TV or not TV?
Από την "Ελευθεροτυπία" μου ζήτησαν ένα σύντομο σχόλιο για την τηλεόραση. 100 λέξεις ήθελαν – εδώ γράφω περισσότερες...
Ένα σύντομο σχόλιο για την τηλεόραση; Είναι σαν να σου ζητάνε ένα σύντομο σχόλιο για την ζωή. Η τηλεόραση, όπως και το Internet, είναι ένα ολόκληρο σύμπαν. Περιέχει ό,τι υψηλότερο και ό,τι χυδαιότερο παράγει ο άνθρωπος. Τηλεόραση ήταν και οι προχθεσινές «24 ώρες Μότσαρτ» στην ΕΤ1, τηλεόραση και τα ριάλιτι.
(Σε αντίθεση βέβαια με την τηλεόραση το Internet δεν είναι μαζικό αλλά ατομικό μέσο επικοινωνία; Και – κυρίως – δεν είναι μονόδρομο. Ο κάθε δέκτης μπορεί να γίνει και πομπός).
Η τηλεόραση, όπως και τα άλλα ΜΜΕ, είναι ο καθρέφτης του κοινού της. Αν πάψει να το καθρεφτίζει, δεν θα την βλέπει. Είναι ένα μαζικό μέσο από το οποίο δεν μπορούμε να ζητάμε να γίνει ελιτίστικο φιλολογικό περιοδικό. Μπορεί όμως να κάνει ποιοτικές εμπορικές εκπομπές. Οι δύο λέξεις δεν είναι αντιφατικές και ασυμβίβαστες. Παράδειγμα τα καλά σήριαλ του BBC.
Ένα θέλω να τονίσω: με ενοχλούν αφάνταστα αυτοί που ενοχλούνται από την τηλεόραση. Διότι κανείς δεν τους υποχρεώνει να την βλέπουν. Άνθρωποι σου κατακρίνουν με μανία εκπομπές – και είναι σαφές ότι τις παρακολουθούν φανατικά. Γιατί, αφού είναι τόσο χάλια; Από την στιγμή που υπάρχουν τόσα κανάλια, (ας αφήσουμε τα δορυφορικά), τσάμπα DVD από παντού, και διακόπτης OFF, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την τηλεόραση που βλέπει.
Παλιά το σύνθημα των διανοούμενων ήταν: «Εμείς, τηλεόραση δεν έχουμε». (Έτσι αποδείκνυαν την υπεροχή τους. Τώρα «δεν έχουν κινητό»). Νομίζω πως και τα δύο συνθήματα είναι ηλίθια. Πρόκειται για δύο θαύματα της εποχής μας. Τώρα αν κανείς κάνει λάθος χρήση, σε αυτό δεν φταίει η τεχνολογία...
Y.Γ. Η φωτογραφία είναι από την πρώτη ελληνική εκπομπή ισότιμου διαλόγου face to face (μέχρι τότε υπήρχαν μόνο "συνεντεύξεις"). "Διάλογοι" 1987, με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.
137 Comments:
Να προσθέσω επίσης και το εύστοχο σχόλιο το Φρέντυ Γερμανού:
«...η τηλεόραση δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει την αξία μιας εφημερίδας: kανείς δεν μπορεί να διπλώσει ένα κιλό ψάρια σε μια τηλεόραση...»
η τηλεόραση για τους μικροαστούς.η ποίηση για τους φτωχούς.
spiros.: και η εφημερίδα δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει αξία. είτε γράφουν είτε σβήνουν άλλοι ή και αυτοί που λες.
Για δύο πράγματα θέλω να σας ευχαριστήσω κύριε Δήμου. Για "τον άνθρωπο που ετοίμαζε το αυτοκίνητό" του και για την συνέντευξη του Κ. Τσάτσου στην ΤV πίσω στο 1987. Ήταν το ερέθισμα για να αρχίσω να διαβάζω φιλοσοφία και Γκαίτε.... Ευχαριστώ.
Οταν βλεπω κατι τυπουs σαν τον παυλοπουλο η τον χατζινιλολαου εκνευριζωμαι,αλλα απ την αλλη δεν ξερω αν τελικα χωριs αυτην θα ηταν καλυτεροs ο κοσμοs.Γενικα πιστευω οτι η τν ειναι σαν την ζωη.Και η ελληνικη τν σαν την ζωη στην ελλαδα.
Η τηλεόραση ως μέσο μαζικής επιρροής δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο με το σκεπτικό ότι ο καθένας επιλεγεί να βλέπει ότι του αρέσει.
Πολύ απλά διότι ναι μεν μπορεί ο καθένας να επιλέγει όμως υπάρχει και η αδράνεια την οποία ενισχύει ο τρόπος που βλέπουμε τηλεόραση (χαλαροί, δίχως αλληλεπίδραση κτλ).
Είναι λογικό όταν βομβαρδιζόμαστε από παντού με ανούσια θέματα και ταυτόχρονα είμαστε και κουρασμένοι δεν υπάρχει περίπτωση οι περισσότεροι θα ενδώσουμε και θα δούμε αυτό το οποίο μα δείχνουν.
Κατά συνέπεια η τηλεόραση έχει επιρροή στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε και αυτό συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και αν κλίσουμε την τηλεόραση.
Όποτε η κριτική όχι μόνο δικαιολογείται αλλά είναι και επιβεβλημένη.
Με όλα αυτά δεν θέλω να πω ότι η Ελληνική τηλεόραση είναι χάλια, απλά ότι είναι επιβεβλημένο να ελέγχεται τι προβάλλεται (και κυρίως οι διαφημίσεις).
This post has been removed by the author.
Τελικά οι εκατό λέξεις ποιές ήτανε;
"Η διαφορά ανάμεσα στην τηλεόραση και στο Ίντερνετ είναι ανάμεσα σε μια τουαλέτα που καθαρίζεται τακτικά και μια τουαλέτα που καθαρίζεται σπάνια."
Δικό μου σόφισμα και ίσως άκομψο, αλλά έχει νομίζω μια αλήθεια. Περιμένεις ποιότητα εκεί συνήθως που υπάρχει αφεντικό ενώ η ποιότητα είναι αμφίβολη εκεί όπου πολλοί μπορούν να βάλουν το χέρι τους (αν το βάλλουν ποτέ...).
Eίχα δει στην tv μία συνέντευξη αμερικάνικης οικογένειας. Χάλασε η τηλεόραση και πήγε για επισκευή. Ξαφνικά μαζεμένη η οικογένεια, στο τραπέζι ή στο σαλόνι για 2 μέρες ανακάλυψαν πως είχαν πράγματα να πουν, να επικοινωνήσουν, να ακούσουν και να μιλήσουν για τα προβλήματα ή μη. Γεγονός που τους ξάφνιασε γιατί πρώτα δεν είχαν χρόνο για κάτι τέτοιο μπροστά στη συσκευή της tv που τους απορροφούσε.
Ναι λοιπόν στη tv αλλά και με το δάχτυλο στο off όταν δεν έχει κάτι αξιόλογο να μας προσφέρει και κυρίως να μη χάνουμε την επαφή μας με τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους, ή άλλες δραστηριότητες κοινωνικές ή ευχάριστες.
Για μοναχικούς ανθρώπους όμως είναι μια συντροφιά. Φίλος, μετά το χωρισμό του από τη γυναίκα του που πήρε και τα παιδιά, έχει ανοιχτή τη tv για να κοιμηθεί, τον νανουρίζει και δεν νοιώθει τη μοναξιά του. Αργά πια, ναρκωμένος από τον ύπνο την κλείνει.
΄Οπως σε όλα, όταν υπάρχει μέτρο και η επιλογή είναι πάντα στόχος, τότε ναι, είναι χρήσιμη και απαραίτητη.
Κύριε Δήμου ξέρετε αν μπορώ να βρω κάπου την εκπομπή σας με τον Κ.Τσάτσο; Αν την έχετε, κάντε την ενα mpeg και ανεβάστε την στην ιστοσελίδα σας, παρακαλώ...
ο χαζτηνικολάπυ νίκος είναι αγράμματος: τοποθετεί την άνω τελεία στη θέση της τελείας. αγράμματος και άνθρωπος ανώτερος: η μηδαμινή του φύση δεν καταδέχεται το κάτω. και όλο μπαίνουν άνω οι τελείες και θαυμάζουμε τον ανδρισμό του ομοφυλόφιλου πάριου ιωάννη. βοσκόπουλος, πάριος ίσον άνδρες. ιδρωμένοι εμείς.
Aυτές οι διαφημίσεις όμως που κόβουν ακόμα και τις ειδήσεις και αναγκάζεσαι να τις βλέπεις, ή να κάνεις ζάπινγκ, είναι φοβερά ενοχλητικές!!!
΄Εχω φτάσει στο σημείο να δρώ αντιδραστικά, δεν αγοράζω ή δεν προτιμώ τίποτα από αυτά που αναγκαστικά και με "βία" μας προβάλλουν. Είναι μια μορφή αντίδρασης.
«Η τηλεόραση, όπως και τα άλλα ΜΜΕ, είναι ο καθρέφτης του κοινού της. Αν πάψει να το καθρεφτίζει, δεν θα την βλέπει.»
Αυτό δεν νομίζω ότι ισχύει πάντα – πολλές φορές, η τηλεόραση πάει πέρα από τον κόσμο, τον τραβάει μαζί του.
Θα σας πω δύο πράγματα που θα ακουστούν κινέζικα στην ελληνική πραγματικότητα. Δεκαετία 1960 και η φινλανδική κυβέρνηση ζητάει από τα Πανεπιστήμια του κράτους να Κάνουν μια επιστημονική επιτροπή, που θα μελετήσει την κρατική τηλεόραση, το φορμάτ των ειδήσεων και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, για να προβάλλονται όσο το δυνατόν αντικειμενικότερες ειδήσεις. Προσοχή: δεκαετία ’60, μιλάμε για κρατική τηλεόραση και το κυριότερο, για κυβερνητική πρωτοβουλία. Για πηγαίνετε να συγκρίνετε σήμερα το επίπεδο των εκεί αναγνωστών με τους εδώ. Άσχετο αλλά ενδεικτικό ‘κερασάκι’: στο επίδομα ανεργίας, υπάρχει ειδικό κονδύλι για να γραφτεί ο άνεργος, συνδρομητής σε εφημερίδα, καθώς ‘καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης’.
Δεύτερο: εκπομπή για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε ένα πάνελ όλο κι όλο, κάθονται: Γκορμπατσόφ, Μπους (πατέρας), Μιτεράν, Κολ, Θάτσερ και ο (πως τον λένε) πρωθυπουργός του Καναδά. Σε ένα πάνελ και σε μεταξύ τους συζητήσεις! Αυτό και αν είναι ζωντανή ιστορία. Δεν υπήρχε κοινό εδώ να δει αυτό το πρόγραμμα; Θα ήταν και σχετικά φτηνό, ήταν παραγωγή αμερικανικού πανεπιστημίου.
Θα μπορούσα να πω κι άλλα, αλλά θα πάρει πολύ χώρο το comemnt. Εύγε για το θέμα.
Προσπαθώ, αλλά δεν μπορώ ν’ αντισταθώ: η λογική λέει ότι η δημόσια τηλεόραση θα έχει είτε συνδρομή από τους πολίτες, είτε θα βγαίνει στην αγορά της διαφήμισης. Στην Ελλάδα έχει και τα δύο: και διαφημίσεις και πληρώνουμε ΕΡΤ μέσω ΔΕΗ. Και επειδή τίποτα δεν μπορεί να είναι απλά σουρρελαιστικό, πρέπει να γίνει και γκροτέσκ, πληρώνουμε ΕΡΤ στο σπίτι, στο εξοχικό, στο κατάστημα και όπου αλλού μας έρχεται λογαριασμός ΔΕΗ – ακόμα και στα εκκαθαριστικά της. Λες και είμαστε πολλαπλές προσωπικότητες!
Ειναι λαθος πολιτικη να αλλαζει το θεμα μεσα στη μερα,σαν να παραδεχεται ο καθε μπλογκερ οτι το προηγουμενο θεμα του απετυχε. Ουτε υπερβολες 2 ημερων,ουτε κοψιματα μισης ημερας. If u set it right,they will come...
Κύριε Δήμου, τα ίδια επιχειρήματα με εσάς έχουν και οι εταιρείες που παράγουν σκουπιδοφαγητά.
Η τηλεόραση είναι το καλύτερο σχολείο έλεγε ένας φίλος μου. Και όντως μαθαίνεις πάρα πολλά για την ζωή και τον κόσμο.
Μέσα από τις ταινίες βλέπεις πως είναι άλλες χώρες, άλλες πόλεις, άλλοι πολιτισμοί, βλέπεις συμπεριφορές, interaction μεταξύ ανθρώπων που δεν έχεις ζήσει εσύ ποτέ, ούτε γνώριζες ότι υπάρχουν. Όταν είσαι μικρός ο κόσμος σου είναι η γειτονιά σου και ξαφνικά μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης διευρύνεται στα πέρατα της γης.
Από τους δρόμους του Σαν Φραντζίσκο και τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης μέχρι και τις καλύβες μιας αφρικανικής φυλής. Και όχι μόνο, κάνεις ταξίδια και στον χρόνο μέσα από τις ταινίες.
Μέσα από τις ιστορίες αγάπης μαθαίνεις για τον έρωτα, μαθαίνεις για το σεξ (οι περισσότεροι πως έμαθαν για την ύπαρξη του; Μέσα από τα βιβλία ή με την επιφοίτηση;)! Αλλά και για τα κακά της ζωής όπως χωρισμούς, ξυλοδαρμούς, θανάτους, για αρρώστιες (Lorenzo's Oil, philadelphia)
Θα πει κανείς "ναι αλλά περιέχουν και πράγματα που δεν συμβαίνουν ποτέ , είναι λάθος, είναι ψέματα ή που ένα μικρό παιδί μπορεί να παρανοήσει." Μην υποτιμάτε τα παιδιά, δεν είναι τόσο χαζά όσο πιστεύουμε, ξέρουν να ξεχωρίζουν την πραγματικότητα από το φανταστικό, μπορούν να κάνουν αυτήν την αφαίρεση σε μια ταινία και να καταλάβουν τα ψήγματα αλήθειας που περιέχει. Δεν έχουν το μυαλό ενός 5χρονου σε όλη την παιδική τους ηλικία.
Μέσα από τις ειδήσεις (όντως είναι ψιλοχάλια οι ελληνικές, αλλά παρόλα αυτά μπορείς να αποσπάσεις χρήσιμες πληροφορίες και από αυτές. Δεν είναι μονάχα η ζωντανή σύνδεση με το ευχέλαιο στο νέο περίπτερο που είχε βουλιάξει στην Ακαδημίας.) μπορείς να δεις τι γίνεται στην χώρα σου αλλά και στον κόσμο γενικότερα.
Ακόμα και τα ριάλιτις που όλοι τα ψέγουν, έχουν κάτι να μας δώσουν. Όταν είχε πρωτοβγεί ο Μεγάλος Αδελφός (έχω δει μονάχα τον ιταλικό :Ρ) όταν άκουγα να λένε "εγώ δεν βλέπω τέτοια πράγματα κλπ κλπ" και τις εφημερίδες να τα χώνουν (μέχρι και διαδηλώσεις είχαν γίνει στην Γαλλία) παραξενευόμουν. Μου θύμιζε όντως το στυλ κάποιον που λένε όλο υπερηφάνεια εγώ δεν αγοράζω κινητό τηλέφωνο.
Σου λέει "Τι έχει να μου προσφέρει εμένα αυτό το πράγμα"... Καλά δεν είσαι περίεργος να δεις τι είναι; Να δεις το interaction μεταξύ αυτών τον ανθρώπων; Τι σου προσφέρει ένα ντοκιμαντέρ με ένα λιοντάρι; Γιατί θέλεις να το παρατηρήσεις; Υπάρχει πιο ενδιαφέρον ζώο από τον άνθρωπο; Για εμένα αυτό είναι τα ριάλιτις, όπως ακριβώς κάθομαι και βλέπω τα ντοκιμαντέρ για τα δελφίνια, τις μαϊμούδες, τις γαζέλες έτσι κάθομαι και παρατηρώ και ανθρώπους όταν ανοίγω την τηλεόραση μου και έχει μια τέτοια εκπομπή. Θα πει κανείς... "ναι αλλά προσποιούνται, δεν είναι πραγματικότητα".. είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων ;-)
Το internet από την άλλη είναι ένας συνδυασμός εφημερίδας, ραδιόφωνου και τηλεόρασης + του ότι υπάρχει interactivity. Είναι το τέλειο μέσον.
ΥΓ: Εξάλλου και τα blogs δεν είναι ένα είδος reality;
harry said...
Ειναι λαθος πολιτικη να αλλαζει το θεμα μεσα στη μερα
α) αυτό είναι blog - ημερολόγιο - και μπορεί να έχει και δέκα θέματα την ημέρα. Δεν είναι φόρουμ.
β) είναι η πρώτη φορά που αλλάζω θέμα μέσα στην ημέρα και εξήγησα γιατί στο περασμένο post.
Tolisbak said...
Κύριε Δήμου, τα ίδια επιχειρήματα με εσάς έχουν και οι εταιρείες που παράγουν σκουπιδοφαγητά.
Δεν κατάλαβα ακριβώς σε ποια επιχειρήματα αναφέρεστε. Πάντως και τα σκουπιδοφαγητά δεν σας υποχρεώνει κανείς να τα τρώτε.
Προσωπικά έκανα πάντα (και μόνο) "ποιοτικές" εκπομπές και μάλιστα κατάφερνα να ξεφεύγω από το συνηθισμένο 0,5% τηλεθέασης (μέχρι και 5% έφτανα).
e- lawyer το αρχείο μου (και το τηλεοπτικό) είναι πια στο Μουσείο Μπενάκη - ελπίζω να το αξιοποιήσει.
Μια χαρά είναι η τηλεόραση στην Ελλάδα. Αντικατοπτρίζει με απόλυτη ακρίβεια το επίπεδο μας και σε επίπεδο ποσοστών τηλεθέασης. Αν κάποιοι από εμάς νομίζουμε ότι είμαστε πολλοί και αξίζουμε καλύτερη ενημέρωση, πληροφόρηση και ψυχαγωγία....έχουμε δίκιο!
Τα ποσοστά ανοικτών δεκτών ~ τηλεθέασης, κοινώς τα περίφημα μικρά νούμερα τηλεθέασης, μας δικαιώνουν αφού είναι για τα πανηγύρια!
This post has been removed by the author.
Καλησπέρα! Κύριε Δήμου, σας θαυμάζω από παλιά. Θα ήθελα πολύ να μου πείτε αν αξίζει για μια νέα κοπέλα να ασχοληθεί με την τηλεόραση. Είναι ο κόσμος των ηθοποιών τόσο ρόδινος όσο παρουσιάζεται;
Επίσης αληθεύει ότι γίνονται κοντραομαχίες για το ποιός θα αποσπάσει την μεγαλύτερη τηλεθέαση;
Σαλταρισμένε στο κενό ένα έχω να σου πω: Put the κοτ down slowly...
This post has been removed by the author.
"Ο κόσμος είναι πολύ καλλύτερος απ' οτι τον δείχνει η τηλεόραση"
Η τηλεόραση που έχουμε είναι πάντως καλύτερη από το Internet καθώς κατά γενική παραδοχή στο Ελλαδιστάν δεν υπάρχει περιεχόμενο στο γουέμπ.
Θα μου άρεσε πάντως ένα κρατικό κανάλι να παίζει τσόντα όλη μέρα. Έχουμε και πρόβλημα υπογεννητικότητας σε αυτή τη χώρα.
κ Δήμου, όσον αφορά αυτούς που λέτε ότι μισούν την τηλεόραση και την βλέπουν:
μα αν παλιά το εθνικό μας σπορ ήταν να βλέπουμε αποβλακωμένοι το ciao ANT1, τώρα είναι να βλέπουμε dream show, τατιάνες κτλ και να τα βρίζουμε. τα βλέπουμε όμως, ικανοποιεί τον εγωισμό μας κι αισθανόμαστε ανώτεροι από όλο το τσίρκο που παρελαύνει στην οθόνη μας.
ίδού η πολυπόθητη διαδραστικότητα της τηλεόρασης, δεν νομίζετε; ;))
Δεν εχω ιδεα απο φορουμ & μπλογκ,μπαινω μονο εδω λογω προσωπικοτητας μπλογκερ...Ως προς το θεμα,στη διασταση της ποιοτητας μπορουν να γινουν ατερμονες συζητησεις,στη διασταση της τεχνολογιας,ελπιζω να γινει συντομα & η επιγεια ψηφιακη τιβι & να βγουν κομπακτ δορυφ. δεκτες για ΙΧ,η τιβι μεσα στο αυτοκινητο,οπου περνουμε τουλαχιστον 2 ωρες/ημερα ειναι the next frontier. Οσο για προγραμματα,στην γκρηκ τιβι,κρατικη & ιδιωτικη,θα εμφανιστουν ολοι εκτος απο αλλοεθνεις,αλλοθρησκοι,μελη αλλων εκκλησιων & καθε προσωπο που αμφισβητει το καθεστως...
Αγαπημένη μου τηλεόραση,
Ατελείωτες οι υπέροχες στιγμές που πέρασα μπροστά σου.
Έτρεξα μαζί με τη Λώρα στο "Μικρό σπίτι στο λιβάδι". Ήπια σαμπάνια μαζί με το Μπλέηκ και την Αλέξις στην "Δυναστεία". Ταξίδεψα σε άλλους γαλαξίες με το "Διαστημόπλοιο Γκαλάκτικα". Κατέκτησα αναρίθμητες γυναίκες έχοντας "Τόλμη και Γοητεία" παρέα με τον κολλητό μου Ρίτζ Φόρεστερ.
Ειλικρινά αγαπημένη μου τηλεόραση, συγχώρησέ τους, "Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι"...
Κύριε Δήμου καλησπέρα σας κι από μένα. Καινούργιος στο blog σας.
Πιστεύω ότι Ίντερνετ και τηλεόραση δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να αντιπαρατεθούν. Το Ίντερνετ μπορεί να απορροφήσει εντελώς το φαινόμενο τηλεόραση μια και το πρώτο βρίσκεται σαφώς πιο υψηλά σε σχέση με λειτουργίες. Αυτό το βλέπουμε με την κατάκτηση εκ μέρους του Ίντερνετ μέρα με τη μέρα όλων και μεγαλύτερων μεριδίων από διασκέδαση, επικοινωνία, υπηρεσίες. Αν υπάρχει σήμερα κάποια διάσταση είναι γιατί βρισκόμαστε στην αρχή του φαινομένου.
Για την Ελλάδα και το μίζερο "όλα σκουπίδια είναι", που παρόλα αυτά, οι κριτές τα βλέπουν μανιωδώς.
Δεν έγινε το ίδιο διεθνώς με το θάνατο της Νταϊάνα; Και τότε "κοιτάξτε τι φωτογραφίες της έβγαζαν οι παπαράτσι!" έλεγαν τα ξένα δελτία ειδήσεων. Δείχνωντας, ακριβώς, τις φωτογραφίες...
Το 1997 ξέμεινα από Pc γιατί αυτό που είχα παρέδωσε το πνεύμα του εξ αιτίας του ιού τσέρνομπιλ. Αντεξα 3 χρόνια χωρίς pc, και τελικά αγόρασα αυτό που χρησιμοποιώ τώρα. Του έχω κάνει του κόσμου τις αναβαθμίσεις και βελτιώσεις εκτός από λήψη τηλεοπτικού σήματος. Είμαι από αυτούς που διαμαρτύρομαι για το χάλι της τηλεόρασης, αλλά αντιστέκομαι και δεν βλέπω tv εκ πεποιθήσεως, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Διαφωνώ πως η τηλεόραση είναι ο καθρέπτης του κοινού της. Δηλαδή τα μικρά παιδιά θέλουν να βλέπουν τα άθλια κινούμενα σχέδια; Αν τα κανάλια δείχνουν όπως παλαιότερα στρουμφάκια ή looney tunes ή disney τα παιδιά δεν θα βλέπουν πια τηλεόραση;
Εδώ λειτουργεί ο ανταγωνισμός των καναλιών, αλλά εις βάρος της ποιότητας. Οσο αφορά στα δελτία ειδήσεων εκεί τι να πει κανείς; Η απόλυτη ασυδοσία. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι ειδήσεις αλλά μαγική εικόνα. Σχεδόν κανένας κανόνας δεοντολογίας και μετατροπή των ειδήσεων σε show. Aν υποψιάζονταν ή γνώριζαν οι θεατές πως βγαίνει ένα δελτίο ειδήσεων αμφιβάλλω αν θα ξαναέβλεπαν ειδήσεις έτσι για να περάσει η ώρα. Υπάρχουν και καλές εκπομπές ή ταινίες αλλά σε ώρες μετάδοσης απαγορευτικές.
Ακούμε ότι στα προιόντα και τις υπηρεσίες ισχύει ο νόμος της αγοράς. Στη ζούγκλα του τηλεοπτικού ανταγωνισμού λειτουργεί ο νόμος της αγοράς ή τρομοκρατία της agb;
draminos said: Στη ζούγκλα του τηλεοπτικού ανταγωνισμού λειτουργεί ο νόμος της αγοράς ή τρομοκρατία της agb;
Ας μην υπερβάλλουμε. Αν αναρωτηθείτε γιατί οι άνθρωποι βλέπουν τηλεόραση μπορείτε να φθάσετε σε ένα τόσο βασικό παράγοντα, όπως η ανάγκη για την αντίληψη κίνησης και παρουσίας μέσα στον ιδιωτικό χώρο. Μην ζητάμε πολλά από την τηλεόραση. Υπάρχουν κανάλια που προσφέρουν "πολλά" και δεν έχουν τηλεθέαση: κάτι να λάμπει, κάτι να ηχεί μέσα στο σπίτι και αυτό είναι όλο!
Η τηλεόραση διευρύνει τους ορίζοντες των αισθήσεών μας και του πνεύματος.
Μπορεί να "αποχαυνώσει" ή και να πλασάρει λάθος αντιλήψεις για τη ζωή, ακόμα και επικίνδυνα πρότυπα(όλοι παρελαύνουν εντός της), όταν "καταναλώνεται" άκριτα ή από παιδιά που απλά περνούν την ώρα τους.
Πρόκειται σίγουρα για τεχνολογικό θαύμα και ακριβώς γι' αυτό την συνοδεύουν τόσοι κίνδυνοι, -για τον ανυποψίαστο τηλεθεατή-, όσο και σημαντικές στιγμές απόλαυσης, ενημέρωσης, γνώσης, ανακάλυψης.
Αν ο τηλεθεατής είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα και όχι "ούφο"(υπάρχουν κι αυτά...) και "alert" όταν κρατά το τηλεκοντρόλ στο χέρι, ώστε να ξέρει -ανά πάσα στιγμή- να κάνει σωστή χρήση του, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Τελικά, καταλήγουμε πως "παν μέτρον άνθρωπος".
Και για να πάρω θέση, είμαι φανατικά υπέρ(ακόμα κι αν δυσκολεύομαι πλέον να βρω κάτι αξιόλογο -δεν έχω δορυφορική...)
Η τηλεόραση, όπως και τόσα άλλα, δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή. Είναι ΄ενα ακόμη εργαλείο. Το μεγάλο πρόβλημα με την τηλεόραση δεν είναι αν θα την χρησιμοποιήσεις σαν εργαλείο, καλά ή άσχημα, αλλά ότι έχει την εγγενή ιδιότητα να απορροφά 100% της προσοχής σου. ¨Οπως δυστυχώς και το Ιντερνετ. Ενώ μπορείς να ακούς ραδιόφωνο και να κάνεις σχεδόν οτιδήποτε ταυτόχρονα, η τηλεόραση απορροφά ΟΛΗΝ σου την ύπαρξη, και χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Άρα και την αίσθηση του μέτρου, τόσο όσον αφορά τον χρόνο που σε απασχολεί, όσο και την ποιότητα των εκπομπών που παρακολουθείς.
Δον Γάτο, αυτές τις συζητήσεις-συνεντεύξεις, πού μπορεί κανείς να τις βρει; Έστω σε γραπτή μορφή.
ioannamaliou said...
Θα ήθελα πολύ να μου πείτε αν αξίζει για μια νέα κοπέλα να ασχοληθεί με την τηλεόραση.
Φυσικά αξίζει. Είναι μία δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά βέβαια όπως σε όλα τα ΜΜΕ οι συνθήκες είναι σκληρές (κι εκεί, λίγο σκληρότερες). Αν τις αντέχετε...
Γενικά: η δορυφορική έχει φθηνήνει πολύ - κάπου 150 ευρώ η εγκατάσταση και 50 ευρώ το μήνα συνδρομή. (NOVA). Όποιος μπορεί να τα πληρώσει πολλαπλασιάζει τις επιλογές του και ανοίγει κόσμους. (Ποσοστά δεν παίρνω...)
Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν ενδιαφέρουσες και αδιάφορες εκπομπές τόσο στην TV όσο και στο ραδιόφωνο, όπως και στα διάφορα έντυπα, εφημερίδες, περιοδικά κλπ. Πιστεύω ότι είναι θέμα επιλογής του καθενός να βρεί αυτό που του ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά του. Αρκεί να υπάρχει θέση για όλα και όχι μονοπώλια.
μαύρος γάτος said: η τηλεόραση απορροφά ΟΛΗΝ σου την ύπαρξη, και χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Άρα και την αίσθηση του μέτρου, τόσο όσον αφορά τον χρόνο που σε απασχολεί, όσο και την ποιότητα των εκπομπών που παρακολουθείς.
Αγαπητέ μαύρε γάτε αν ήθελα να νιώσω όλα αυτά που εσείς νιώθετε παρακολουθώντας τηλεόραση θα έκανα εξαρχής λοβοτομή! Δεν το βλέπω έτσι, νομίζω ότι το τηλεοπτικό πρόγραμμα είναι καθορισμένο σύμφωνα με τηλεθέαση, δηλ. σύμφωνα με ανάγκες/επιθυμίες του μέσου τηλεθεατή μέσα σε έναν πολιτισμικό χώρο. Αυτός ο πολιτισμικός χώρος μπορεί να είναι ευρύς, δείτε π.χ. το CNN, είτε στενός, δείτε π.χ. τα περισσότερα ελληνικά κανάλια. Παρακολουθούμε ένα κανάλι που μπορεί να ανταποκριθεί περισσότερο στις ανάγκες/επιθυμίες μας. Από αυτήν την άποψη η τηλεθέαση είναι μια λειτουργία ενισχυτικής ανακύκλωσης: καταναλώνουμε αυτό που ζούμε για να ζούμε "καλύτερα", "ανετότερα" και "αποτελεσματικότερα", ό,τι και να σημαίνουν αυτές οι λέξεις. Αλλάζουμε οπότε εμείς και αλλάζουν ακολούθως και τα κανάλια. Μόνο που η διαδικασία αυτή είναι απελπιστικά αργή και μέσα όπως το Ίντερνετ την παρακάμπτουν σε μεγάλο βαθμό.
Βαριέμαι πολύ να γράψω ένα διανοουμενίστικο κείμενο για την τηλεόραση, τώρα..εξάλλου, τα έγραψε πολύ καλά ο κύριος Δημου στο post του και συμφωνώ απόλυτα..απλά χτες, βλέποντας ένα ακόμη εξαιρετικό επεισοδιο του DESPERATE HOUSEWIVES, κατάλαβα για μια ακόμη φορά πόσο καλή μπορεί να γίνει η τηλεόραση...Και απόψε, έχει το καλύτερο ελληνικό σήριαλ της σεζόν το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ...δείτε το...αλήθεια,κύριε Δήμου, θα με ενδιέφερε να μας πείτε τι βλέπετε στην ελληνική τηλεόραση
Ποτέ μου δε κατάλαβα σε τι συνίσταται το Ε στην συντομογραφία ΜΜΕ.
Η Επικοινωνία –στην οποία αναφέρεται το Ε- προϋποθέτει ένα πομπό Α που στέλνει ένα σήμα και ένα δέκτη Β που απαντά στο σήμα που έλαβε.
Πώς γίνεται αυτό με την τηλεόραση;
Λαμβάνουμε μόνο. Δεν εκπέμπουμε τίποτα.
Ας τα λέμε επομένως ΜΜΕ-νημέρωσης, αν και κατά πόσο προσφέρουν «ενημέρωση» συζητείται.
Εκείνο που με ενοχλεί στη Τηλεόραση είναι η εικόνα.
Δεν μου αφήνει κανένα περιθώριο πέραν αυτού της στεγνής (και στυγνής) πραγματικότητας. Συνδυάζεται εικόνα και ήχος και όλο το φάσμα της σκέψης μου αιχμαλωτίζεται. Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να παρακολουθεί με κρεμασμένο ή ανοιχτό στόμα, αγωνίζομαι να προσαρμοστώ στη ταχύτητα της εικόνας, να προλάβω τους υπότιτλους τους οποίους καταπίνω χωρίς να έχω την επιλογή να σταθώ σε μια φράση που μου άρεσε. Με άλλα λόγια ενώ θα νόμιζε κανείς ότι χαλαρώνει μπροστά στη τιβι, εξακολουθεί δυστυχώς να είναι σε εγρήγορση.
Στο ραδιόφωνο υπάρχει μόνο ο ήχος. Τα υπόλοιπα τα συμπληρώνεις με τη φαντασία σου. Τα πάντα. Πρόσωπα, καταστάσεις. Δεν είσαι παθητικός δέκτης. Εχεις ενεργό ρόλο.
Βέβαια το καλύτερο είναι η εφημερίδα. Εκεί χειρίζεσαι μόνος σου το χρόνο.
Είναι απεριόριστος για να επεξεργαστείς νοητικά οτιδήποτε σου αρέσει.
Εκτός αυτού στην εφημερίδα, λόγω της απόστασης μεταξύ του αναγνώστη και της είδησης που παρουσιάζεται σε γραπτό λόγο ολοκληρωμένα, υπάρχει αξιοπρέπεια εκατέρωθεν, μεταξύ αναγνώστη και αρθρογράφου. Η γελοιότητα των τηλεοπτικών «παράθυρων» με τις αντιπαραθέσεις, το ξεζούμισμα της «είδησης», τη ροή των πληροφοριών και τις ανακριτικές τάσεις των «δημοσιογράφων», όχι μόνο δεν σέβεται τον τηλεθεατή αλλά αντίθετα τον συμπαρασύρει στο βούρκο της «είδησης».
Σίγουρα έχουμε δικαίωμα επιλογής ανάμεσα σε αυτά τα 3 μέσα ενημέρωσης.
Σίγουρα θα μπορούσε να γίνει η τηλεόραση πιο ποιοτική όσον αφορά στις εκπομπές και τις ειδήσεις. Τα σήριαλ τα αντιπαθώ διότι κρατούν το κοινό «σε αναμονή» διατηρώντας στα ύψη την ανδρεναλίνη που λείπει από τη ζωή του. Προσφέρουν μια συνεχή ταύτιση με τον ήρωα, σε σημείο που να ζει ο κοσμάκης όχι τη δική του τη ζωή αλλά κάποιου πολύ ωραίου «τυπά». Περίπτωση μπιγκ μπράδερ.
Γι αυτούς τους λόγους , την μηδαμινή συμμετοχή της φαντασίας, τη ταύτιση με πρόσωπα και καταστάσεις και την παντελή έλλειψη σεβασμού του δέκτη, την τηλεόραση την έχω περιορίσει σε ελάχιστα καλά έργα ή εκπομπές.
(το ιντερνετ είναι άλλη ιστορία....όμως μαζί με τη τηλεόραση πέτυχαν - σαν δίδυμο της «επικοινωνίας», της τεχνολογίας, της εξουσίας; - να μας κλείσουνε στα σπίτια μας....)
draminos said (7:39μμ):
"Ακούμε ότι στα προιόντα και τις υπηρεσίες ισχύει ο νόμος της αγοράς. Στη ζούγκλα του τηλεοπτικού ανταγωνισμού λειτουργεί ο νόμος της αγοράς ή τρομοκρατία της agb;"
Υποτίθεται ότι η "τρομοκράτης" AGB είναι η έκφραση του "νόμου της αγοράς" για το χώρο της τηλεόρασης (μετράει τη "ζήτηση" που έχει η "προσφορά"). Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, τουλάχιστον μέχρι η ψηφιακή TV να μας δώσει interactive δυνατότητες. Κατά τα άλλα, έχω πάψει κι εγώ να βλέπω (πολύ ώρα) TV και θεωρώ πως το τι βλέπουμε είναι πρώτιστα ευθύνη δική μας, ενώ και το να κατηγορούμε αυτά που "δεν βλέπουμε καθόλου" φαντάζει κάπως υποκριτικό. (Και πώς κρίνουμε τότε; Από τις απόψεις των "ειδικών";) Πάντως ομολογώ ότι δε μου χρειάστηκαν περισσότερα από 10 δευτερόλεπτα για να καταλάβω τι συμβαίνει και να μην ξαναδώ ποτέ τις "Αϋπνίες" :))
Σίγουρα η "παθητική" φύση του μέσου μπορεί να προκαλέσει εθισμό και εξαρτημένες συμπεριφορές, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με πολλές άλλες δραστηριότητες - είμαι μπλογκομανής εδώ και 10 ημέρες - ειδικά σε αυτόν εδώ το χώρο και το (ανα)γνωρίζω.
Το πρόβλημα με τα κανάλια που εκπέμπουν "στον αέρα" είναι ότι χρησιμοποιούν ένα περιορισμένο και πολύτιμο κοινό αγαθό, που είναι το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων. Με αυτό ως δεδομένο θα έπρεπε να δείξουν πιο "υπεύθυνη" στάση από αυτήν του "δίνουμε ότι έχει τηλεθέαση" με το επιχείρημα ότι αυτό αρέσει στον κόσμο. Δεν μπορεί κανείς π.χ. να ανοίξει ένα νέο κανάλι με εκπομπές για την τέχνη, την επιστήμη, την τεχνολογία, την εκπαίδευση (και τόσα άλλα που μου λείπουν) λόγω "κατάληψης" του φάσματος, ενώ και στην περίπτωση που βρεθεί κάποιο "κενό", το τεράστιο κόστος είναι απαγορευτικό για κάποιον που θέλει να βασιστεί στη "ριψοκίνδυνη" ποιότητα (θέλει κάποιο χρόνο για να αποκτήσει πιστούς "τηλεθεατές") και όχι στη "μαζική" αγορά, η οποία θα φέρει άμεσα τηλεθέαση = διαφημιστικά έσοδα = χρήματα για να συντηρείται το κανάλι, να πληρώνει την πανάκριβη άδεια και να βγάζει και κάποιο κέρδος. Νομίζω ότι όλα θα ανατραπούν όχι με τη δορυφορική ψηφιακή, αλλά με το Triple-Play (χιλιάδες τηλεοπτικά κανάλια + φωνή + δεδομένα) από μία (ταχύτερη από τις σημερινές) σύνδεση στο Internet.
Σταματώ εδώ για σύντομο διαφημιστικό διάλλειμα…
Τό ότι υπάρχουν και καλές και κακές εκπομπές στήν τηλεόραση είναι αλήθεια, όπως και τό ότι είναι λάθος να τά βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι. Υπάρχει όμως και κάτι που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε συνολική επίδραση τής τηλεοράσεως σε μια κοινωνία (και μάλιστα στό πολιτικό πεδίο). Αυτό φαίνεται, όχι από τήν οπτική γωνία που βλέπει τόν κάθε άνθρωπο ως ατομική αυτόνομη προσωπικότητα, αλλά από εκείνη που τόν βλέπει ως χειραγωγήσιμη οντότητα - γιατί ο άνθρωπος είναι κι αυτό επίσης. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι αξιόλογη κριτική ικανότητα. και δεν είναι παράλογο τό να στρέφεται κατά τής τηλεοράσεως, τό παράπονο τού ανθρώπου εκείνου που διαβλέπει, ότι ενδέχεται να θιγεί αυτός κι ο κόσμος του, από τή διαστρεβλωμένη εικόνα τών πραγμάτων, που μέσω τής τηλεοράσεως παγιώνεται στίς αντιλήψεις τών λοιπών ισότιμων ψηφοφόρων και μετόχων τής "κοινωνίας τών πολιτών". Περαιτέρω η εικόνα τού κάθε ανθρώπου για τό τί (πρέπει να) τόν ενδιαφέρει, για τό τί τόν αφορά, επηρεάζεται αρκετά από τήν εικόνα που δείχνει η τηλεόραση περί τού τί είναι σημαντικό. Αν κανείς βλέπει τακτικά ειδήσεις λ.χ. στήν τηλεόραση, είναι φυσικό να νομίζει, ότι έχει σημασία τό τί είπε ο κάθε πολιτικάντης (ή σκέτος καραγκιόζης) περί τού επικείμενου βεβαίου κυβερνητικού ανασχηματισμού, σε αντίθεση με ζητήματα που έχουν πραγματική σημασία για τό δικό του κόσμο, όπως η συγκεκριμένη λακούβα στό διπλανό δρόμο, τό ποιός μένει στή γειτονιά του και τό τί άδεια πήρε από τήν πολεοδομία για να χτίσει ο γείτονας. Κατά τούτο λοιπόν δεν είναι ολωσδιόλου αβάσιμη και η κατηγορία περί αποχαυνώσεως.
Κατά τά λοιπά συμμερίζομαι τήν αντίδραση τού ΝΔ εναντίον εκείνων που κατηγορούν τήν τηλεόραση (ή τό κινητό) από σνομπισμό. Και βεβαίως αναγνωρίζω ότι είναι χίλιες φορές καλύτερη η στάση εκείνου που προσπαθεί να κάνει κάτι καλό με τήν τηλεόραση (μια καλή εκπομπή λ.χ.), από τή στάση εκείνου που κριτικάρει διαχωρίζοντας εαυτόν.
Αφασια ο " Πατακος ",αθανατο γκρηκ χιουμορ...
Harry, Μα δεν νομίζω οτί κάνει χιούμορ ο Pattakos...Και τα σήριαλ όπως και τα βιβλία, μπορούν να σε ταξιδέψουν,να σε κάνουν να ονειρεύεσαι...να τα θυμάσαι με νοσταλγία πολλά χρόνια μετά, να τα ταυτίζεις με ολόκληρες περιόδους της ζωής σου..Πόσοι από εδώ μέσα δεν έχουν νιώσει έτσι για αγαπημένα τους σήριαλ;
Προς ΝΔ:
Τα 150 για την εγκατάσταση της ΝΟVA είναι ok. Τα 50 ευρώ κάθε μήνα όμως, δεν είναι κομμάτι πολλά;
Στην Ελλάδα ζούμε... Στο εξωτερικό νομίζω είναι ακόμα φθηνότερη η δορυφορική -αφήστε που το βιωτικό επίπεδο είναι κατά πολύ ανώτερο... Τα ίδια ισχύουν με την χρέωση του Διαδικτύου.
(μόλις είδα στον ALPHA, έναν ταύρο αφηνιασμένο κάπου στο Μεξικό, να ορμά στις κερκίδες και να χτυπά με τα κέρατα, τους ανυποψίαστους θεατές. Κατόπιν λέει, τον έπιασαν και τον σκότωσαν. Αυτά παθαίνεις άμα είσαι ταύρος...)
Ευτυχώς ΝΔ, εσείς δεν είστε πια.:-)
Προσωπικά νιώθω νοσταλγία για πολλά σήριαλ της παιδικής μου ηλικίας (ναι, ακόμα και για την Βιονική Γυναίκα!), αλλά είναι μετρημένα στα δάκτυλα αυτά που ήταν ελληνικές παραγωγές. Για να μην θυμηθούμε τι έγινε και με το αρχείο της ΕΡΤ, από το οποίο εξαφανίσθηκαν εξαιρετικές παλιές ελληνικές σειρές….
Εγώ πάλι , δεν έχω καταλάβει πώς η agb μετράει τη τηλεθέαση. Δηλαδή πού ξέρει τι βλέπω εγώ αυτή τη στιγμή;
Και πώς επιλέγει ένα δείγμα; λένε ότι δίνει συσκευές στους εργαζομένους της μόνο... ισχύει αυτό;
Και κάτι άλλο. Εσείς κύριε Δήμου όταν κοιτούσατε το φακό νιώθατε τρακ; τι σκεφτόσασταν;
eliot fisk: σάλτα βάλε στίξη στον ροδόσταυρο. όμως το δράμα της αγάπης δεν μπορεί να μείνει εναιώρημα. η στρεβλή πραγματικότητα θα ανακατασκευαστεί. το τελευταίο έψιλον από το αρκτικόλεξο, σήμαινε επικοινωνία. στου όθωνα τα χρόνια, τοτέμ. μετά έγινε αντιβασιλεία με περιδέραιο και έλαβε ήττα κατά κράτος η επικοινωνία και έγινε ενημέρωση. θα επικοινωνούσαν οι μικροαστοί του πλανήτη αν δεν προέκυπτε η αναγκαιότητα να καταχραστούν δημόσιο χρήμα και να ανταλλάξουν συνήθειες και ήθος. κυρίως. υπό την οποία. και είναι μορφωμένοι υπάνθρωποι οι δημοσιογράφοι και επιτελούν σίριαλ και τους χρωστάμε τρία ομοθυμαδόν εκτυπωμένα. και θα δώσουμε, ορισμένως. η τηλεόραση όμως "είναι πολιτισμός". τον τελούν δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν ισορροπήσει εσωτερικώς ενώ ο δούλος του Θεού miracle ούτε στον εκκλησιασμό παραβρίσκεται ούτε παρακολούθησε χθες τη θεία λειτουργία. περιμένει από καμία εφημερίδα να του προσφέρει cd με αγιασμό και θεία μπορντελοκοινωνία.
@ioannamaliou (9:07μμ)
Η AGB σαφώς και δεν ξέρει τι βλέπεις αυτή τη στιγμή. Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες συσκευές (το λεγόμενο "στατιστικό" δείγμα) που (υποτίθεται ότι) επιλέγονται με βάση κάποια δημογραφικά κριτήρια έτσι ώστε να αντανακλούν την γενικότερη κατανομή του πληθυσμού (με βάση τα κριτήρια αυτά) σύμφωνα με τα στοιχεία των διάφορων στατιστικών υπηρεσιών (π.χ. στοιχεία Εθνικών Απογραφών της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας) και όχι τυχαία (όπως ίσως να νομίζουν μερικοί). Η διαδικασία αυτή ονομάζεται "κανονικοποίηση" και λόγω του μικρού σχετικά δείγματος σε σχέση με το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού, μπορεί να δώσει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με τα κριτήρια που θα επιλεγούν και τη βαρύτητα (weighting) που θα τους δοθεί. Αν και δεν είμαι στατιστικολόγος, δούλεψα για κάποια χρόνια σε Τμήμα Marketing ως Αναλυτής Αγοράς, μπήκα στο "νόημα" και ανακάλυψα φρικτά λάθη (ή ενδεχομένως σκόπιμες διαστρεβλώσεις) σε αποτελέσματα ερευνών αγοράς, ακόμα και από τις κορυφαίες εταιρείες του χώρου.
Εδώ τίθεται και το ζήτημα την "αντανάκλασης" (καθρέφτης) της ελληνικής κοινωνίας στην τηλεόραση. Αν όντως η τηλεόραση δείχνει τις εκπομπές που "θέλει ο κόσμος", το "επίπεδο" (με όποιο κριτήριο) της πλειονότητας αυτού του κόσμου είναι "χαμηλό" και ο κόσμος "επηρεάζεται" από αυτά που "βλέπει στην τηλεόραση", δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο και να δούμε κάποιας μορφής "ποιότητα" στη μη συνδρομητική ιδιωτική τηλεόραση. Φυσικά δεν είναι ακριβώς έτσι, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες, αλλά νομίζω ότι το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και όπως λέμε το "κακό" νόμισμα διώχνει το "καλό" (για περισσότερα θα συνιστούσα τα άρθρα του Π. Μανδραβέλη για την τηλεόραση και τα ΜΜΕ γενικά στο www.medium.gr)
Έγραψα πριν: "Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες συσκευές"…
Eννοώ φυσικά: "Τοποθετεί συσκευές μέτρησης σε συγκεκριμένες ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ"
belle said
Εκείνο που με ενοχλεί στη Τηλεόραση είναι η εικόνα.
Kαι στον κινηματογράφο;
Γιατί δογματισμοί; Η τηλεόραση είναι εικόνα - μερικές φορές κακή κι άλλες καλή. Τι θα ήταν ένα ντοκυμαντέρ χωρίς εικόνα;
Cobden: Ελληνική τηλεόραση βλέπω ελάχιστη. Eίναι τέτοιος ο πλούτος της δορυφορικής! Πέρα από τα κανάλια της NOVA πιάνω και άλλα με κορυφαίο το ARTE - ένα κανάλι καθαρής κουλτούρας (δίγλωσοο - διαλέγεις γλώσσα γερμανικά ή γαλλικά - χρηματοδοτείται κι από τις δύο χώρες.) Αυτό θα μπορούσα να το βλέπω 24 ώρες το 24ωρο.
Σίγουρα μας υποχρεώνει κανείς να φάμε σκουπιδοφαγητά ή σκουπιδοεκπομπές. Σε ό,τι αφορά όμως τα σκουπιδοφαγητά τα πυρά τα δέχονται οι εταιρείες που τα παράγουν.
Αν το κοινό επιλέγει λογικά τότε η διαφήμιση και το marketing γενικότερα παίζουν ΜΟΝΟ ενημερωτικό ρόλο. Πράγμα εντελώς ψευδές. Εσείς ως διαφημιστής τι κάνατε; Εκδίδατε ενημερωτικά δελτία;
Παλιότερα δεν είχαμε τα reality ή της κουτσομπολίστικες εκπομπές και ο κόσμος δεν ήταν χειρότερος.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος μπορεί να επιλέγει ό,τι θέλει στην τηλεόραση, το ίδιο και στο φαγητό ή στο τι ψηφίζει χωρίς να πρέπει να του ασκούμε κριτική αφού έχει ελεύθερη βούληση καθώς ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία ΑΛΛΑ είναι κακό να είναι για παράδειγμα εθνικιστής.. Πιο πολύ βλάπτουν το σύνολο οι πεποιηθήσεις (εθνικισμός)παρά οι πράξεις (το να τρώω ή να παρακολουθώ σκουπίδια); Αυτές τις ημέρες κάτι ανακοινώθηκε σχετικά με την ύπαρξη 2.000.000 υπερτασικών στην Ελλάδα ή κάτι τέτοιο. Αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο θέμα από την ξενοφοβία.
Δεν επεκτείνομαι γιατί αυτό είναι χώρος σχολιασμού.
mickey said: Αν όντως η τηλεόραση δείχνει τις εκπομπές που "θέλει ο κόσμος", το "επίπεδο" (με όποιο κριτήριο) της πλειονότητας αυτού του κόσμου είναι "χαμηλό" και ο κόσμος "επηρεάζεται" από αυτά που "βλέπει στην τηλεόραση", δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο και να δούμε κάποιας μορφής "ποιότητα" στη μη συνδρομητική ιδιωτική τηλεόραση.
Μα γιατί μιλάτε για "φαύλο κύκλο"; Ηθικοποιούμε για κατάσταση που δεν το αξίζει εξαρχής. Όπως και να έχει, η ροή του προγράμματος και οι συμβάσεις που επιβάλλει παραλύουν εξαρχής την ποιοτική απαίτηση. Ναι, η συνδρομή είναι ένα αποφασιστικό βήμα προς βελτίωση της ποιότητας του τηλεοπτικού προϊόντος, αλλά σκεφτείτε ότι ακόμη και άνθρωποι ανώτερης μόρφωσης δεν το έχουν ανάγκη αυτό το προϊόν. Για να μη θίξουμε το θέμα της συνδρομής προς κατανάλωση πορνογραφίας. Ξέρω, ίσως θα μου πείτε ότι και στην πορνογραφία υπάρχει ποιότητα...
@ΝΔ: Αν και φαντάζομαι ότι για να μην πάρω απάντηση αυτή θα είναι μάλλον αρνητική, επαναλαμβάνω την ερώτηση αν υπάρχει κάπου διαθέσιμη η συνέντευξη του Τσάτσου, σε βίντεο ή σε κείμενο (εκτός φυσικά από το Μουσείο Μπενάκη όπου δεν έχω πρόσβαση).
@newlens (9:41μμ)
Σαφώς και υπάρχει ποιότητα στην πορνογραφία. Ενδεχομένως να αποτελεί από τις σημαντικότερες και σοβαρότερες θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης (σοβαρολογώ).
Το πόσο "φαύλος" είναι ο κύκλος σαφώς και είναι υποκειμενικό και έχετε απόλυτο δίκιο. Θα έλεγα λοιπόν διορθώνοντας, πως εννοώ τον κύκλο εκείνο που συντηρεί το συγκεκριμένο "προφίλ" εκπομπών που προτιμά να προσφέρει η μη συνδρομητική ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα (και αλλού). Η "φαυλότητα" των οποίων είναι σαφώς υποκειμενική υπόθεση…
για να είμαστε σωστοί πρέπει αν θέλουμε να καταριόμαστε τις εκπομπές και όχι την τηλεόραση που είναι επιτευμα της επιστήμης. είναι σαν να καταριέσαι το μπαρούτι για τους πολέμους. είναι αμφιδρομη επικοινωνία γιατί μπορείς να πάρεις τηλέφωνο και να πάρεις μέρος σε διαγωνισμό 090. όσοι κάνουν διάφορες εκπομπές το κάνουν 1)για να πουν διάφορα πράγματα που νομίζουν ότι ενδιαφέρουν τον κόσμο(αλλά πιο πιθανό είναι να εισπράξουν βρισιές)2)είναι εθισμός η δημοσιότητα(βλ κουγιας).
ένα ηθικό πέπλο καλύπτει τις εκπομπές πράγμα που είναι πουριτανικό, υποκριτικό δεδομένου της δήθεν προσπάθειάς των συντελεστών να εκφράσουν την πραγματικότητα. τα μόνα ριάλιτι είναι οι εκπομπές που αναφέρονται στην τέχνη. είμαστε εθνικά υπερήφανοι για τις νίκες των εθνικών μας ομάδων και ελλήνων γιατί θα τους δούμε σύντομα σε μια τηλεοπτική διαφήμιση και θα βγάλουν πολλά χρήματα λέγοντάς μας ψέμματα για ένα προιόν.εγώ βλέπω τηλεόραση για να νυστάξω.
mickey said: @newlens (9:41μμ) Σαφώς και υπάρχει ποιότητα στην πορνογραφία. Ενδεχομένως να αποτελεί από τις σημαντικότερες και σοβαρότερες θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης (σοβαρολογώ)
Δεν το καταλαβαίνω. Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;
Η πορνογραφία, εκτός από τέχνη, είναι μια ανάγκη. Οταν η ζήτηση για σεξουαλικά βοηθήματα κάθε τύπου και μορφής χτυπάει κορυφές, ενώ η τηλεόραση ντρέπεται να βάλει μια τσόντα, είναι ζήτημα ποιότητας ή ηθικοπλαστικής;
Κάποτε πρέπει να ξεπεράσουμε τα ταμπού και να το δούμε ανάποδα: γιατί η τέχνη (ή ό,τι άλλο) να μην περιέχει πορνογραφία;
Πολλων η σκεψη περιλαμβανει το ερωτημα αν η τηλ. δειχνει στον " λαο" αυτα που θελει εκεινος ή αυτα που θελει εκεινη,δηλ. παραγωγοι & ιθυνοντες. Ειναι ζητημα παρομοιο με το αυγο & τη κοτα,ποιος κανει τι. Ισως να ισχυουν & οι 2 προτασεις,ισως αναλογα με τη περιπτωση να δικαιωνονται & οι 2 αποψεις...
This post has been removed by the author.
alombar42 said: Η πορνογραφία, εκτός από τέχνη, είναι μια ανάγκη. Οταν η ζήτηση για σεξουαλικά βοηθήματα κάθε τύπου και μορφής χτυπάει κορυφές, ενώ η τηλεόραση ντρέπεται να βάλει μια τσόντα, είναι ζήτημα ποιότητας ή ηθικοπλαστικής;
Γεια σου alombar42! Πιστεύω ότι είναι κυρίως θέμα νόμου. Επίσης, στη μη συνδρομική τηλεόραση λαμβάνει κανείς σοβαρά υπόψη και παιδαγωγικούς παράγοντες... Μη ξεχνάμε ότι η συχνή προβολή σκηνών σεξ σε μικρές ηλικίες παραλύει τα συναισθήματα... Ή κάπως έτσι, ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος.
Tolisbak η θητεία μου στην διαφήμιση μου έδειξε πως το κοινό τελικά επιλέγει πολύ πιο λογικά από ότι νομίζουμε. Το σκάρτο προϊόν πεθαίνει γρήγορα (κι αν διαφημιστεί ακόμα πιο γρήγορα). Σίγουρα η διαφήμιση προσπαθεί να κάνει τα προϊόντα πιο ελκυστικά - αλλά η άποψη ότι αποτελεί παντοδύναμη πλύση εγκεφάλου είναι αφελής.
Σαφώς βλάπτουν περισσότερο οι πεποιθήσεις παρά οι πράξεις - ο εθνικισμός που αναφέρετε έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους... και μη μου πήτε πως η υπέρταση σκοτώνει επίσης - γιατί αυτή την είχαμε πάντα - απλώς τώρα την μετράμε...
Μαύρε Γάτο, δυστυχώς τα έδωσα όλα στο Μπενάκη που θα τα ψηφιοποιήσει, θα τα αρχειοθετήσει και όταν τελειώσει θα είναι προσιτά σε ενδιαφερόμενους.
Και βέβαια υπάρχει τέχνη στην ερωτογραφία, που κακώς ονομάζεται πορνογραφία (βικτωριανή πουριτανική ονομασία). Σκοπεύω σύντομα να φέρω το θέμα για συζήτηση - είναι από τα αγαπημένα μου.
-Όπου ανοίγει μια τηλεόραση κλείνουν χίλια βιβλία...
-Η Τατιάνα κι'αν μιλήσει Τατιανιές θα αμολύσει..
-Αίσχος το Fame Story! Μα είναι δυνατόν να το βάζουνε τόοοοοοοσο αργά?
-Αν ο Χίτλερ ξεκίναγε τον Β'Παγκόσμιο εν καιρώ
τηλεοπτικής άνθισης, ο Τσώρτσιλ σήμερα θα ήταν εγκληματία πολέμου...
-Αυτα...!
@newlens (10:11 μμ)
Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από σχόλιο του libertarian στις 6:19μμ:
"Μέσα από τις ιστορίες αγάπης μαθαίνεις για τον έρωτα, μαθαίνεις για το σεξ (οι περισσότεροι πως έμαθαν για την ύπαρξη του; Μέσα από τα βιβλία ή με την επιφοίτηση;)!" (ΣτΣ:. αναφέρεται στην τηλεόραση)
Φυσικά δεν αναφέρεται σε πορνογραφία, αλλά σε "ιστορίες αγάπης". Νομίζω όμως ότι μπορούμε σε ότι αφορά το σεξ να επεκταθούμε στην "πορνογραφία" (αυτή δείχνει το σεξ και όχι ένα φιλί σε μια ρομαντική κομεντί) και να αναγνωρίσουμε τον χαλαρωτικό (ειδικά σε συνθήκες άγχους), διεγερτικό/τονωτικό (για ζευγάρια) και τον εκπαιδευτικό ρόλο που παίζει στη σεξουαλική ζωή του καθενός (αναφέρομαι σε καθαρά επιστημονικά συμπεράσματα και δεν κρίνω με βάση τα οποιαδήποτε ηθικά-θρησκευτικά κριτήρια). Η τηλεόραση πλεονεκτεί σε σχέση με άλλα μέσα προβολής του σεξ (DVD, κινηματογράφος, περιοδικά) επειδή διαφυλάττει την ανωνυμία (δυστυχώς η ψηφιακή ίσως να μην είναι τόσο αθώα - υπάρχει πάντα το ID του αποκωδικοποιητή). Αμφιβάλλω αν υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό από 1% του πληθυσμού στη σημερινή Ελλάδα που να έχει κάνει έρωτα χωρίς κάποια στιγμή στο παρελθόν να έχει δει έστω και ένα "πορνογράφημα" έστω και "κρυφά" (δεν διαθέτω στοιχεία). Αυτό εννοώ με την έκφραση "σημαντικότερες και σοβαρότερες θετικές επιδράσεις της τηλεόρασης" στο σχόλιό μου που παραθέσατε. Φυσικά θα πρέπει να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την "προφύλαξη" των παιδιών, αλλά ας μην κρυβόμαστε, οι σημερινοί έφηβοι γνωρίζουν και μάλλον έχουν δει τα πάντα (το αν αυτό παραλύει τα συναισθήματα δεν το γνωρίζω - χρήζει μάλλον σχετικής μελέτης).
Σε ότι αφορά τώρα το θέμα της "ποιότητας", όπως θίγετε κι εσείς, είναι υποκειμενικό ζήτημα. Βασικός σκοπός της "πορνοταινίας" είναι να δείξει την πράξη - λιγότερο ή περισσότερο "φτιασιδωμένα" ή "ωμά". Πάντως, ακόμα και με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια, υπάρχουν πορνοταινίες (κυρίως αυτές που είναι "soft" ή που απευθύνονται κυρίως σε ζευγάρια) που διαθέτουν εξαιρετικό φωτισμό, ήχο, σκηνικά, κοστούμια, ακόμα και διαλόγους και υποκριτική αξία (ηθοποιοί) - πολύ καλύτερα από αρκετές ελληνικές σειρές που παίζονται αυτή την ώρα. Δε νομίζω πως θα πρέπει να επεκταθώ περισσότερο. Αν δεν σας κάλυψα, θα θεωρούσα καλύτερο να κάνουμε μια συζήτηση (το email μου υπάρχει στο μπλογκο-προφίλ μου) ή ακόμα και κάποιο σύντομο chat (μέσω Yahoo! Messenger).
Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις με το τελευταίο (επειδή αναφέρθηκαν κάποια σχόλια στο προηγούμενο post), δε θεωρώ ότι χρησιμοποιώ (ή χρησιμοποίησα ποτέ) το συγκεκριμένο "βήμα" ως "κράχτη" για να "διαφημίσω" το όποιο blog μου. Mπορώ και να το αποσύρω εντελώς - δεν έχει ξεκινήσει καν - και να τελειώσει εκεί το θέμα (δεν τρέφω καμιά φιλοδοξία ως blogger). Πρότεινα ακόμα και να σταματήσω το σχολιασμό μου εδώ (δημόσια τουλάχιστον) και εφόσον δεν ενοχλείται ο οικοδεσπότης, θεωρώ δικαίωμά μου να εκφράζω προσωπικά βιώματα και ευχαριστίες (δεν θεωρώ αδυναμία και "ανωριμότητα" την ευαισθησία ούτε "γλείψιμο" τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη).
Ευχαριστώ και ζητώ συγγνώμη για την "μπλογκο-διάρροιά" μου.
This post has been removed by the author.
Πιστεύω ότι είναι κυρίως θέμα νόμου.
Αυτό το είχε πει ο ΚΥΡ για τις σχέσεις κράτους εκκλησίας αλλά μας κάνει κι έτσι:
Ο λαός θέλει και το ΠΑΣΟΚ μπορεί, αλλά η Εκκλησία βαράει.
η συχνή προβολή σκηνών σεξ σε μικρές ηλικίες
Για να μην πούμε για τη συχνή χρήση δικτύου, περιπτέρου, σινεμά, συρταριών των γονέων κλπ :)
@epikairos
βασιζόμενοι σε στοιχεία που εμπεριέχουν «φρικτά λάθη»
Δεν ξέρω πώς παίζει η τηλεόραση, αλλά στο δίκτυο υπάρχουν φρικτά λάθη (δεν είναι όλα λάθος - πολλά όμως είναι εξωφρενικά). Δυστυχώς, από προσωπική εμπειρία, και οι μεν και οι δε στηρίζονται σε σαθρές μετρήσεις, παρότι υπάρχουν αρκετές αναφορές στα λάθη αυτά.
Ενα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η Alexa - μόλις πρόσφατα "διόρθωσε" ένα τεράστιο λάθος που επέτρεπε στον κάθε "webmaster" να αυξομοιώσει τα pageviews, σχεδόν όσο θέλει.
Δεν επεκτείνομαι, το θέμα είναι... πανέμορφο και θα φτιάξω ποστ ειδικά γι'αυτό.
"A medium, so called because it is neither rare nor well done"- Ernie Kovacs
ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω στην εκπομπή ΟΛΑ του θέμου. γιατί έχει τόση επιτυχία; μα γιατι, όπως ανέφερα στο προηγούμενο comment μου, ικανοποιεί το αίσθημα του τηλεθεατή. βλέπει να πάντα, και ειρωνεύεται τα πάντα. το παίζει έξυπνος κι υπεράνω, αλλά τα βλέπει παρ'όλα αυτά όλα τα προγράμματα, και καλεί όλους τους τηλεοπτικούς μαϊντανούς.
έξυπνος ο θέμος... δεν είναι τυχαία αυτό που είναι και μην τον βλέπετε έναν χαρούμενο χοντρούλη...
Μυθωδός said...
-Όπου ανοίγει μια τηλεόραση κλείνουν χίλια βιβλία...
Mύθος!
Οι άνθρωποι που βλέπουν TV δεν θα διάβαζαν ποτέ βιβλία. Ούτε θα συζητούσαν για φιλοσοφία αν δεν υπήρχε τηλεόραση.
Ποτέ δεν διαβάζονταν περισσότερα βιβλία από ότι σήμερα...
Epikairos πολύ σίγουρος είσαι για την έρευνα. Έχοντας πολλές δεκαετίες πείρα, ξέρω για αρκετά εσωτερικά μαγειρέματα. Δεν θα ήμουνα τόσο απόλυτος και τόσο απότομος απέναντι στον Mickey.
Χαρακτηριστικο του μπλογκ,το πρωιμεσημερο γραφονται αποψεις ποιοτητας,προς το βραδυ & νυχτα αρχιζουν τα προσωπικα. Ο,τι αρχιζει ωραιο,τελειωνει με πλακωμα. Μηπως αυτη ειναι η μαζοψυχη του εθνους μας ? Ετσι ακριβως γινεται σε ολες τις εκπομπες με πολιτικους...
Στο Διαδίκτυο αγαπητέ αλομβάρε ο μοναδικός τρόπος να έχεις αξιόπιστα στοιχεία για οτιδήποτε αφορά το Internet είναι να παρακολουθείς ένα μόνιμο δείγμα ανθρώπων. Το έχει κάνει στο εξωτερικό η Nielsen//Netratings (βλέπε netratings ντοτ κομ).
Ουσιαστικά είναι το ίδιο με αυτό που κάνει η AGB στην τηλεόραση.
Τα λέμε αναλυτικότερα στο ποστ σου να μην κουράζουμε και τους υπόλοιπους εδώ μέσα.
Καλή η όποια κριτική, απέναντι στο μέσο(αν και τι φταίει αυτό το έρμο...)
Αν θέλετε, όσοι θέλετε, μπορείτε να γίνετε ποιο συγκεκριμένοι, ως προς το τι βλέπετε;
Προσωπικά, βλέπω ειδήσεις(όχι φανατικά βέβαια, αλλά ναι, αυτές τις μάπα. Χαβαλέ κάνω. Άλλωστε την ελληνική πραγματικότητα, σπάνια είναι να την παίρνεις στα σοβαρά...), κανέναν Κούλογλου, Παπαχελά, Σαββίδη(ΕΤ3) και τα τοιαύτα. Ε, φυσικά κανένα ματσάκι, κυρίως μπάσκετ.
Πάντως, επειδή όταν ήμουν μικρός έπεσα στο καζάνι της AGB, προσπαθώ να βλέπω όλο και λιγότερο.
Άλλωστε, όπως και ο Οβελίξ, δεν έχω ανάγκη πια να πάρω τη δόση μου...(πήραμε-πήραμε... -και με το παραπάνω)
This post has been removed by the author.
Το Ωρολόγιον του Αγίου Σουλπικίου εσήμανε την δωδεκάτην...
Και εγώ ...αποσύρομαι
Boss, πάνω στο καλύτερο αποσύρεσσαι. Τώρα που βγαίνουν και τα φαντάσματα -μπουουου.
Και τώρα, τι θ' απογίνομεν, δίχως τον οικοδεσπότην; Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποιαν λύσις!
Τέλος πάντων. Mickey, δώσε τόπο στην οργή ρε μεγάλε. Η ζωή είναι ΚΑΙ ΓΑΜΩ...
Μήπως κύριε Δήμου θα έπρεπε να φτιάξετε ένα forum;
70 και 80 μακροσκελή σχόλια ταιριάζουν περισσότερο σε τέτοιο.
This post has been removed by the author.
Boss, για αυριανό θέμα προτείνω το "Μήπως οι 3 Ιεράρχες ήταν... 4;" για να είσαι και επίκαιρος.
Sleep on it και τα ξαναλέμε(όταν...)
epikαιros: Νομίζω ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε τι εννοούσε ο mickey. Πάντως και εγώ ως εργαζόμενος στο παρελθόν σε πολυεθνική έχω γίνει μάρτυρας σοβαρών λαθών από έρευνες αγοράς που έδειχναν πολύ αξιόπιστες αρχικά.
Πάντως ο σωστός όρος του weighting είναι "στάθμιση".
Για το θέμα: Ζω μόνος μου και μέχρι πρόσφατα είχα την τηλεόραση σχεδόν πάντα ανοιχτή. Τελευταία το internet κερδίζει όλο και περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο μου. Σε 3 μέρες ξεκινώ και το πρώτο μάθημα κιθάρας, οπότε η τηλεόραση θα μειωθεί παραπάνω.
Αν οι αποκαλυψεις τυπου Μικυ ειναι αληθινες,τοτε το μπλογκ εχει & μια τετοια χρησιμοτητα & ειναι ευπροσδεκτος καθε whistleblower,if he doesn't blow...
Συγνώμη από όλους για το τελευταίο σχόλιο που εμφανίστηκε αρκετά αργά, ενώ είχαν ειπωθεί τα περί weighting...
belle said
"Εκείνο που με ενοχλεί στη Τηλεόραση είναι η εικόνα".
N.Δ
"Και στον κινηματογράφο;
Γιατί δογματισμοί; Η τηλεόραση είναι εικόνα - μερικές φορές κακή κι άλλες καλή. Τι θα ήταν ένα ντοκυμαντέρ χωρίς εικόνα";
Ο κινηματογράφος και το ντοκυμανταιρ είναι τέχνη. Μια ολοκληρωμένη δουλειά την οποία επιλέγει κάποιος, όχι για ενημέρωση αλλά για καλλιέργεια όπως ακριβώς ένα βιβλίο, μια έκθεση ζωγραφικής ή μια συναυλία.
Πίσω από τη τέχνη υπάρχει νους, λόγος, αίσθημα, φαντασία. Υπάρχει ο άνθρωπος.
Η τηλεόραση -ενώ θα έπρεπε- δεν είναι τέχνη.
Χρησιμοποιεί την εικόνα με ένα τελείως «ωμό» τρόπο, τεχνολογικό, χωρίς να υπάρχει ίχνος « ανθρώπου» από πίσω της, αν και δουλεύουν δεκάδες άνθρωποι για να παράγουν κάτι, υποτίθεται για ανθρώπους.
Τι να πάρουμε ως δείγμα;
Τις ειδήσεις;
Τις διαφημίσεις;
Τις σειρές;
Τα τηλε παιγνίδια;
Τις πρωινές εκπομπές;
Τα παράθυρα;
Τα έργα;
(βέβαια έχουμε και τις εξαιρέσεις σαν επιβεβαίωση του κανόνα)
Αυτοί που παράγουν όλα αυτά είναι άνθρωποι που επιτελούν ένα κοινωνικό έργο – αφού δεν υπάρχει σπίτι χωρίς τηλεόραση- ή είναι εργάτες μιας βιομηχανίας που παράγει αξιοθρήνητα πρότυπα, εξυπηρετεί συμφέροντα, γυρίζει λεφτά κλπ κλπ;
Οσον αφορά στο τόσο μεγάλο βάρος που έχει δοθεί στην εικόνα, η τελευταία δεν στέκει στο μυαλό, ρέει, μην αφήνοντας στο μυαλό τελικά καμιά εικόνα. Συνοδεύεται από το λόγο ενώ θα έπρεπε το αντίθετο. Αυτή ήταν και η αρχική ιδέα νομίζω της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Να συνοδέψουμε το λόγο με την εικόνα. Φτάσαμε στο σημείο η εικόνα να ισοδυναμεί με 1000 λέξεις. Να μη μπορούμε να κάνουμε χωρίς εικόνα. Να μην εννοούμε το λόγο. Να μην έχει το μάτι μας την υπομονή να διαβάσει και να εννοήσει 10 φράσεις.
Ο τηλεθεατής πλέον δε λέει πες μου – ενημέρωσέ με- λέει δείξε μου!
Ο μόνος στόχος της τηλεοπτικής εικόνας όμως είναι να σοκάρει. Να παράγει την "είδηση".
Οσο για τον λόγο (ενημέρωση και ανάλυση) πόσοι τον διαθέτουν τελικά από όλους αυτούς που δηλώνουν δημοσιογράφοι ενώ γκαρίζουν και χειρονομούν;
Ετσι η τηλε-όραση ενώ θα έπρεπε μέσω της εικόνας να φέρει τα πράγματα πιο κοντά στην αντίληψή μας, αντίθετα τα απομακρύνει. Ενώ έχουμε χρώμα δεν έχουμε απόχρωση. Για αυτό μιλώ για "ωμή" τεχνολογία.
Θυμάμαι τους δίδυμους πύργους που έπεσαν. Επεσαν μια φορά, δυο φορές, τρεις, δέκα, είκοσι, εκατό....και την άλλη μέρα ξανα έπεσαν και την επομένη και την μεθεπομένη, μέχρι που αυτή η τόσο «δυνατή» εικόνα, κλοτσοσκούφι της ενημέρωσης, έγινε «ψέμα».
Το ίδιο έγινε και με το πόλεμο στο Ιρακ. Το ίδιο με όλα. Αδυνατώ να διακρίνω αν αυτό που δείχνει η εικόνα είναι τελικά πραγματικότητα ή φάρσα, μέχρι να περάσει αρκετός καιρός και να το «χωνέψω».
Αυτός ο βομβαρδισμός λοιπόν της εικόνας, αν δεν υπάρχει από πίσω λόγος ισχυρός, το μόνο που καταφέρνει είναι να αφήσει πίσω της μια θολή ασαφή εικόνα της πραγματικότητας- ενώ πιστεύεται το αντίθετο
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
Χα, κ.Δήμου εσείς καλά τα γράφετε αλλά έχω την εντύπωση ότι στην "Ε" άλλα περίμεναν...
Τους τη φέρατε !...
This post has been removed by the author.
Ωραία... Τώρα που είμαι μόνος στο δικτυακό blog-o-γήπεδο, μπορώ με άνεση(χρόνου), να πω μερικές αλήθειες.
Η ελληνική τηλέοραση, με βάση τις ειδήσεις: υστερική, επιπόλαιη, ασόβαρη, ιδιοτελής(βλέπε και MEGA, μια διαρκής αντιπαράθεση με την κυβέρνηση ή ένα ατέλειωτο γλείψιμο των "άλλων". Κι εμείς κάπου πιστεύουμε παλικάρια, αλλά δεν κάνουμε έτσι).
Προβάλλει ένα ρεπορτάζ και το δείχνει 2 και 3 και 4(!) φορές(ειδικά όταν κάποιος πέφτει από κάποιο μπαλκόνι ή τον πατάει ένα αυτοκίνητο)μπας και δεν δούμε ΚΑΛΑ, ΠΟΣΟ καλά έπεσε ή ΠΟΣΟ καλά τον πάτησε το όχημα... Δεν είναι απλά τελικά, ασόβαρη, καταντά και επικίνδυνη, με τον τρόπο που -φορτικά- πλασάρει το προϊόν της(αίμα...).
Με βάση τα ελληνικά σήριαλ: εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, είναι για κλάματα, κυρίως οι so-called "κωμωδίες". Το βρισίδι πάει σύννεφο(δεν λείπει ποτέ), ειδικά από τις γυναίκες πρωταγωνίστριες, που πουλάνε -νομίζουν- έτσι, μια "σύγχρονη" και "προχωρημένη" αισθητική. Καλά...
Με βάση τα so-called "talk-shows" και τα παντός είδους(και ώρας)τηλεπαράθυρα:
σε όποιο κανάλι κι αν γυρίσεις, τα ίδια πρόσωπα θα δεις, χρόνια τώρα: τον Κουναλάκη, τον Βενιζέλο, τον Πάγκαλο και πάει λέγοντας. Σχεδόν ποτέ δεν θα μάθεις κάτι καινούργιο, οχυρωμένοι απόλυτα όλοι, πίσω από μπετόν-αρμέ αντιλήψεις. Βασικά, ΔΙΑΛΟΓΟΣ δεν υφίσταται. Ανταλλαγή απόψεων και σύνθεση, δεν γίνεται. Ένα ατέλειωτο "θέατρο του Παράλογου" παρακολουθούμε, διαρκείς διενέξεις που ξέρουμε που θα καταλήξουν: ΠΟΥΘΕΝΑ. Όσον αφορά τους οικοδεσπότες τους, διαχειριστές δημοσιογράφους, δεν νοιάζονται να ακουστεί κάτι καινούργιο, να βγει κάποιο ουσιαστικό συμπέρασμα. Τους (υπερ)αρκεί να γίνει "μπάχαλο", να "πάρουν φωτιά" τα μηχανάκια της AGB. Ξέχασαν για ποιόν λόγο έγιναν δημοσιογράφοι και έχουν καταντήσει να υπονομεύουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ a priori(με αυτούς που καλούν και με τον τρόπο που οργανώνουν την "κουβέντα"), την αλήθεια, την ουσιαστική δηλαδή ενημέρωση του τηλεθεατή.
Εν κατακλείδι, ουδείς φαίνεται να ασχολείται πραγματικά με τον τηλεθεατή και τις ανάγκες του. Ουδείς νοιάζεται να του δώσει κάτι νέο, κάτι αληθινά αξιόλογο.
Χεσμένο τον(μας) έχουν, αφού σου λέει "που αλλού θα πάνε; Πάλι σε μας θα επιστρέψουν...". Και ο κύκλος της χαμένης (τους) αξιοπρέπειας, συνεχίζεται...
Επειδή ελοχεύει η παρεξήγηση(στην Ελλάδα ζούμε, έχουμε μάθει πια...), ανάλογοι "τηλε-μαϊντανοί" υπάρχουν από όλους τους πολιτικούς χώρους. Για να ισοφαρίσω λοιπόν την αδικία και να μην υπάρξουν γκρίνιες, να αναφέρω και τους Παυλόπουλο, Μεϊμαράκη, Ψωμιάδη.
Υπάρχουν βέβαια και οι "υπερκομματικοί": βλέπε Κούγιας...
Καληνύχτα (μας)
Καλημέρα!
Ναι, Δημήτριος - μάλλον άλλα περίμεναν - αλλά τότε κακώς ρωτάνε εμένα...
Belle - και πάλι γενικεύσεις! Είναι φυσικό όταν εκπέμπεις εικόνες 24 ώρες, το μέσο επίπεδο να μην είναι υψηλό. Εκεί μπαίνει η έννοια της επιλογής του θεατή. Το έχουμε ξαναπεί: το 80% των εντύπων και των βιβλίων που κυκλοφορεί είναι σκουπίδια - δεν καταδικάζουμε το μέσο. Επιλέγουμε.
gravoura said
Aυτές οι διαφημίσεις όμως που κόβουν ακόμα και τις ειδήσεις και αναγκάζεσαι να τις βλέπεις, ή να κάνεις ζάπινγκ, είναι φοβερά ενοχλητικές!!!
Άλλες πάλι φορές διακόπτουν τις διαφημίσεις, για να βάλουν εκπομπές ή ταινίες. Αυτό κι αν δεν είναι ενοχλητικό! :P Πέρα απ' την πλάκα, βρίσκω τις διαφημίσεις από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα της τηλεόρασης (π.χ. εικαστικά)
Επίσης, διαφωνώ με την άποψη ότι η τηλεόραση στερείται αλληλεπίδρασης.
1) Γιατί είναι δυνατή η συμμετοχή με τηλεφωνικές παρεμβάσεις, αποστολή emails ή sms, κ. ά.
2) Γιατί οι επιλογές μας ως τηλεθεατών μεσομακροπρόθεσμα μεταβάλλουν το περιεχόμενό της. Είναι μια αργή διαδικασία, αλλά υπαρκτή.
Την καλημέρα μου! :)
Βλέπω ελάχιστη τηλεόραση. Με ενδιαφέρουν κυρίως κάποιες καλές ενημερωτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ στα κρατικά κανάλια, κυρίως ΕΤ1. Επίσης, μου αρέσουν ορισμένες διαφημίσεις περισσότερο από το υπόλοιπο πρόγραμμα των περισσότερων σταθμών, όπως αυτή με τον ζωγραφισμένο πολεμιστή που πριν να καταφέρει το τελειωτικό πλήγμα στον εχθρό του σπάει το ξίφος του και περιπλανιέται από πίνακα σε πίνακα. Κουίζ: Προσδιορίστε τους πίνακες και τους ζωγράφους.
Υ.Γ. Προς τι τα μίση και ο αλληλοσπαραγμός; Το καλύτερο αντίμετρο στην εριστική διάθεση ορισμένων είναι να μην απαντάτε.
Κάτι που δεν επισημάνθηκε(αν και με 100 σχόλια μπορεί και να το παράβλεψα).
Η Δημόσια Τηλεόραση έχει ποιοτικά πολύ καλύτερο πρόγραμμα από την ιδιωτική. Ακόμα και οι ειδήσεις, μπορεί να κλίνουν πολιτικά προς την εκάστοτε Κυβέρνηση, αλλά είνα πιο σοβαρές. Επιπλέον έχει θαυμάσια ντοκυμαντέρ, features, ιστορικές σειρές και καλές ταινίες. Αλλά και τα σήριαλ της είναι πιο επιμελημένα και αξιοπρεπή από των ιδιωτικών.
Κι όμως η τηλεθέασή της είναι πολύ χαμηλή. Πράγμα που μας οδηγεί στο αιώνιο συμπέρασμα όλων μας των συζητήσεων: πάλι θέμα παιδείας (του κοινού...)
Γιατί είναι χαμηλή η τηλεθέαση ενός ωραίου ντοκυμαντέρ για τη ζωή των πιγκουίνων;
Γιατί αυτοί που το βλέπουν δεν θα δεχθούν μηχανάκι της AGB στην τηλεόρασή τους.
Σας παραπέμπω στην τρομερή και φοβερή τηλεοπτική σειρά "Δυό Ξένοι" Είναι 1000 % η περιγραφή της ελληνικής πραγματικότητος σε επιπεδο ΤΒ και επίπεδο real life.Δεν ξέρω πόσες απο τις "σοφίες" που ακουγονται ειναι δικίες τους, αλλα ειναι η πραγματικότητα.
«Εμείς, τηλεόραση δεν έχουμε». (Έτσι αποδείκνυαν την υπεροχή τους.
Εγώ θα φτάσω στο σημείο να πω ότι ένα παιδί που δεν έχει τηλεόραση στο σπίτι μπορεί να είναι πνευματικά "καθυστερημένο" σε σχέση με ένα που παρακολουθεί.
Όταν στο προηγούμενο σχόλιο έλεγα ότι η τηλεόραση είναι το καλύτερο σχολείο και ρωτούσα από που μάθατε οι περισσότεροι περί έρωτα, σεξ, άλλους πολιτισμούς κτλ δεν εννοούσα ότι πριν την τηλεόραση τα άτομα δεν μαθαίνανε ποτέ για αυτά τα πράγματα ή ότι τα μαθαίνανε από τις εγκυκλοπαίδειες. Απλά τα σημερινά παιδιά τα μαθαίνουν πολύ πιο σύντομα, μάλιστα πολλές φορές μαθαίνουν πράγματα που οι γονείς τους αδυνατούν να καταλάβουν. Γενικά πιστεύω ότι κάθε γενιά είναι πολύ πιο μπροστά από την προηγούμενη όταν αυτή ήταν στην ίδια ηλικία και ένα μέρος οφείλεται και στην τηλεόραση, όσο κακή και αν μας φαίνεται.
ΥΓ: Το ότι δεν καπνίζω το οφείλω στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην εκπομπή Εκπαιδευτική Τηλεόραση και την πληροφόρηση που μου έδωσε γύρω από το κάπνισμα και τον καρκίνο. Τα έχωνα στους γονείς μου θυμάμαι στο δημοτικό. ;-)
Πριν από λίγα χρόνια μελετούσα μια έρευνα που είχε γίνει για την Τηλεόραση στην Ελλάδα. Δεν την έχω εδώ μαζί μου, ωστόσο θυμάμαι πολύ καλά το σημείο που μας είχε κάνει εντύπωση. Στο ερώτημα «ποιο κανάλι θεωρείς καλή τηλεόραση» ή απάντηση ήταν συντριπτικά (πάνω από 65%) ΝΕΤ. Στο ερώτημα όμως «ποιο κανάλι βλέπεις» το ποσοστό της ΝΕΤ ήταν απολύτως ανάλογο με τα ποσοστά που έδινε η AGB εκείνη την εποχή, δηλαδή κάτι κοντά στο 4,5%.
Να πω πάλι πως φταιει η Παιδεία μας; Ε, θα το πω.
Γιατί εκεί που μπαίνει η Ελεύθερη Επιλογή, φτιάχνουμε τον καθρέφτη μας. Μόνοι μας, χωρίς καμία πίεση από κανέναν. Παρά μόνο ίσως από τις καταβολές μας και από την αδυναμία μας να γινόμαστε καλύτεροι.
Τηλεόραση, Κινητά κλπ...
Όλα, είναι «σφυριά». Εργαλεία. Με ένα σφυρί κρεμάω στον τοίχο τον τάδε θαυμάσιο πίνακα και με ένα σφυρί κάνω κομμάτια ένα γλυπτό. Αυτά τα «εγώ δε βλέπω καθόλου τηλεόραση» «εγώ δε θα πάρω ποτέ μου κινητό» , είναι ο θρίαμβος του δηθενισμού. (sic)
Από τη δεκαετία του 80, νωρίς, έλεγα πως η εξάπλωση της Τεχνολογίας , δηλαδή η διαρκής αύξηση των τρόπων διάχυσης της Πληροφορίας, είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για τη Δημοκρατία. Με πολλές σίγουρα, ενδιάμεσες «επίφοβες» φάσεις.
TV or not TV?
Και TV και not ΤV.
On Off.
alombar42 said...
Γιατί είναι χαμηλή η τηλεθέαση ενός ωραίου ντοκυμαντέρ για τη ζωή των πιγκουίνων;
Γιατί αυτοί που το βλέπουν δεν θα δεχθούν μηχανάκι της AGB στην τηλεόρασή τους.
Thats a very good point!
Είμαι ευτυχισμένος που έχω τηλεόραση.
Με ενημερώνει, με ψυχαγωγεί, με κοιμίζει και πάντα μόνο όταν το θέλω εγώ.
Μα αισθάνομαι κι ασφάλεια μ αυτήν!
Μετά το σεισμό, τα Ιμια, τους δίδυμους πύργους κλπ ήμουν αγκαλιά με την ΤV μου... για να πάρω αστραπιαίες απαντήσεις στα άγχη, τις αγωνίες και τις στεναχώριές μου.
Αλλά και στον τελικό του Euro πάλι αγκαλιά ήμουν....
Το μόνο πρόβλημά μου είναι αν θα πάρω μεγαλύτερη παρόλο που δεν την πολυανοίγω....
Θέλω να προσθέσω ότι τα κρατικά κανάλια, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά γενικά, είναι "αποστειρωμένα". Αν θέλω να πάρω μια καλύτερη εικόνα της κοινωνίας προτιμώ τα ιδιωτικά.
Zητώ συγνώμη για την άσχετη ερώτηση. Πώς μπορώ να μάθω ποια ημερολόγια υπάρχουν στην Ελλάδα;
Ευχαριστώ για την όποια πληροφορία.
@nibelungen
(περί μετρήσεων και στατιστικών)
Είμαι πια πεπεισμένος οτι ακόμα και στις πιο αντιπροσωπευτικές μετρήσεις (πχ exit polls, αφού σχεδόν όλοι πάμε εκεί) υπάρχουν οι αστάθμητοι ή παραποιούμενοι παράγοντες, για να μην πω για τον τρόπο παρουσίασης, που θυμίζει το ΚΚΕ (το οποίο, από όσο θυμάμαι, πάντα κερδίζει και μάλιστα εμπεριστατωμένα). Κάπως έτσι κόντεψε να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές στο νήμα (με μείον τέσσερα αν θυμάμαι καλά).
Αν αυτά γίνονται στις εκλογές, φαντάσου τι γίνεται στα πιο... καθημερινά.
Αν θες ουσία, θα πας στα "αποστειρωμένα". Αν θες ψευτογκλαμουριάτικο νεοελληνικό βλαχομπαρόκ "life-style", θα πας στα ιδιωτικά.
Δεν κατακρίνω καμία επιλογή, απλά παραθέτω τις υπάρχουσες επιλογές, όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι.
Τα χειρότερα προγράμματα σε ιδιωτικά και κρατικά: κάτι ‘γλέντια’, όπου μαζεύονται επώνυμοι και επωνιμίσκοι και τραγουδούνε, χορεύουνε, γελάνε στο στούντιο. Το πάρτι της ζωής σου, της γειτονιάς σου, Σεμίνα Διγενή. Μηδέν κόστος, μηδέν ουσία, μηδέν γενικά. Και κάτι μου λέει ότι ο κόσμος τα βλέπει επειδή δεν φτάνουν πλέον τα χρήματα να πάνε σε ταβέρνες οι ίδιοι. Βλέπουν κάποιους να διασκεδάζουν και νιώθουν σαν να κάθονται στο διπλανό τραπέζι και όχι στον καναπέ.
ο πολιτισμός που αντλεί spyro η κρατική τηλεόραση είναι εθνικοσοσιαλιστικός. μας δείχνουν τη μπήλιω τσουκαλά και αυτό το λένε τέχνη, ποιότητα και πολιτισμό. οι παιδικές εκπομπές απευθύνονται σε τρόφιμους ασύλων και στον Κούβελα. τα ντοκυμαντέρ τα δείχνουν νύχτα για να βλέπουν οι μικροαστοί που ψωνίζουν ρωσίδες στα σκυλάδικα για να εμπνέονται για να τις σκίζουν όπως τα λιοντάρια τη σάρκα. οι ειδήσεις της δεν ενημερώνουν. συμβαίνει να λένε ενημέρωση την κρατική λογοκρισία, όπως ονομάζουν παιδεία το στραβό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως λένε τέχνη αυτό που τους αποφεύγει. κάθε μουνόπανο που γλείφει και γαμιέται στους διαδρόμους παρουσιάζει εκπομπές "για τον πολιτισμό". και δια της κρατικής τηλεόρασης εφαρμόζεται η επίσημη κρατική προπαγάνδα: είμαστε Έλληνες, ανήκουμε στην οργάνωση Χ. ο λεπτέρης παπαδόπουλος αναγνωρίζεται ως ποιητής από τα τσόλια. η ποίηση απονέμεται. υπό την οποία. ο spyros με καταλαβαίνει.
yannis h: εγώ που έγραψα το προηγούμενο, νομίζω ότι εσύ είσαι χειρότερος από αυτά που κατηγορείς. αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιοκάφροι.
gravoura said...
Πώς μπορώ να μάθω ποια ημερολόγια υπάρχουν στην Ελλάδα; Ευχαριστώ για την όποια πληροφορία.
Σεληνιακό, Ιουλιανό, Γρηγοριανό, Προληπτικό Γρηγοριανό, το "Ημερολόγιο ενός Τρελού"... Ρώτα να μαθαίνεις.
Ο ορισμος της εννοιας "καλυτερη " για την κρατικη τηλεοραση σε συγκριση με την ιδιωτικη,ειναι μεγαλο μπερδεμα...Τι ειναι καλυτερο ? Αυτο που προτιμουν οι περισσοτεροι ή αυτο που ισχυριζονται οι λιγοτεροι ? Ερωτημα για μενα αναπαντητο...
Μιλάμε για τηλεόραση λοιπόν έτσι; Θα βάλω ένα παράπλευρο ζήτημα λοιπόν και θα ήθελα τη γνώμη σας. Όχι συναισθηματικά, λογικά. Πριν από λίγο, γνωστό ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι «απέρριψε» τηλεοπτική διαφήμιση μιας εφημερίδας.
Η διαφήμιση, που αφορά παλιά γνωστή εφημερίδα θέλοντας να προβάλλει κάποια ένα στοιχεία της ύλης της και έναν γενικό «εκσυγχρονισμό» δείχνει σε απόλυτα αφαιρετικό (ολόλευκο) φόντο, έναν άνδρα που κάθεται σε μια πολυθρόνα και βρίσκεται αντιμέτωπος με δεκάδες οθόνες (όχι συσκευών, σαν παράθυρα) που τον βομβαρδίζουν με πολλές εικόνες έντασης : καταστροφές, πόλεμοι κλπ αλλά και γήπεδα, πολιτικά πρόσωπα. ) Ταυτόχρονα υπάρχει ένα έντονο soundtrack πολλούς εκφωνητές ειδήσεων να μιλάνε ταυτόχρονα, σειρήνες νοσοκομειακών κλπ. Αλλεπάλληλα πλάνα του «ήρωα» της ταινίας με τις διάφορες εικόνες. Κάποια στιγμή και μετά από γκριμάτσα «δεν αντέχω άλλο» ο άνδρας σκύβει δεξιά του και από ένα τραπεζάκι σηκώνει τη διαφημιζόμενη εφημερίδα. Ταυτόχρονα, οι ήχοι και τα effects υποχωρούν για να κυριαρχήσει μια ήρεμη και «πλατειά» μουσική και βεβαίως το εμπορικό μήνυμα, το οποίο δεν περιέχει καμία αντι τηλεοπτική νύξη.
Σε κανένα κανάλι ιδιωτικό ή δημόσιο δεν υπήρχε πρόβλημα, πλην ενός, ιδιωτικού όπως είπα και στην αρχή. Το οποίο όμως, απείλησε κιόλας πως θα ...συμπαρασύρει σε «ιερό αγώνα» κατά της συγκεκριμένης διαφήμισης και τα υπόλοιπα. Tι λέτε;
Ξέχασα να πω το αυτονόητο ίσως, πως η δικαιολογία της άρνησης του καναλιού να παίξει τη συγκεκριμένη διαφήμιση, είναι πως αυτή κάνει...πόλεμο στην τηλεόραση.
Βάλτωσε κι αυτό το θέμα...(αν κρίνω από τη συμμετοχή)
Επόμενοοοοοοοο!
Πάντως, το ότι έχουμε την τηλεόραση που μας αξίζει, είναι μάλλον σωστό.
Βέβαια, δεν "αξίζει" σε όλους να είναι αυτή που είναι, αλλά δημοκρατία μου θέλατε...(πλάκα κάνω)
Η πλειοψηφία κερδίζει!(έναν Μικρούτσικο, μια Τατιάνα, μια Αννίτα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Μ' αρέσει που μας έφταιγε κάποτε το trush Τ.V., η Πέπη και ο Λεωντσάκος. Ενώ τώρα...)
Κακομάθαμε στα 500 comments και θεωρούμε πως βάλτωσε ένα post άμα πιάσει μόνο 112. Εγώ χαίρομαι που έχει λιγότερα - και πιο ουσιαστικά. Μπορείς τουλάχιστον να τα διαβάσεις.
Νομίζω πως αυτή η διαφήμιση που αναφέρει ο nibelungen (δεν την έχω δει, όπως περιγράφεται) θίγει εύστοχα το γεγονός ότι η τηλεόραση είναι παράσταση, ενώ το έντυπο, σε οποιαδήποτε μορφή, καλό ή κακό, είναι λόγος. Η τηλεόραση όντως μπορεί να προσφέρει πολλά και έχει τη θέση της, αλλά είναι και επικίνδυνη για τον απαίδευτο, καθώς ουσιαστικά του προσφέρει μια εικόνα της πραγματικότητας που το απαίδευτο μυαλό μπορεί εύκολα να αποδεχθεί άκριτα. Είναι εικόνες και ήχος, πρωτογενές υλικό δηλαδή για τις αισθήσεις. Για αυτό και η τηλεόραση είναι άριστο εργαλείο προπαγάνδας. Αντίθετα, ο γραπτός λόγος από τη φύση του αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, κριτικά και είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί τόσο αποτελεσματικά για τη χειραγώγηση. Η κακή τηλεόραση πιστεύω πραγματικά ότι είναι εργαλείο χαύνωσης και "ανθρωποπρογραμματισμού" ή "αντι-παιδείας"
Ίσως για το συγκεκριμένο κανάλι να ισχύει το "όποιος έχει τη μύγα να τη φέρει πίσω".
:-)
@avvelandeda
Λυπάμαι δεν έγινα σαφής. ΄Οταν λέω ημερολόγια εννοώ blogs, ποια άλλα λοιπόν μπορώ να βρω?
@avellaneda
Συγνώμη, το σακάτεψα το nick σου!!!!
gravoura: πήγαινε στο
monitor
Νίκο, δεν κακομάθαμε, κακοπάθαμε!
Όταν έκανα το σχόλιο εκείνο, είχε μεσολαβήσει ήδη περίπου μιάμιση ώρα από το προηγούμενο. Δικαίως λοιπόν θεώρησα πως δεν υφίστατο άλλο ενδιαφέρον. Ευτυχώς, έκανα λάθος.
Εννοείται πως σήμερα ευχαριστιέται κανείς να συμμετέχει.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ(το είπα δεν άντεξα)
Εδώ και 5-6 μέρες, κάποιος έχει πετάξει(κυριολεκτικά)την τηλεόρασή του(περί τις 29"), στην είσοδο της πολυκατοικίας, δίπλα στο ασανσέρ...
Μια αρχαία είναι, αλλά χάθηκαν άλλοι τρόποι να την ξεφορτωθεί κανείς;
Και καλά, αυτός που το έκανε(λέμε τώρα). Μου είναι εξαιρετικά ανεξήγητο που κανείς δεν ενδιαφέρεται να την πάρει από τη μέση!(όχι δεν λειτορυργεί,είναι διαλυμένη)
Ακόμα και η καθαρίστρια όταν έρχεται, καθαρίζει προσεκτικά ένα γύρω της, λες και πρόκειται για κάποιου είδους εμπνευσμένη καλλιτεχνική παρέμβαση...
Μυστήριο.
perastikos νομίζω πάντως πως και οι εφημερίδες και τα πρωτοσέλιδα παράσταση είναι. Παίζουν με τη τυπογραφία, με την εικόνα. Αλλά και στο περιεχόμενο των κειμένων γίνεται χρήση εκφραστικών μέσων, αναφορές σε άλλα κείμενα...και πολλά άλλα.
Δυστυχώς εδώ που είμαι δεν έχω τηλεόραση.
Πάντως δεν πιστεύω στον εκπαιδευτικό ρόλο αποκλειστικά ενός μέσου, της τηλεόρασης ή του βιβλίου ή του διαδίκτυου.
Και για τη μοναξιά στα διαμερίσματα, την απομώνοση δε φταίει η τηλεόραση, απλά βρίσκει έδαφος εκεί. Ίσα ίσα που μπορεί να φέρει κι ανθρώπους κοντά. Να συζητήσουν για μια εκπομπή για το οτιδήποτε.
Όσο για το επίπεδο νομίζω μας λείπει στην Ελλάδα κι ένα ποιοτικό κανάλι που να χει λεφτά όμως να κάνει ωραία πράγματα. Εμένα μου λείπει το θέατρο της Δευτέρας
Τηλεοπτικά(και μόνο), νοσταλγώ τη δεκαετία του '80.
Υπήρχε τέτοια ποιότητα και τέτοια προσφορά σε ξένα σήριαλ(κυρίως κωμωδίες του τύπου "Barney Miller", "Bill Cosby", "Moonlighting" ή "L.A. Law" και άλλες)που σήμερα δεν υπάρχουν.
Αλλά και πολλές από τις ελληνικές τηλεοπτικές δουλειές, γινόντουσαν ακόμα τότε με μεράκι.
Η τηλεόραση είναι το αυτιστικό της οικογένειας, ο αποδιοπομπαίος τράγος της φτώχειας του λόγου μας. όλα τα πράγματα τα θεωρούμε έτσι όπως μας εξυπηρετεί στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου. οι άνθρωποι εργάζονται στην τηλεόραση , βγάζουν ψωμί, υπάρχει οικονομική ανάπτυξη. δίχως τις προβαλλόμενες διαφημίσεις, τα ρηχά πρότυπα, το φτωχό λόγο όλοι θα ήμασταν ολιγαρκείς και η οικονομία με εγκράτεια στις αγορές και κατανάλωση μόνο των απολύτων αναγκαίων θα καταρρεύσει με συνέπεια την ανεργία. άρα παρακολουθούμε τα πάντα από καλομοίρα μέχρι δήμου και γρίβα γιατί είναι το χρέος μας προς τη συμμετοχική δημοκρατία. όποιος παρακολουθεί λίγο τηλεοπτικές εκπομπές είναι υπονομευτής της δημοκρατίας και είναι χίπης. και ρέμος.
Αριθμοί: Η χθεσινή τηλεμέρα έδωσε τα εξής χαρακτηριστικά στοιχεία μέσω AGB... Πρωινές ενημερωτικές εκπομπές, σύνολο τηλεμεριδίου από τις 6πμ ως τις 10πμ (κοινώς όλοι μαζί) από 2,3% έως και 12,4%. Ο καθένας χωριστά από τους 3~4 μεγάλους σταθμούς κυμάνθηκε από το 0,4% μέχρι και 2,8%... Πάμε τώρα στην prime time ζώνη κοινώς το βράδυ. Τα δελτία όλα μαζί φτάνουν μέχρι και 40% των τηλεοπτικών δεκτών. Αυτά σε μετάφραση φωνάζουν πως 4 στους 10 δέκτες είναι ανοιχτοί και 6 στους δέκα κλειστοί στις ειδήσεις. Οσο για το πρωϊ μιλάμε για ποσοστά της πλάκας. Επιμύθιο: Αυτοί που δεν βλέπουν είναι περισσότεροι απ αυτούς που βλέπουν.... Για να μην πάμε σε ποιοτική ανάλυση των κοινών και μπλοκάρει το σύστημα από την κοροϊδία που παίζουν στην πλάτη των διαφημιζομένων οι διαφημιστικές με τους καναλάρχες.
Μάλιστα!
Μας την είπε πάλι ο Δήμου,πώς για όλα φταίμε εμείς το κοινό,που είμαστε απαίδευτο.
Και από ότι βλέπω,μιά χαρά το κατάπιατε όλοι οι μπλογκάδες εδώ μέσα,αντί να τον αρπάξετε από την μύτη.
Έ τελικά σάματι να έχει και δίκιο.Τέτοια ζώα που είμαστε,μόνο να μας βρίζουν μας αξίζει.
Την καταλάβατε τη δουλειά;
Πάς στο θέατρο,πληρώνεις και το εισιτήριό σου και όχι μόνο θα σου βγεί μάπα η παράσταση να κλαίς τα χαμένα σου λεφτά και τον χρόνο που σπατάλησες,αλλά θα σου την πούν μετά πώς εσύ ήσουν και ο υπεύθυνος για αυτο το χάλι.
Δέν είναι υπεύθυνοι οι ηθοποιοί,οι σκηνοθέτες,αλλά εσύ ο θεατής είσαι ο υπεύθυνος (τι θέλουν τελικά δηλαδή.Να ανέβουμε εμείς οι θεατές στην σκηνή να τους βγάλουμε την παράσταση; Εμείς οι θεατές,εμείς και οι πρωταγωνιστές; Και αυτοί τι θα κάνουν; θα κάθονται στα θεωρεία τους να καμαρώνουν τον εαυτό τους σάν γύφτικα σκεπάρνια; ).
Η γνωστή κοινότοπη,ελιτίστικη και ξεπερασμένη καραμέλλα,πώς τέτοιο κοινό μιά τέτοια κακή τηλεόραση αξίζει,τέτοιοι ψηφοφόροι τέτοιους άθλιους πολιτικούς αξίζουν και τα λοιπά και τα λοιπά.
Όταν όμως η παράσταση είναι καλή,τότε κανείς δέν θα πεί τα μπράβο στο κοινό.
Τώρα υπεύθυνοι για την επιτυχία θα είναι οι παράγοντες της παράστασης.
Ο λαός είναι υπεύθυνος μόνο για τα κακά,να του τα φορτώσουμε μαζί με τις δικές μας ανικανότητες και ελλείματα.
Έ κύριε Δήμου;
Και για πέστε μας κύριε Δήμου,πότε έγινε κάτι σημαντικό στην ελλάδα,στην τηλεόραση ή όπου αλλού και δέν ανταποκρίθηκε αμέσως το κοινό το έστω και απαίδευτο κατ εσάς;
Αυτό το απαίδευτο κοινό δέν ήταν που περασμένες δεκαετίες παρακολουθούσε στην τότε κρατική τηλεόραση αξιόλογες σειρές;
Τι νομίζετε τελικά δηλαδή ότι του συνέβη και βλέπει τώρα σκουπίδια;
Και άντε άς πούμε πώς φταίει η έλλειψη παιδείας του κοινού όπως λέτε και άς υποθέσουμε ότι ξαφνικά ώς δια μαγείας αποκτούσε αυτή την παιδεία που δέν έχει και απαιτούσε σε μεγάλη έκταση ωραία και ποιοτικά προιόντα. Σε αυτή την περίπτωση που θα βρισκόντουσαν νομίζετε οι ανάλογοι δημιουργοί που θα μπορούσαν να του τα προσφέρουν;
Νομίζετε πώς οι ατάλαντοι,οι ανίκανοι και οι αναξιοπρεπείς της τηλεόρασης θα μεταμορφώνονταν λόγω της ζήτησης σε ικανούς και σημαντικούς;
Μάλλον όχι.
Δέν συμφωνείτε;
Διότι είναι μεγάλο ψέμμα,πώς η κατανάλωση αποκλειστικά και μόνο διαμορφώνει το προιόν.
Στην πραγματικότητα η καταναλωτική ανάγκη δίνει μιά βασική κατεύθυνση στην αγορά,όπου τις επιμέρους ποιοτικές ανάγκες και επιθυμίες τις καθορίζει το ίδιο το τελικό προιόν όπως προκύπτει από τους οικονομικούς και άλλους παράγοντες και συνθήκες της κατασκευής του διανομής του και λοιπά.
Πράγμα που σημαίνει,πώς πρωτίστως για ένα προιόν θα κρίνουμε τον ίδιο τον δημιουργό του και δευτερευόντως το αγοραστικό του κοινό που εκ των πραγμάτων αναγκάζεται να καταφύγει σε αυτή την επιλογή.
Έτσι λοιπόν σωστό είναι να κρίνουμε πάντα με βάση τον δημιουργό και για ένα κακό η καλό σπιτι να κρίνουμε τον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε,για ένα καλό η κακό βιβλίο τον συγγραφέα που το γραψε και για ένα καλό η κακό καρβέλι ψωμί τον φούρναρη που το ψησε (και άν φέρουν σάν δικαιολογία τις κακές συνθήκες παραγωγής,τότε ή να κόψουν το κεφάλι τους να εξασφαλίσουν καλύτερες η να μήν κάνουν τίποτα).
Άν κρίνουμε με βάση τον καταναλωτή όμως,δηλαδή τον αρχιτέκτονα για το ψωμί ,τον συγγραφέα για το σπίτι και τον φούρναρη για το βιβλίο,τότε απλώς ψάχνουμε να βρούμε τον καμπούρη να του τα φορτώσουμε όλα,θέλοντας προφανώς να προστατέψουμε την συντεχνία στην οποία ανήκουμε.
Όσο για το περιβόητο "καθρέφτισμα" που λέτε κύριε Δήμου,τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα.
Στην τηλεόραση δέν καθρεφτίζεται αυτός ο ίδιος ο θεατής της,αλλά η τηλεοπτική προβολή που δέχεται.
Ουσιαστικά δηλαδή,στην τηλεόραση καθρεφτίζεται η ίδια αυτή η τηλεόραση.
Ο τηλεοπτικός ήρωας προβάλλει με τέτοιο τρόπο τον εαυτό του στο κοινό,που του επιστρέφει πίσω αυτή ακριβώς η προβολή του.
Ρωτήστε και τον λακάν και τον μπάρτ άν δέν με πιστεύετε.
Και έτσι λοιπόν, στον κακαουνάκη,ή στον χατζηνικολαου για παράδειγμα,καθρεφτίζονται απεναντι από την μεριά των θεατών,πολλά κακαουνάκια και χατζηνικολάκια.
Και αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη καταστροφή που επιφέρει η τηλεόραση στην κοινωνία.Την συρικνώνει προτυπικά σε ελάχιστους χαρακτήρες,συμπεριφορές και συνήθειες με συνέπεια τον μαρασμό της.
Και έτσι όλοι μιλάνε πιά και συμπεριφέρονται σάν τους τηλεοπτικούς ήρωες.
Όμως αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης και για να μήν με πείτε,σάν κοινό σας που είμαι, εκτός από απαίδευτο και πολυλογα,κλείνω εδώ.
Τι τραβάμε και εμείς οι καταναλωτές τελικά και που να πούμε τον πονο μας!
Οooooλέ!!
@aspic1:
Οφείλω να πω πως έχετε ένα δίκιο. Κι εγώ αυτά τα περί παιδείας τα ακούω βερεσέ(παίζει κι αυτό, αλλά όχι αποκλειστικά)
Γνώμη μου είναι πως ζούμε χρόνια μεγάλης παρακμής ως κοινωνία στο σύνολό της(μόνον ο αθλητισμός στέκεται στο ύψος του -συχνά δε, πάνω και από αυτό)και αυτή η κατάσταση, επηρεάζει αρνητικά τα πάντα.
Τίποτα -εδώ και χρόνια- δεν πάει καλά σ' αυτόν τον τόπο -ο κόσμος φταίει; Ή εκείνοι που κάνουν τα "κουμάντα";;;
Παντού βασιλεύει η μετριότητα και επομένως και στις τηλεοπτικές μας επιδόσεις...
This post has been removed by the author.
This post has been removed by the author.
tassos papadakis Γνώμη μου είναι πως ζούμε χρόνια μεγάλης παρακμής ως κοινωνία στο σύνολό της(μόνον ο αθλητισμός στέκεται στο ύψος του -συχνά δε, πάνω και από αυτό) Συμφωνοι ειμαστε.Με τοσα νεα και καλα φαρμακα που βγηκαν ειναι να μη στεκεται στο υψοs του?
Κουλάρετε αδέλφια! Η αλήθεια είναι πως υπάρχει "negative feedback". Το φαινόμενο δεν είναι δα και πρωτόγνωρο ("φαύλο κύκλο" το έχω ονομάσει σε προηγούμενα σχόλια): Η TV επηρεάζει τον κόσμο (τμήμα - και μάλιστα σημαντικό - της παιδείας μας δεν είναι κι αυτή;), ο κόσμος επηρεάζει την TV (με τα γούστα του και τις μετρήσεις της AGB) και πάει λέγοντας... Ίσως να έχουμε πάρει την κατρακύλα, ίσως όμως και να είναι μια μεταβατική περίοδος, ο κόσμος να χορτάσει και να βαρεθεί την "ξεφτίλα" και κάποια στιγμή να μπει μια τάξη. Μέχρι τότε όμως, μάλλον θα μας προλάβει η "ρημάδα" η τεχνολογία και πάλι…
Το triple play έρχεται! Στις 8 το βράδυ, την ώρα που οι "παραδοσιακά μεγάλοι" θα δείχνουν τα ίδια και τα ίδια (δηλ. Χατζηνικολάου και Στάη να "σφάζονται" μαζί με Κακαουνάκηδες και λοιπούς μαϊντανούς σε 125 παράθυρα ταυτόχρονα), τα υπόλοιπα χίλια (και βάλε) κανάλια θα δείχνουν απ' όλα: Τη φιλολογική ανάλυση της "Ιθάκης" του Καβάφη, το interactive κήρυγμα του Χριστόδουλου (που θα τελειώνει με ανέκδοτο, όπως το "ΟΛΑ" του Θέμου), το επιστημονο-τεχνολογο-κάναλο (αυτό μάλλον θα είναι το αγαπημένο μου), το ντοκιμαντέρ για την ερωτική ζωή των σκαντζόχοιρων (πάντα ήμουν περίεργος να μάθω πώς το κάνουν), τους τελικούς του σούμο στη Γιοκοχάμα, μέχρι και τα νέα από την ελληνική …μπλογκόσφαιρα!
Όλα αυτά φυσικά μαζί με πραγματικά γρήγορο Internet (όχι DSL-χελώνα των 512K) και όσα τηλεφωνικά "νούμερα" θέλουμε για να μιλάμε με όλους ταυτόχρονα (κάτι σαν Ναπολέοντα στο πιο "τεχνολογικό" του, δηλαδή). Και με πολύ λιγότερα από τα 50 ευρά που σκάει ο Ν.Δ. κάθε μήνα για τη Nova - μπορεί και σχεδόν τζάμπα (ελπίζω τουλάχιστον). Για να μην πω ότι και η "αποθήκη" (κάποια terabyte) της TV θα γράφει συνέχεια αυτά που της έχουμε μάθει σχετικά με τις προτιμήσεις μας (για να μη χάσουμε και τίποτ' άλλο που παίζει εκείνη την ώρα βρε αδερφέ). Εκεί να δω τι θα διαλέγει να δει ο καθένας ;)
Πάντως, θυμάμαι πως έπαθα φοβερό information overdose με την καλωδιακή στην Αμερική. Μόνο για να κάνεις zapping, θέλεις παραπάνω από μια ώρα. 700 κανάλια ήταν αυτά, τι να πρωτοδιαλέξεις; Τελικά κόλλησα (ω, τι πρωτότυπο!) στο Science Channel :)
Αγαπητέ κ. Δήμου,
παρότι διαφωνώ όπως και συμφωνώ με εσάς σε τόσα και τόσα που γράφετε (είμαι και ένθερμος χρήστης αλλά και "οπαδός" της Μac φιλοσοφίας), κατανοώ, όλο και περισσότερο, το κίνητρο της εκτίμησης που σας τρέφω.
Είναι απλό!
Είστε ένα ερέθισμα που κινητοποιεί το μυαλό μας για να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει, να αντιδράσει, "βρε παιδί μου" σε κάτι, είναι η καλύτερη απόδειξη πως έχουμε να κάνουμε με κάτι ζωντανό και υγιές.
Για έναν ευαίσθητο άνθρωπο σαν εσάς (επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό ή τη φιλοφρόνηση) είναι δύσκολο να αδιαφορήσει για τα όποια αρνητικά διαβάζει για εκείνον. Νιώθετε έντονη την αντίδραση που κάθε ευαίσθητος, άρα ζωντανός και κοινωνικός οργανισμός, παράγει. Αν το καλοσκεφετίτε, δεν έχετε λοιπόν κάποιο αρνητικό λόγο για να αναρωτιέστε γιατί ο κόσμος αντιδρά, σας αγαπά ή σας μισεί. Είστε το κίνητρο που δραστηριοποιεί τις αντιδράσεις τους. Είστε μια ευκαιρία για να αισθανθούμε ζωντανοί, είτε αρνητικά, είτε θετικά. Και τούμπαλιν, οι αντιδράσεις όλων των άλλων απλά δείχνουν πόσο ζωντανή και υγιής είναι η σκέψη σας. Χαίρομαι που τις εκμεταλεύεστε για να είστε δημιουργικός.
Με εκτίμηση
Χάρης Τσέβης
Υ.Γ. Ο κόσμος δεν είναι Windows βέβαια ;-)
Thanks Tsevis...
Οι ελληνικές ταινίες που γυρίζονταν στις δεκαετίες του 50 και 60 δεν διεκδικούν βέβαια δάφνες πρωτοτυπίας ούτε μπορείς να πεις ότι γεννούν τα συναισθήματα και τις σκέψεις ενός μεγάλου έργου τέχνης.
Είναι όμως μια χαρακτηριστική εικόνα της τότε κοινωνίας.Ο χατζηχρήστος που ήτθε από το χωρίο και έγινε βλαχο-αστυφύλακας,η πλούσια κολωνακιότισσα που περιφρονεί τον λαό και μιλάει στα γαλλίκα,ο φτωχός ξανθόπουλος που ονειρεύται να γίνει γιατρός,προσπαθόντας να μείνει πιστός στις αρχές του,ο τέντυ-μπόυ βουτσάς που τον έστειλαν οι πλούσιοι γονείς να σπουδάσει στο Λονδίνο και φυσικά,ο πιο αντιπροσωπευτικός όλων,ο βέγγος,μονίμως τρέχει και δεν φτάνει,καλοκάγαθος που συνέχεια του την φέρνουν,φουκαράς αλλά και χαρούμενος,θέλει να τα κάνει όλα και τελικά τα αφήνει όλα στην μέση.
Σίγουρα όλες αυτές οι καρικατούρες δεν έχουν το βάθος και την τραγικότητα που συναντάμε στα αριστουργήματα,δεν παύουν όμως να είναι βγαλμένα από την τότε πραγματικότητα,έστω και μέσα στην υπερβολή και τις συμβάσεις του χάπυ-έντ.
Πιστεύω ότι αντίστοιχο ρόλο στην εποχή μας έχουν τα τηλεοπτικά σήριαλ.
"Οι αυθαίρετοι",που πουλάνε το χωράφι στο χωριό για να πάρουν μερσεντές και να την πουν στον γείτονα,ενώ στο τέλος όλοι μαζί στήνουν μια κομπίνα για να φάνε λεφτά από την ΕΕ.
"Οι απαράδεκτοι",μια έξυπνη σάτιρα του μικροαστού στις αρχές των 90ς
Το "Είμαστε στον αέρα",οι 30ρηδες που παράμενουν (ή τουλάχιστον το ελπίζουν) ροκάδες όπως τότε,στις αρχές των 70ς.
Ένα άλλο που δεν θυμάμαι τον τίτλο που δείχνει την φοιτητική ζωή σε μια πολή της επαρχίας (αν θυμάμαι καλά)
και τόσα άλλα.
Δεν έχουν φυσικά το βάρος ενός σοβαρού έργου τέχνης,είναι όμως μια καρτ-ποστάλ της εποχής μας,που μετά από 20,30 χρόνια θα είναι πολύτιμη,παρόλο που τώρα την προσπερνάμε.
Αυτή νομίζω είναι και η εκίδκηση της τηλεόρασης στο πνεύμα και την "τέχνη".Οι κουλτουριάρηδες της εποχής μας όχι μόνο δεν κατάφεραν να κάνουν ένα σοβαρό έργο τέχνης,αλλά απέτυχαν να φτιάξουν τουλάχιστον αυτήν την καρτ ποστάλ,που τελικά δημιούργησε η τηλεόραση.Αν η τηλεόραση απέτυχε μια φορά,τον "πνεύμα" απέτυχε δύο.
Εντελώς ασυνάρτητοι,αποκομμένοι από την κοινωνία,οι σύγχρονοι σκηνοθέτες,συγγραφείς κτλ το μόνο που έκαναν είναι μια άγαρμπη μεταφορά των μπανάλ εμμονών τους που τελικά δεν αφορά κανέναν.
Μετά από 30 χρόνια τα έργα αυτά δεν θα υπάρχουν καν,δεν θα τα θυμάται κανείς,ενώ τα ευτελή σήριαλ θα έχουν το κοινό τους,όπως και οι ευτελείς ταινίες των 60ς έχουν το κοινό τους σήμερα.
Αυτή,νομίζω,είναι η εκδίκηση της τηλεόρασης.
This post has been removed by the author.
παντως πρακτικα οταν
κλεινω την ΤV προλαβαινω τα παντα..
μιλαω για καποιον που μενει - σχεδον - μονος..
υγ: ξερω παντα αργω.. :)
υγ2: τωρα μαγειρευω.. :D
σε περιοδους που νομιζετε
οτι δεν προλαβαινετε να κανετε
αυτα που θελετε..
αν δεν ειναι φυσικα θεμα χρηματων
η να εξαρταται απο αλλους..
ΑΠΛΑ κλειστε την TV θα σας μεινει
χρονος για τα ΠΑΝΤΑ..
μιλαω για καποιον που μενει μονος η σχεδον μονος..
Ακούω συχνά στις ειδήσεις για τις παρεμβάσεις του Ε.Σ.Ρ. στα διάφορα σήριαλ και στις διαφημίσεις. Οι πιο πολλές από αυτές κατά τη γνώμη μου είναι άστοχες. Ποτέ όμως δεν αναφέρθηκαν στις μεσημεριανές εκπομπές που καθημερινά σπιλώνουν συνειδήσεις και καταπατούν το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει προσωπική ζωή. Αυτό δεν είναι ανήθικο; Η ζημιά γίνεται, είτε εγώ σαν άτομο πατήσω το κουμπί Off, είτε όχι. Άλλωστε ο Oscar Wilde έλεγε "Χαρακτηριστικό γνώρισμα της άρρωστης κοινωνίας είναι η παραχώρηση απόλυτης ελευθερίας στο δημοσιογράφο από τη μια και ο περιορισμός του καλλιτέχνη από την άλλη". Κατά τη γνώμη μου η προσωπική ζωή των ανθρώπων δεν πρέπει να εκτίθεται δημόσια.
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home