο γινεται να τα βγαλω απ το σπιτι.Να τουs χαρισω ωρεs ζωηs.Προσπαθω...
Resident προσπαθήστε όσο είναι καιρός και πριν σας ψεκάσει κάποιος.
Αν μάθουνε οι άνθρωποι τί πόνους φρικτούς περνάει ένα ζώο πεθαίνοντας από φόλα--ίσως ένα ανάλογο video αν φιλοτεχνούσαν και προβάλονταν μαζικά--πιστεύω πως θα λυγίσει και τους πιο "άγριους" για να μην τους χαρακτηρίσω αλλιώς....
Με ξάφνιασε το θέμα, μα τελικά αυτό θα πει να μοιράζεσαι τα πάντα, με αυτούς που νοιώθεις πως σε καταλαβαίνουν και είναι "κοντά σου". Να πω "δικούς σου" ίσως θεωρηθεί υπερβολή, όμως κάπως έτσι είναι.
Εύχομαι το καλύτερο για τον κούκλο τσιρίδα και για κάθε ανυπεράσπιστο τσιρίδα, θύμα της ανθρώπινης μικρότητας.
Ο Τσιρίδας έχει το βλέμμα του αγωνιστή στην φωτογραφία. Θα τα καταφέρει. Νόμος για την προστασία των ζώων συντροφιάς υπάρχει (1197/81). Φυλάκιση μέχρι 6 μήνες και χρηματική ποινή. Λίγες περιπτώσεις φτάνουν στα δικαστήρια πάντως.
Μην επιτιθεσαι σε σκυλο,οταν φταιει το ζωο που τον κατεχει...Οσο για τους νομους,εχω την εντυπωση οτι σχεδον ολες οι ποινες εως 18 μηνες ειναι εξαγορασιμες ,ακομα & ανθρωπο να σκοτωσεις με το ΙΧ τρως 5 χρονια με 3ετη αναστολη,δηλ. ανα 3 χρονια σκοτωνεις οποιον θελεις ...Ξεχαστε τους νομους,μονο με αγωγη / προπαγανδιση του καλού θα υπαρξει ζωοφιλια.
Η μία και μόνη φορά που σκέφτηκα να σκοτώσω γάτα χωρίς τύψεις
Ο thrileontas πραγματικά έθεσε θέμα.
Έχω προκαλέσει τον θάνατο σε αμέτρητες κατσαρίδες και το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν αισθάνομαι τύψεις. Ίσως και να έπρεπε. Το πώς αξιολογούμε τη ζωή είναι ένα μεγάλο ζήτημα.
Θυμάμαι όμως τη μόνη φορά που σκέφτηκα να θανατώσω μια γάτα.
Ήταν βράδυ και περνούσα ένα δρόμο. Βλέπω μια γάτα που μάλλον θα είχε πριν λίγο χτυπηθεί από αυτοκίνητο.
Η γάτα εκινείτο μόνο με τα μπροστινά της πόδια.
Από τη μέση και κάτω ήταν πλήρως παραμορφωμένη. Είχε υποστεί μια συστροφή του κάτω ημίσεως του σώματός της.
Θα πρέπει να είχε δεχθεί μεταξύ των άλλων και χτύπημα στη σπονδυλική στήλη. Μια πλήρης παραπληγία ακολούθησε.
Η γάτα έσερνε το κάτω ήμισυ του σώματός της σαν να ήταν ένα σακί.
Σαν να έσερνε έλκυθρο στην άσφαλτο, μόνο που αυτό το έλκυθρο ήταν τα πίσω της πόδια.
Τσίριζε. Ήταν ο πρώτος "τσιρίδας" που συνάντησα, αν και τότε δεν είχα τα ψυχικά περιθώρια να σκεφτώ ονόματα.
Έτσι όπως την είδα να σέρνει το μισό της σώμα με μόνη προοπτική έναν αργό θάνατο ένα πράγμα σκέφτηκα:
"Ας είχα ένα μαχαίρι, πιστόλι ή οτιδήποτε μπορεί να σκοτώσει"
Ειλικρινά κοίταξα γύρω μου για πέτρα, αλλά ήταν όλες μικρές.
Έφυγα, μετά λίγη ώρα ξαναγύρισα (όχι πως είχα κάτι να κάνω αλλά...έτσι) όμως η γάτα δεν ήταν εκεί.
Τώρα που ξαναθυμήθηκα το γεγονός χαίρομαι που τουλάχιστον ο "δίποδας" δεν ζει.
Σ' αυτή την περίπτωση, ναι. Θα προκαλούσα το θάνατο.
Ξέρετε κάτι, δεν θα σκότωνα γατάκι ή σκύλο «για πλάκα». Ωστόσο το κυνήγι μου αρέσει. Το να σκοτώνεις πουλιά για να τα φας είναι φυσικό. Με πολλούς φίλους μου πάμε και σκοτώνουμε για να φάμε. Οικολόγοι είσαστε;
Όσο για τους σκύλους ειδικά, γιατί να μην ισχύει το ίδιο και για αυτούς. Η φύση έχει κάνει την τίγρη να σκοτώνει μια γαζέλα. Αλήθεια έχετε δει βίντεο για το πώς σπαρταράει μια γαζέλα στα νύχια της τίγρης; Αυτό τι σημαίνει, ότι η τίγρη είναι κακιά; ο πόνος του θύματος μαρτυρά τον δόλο του θύτη;
Τι πάει να πει λοιπόν το επιχείρημα «για δες πώς πονά ο σκύλος να σε δω αν θα του ξαναρίξεις φόλα». Όπως είπα και η γαζέλα πονά. ΄
Όπως πονά και ο άνθρωπος όταν τον τρώει καρχαρίας. ΄΄Οπως πονάω και εγώ όταν τα σκυλιά από το πρωί ως το βράδυ γαυγίζουν.
Όλοι σας (ειδικά ο/η resident) μου γράψατε φιλοσοφήματα περί αγάπης, πόνου , δυστυχίας, αλλά κανείς από εσάς δεν μου πρότεινε μια εναλλακτική λύση.
Επίσης μην πάμε στο άλλο άκρο.
Να φιλάμε και τις κατσαρίδες. Αυτές νομίζουν ότι θα τις φάτε! Μήπως λοιπόν έτσι τις τρομάζετε;
Τέλος , όσοι θέλουν να λιώσουν την μοναξιά τους, γιατί δεν συμμετέχουν ενεργά με φίλους σε κοινωνικά σύνολα;
Αν εσύ Νίκο Δήμου, μας λές ότι τα τελευταία 40 χρόνια δεν έχεις παρά τη σύντροφό σου , τότε είναι φυσικό να έχεις υποκαταστήσει τη συντροφικότητα με τις γάτες. Γιατί ξέρεις ότι πάντα θα σε ακούνε και ποτέ δεν θα σου πούνε "όχι", ενώ όσοι διαφωνούν με τα λεγόμενά σου, φαίνεται πώς αντιδράς.
Όλα αυτά τα λέω με κάθε καλή διάθεση.
Τέλος, έχετε ακούσει ότι «οι σκύλοι δένονται με τον αφέντη, ενώ οι γάτες με το σπίτι» . Θα ήθελα μια γνώμη αν αληθεύει.
Επαναλαμβάνω λοιπόν , όσοι ξέρετε ας πείτε μια εναλλακτική λύση. Όλοι οι σκύλοι να μην μαφήνουν να κοιμηθώ; όσα τζάμια διπλά - τριπλά και αν βάλλω δεν μπορώ. Καλοκαίρι που θέλω να αφήνω ανοιχτά , κάθε τρείς και λίγο «γαβ γαβ». Ε, μετά θα σου πώ πώς πάει η φόλα σύννεφο και ας μου λες εσύ για αγάπες και έρωτες. Αν ήσουν στη θέση μου, θα καταλάβεινες...
@finteias:
Η αδελφή μου ζει σε αγρόκτημα,με 70 γάτες και ένα μεγαλόσωμο σκυλί.Μια από τις γάτες ήρθε ξαφνικά στο κτήμα αδύναμη,σε χάλια κατάσταση,με τρία μόνο πόδια.Όταν περπατάει πηγαίνει σαν καγκουρώ.Παρ όλα αυτά,έγινε καλά,μπόρεσε να γεννήσει υγιέστατα γατάκια και τώρα ζει και βασιλεύει σε προφυλαγμένο garage μαζί με τα παιδιά της.Την είχαν όλοι ξεγραμμένη όμως αυτή ήθελε,φαίνεται,πολύ να ζήσει!
Φυσικά εσείς είδατε τη γάτα μπροστά στα μάτια σας αιμόφυρτη -παρ όλα αυτά δεν θα μπορούσα ποτέ να της δώσω την χαριστική βολή.Θα με κυνηγούσαν για πάντα τα μάτια της,η τελευταία της ματιά και η φωνή της.Και πάντα θα αναρωτιόμουν μήπως θα μπορούσε να γλιτώσει και να ζήσει,εις πείσμα των πάντων.
Δεν κρίνω την πράξη σας - απλώς καταθέτω την δική γνώμη και τις σκέψεις.
Και να σου πω και κάτι Νίκο Δήμου ως συμπλήρωμα στα λόγια σου που λες να φάω και εγώ φόλα αν κάποιος με ενοχλήσει;
Εσύ όταν ένας / μια αναγνώστης / αναγνώστρια, σου είπε «πάλι ρεζιλεύτηκες» έγινες μπουρλότο και απείλησες ότι δεν θα ξαναγράψεις στο φόρουμ σαν τα μικρά παιδάκια που απειλούν τους γονείς τους με αντίποινα.
Εσύ όμως έχεις το θράσος και προσβάλλεις όσους θα πούν μια αντίθετη κουβέντα .
Έτσι έκανες και με εμένα. Ε, λοιπόν με τέτοια συμπεριφορά να γιατί ενοχλείς και να γιατί δεν έχεις φίλους .
Αν εμένα ένας συζητητής μου μιλούσε έτσι, περί φόλας , θα τον πέταγα με τις κλοτσιές έξω από το σπίτι. Αντί να συζητήσει καταφεύγει στην επίθεση; έτσι είσαι;
Έτσι είσαι; θα σου δείξω εγώ. Δεν θα ξαναγράψω στο παρόν blog, επειδή με προσέβαλες. Και να μάθεις να σέβεσαι τους άλλους. Κατάλαβες ; το ότι σου γράφω εδώ , δεν σου δίνει δικαίωμα άλλο από το να με σέβεσαι.
Εαν επιθυμούμε πολιτισμό του ανθρώπου των σπηλαίων, τότε ας επιστρέψουμε στον προϊστορικό κόσμο. Δεν είχε και πολλές διαφορές ο πρόγονός μας από τα ζώα. Υποτίθεται ότι προσπαθούμε για ιδανικά και συνεχή εξέλιξη του είδους μας, προκειμένου να κατανοήσουμε το ρόλο της ύπαρξής μας. Διαφορετικά ας ξαναγυρίσουμε στη σφενδόνα.
Θα έπρεπε να υπάρχει μια αρχή που θα ψάχνει στο Internet για περιπτώσεις βασανισμού ζώων. Ανάφερα πιο πάνω την θανάτωση μιας γάτας σε βίντεο. Τι κάνουν οι οργανώσεις; Μας ενδιαφέρει μόνο να απαγορεύονται τα βίντεο με αποκεφαλισμούς αμερικάνων στο Ιράκ και μπροστά στο βασανισμό ζώων μένουμε αδιάφοροι;
alitheia , poia h gnomi sas kyrie Niko Dhmou, gia toys kynhgoys ?
exw enan filo pou pigainei gia kynhgi kai to epixeirhma einai oti 1. an den apeileitai to eidos tote den yparxei logos periorismoy toy kynhgioy 2. einai mia drastiriothta konta sth fysh 3. se promithevei me trofi 4. i idia h fysh exei pronohsei oti to isxyrotero eidos trwei to adynamo 4. i idia h fysh den einai ithiki afoy thn diepei o nomos toy isxyroteroy 5. sta xoria, to kynhgi einai aparaitito gia thn diatrofi pollwn xwrianwn.
Ta sxolia sas kyrie dimou? Eseis tha pigainate pote gia kynhgi?
Oi ypoloipoi ta sxolia sas?
@thrileontas:
Ελπίζω να μην τα εννοείτε σοβαρά τα όσα λέτε περί φόλας και ότι επειδή τα σκυλιά δεν σας αφήνουν να κοιμηθείτε εσείς αναλαμβάνετε να τα ξεκάνετε...
Στο ερώτημά σας τώρα - απαντώ ως γατογονέας δύο ''παιδιών'' και γι αυτό ''ειδικός'':είναι σε μεγάλο βαθμό αλήθεια ότι οι γάτες δένονται με τον χώρο στον οποίο ζουν.Όμως είναι ψέμα ότι δεν δένονται με τους ανθρώπους.Όποιος έχει από εδώ μέσα συμβιώσει με γάτα ξέρει πολύ καλά τι λέω.Οι δικές μου,η αλήθεια είναι ότι ασχολούμαι πάρα πολύ μαζί τους,μόνο που δεν μιλάνε!Είμαι βεβαία ότι και άλλοι θα σας πουν το ίδιο πράγμα.Με την μια μάλιστα γάτα,την μεγαλύτερη σε ηλικία,πιάνουμε και κάτι σαν κουβέντα και άμα θέλετε το πιστεύετε.Της μιλώ και μου ''απαντά''στον ίδιο τόνο,κοιτώντας με μέσα στα μάτια(χαμηλά ή δυνατά).
Είναι ένας κώδικας μεταξύ μας,που έχει δημιουργηθεί με τα αρκετά χρόνια συμβίωσης και με πολλή αγάπη και προσοχή.
Είναι μεγάλο ψέμα ότι οι γάτες είναι ''αχάριστες''.Ας μην κολλάμε ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα ζώα...Είναι πολύ καλύτερα από εμάς...
@ thrileontas
Καμία διαφωνία στο να τρώμε για την επιβίωση. Είναι φυσικό και συμφωνώ.
Τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν κυρίως από την Ελένη μιλάνε για το βασανιστήριο "για πλάκα" όπως λες κι εσύ κι από ό,τι βλέπω συμφωνείς.
Όπως αυτός που υποκαθιστά τη συντροφικότητα με τα ζώα δέχεται την κριτική σου (αυστηρή και καλοπροαίρετη) νομίζω ότι αυτός που υποκαθιστά την αρρωστημένη ανάγκη του για εξουσία με τα βασανιστήρια ζώων θα άρμοζε αυστηρότερης κριτικής, ίσως όχι καλοπροαίρετης.
Η γιαγιά μου έλεγε: "Τα ζώα Θεό έχουν τον άνθρωπο. Εμείς παίρνουμε τα ζώα κι ο Θεός εμάς. Όπως ζητάμε να μας φερθεί ο Θεός έτσι να φερθούμε στα ζώα."
Παρά τη φτώχεια του χωριού της έδινε τροφή στη γάτα του σπιτιού.
Το σπίτι ήταν στην άκρη του χωριού.
Η γάτα έφευγε στους αγρούς και κουβαλούσε φίδια, τα οποία ζάλιζε με τα χτυπήματά της και τα έφερνε μέσα στο σπίτι. Τα φίδια επανακτούσαν τις αισθήσεις τους και κυκλοφορούσαν στο σπίτι απειλώντας τα παιδιά της. Εκείνη, αφού έκανε πολύ υπομονή, σκοτώνοντας φίδια, στο τέλος σκότωσε τη γάτα.
Είπε όμως : "Έκανα την καρδιά μου πέτρα για να το κάνω"
Ο thrileontas είναι χαρακτηριστική περίπτωση Έλληνα κυνηγού!
@katlias:
Συγγνώμη που παρεμβαίνω ενώ πρέπει κανονικά να σας απαντήσει ο Νίκος Δήμου αλλά αν είχατε διαβάσει το περιστατικό με το μισοαποτελειωμένο πουλάκι,στον αυτοβιογραφικό τόμο,θα είχατε καταλάβει πάνω στο τι πρεσβεύει περί του θέματος...
Είναι φυσικά εναντίον,όπως θα υποθέσατε.
Μου αρεσουν οι κτηνωδεις δαρβινιστες για την ωμοτητα τους,δεν μασουν τα λογια τους οπως οι βουλευτες...Αν καποιος με ισχυροτερη εγκληματικη ψυχοσυνθεση τους πατησει με το ιχ του & δεν κατσει ουτε 1 μερα φυλακη,τοτε θα τους φυγει η μαγκια...Φυσικη επιλογη...
@ georgia.m
Λέτε ότι μια από τις γάτες ήρθε στο κτήμα με ένα πόδι. Δεν γνωρίζουμε το πώς έχασε τα άλλα. Η περίπτωση που αναφέρω είναι σαφέστερη.
Ένα εξωτερικό χτύπημα που προκαλεί τέτοια παραμόρφωση είναι βέβαιο ότι δεν θα προκάλεσε τόσο εκλεκτικές βλάβες, δηλαδή αποκλειστικά και μόνο σε κάποια τμήματα του σκελετού. Πιστεύω ότι μια εσωτερική αιμορραγία λίγο αργότερα λύτρωσε τη γάτα που είχα δει.
Το κυνήγι των πουλιών το συνδέω με τις ταυρομαχίες. Και τα δυο βασίζονται σε αρχέγονα ένστικτα και δεν διαφέρουν πολύ από τις θανατώσεις Χριστιανών στο Κολοσσαίο. Σε άλλη μορφή βέβαια.
@finteias
Ναι,κατάλαβα εξαρχής τι είπατε - αυτό που συναντήσατε εσείς ήταν απείρως χειρότερο...
Απλώς προσέθεσα ότι δεν θα μπορούσα να σοτώσω τη γάτα,ακόμα κι αν ήταν βέβαιο ότι θα πέθαινε.
Filoi , omos as to skeftoume logika. An poname toso poly oso h georgia. m , tote den tha trwme tipota giati :
1. Akomh kai ta fyta exoyn zoi. Alitheia den exoun? Den einai morfi zois ? Mhpws epeidh den exoun fwnoula ta ypotimame?
2. Ta psaria exoun zoi. An analogistoyme ti pernane sta dixtya twn psaradwn tote tha ta lypithoume.
3. Kreas den tha trwme logo toy oti ta kotopoyla einai zontana.
4. Nero tha pinoume? Nai afto nai. Mhpws omws kai oi mikroorganismoi mesa toy, einai kai aftoi morfi zois ? Estw kai aorati...
Telika georgia m. vlepeis pou odigei afto to skeptiko? Sto na pethanoume emeis apo ypositismo!!!
@ georgia.m
κι εγώ που θα ...μπορούσα
τελικά δεν το έκανα.
Ενδιαφέρουσα η παρέα, αλλά πρέπει να φύγω
Καλή συνέχεια
Εδω μιλαμε για αγαπη,και οχι για λογικη.Δεν ποναει η αγαπαει καποιοσ μια υπαρξη, απο λογικη.η το αισθανεται η οχι.Και τα ζωα, μασ αγαπανε παραλογα και παραφορα.Σκεφτειτε και τισ ανθρωπινεσ σχεσεισ δεν μονο η λογικη.Αντιο.Παω για δουλεια.
Όλα συμβαίνουν χάριν μιας ισορροπίας. Κι όλα γεννιούνται για να πεθάνουν άλλα. Έχασα ζώα για να τα βρουν άλλοι. Κι αν χαθεί το ίδιο θα πονέσει. Κι αν σταθεί γερό στα πόδια του ξανά το ίδιο θα χαμογελάσει. Εφτά αχνά χαμόγελα σ' ένα χνουδωτό μουτράκι. Περαστικά γραμμένα στο βλέμμα για να το καταλάβει.
Νίκο Δήμου, διάβασα μόλις τώρα στα γρήγορα κάποιο προηγούμενο post και απαντήσεις σου, όπου τονίζεις ότι είσαι αντίθετος στην οικολογία - μάλιστα προτείνεις ένα βιβλίο του lombard αν διάβασα καλά.
Ωραία λοιπόν, εγώ ξέρω ότι οι οικολόγοι δεν τρώνε κρέας. Εσύ κάνεις το ίδιο. Πώς λοιπόν λές ότι η οικολογία είναι ψέμα;
Αυτο-αναιρείσαι! (όπως και εγώ που ξαναγράφω αλλά έπρεπε).
Με χαρακτηρίζεις δολοφόνο αλλά δεν μου λες τι θα έκανες στη θέση μου όταν γάβγιζαν όλα. Όπως και τόσοι άλλοι. Δεν είναι αυτό πρόβλημα δηλαδή;
thrileontas δεν σέβομαι δολοφόνους. Ήρθατε σε αυτό το blog που μιλάει για ένα φολιασμένο ζώο, να μας πείτε για τις φόλες που βάλατε. Αν αυτό δεν είναι πρόκληση!
Για ενημέρωσή σας θεωρώ και τους κυνηγούς δολοφόνους και μάλιστα το χειρότερο είδος - σκοτώνουν για ευχαρίστηση!
Επίσης αποφεύγω το κρέας. Νομίζω πως η φύση μας δίνει όλα τα συστατικά διατροφής που χρειαζόμαστε, χωρίς να χρειάζεται να σκοτώνουμε.
Επίσης , σαν συμπλήρωμα, ισχύει ότι ο σκύλος δένεται με τον αφέντη ενώ η γάτα με το σπίτι ;
Ο ND έθεσε έμμεσα το θέμα παραπάνω. Σεβόμαστε αυτήν την ύπαρξη με την οποία επικοινωνούμε. Δεν επικοινωνούμε με τους μύκητες, με τους ιούς, με τις κατσαρίδες άρα μας ενοχλούν, ιδίως όταν μας βρομίζουν και μας μολύνουν. Το τελευταίο λόγο βέβαια τον έχουν όλοι αυτοί οι ακατανόητοι οργανισμοί που είναι ικανοί οι ίδιοι ή σαν φορείς βακτηρίων/ιών να αφανίσουν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Και ένας τέτοιος αφανισμός δεν είναι καθόλου απίθανος... Οπότε καταλήγουμε πάλι στο ότι ο πατέρας όλων είναι ο πόλεμος.
katlias:
Προς το κρέας έχω μια σχεδόν απέχθεια και αηδία,όπως η Virginia Woolf,σας υπενθυμίζω την σκηνή στην ταινία ''Ώρες'', κατεβαίνοντας στην κουζίνα και βλέποντας τις υπηρέτριες να τεμαχίζουν το ωμό κρέας από το σκοτωμένο ζώο.
Από τότε που μου σκότωσαν τα δύο γουρούνια που τάιζα μόνη μου και φρόντιζα κάθε μέρα,έχω μια αποστροφή προς τους κυνηγούς και δεν τρώω παρά σπάνια κρέας.
Η υπόθεσή σας(ότι όλα έχουν ζωή -άρα κινδυνεύουμε να πεθανουμε από υποσιτισμό)δεν με πείθει και σίγουρα πιστεύω και εγώ ότι μπορούμε άνετα να ζήσουμε και χωρίς κρέας.(τα σκευάσματα σιδήρου κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους!)
@thrileontas:
Σκεφτήκατε να αλλάξετε το ψευδώνυμό σας σε thrillerontas;
Θα είχε ενδιαφέρον,νομίζω...
thrileontas:
τι ωραία που τα νομιμοποιείτε όλα, ακριβώς όσο χρειάζεται για να σας βολεύει: απο τη μία να ισχύουν οι νόμοι της φύσης και του νόμου της ζούγκλας για να κυνηγάτε ελεύθερα (απο ανάγκη για τροφή, τί άλλο θα ακούσουμε!), απο την άλλη το γάβγισμα του σκύλου σας ενοχλεί, γιατί δεν είναι φυσικό, και μαζί με το σπίτι σας αγοράσατε και όλη την φύση σε εμβέλεια 500 τετραγωνικών.
Η λύση που σας προτείνω: δεχτείτε οτι δεν είστε ο βασιλιάς του λόφου, δεχτείτε τα γαβγίσματα και ας ενοχλούν τον πολύτιμο ύπνο σας, σεβαστείτε το δικαίωμα ύπαρξης άλλων έμβιων όντων εκτός απο τον εαυτό σας και του είδους σας
Και μην ξεχνάμε, υπάρχουν "ευγενή σπορ" όπως το box που εκφορτίζουν τα ένστικτα όπως και το κυνήγι ζώων. Τουλάχιστον στο box μαυρίζεις στο ξύλο τον όμοιό σου και δεν αφανίζεις τον κατώτερό σου...
Giorgia m. katalavainw oti eixes ena travmatiko gegonos me ta gourounakia, alla apotin alli skepsou oti den trws kreas logw aftou tou gegonotos.
H fysh omos den edwse skevasmata sidhrou. Afta einai texnika ara enantion ths fyshs. Synepws erxesai se antithesi kai me tin idia tin fysh pou evnoei ti thanatosi gia logous diatrofis (tigri kai gazela opos eipe o thrileontas - olympiakos ole!) .
Episis, eixa paei skandinavia gia ena diastima, kai ksereis oti se kapoia xoria ekei trone mono kreas , epeidh den evdokimoun fyta? Sou lew oti den exoun pathei tipota! Kai xairoun ygeias.
Alla esy mallon poly synaisthimatiki eisai logw travmatikou gegonotos. Allo agaph gia ta zoa, kai allo den trww kreas. Opos allo, den kanw spatali nerou epeidh to theorw polytimo, kai allo den pinw katholou nero epeidh to theorw polytimo.
Γεωργία, ένα πράγμα που απεχθάνομαι είναι η ειρωνεία. Αν ήσουν κοντά μου θα σε έφτυνα.
Δεν την αντέχω την ειρωνεία. Όπως και την προσβολή. Έχεις κάτι να πεις κοπέλα μου; πες το. Αλλιώς βούλωσέ το το ριμάδι !
Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς. Η γλώσσα κοκκαλα δεν σπάει αλλά κόκκαλα τσακίζει.
@katlias:
Δεν είναι μόνο το τραυματικό γεγονός - δεν μου αρέσει η γεύση του από παιδί.Περί ορέξεως...
thrileontas είναι κατακριτέος αυτός ανακαλύπτει τον εαυτό του από τον αφανισμό πιο αδύναμων όντων
ela georgia m. , diladi theleis na mou peis oti sou aresei i gefsi toy symplhrwmatos sidhrou ?
den einai afto eksigisi orimis gynaikas, sygnomi kiolas.
Ο χουλιγκανοφασιστας μαγαριζει το σημερινο μπλογκ.
@thrileontas:
Έχω την εντύπωση ότι εσείς πρώτος προσβάλατε αρκετούς με τις απόψεις σας,έστω εν αγνοία σας.
Κι εγώ μάλλον παρασύρθηκα από την αγάπη μου για τα ζώα και από τον γάτο Τσιρίδα που υποφέρει...
Πάντως μου αρέσει που νευριάσατε.
Το ότι σου αρέσει που νευρίασα - και όντως νευρίασα, είναι ειρωνεία;
Και γιατί παρακαλώ σου άρεσε που νευρίασα;
@katlias:
Παίρνω κάτι χαπάκια - δεν λέω τη μάρκα μήπως μας κατηγορήσει κανένας ότι κάνω και διαφήμιση! - που δεν μυρίζουν καθόλου σίδηρο και είναι πολύ φιλικά προς το στομάχι.
Και ειλικρινά,πιστέψτε με,όταν τρώω κρέας μου αφήνει μια πολύ δυσάρεστη εντύπωση στο στόμα - σα να τρώω κάτι μπαγιάτικο και πεθαμένο.Δεν μου αρέσει η ιδέα ότι πρόκειται για σάρκα.
Φυσικά αυτό νομίζω εγώ και δεν θα πρότεινα σε κανέναν να κάνει το ίδιο.Δεν ισχυρίζομαι δηλαδή ότι κάνω απαραίτητα το σωστό...
Όπα! Βλέπω ότι ο thrileodas εξίταρε την georgia.m με τα κυνηγετικά του. Τελικά υπερισχύουν τα αρχέτυπα. Make love, not war!
georgia m. , exw thn entypwsi pws ola einai sto myalo sas.
An einai etsi, na kserete oti symplirwmata diatrofis yparxoun kai gia fytika proionta (symplhrwmata fytikis proelefsis) ara olh mera na xapakwneste. Einai zoi afth?
Episis, akomh kai ta symplhrwmata sidhroy, gia na paraxthoun, exoun thanatwthei zoa apla eseis den aftapataste giati den niwthete to kreas sto stoma sas. Toso myalo exete (sygnomi kiolas).
μήπως ο thrileon πρέπει να αλλάξει το ονομά του σε nikitas?
Ρε simeiog , πρώτη φορά βλέπεις γυναίκα να εξιτάρεται από ένα δυνατό αρσενικό δίπλα της;
Η γυναίκα φίλτατε θέλει πρωτίστως να νιώθει ασφάλεια. Ένας άντρας που την μαλώνει που και που, δείχνει ότι σέβεται τον εαυτό του, και αυτή το εισπράττει ότι αυτός είναι ικανός να την προστατέψει. Ενώ ένας άντρας υποχωρητικός κάνει τη γυναίκια επιθετική λόγω ανασφάλειας.
Α, ρε βιτσιόζα γυναίκα, σου άρεσε που θύμωσα ε; ε, ρε τι είναι οι γυναίκες .
Μπρόκολο, άλλαξε το όνομά σου σε κουνουπίδι!
@thrileontas:
1.θα μπορούσατε να μου μιλάτε στον πληθυντικό,όπως κάνω και εγώ προς εσάς - αν θα θέλατε φυσικά.Δεν είμαστε φίλοι και απ ό,τι βλέπω δεν θα γίνουμε και ποτέ!
2.Μη βλέπετε παντού την ειρωνεία - χαλαρώστε!
Πάντως με αυτό το ''και γιατί παρακαλώ;...'' γέλασα!Μην το πάρετε στραβά!Ας έχουμε λίγο χιούμορ!
Χαμογελάστε.
@thrileontas: βλέπω ότι έχεις αυξημένη αυτοπεποίθηση και μη ξεχνάς ότι το nick μου προδιαθέτει για όλα...
Ο μέγας ο Θεός ο Τόλης ο Βοσκόπουλος είχε πει την φράση τη μέγιστη ' η γυναίκα είναι ένα πανέμορφο λουλούδι , το οποίο θέλει διαρκώς να το ποτίζουμε'... και ο νοών νοείΤο!
thrileontas
για αυτά που ρωτάτε θα βρείτε απαντήσεις σε ένα προηγούμενο Post για ζωοφιλία (6.1.06). Εκεί και εκτενή σχόλια. Σε ένα από αυτά είχα γράψει:
Σοβαρή πανεπιστημιακή μελέτη έδειξε πως ο σύνδεσμος της γάτας με τον άνθρωπο είναι στενότερος από ότι του σκύλου.
Γι αυτό και πιο δύσκολα αλλάζει "αφεντικό" (λάθος όρος για γάτες).
Το ποσοστό των γάτων που πεθαίνουν από μαρασμό όταν χάσουν τον άνθρωπό τους είναι διπλάσιο.
Απλώς δεν δείχνουν τόσο έκδηλα την αφοσίωσή τους.
@thrileontas:
Ναι,είστε το όνειρο κάθε γυναίκας,το παραδέχομαι...
:-))))
Πότε θα σας συναντήσω;
Ελάτε με την καραμπίνα σας στο πρώτο ραντεβού και ζωσμένος φυσίγγια!
@katlias:
Μου άρεσε το ''χαπακώνεστε'' στα greeklish!
Ρε παιδιά,τι ζόρι τραβάτε;Είπα ότι δεν μου αρέσει το κρέας - τέλος!
ε, εντάξει η georgia.m δεν είναι λουλούδι που ποτίζεται. Να την πούμε καλύτερα "γαρδένια ετερόφωτη"
Έχουμε ξεφύγει από το θέμα σε προσωπικά.
Το θέμα είναι ο γατούλης που αγωνίζεται μόνος να επιβιώσει.
Όλα τα άλλα είναι ασήμαντα για μένα αυτή τη στιγμή (και μερικά λίγο γελοία).
Ελπίζω αύριο η μέρα να τον βρει ζωντανό.
simeiog , Χαχαχα, το nick σου δείχνει ότι είσαι ένας μαλάκας και μισός !
georgia m. ποιός σου είπε ότι έπαιζε να γίνουμε φίλοι; ο πληθυντικός ευγενείας είναι για τους αριστοκράτες. Εγώ κορίτσι μου δεν είμαι τέτοιος. Άσε που έχω μεγαλύτερη ηλικία από σένα. Αλλά αν θες να διατηρήσεις αποστάσεις από μένα, απλά μην απαντάς και ούτε να με ρωτάς. Εσύ πρώτη έκανες την κίνηση αν θυμάσαι. Δεν είμαι επικίνδυνος - το πολύ πολύ να σου ρίξω κανά σκαμπίλι αλλά δεν τρέχει και τίποτα.
Νίκο Δήμου σε ευχαριστώ ρε. Θα διαβάσω και το post σου.
@thrileontas:
Καλά το έλεγα εγώ,ότι υπάρχει σχέση με thriller...
Με αυτή τη βαρυσήμαντη δήλωση περί..ποτίσματος της γυναίκας,μας αποτελειώσατε,αγαπητέ!
Eν τω μεταξύ,ένας-ένας να γράφετε γιατί πάλι οι γυναίκες έφυγαν και είμαι μόνη μου εδώ!Έλεος!
Ωραία ΝΔ. Είμαι από τον Ερυθρό Σταυρό. Πέστε μου πού βρίσκεται ο γάτος να τον παραλάβω!
Κορίτσι μου αν έρθω σε ραντεβού με σένα, δεν θα έχω καραμπίνα, θα σε πιάσω και θα σε δαγκώσω όπως είσαι. Την καραμπίνα τι να την κάνω. Οι καραμπινιέροι ειναι στην Ιταλία.
Ξέρεις τι παίζει ρε Γεωργία μ.;
Πολύ απλά το σχόλιό σου περί χορτοφαγίας ήταν άσχετο με το θέμα... εντελώς άσχετο με το θέμα.
Ο τίτλος του ποστ λέει 'αγωνίζεται μόνος', όχι 'ποιος τρώει κρέας και ποιος όχι'.
Σου την μπήκανε επειδή έκανες ανευ νοήματος και ουσίας δηλώσεις.
Να 'σαι καλά και να κάνεις παρέα με τον μπρόκολι, θα ταιριάζετε.(δεν ειρωνεύομαι προς Θεού χιούμορ κάνω.)
Χαμογελάστε (είναι μεταδοτικό άλλωστε)
@simeiog:
Σωστό σας βρίσκω...(για τον χαρακτηρισμό).Κάτι ξέρετε εσείς...
Λοιπόν,πολύ σωστά λέει ο ΝΔ ότι το θέμα μας είναι ο γάτος που αυτή τη στιγμή σίγουρα θα πονάει...
Ας τον σκεφτούμε λίγο.
Α ρε Γεωργία ξέρεις να ξεφεύγεις απο το θέμα , ε ; γατούλα είσαι και φεύγεις δίχως θόρυβο. Α, μωρέ τι σου είναι οι γυναίκες. Αγαπησιάρες είναι . Θέλουν τη μια το αγριηλίκι, αλλά την άλλη σου κουρνιάζουν στην αγκαλια σου και θέλουν χαδάκια. Α, Γεωργία μ. είσαι μια μαφία εσύ , άλλο τίποτα. Άντε , επειδή σε συμπάθησα σαφήνω. Αλλά νασαι καλό κορίτσι , και μην με ξαναειρωνευτείς γιατί θα πέσει σκαμπίλι και εκεί δεν αστειεύομαι.
που μένεις thrileodas; είσαι Αθηναίος;
@thrileontas:
Α,ρε thrileontas,ευχαριστώ!
(Είπες και κάτι σωστό:ναι,είμαι γάτα....)
@thrileontas:
Α,ρε thrileontas,ευχαριστώ!
(Είπες και κάτι σωστό:ναι,είμαι γάτα....)
GayBlogger είμαι θεσσαλονικιός αρχοντάνθρωπος , αλλά είμαι πολύ γυναικάς βρε αδερφέ. Πάρα πολύ. Καταλαβαίνεις ότι με άντρες δεν πάω, άρα δεν έχεις ελπίδες. Και τους gay τους αντιπαθώ βρε αδερφέ.
Γεωργία μ. σαν γνήσιος μακεδόνας θα σε πω να συνεχίσεις νασαι γατούλα, και είμαι σίγουρος για αυτό που είπα πριν αν και είπες για καραμπίνες. Ότι θες όπως όλες οι γατουλίνες , έναν άντρα ισχυρό δίπλα σας. Αν είναι κοτούλα και υποχωρητικός, τότε είναι βαρετός. Αν φοβάται με το πρώτο γρατζούνισμά σας (φωνούλα) τότε είναι βαρετός. Έχω δίκιο ωρε Γεωργία, για δεν έχω;
Πάντα και στις πιο προσωπικές στιγμές, βρίσκεται ένας βάρβαρος να στις χαλάσει.
Κι εσύ Γεωργία - γιατί απαντάς;
Άποσύρομαι. Μου το διαλύσατε το post.
@nikos:(ένας είναι...)
Σέβομαι απόλυτα τον πόνο σου. Θεωρώ όμως πως είσαι ολίγον τι "φάουλ", όταν λες πως το θέμα είναι μόνο ο Τσιρίδας. Από τη στιγμή που ανέβασες το θέμα, όλοι σπεύσαμε να εκφράσουμε την συμπάθεια και τη συμπόνοιά μας, για τον μικρό σου φίλο-γάτο.
Όμως, είναι φυσιολογικό να επεκταθεί το θέμα και σε άλλα γύρω από τα ζώα(ακόμα και για τις κατσαρίδες διαβάσαμε εδώ σήμερα! -σίγουρα καθ' υπερβολήν)και να πάρει ευρύτερες διαστάσεις, όπως και έγινε σε έναν βαθμό(φυσικά, κάποια σχόλια -όπως συνήθως συμβαίνει κάθε φορά που ανεβάζεις ένα νέο θέμα- είναι "να 'χαμε, να λέγαμε").΄
Θεωρώ επομένως υπερβολή -που ίσως να οδηγήσει και σε υποκριτικές συμπεριφορές- να οργανώσουμε ένα ατέλειωτο μοιρολόι για το γατάκι, αν αυτό προτείνεις. Τι άλλο μπορεί να πει κανείς σε ένα blog για τον Τσιρίδα, πέρα από το ότι συμπάσχει;
Ρε Νίκο δηλαδή εσύ τι ήθελες; να αρχίσουμε να λέμε περαστικά στον γάτο; ε, τού είπαμε. Εγώ είπα τη γνώμη μου, υπήρξε συζήτηση. Εδώ βιβλίο περαστικών ήθελες να το κάνεις; γιατί δεν τογραφες στο post ώστε να μην κάνουμε συζητηση;
Είναι ευαίσθητο το θέμα. Γιατί να το καταντάμε φόρουμ και να λέει ο καθένας την άσχετη παλάβρα του;
Σε άλλα ποστς είναι διασκεδαστικό αλλά στο συγκεκριμένο βρωμάει, σαν το αίμα π' αφήνει να ξεραθεί πίσω του ο μικρούλης.
Ας επικεντρωθούμε, με τα σχόλιά μας, στο θέμα διαφορετικά ας αφήσουμε το κείμενο του ΝΔ και τις πολλές ευχές να κλείσουν τη συζήτηση αυτής της μέρας.
Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, γατί.
@nikos dimou:
Πάντως, με όσα λέγονται εδώ και κάποια ώρα, σε δικαιολογώ απόλυτα που έφυγες.
Και πολύ κάθισες!
ρε thrileonta γελάει ο κόσμος όλος. Φως φανάρι είσαι. άσε τους ανθρώπους στην ησυχία τους. Κι αν δεν σ αρεσουνε οι αντρες σταματα να τριβεις το μουστακι σου γιατι μας αναβεις.
Niko Dhmou sygnomh pou xothika ekei pou de me spernoun alla mou anavoun ta lampaki otan vlepo ton kathe mamakia pou emathe apo th thleorash na paristanei ton antra na leei gia skampilia ktl...
perastika sto gataro
Ρε παιδιά, εμένα αυτός ο "φόλα(-που-σου χρειάζεται) ολυμπιακάκιας", γιατί μου "μυρίζει" έντονα εκείνον τον diamanti/nikita/nikos hatzopoulos???
Μόνο εκείνος έχει μανία να προκαλεί τόσο πολύ με όσα γράφει, "για να μετράει αντιδράσεις", όπως είχε πει κάποτε...(ψυχοπαθολογική περίπτωση)
mainmenu για τις αρχικές απόψεις μου έχεις να πεις κάτι; τσιμουδιά ε! Έχεις να προτείνεις εναλλακτική; τσιμουδιά ε;
Αλλά να την πούμε στον άλλο, είμαστε πρώτοι.
Όσο για τη Γεωργία, είχα μία προσωπική συζήτηση. Θου κύριε από άνθρωπο χωρίς χιούμορ. Χιούμορ κάναμε. Αν είναι να μοιρολογήσουμε τότε ας το έγραφε. Εγώ είπα την αλήθεια μου .
Γεωργία μ. αν είναι πάμε σε chat αν θέλεις. Πρόταση δική μου.
Η τίγρη κατασπαράζει τη γαζέλα,
ΑΛΛΑ:α) μόνο όταν πεινάει, β)χωρίς να χρησιμοποιεί διόπτρες και φυσίγγια, παρά μόνο το φυσικό, βιολογικό οπλισμό της, γ)δεν είναι σπάνιο να τραυματιστεί θανάσιμα η τίγρη από τα κέρατα ή τις οπλές μιας γαζέλας.
Είμαι λοιπόν υπέρ των κυνηγών όταν λιμοκτονούν, όταν στέκονται απέναντι στον αγριόχοιρο (με τους χαυλιόδοντές του) κρατώντας το πολύ ένα σουγιαδάκι, και όταν έχουν επίγνωση ότι μπορεί να τους ξεκοιλιάσει.
Αυτά, για τα π...ικα και υποκριτικά επιχειρήματα των κυνηγών.
Θα ήθελα ακόμη να μάθω πόσο ανδρισμός υπάρχει στο να βάζεις φόλες στα κρυφά και ακόμη τι θα έπρεπε να κάνει κάποιος που δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί τα κλάματα πέντε - δέκα βρεφών από τα γειτονικά σπίτια!
ΝΔ, κουράγιο και καλή τύχη, σε σας και στον τετράποδο φίλο σας.
Τάσο παπαδάκη δεν ξέρω τι λες, αλλά εδώ πέρα όλοι είμαστε ομογενοποιημένοι; δηλαδή όποιος λέει άλλη γνώμη , είναι nikitas - xatzopoulos και ό,τι άλλο λες;
Δεν σε καταλαβαίνω παιδάκι μου. θέλεις ομοίους σου; όλοι την ίδια γνώμη; Και στο κάτω κάτω, εγώ είπα μια αλήθεια μου. Αν θες να ακούς όλο τα ίδια,΄πχ μοιρολόγια, τότε πάω πάσο. Δεν ξαναγράφω. Αν θες georgia m. πάμε chat ή γράψε mail .
Η τεχνικη του καθε προβοκατορα ειναι να επιτιθεται στους αλλους & εκεινοι να εκνευριζονται να τσιμπανε,ακομα & ο βετερανος ΝΔ.Το ιδιο ουσιαστικα κανουν ο Τρ/πουλος,Λαζ/πουλος,Κουρης. Αυτο που τους τρελλαινει ειναι να εισπραττουν σιωπη.Ελπιζω ο μπλογκερ να γυρισει το σημερινο παιχνιδι,να μη βγαινει & η θυρα 7 απο πανω...
Μιχάλη ονειροπολε, έχεις μπερδευτεί. Πρώτον τα μωρά δεν κλαίνε συνεχώς από το πρωί ως το βράδυ. Δεύτερον είναι μέσα σε σπίτι και όχι στην αυλή. Τρίτον κοιμούνται στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Δεν είσαι διαβασμένος μου φαίνεται από μωρά. Εγώ έχω παιδιά που πρέπει να σου ρίχνουν καμια δεκαριά χρόνια. Επίσης πάλι έκανες λάθος με τις γαζέλες. Οι θυληκιές γαζέλες (τις οποίες κυνηγούν οι τίγρεις) δεν έχουν κέρατα. Τόσα ξέρεις τόσα λες. Δεν σε παρεξηγώ. Η ημιμάθεια όμως είναι χειρότερη από την αμάθεια. Μας εκθέτει. Να το ξέρεις.
harry βάζελε , η θύρα 7 όμως θα σας πάρει το πρωτάθλημα, πελάτες .
ποιες αποψεις ρε θριλεοντα οτι βαζεις φολες επειδη δεν αντεχεις τα σκυλια που γαβγίζουν? ή οτι οι γυναίκες γουστάρουν τους αντρες που ριχνουν σκαμπιλια. Σε ποιο καρτουν ζεις? Γιατι δε ριχνεις και πινεζες στο δρομο επειδη σε ενοχλει η κινηση. Γιατι δεν παιρνεις κι ενα δικανο να φας ενα ζευγαρι που μαλωνει στο διπλανο διαμερισμα. Ξερω οτι θες να προκαλεσεις απλα. Αλλα δε με νοιαζει. Οι αποψεις σου ειναι κυριαρχες στη ξενοφοβικη και ομοφοβικη θεασσαλονικη σου. Το να επιλεγουμε την ομορφη πλευρα της ζωης ειναι μια μαχη. Εσυ σπαταλας τα λογια σου και το μυαλο σου σε σαχλαμαριτσες. Αντι να κανεις ενα βημα εξω συμπεριφερεσαι σα μωρο και κλαψουριζεις. Δεν έχουμε καιρο φιλε μου. Αλλαξε τροπαρι και προκαλεσε αυτους που πραγματικα σε περιοριζουν. Νιώθεις μοναξια και καθγαδιζεις με τη τηλεοραση
mainmenu καταρχήν η Θεσσαλονίκη είναι ένδοξη πόλη, κατάλαβες; Μην την λερώνεις λοιπόν με τα ψευτόλογά σου βωμολόχε. Δεύτερον, μπερδεύεσαι. Ξεχνάς ότι τις φόλες τις έριξα αφού έκανα παραστάσεις στον κοινοτάρχη , και στο δήμαρχο. Αλλά τίποτα. Αυτά δεν τα διάβασες όμως. Απάντησες σε εμένα χωρίς να διαβάσεις τι είπα. Και μετά μου λες για πινέζες. Ξέρεις τι θα στις κάνω τις πινέζες;
xexe ante kai xese mas malakismeno...kalhnyxta
Eυχομαι ο Τσιριδας με το πανεξυπνο μουτρακι να γινει
καλα και εσεις κυριε Δημου να
βρειτε ποιος του εριξε τη φολα
(αν ειναι οντως φολα) και να τον βαλετε να την φαει!
Εγω παντως θα το εκανα αν μπορουσα κι ας πηγαινα και φυλακη.
PS)thrileontas εισαι σκατοψυχος
Μια που είναι αντίθετο με τις δημοκρατικές ευαισθησίες του ΝΔ, το να αποκλείει κάποιον από το βλογ, όποιος και να είναι, ό,τι και να πρεσβεύει, όσο αγενής και κομπλεξικός κι αν είναι, μήπως θα έπρεπε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας οι υπόλοιποι και να σταματήσουμε να επικοινωνούμε με οποιονδήποτε περάσει τα όρια;(Αυτοί φαίνονται με τη μία και από την πρώτη κουβέντα- μη μου αρχίζετε με το πού μπαίνουν τα όρια και ποιος τα βάζει...)
Πιστεύω ότι η αποστομωτική σιωπή θα κρατά, αν μη τι άλλο, το ΝΔ στο βλογ και δε θα τον αναγκάζουν να αποσύρεται.
Όσοι πεθαίνουν να μάθουν την άποψη μου, τους τη λέω ευθέως. Ενώ τα σκυλιά έχουν αφεντικό εμάς, για τις γάτες δεν ισχύει το ίδιο. Αυτές αφεντεύουν εμάς και μας έχουν υποδουλώσει τελείως. Όλο ζητάνε, μας κάνουν ότι θέλουν, και δεν παίρνουμε κανένα αντάλλαγμα. Ζωή χαρισάμενη.
@cyberdust
Έχουν μάθει να παλεύουν μόνες τους.
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν νιώθουν το χάδι μας κι ότι δεν εννοούν το δικό τους.
Οι γάτες που αγάπησα ακούμπησαν το πέλμα τους πολλές φορές στην παλάμη μου. Το εννοούσαν. Το ξέρω.
Καληνύχτα.
@gatina:
Μόνον όταν έχουνε αυτοί ανάγκη το χάδι. Άμα δεν θέλει η γάτα, τίποτες δεν γίνεται. Ενώ με τον σκύλο διαφέρει. Πάντα είναι διαθέσιμος για παιχνίδι, η γάτα μόνον όταν το θελήσει.
@cyberdust
"Πάντα είναι διαθέσιμος για παιχνίδι, η γάτα μόνον όταν το θελήσει."
Κι εκεί έγκειται το ενδιαφέρον. :-)
Η γάτα σε καλεί να την αγαπήσεις σαν άτομο με ανάγκες κι επιθυμίες κι ορέξεις.
Σου φωνάζει πως δεν μόνο ένα παιχνίδι.
Για να μην με αποπάρεις:
Αγαπάω τους σκύλους, τους έξυπνους σκύλους και την αφοσίωσή τους.
Ενας γαυρος εν υαλοπωλειω & εκανε πολλους να παιξουν το παιχνιδι του...Ολα να τα περιμενεις απο τους τουρκο/βουλγαροσπορους της σαλονικης & το κομπλεξ του δευτερου απεναντι στους πρωτους...Αχ ρωμιε,δεν θα μαθεις να μπλογκαρεις ποτέ ( ? ) .
Ας ευχηθούμε να ανανήψει ο γατούλης να τον έχει παρέα ο κ. Δήμου.
Πάντως ακόμη και αν ψοφήσει, τουλάχιστον έζησε ελεύθερος (και πλήρωσε και το τίμημα).
Θα ήταν χειρότερα για αυτόν να ήταν εσώκλειστος στο σπίτι και να μην πάθαινε τίποτα. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται και πολύ στενοχώρια.
Πρώτα απ' όλα Νίκο Δήμου, περαστικά στον αγαπητό Τσιρίδα! Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου να γίνει σύντομα εντελώς καλά. "Αγωνίζεται μόνος", αλλά έχει την αγάπη και τη συμπαράσταση όλων μας. Καταλαβαίνω ότι είναι το παιδί σου που υποφέρει και όχι απλά ένα "παιχνίδι συντροφιάς". Δε γνωρίζω πώς θα μπορούσα να βοηθήσω - είμαι βέβαιος ότι έχεις ήδη σαρώσει το Internet και έχεις μαζέψει κάθε πληροφορία που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη. Δυστυχώς, δεν γνωρίζω κάποιον κτηνίατρο. Πάντως, καθώς η σημερινή μέρα ήταν φαίνεται η μέρα των γάτων για μένα, θα καταθέσω κάποιες ολόφρεσκες σημερινές μου εμπειρίες, μήπως και απαλύνω λίγο τον πόνο σου.
Μια και είδα καλό καιρό σήμερα, ξεκίνησα αργά το μεσημέρι για το Σούνιο (καιρό είχα να κάνω "μουσικοδήγηση" με το φως της ημέρας). Δυστυχώς ο καιρός δεν ήταν και τόσο καλός όσο φαινόταν στην αρχή (υπήρχαν αρκετά σύννεφα και καταχνιά), ενώ φαίνεται πως την ίδια ιδέα με μένα είχαν χιλιάδες άλλοι κάτοικοι του λεκανοπεδίου, που ξεχύθηκαν στην παραλιακή, καθιστώντας τη μουσικοδήγηση μάλλον ανυπόφορη σε ότι αφορά το δεύτερο συνθετικό.
Φτάνοντας στο Καβούρι, αποφάσισα να βγω από την παραλιακή και να επισκεφθώ τον Λαιμό - όμορφο μέρος για ρομαντικούς, ερωτευμένους και όχι μόνο. Όλα τα σημεία ήταν κατειλημμένα από αυτοκίνητα εκτός από ένα. Καθώς πήγα να παρκάρω, με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη! Ακριβώς στο κενό σημείο, είχε μαζευτεί μια παρέα από γάτες, καθώς κάποιοι καλοί άνθρωποι (ίσως από την κοντινή καντίνα) είχαν αφήσει τρεις ταΐστρες με ψάρι και νερό. Πάρκαρα προσεκτικά δίπλα από τις ταΐστρες και βγήκα να χαιρετίσω την απρόσμενη συντροφιά. Οι γατούλες ήταν μάλλον φοβισμένες και δεν είχαν όρεξη για χάδια. Δεν είχα κάτι μαζί μου να τους δώσω, αλλά μάλλον δεν χρειαζόταν, καθώς υπήρχε ακόμα φαγητό και νερό στις ταΐστρες, ενώ και από το πάχος τους μου φάνηκαν μάλλον …καλοθρεμμένες. Πάντως εκτίμησαν δεόντως τη ζεστασιά του κινητήρα του αυτοκινήτου μου και χώθηκαν κάτω από το καπό - αν και η μέρα ήταν καλή, είχε αρκετό αέρα και η θερμοκρασία ήταν μάλλον χαμηλή. Χάρηκα πάρα πολύ που μπόρεσα να τους προσφέρω κι εγώ κάτι :)
Μετά από μια τονωτική μίνι-βόλτα στους πραγματικά μοναδικούς βραχώδεις σχηματισμούς της περιοχής, συνέχισα τη διαδρομή προς το Σούνιο. Σε κάποιο σημείο μετά την Ανάβυσσο, είδα έκπληκτος ένα ζευγάρι γάτες να "το κάνουν" χαρούμενες στη μέση του δρόμου (στο απέναντι ρεύμα). Δεν μπόρεσα να κρατήσω τα γέλια μου - ευτυχώς ήταν πάνω σε ευθεία και οι επερχόμενοι οδηγοί είχαν αρκετό χρόνο για να αλλάξουν κατεύθυνση, να τις προσπεράσουν και να τις αφήσουν στη χαρά τους! Πρώτη φορά πάντως είδα γάτες να το κάνουν. Έχω δει μόνο σκύλους μέχρι στιγμής (ελπίζω να μην έκαναν πουλάκια τα μάτια μου).
Επιστρέφοντας από το Σούνιο μετά από ένα όχι και τόσο καλό ηλιοβασίλεμα (πυκνά σύννεφα), αποφάσισα να συνεχίσω την βόλτα (βραδινή αυτή τη φορά) προς την Κορινθία από την Παλιά Εθνική (χθες βράδυ είχα πάει μέχρι το Σοφικό και στην επιστροφή απόλαυσα την ανατολή του φεγγαριού). Όμως λίγο πριν το Μεγάλο Πεύκο παραλίγο να γίνει το μοιραίο! Μια γάτα πετάχτηκε εντελώς ξαφνικά στο δρόμο και στάθηκε μπροστά μου σαν άγαλμα. Η απόσταση ήταν πολύ μικρή για να την αποφύγω με απλό φρενάρισμα και δοκίμασα ταυτόχρονα έναν ελιγμό, προσέχοντας και για άλλα αυτοκίνητα. Η γάτα, σαν υπνωτισμένη, με ακολούθησε στην αλλαγή κατεύθυνσης, λες και ήθελε να πέσω πάνω της. Όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε, είχε ήδη υπερβεί κατά ένα μέτρο περίπου το σημείο στο οποίο βρισκόταν η γάτα, χωρίς να την έχω δει να φεύγει. Βγήκα αμέσως με αγωνία, αν και η έλλειψη κραδασμών και γδούπου με είχε ήδη προϊδεάσει θετικά. Η γάτα άφαντη και η καρδιά μου ξαναπήγε στη θέση της. Δεν ξέρω πόσες από τις επτά ζωές της έχασε μέχρι να ξεφύγει από τον κίνδυνο, αλλά ήταν πολύ τυχερή που κράτησε την τελευταία - είμαι μάλιστα βέβαιος ότι δεν έπαθε την παραμικρή γρατσουνιά. Η όρεξη για συνέχεια της διαδρομής κόπηκε μαχαίρι (έκανα αναστροφή στην πρώτη ευκαιρία), αλλά επέστρεψα χαμογελαστός και ευτυχής, έχοντας συναντήσει χαρούμενες και τυχερές γάτες!
Υ.Γ. 1: Είναι θλιβερό να έχει προικίσει η φύση τις γάτες με τέτοιες εκπληκτικές ικανότητες επιβίωσης και να βρίσκονται ασυνείδητοι που ρίχνουν φόλες για να κάνουν πλάκα ή να βρουν την …ησυχία τους :(
Υ.Γ. 2: Είμαι κι εγώ αρκετά φιλόζωος για να έχω κατοικίδιο - λυγίζω κάτω από το βάρος της ευθύνης. Για τον ίδιο λόγο κάποτε δεν ήθελα να κάνω και παιδιά - τώρα δεν είμαι τόσο απόλυτος. Αγαπώ πάντως τα ζώα, όπως και την ελευθερία τους. Ίσως αναφερθώ εκτενέστερα σε επόμενο σχόλιο.
Υ.Γ. 3: Απορώ πώς βρέθηκε ο κρετίνος που, όχι μόνο τόλμησε να γράψει όσα εμετικά έγραψε πάνω στη στιγμή του πόνου, αλλά κατάφερε και να εκτροχιάσει τελείως το post και σχεδόν να το μονοπωλήσει. Αναρωτιέμαι τι θα έγραφε αν ο Ν.Δ. ανέφερε πώς είχε άρρωστο παιδί…
Ενα καλο που μπορει να βγει απο τα μλογκ ειναι, το να μαθουμε καλυτερα τον εαυτο μαs,να μαθουμε να αντιμετοποιζουμε το κοσμο(ΝΙΚΟ Δημου παρασυρθηκεs),αλλα και μεσα απο τισ διαφορετικεs αποψειs που γραφονται να γινομαστε καλυτεροι και να βλεπουμε τα πραγματα και με αλλο ματι.Για αλλη μια φορα ευχομαι το καλυτερο για τον γατο.
Ισως στην Ελλάδα η αντιμετώπιση των ζώων δεν είναι η καλύτερη, ωστοσο δείτε αυτό το βίντεο και βγάλτε συμπέρασμα. ΠΡΟΣΟΧΗ, αν δεν αντέχετε σκηνές φρίκης μην επιχειρήσετε να το ανοίξετε (επίσης διαρκεί 16 λεπτά). Αν νομίζετε οτι τα ζώα βασανίζονται, αυτό το βίντεο θα αλλάξει όλα όσα νομίζατε ως τώρα...
http://www.okafenes.gr/images/gounes_adistaktoi_bastardoi_taibanezoi.wmv
Κουράγιο Τσιρίδα!!!!!!!!
Σου το εύχονται τόσοι μα τόσοι άνθρωποι μέσω αυτού του blog :)
Πάντως, εκτός από τις ευχές για τον Τσιρίδα, τις προσωπικές καταθέσεις και τις …παραφωνίες, τέθηκαν και κάποια ζητήματα που έχουν ενδιαφέρον (αν και υποθέτω πως ο Ν.Δ. έχει άλλες προτεραιότητες - και καλά κάνει). Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας, έπειτα και από προγενέστερα σχόλια του the resident και posts του perastikos, να καταθέσω κάποιες σχετικές απόψεις.
Πρώτα απ' όλα, σαφώς και υπάρχουν διαβαθμίσεις στη ζωή. Δεν είναι το ίδιο ο άνθρωπος, η γάτα, η κατσαρίδα, το λουλούδι, το βακτήριο (φυσικά αν βρεθεί έστω και ένα βακτήριο στον Άρη είναι υπερπολύτιμο και χρειάζεται απόλυτη προσοχή). Μοιραζόμαστε πάντως κοινές δομές (γονίδια) και καλό είναι να υπάρχει σεβασμός στη ζωή, στα πλαίσια κάποιου μέτρου βεβαίως (δε χρειάζεται π.χ. να σκοτώνουμε μερμήγκια - μπορούμε να τα οδηγήσουμε έξω από το χώρο μας με ένα κομμάτι ψωμί - αλλά δε θα προσκαλούμε κιόλας ποντίκια και κατσαρίδες). Πολλά ζώα πάντως μπορούν να ζήσουν και χωρίς εμάς (τρωκτικά, έντομα), ενώ άλλα μας χρειάζονται (σκύλοι, γάτες).
Η τοποθέτηση για τα φυτά ήταν κάπως άτσαλη, καθώς δεν πεθαίνουν ούτε πονάνε (δε διαθέτουν νευρικό σύστημα) αν φάμε τους καρπούς τους. Πάντως είμαι κατά του άσκοπου ξεριζωμού τους, καθώς και της κοπής αγριολούλουδων. Επίσης όταν οδηγώ, προσέχω μην τραυματίσω κανένα ζώο (έχω αποφύγει σκύλους, γάτες, ασβούς, αλεπούδες, ακόμα και κογιότ και ελάφια από τα ταξίδια μου σε Ευρώπη και Αμερική), αλλά δε μπορώ να κάνω τίποτα για τα έντομα που τρακάρουν στο παρμπρίζ - κυρίως την άνοιξη. Τέλος, δε θεωρώ σωστό να έχουμε άγρια ζώα (π.χ. παπαγάλους, ιγκουάνα, ψάρια) ως κατοικίδια. Αν αναλάβω κάποτε την ευθύνη και αποκτήσω κατοικίδιο, θα προτιμούσα να του έχω κάποιον χώρο για να νιώθει άνετα, καθώς και να το έχω μαζέψει αδέσποτο από κάπου, παρά να το αγοράσω από ένα pet-shop (μετά τον απαραίτητο εμβολιασμό θα είναι μια χαρά νομίζω).
Σχετικά με την κρεοφαγία και τα "χαπάκια", έχω κάνει μια μικρή εισαγωγή σε ένα σχόλιό μου στο blog του perastikos. Κατανοώ ότι εκ φύσεως είμαστε παμφάγοι και δεν είναι τόσο εύκολο να στερηθούμε το κρέας. Ιστορικά πάντως, ξεκινήσαμε ως τροφοσυλλέκτες (όπου τρώγαμε κυρίως άγριους καρπούς) και κατόπιν περάσαμε στο κυνήγι από τη στιγμή που αποκτήσαμε "τεχνολογία" (τα πρώτα πέτρινα όπλα και κατόπιν τη φωτιά). Κάποια στιγμή εφεύραμε και "νέες τεχνολογίες", τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποια φυτά και ζώα υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο χάρη σε μας (αποτελούν προϊόντα συνεχών διασταυρώσεων) και δε μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη δικιά μας φροντίδα, έστω και για …ιδιοτελείς σκοπούς (τροφή, συντροφιά κλπ).
Η κτηνοτροφία πάντως δε μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον, καθώς τα συγκεντρωμένα ζώα αποτελούν ιδανικό στόχο για κάθε είδους επιδημίες (βλ. τρελές αγελάδες και γρίπη των πουλερικών), ενώ καταναλώνουν πολύ περισσότερα θρεπτικά στοιχεία σε ζωοτροφές από όσα παράγουν (είναι δηλ. ζωντανές "μηχανές χαμηλής απόδοσης"), για να μην αναφερθούμε και στις συχνά άθλιες συνθήκες διαβίωσης και σφαγής τους.
Ήδη μπορούμε να παράγουμε συνθετικά σχεδόν όλα τα θρεπτικά στοιχεία που μας παρέχουν, ενώ στο κοντινό μέλλον θα μπορούμε να παράγουμε ακόμα και κανονικό κρέας (με κλωνοποίηση μυϊκών κυττάρων), χωρίς την ανάγκη σίτισης και σφαγής ζώων. Ίσως στο πιο μακρινό μέλλον να μπορέσουμε να λαμβάνουμε κάθε είδους τροφή μέσω καλλιέργειας φυτών και "φυσικών συνθετικών" τροφών, που δε θα διαφέρουν σε τίποτα από τις "λιχουδιές" που έχουμε συνηθίσει, ως προς τη θρεπτική αξία, τη γεύση ή και την εμφάνιση. Τότε θα πάψει και η "χρήση" ζώων ως μηχανών παραγωγής τροφής (κτηνοτροφία), αλλά και οι ενδοιασμοί που έχουν όσοι προβληματίζονται με την κρεοφαγία (ανάμεσά τους κι εγώ).
Όσοι θα απέρριπταν το σενάριο αυτό απλά και μόνο με το επιχείρημα ότι είναι "αφύσικο", ας μην ξαναφάνε ψωμί, γλυκά, καλλιεργημένα φυτικά προϊόντα (φρούτα, λαχανικά, όσπρια κλπ), καθώς και πολλά ζωικά προϊόντα (αγελαδινό και κατσικίσιο γάλα, τυρί, αλλαντικά, χοιρινό, βοδινό και αρνίσιο κρέας κλπ), αφού και αυτά δεν ανήκουν στη φύση - δεν υπήρχαν καν πριν από 10.000 χρόνια. Μπορούνε πάντως άνετα να τρώνε άγρια βατόμουρα και σαλιγκάρια ;)
Υ.Γ. Ενδιαφέρον και το ζήτημα της ευθανασίας (σε ζώα και ανθρώπους), αλλά ήδη το σεντόνι είναι υπέρδιπλο! Ας το συζητήσουμε άλλη φορά…
Και ένα τρίτο (και μάλλον τελευταίο) σχόλιο με μια πρόταση-πρόκληση για τους φίλους "φυσιολάτρες" κυνηγούς:
Πηγαίνετε να ζήσετε ένα μήνα (αν αντέξετε φυσικά) στη ζούγκλα του Αμαζονίου ή στις σαβάνες της Αφρικής, χωρίς μαχαίρια, καραμπίνες, φυσίγγια κλπ, παρά μόνο με την …αδαμιαία σας περιβολή, έτσι για να πάρετε μια γεύση τι εστί "φυσικό" κυνήγι σε πραγματικές συνθήκες - και να καταλάβετε ποιος είναι ο κυνηγός και ποιος το θήραμα. Έχετε βεβαίως το δικαίωμα να κατασκευάσετε εργαλεία, όπλα και ότι άλλο σας καπνίσει με τα υλικά που θα βρείτε στο "φυσικό" σας περιβάλλον (και οι "φύσει κυνηγοί" μακρινοί μας πρόγονοι με πέτρες ξεκίνησαν, τουλάχιστον εσείς έχετε πολύ περισσότερες γνώσεις). Μπορείτε ακόμα να ανάψετε και φωτιά - χωρίς σπίρτα ή Zippo φυσικά ;) Αν καταφέρετε και σκοτώσετε κάποια ζώα (μάλλον το αντίθετο προβλέπω να συμβεί), μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για τροφή, ρουχισμό και ότι άλλο επιθυμείτε. Κάτι μου λέει πάντως ότι τα "ξαδέλφια" των γάτων θα σας κάνουν να παρακαλάτε να σας έριχναν κι εσάς φόλα, καθώς δεν κυνηγούν μόνο θηλυκές γαζέλες, αλλά τρελαίνονται και για πιο "εξωτικά" μεζεδάκια - Τρίγωνα Πανοράματος π.χ. ;)
Εάν καταφέρετε να επιστρέψετε ζωντανοί και αρτιμελείς, υπόσχομαι να κυνηγώ μαζί σας ορτύκια, μπεκάτσες, λαγούς και ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση μέχρι τα βαθιά μου γεράματα!
(θα βγω από το θέμα με αφορμή κάποιο σχόλιο -ούτως ή άλλως, το θέμα μάλλον εξαντλήθηκε και οπωσδήποτε, εκτροχιάστηκε. Αλλά είπαμε: τι να πει κανείς -πέρα από ευχές-για την τύχη όχι μόνο ενός γάτου αλλά και αντίστοιχων ανθρώπινων δραματικών καταστάσεων; Λίγα λόγια-πολύ σιωπή. Αυτή είναι η δική μου επιλογή)
@harry:
Την ίδια στιγμή που αναφέρεσαι σε 'κομπλεξικούς', με αφορμή τα σχόλια(άνευ περιττών δικών μου επιπλέον σχολίων)του κυνηγού της παρέας, γίνεσαι κομπλεξικότερος όλων και προσβάλλεις βάναυσα μια ολόκληρη πόλη και 1,500,000 εκατομύριο ανθρώπους χρησιμοποιώντας γνωστούς εμετικούς-ποδοσφαιρικούς-χουλιγκανικούς χαρακτηρισμούς(ούτε μια πρωτυπία, ρε "αδερφέ").
Τα ίδια λάθη κάνουν και πολλοί Θεσσαλονικείς με τους Αθηναίους και η κόντρα αυτή καλά κρατεί...
Δυστυχώς, να που η πολιτική(μαζί με το ποδόσφαιρο) επηρεάζει καθοριστικά τους ανθρώπους στην κρίση τους για τους άλλους...- κι ας λέει άλλα, "ψιλογραφικά" ο ΝΔ, πως τάχα άλλο οι λαοί και άλλο η πολιτική. Μακάρι να ήταν έτσι.
Έχω πέσει κι εγώ θύμα κάποιου Αθηναίου κάποτε, λέγοντας μου μισοαστεία-μισοσοβαρά, επειδή δεν συμφωνούσα μαζί του πως "προφανώς, μάλλον θα ψηφίσω Παπαθεμελή", κοροιδεύοντας με ευθέως για την θέση-ισχύ που έχει η εκκλησία, στην πόλη αυτή. Φτηνό χτύπημα κάτω από τη ζώνη...
Είναι αλήθεια πως εδώ στη Θεσσαλονίκη, η θρησκεία παίζει πιο σημαντικό ρόλο απ' ότι εκεί "χάμω". Δεν το θεωρώ όμως αυτό πως αφορά όλους μας το ίδιο, ούτε όμως και το βρίσκω τόσο τρομερό!
(εσείς προτιμάτε να τη βρίζετε συλλήβδην, πιστεύοντας πως έτσι γίνεστε αυτομάτως "προοδευτικοί" -απλά επειδή την αντιπαθείτε, κυρίως, εξαιτίας κάποιων υψηλά ισταμένων ιεραρχών... Οκ... Και κάποιοι ισλαμιστές αυτοκτονούν για τα "σίγουρα" ουρί και τα πιλάφια του Παραδείσου...)
Προφανώς όμως, εσείς είστε πιο έξυπνα τα παιδιά της Πρωτεύουσας: επί δεκαετιές πλέον, χαϊδεύετε τους "γνωστούς-αγνώστους" αναρχικούς σας, την ώρα που σας καίνε τα μαγαζιά, τα αυτοκίνητα, τα Πανεπιστήμια...
Χμμμ... Πολύ λογικό!
(λυπάμαι για την έκταση του σχολίου. Όμως ακόμα και η δικιά μου η ανοχή, έχει κάποιο όριο)
@Nikos Dimou
Κάποτε βρήκα ένα μωρό γατί στα σκουπίδια πεταμένο. Ήταν ακόμα ζωντανό. Το πήρα σπίτι, το φρόντισα, το αγάπησα. Κάθε πρωί με το που ξυπνούσα και πλησίαζα στο σπιτάκι του με καλημέριζε στη γατογλώσσα του. Όταν γύριζα σπίτι, μόλις άκουγε το κλειδί στην πόρτα, ερχόταν τρεχάτο να με "καλωσορίσει". Με το που έμπαινα μέσα με ακολουθούσε παντού.
Ηταν πολύ μικρό και πολύ πολύ αδύναμο. Ο κτηνίατρος έβαλε τα δυνατά του να το κρατήσουμε στη ζωή. ΄Ημουν αισιόδοξη. Αποκλείεται αυτή η ζωούλα να φύγει άδοξα.
Ένα πρωί πλησίασα το σπιτάκι του και δε μου απάντησε.
Νίκο, κουράγιο.
Καλημέρα ΝΔ,
πώς είναι ο Τσιρίδας?
Καλημέρα! Ο καιρός σιγά σιγά φτιάχνει κι' έχω καλό προαίσθημα για τον Τσιρίδα...
@mickey: Όταν οδηγείς μέχρι 120km/h, το "μαμουνόμετρο" (η πρώτη εμφάνιση της λέξης αυτής χρεώνεται στον ΝΔ) δεν γράφει πολύ και τα συμπαθητικά ζουμερά μαμούνια την γλυτώνουν... Άσε που γλυτώνεις και το καθάρισμα του παρμπριζ.
Δικαιωθηκα για τη θεση μου να προβοκαρουμε τους κομπλεξικους φασιστες,αντι να μας προβοκαρουν εκεινοι. Λιγο να τους παιξεις,αρπαζονται. Να μη ξεχασετε σημερα την Αποκαλυψη απο Εθνος.
Αν και μαλλον δεν θα βρουμε ποτε ενα κοινο εδαφος με το ΝΔ(ο γραφων κανει ενα επαγγελμα που απο οσο εχω καταλαβει προκαλει απεχθεια στον κ.Δημου:))συμπονω τον γατο σας.Ως πραγματικα ζωοφιλος που μαζεψα πριν χρονια ενα ασπρομαυρο γατακι σε ενα στρατοπεδο και εδω και 3 χρονια το κουβαλω μαζι μου.
ο τσιρίδας επιλέγει να πολεμά μόνος τις δικές του μάχες, όσο δύσκολες κι αν είναι. θαυμάζω τον τσιρίδα γιατί είναι ελεύθερος.
εύχομαι από καρδιάς να κερδίσει και αυτή τη μάχη.
λυπήθηκα κι εκνευρίστηκα διαβάζοντας την εξέλιξη των σχολίων ενός κειμένου που έβγαζε το σπαραγμό ενός ανθρώπου για την τύχη του αγαπημένου του ζώου... θα χαρώ αν μάθω ότι ο γάτος είναι καλά, θα χαρώ ακόμα και αν "απεσύρθη" αγωνιστής...
καλημέρα
είπα να απέχω από αυτό το θέμα γιατι με στεναχωρεί ιδιαίτερα. τώρα που με τον α ή τον β τρόπο "ελάφρυνε" ας κάνω 1-2 παρατηρήσεις:
-georgia m + nikosdimou: με την αναφορά σας στην χορτοφαγία δεν συμφωνώ. ήταν μία μόδα στείρας ψευτοοικολογίας που πέρασε. ΟΛΟΙ οι καταρτισμένοι διατροφολόλοι συμφωνούν ότι ΚΑΙ το κρέας χρειάζεται, όχι βέβαια στην ποσότητα που καταναλώνουμε στην Δύση.
-thrylewnta δημιούργησες ένα θέμα από δικιά σου επιπολαιότητα. δεν μπορείς όταν μιλάμε για το γατάκι του ΝΔ (που είναι μία προσωπική δραματική ιστορία) να την ανάγεις σε ανάγκες εκκαθαρίσεων!!! Σαν να πήγαινε απόγονος του Μέγκελε σε forum θυμάτων του ολοκαυτώματος κι άρχιζε να επιχειρηματολογεί!!! Ντροπή...
-nikosdimou: περαστικά στο μικρούλη
@stormrider:
Εκ των πραγμα΄των δεν μπορώ να μιλήσω εκ στόματος ΝΔ - αλλά επειδή κάνατε μια αναφορά σε μας να πω κάτι για μένα:δήλωσα εξαρχής,και ήξερα ότι σίγουρα θα παρεξηγηθεί η δήλωσή μου,ότι τρώω σπάνια κρέας επειδή(κυρίως)δεν μου αρέσει η γεύση του.Νομίζω ότι μου επιτρέπεται/ε να το κάνω!Ευχαριστώ!
Φυσικά και δεν νομίζω ότι επιλέγοντας,μια μειοψηφία,να μην τρώει κρέας πως δεν ''σώζει'' έτσι τα ζώα - θα ήμουν αφελής.Να προσθεσω δε,ότι δεν θέλω να ανήκω σε καμία κατηγορία,ομάδα,σύλλογο,οργανισμό,κλπ προστασίας ζώων γιατί ακόμα και εκει,''ανθρώπινο κρέας μυρίζει''(!),όπως θα έλεγε και ο Ελύτης και για να είμαστε και τελείως επίκαιροι με το θέμα...
Μιλάτε για ''στείρα ψευτοοικολογία'' - να είστε πιο ευγενής και να μην αμφισβητείτε την πρόθεση όσων σκέπτονται διαφορετικά από εσάς.Υπάρχουν και αυτοί - δεν είναι καλύτεροι ή χειρότεροι,απαραίτητα.
@ kapamas
Ρε συ, απίστευτο το video από το link που έδωσες.
Προτείνω όποιος έχει (πολύ) γερό στομάχι να το δει, για να καταλάβουμε λιγάκι πόσο υποφέρουν τα συγκεκριμένα πλάσματα.
Πραγματικά απίστευτα αυτά που συμβαίνουν,
και ακόμα πιο απίστευτη η άγνοια μας.
@stormrider
Καλύτερα στείρα ψευτο-οικολογία παρά στείρα α-πραγία.
@γεωργιά μ
το "στείρα ψευτοοικολογία" δεν πήγαινε αγαπητή μου σε σας αλλά στους αμερικάνους που κατεβάζανε τα mcdonalds και μια μέρα ξυπνήσανε και το μόνο κακό που βρήκανε στον κόσμο είναι η κρεατοφαγία. μάλιστα πολλοί απο αυτούς τους "ακτιβιστές" δεν αφήναν κόσμο στα εστιατόρια να φάει αποκαλώντας τους "δολοφόνους"
η ορολογία χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει πως προήλθε το κίνημα.
προς θεού κανένα πρόβλημα με τις απόψεις καθενός, αρκεί να μην ενοχλούν εμένα (όπως έγινε στο περιστατικό που ανέφερα παραπάνω)
Η ...χορτοφαγια ειναι αλλο θεμα & εν πασει περιπτωσει ο,τιδηποτε ακραιο ειναι χαρακτηριστικο περιθωριακων ατομων. Οσο για το οτι οι γατες εχουν χαρακτηρα " γυναικας " & οι σκυλοι χαρακτηρα " αντρα ",ειναι διαπιστωμενο απο αρχαιοτατων χρονων. Ισως ενα θεμα συμπονοιας που μας ριχνει ολους ψυχολογικα δεν επρεπε να τρεξει επι 2ημερο. Μας ψυχοπλακωσε.
"Dogs love their friends and bite their enemies, quite unlike people, who are incapable of pure love and always have to mix love and hate in their object-relations."
-- Sigmund Freud
Κατι τοσο απλο να το δει κανειs το οποιο εγω δεν το ειχα σκεφτει πριν.
Μεγαλος ο Φρουντ αλλα διαφωνω. Αν ενα σκυλι το κακομεταχειριστεις,θα ψυχρανθει μαζι σου,ακριβως οπως & ενας ανθρωπος.Ο,τι δινεις,παιρνεις. Απλα τα κατοικιδια ζωα δεν εχουν τα δολοφονικα ενστικτα των ανθρωπων & των ζωων ζουγκλας.
"Άλλη η ποιότητα του κρέατος στην Αργεντινή."
Ορίστε φιλοζωία στο "Κυριακάτικο Τραπέζι" της κρατικής τηλεόρασης.
(Dirty)Harry said:
"Δικαιωθηκα για τη θεση μου να προβοκαρουμε τους κομπλεξικους φασιστες,αντι να μας προβοκαρουν εκεινοι. Λιγο να τους παιξεις,αρπαζονται."
Κύριε Χάρη μας, ναι, "δικαιώθηκες"...
Κάνε μας τη χάρη να παίξεις(αφού σ' αρέσει τόσο)παρακάτω τώρα.
Σου επιστρέφω τους "κομψούς" χαρακτηρισμούς σου, οι οποίοι και σε χαρακτηρίζουν.
(δεν πρόκειται να μπω σε περαιτέρω διάλογο μαζί σου. Ας μας κρίνουν οι υπόλοιποι. Αν πάντως θες να έχεις οπωσδήποτε τον τελευταίο (παρά)λόγο, be my guest...)
harry Αν ενα σκυλι το κακομεταχειριστεις,θα ψυχρανθει μαζι σου,ακριβως οπως & ενας α
νθρωπος.Ο,τι δινεις,παιρνεις.
Οχι βρε χαρυ.Ποσα σκυλακια ειναι δεμενα σε ισοβια δεσμα και κατω απο αθλιεs συνθηκεs,με λιγο φαι και νερο,με μια ελια για σπιτι.Παιρνουν κλοτσιεs οταν γαυγιζουν και δινουν αγαπη ( παλι γλυφουν το χερι του"αφεντη τουσ").Αξιοθρηνητα,αξιολατρευτα.Εξαλου ο φρουντ ειπε οτι τα σκυλια αγαπουν τουσ φιλουs τουs και δεν εχουν αναμικτα συναισθηματα.Αυτο ειναι διαφορετικο απο αυτο που λεs.Αλλα και παλι απαντησα.
stormrider.με την αναφορά σας στην χορτοφαγία δεν συμφωνώ. ήταν μία μόδα στείρας ψευτοοικολογίας που πέρασε. ΟΛΟΙ οι καταρτισμένοι διατροφολόλοι συμφωνούν ότι ΚΑΙ το κρέας χρειάζεται, όχι βέβαια στην ποσότητα που καταναλώνουμε.
Πολλοι απο αυτουs που δεν τρωνε κρεαs δεν το κανουν γιατι πιστευουν οτι δεν χρειαζεται(αν και γω που δεν τρωω ειμαι καλα,και δεν εχω δει σε εξετασειs κατι το κακο μεχρι τωρα.)Δεν ειναι αυτο το ζητημα.Ακομα και αν το κρεαs χρειαζεται στουs ανθρωπουs υπαρχουν πολλοι νομιζω απο αυτουs που θα εξακολουθουσαν να μην τρωνε ζωα,απο την αγαπη τουσ προs αυτα.Δεν πρεπει κανουμε μονο οτι ειναι καλο για μαs,αλλα να σκεφτομαστε και τουs αλλουs γυρω μαs ακομα κι αν ειναι ζωα.
Καλησπέρα και πάλι. Δον Γάτο, αν είσαι εδώ, νομίζω ότι είμαστε πολλοί που σκεφτόμαστε τον Τσιρίδα και περιμένουμε τα νέα του.
Δεν βλέπω τον Ν.Δ. σήμερα και ανησυχώ για τον Τσιρίδα. Μακάρι όλα να πάνε καλά...
πάντως ψυχή έχουνε και τα φυτά...Θέλουμε δε θέλουμε βρικολακιάζουμε. Ζούμε με το Θάνατο. Είναι ο νόμος της φύσης η οποία δε βλέπει το τέλος και την αρχή εκεί που το βλέπουμε εμείς.
Βέβαια το αίμα, η ουσία μας, το περιεχόμενο μας, είναι ιερό. Για αυτό και αυτή η παραπάνω συγγένεια μας με τα ζώα. Για αυτό και καταλαβαίνω τους χορτοφάγους
η εικόνα του γατούλη που μάχεται ξερνώντας αίμα είναι συγκλονιστική. Είναι ανθρώπινη όσο τίποτα. Είναι η μάχη μας με ένα σύμπαν κι ένα κόσμο ξένο κι επιθετικό. Αυτός ο γάτος είναι ένας μυστήριος, πανάρχαιος ήρωας.
Η σιωπη του Νικου Δημου μοιαζει δυσοιωνη.Κατι δεν παει καλα.
Φίλτατε Ν.Δ, λοιποί φίλοι, καλησπέρα σας και , φυσικά, περαστικά στον κούκλο τον Τσιρίδα!
Η αλήθεια είναι ότι τα ανόητα posts του ενός κυρίου δεν είχαν μόνο τις αρνητικές τους πλευρές (θέσανε σε ισχυρά δοκιμασία τις ευαισθησίες και την αισθητική μας).
Ουδέν κακόν αμιγές καλού!
Ω ναι, οι ηλίθιοι και οι αγενείς μας είναι εξαιρετικά χρήσιμοι διότι χωρίς αυτούς δεν θα ξεχωρίζανε οι πραγματικά άξιοι!
Με λίγα λόγια πρέπει, τουλάχιστον, να ευγνωμονούμε τον Δημιουργό που με τις πανταχού παρούσες προκλητικές Αντιθέσεις Του κατορθώνει και τονίζει και τις ποιο μύχιες πτυχές του Έργου Του!
Ναι, πολλοί ενοχληθήκαμε με τα όσα έγραψε ο κύριος. Υπήρξαν επίσης, και ορισμένες σαχλές κορασίδες οι οποίες άνοιξαν διάλογο μαζί του.
Φυσικά αυτό δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει διότι η παρακμή των ανδρών ανέκαθεν είλκυε απανταχούσες τις στερημένες.
Αυτό που μας εκπλήσσει είναι η μετατροπή ενός Blog σε Forum όπου το ήθος και η θεματολογία είναι περισσότερο χαλαρές και πλαδαρές και από την κυτταρίτιδα των θαυμαστριών του κύριου!
Φρονώ πως ορθά απέχει ο Ν.Δ από τα τεκταινόμενα και ευελπιστώ εφεξής τα Posts να είναι εντός θέματος!
μυθωδός said at 4:52μμ:
"Ω ναι, οι ηλίθιοι και οι αγενείς μας είναι εξαιρετικά χρήσιμοι διότι χωρίς αυτούς δεν θα ξεχωρίζανε οι πραγματικά άξιοι!"
Πράγματι, μυθωδέ! Το επιβεβαιώνεις περίτρανα με το σχόλιό σου ;)
Υ.Γ. Πεθαίνω να μάθω τη μέθοδο μέτρησης της κυτταρίτιδας των θαυμαστριών του Ν.Δ. μέσα από τα σχόλιά τους στο blog…
Το σνομπαρειν τους σχολιαστες,ου μπλογκερ σοφου...
the resident said...
"Η σιωπη του Νικου Δημου μοιαζει δυσοιωνη.Κατι δεν παει καλα".
Δυστυχώς έχετε δίκιο. Όλη μέρα τον έψαχνα σήμερα - άφαντος. Μετά από τρεις μέρες αιμορραγία...
Θα παρακαλέσω όχι σχόλια και συλλυπητήρια. Όταν είμαι σε θέση θα ανεβάσω ένα νέο post.
Καλησπέρα.
Διαβάζω αυτό το μπλογκ ανελλιπώς και αδιαλείπτως αλλά πρώτη φορά σήμερα θέλησα να γράψω κάτι. Τη συγκεκριμένη γάτα την είχα ξαναδεί σε φωτογραφία προηγούμενου ποστ του Νίκου Δήμου και πραγματικά μου είχε κλέψει την καρδιά. Έσωσα τη φωτογραφία και μάλιστα την έβαλα και στο desktop μου, όπου και παραμένει ακόμα. Κάθε φορά που ανοίγω τον υπολογιστή τη βλέπω να με κοιτάει και έχω την εντύπωση πως κοιτάζει εμένα. Είναι ίσως το πιο καθαρό, άμεσο, ειλικρινές βλέμμα που έχω δει.
Είδα σήμερα το μεσημέρι το νέο ποστ. Τις τρεις τελευταίες μέρες είμαι με σφιγμένο στομάχι για κάτι που "πεθαίνει" στη ζωή μου. Αυτή η είδηση για τον Τσιρίδα μου έδωσε την αφορμή, τη δικαιολογία να αφήσω τα δάκρυά που έπνιγα αυτές τις μέρες.
Όμορφέ μου Τσιρίδα, σε παρακαλώ δείξε μου ότι δεν φεύγουν, ότι δεν χάνονται έτσι εύκολα όσοι και όσα αγαπάμε.
mickey Μην τσιμπάς τόσο εύκολα βρε!
Δεν γνωρίζεις την περιβόητη ρήση του Ντεκαρ: "Κοντράρω και τσαντίζω τους bloggers άρα υπάρχω"
Ε δεν βλέπεις ότι κάποιοι το εφαρμόζουν ασύστολα!
Το πενθειν δια της απουσιας,μπλογκερ ευαισθητου...Συμπασχουμε.
Σαν επιτύμβιο στον Τσιρίδα αντιγράφω μία ιστορία που μου έστειλε σήμερα με email μία κυρία από την Κύπρο:
Είχα ένα γατάκι που έμοιαζε με τον Tσιρίδα, μόνο που ποτέ δεν τσίριζε, ποτέ δεν παραπονιότανε, πάντα με κοιτούσε στα μάτια, ποτέ δεν ζητούσε τίποτε, συνεννοούμασταν μe τo βλέμμα, όλη η γειτονιά τον αγαπούσε, όλοι τον κλάψαμε, ακόμα κι εκείνοι που παλιότερα βάζανε δηλητήρια στους γάτους.
Ήταν διακριτικός, αξιοπρεπής, τον φωνάζανε όλοι με το όνομά του ("Σωκράτη") Σωκράτης όνομα και πράγμα! Σοφός γάτος, κυνηγιάρης (αν και στειρωμένος), σπιτικός, φιλειρινιστής, αγαπητός ακόμα και στους σατραπόγατους, μόλις τον ανταμώνανε, τον μύριζαν στη μύτη και αφήνανε τόπο να περάσει.
Τεσσάρων έτων αρρώστησε: καρκίνος στο στομάχι. Επί ένα μήνα του συμπαραστεκόμασταν όλη η γειτονιά, αφού δεν κρυβόταν, πηγαινε τη βόλτα του με το ζόρι, έσερνε τα πίσω πόδια του, είχε καταντήσει σκιά του ευατού του, δεν μπορούσε πια ν΄ ανεβαίνει τα πεζούλια, πάντα όμως τα κατάφερνε με τη βοήθεια πότε ενός παιδιού που τον έπαιρνε στα χέρια και τον άφηνε με αγάπη στο πεζούλι του, πότε με τη βοήθεια μιας γιαγιάς που του άνοιγε την καγκελόπορτα , αφού πια δεν μπορούνε να την παρακάμψει, πότε τον βοηθούσε να περάσει το δρόμο η οικιακή βοήθός στο απομακρυσμένο σπίτι και πότε εκείνος ο γεράκος συνταξιούχος που τον περνούσε για δικό του γάτο!!!
Εκείνες τις μέρες, έπαιρνα άδεια από τη δουλειά, τον ακολουθούσα συχνά στις βόλτες του, τον έβλεπα που όλο και περισσότερο σέρνοντα και βογγούσε κι ο γιατρός κουνούσε το κεφάλι, ο πεθερός μου με τα μάτια θολά ούτε ν΄ ακούσει για ευθανασία, απ΄ τα πολλά συγκατάνευσε. Ο Σωκράτης άφησε τη κληρονομιά του. Γνωρίστηκα με όλους τους γείτονες. Κι ενώ το πρώτο καλοκαίρι που ήλθα στη γειτονιά, μύριζε ο τόπος από τα φαρμακωμένα γατάκια, μετά το μαρτύριο του Σωκράτη ουδείς διανοήθηκε να το ξανακάνει.
Ο Σωκράτης που ήταν στειρωμένος, έφυγε δίνοντας έκτοτε ζωή στη γειτονιά, σε ανθρώπους που χρόνια δε μιλούσαν μεταξύ τους και στις γατούλες που έλειψε να εξαφανιστούν από τα πέριξ.
Περί φιλοξενίας....
Αγαπητοί φίλοι,
Τον τελευταίο καιρό, απολαμβάνουμε την φιλοξενία του blog του κ. Δήμου. Χαρήκαμε ταξίδια σε πόλεις, μιλήσαμε για αγάπη, πείνα, έρωτα, σεξ, εκνευριστήκαμε, φιλιώσαμε, διαβάσαμε σουρρελιστική ποίηση, γελάσαμε με την τεχνοφοβία και το κυριότερο μιλήσαμε, ανταλλάξαμε γνώμες και αρκετοί μάθαμε κάτι.
Στο τελευταίο του post μας μίλησε για το χαμένο άρρωστο γατάκι του και τον πόνο που αυτό του προκαλεί.
Σε ανταπόκριση σε αυτό (αλλά και σε προηγούμενα posts) διαβάσαμε προσβολές, απειλές, ειρωνεία, φόλες και βιώσαμε τον σχεδόν πλήρη εκφυλισμό του blog.
Σκεφτήκαμε ότι ο άνθρωπος αυτός διατηρεί το blog για την χαρά της επικοινωνίας μαζί μας; Ακόμα κι ο πιο αφελής μπορεί να καταλάβει ότι τα χρήματα και η φήμη δεν είναι μέσα στα κίνητρα του. Και ο χρόνος δεν του περισσεύει.
Ως τώρα δεν μπήκε στον πειρασμό να λογοκρίνει τα posts, όλα βγήκαν στον αέρα.
Μήπως λοιπόν εδώ επαληθεύουμε μερικά από τα ελαττώματα μας που ο κ. Δήμου στηλιτεύει για χρόνια;
Μήπως καλυπτόμενοι πίσω απο την ανωνυμία μας τον στολίζουμε με επίθετα, δείχνουμε πλήρη αδιαφορία για το πρόβλημα του και αφού του λερώσουμε τους τοίχους φεύγουμε σβήνοντας τα τσιγάρα μας στο πάτωμα;
Μήπως δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την ευγενική φιλοξενία θεωρώντας την αδυναμία και τελικά υποχρέωση του οικοδεσπότη;
Μήπως τελικά δεν μπορούμε να σεβασθούμε την ελευθερία και την δημοκρατία που μας παρέχει μέσα στο σπίτι του;
Στο κάτω-κάτω δεν μας ανάγκασε νάρθουμε εδώ, εμείς είδαμε φως και μπήκαμε.
Χαρά στο κουράγιο σας κύριε Δήμου. Και καλή τύχη με το γατάκι σας
Για να μην εχουμε λοιπον ψυχικη οδυνη,ισως πρεπει να σκεφτουμε κατοικιδια μακροβιοτερα,εστω & λιγοτερο ( φαινομενικα ) αγαπησιαρικα,οπως ο παπαγαλος,για του οποιου το προσδοκιμο ζωης κανενας δεν ειναι βεβαιος,ακουω απο 30-70.
Στη συγκεκριμένη φωτογραφία γύρισα πολλές φορές, λόγω του συγκεκριμένου γάτου: έχει μια ‘ανοιχτή’ έκφραση, χωρίς φόβο, κάτι σαν πείσμα, ανοιχτός προς την ανθρώπινη παρουσία (ή το φακό).
Συγκρίνετέ τον με τα άλλα πρόσωπα!
Περαστικά του τού γατούλη!
"γύρισα πολλές φορές στη φωτογραφία" (εννοώ από τότε που πρωτομπήκε)
Πάνω απ' το σωματάκι του θα πετάνε άσπρα πουλιά, ο ήλιος θα ζεσταίνει γλυκά, τα σύνεφα θα φέρνουν βροχή να τον ποτίζουν, ο αέρας θα διαπερνά το κορμί του.
Η φύση άνοιξε διάπλατα τις αγκάλες της να δεχθεί ακόμα ένα από τα παιδιά της. Να γίνει ένα με αυτό να το μεταπλάσει να το κάνει ήχους, ύμνους, κίνηση, θρόισμα φύλλων ή καταχνιά.
Ο Τσιρίδας δεν υπάρχει σαν ανάμνηση αλλά υπαρχει γιατί απλά υπάρχει!
Κύριε Δήμου είναι διπλά θλιβερό αυτό που συνέβη. Η αγωνία του γατιού και η εξέλιξη του post.
Τα διάβασα σήμερα. Λυπήθηκα και ντράπηκα για άλλους που θα έπρεπε να ντρέπονται με τα λεγόμενά τους.
Μακάρι να μην ξανασυμβεί.
καταρχας κυριε δημου σας λατρευω. σημερα μου θυμισατε γιατι.πρωτα με το λυπηρο θεμα που βιωνεται και διαλεξατε να το μοιραστητε φερνοντας σας κοντα στα δικα μου βιωματα, και μετα με τις ανησυχιες σας περι "ξεπουληματος" στα νουμερα των μετρησεων.οταν πληροφορηθηκα απο ενα φιλο για αυτο το blog χαρηκα ιδιαιτερως, διαβαζοντας ομως τα περισσοτερα σχολη ενιωσα οτι τα θεματα εκαναν τους επισκεπτες του blog να διακατεχονται απο μια αγωνιωδη προσπαθεια επιδειξης γνωσεων και καλης χρησης της ελληνικης γλωσσας.σημερα ειναι αλλιως.σε ολα τα σχολια υπαρχει συναισθημα, και χρωμα.σχετικα με τον thrileonta μιας και αυτος ειναι ο βασικος λογος που απο παρατηρητης μπηκα στη συνομιλια θελω να του πω πως "ανθρωποι" σαν κι αυτον ειναι ο βασικος λογος που νιωθω πολυ μεγαλυτερη λυπη οταν χανεται μια ψυχη "ζωου" παρα μια "ανθρωπινη" της καστας του thrileonta. θα μπορουσα να πω πως σε λυπαμαι για ολα αυτα τα συναισθηματα που δεν θα νιωσεις ποτε αλλα δεν μου αρκει.ευχομαι λοιπον οταν οι δικοι σου πνευμονες γεμισουν υγρο και δεν εχουν θεση ουτε για την παραμικρη ανασα, ενω θα χτυπιεσε απο τοιχο σε τοιχο για να βρεις εστω και ελαχιστο οξυγονο να μην σε προλαβουν οπως προλαβα εγω τον γατο μου αλλα να πεθανεις ετσι βασανιστικα οπως πεθαναν αυτα τα σκυλια που ενοχλουσαν τον (σιγουρα χωρις χρωμα και χωρις ονειρα)υπνο σου.
eva: ας μη χάνουμε κι εμείς την ανθρωπιά μας κι ας μας ωθούν κάποιοι.
Ο Τσιρίδας κατάφερε να μας συγκινήσει όλους και να γίνει μέλος της συντροφιάς μας. Αν αυτό μπορεί να μετριάσει τη λύπη του Νίκου Δήμου πρώτα, ας ξέρει πως στις τελευταίες του ώρες απέκτησε δεκάδες στοργικούς φίλους.
ΝΔ οι στιγμές είναι σίγουρα δύσκολες.. ο τσιρίδας έχει μπει στην καρδιά ολονών μας.. όση απόγνωση κι αν υπάρχει στο ότι είναι μόνος και αβοήθητος σ’αυτό που βιώνει.. άλλο τόσο σημαντικό είναι το ότι υπάρχει τόση ενέργεια από τόσους που το σκέφτονται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη.. μακάρι όλη αυτή η ενέργεια να βοηθήσει τον τσιρίδα να επιβιώσει..
Το μπλογκ προς το τελος ειχε ατμοσφαιρα καφενειου νεκρ/φειου. Το μονο παρηγορο ειναι οτι συμμετειχαν για πρωτη φορα καποιες γυναικες ευαισθητες που δεν εμπαιναν πριν σε μπλογκ. Το θεμα μας χαλασε...Ισως χρειαζεται η στωικοτητα του Παπαδιαμαντη,σαν να'χαν ποτέ τελειωμο τα παθη & οι καυμοι του κοσμου,ή καπως ετσι. Παρεμπιπτοντως,οι πνιγμενοι στις Φιλιππινες επεσαν θυματα του συνδρομου Ναγκασακι. Ηρθαν δευτεροι,μετα το τσουναμι.
Διαφωνώ με τις θέσεις του Thrileonta αλλα επίσης διαφωνώ με τις "κατάρες" που του απευθύνθηκαν. Μιά ζωή είναι μιά ζωή ακόμη κι αν ανήκει σε εγκληματία. Με αυτό το σκεπτικό, άλλωστε, καταργήθηκε και η θανατικκή ποινή στην Ευρώπη (και ό,που αλλού...). Αν ο Thrileon αισθάνεται έτσι όπως γράφει δεν θα τον αλλάξουν οι κατάρες. 'Ισως άλλη προσέγγιση να είχε αποτελέσματα.
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
epicuros said'Ισως άλλη προσέγγιση να είχε αποτελέσματα
Aν ψαξεται λιγο θα δειτε και την αλλη προσεγγιση σε σχολιο μου αμεσωσ μετα το πρωτο δικο του σχολιο,και δεστε αμεσωs μετα τον τροπο απαντησηs του.
Και βεβαιωs διαφωνω για τιs καταρεs.
Μερικές φορές το να "φεύγεις" είναι λύτρωση...Ποιος λέει ότι ο αγαπητός Τσιρίδας δεν πονάει και δε βασανίζεται. Μήπως εκεί που θα πάει θα είναι μια γατίσια Εδέμ χωρίς πόνο και ποντικοφάρμακα;;;
ΕΚΤΑΚΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ο γάτος Τσιρίδας βρέθηκε σήμερα το μεσημέρι μισοπεθαμένος και παγωμένος. Διακομίστηκε αμέσως σε κλινική και μπήκε στην εντατική με ορό και θερμαντικό σώμα. Οι γιατροί του δίνουν 50% πιθανότητες να επιβιώσει.
Παρ' όλα τούτα, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Δεν τον βρήκατε νεκρό τον Τσιρίδα ακόμα υποθέτω...
Όσο για τον Thrileonta, δεν θα τον ειρωνευτώ ούτε θα τον βρίσω από δω, διότι μόνο το βρίσιμο κατάμουτρα αξίζει.
Συνήθως όταν τέτοια άτομα πλησιάζουν εμένα και την οικογένειά μου πλάκωνόμαστε στις μάπες. Thrileonta είσαι για σφαλιάρες και έτσι όπως πας θα τις μαζέψεις κάποια στιγμή. Σοβαρέψου.
Αν σου πω οτι το περιμενα γιατι παλι ειχεs χαθει απο το μπλογκ,για αρκετη ωρα.Περαστικα,περαστικα.Περιμενουμε κι αλλο ιατρικο ανακοινωθεν με τιs καλεs εξελιξειs.
Πολλεs φορεs εχω χασει γατουs και τουs ειχα για πεθαμενουs αλλα ξαναγυριζαν.Ρεκορ κατεχει εναs γατοs που εμφανιστηκε μετα απο ενα χρονο απουσιαs και απο τοτε δεν ξαναφυγε.Αλλεs παλι γατεs που τισ ειχα για ετοιμοθανατεs,επηβιωσαν.Kουραγιο λοιπον.
Καλά νέα... Είμαι σίγουρος ότι ο Τσιρίδας ανήκει στο 50% αυτών που επιβιώνουν. Κουράγιο !!!
BANZAI!!!!!!
This post has been removed by the author.
Ο Τσιρίδας έφυγε.
Θα συνεχίσω εδώ (έγραψα ένα μήνυμα στο άλλο post). Δεν δέχομαι να συζητάμε σε ένα blog για μια γενοκτονία, κανείς να μη λέει – και δίκαια να μη λέει – ‘σκατά στους τάφους των ηθικών αυτουργών του Ολοκαυτώματος’ – και εδώ, οι ίδιοι να λένε ‘να πεθάνει αυτός που φώλιασε το γάτο’.
Όπως η αγάπη δεν ξέρει από είδη, έτσι δεν (πρέπει να) ξέρει και το μίσος. Ο άνθρωπος ίσως είναι το μόνο είδος που σκοτώνει από σπορ και εκδίκηση, αλλά κι αυτοί που ρίχνουν κατάρες θανάτου, αυτό ακριβώς κάνουν: ζητούν το θάνατο κάποιου από μίσος, από εκδίκηση, από άχτι.
Συμμετέχω στον πόνο και ίσως είναι απρέπεια να μιλώ στο επόμενο comment γι’ αυτή τη διάσταση – συμμετέχω όμως στο πόνο, όχι στο άχτι και όχι στην θανατηφόρα εκδίκηση.
Διόρθωση: δεν συμμετέχω στο άχτι που εύχεται θάνατο. Στο ανθρώπινο ναι - και με το παραπάνω!
Έχω γίνει μαλλιά-κουβάρια με κάποιον που μάτωσε με κλωτσιά τη μύτη της γάτας μου. Αλλά τον έκανα ρεζίλι και μετά αδιαφόρησα, βαθιά και απόλυτα, σαν να μην υπάρχει.
Μέχρι εκεί.
Κρίμα..... Τις τελευταίες ημέρες είχε όλους μας στο πλευρό του. Θα συνεχίσουμε να τον θυμόμαστε όπως στην φωτογραφία.
Θα ειναι ολοι εκει. Οταν παμε κι εμεις θα εινα ολοι εκει. Φιλοι απ'τα παλια αλλα οχι ξεχασμενοι.Αυτη ειναι η απαντηση σε απορια του Ν.Δ. στο ΜΕΤΑ απο ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΓΑΤΩΝ.Η μονη σκεψη που μου δινει κουραγιο για τις μεχρι τωρα απωλειες που σ'αυτες προστεθηκε και ο Τσιριδας.Θα ειναι ολοι εκει...
΄Εχω ένα γάτο, ολόϊδιο με τον Τσιρίδα, σήμερα πέρασα πολύ ώρα μαζί του,με κουβέντα και χάδια. Για τον Τσιρίδα προορίζονταν αλλά...
gravoura: με έκανες να δακρύσω...
Αυτή η προσωπική συμμετοχή σου, νομίζω, είναι η πιο αληθινή συμπόνια.
Καλή αντάμωση,καλέ μου Τσιρίδα!
Να είσαι κι εσύ εκεί.
Το "βάθος" των συναισθημάτων του κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστό και μοναδικό, γι'αυτό και δεν μπορώ να πω ότι σας καταλαβαίνω κ.Δήμου...
Σας εύχομαι, όμως, όπως είχατε δει στο όνειρό σας τον Ντον 20 μέρες πριν τον συναντήσετε, να βρείτε τώρα μετά από λίγο καιρό και έναν γατούλη ολόιδιο (ξέρω, βέβαια, ότι η ομοιότης δεν είναι αρκετή) με τον Τσιρίδα...
καλό σας βράδυ...
Κάπως αργά πήρα χαμπάρι το συγκεκριμένο θέμα. Πραγματικά συγκινητικά τα πιό πολλά γραπτά σας αλλά και η κατάληξη του γατούλη. Έχω και εγώ μια γάτα, η οποία είχε καρκίνο και υπέστη εγχείριση δύο φορές για αφαίρεση όγκων μέσα σε 20 ημέρες... τη δεύτερη φορά, όπου είχε μαζευτεί μεγάλη ποσότητα υγρού στη τομή, η γάτα προσπαθούσε (παρόλο που δε μπορούσε σχεδόν καθόλου να μετακινηθεί) να κρυφτεί σε μιά ντουλάπα ή κάτω απο έπιπλα, ίσως επειδή ήθελε να είναι μόνη. Σε κάποια στιγμή ήταν εμφανέστατο στα μάτια τοης ότι δε μπορεί άλλο. Την πήγαμε επιτόπου σε γιατρό, της αφαλιρεσε για μιά ακόμα φορά το υγρό και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ήταν βέβαια η κατάληξή της ιστορίας... σε 3 ημέρες φεύγαμε για λονδίνο, είμασταν έτοιμοι να ακυρώσουμε το ταξίδι. Φέραμε τη γάτα στο σπίτι και εγώ (παρόλο που δε μπορώ να πω ότι είμαι υστερικά φιλόζωος, απλά αγαπάω τα ζώα και σέβομαι τις επιλογές τους, τα προεσέχω αλλα δε τα κάνω λούληδες των σαλονιών) καθόμουν άυπνος και κοίταζα και κάπου κάπου το χαίδευα. Τελικά η γατούλα ανάρρωσε και είναι μια χαρά (παρόλα τα 14 χρονια της). Είναι κρίμα να να πεθαίνει ένα ζώο από φόλα, όταν μερικές φορές έχουν την ικανότητα να ξεπεράσουν ασθένεια από καρκίνο επιθετικότατης μορφής. Ας παραμείνουμε άνθρωποι!!! Και ένας α΄πο τους τρόπους να το πετύχουμε είναι να σεβόμαστε και τα ζώα!
αντίο, αγαπημένε Τσιρίδα. Μπορεί να μην τον ήξερα προσωπικά αυτό το γάτο με τα υπέροχα μάτια, αλλά είδα σε αυτόν όλες τις γάτες και τους γάτους που τάισα, περιέθαλψα, κουράρισα, ερωτεύτηκα, νοστάλγησα, αγάπησα, όλα αυτά τα χρόνια. Και άλλα τόσα σκυλιά, ζευγάρια μάτια, πολλά ζευγάρια μάτια. Αυτά τα μάτια, τα μάτια τους, που καρφώνονται κάθε φορά μέσα στην ψυχή μου, που νιώθω πως μόνο αυτά τα μάτια μπορούν να δουν μέσα της μερικές φορές.
Τόσα λόγια, τόσα λόγια, κάθε μέρα, στο δρόμο, στο γραφείο, στα πάρτυ, στις παραλίες, στα ασανσέρ, στα ταξί, στα blogs, και αρκεί ένα ζευγάρι μάτια να κάνει την ψυχή σου να ανοίξει σαν τα λουλούδια στο πρώτο πρωινό φως.
Ελειπα στο Λονδίνο, μόλις τώρα διάβασα το νέο. Ειλικρινά, λυπάμαι, κι έτσι όπως λυπάμαι τώρα, λυπάμαι σπάνια. Δεν υπάρχει πιο κτηνώδης βία από αυτή που ασκείται στα μικρά παιδιά και τα ζώα. Δεν έχουν καμία άμυνα γι' αυτό. Είναι τόσο άνιση αυτή η μάχη.
Από παλιά, έχω επινοήσει έναν μαγικό τόπο, που τον έχω ονομάσει "τον κόσμο των γατιών και των σκυλιών". Ελπίζω να πήγε εκεί ο Τσιρίδας, που εκεί πήγε σίγουρα, κι ας μην πιστεύω σε αντίστοιχο παράδεισο για την αφεντιά μου. Η κόλαση πάντως είναι υπαρκτή, και είναι εδώ, στα δικά μας τα μέρη.
Υπαρχεια θεός και για τις γάτες. Η αρχαια αιγυπτιακή Μπαστέτ. Παρουσιάζεται σε μορφή ταριχευμένης ή λίθινης γάτας. Ειθε να φυλάει τον Τσιρίδα!
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home