Τόπος μαγικός
Οι πιο ωραίοι αρχαιολογικοί χώροι στην Ελλάδα είναι αυτοί όπου μπορείς να περάσεις όλη σου την ημέρα μόνος.
Ξέρω πολλούς που ακόμα και στην τουριστική σεζόν σου επιτρέπουν να καθίσεις σε μια γωνιά και να διαβάσεις ένα βιβλίο.
Πόσοι έχουν πάει στην Σκιλλουντία; Στην Μηδέα; Στο Ηραίο του Άργους; Στην Αρχαία Μεσσήνη; Στο θέατρο της Σικυώνος ή του Ορχομενού (Αρκαδία);
Κι εδώ στην Αττική έχουμε όμορφα μέρη: έχετε επισκεφθεί τον Ραμνούντα; Την Βραυρώνα;
Αλλά ο πιο αγαπημένος μου είναι αυτός που θα σας δείξω παρακάτω. Τρία τέταρτα από την Αθήνα και 99% θα είσαστε μόνοι.
Είναι όμορφος όλες τις εποχές - το καλοκαίρι φουντώνουν τα πλατάνια στο ρέμα, το Μάιο γεμίζει αηδόνια. Αλλά και τον χειμώνα, γυμνότερος, είναι υπέροχος.
Ο ναός ήταν εξάστυλος Δωρικός. Δίπλα του η ιερή πήγή ακόμα αναβλύζει νερό.
Η μεγάλη στοά - από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα - είχε μήκος 110 μέτρα και χτίστηκε τον 4ο αιώνα π. Χ.
Στο θέατρο είναι πιο ωραία να μπεις από τα παρασκήνια...
και περνώντας να αντικρίσεις την σκηνή και την θυμέλη.
Από τις κερκίδες μένουν μόνον ίχνη - αλλά τα καθίσματα των επισήμων και ιερέων έχουν διασωθεί.
Με ωραία σκαλίσματα στο πλάι.
Το ποταμάκι πνιγμένο στα φύλλα - από κάτω τρέχει νεροσυρμή.
Σε μία γούρνα, λίγο νερό και μερικά αγριολούλουδα - πως μπήκαν;
Άραγε να προμάντεψε ο Νίκων Νίκωνος ότι θα φωτογράφιζα με Nikon;
Tώρα μάθατε και τον χώρο - του Αμφιάραου, ημίθεου, μάντη και θεραπευτή, ήταν ιερέας ο Νίκων.
Κι ο μαγικός τόπος λέγεται Αμφιάρειο.
__________________________________________
Ξέρω πολλούς που ακόμα και στην τουριστική σεζόν σου επιτρέπουν να καθίσεις σε μια γωνιά και να διαβάσεις ένα βιβλίο.
Πόσοι έχουν πάει στην Σκιλλουντία; Στην Μηδέα; Στο Ηραίο του Άργους; Στην Αρχαία Μεσσήνη; Στο θέατρο της Σικυώνος ή του Ορχομενού (Αρκαδία);
Κι εδώ στην Αττική έχουμε όμορφα μέρη: έχετε επισκεφθεί τον Ραμνούντα; Την Βραυρώνα;
Αλλά ο πιο αγαπημένος μου είναι αυτός που θα σας δείξω παρακάτω. Τρία τέταρτα από την Αθήνα και 99% θα είσαστε μόνοι.
Είναι όμορφος όλες τις εποχές - το καλοκαίρι φουντώνουν τα πλατάνια στο ρέμα, το Μάιο γεμίζει αηδόνια. Αλλά και τον χειμώνα, γυμνότερος, είναι υπέροχος.
Ο ναός ήταν εξάστυλος Δωρικός. Δίπλα του η ιερή πήγή ακόμα αναβλύζει νερό.
Η μεγάλη στοά - από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα - είχε μήκος 110 μέτρα και χτίστηκε τον 4ο αιώνα π. Χ.
Στο θέατρο είναι πιο ωραία να μπεις από τα παρασκήνια...
και περνώντας να αντικρίσεις την σκηνή και την θυμέλη.
Από τις κερκίδες μένουν μόνον ίχνη - αλλά τα καθίσματα των επισήμων και ιερέων έχουν διασωθεί.
Με ωραία σκαλίσματα στο πλάι.
Το ποταμάκι πνιγμένο στα φύλλα - από κάτω τρέχει νεροσυρμή.
Σε μία γούρνα, λίγο νερό και μερικά αγριολούλουδα - πως μπήκαν;
Άραγε να προμάντεψε ο Νίκων Νίκωνος ότι θα φωτογράφιζα με Nikon;
Tώρα μάθατε και τον χώρο - του Αμφιάραου, ημίθεου, μάντη και θεραπευτή, ήταν ιερέας ο Νίκων.
Κι ο μαγικός τόπος λέγεται Αμφιάρειο.
__________________________________________
175 Comments:
Heaven is here, heaven is everywhere.
Πριν λίγες μέρες είχα πάει τον κουνιάδο μου στο αεροδρόμιο να φύγει για Στοκχόλμη.
Η πτήση είχε καθυστέρηση 3 ώρες.
Ανεβήκαμε και είδαμε το μουσείο του αεροδρομίου στο οποίο εκτίθενται όλα όσα βρέθηκαν κατά την κατασκευή του.
Δεν ήξερα καν ότι υπάρχει.
Επισκεφτείτε το, αξίζει πιο πολύ από τo shopping.
http://www.aia.gr/GR/social/art&culture/permanent/museum/body.shtm
doctor
Το μουσείο του αεροδρομίου Αθηνών
doctor
Aναρωτιέμαι αν ένας τόπος είναι από μόνος του μαγικός, ή αν την μαγεία του την δημιουργεί η οπτική γωνία του θεατή;
Υπάρχουν γωνιές στην Αθήνα που μπορείς να τις περάσεις και να τις προσπεράσεις φορές και φορές, και μόνο μια άσχετη μέρα να λοξοδρομήσεις και να βρεθείς σε μια ου-τοπία.
Καλημέρα και καλή δύναμη.
Καλημέρα σε όλη την παρέα!
Πράγματι πολύ ωραίο μέρος.
Πως φτάνουμε στο Αμφιάρειο από την Αθήνα?
Ως αντίστοιξη στον "τόπο μαγικό", το τραγούδι του Νίκου Γκάτσου:
Ο εφιάλτης της Περσεφόνης
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
Κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
Ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες
Και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
Κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς
Καλημέρα με μια όμορφη μέρα!
Θαρρώ πως οι ωραίες φωτογραφίες κάνουν τον τόπο να φαίνεται ακόμα πιο όμορφος...
"Άραγε να προμάντεψε ο Νίκων Νίκωνος ότι θα φωτογράφιζα με Nikon;"
Καλή ατάκα ;)
Υπάρχουν μερικοί κυνηγοί που κρατάνε ζηλότυπα τα καλά κυνηγοτόπια για τον εαυτό τους!
Ωραιότατο το μέρος , αλλά ΠΩΣ πάνε;
maro_k said...
Aναρωτιέμαι αν ένας τόπος είναι από μόνος του μαγικός, ή αν την μαγεία του την δημιουργεί η οπτική γωνία του θεατή;
--------------------------
Μαγικός είναι κάθε τόπος που μας μαγεύει. Σίγουρα παίζει ρόλο η οπτική γωνία και η διάθεση του θεατή. Ωστόσο πρέπει να υπάρχουν και οι προϋποθέσεις - δύσκολα θα μαγευτείς από ένα σκουπιδότοπο...
Έχω μία παλιά σχέση με αυτό το μέρος. Στην δεκαετία του 70, όταν έμενα στην Εκάλη, το Αμφιάρειο και το Γερμανικό Νεκροταφείο στον Διόνυσο, ήταν τα καταφύγιά μου.
Αλλά και τώρα, από τα Κιούρκα, είναι δύο βήματα.
Με το Αμφιάρειο με συνδέουν και άλλες τρυφερές αναμνήσεις.
Πώς πάνε; Έτσι!
Η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοια μέρη, τι νομίζετε, χαζοί ήταν οι Αρχαιοέλληνες που θρονιάστηκαν εδώ πέρα ;-)
Να υποθέσουμε, ΝΔ, ότι για φωτογραφήσεις στον Όλυμπο θα πρέπει να κουβαλάμε μια Olympus;
Να βλέπεις την πολυθρόνα του Νίκωνος, να ξέρεις ότι εκεί έχει καθήσει ο ιερεύς, να κάθεσαι και εσύ και να σκέφτεσαι"Ναι, αλλά ΠΟΥ είναι ο Νίκων;;;;" Κατάθλιψη!!
Από την Εθνική Αθηνών Λαμίας βγαίνουμε στην έξοδο προς Ωρωπό - Μαρκόπουλο (δεύτερη μετά τα διόδια). Στην διχάλα πάμε προς Μαρκόπουλο και λίγα μέτρα μετά έχει πινακίδα προς Αμφιάρειο, δεξιά. (Από την διασταύρωση 3 χλμ). Συνολική απόσταση περίπου 40 χλμ. Αν σας αρέσουν οι στροφές μπορείτε να επιστρέψετε από Κάλαμο - Καπανδρίτι. Επισκέψιμο κάθε μέρα πλην Δευτέρας, 2€ - Κυριακές δωρεάν).
κ. Δήμου έχω μία πρόταση να κάνω. Τα μέρη που επισκέπτεστε και φωτογραφίζετε, θα μπορούσατε να τα εντοπίσετε στο google earth και να μας καθοδηγήσετε, ανεβάζοντας στο blog το αντίστοιχο placemark. Θα ήταν πολύ χρήσιμα για αγεωγράφητους σάν κι εμένα.
Βέβαια, συγγραφέας είστε κι όχι υπέυθυνος τουριστικού γραφείου. Η πρόταση όμως παραμένει.
Είχα βρεθεί Αμφιάρειο πέρυσι το Καλοκαίρι. Πήγα μέσω Καλάμου. (Καπανδρίτι-Κάλαμος-Αμφιάρειο).
Κάπου στη διαδρομή ελπίζω να υπάρχει πινακίδα.
Και εγώ με Nikon είχα φωτογραφίσει! :)
Και γιατί δηλ. να μην έχει η Nikon πάρει το όνομα της από τον Νίκωνα;
Και ναι, είναι τόποι μαγικοί, μπορούμε να τους πούμε και έτσι.
Οταν με την ..somebodyna πήγα πριν 2 χρόνια στην Επίδαυρο πάθαμε ένα σοκ.
Το πρωί που επισκεφτήκαμε τον χώρο του θεάτρου, τον χώρο της φιλοξενίας των ασθενών τα αρχαία χρόνια, είμασταν κουρασμένοι και 'κοτόπουλα' από τη ζέστη.
Με το που μπήκαμε στον χώρο, αρχίσαμε να 'πετάμε'. Αέρινα τα βήματα ξαφνικά.
Μόλις απομακρυνθήκαμε, 3-4 ώρες αργότερα, επανήλθαμε στην ..κοτοπουλική πραγματικότητα!
Και δεν ήταν ιδέα μας ούτε είμασταν προκατειλλημένοι. Αλλωστε δεν ήταν κάτι που περιμέναμε να νιώσουμε.
Δεν είχαν επιλεχθεί τυχαία οι τοποθεσίες τότε.
Και ούτε τυχαίο το καπέλωμα των αρχαίων ναών από εκκλησιαστικούς.
Και όλοι οι χριστιανοί πηγαίνοντας σε μοναστήρια λένε: Η χάρις του Θεού, μπήκα μέσα και αναπτερώθηκα...
Είναι χτισμένα επάνω σε επιλεγμένες τοποθεσίες με θετική ενέργεια όσο ασαφές και να ακούγεται.
Μήπως το θέμα του chi (άλλο το feng shui) δεν είναι τελικά ανοησία?
Το ψάχνω.
Άν σ'έχει προσβάλει το μικρόβιο της Ιστορίας,
όταν βρεθείς σ' αυτούς τους παλιούς τόπους,
και σε τυλίγει η σιωπή,
όταν ακούς μόνο τα κυπαρίσσια πίσω απ' τα κιτρινισμένα κιονόκρανα,
τα σπαρμένα δώθε κείθε στο χορτάρι,
όταν σε κυριεύει ένα μεταφυσικό μυρμήγκιασμα,
καθώς αναλογίζεσαι τους αιώνες που ξεφεύγουν απ' τούς πελώριους Πελασγικούς ή παλαιολιθικούς ογκόλιθους - των Μυκηνών, ή του φρουρίου της ΑκροΛαμίας στα θηριώδη καλοσμιλεμένα σταχτόμαυρα θεμέλια των τειχών -,
λές :
''-Τώρα δεν ξέρω αν είναι η Λογική,
ή άν είναι τάχα κάποιο ποτάμι μυστικιστικό, ή μιά διαίσθηση πλανεμένη, ή ποιητική".
Αυτό καταφέρνουν αυτά τα μάρμαρα, οι ασβεστόλιθοι, ο ψαμμίτης.
Η Ακρόπολη της Λίνδου ποτέ δεν θα ειδωθεί στο βάθος του πρωινού, ποτέ δεν θα φεγγίσει, ώρα έκτη πρωινή, πάνω απ το απέραντο πέλαγος...Όπου δεν φαίνεται ούτε κλωστή απ' τα Μικρασιατικά παράλια.
Μήτε θα στήσουν στο καταλάγιασμα της μέρας οι κίονες σιωπηλό χορό μπρός απ' στις κιτρινοσταχτιές ανταύγειες της δύσης.
"Η είσοδος δεν επιτρέπεται στο κοινό μετά τη δύση και πρίν την αυγή."
Τί κρίμα που ο ναός του Επικουρείου Απόλλωνος στη Φιγαλεία κρύβεται χρόνια τώρα, στο σκήνωμα...Τα κιονόκρανα χάνουν τη μάχη με το χρόνο.
zoferos mesaionas said...
Ως αντίστοιξη στον "τόπο μαγικό", το τραγούδι του Νίκου Γκάτσου:
''Ο εφιάλτης της Περσεφόνης'':
...Κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο/Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα/Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο"
Αγαπητέ Ζοφερέ Μ., η ''αντίστιξη'' είναι συγκινητική π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α.
Πολλοί από μάς, δίχως παιδεία (δεν είμαι ''εθνικός'' ή ''Δωδεκαθειστής'', ούτε θρησκευόμενος,)χτίζουν, ρυπαίνουν ή απλά αδιαφορούν γι' αυτόν τον τόπο, απ' τους ωραιότερους της Μεσογείου.Άς σκεφτούμε το άγριο Ισπανικό τοπίο {ή την σκέτη Ουγγαρέζικη πεδιάδα}...
Τουναντίον, τα ομολογουμένως όμορφα Αυστριακά φυσικά τοπία είναι πεντακάθαρα.Ακόμα κι η μονότονη, αφόρητα πληχτική Ουγγαρέζικη πεδιάδα,-πέρασα πέρσυ εκεί-, διατηρείται πεντακάθαρη, εκατέρωθεν του πολυσύχναστου διεθνούς οδικού δικτύου της...
This post has been removed by the author.
Σας χαιρετώ μετά από πολύ καιρό που μόνο σας διάβαζα αλλά δεν σας έγραφα.
Διαβάζοντας το σημερινό ημερολόγιο σου Ν.Δ αναγνώρισα την ψυχική κατάσταση στην οποία βρέθηκα απροειδοποίητα όταν προ διμήνου και κατά την διάρκεια ταξιδιού μου στην Αθήνα περιδιάβηκα για πρώτη φορά τον χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Άπειρες φορές είχα περάσει απ'έξω αλλά μέχρι τότε μου έφτανε η οπτική περιήγηση που έκανα συχνά απ'τα κάγκελα του χώρου. Τους πέριξ ιστορικούς χώρους τους είχα περπατήσει πολλές φορές μέχρι τότε, όλους πλην αυτού. Αγνοώ τι με απέτρεπε.
Και ξαφνικά μία μέρα μπήκα χωρίς να το'χω προγραμματισμένο.Σαν να'ταν γραμμένο να γίνει.
Κυριακή πρωί βρίσκω έναν χώρο γαλήνης πλημμιρισμένο απ'τον ήρεμο παλμό του χρόνου και της ιστορίας, τριγυρισμένο απ'την ακατάσχετη βοή και την σύγχυση της νέας πόλης. Η υπόλοιπη Αθήνα τριγύρω ορατή αλλά μια μαγική αόρατη δύναμη είχε εξαρθρώσει κάθε ηχητική ή άλλη τοξικότητα δυνητικά ερχόμενη απ'έξω κι άφηνε τον χώρο να παλλεται αυτόνομα. Κάθε μου βήμα κι ανακούφιση. Κάθε μου σκέψη με το σημάδι ενός σπάνιου βάθους πάνω της. Ωσπου κατέληξα στον ναό του Ηφαίστου. Δεν είχα πιά λόγια. Κεραυνοβολήθηκα απ'την ομορφιά του την ισορροπία στα μεγέθη του την εσωτερική δύναμη της θέσης στην οποία τον έβαλαν να ριζώσει οι άνθρωποι αυτοί που κάποτε ένοιωσαν την ανάγκη της δημιουργίας του. Κάθησα σ'ενα παγκάκι στα πλαινά του ναού και κυριολεκτικά ένοιωσα μεσα στην γαλήνη του τοπίου να τρέχουν ποτάμια μέσα μου και να ξεπλένουν ότι βαρος κρύβονταν καιρό τώρα στην ψυχή. Και μετά η γαλήνη του τοπίου σαν να το 'στρωνε σιγά σιγά μέσα μου.
Πρόσκαιρο μα θεραπευτικό γιατί τέτοιες στιγμές σμιλεμένες απ'την μαγική συνέργεια του έξω με τον μέσα χώρο αφήνουν ανεξητηλα ίχνη στην μνήμη της ψυχής και κρατούν αντιβαρο ελπίδας όταν πάει για καταιγίδα μέσα μας.Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Οι καλύτεροι και πιο μυστηριακοί περίπατοι γίνονται σε αρχαιολογικούς χώρους. 1ον ιδανικό μέρος για τα παιδιά και τη φαντασία τους με τόσες επιγραφές και ονόματα σε μια γλώσσα που μας μοιάζει 2ον ησυχία και ηρεμία περίεργα διασκορπισμένα ευρήματα που χωρίς άγχος σε κάνει να θέλεις να ψάξεις 3ον καθαρός συνήθως αέρας 4ον δεν μαθαίνεις την ιστορία, την ζείς :)
..και φυσικά το καλοκαίρι μιας που μιλάτε για το φώς το ελληνικό και την φωτογραφία, είναι ιδανικό μέρος για πειραματισμό και συλλογή αναμνήσεων!
SOMEBODY said :"..Δεν είχαν επιλεχθεί τυχαία οι τοποθεσίες τότε....Είναι χτισμένα επάνω σε επιλεγμένες τοποθεσίες με θετική ενέργεια...Μήπως το θέμα του chi (άλλο το feng shui) δεν είναι τελικά ανοησία?"
Στίς εκδόσεις ''ΑΡΧΕΤΥΠΟ'', ακόμα και στο μηνιαίο ''Τρίτο Μάτι''-που διάβαζα παλιότερα-, έχουν δημοσιεύσει ερασιτέχνες-εραστές της ''Αναζήτησης'' ένα σωρό:
λ.χ. για το τοπίο του Μαραθώνα (Γιαννόπουλος ):
"..το τοπίο αναδίδει μιά αίσθηση ενέργειας...Μιά ένταση σε κυριεύει, ίσως οφειλόμενη στη γεωμαγνητική ακτινοβολία του ...χώρου..Η εντύπωση αόρατων δυνάμεων...'' κτλ(!) κι άλλα τέτοια τινά, {από μυστικοπαθή, ίσως οφειλόμενα σε αυθυποβολή, έως αφελή }.Ποιά είναι ελέγξιμα, άς κρίνει ο καθένας.
Γιά να μήν επεκταθούμε στο ζήτημα του δικτύου των παμπάλαιων σ τ ο ώ ν, των σκαμμένων -λένε,- στο υπέδαφος των Αθηνων, απ' τον Λυκαβηττό ως την Πεντέλη και απ' το λόφο του Αρδηττού ως τον Υμηττό(!), των οποίων ''το Κράτος εχει αποφράξει τις εισόδους''(φωτογραφίες-πειστήρια) κτλ.
Αρκετοί συνειδητοί ''ερευνητές/θασώτες της Αναζήτησης''ψάχνουν και γράφουν (έχω διαβάσει κάμποσα πονήματά τους): επίσης για τις ''πανάρχαιες στοές'', που συνέδεαν την Πεντέλη (''σπηλαιικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ, ''γεωμαγνητικές δυνάμεις Πεντελικού μαρμάρου'' κτλ.)με τον Παρνασσό, που χρησιμοποιούσε ο Λήσταρχος Νταβέλης για να συναντιέται κρυφά με τη Δούκισσα της Πλακεντίας...
Ή τις στοές στην περιοχή των Δελφών, όπου "είχε χαθεί ολόκληρη Ιταλική στρατιωτική μονάδα υπό ΓερμανοΑυστρακό αξιωματικό-μάρτυρα, από τις γεωδυναμικές ιδιότητες του ...χώρου(!) σε μιά έρευνα κατά την Κατοχή" (ως άνω Γιαννόπουλος ) κτλ
Δέν ξερεις τί να δεχτείς και τί ν' απορρίψεις. Η ευπιστία, η αφέλεια, είναι πολύ κοντά στην κριτική επιφύλαξη.
CYBERLAIKA said :
"...Η υπόλοιπη Αθήνα τριγύρω ορατή αλλά μια μαγική αόρατη δύναμη είχε εξαρθρώσει κάθε ηχητική ή άλλη τοξικότητα...κι άφηνε τον χώρο να παλλεται αυτόνομα. Κάθε μου βήμα κι ανακούφιση. Κάθε μου σκέψη με το σημάδι ενός σπάνιου βάθους πάνω της. Ωσπου κατέληξα στον ναό του Ηφαίστου....Κεραυνοβολήθηκα απ'την ....εσωτερική δύναμη της θέσης στην οποία τον έβαλαν να ριζώσει οι άνθρωποι"
Τό παρέθεσα, cyberlaika, απροκατάληπτα, για να δούμε τα όρια Φ υ σ ι ο κ ρ α τ ί α ς (''Ουδεν εν τη νοήσει, ό μή πρότερον εν τη αισθήσει'')και Μ ε τ α φ υ σ ι κ ή ς.
Άλλο Λογική κι άλλο μ υ σ τ ι κ ι σ μ ό ς. Άλλο κριτική σκέψη κι άλλο ''υπεραισθητό''.
Αλλοιώς όλο και θα ξαναγυρίζουμε στις ...ενοράσεις του σωβινιστή Περικλή Γιαννόπουλου -1905-, πρόδρομου του Ιωνα Δραγούμη και άλλων τινών της ''Υπερτάτης Ελληνικής Μοναδικότητος''. Που κρύβονταν πίσω απ' τις ω μ έ ς , άθλιες και καθόλου ''μαγικές'' ή ''...σπανίου βάθους του Ναού του Ηφαίστου" σφαγές του Μακεδονικού ζητήματος, κι εξαλείψεις δι' εξαναγκαστικής (όρα Χωροφυλακή και ..''Ελληνική Διοίκησις")'Πολιτιστικής εξομοιώσεως' των ...''απολιτίστων αλλοφύλων''.
@kostas trend:
Ευχαριστώ πολύ για όλες αυτές τις πληροφορίες, πραγματικά πολύτιμες.
Εχω και εγώ μελετήσει αρκετά πράγματα.
Το να μιλάμε όμως εδώ για όλα εκείνα που ένα επιστημονικό(?) όργανο δεν μπορεί να καταγράψει, είναι σαν να περπατάμε σε ναρκοπέδιο!
Σαν να απορρίπτουμε τον ηλεκτρισμό επειδή δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα το βολτόμετρο, για αυτό και το (?) παραπάνω..
Στη διαδρομή ανάμεσα στην κρανιομετρική προγονοπληξία, από τη μιά, και το μπαρόκ αυτομαστίγωμα για την γυφτοβλάχικη καταγωγή μας, από την άλλη, (αυτομαστίγωμα που συχνά προσβάλλει ομού Αιγύπτιους και Βλάχους) υπάρχουν πολλές "στάσεις" υγιούς ανάγνωσης του παρελθόντος (μας).
Οι εικόνες αυτές, με τον υπαινικτικό λόγο, μου θυμίζουν π.χ. την "ματαιότητα της ματαιοδοξίας" για το πρώτο τραπέζι πίστα (τί εξουσία θα είχε ο Νίκων Νίκωνος στο μαρμάρινο θρόνο του!) αλλά και τη βασική σημασία των πάντων, προϊόντος του χρόνου (πώς χορταριάζει η γη και διαβρώνεται για να απορροφήσει τα ερείπια, σα να τα δικαιούται μόνο η Περσεφόνη, ή πόσο διάφανα είναι πλέον τα κάποτε μυστηριώδη παρασκήνια).
Και βεβαίως το πόσοι μάντεις και θεραπευτές περάσανε (στη χορεία και ο άγνωστός μου Αμφιάραος) και θεραπεία δεν είδαμε!
Φρονώ ότι το παρελθόν θα 'πρεπε να μας "καθεύδει" την εγωπάθεια, όχι από τα κατορθώματα και τα του Μιλτιάδη τρόπαια, αλλά από τις ευκλεείς αποτυχίες. Πόσοι άνθρωποι, κι εδώ κι αλλού, δοκίμασαν διάφορες ατελείς απαντήσεις στα πιθανώς άλυτα προβλήματα...
Αλλά αυτά που γράφω δεν είναι εξορθολογισμός της μαγείας - είναι η μαγεία η ίδια! Το να ξέρεις δλδ. ότι οι Μήδοι θα διαβούν, αλλά να μη βιάζεσαι να πεις το "επιτέλους".
Traum
ΥΓ. Η αγωνία μου στην παλιομοδίτικη ερώτηση προς τον ΝΔ "Πόσες 'στάσεις' έχετε ακόμη στη μηχανή σας;" κατευνάζεται από την ελπίδα ότι η απάντηση είναι "Πολλές!". Εξάλλου, τώρα πια, τραβά με ψηφιακή.
Το πρώτο μας καλοκαίρι γυρίσαμε "ολόκληρο" το νησί πάνω σε μία μηχανή. Ακόμα και στους πιο απομακρυσμένους αρχαιολογικούς χώρους πήγαμε, ακολουθώντας τα χνάρια ενός συνηθισμένου τουριστικού οδηγού.
Για κάποιον που δεν είχε ανεβεί ποτέ του σε ποδήλατο δεν ήταν εύκολη απόφαση να τρέχει πάνω σε μια μηχανή με εκατό χιλιόμετρα την ώρα! Γι΄ αυτό κι η καρδιά μου έτρεμε από το φόβο καθώς έβλεπα τα δέντρα και τα σπίτια να φεύγουν με ορμή, τραβώντας μας από τα μαλλιά. Την ίδια στιγμή όμως ένιωθα πως πετούσα ανάλαφρη στα ουράνια, ξέγνοιαστη και ερωτευμένη.
Δυστυχώς μάς πρόφτασε το φθινόπωρο. Τότε διαπιστώσαμε ότι εκκρεμούσαν και πολλοί άλλοι προορισμοί, οι "ανέφικτοι" και για την ώρα ανεκπλήρωτοι, όπως πχ η άδεια πόλη, που ρημαγμένη, ερειπωμένη και μοναχική περιμένει μάταια τους ανθρώπους της. Ακόμα και η παραλία της είναι φυλακισμένη.
Όχι όμως και η μνήμη:
«Κάποτε ο ήλιος του μεσημεριού, κάποτε φούχτες η ψιλή βροχή
και τ' ακρογιάλι γεμάτο Θρύψαλα παλιά πιθάρια.
Ασήμαντες οι κολόνες, μονάχα ο Αγιος Επιφάνιος
δείχνοντας μουντά, χωνεμένη τη δύναμη της πολύχρυσης αυτοκρατορίας.
Τα νέα κορμιά περάσαν απ' εδώ, τα ερωτεμένα
παλμοί στους κόλπους, ρόδινα κοχύλια και τα σφυρά
τρέχοντας άφοβα πάνω στο νερό
κι αγκάλες ανοιχτές για το ζευγάρωμα του πόθου. (…)»
Καλημέρα σας – με αγάπη
Παράγραφος
Νίκων Νίκωνος με Nikon, από τον Νίκο.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα στην Βραυρώνα. Εμεινα έκπληκτος! Δίπλα στα αυθαίρετα και τα κακόγουστα ένας σχεδόν ακέραιος αρχαίος ναός της Αρτέμιδος.
Πιο κάτω η παραλία γεμάτη σκουπίδια.
Υπάρχει και η Αυλίδα! Εκεί ο κόλπος, απ' όπου εικάζεται ότι ξεκίνησαν τα Ελληνικά πλοία, η Μυκηναϊκή Νεκρόπολις και ο ναός της Αρτέμιδος, περιβάλλονται από το τεράστιο εργοστάσιο τσιμέντου.
Ισως γι'αυτό γράφτηκε το "...τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο..."
Θα επαναλάβω την ατάκα του Χ'φωτίου:
Τι παράδεισος θα ήταν αυτός ο τόπος αν τον είχαν οι... Ιταλοί!
traummeister
το φωτογραφίζω για μένα είναι σαν το αναπνέω (ή το γράφω). Και δεν χρειάζεται να ταξιδέψω. Και μέσα στο σπίτι μου και γύρω από αυτό υπάρχουν χιλιάδες θέματα.
Να σκεφθείτε πως όλο μου το αρχείο είναι στο Μουσείο Μπενάκη - άρα ό,τι βλέπετε τώρα είναι φρέσκο πράγμα.
Συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους να ζητήσουν από αρχαιολογική ανασκαφή να τους φιλοξενήσει εργαζόμενους κατά την περίοδο των διακοπών τους.
Αν σας συγκινεί η περιήγηση σε αρχαιολογικούς χώρους, θα μαγευτείτε από την ανασκαφή.
Θα διώξετε το άγχος σας σκάβωντας μέ ένα μυστρί.
Θα κινητοποιήσετε όλα σας τα εγκεφαλικά κύτταρα κοιτώντας από ψηλά τα ερείπια και προσπαθώντας να αναπαραστήσετε την πραγματικότητα.
Θα ανέβει η αδρεναλίνη σας στα ύψη την ώρα που θα αχνοφαίνεται ένα νέο εύρημα από το χώμα.
Η ωραιότερη εμπειρία της ζωής σας.
Don said...
"Να σκεφθείτε πως όλο μου το αρχείο είναι στο Μουσείο Μπενάκη"
Καλή κίνηση γατούλη!
Έχω επισκεφτεί το φωτογραφικό αρχείο του μουσείου, καθώς και τους χώρους αποκατάστασης και συντήρησης. Γνωρίζω και τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί. Νομίζω ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά. Το αρχείο σου, πίστεψέ με, βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια!
Εξαιρετικές φωτογραφίες που σίγουρα θα αυξήσουν από αύριο την επισκεψιμότητα του χώρου.
Στο post αναφέρεται και το αρχαίο θέατρο του Ορχομενού Αρκαδίας έξω από το Λεβίδι.
Πρόκειται για ένα από τα πιό όμορφα θέατρα της Ελλάδας και για τη μαγευτική και αφ'υψηλού (!) θέα που προσφέρει στον επισκέπτη.
Επίσης αποτελεί μνημείο εγκατάλειψης και δημοτικής-κρατικής αδιαφορίας. Οχι μόνον ο χώρος που ρημάζει και έχει λεηλατηθεί αλλά ακόμα και η δύσκολη πρόσβαση.(Τα 1342 μοναστήρια της γύρω περιοχής έχουν όλα άσφαλτο και πάρκινγκ.)
Μήπως ΝΔ έχετε φωτογραφικό υλικό και απο αυτό το θέατρο?
Εκτιμώ το να διαβάζει κάποιος ένα βιβλίο σε έναν αρχαιολογικό χώρο, αλλά μου πάει κάπως σε βικτοριανή εικόνα. Αν το έκανα, θα ένιωθα σαν φιγούρα βιβλίου, σαν Άγγλος επισκέπτης του 19ου αιώνα.
Απεναντίας, λατρεύω να διαβάζω σε μπαρ. Παρέα με μια καλή μπύρα, μεσημέρι ή απόγευμα (πριν γίνει δυνατή η μουσική), τότε είμαι ο εαυτός μου.
Το έκανα συχνά σαν φοιτητής (το καλύτερο διάβασμα), αλλά εδώ στην Ελλάδα, θα έδειχνα μάλλον παράξενος ή σνομπ. Και νιώθω άβολα.
This post has been removed by the author.
Ήρωας μεγάλος και θεός ήταν ο Αμφιάραος. Στην Ελληνική Μυθολογία του Κακριδή αναφέρεται σε δεκάδες σημεία στους 4 από τους πέντε τόμους. Και που δεν βρέθηκε: στην Αργοναυτική εκστρατεία, στο κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου, στην πολιορκία των Θηβών (ήταν ένας από τους 7 επί-). Εκεί έμελλε να χαθεί αλλά και να γίνει αθάνατος - την στιγμή που κάποιος του πέταγε δόρυ στην πλάτη (ατιμωτικός θάνατος) έριξε ο Δίας κεραυνό, άνοιξε η γη και ο Αμφιάραος πέρασε στην αθανασία.
Τα τραγικά: ως μάντης ήξερε πως δεν θα γλύτωνε από την Θήβα. Προσπάθησε να το αποφύγει αλλά τον πρόδωσε η γυναίκα του Εριφύλη. Φεύγοντας άφησε εντολή στους γυιούς του όταν μεγαλώσουν να την σκοτώσουν.
Μαζί με τον Ασκληπιό ήταν ο μεγαλύτερος θεραπευτής της αρχαιότητας - αλλά ήταν επιπλέον και μάντης - στο Αμφιάρειο θεραπεύαν αρρώστους αλλά έδιναν και χρησμούς.
Βιομηχανία ολόκληρη - απέναντι στο ιερό, στην άλλη όχθη του ποταμού, είχε οικοδομηθεί ολόκληρη πόλη.
proinos said...
"Στο post αναφέρεται και το αρχαίο θέατρο του Ορχομενού Αρκαδίας έξω από το Λεβίδι.
Πρόκειται για ένα από τα πιό όμορφα θέατρα της Ελλάδας και για τη μαγευτική και αφ'υψηλού (!) θέα που προσφέρει στον επισκέπτη.
Μήπως ΝΔ έχετε φωτογραφικό υλικό και απο αυτό το θέατρο?"
-----------------------------
Θα έλεγα ΤΟ ωραιότερο αρχαίο θέατρο από όσα έχω επισκεφθεί. (Μάλλον όλα). Η σκηνή υπερίπταται πάνω από μία άβυσσο εκατοντάδων μέτρων.
Έχω πολλές φωτογραφίες - δυστυχώς στο Μπενάκη...
Έχετε δίκιο για την πρόσβαση. Και τις δύο φορές που πήγα δεν υπήρχε καμία ένδειξη, έπρεπε να έχεις 4Χ4 για την μισή διαδρομή και για την άλλη μισή να γίνεις ορειβάτης.
...και δυστυχώς το έχουν αφήσει να χορταριάσει και να φαντάζει αφιλόξενο.
Ενας μαγικός χώρος που θα μπορούσε να είναι σημείο κατατεθέν της περιοχής...
Να οργανώσουμε νέα εξόρμηση-εκδρομή με τη χορηγία της Nicon!
το 'δικό' μου μαγικό μέρος είναι οι Δελφοί... με συγκλονίζει και με μαγεύει και κάθε χρόνο υπόσχομαι να επιστρέψω. και νιώθω ότι εκεί είμαι σπίτι μου... κάτι με μαγνητίζει (εκτός από τα αρχαιολογικά ευρήματα), είναι η φύση, αυτή η συγκλονιστική κοιλάδα, η ενέργεια του τόπου...
Alexandra said...
το 'δικό' μου μαγικό μέρος είναι οι Δελφοί...
--------------------------------
Αλλά για μένα προϋπόθεση της μαγείας είναι η μοναξιά - να μπορείς να περάσεις, αν όχι όλη τη μέρα, πολλές ώρες μόνος μέσα στο τοπίο.
Στους Δελφούς πια δεν γίνεται. Κάποτε το έζησα -πριν πολλά χρόνια. Όπως και στον Παρθενώνα βρέθηκα να περνάω από κάτω μετά από ένα μπουρίνι και πρόλαβα να μείνω μόνος για μισή ώρα. (Κι αυτό πολύ παλιά).
Ενώ στο Σούνιο κάθε μέρα δέκα λεπτά πριν το ηλιοβασίλεμα ξεφυτρώνουν δεκάδες Γιαπωνέζοι...
Yannis H said...
Εκτιμώ το να διαβάζει κάποιος ένα βιβλίο σε έναν αρχαιολογικό χώρο, αλλά μου πάει κάπως σε βικτοριανή εικόνα.
------------------------------
Μα αν είσαι ολομόναχος - όλα επιτρέπονται. Ποιος θα δει την εικόνα; Και βιβλία έχω διαβάσει και μουσική έχω ακούσει - παλιά από Walkman τώρα από ΜΡ3...
Καλησπέρα!
Όλες αυτές οι εικόνες μην μου πείτε πως δεν αποτελούν και πηγή έμπνευσης?
Μόνο να βρεθείς σε ένα τόπο τόσ μαγικό (και τόσο κοντά) και μπορείς να ταξιδέψεις, να ονειρευτείς,να προβληματιστείς, να ερωτευτείς,να σχεδιάσεις.....)
2 βήματα.
Την Κυριακή αποφασίσαμε οικογενειακή επίσκεψη.
Νίκο ευχαριστούμε!
Μα για το ολομόναχος μιλούσα: θα ένιωθα σαν ήρωας βιβλίου, κοιτώντας τον εαυτό μου.
Όσο για το Σούνιο... με το που χάνεται ο ήλιος, αν είναι δυνατόν, χειροκροτάνε!!! Όταν το είδα φώναξα encore! :)
ΝΔ,
θερμή παράκληση:
μην αποκαλύπτετε τα τελευταία "παρθένα" μέρη!!
Εκτός αυτού, είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να τα ανακαλύπτει κανείς μόνος του...
agnostosX said...
είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να τα ανακαλύπτει κανείς μόνος του...
-------------------------
Αλλά πώς, αν δεν τον βοηθήσει κάποιος; Πιο εύκολα κερδίζεις το τζακποτ παρά να ανακαλύψεις τυχαία το θέατρο του Ορχομενού Αρκαδίας μόνος σου.
Εμένα πολλά από τα κρυφά μέρη μου τα έμαθε ένα Γερμανικό βιβλίο με τίτλο "Unbekanntes Griechenland" (άγνωστη Ελλάδα). Στον πρόλογο ο συγγραφέας παραθέτει στα Ελληνικά την παροιμία: "Έλα παππούλη μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου".
Πάντως ξέρω ακόμα αρκετά εντελώς άγνωστα μέρη...
Γάτος για φίλημα!
Απίθανα μέρη!
υ.γ.: Κείμενο και εικόνες εμφανίζονται ολίγον αλλοπρόσαλλα...πρόβλημα του Φάιερ φοξ ή του μπλόγκερ;
ΝΔ said:
Αλλά πώς, αν δεν τον βοηθήσει κάποιος; Πιο εύκολα κερδίζεις το τζακποτ...
----------------------
Με τη βοήθεια ενός βιβλίου-οδηγού εννοούσα βέβαια, όχι μέσω random walk...
(Κατά σύμπτωση κι εγώ έναν γερμανικό οδηγό έχω)
chris said...
υ.γ.: Κείμενο και εικόνες εμφανίζονται ολίγον αλλοπρόσαλλα...πρόβλημα του Φάιερ φοξ ή του μπλόγκερ;
---------------------------
Mε Internet Explorer βγαίνουν όλα σωστά. Με Firefox (τώρα το είδα ) υπάρχουν μεγάλα κενά κάτω από τις φωτο. Έκανα edit μέσω Firefox και στο Preview βγαίνει άψογο. Αλλά μετά το publish πάλι έχει κενά.
agnostosX said...
ΝΔ,
θερμή παράκληση:
μην αποκαλύπτετε τα τελευταία "παρθένα" μέρη!!
Τρι Ιαν 16, 06:51:03 μμ
--------------
Σωστός!
Θα σας πω ένα μαγικό μέρος με αρχαία, με τα Καβείρια μυστήρια να σε ακολουθούν παντού, με καταρράκτες, με πλατάνια και πολύ ωραίους ανθρώπους.
Είναι η πατρίδα της Νίκης που ζει στο μουσείου του Λούβρου...
Μεταξύ μας ε;
Μη γίνει βούκινο...
doctor
Οι πέτρες έχουν ποτίσει γεγονότα, έχουν απορροφήσει τους κραδασμούς από τα πατήματα των αρχαίων, έχουν καταγράψει τις συνομιλίες τους... Όταν περπατώ σ' αυτούς τους χώρους, νοιώθω τις δονήσεις του παρελθόντος... μαγική εμπειρία...
άσχετο αλλά μόλις εντόπισα κι εγώ ένα ποιητικό ανθολόγιο του ΝΔ από τις εκδόσεις Νεφέλη.
Θα το μελετήσω!
Όσο για τα ταξίδια είναι μέρες που μελετάω πως θα αρχίζω να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο για τις εξερευνήσεις μου (που έτσι θα ήθελα να το χρησιμοποιώ). Είναι να γίνει η αρχή.
cortlinux said...
άσχετο αλλά μόλις εντόπισα κι εγώ ένα ποιητικό ανθολόγιο του ΝΔ από τις εκδόσεις Νεφέλη.
-----------------------------
Τι; Ποιο; Πριν πολλά χρόνια είχα βγάλει μία ανθολογία από δικά μου ποιήματα κι ακόμα παλιότερα μια από ξένα, μεταφρασμένα. Σε αυτά αναφέρεστε;
ΟΚ, ταξίδια. Περασμένο καλοκαίρι στο Χολομόντα. Περάσαμε από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολύνθου, και μακάρι ο ήλιος να αποκοιμιόταν. Ήταν στα ντουζένια του και ήμασταν οι μόνοι επισκέπτες. Επόμενος σταθμός ένα χωριό που έχει πλέον εγκαταλειφθεί. Η πινακίδα δείχνει δεξιά, πάμε δεξιά. Μπλέκουμε σε κάτι μονοπάτια στο δάσος, είδα ένα κενό πάνω από ένα ποτάμι και τη ρόδα να περνάει από πάνω της και είπα αυτό ήτανε, δεύτε λάβετε τελευταίο ασπασμό, σήκωνα δένδρα για να συνεχίσουμε, ώσπου φτάσαμε κορυφή. Δόξα τω 4WD. Το οποίο, ένας έξυπνος διαφημιστής, θα το ονόμαζε 4 Wild Drive.
Και λέμε να κατέβουμε. Παίρνουμε κάτι χωματόδρομους σε μέγεθος λεωφόρου. Βγάζουν σε αδιέξοδο, πουρνάρια και βράχοι. Σταματούσαν απότομα! Γυρνάμε, παίρνουμε άλλον. Το ίδιο. Αρχίζει και σουρουπώνει και εμείς δεν έχουμε καν σήμα στο κινητό εκεί πάνω. Δρόμους παίρνουμε δρόμους παρατάμε, όλο το ίδιο.
Ακολουθούσαμε τις αντιπυρικές λωρίδες! Αυτές είχαν μέγεθος λεωφόρου και σταματούσαν απότομα! Ώσπου παίρνουμε ένα μικρό και άστα-να-πάνε δρόμο και μετά από λίγο (με το που έπεσε το σκοτάδι) βγήκαμε στην αναθεματισμένη την πινακίδα που έδειχνε δεξιά ενώ έπρεπε να δείχνει αριστερά.
Και όταν είδαμε τον πρώτο άνθρωπο, βάλαμε τις φωνές.
Κάποιος μέσα μου αρέσκεται σε τέτοιες περιπέτειες, έχουν χάρη, αλλά να νυχτώνει, όπως τότε, τη σωστή ώρα.
κύριε Δήμου,
συμφωνώ όσον αφορά τον κόσμο στους Δελφούς και σε οποιοδήποτε αρχαιολογικό μέρος. Αλλά επειδή μένουμε πάντα στους Δελφούς, δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από μια βόλτα νωρίς-νωρίς το πρωί στο χώρο που μόλις έχει ανοίξει (πριν την τουριστική θύελλα της ημέρας!)
με τουρίστες ή όχι σ'αυτό το μέρος 'χάνομαι'.
Άσχετο με το θέμα αλλά σχετικό με την ιδέα των blogs το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύεται στη σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (www.enet.gr) και είναι στη διεύθυνση http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=51388484
Αρβελέρ: Αντιδράστε στον γλωσσικό κατήφορο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«Ζούμε σε εποχή μιντιοκρατίας», είπε η πρύτανις Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ και κάλεσε τον δημοσιογραφικό κόσμο «να αντιδράσει στον γλωσσικό κατήφορο», χθες το βράδυ κατά την αναγόρευσή της σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Η πρύτανις των πανεπιστημίων των Παρισίων και πρόεδρος του πανεπιστημίου της Ευρώπης, στην ομιλία της χαρακτήρισε τους δημοσιογράφους «ιστορικούς του παρόντος» εξηγώντας ότι «είναι το ζωντανό αρχειακό υλικό της άμεσης ιστορίας». Είπε ωστόσο ότι «ζούμε σε εποχή μιντιοκρατίας», όπου πάνω από εκατό χιλιάδες «μπλογκς» εμφανίζονται παγκοσμίως καθημερινά στο Διαδίκτυο, τα οποία επέκρινε για, πολλές φορές, «κακόβουλη» και «κίτρινη» πληροφόρηση. Οπως χαρακτηριστικά είπε, έρευνα στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας έδειξε ότι το 85% των φοιτητών έχουν ή γράφουν σε κάποιο από τα «μπλογκς» του Διαδικτύου, όμως μόλις 5% γνωρίζουν να βράσουν ένα αβγό... Η κ. Αρβελέρ αναφέρθηκε όμως και στην τηλεόραση με χαρακτηριστικό τρόπο. «Κανείς δεν λέει σε άκουσα στην TV, αλλά μόνο σε είδα...», τόνισε και πρότεινε πως «η λύση ίσως είναι η αποσύνδεση της τηλεόρασης για λίγο». Στην τελετή αναγόρευσης παρέστησαν βουλευτές, πανεπιστημιακοί, εκπρόσωποι των αρχών της πόλης, δεκάδες φοιτητές και πολλοί προσκεκλημένοι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/01/2007
στην παλιά αναφερόμουν με τα ξένα. έχω βρει ένα βιβλιοπωλείο όπου έχει τις παλιές εκδόσεις σε εκδόσεις νεφέλη. Εντάξει καλός ο Πατάκης αλλά θα μου επιτρέψετε χωρίς κακία να τα πάρω σε παλιές τιμές. ;-)
εκεί έχω εντοπίσει κι ένα που είχατε γράψει για την ήττα της νέας δημοκρατίας στο οποίο όπως είχα πει και πιο παλιά ήταν σαν να αναφερόσασταν (σε ορισμένα σημεία) στην ήττα του πασοκ το 2000.
Nikos Dimou said...
Αλλά μετά το publish πάλι έχει κενά.
Πρέπει να φταίνε τα πολλά "br/" που υπάρχουν στο html μετά από κάθε φώτο.(Μαζί με τα tags<> τα οποία δεν μ'αφήνει να τα βάλω μαζί τώρα).
Nikos Dimou said...
Πάντως ξέρω ακόμα αρκετά εντελώς άγνωστα μέρη...
---
Πώς είναι εντελώς άγνωστα αφού τα ξέρετε;
Δεν μας πείτε μερικά; Μεταξύ μας είμαστε εδώ, υπάρχει εχεμύθεια.
Νίκο...γιατί δεν μας δείχνεις και την φωτογραφία που χορεύεις στην σκηνή; :Ρ
free said: " 'όπως χαρακτηριστικά είπε, έρευνα στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας έδειξε ότι το 85% των φοιτητών έχουν ή γράφουν σε κάποιο από τα «μπλογκς» του Διαδικτύου, όμως μόλις 5% γνωρίζουν να βράσουν ένα αβγό...' "
1) Το 95% εάν θέλει μπορεί να κάνει μία ερώτηση στο blog του και να λάβει 100δες προτάσεις!
2) Νίκο, ξέρεις να βράσεις ένα αβγό;
Για να ξέρουμε δηλαδή αν πρέπει να παίρνουμε το doncat στα σοβαρά! :)
somebody said...
Νίκο, ξέρεις να βράσεις ένα αβγό;
Για να ξέρουμε δηλαδή αν πρέπει να παίρνουμε το doncat στα σοβαρά! :)
Όχι μόνο να βράσω αυγό - αλλά να μαγειρέψω αυγά με πολλούς τρόπους με κορυφαίο τον παραδοσιακό της οικογένειας εδώ και πολλές γενιές: oeufs brouillés...
Περπατώντας εκεί που προσεύχονταν οι νεκροί –κομμάτια μάρμαρο. Η σύνθεση μου παίρνει ζέστη από την ερειπιασμένη αισθητική, που γεύονταν κάποτε οι πρόγονοι. Κάθομαι στα δροσερά χόρτα -μοναδικό πώς η φύση εναρμονίζεται με ό,τι απέμεινε από τα μνημειώδη έργα τους, γλυκιά συνεργασία- κι ονειρεύομαι να ζούσα τότε.
Και στην Αγορά θα αφομοίωνα τη σοφία των μεγαλύτερων ανδρών, αυτών που ποτέ δεν έγραψαν. Τα μάτια μου δεν θα χόρταιναν το απέραντο μεγαλείο της ομορφιάς στολισμένης την υπερλιτότητα –θα φιλούσα τα χεράκια του Φειδία με λάσπες ή χωρίς. Έπειτα το φεστιβάλ θεάτρου, Σοφοκλής να βάζει στο στόμα μιας γυναίκας «γεννήθηκα για να αγαπώ» και Αισχύλος σκοτεινός σαν ελευσίνιο μυστήριο. Μ’ ένα φαλλό στην τσέπη μου, δώρο στον Αριστοφάνη, «άι στο κόρακα εξυπνάκια» και γέλια από παιδιά με βόλους αναπηδούμενους. Τότε που και οι πόρνες ήταν γλυκές. Φαντάζομαι να ήμουν στο χώρο δίκης όπου αθώωσαν μιαν εταίρα επειδή οι δικαστές δεν άντεξαν να την καταδικάσουν στη θέα του ολόγυμνου στήθους της -με τι καρδιά, σκληρή σκληροτεντωμένη μα συνάμα τόσο τρυφερή.
Τότε που αν ήμουν γυναίκα θα έγνεφα στον αργαλειό επαγγελματικά σιωπηλή ή ακόμα σε αναζήτηση μιας ιδέας ελευθεριότητας θα λυγούσα τη λεκάνη πάνω σε αντρικά κορμιά, ελπίζοντας ένας Περικλής να μ’ ερωτευτεί. Κι αν ήμουν άντρας θα έβλεπα να χάνονται οι γιοι μου στους πολέμους, θα έβλεπα εμένα να χάνομαι στους πολέμους για χάρη της Μεγάλης Ιδέας. Της εκάστοτε. Ίσως να μην πρόφταινα κιόλας τα 16, μια σκωληκοειδίτιδα να με άφηνε στη βάρκα γι’ απέναντι απ' τον κόσμο, ή ακόμα να έφευγα σε μηδενική ηλικία διότι γεννήθηκα αδύναμο κι η σπαρτιάτισσα μάνα μου όφειλε να με θανατώσει.
Πώς μεταλλάσσεται η ρευστότητα της επιβίωσης με τους καιρούς, πόσοι τότε έβρισκαν χρόνο να αφήσουν τη μάχη, το μοιρολόι και να θαυμάσουν τα γεννήματα των ημερών τους.
Μάλλον προτιμώ να θαυμάζω έναν μισογκρεμισμένο Παρθενώνα χωρίς να μου επιτρέπεται να τον διαβώ, χωρίς να μπορώ να φανταστώ την χρυσελεφάντινη Αθηνά του, μόνο μου μένει να ριγώ όχι από δέος αλλά από έρωτα για νεκρούς ανθρώπους που σμίλευσαν με γυμνά χέρια, γυμνά μυαλά έναν πολιτισμό.
Οι περιηγήσεις στους χώρους των αρχαίων είναι μοναδική περίπτωση όπου η θανατίλα και η φθορά επικαθισμένη στα ίχνη των γεμίζει τον άνθρωπο ζωή. Κι ηλεκτρισμό.
Εγώ την άκουσα την Αρβελερ στην τηλεόραση αλλά δεν την είδα διότι εκείνη την ώρα έβραζα ένα αυγό!
Να αντιδράσουμε λέει στον γλωσσικό κατήφορο.
Κάποιοι έχουν μείνει στη μάχη καθαρεύουσας-δημοτικής.
Τόσο πίσω...
doctor
gatina καλύτερα να μην έβλεπες την χρυσελεφάντινη Αθηνά - πρέπει να ήταν ελαφρώς κιτς.
Κι ο Παρθενώνας και οι άλλοι ναοί βαμμένοι σε χτυπητά χρώματα...
Προτιμώ την ομορφιά των ερειπίων!
Γεια σου gatina, πόσο όμορφα παρουσίασες και δικές μας σκέψεις.
Έξυπνη γυναίκα η Αρβελέρ - αλλά έπαθε κι αυτή την αρτηριοσκλήρυνση των γερόντων και λέει ανοησίες...
Τι διάολο ιός χτυπάει μετά τα 70!
(Εγώ έχω κάνει εμβόλιο - και εναντίον των βραβεύσεων...)
Τώρα βλέπω ότι έχει γεννηθεί το 1916 - είναι 91! Ε δικαιούται να λέει ό,τι θέλει.
Καλησπέρα κι από μένα!
Ταξίδι κανονικό Γάτε, ευχαριστούμε... Και το μαγικό-μαγικό είναι να έχεις και κάποιον που ξέρει, να σε πιάσει από το χέρι και να σε περπατήσει σε τέτοια μέρη - πού όμως να μην τα έχει γυρίσει με άλλες αγάπες, μόνος να τα έχει ανακαλύψει, και τώρα μαζί να φτιάχνετε τη μαγεία...
ΟΚ, enougn με τα φλώρικα, τώρα δουλειά:
1. Αν ξαναδώ κανέναν να βγάζει σουγιά να χαράξει παπαριές πάνω σε μνημεία, τον έσκισα και τον παρέδωσα στην Αρχαιολογική σε τάπερ!
2. Οταν μπαίνουμε σ'ένα τέτοιο μέρος, το σεβόμαστε και το αφήνουμε καθαρότερο απ'όταν πήγαμε (όλο και κάποιος θα την έχει κάνει τη σβουνιά του και θα έχει αφήσει Μωλλ-αχνάρια)...
3. Ετσι και βρούμε πετραδάκι ή ο,τιδήποτε, το αφήνουμε εκεί που το βρήκαμε, και γενικώς δεν ασελγούμε σκαρφαλώνοντας πάνω στα αρχαία "ΕΛΑΔΩΤΩΡΑ ΚΑΙΤΡΑΒΑΜΕΜΙΑΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΙΝΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΣΤΩ!", αλλιώς να μας μαραθεί και να μας πέσει - μη γελάτε, είναι πολύ σοβαρό το θέμα!!!
4.Kυρία "Βαθειά υπόκλιση - I'm not worthy - your humble servant" Γλύκατζη, ΟΚ, Ι got your points, but...
«Κανείς δεν λέει σε άκουσα στην TV, αλλά μόνο σε είδα...», ε, τι να κάνουμε, η τηλεόραση σημαίνει "σε είδα", το ραδιόφωνο, "σε άκουσα", τα μπλογκς "σε διάβασα" και that is that. "Ζούμε σε εποχή μιντιοκρατίας», αυτό δεν θα αλλάξει, «να αντιδράσουμε στον γλωσσικό κατήφορο», γιαβόλ, αλλά δεν φταίνε αποκλειστικά τα μήντια γι αυτό, μάλλον αντικατροπτρίζουν το πάμφτωχο λεξιλόγιο και ιδεολογικό κενό, άντε και κάνουν και μια ανακύκλωση ετοιματζίδικης προχειράντζας.
Οι αληθινά σκεπτόμενοι άνθρωποι όμως δεν έπαθαν τίποτε, ίσα-ίσα ο λόγος τους ίσως φτάσει πιο μακριά κι ίσως κάνουν τη διαφορά.
Μα δε διαβάζει doncat?
(χμ, μάλλον φλώρικα ακούγομαι καλύτερα, ε?)
:)))
Καλησπέρα κι από μένα!
Ταξίδι κανονικό Γάτε, ευχαριστούμε... Και το μαγικό-μαγικό είναι να έχεις και κάποιον που ξέρει, να σε πιάσει από το χέρι και να σε περπατήσει σε τέτοια μέρη - πού όμως να μην τα έχει γυρίσει με άλλες αγάπες, μόνος να τα έχει ανακαλύψει, και τώρα μαζί να φτιάχνετε τη μαγεία...
ΟΚ, enougn με τα φλώρικα, τώρα δουλειά:
1. Αν ξαναδώ κανέναν να βγάζει σουγιά να χαράξει παπαριές πάνω σε μνημεία, τον έσκισα και τον παρέδωσα στην Αρχαιολογική σε τάπερ!
2. Οταν μπαίνουμε σ'ένα τέτοιο μέρος, το σεβόμαστε και το αφήνουμε καθαρότερο απ'όταν πήγαμε (όλο και κάποιος θα την έχει κάνει τη σβουνιά του και θα έχει αφήσει Μωλλ-αχνάρια)...
3. Ετσι και βρούμε πετραδάκι ή ο,τιδήποτε, το αφήνουμε εκεί που το βρήκαμε, και γενικώς δεν ασελγούμε σκαρφαλώνοντας πάνω στα αρχαία "ΕΛΑΔΩΤΩΡΑ ΚΑΙΤΡΑΒΑΜΕΜΙΑΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΙΝΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΣΤΩ!", αλλιώς να μας μαραθεί και να μας πέσει - μη γελάτε, είναι πολύ σοβαρό το θέμα!!!
4.Kυρία "Βαθειά υπόκλιση - I'm not worthy - your humble servant" Γλύκατζη, ΟΚ, Ι got your points, but...
«Κανείς δεν λέει σε άκουσα στην TV, αλλά μόνο σε είδα...», ε, τι να κάνουμε, η τηλεόραση σημαίνει "σε είδα", το ραδιόφωνο, "σε άκουσα", τα μπλογκς "σε διάβασα" και that is that. "Ζούμε σε εποχή μιντιοκρατίας», αυτό δεν θα αλλάξει, «να αντιδράσουμε στον γλωσσικό κατήφορο», γιαβόλ, αλλά δεν φταίνε αποκλειστικά τα μήντια γι αυτό, μάλλον αντικατροπτρίζουν το πάμφτωχο λεξιλόγιο και ιδεολογικό κενό, άντε και κάνουν και μια ανακύκλωση ετοιματζίδικης προχειράντζας.
Οι αληθινά σκεπτόμενοι άνθρωποι όμως δεν έπαθαν τίποτε, ίσα-ίσα ο λόγος τους ίσως φτάσει πιο μακριά κι ίσως κάνουν τη διαφορά.
Μα δε διαβάζει doncat?
(χμ, μάλλον φλώρικα ακούγομαι καλύτερα, ε?)
:)))
Καλησπέρα κι από μένα!
Ταξίδι κανονικό Γάτε, ευχαριστούμε... Και το μαγικό-μαγικό είναι να έχεις και κάποιον που ξέρει, να σε πιάσει από το χέρι και να σε περπατήσει σε τέτοια μέρη - πού όμως να μην τα έχει γυρίσει με άλλες αγάπες, μόνος να τα έχει ανακαλύψει, και τώρα μαζί να φτιάχνετε τη μαγεία...
ΟΚ, enougn με τα φλώρικα, τώρα δουλειά:
1. Αν ξαναδώ κανέναν να βγάζει σουγιά να χαράξει παπαριές πάνω σε μνημεία, τον έσκισα και τον παρέδωσα στην Αρχαιολογική σε τάπερ!
2. Οταν μπαίνουμε σ'ένα τέτοιο μέρος, το σεβόμαστε και το αφήνουμε καθαρότερο απ'όταν πήγαμε (όλο και κάποιος θα την έχει κάνει τη σβουνιά του και θα έχει αφήσει Μωλλ-αχνάρια)...
3. Ετσι και βρούμε πετραδάκι ή ο,τιδήποτε, το αφήνουμε εκεί που το βρήκαμε, και γενικώς δεν ασελγούμε σκαρφαλώνοντας πάνω στα αρχαία "ΕΛΑΔΩΤΩΡΑ ΚΑΙΤΡΑΒΑΜΕΜΙΑΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΙΝΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΣΤΩ!", αλλιώς να μας μαραθεί και να μας πέσει - μη γελάτε, είναι πολύ σοβαρό το θέμα!!!
4.Kυρία "Βαθειά υπόκλιση - I'm not worthy - your humble servant" Γλύκατζη, ΟΚ, Ι got your points, but...
«Κανείς δεν λέει σε άκουσα στην TV, αλλά μόνο σε είδα...», ε, τι να κάνουμε, η τηλεόραση σημαίνει "σε είδα", το ραδιόφωνο, "σε άκουσα", τα μπλογκς "σε διάβασα" και that is that. "Ζούμε σε εποχή μιντιοκρατίας», αυτό δεν θα αλλάξει, «να αντιδράσουμε στον γλωσσικό κατήφορο», γιαβόλ, αλλά δεν φταίνε αποκλειστικά τα μήντια γι αυτό, μάλλον αντικατροπτρίζουν το πάμφτωχο λεξιλόγιο και ιδεολογικό κενό, άντε και κάνουν και μια ανακύκλωση ετοιματζίδικης προχειράντζας.
Οι αληθινά σκεπτόμενοι άνθρωποι όμως δεν έπαθαν τίποτε, ίσα-ίσα ο λόγος τους ίσως φτάσει πιο μακριά κι ίσως κάνουν τη διαφορά.
Μα δε διαβάζει doncat?
(χμ, μάλλον φλώρικα ακούγομαι καλύτερα, ε?)
:)))
Nikos Dimou said...
gatina καλύτερα να μην έβλεπες την χρυσελεφάντινη Αθηνά - πρέπει να ήταν ελαφρώς κιτς.
Κι ο Παρθενώνας και οι άλλοι ναοί βαμμένοι σε χτυπητά χρώματα...
Αποκλείεται,ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ήταν είτε ελαφρώς είτε βαρετώς(!) κιτς η Αθηνά,ο Παρθενώνας και τα άλλα...υπάρχουν τα δείγματα να το αποδεικνύουν,ευτυχώς.
Aphro said: "Αν ξαναδώ κανέναν να βγάζει σουγιά να χαράξει παπαριές πάνω σε μνημεία, τον έσκισα και τον παρέδωσα στην Αρχαιολογική σε τάπερ!"
Λες: Αν ΞΑΝΑΔΩ. Δηλαδή είδες ΗΔΗ μία και δεν το έκανες;
Εκτός και το τάπερ είναι πιό σωστό.
Την πρώτη τον έσφαξες και τον άφησες εκεί - ιεροσυλία!!! ;)
(Γάτε, σβήσε τις επαναλήψεις μου πληζ διότι και ο μπλόγκερ κόλλησε 90φευγίτιδα!)
:)))
ΝΔ, για μένα ποτέ δεν υπήρξε όμορφος ηλικιωμένος άνθρωπος που να μην ήταν πανέμορφος στα νιάτα του. Το ίδιο ισχύει και για τα κτίσματα με προσωπικότητα, όσο χτυπητά κι αν ήταν τα χρώματα, γιγάντιες οι διαστάσεις, είχαν βρει οι καλλιτέχνες το μέτρο για να εκφράσουν τον ναρκισσισμό τους..
ps. Τρελάθηκε ο blogger και πολλαπλασιάζει τα σχόλια;
Aphro said: "Αν ξαναδώ κανέναν να βγάζει σουγιά να χαράξει παπαριές πάνω σε μνημεία, τον έσκισα και τον παρέδωσα στην Αρχαιολογική σε τάπερ!"
---------------------------------
Ευτυχώς που πρόλαβε ο Βύρωνας και την έκανε άλλως θα ήταν σε τάπερ τώρα (νααα μία υπογραφή στο Σούνιο!).
Ποιος γλωσσικός κατήφορος παιδιά - τα blogs είναι η μεγάλη επαναφορά του Λόγου.
συμφωνώ κι επαυξάνω Αφροδίτη με τα παραπάνω.
γατίνα ήταν απλώς υπέροχο.
ε άμα στα 91 δεν έχεις το δικαίωμα της μη επαφής με την πραγματικότητα, πότε θα το έχεις. εδώ άλλη το έχουμε πάθει από τα 20.
despw
δυστυχώς τα δείγματα είναι φρίκη - κάτι τυρκουάζ και κρεμεζιά να σου βγαίνει το μάτι...
κι ως απλό δείγμα απόδειξης της μη επαφής άλλοι εννοούσα κι άλλη φυσικά. Αλλά αυτή η άλλη, αχ αυτή η άλλη σε φωτιές που θα με βάλει.
@ΝΔ, somebody,
πιστέψτε με, μετά το re-arrangement που έκανα στα δομικά υλικά του τύπου (που μάλιστα σκάλισε ο ΚΑΦΡΟΣ ποδοσφαιρική ομάδα!!!!!!) τα γιαπωνεζάκια νόμιζαν πως παρεβρίσκονταν σε παράσταση Μήδειας από κάποιο θέατρο του δρόμου και μόνο που δεν χειροκρότησαν!!!
Ισα που δεν τα παρέλαβα κι αυτά έτσι τούρμπο που ήμουν!
Οσο για τον Βύρωνα, ευχαρίστως τον έβαζα να φάει τρία νταμάρια τον αρχαιοασεβή!
(Γάτε, μια που λέμε για γλωσσικό πλούτο, όχι τυρκουάζ πλέον, καμπινεδί, τά'παμε!)
ΛΟΛ!
Αphrodite η αρχαιολογική έχεις δει τι κάνει στα "πετραδάκια" στις ανασκαφές; Με τα τσουβάλια τα πετάμε στα μπάζα. Ας αφήσουμε κάναν άνθρωπο να πάρει κάνα όστρακο, τουλάχιστον θα το εκτιμήσει περισσότερο. Μην παρεξηγηθώ, μιλάω για πετραδάκια!!! Σορυ αλλά από τα 10 μου ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και το μετάνιωσα όταν πήγα σε ανασκαφή (εθελοντικά βέβαια..)
πάντως για να είμαστε λίγο δίκαιη με την κυρία Ελένη. Όταν αυτά τα λέει μία γυναίκα 91 ετών πάει κι έρχεται. Όταν τα λένε άτομα 20-25 και σου λένε ότι εγώ δεν παίζω για αυτό δεν τα ξέρω; Πεέτε μου έχω άδικο που θέλω να τα αρχίσω στις "γρήγορες"; Αυτή αντιδραστική λογική (ειδικά από "αριστερούς") αρχίζει και γίνεται εντελώς για τα μπάζα (όχι ότι θα άξιζε κάτι καλύτερο φυσικά). Άμα δεν σου αρέσει η τεχνολογία κύριος πήγαινε με τα πόδια!!! (σιγά που θα πάει)
This post has been removed by a blog administrator.
@artaddicted honey,
για Ακρόπολη πχ, επισκέψεις 3.000 άτομα μέσος όρος τη μέρα, τη ΜΕΡΑ! Για σκέψου ένα όχι πετραδάκι, ψιχουλάκι να παίρνει ο καθένας, επί τόσες μέρες, επί τόσους μήνες, επί τόσα χρόνια, επί τόσες δεκαετίες, και να η Ακρόπολη ένα γούπατο... Εξαφανιζόλ τοτάλ!
Ωραίο το συναισθηματικό σκεπτικό, τα Ελγίνεια π.χ. πριν την ενοικίαση της σάλας για δεξιώσεις σίγουρα τα είχαν στα ώπα-ώπα (πάγωνες στο χώρο από τα αρκουδίσια και σου έκοβαν το χέρι έτσι κι έκανες να τα πλησιάσεις), εμείς στο κάτω-κάτω δεν είχαμε καν μουσείο να τα βάλουμε, οπότε εκεί τουλάχιστον τα χαίρονταν τόσοι άνθρωποι που τα εκτιμούσαν. Τώρα όμως?
Ασε που έτσι κι έβλεπες την Αφροδίτη της Μήλου, να της ακουμπάνε ΟΛΟΙ τα δάχτυλα του ποδιού και να της τα έχουν σχεδόν φάει (τι είναι ένα άγγιγμα έτσι ή αλλιώς, μπροστά στο να νοιώθεις για λίγο ότι ακουμπάς κάτι τόσο εξωπραγματικά υπέροχο, να συγκλονίζεσαι από τη σύνδεση με το τότε), θα έβγαζες γιαταγάνι κι εσύ...
Οπότε τα αρχαία στη γή και τη θάλασσα, πάνω, κάτω, μέσα, πλαγίως κτλ, ΔΕΝ ΤΑ ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ! Τελειώνουν γρήγορα!
(αρκεί να το κάνουν όλοι, να πηγαίνουν οι αρχαιοκάπηλοι ισόβια, να έχουμε μουσεία, παιδεία, κτλ κτλ κτλ... αλλά τουλάχιστον ας ξεκινάμε από τους εαυτούς μας!)
γάτε πάλι ο σαλτάρω άρχισε τις βλακείες. Έχει πάρει αυτούσιο μέρος από ποστ μου και το παραποίησε. σε παρακαλώ γιατί για μένα αυτά τα πράγματα (και το καταλαβαίνεις) σημαίνουν πολλά.
Το κείμενο που λέει ο γλαστρούλης(σαλτάρω δηλαδή) είναι από δικό μου ποστ. Σε παρακαλώ ΝΔ. Τα τρολ αρχίσαν πάλι τις βλακείες.
Nikos Dimou said...
δυστυχώς τα δείγματα είναι φρίκη - κάτι τυρκουάζ και κρεμεζιά να σου βγαίνει το μάτι...
Μα είχανε τυρκουάζ τότε;;; Αφού ονοματίστηκε έτσι γιατί το χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι:Ρ
Και κρεμεζί πάλι...άλλη τούρκικη λέξη.Τς τς τς.
Γάτε το σχόλιο που έχει δημοσιεύσει ο "γλαστρούλης στον ακάλυπτο" είναι αυτούσιο με κάποιες παραποιήσεις δικό μου ποστ.
Ναι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι τέχνη και φτιάχτηκε τότε για να βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος μ'ένα συγκεκριμένο φωτεισμό και να το βλέπουν από μια συγκεκριμένη γωνία. Τώρα η Αφροδίτη της Μήλου στο μουσείο έχει χάσει το 80% της ομορφιάς της. Σίγουρα αν πάρει ο καθένας ένα πετραδάκι απ'την Ακρόπολη θα εξαφανιστεί αλλά εγώ νόμιζα ότι συζητάμε για αρχαία, που μένουμε δίπλα τους και δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξή τους. Και τεσπα εγώ ήθελα να θίξω τη συμπεριφορά της αρχαιολογικής υπηρεσίας και όχι να προτείνω σε όλους να μαζεύουν πετραδάκια! Όλο αυτό το ενδιαφέρον για τα αρχαία είναι επιστημονικό, βπηθά να κατανοήσουμε τη ζωή τους, ας μην τα μυθοποιούμε. Αυτό έπαθα εγώ σ'εκείνη την ανασκαφή, με κατέβασαν από τα σύννεφα στην επιστημονική πραγματικότητα (καλά και πολλά άλλα έπαθα!), και αυτό μοιράζομαι.
Να θέσω ένα θέμα για το οποίο δεν έχω εξήγηση, ή, δεν θέλω να έχω.
Καλοκαίρι φέτος πήγα Βεργίνα.
Απαγόρευση φωτογράφησης!
Γιατί;
Επειδή λίγο παραέξω πουλάγαν βιβλία σε τιμές ψαχνωμλκες;
Γιατί;
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι φωτογραφίες είναι πόλος έλξης για ανθρώπους που θα τις έδειχνα;
Προσωπικά πλέον, όπου απαγορεύεται η φωτ/ση δεν πάω ούτε εγώ πλέον..
Λόγω αρχής.
Μας πήρε υπάλληλος από πίσω μόλις έβγαλα μηχανή.
Με το που την κατάλαβα αποφάσισα να το διασκεδάσω!
Εβγαζα το κινητό κάνοντας πως φωτογραφίζω (χωρίς δυνατότητα φωτογραφίας τότε) μπροστά σε εκθέματα.
Ηρθε.
Τι κάνετε κύριε;
- Σας κοροϊδεύω κυρία μου, διασκεδάζω με το τίμημα που πλήρωσα για να μπω...
Επίσης, σε άλλα μουσεία απαγορεύεται η χρήση φλας.
Η απορία μου: Σε τι αλλοιώνονται τα εκθέματα από μία στιγμιαία 'έκθεση' σε προσωμοίωση ηλιακού φωτός (6500Κ);
Πριν τα βρούν ήταν σίγουρα σε πολύ πιο άθλιες συνθήκες, αθλιομάρμαρα..
Και τελικά τα παράλογα απωθούν.
@artaddicted sweetie,
και πολύ καλά έκανες και μας το είπες, φαντάζομαι τι απότομη προσγείωση θα ήταν να τους βλέπεις να το κάνουν αυτό! Απλώς ήταν μια καλή ευκαιρία να γκαρίξω λίγο περί αρχαίων, μια που το θεωρώ ασύλληπτη καγκουριά να τ'αντιμετωπίζουμε με κακώς εννούμενη μαγκιά, λες και είναι τσιφλίκι μας...
:)))
@somebody,
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!!
Με την φωτογράφηση χωρίς φλας θυμήθηκα πώς φωτογράφησα τους ελληνιστικούς Βούδες στο Μusee Guimet του Παρισιού μέσα σε βαθύσκοτάδι, χωρίς φλας. Είχε βγεί τότε (1983)ένα πρωτοπορειακό φιλμ της 3Μ στα 650ΑSΑ. Πήρα από την FNAC τα δύο μόνο κομμάτια που είχαν έρθει στην Γαλλία και με ένα φοβερά φωτεινό φακό 1:1.2 κατάφερα να βγάλω τις φωτό που είναι μέσα στο βιβλίο "Ο Έλληνας Βούδδας".
Σε ευχαριστώ γάτε. Ειλικρινά!
nikos dimou said: Τι διάολο ιός χτυπάει μετά τα 70!
(Εγώ έχω κάνει εμβόλιο - και εναντίον των βραβεύσεων...)
----------------------------
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ!!!!!!!!!!
Είχα προσπαθήσει κάποτε να εντοπίσω την υπογραφή του Byron, αλλά δε τη βρήκα (είδα άλλες χίλιες). Νομίζω ότι είναι σε κάποιο σημείο ψηλά. Μήπως ξέρει κανείς πού είναι;
Πάντως, είχε ενδιαφέρον μια original επιγραφή στο στάδιο των Δελφών που απαγορεύει την είσοδο στους μεθυσμένους δια τον φόβο επεισοδίων (ή κάπως έτσι)!
Καλημέρα!
Η υπογραφή του Βyron είναι πράγματι ψηλά - μας την είχε δείξει ο καθηγητής μας σε μία σχολική εκδρομή το ...1950. Τώρα που δεν επιτρέπεται η προσβαση στο ναό δεν βρίσκεται εύκολα, παρόλο που είναι αρκετά μεγάλη.
Για τη χθεσινή συζήτηση και την Άφρο
Υπέροχα, μας ταξίδεψες νδ
Εκείνο τό κτιριάκι-εξάμβλωμα δίπλα στη μεγάλη στοά, quelle misere.
Δεν συμβαίνουν μόνο στην Αμφιάρεια πανελλαδικό τό φαινόμενο.
Στή Βενετία κτίζονται σύγχρονα κτήρια, αλλά με μελέτη.
Σήμερα είδα το post και δεν έχω λόγια...ο κύριος Δήμου είναι πραγματικά ανεξάντλητος!
Εκεί που γκρινιάζαμε , εγώ και μερικοί άλλοι, για την επιλογή των θεμάτων, την μη επιλογή ζητημάτων που ορισμένοι απο εμάς θεωρούμε σημαντικά, έρχεται να υπερβεί την συμβατική μας πραγματικότητα με υπέροχες δημοσιεύσεις-προτάσεις σαν αυτή, που αποτελεί διέξοδο-πρότυπο απέναντι στις ανούσιες συμβατικές εκδρομές και στα σκουπίδια της κυριακάτικης τηλεόρασης.
Νομίζω οτι το blog διανύει την πιό ποιοτική του περίοδο, έχοντας μεταβεί απο την αντιπαράθεση στην χαλαρή εξερεύνηση των πιο μεγάλων θησαυρών του πολιτισμού και της φύσης.
Ένα θερμό ευχαριστώ που μας ανοίγει τα μάτια κσι ταυτόχρονα διεύρύνει τους πολιτιστικούς μας ορίζοντες.
Πρέπει επισης να ομολοφήσω, οτι μόλις συνειδητοποίησα τί θησαυροί κρύβονται μερικά χιλιόμετρα απο την πόρτα μας και τους οποίους αγνοούμε, δαγκώθηκα, γιατί θυμήθηκα διάφορους αγαπητούς γνωστούς και φίλους ομογενείς απο τις ΗΠΑ που γνώρισα σε ένα ταξίδι μου εκεί πρίν δυο χρόνια, και μου είχε φανεί αδιανόητο που κάποιοι απο αυτούς ζούσαν πάνω απο δέκα χρόνια π.χ. στη Ν.Υόρκη, και δεν είχαν επισκευτεί ποτέ το ΜΟΜΑ ή το μουσείο Μetropolitan.
Δάσκαλε που δίδασκες...
Καλημέρα σε όλη την παρέα.
Γιά να ξεφύγουμε λίγο απ' την ακαδημαική συζήτηση και να επανέλθουμε στο κυρίως θέμα του ποστ, μιά επίσκεψη το '92 με έμεινε αξέχαστη.
Η προιστορική πόλις της Σαντορίνης.
Μπορεί να μην έβλεπες τα περίτεχνα γλυπτά και κατασκευάσματα νεοτέρων χρόνων, αλλά το ότι περπατούσες σε δρομάκια που είχαν χαραχθεί πριν 4000 χρόνια και δεξιά-αριστερά σπίτια με τα παράθυρα τους, σε προξενούσε δέος.
Βιντεοσκόπησα αρκετή ώρα, καθώς φωτοφράφισα και με μια ZENIT με φακό TAMRON 20-80. Καινούργια στην εποχή της με εξελιγμένο σύστημα ελέγχου εστίασης.
Μεγάλη εντύπωση η προσπάθεια 2 νεαρών αρχαιολόγων που έριχναν, όπως μου εξήγησαν λιωμένο γύψο γιά σταθεροποίηση σε ένα παιδικό κρεββατάκι με δίδυμα 2-3 ετών που είχαν διατηρηθεί έτσι από την λάβα.
Εεεέχει επαφή με τη πραγματικότητα
η Αρβελέρ, δεν φταίνε τα χρόνια, τα blogs φταίνε που δεν είναι γαλλιστί!
Είμαστε πλέον έτοιμοι,ν.Δήμου να συμμετέχουμε και σέ περιήγηση σε πόλη, σε ώρες αιχμής με πολύ βαβούρα, σε ώρες και εποχές με την πόλη έρημη. Με αισθήματα ανυπόφορα ή συγκινητικά, πάρτε το τιμόνι!
gb winzip said...
Υπέροχα, μας ταξίδεψες νδ
Εκείνο τό κτιριάκι-εξάμβλωμα δίπλα στη μεγάλη στοά, quelle misere.
-----------------------------
Είναι ένα τμήμα από το Μουσείο με τα ευρήματα - θύμα μεγάλης κλοπής πριν από χρόνια και συνήθως μονίμως κλειστό.
Ευτυχώς από τα περισσότερα σημεία του χώρου δεν φαίνεται.
gb winzip said...
Εεεέχει επαφή με τη πραγματικότητα
η Αρβελέρ, δεν φταίνε τα χρόνια, τα blogs φταίνε που δεν είναι γαλλιστί!
----------------------------
Μπα οι Γάλλοι είναι πανευρωπαϊκά πρώτοι στα blogs - απλώς η κυρία Ahrweiler τα συγχέει με την μαγειρική...
Στο προηγούμενο ποστ προστέθηκε ένα πολύ ωραίο κείμενο του Κωστή Παλαμά για τον θάνατο ενός αλόγου.
Πήγα για πρώτη φορά στον Κεραμεικό πριν από τριάντα χρόνια, από μια σκουριασμένη καγκελόπορτα σε μια κάθετο της Πειραιώς, λίγο πιό πέρα από το Γκάζι με την σκοτεινή αισθητική του και τις φτηνές και άσχημες κατασκευές της οδού Πειραιώς.
'Ημασταν τέσσερα κορίτσια, μαζί και η αδελφή μου (δεν ζεί πιά), βρεθήκαμε εκεί κυρίως επειδή δεν είχαμε ξαναπάει.
Ήταν φθινόπωρο, μια Κυριακή κάπως ψυχρή και συννεφιασμένη. Ο χώρος ήταν αφρόντιστος, χορταριασμένος, με έντονη την αίσθηση ενός παλιού νεκροταφείου που δεν χρησιμοποιείται πιά.
Θυμάμαι πολύ καθαρά ότι καμιά μας δεν μίλησε όσο ήμασταν εκεί. Βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες, όχι σπουδαίες, δείχνουν πρόσωπα νεανικά με ύφος στοχαστικό και απορροφημένο. Ξαναμιλήσαμε όταν βγήκαμε, αλλά λίγο.
Μου έμαθε πολλά ο Κεραμεικός για τη ζωή και τον θάνατο. Εκεί ξαναγυρίζω πάντα για ένα νοερό μνημόσυνο για αγαπημένα πρόσωπα που δεν ζουν πια, εκεί και όταν μου χρειάζεται μια ισχυρή δόση ευγένειας και ισορροπίας.
Νομίζω "μαγικοί" είναι οι τόποι που δείχνουν όσα δεν μπορούν να πουν οι λέξεις. Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια χώρα που έχει πολλούς τέτοιους τόπους.
Συγχαρητήρια για το λιγόλογο post που έδωσε αφορμή σε τόσους να σκεφτούν τους δικούς τους μαγικούς τόπους και να αποφασίσουν να εξερευνήσουν κι άλλους.
Χαίρομαι ιδίως για όσους προγραμμάτισαν ήδη οικογενειακή επίσκεψη, για τους μικρότερους της κάθε οικογένειας θα είναι πολύ πιό ουσιαστική εκπαίδευση από τις φλυαρίες γερόντων και μη.
athanasia - o Kεραμεικός είναι σίγουρα άλλος ένας από τους μαγικούς τόπους.
Nikos Dimou said...
Είναι ένα τμήμα από το Μουσείο με τα ευρήματα - θύμα μεγάλης κλοπής πριν από χρόνια και συνήθως μονίμως κλειστό.
Ευτυχώς από τα περισσότερα σημεία του χώρου δεν φαίνεται.
"Απ'έξω πανούκλα από μέσα κούκλα",
το μήνυμα της απαξίωσης τό στέλνει
όπως λέει ο Σεφέρης, όπου γυρίσω η ελλάδα με πληγώνει
με την ... ομορφιά της!
Αλήθεια πότε λήγει η εποχή του Ελγιν;
Το μουσείο του Κεραμεικού, υπέροχο.. Μικρό, αλλά μ' εκθέματα πανέμορφα.
Είχα, πριν από χρόνια, ξεναγήσει φίλους από το εξωτερικό στο νεκροταφείο του Κεραμικού και τρελάθηκαν.
Και είναι το μόνο μέρος, στο οποίο μπορεί κανείς να δει τον ποταμό Ηριδανό, έστω και για λίγα μέτρα.
Καλημέρα και από μένα,από ένα Internet cafe.
Μόλις τώρα διαβασα το ποστ.Αν δε με απατά η μνήμη- δεν έχω μαζί μου το βιβλίο με τα ποιήματα - θυμήθηκα ένα ποίημα του ΝΔ για τον Νίκωνα και το Αμφιαράειο.Δε μπορεί να με απατά όμως η μνήμη για τέτοια θέματα.Το αφήνω για μόλις φτάσω τα 90 κι εγώ!
:)
Να είστε όλοι καλά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα τοπίο γίνεται μαγικό όταν το απολαμβάνει κανείς μόνος του, μακρυά από τους ανθρώπους και τα γελοία τους καμώματα.
Αλλά πέραν αυτού, εγώ έχω να προσθέσω μια γελοία και ζημιογόνα συγχρόνως προέκταση της Ελληνικής παραλογίας.
Στην οδό Απελλού στη Θεσσαλονίκη πριν από χρόνια -όταν ήταν υπουργός πολιτισμού το νταρντανοειδές με το μακρύ μαλλί και τις ασαφείς γνώσεις- γκρεμίστηκε μια πολυκατοικία με σκοπό βέβαια να χτιστεί καινούρια. Το οικόπεδο άντε να ήταν 300 μέτρα όχι παραπάνω, ανάμεσα σε άλλες πολυκατοικίες. Βρήκαν κάτι αρχαία. Όρμηξε η Αρχαιολογική υπηρεσία ως δεύτερη Λιάνα Κανέλλη και απαγορεύτηκε η ανέγερση της πολυκατοικίας. Οι ιδιοκτήτες πήραν μια γελοιοτάτη αποζημίωση έχοντας υποστεί τεράστια οικονομική ζημιά.
Το οικόπεδο με τα αρχαία μετετράπη σε σκουπιδότοπο στο πι και φι. Οι διαμένοντες στις διπλανές πολυκατοικίες πετάνε τα σκουπίδια με τις σακούλες εκεί Έχει καλυφθεί πλήρως από βρομιές.
Δεν μπορούσαν να ξηλωθούν οι πολύτιμες πέτρες και να τοποθετηθούν σε κάποιο μουσείο; Ήταν ανάγκη να υποστούν οι ιδιοκτήτες τέτοια ζημιά που αν το καλοσκεφτείτε μείωσε τον πλούτο όχι μόνο αυτών αλλά πολύ περισσοτέρων διότι και άλλοι θα είχαν ωφεληθεί από αυτήν την περιουσία; Και όλα αυτά για να αποκτήσουμε μια μικρή χωματερή στο κέντρο της πόλης;
Το αποτέλεσμα; Εκατοντάδες ιδιοκτήτες στη θεσσαλονίκη που θέλουν να γκρεμίσουν τις πολυκατοικίες στις οποίες μένουν διότι είναι παμπάλαιες, επικίνδυνες, με αρχαία συστήματα θέρμανσης που μολύνουν το περιβάλλον, δεν το κάνουν , διότι σκέφτονται τι θα συμβεί αν βρεθεί "πολιτιστική κληρονομιά" τρομάρα μας. Και συνεχίζουν να ζουν στα ερείπια του 1950.
Πρόοδος, όχι παίξε γέλασε!
Δίκιο έχεις georgia.
Aπό τη συλλογή με τα Ποίηματα του Γάτου, από το 1980.
ΝΙΚΩΝΟΣ
ΙΕΡΕΩΣ
ΓΕΝΟΜΕΝΩ
ΑΜΦΙΑΡΑΩ
Επιγραφή
στο μαρμάρινο κάθισμα
που σε κράτησε.
Σκληρό.
Αλλά δροσερό
το σούρουπο.
Ποίημα δεν γράφτηκε.
Κάτι θα έλεγε για νέο φεγγάρι.
Σχισμή.
Για τρυφερούς μηρούς.
Σιωπή.
Σου στέλνω τα θρύψαλα,
πιο πολύ δικά σου
από δικά μου.
@ Πανάσχημη
Και πού να δεις πόσοι καταστρέφουν τα αρχαία που βρίσκουν στα θεμέλια, με τις μπουλντόζες αυτό γίνεται στο πι και φι.
Ξέρω καλά τι σου λέω, είναι απίστευτη αυτή η ιστορία.
Κι η Ελλάδα, μαζί κι η ανθρωπότητα, έχει στερηθεί από ανυπολόγιστο αρχαίο πλούτο, γιατί το Κράτος, όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, εξακολουθεί να λειτουργεί με το σύνδρομο του μικρο-μαφιόζου, που παίζει χαρτιά μόνο με σημαδεμένη τράπουλα. Με μας, τους άτυχους ιθαγενείς.
Antvol
Σε πιστεύω αλλά συμβαίνει και το αντίθετο νομίζω πολύ συχνά στη Θεσσαλονίκη, διότι εκεί η Αρχαιολογική υπηρεσία βρίσκει άφθονο υλικο που δικαιολογεί και την ύπαρξή της στην πολεοδομία. Προσφατα κτίστηκε πολυκατοικία στο κέντρο στην πλατεια Ναυαρίνου, και η Αρχαιολογική υπηρεσία ήταν εκεί επί 24ώρου βάσεως. Σαν τους μπαμπούλες.
Ευτυχώς δεν βρέθηκαν σοβαρά πράγματα, τα πήραν και έδωσαν άδεια να συνεχιστεί.
@ Πανάσχημη
Για να μη παρεξηγηθώ: Ασφαλώς να σώζονται όσα αρχαία βρίσκονται και αξίζουν. Αλλά να καταβάλεται σωστή και δίκαιη αποζημίωση. Γιατί μόνον αυτό θα αποτελέσει αντικίνητρο καταστροφής τους.
Αλλιώς κι αν επαφίεται κανείς στον πατριωτισμό όσων τα βρίσκουν, άστο καλύτερα.
Πανάσχημη said:"...Στην οδό Απελλού στη Θεσσαλονίκη πριν από χρόνια -όταν ήταν υπουργός πολιτισμού το νταρντανοειδές με το μακρύ μαλλί και τις ασαφείς γνώσεις- γκρεμίστηκε μια πολυκατοικία με σκοπό βέβαια ..."
Προσπάθησα να σκεφτώ ποιάν εννοούσατε...
Νομίζω ότι κατάλαβα αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος.
Εννοούσατε μήπως την τέως δήμαρχο, που αποχωρώντας από τον δήμο, δήλωσε ότι είναι υπερήφανη για την δουλειά της;
Αν ναί, να σας ενημερώσω επίσης ότι έχω κινδυνέψει να κατακρημνισθώ στις λακκούβες, και να πνιγώ από τα σκουπίδια, περπατώντας στα πεζοδρόμια και τους δρόμους της Αθήνας, στην προσπάθειά μου να ανακαλύψω τι ακριβώς την έκανε υπερήφανη αλλά ακόμα τίποτε!
Ελπίζω όμως, τώρα που πέρασε από το υπουργείο, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να έχει τακτοποιηθεί το θέμα σας...
@yannis h.,
ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ!!!
Πώς λιποθυμούσε ο Ιντεφίξ κάθε που έκοβαν ένα δέντρο και μετά έκλαιγε σπαραχτικά? Ε, χειρότερα...
Αντί να κάνουμε την παπαριά του Βύρωνα, της πιο γνωστής βαρβαρότητας και ασέλγειας σε μνημείο, μάθημα αποτρόπαιας πράξης, ασέβειας και βανδαλισμού, να την περάσουμε στην ιστορία μας σαν παράδειγμα προς αποφυγήν (κάτι σαν Ιούδα ή Ηρώδη or something), εμμέσως πλην σαφώς, με το να μην την αναλάβουμε και να την χειριστούμε, την έχουμε ανάγει στην τέλεια δικαιολογία "αφού αυτός ο μέγας (χμ...), γιατί όχι κι εγώ?", μην πω και παράδειγμα...
Ο βανδαλισμός δεν έχει διαφορά αν είναι ένα χαραγμένο όνομα γιατί με κάποιο μικρονοϊκό τρόπο θες να ακουμπήσεις τα ένδοξα και να περάσεις μαζί τους στην αθανασία, ή αν γκρεμίζεις ταλιμπανικά μνημεία ολόκληρα... Διαφορά βαθμού είναι, όχι ποιότητας πράξης!
Δείχνει στάση ζωής, δείχνει πόσο απολίτιστος είσαι... Το να κάνεις τον εαυτό σου πέρα και να δεις ότι ορισμένα πράγματα δεν είναι δικά σου και δεν τα κληρονόμησες, αλλά τα φροντίζεις για τους επόμενους, είναι στοιχειώδες για να προχωράμε παρακάτω.
Κι από τη στιγμή που το ξέρουμε το απαράδεκτο του χαρακτήρα μας, αν μη τι άλλο, αφού δε μπορούμε να διορθώσουμε, τουλάχιστον να προλαβαίνουμε, ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΤΕ ΤΑ γμτ!!! ΚΟΨΤΕ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ, πώς το λένε!
Δλδ στηρίζουμε τώρα τη νέα μας καμπάνια "πάρτε τη (την Ελλάδα) με όλες σας τις αισθήσεις" ή κάτι τέτοιο, ξεφεύγοντας από το "Greece - chosen by the Gods" & το "Live your myth", κάνοντάς τα επικοινωνιακά όλα πιο προσιτά... Και καλά, ο ξένος πιθανότατα θα τα σεβαστεί, εμείς όμως? Που θα χωθούμε πιο βαθειά στο "δικό μου είναι, ό,τι θέλω το κάνω!"?
Αν δε γίνει σοβαρή καμπάνια από μας σε μας, να σεβόμαστε τα αρχαία μας, σε λίγο κα Φάνη μου, δεν θα έχουμε τι να καμαρώσουμε και τι να δείξουμε...
Α ρε Βύρωνα, αν το σάλιο δεν ήταν corrosive, 3 μπουκιές νταμάρι και 3 γλυψιές καπάκι, ολημερίς κι ολονυκτίς εμπλοκή, μπας και το σβήσεις τ'όνομά σου, δε θα περνούσες καλά με μένα...
(και μην ακούσω μα πού να φανταστεί τι θα ακολουθήσει? Ε, ό,τι μα ό,τι κάνουμε, καλό η κακό, μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση, πρέπει να είμαστε super extra careful...)
Με εντυπωσίασε που δεν υπήρχε ούτε ένα σκουπίδι!!!
Βέβαια μετά από τη δημοσιότητα που πήρε μέσα από το blog σας, αρκετοί θα το επισκεφτούν και (επιτέλους) θα αποκτήσει κι αυτός ο τόπος τις πλαστικές του σακούλες και τις χαρτοπετσέτες του.
Γιούργια λοιπόν το Σαββατοκύριακο!
Dion
Οι καλοι μου τρόποι δεν μου επιτρέπουν να την ονομάσω. Ούτε μπορώ να την φωτογραφίσω με το να επιβεβαιώσω τις υποψίες σας.
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι όταν την βλέπετε, λέτε "βρε μήπως είναι ο πατέρας της χειρουργημένος;"
Το πρόβλημα της συγκεκριμενης οδού δεν λύθηκε και ούτε θα λυθεί. Αιώνιος σκουπιδότοπος θα είναι. Όποιος ζει στη Θεσσαλονικη (δεν είμαι σιγουρη αν η οδός εξακολουθει να ονομάζεται Απελλου, πάντως είναι κάθετος στη πλατεία Ναυαρίνου)μπορεί να το διαπιστώσει.
Γράφει ο Νικόδημος στην "Τέλεια Διαδρομή":
Υπάρχει ένα θαυμάσιο Γερμανικό βιβλίο, του Werner Ekshmitt: Ins unbekannte Griechenland.
Περιγράφει δεκαεπτά άγνωστες ελληνικές τοποθεσίες - οι περισσότερες με αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Όταν αγόρασα το βιβλίο, το 1966, δεν γνώριζα καμία.
Από τότε επισκέφθηκα τις δεκαέξι.
Η κάθε μια τους άξιζε πραγματικά το ταξίδι...
Δεν ξέρω ποια είναι η 17η τοποθεσία, ίσως εν τω μεταξύ ο Νικόδημος να την έχει επισκεφθεί (το κείμενό του γράφτηκε πριν 20 χρόνια).
Πρόταση.
Στις 21 Ιουνίου (στη γιορτή μας) να κανονίσουμε doncat εκδρομή (με πούλμαν!) για τη 17η τοποθεσία.
Αν ο Γάτος συμφωνεί, η andyplex αναλαμβάνει τη διοργάνωση.
Ακούω.
@ Πανάσχημη
Πραγματικά ευγενής. Πόσο το χαίρομαι αυτό. Ενώ κάποιος άλλος στη θέση σου, δεν θα 'λεγε μόνο πως η εν λόγω είναι ίδια ο μπαμπάς της χειρουργημένος, αλλ' ότι και ο μπαμπάς χειρουργήθηκε προχθές.
Πόσοι όμως σκέφτονται όπως εσύ; (κι εγώ); Και πόσοι δεν εκθέτουν τους άλλους, και μάλιστα όταν αυτοί δεν γράφουν στο μπλογκ αυτό;
1. Η Ακρόπολη δεν αντέχει τόσο θαυμασμό
2. Mε andy κι όπου νά'ναι! Τελετάρχης ο άνθρωπος, μέχρι θα μας ντύσει κούρους και κόρες με τα μπλουζάκια για την τελετή έναρξης - στην λήξης θα φοράμε (?) πολιτικά δικά μας και θα φέρουμε κι ο καθένας cds για μουσική επένδυση (Α, γειά σου Γάτε, ήρθες? Δε σε πρόσεξα... ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!)
3. Μια που ήρθες, κάνε και καμμιά δουλειά, διάλεξε μέρος, πάρε και τις μηχανές σου, κι άσε τα υπόλοιπα (κέφι) σε μας....
:)))))
Οκ οκ, βγαίνω και μόνη μου έξω!
Antvol
Thanks!
Το ότι είσαι τόσο διορατικός είναι κάτι που δεν παύει να με εντυπωσιάζει και να με συγκινεί.
Γραφεις και τα καλύτερα pre-nuptial aggreements, αλλά δεν θέλω να εκτραπώ, όταν με το καλό μιλήσουμε και για την αναγκαιότητα της πολυγαμίας, θα εκθέσω τις ικανότητές σου και τις απόψεις μου.
Διότι σε αυτον τον τομέα, το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας.
ΥΓ.
Πείτε μου αν έχετε τον Θεό σας σε ποιο δυτικο κράτος άσμα με τέτοιο στιχο, έγινε σουξε. Αμαν πια. Την κλάψα την κάναμε εθνικό σπορ.
Andy said: Αν ο Γάτος συμφωνεί, η andyplex αναλαμβάνει τη διοργάνωση.
Ακούω...
Εγώ ...μέσα!
Όταν όλοι φεύγουν μπορείς να νιώσεις το χώρο. Και αυτοί οι χώροι, κάποτε τόσο περήφανοι και τώρα ξεχασμένοι, έχουν τη δικιά τους μελαγχολία. Απ΄ το θέατρο έχουν μείνει κάποιες πέτρες, αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μιλούσαν μια γλώσσα που θα δυσκολευόμασταν να καταλάβουμε, αλλά που δεν θα ήταν και τόσο ξένη στα αυτιά μας, έφυγαν. Απ΄ όλα αυτά τα πάθη, τους έρωτες, τις φιλίες έμειναν μόνο κάποιες πέτρες που μιλάν για κάποιες άλλες ζωές.
This post has been removed by the author.
Πανάσχημη :...το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας.
Πείτε μου αν έχετε τον Θεό σας σε ποιο δυτικο κράτος άσμα με τέτοιο στιχο, έγινε σουξε. Αμαν πια. Την κλάψα την κάναμε εθνικό σπορ.
.......
Ναι, και ποτέ δεν φταίμε σε τίποτα!
Οπως επιβεβαιώνει και το άλλο άσμα:
Εγώ δεν ήμουνα αλήτης,
αλήτη μ'έκανες εσύ!
Εγώ δεν ήμουνα ξενύχτης
Ημουνα καλό παιδί...
Παρ' όλη την κλάψα, έχουμε όμως αυτοπεποίθηση, ιδίως με το άλλο φύλλο, όπως φαίνεται και από τους στίχους του άλλου τραγουδιού:
Υπάρχω, και όσο υπάρχεις θα υπάρχω...
...Και αν κάνεις δεσμό,
θα χωρίσεις γιατί...
θα υπάρχω ΕΓΩΩΩΩ!
Σαν γράφεις πια και τα ποιήματα της ταχείας αναρρώσεως της απληστίας προς Δομοκό...λέμε που άραγε να στηρίζεται το οικοδόμημα και σε ποια μοναρχοφασιστική βιοχημεία να πατάει αυτό το κατασκεύασμα και που θα βρεθούν οι ομοφυλόφιλοι να ξύσουνε με τη γιαλοχαρτένια τους ψηχύ τόσους πια ψυχοφθόρους μεντεσέδες.
Να γίνει ακαδημαϊκός και ο Χάρρυ Κλυνν. Γιατί, εμείς, ως Έλληνες, τι θέλουμε από τους ποιητές μας. Να μας καταδείχνουν πως τα χάνουν και δεν μπορούν εν τέλει να μιλήσουν - είναι απαραίτητο;- αλλά χωρίς να μας εξηγούν και χωρίς να υπολογίζουν ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που πατάνε τη γη και τα εστιατόρια που τρων τα συνεργεία.
Και δεν ξέρω αν "είναι όλα θέμα παιδείας", δεσποινίς, όταν ετούτα τα άτομα γράφουν ποιήματα επειδή μαθαίνουν εξεζητημένες λέξεις και άχρηστες από τα λεξικά.
Ως ευ παρέστης, ημι-συνάρτητε!
Andy πρέπει να ξαναδώ το βιβλίο και να ψάξω ποια είναι η 17η τοποθεσία.
Κάτι μου λέει πως δεν υπάρχει πια - γι αυτό δεν την επισκέφθηκα...
@ΝΔ,
Εεεεεελα, τόσο resourceful, που είσαι, κάτι θα βρεις! Και θα την αφήσουμε την τοποθεσία κούκλα, θα μαζέψουμε και ό,τι σκουπίδι από τους προηγούμενους...
:)))
Dion
Είσαι ενήμερος, δεν το συζητώ. Μια καλή μου φίλη μόλις μου έστειλε με email και τους εξής στίχους διότι η ίδια δεν θέλει να παρέμβει.
Εγώ που είμαι από χωριό τους παραθέτω:
"Απόψε έχω περίοδο, να βρούμε άλλη δίοδο"
"Θέλω μέσα σου σα μπω να με χτυπάς με το σαμπό"!
(και στο πιο απομακρυσμένο μέρος, πάντα υπάρχουν προηγούμενοι... τα παρθένα μας τελείωσαν, εκτός αν τα εφεύρουμε ή τα γεννήσουμε...)
This post has been removed by the author.
Οι καλοι μου τρόποι δεν μου επιτρέπουν να την ονομάσω.
Πανάσχημη οι καλοί τρόποι είναι το παν.Φαντάσου να μην τους διέθετες.
Υπήρχε κίνδυνος να προσβάλλεις το νταρντανοειδές με το μακρύ μαλλί και τις ασαφείς γνώσεις.
Πανάσχημη:
Αυτή είναι ποίηση!
Οπως και το άλλο εφάμιλλο των... Σαιξπηρικών! Κατ' ευθείαν εξέλιξη της αρχαίας τραγωδίας:
"Μείνε μαζί μου έγγυος...
είμαι πολύ φερέγγυος!"
Ακούω μεσημεριάτικα το λαχειοπώλη
να προσκαλεί αγοραστές στο γέλιο της τύχης.
Σπρώχνω πιό πέρα την εγρήγορση
μου πιάνει όλο το χώρο και το ρίχνω
σε μιά τρελή ονειροπόληση,
αμύθητα πως θα άλλαζε η ζωή μου
άν κέρδιζα ένα
ανισόρροπο λαχείο.
Θα ξαναέχτιζα την πείρα μου με θέα
τους απέραντους κατάφυτους ξενώνες.
Επικλινείς σκεπές να μη λιμνάζουν
θέατρα και δάκρυα κακοκαιρίες ρόλων.
Στους κήπους διάχυτα αγάλματα
κομμωτές της ποικιλίας και της πρόβλεψης.
Αγάλματα νεράκια με την πετονιά ροή τους
να ψαρεύουν όσο θέλουν συντριβάνια.
Μάκρος μυστηριώδες βουβός θαυμαστής
θα παίρνει από πίσω τις αλέες
άηχα θα τις ακολουθεί πατώντας
μέσα στον ίδιο θόρυβο βημάτων που αδειάζουν
εκείνες καθώς προχωρούν. Ώσπου
να τις χάσει ξαφνικά - θα του κρυφτούν
σε κάποιο άλλο σχέδιο περιπάτου.
Θ΄αγόραζα λιμάνια αυτοκίνητα ρολόγια ιλιγγιώδη
την κάθε ώρα μου θα ΄ρχόταν ο δικός της
σωφέρ να την παίρνει - θ΄αγόραζα
όλη την άγονη γραμμή επιπλωμένη
με καινούργιους επιβάτες
και πολυτελέστατους καπνούς - θα δρομολογούσα
το πρώτο μακρινό μου εκείνο τρένο,
νεόνυμφη που ήμουν με ταξίδι
άμαθη στα χάδια των συνόρων
στην αγρυπνία των σταθμών και ξένων τόπων
που τίναζαν απρόσεκτα της ονομασίας τους
την καύτρα στα μάτια της ταχύτητας και φεύγαν.
Wagon lit - τότε που πρωτοβλέποντας
τον καναπέ να γίνεται κρεβάτι
ταξίδεψα πως όλα μετατρέπονται
από αναπαυτικό σε αναπαυτικότερο.
Θ΄άρπαζα θα έδιωχνα θ΄ανέβαζα
θα ποδοπατούσα θα φοβέριζα θα σκόρπιζα θα νόμιζα
θα γκρέμιζα και σε τρείς μέρες θα ξανάκτιζα
θα με τρέμαν οι στερήσεις.
Γιά να μπορέσω έτσι θρασύτατα ισχυρή
ν΄αγοράσω πιά την ανάστασή σου.
Σωστά το άκουσες, μή μελαγχολείς.
την ανάστασή σου.
Είδες ποτέ του θαύμα να χάλασε χατίρι
παραμυθένιας τύχης;
Χωρίς παζάρια θα ΄δινα πίσω όσα κέρδισα
και θα γυρίζαμε πεζή, απίστευτοι στο σπίτι.
Θα ξάπλωνες έκει, στη συνέχειά σου.
Θα ΄γερνα κι εγώ, διπλανή αμύθητα.
Κι αφού βεβαιωνόμουνα πως έχεις προσδεθεί
καλά πάνω στο σώμα σου
πως κούμπωσες καλά την ασφαλή επιστροφή σου
θα το ΄ριχνα σιγά-σιγά
σε μιά τρελή ονειροπόληση,
αμύθητα πως θ΄άλλαζε η ζωή μου
αν κέρδιζα ένα
ανισόρροπο λαχείο.
Dion
Σταμάτα! Εχω ξεκαρδιστει και πρέπει να πάω δουλειά σε λίγο, πως θα εμφανιστώ με τα μάτια δακρυσμένα;
Καθόλου δεν σκέπτεσαι τον συνάνθρωπό σου....
Ανδρες! Τι περιμένεις....
@πανάσχημη μέν, τα λές όνορφα δέ.
Tα ευρήματα στην οδό Απελλού μπορούν να διαμορφώσουν επί τόπου ένα εκθετήριο με τζάμι και δυνατότητα δημόσιας πρόσβασης.
Συνήθως έκ του αποτελέσματος κρίνονται τα γεγονότα. Αν το αποτέλεσμα θεωρείς να καταλήγει στην διαιώνιση πολυκατοικιών 50 ετών, ίσως δικαιολογείται από την αδυναμία του πολεοδομικού εξοπλισμού, χώροι στάθμευσης, αποχέτευση,κλπ.
Υπάρχουν λύσεις ανακαίνισης με αποτελέσματα εντυπωσιακά, στην Ευρώπη, με κληρονομιά αιώνων, ακλουθούν αυτή τή συνταγή.
Εντύπωση μού έκανε, σε αρκετούς γράφοντες η μαγεία, το μεταφυσικό, τό chi, no the feng-sui και το ανεξήγητο της τοποθεσίας όπου συναντιέται συνήθως και η θαυμαστή αρχιτεκτονική.
Μάλλον η εξήγηση είναι λιγότερο ρομαντική και μαγική. Η επιλογή της τοποθεσίας ανήκει στον ισχυρό και στους δυνατούς. Παλαιότερα στήν ελληνική μυθολογία οι ιδρυτές της Πόλης κατέχουν αλήθειες και τη δύναμη της γνώσης.
@doctor, έχει και υπεραιωνόβιες καστανιές η Σάμος της Θράκης, το καλύτερο φυσικό μνημείο της!
Στο εστιατόριο που τρων τα συνεργεία
Μπήκε το θέμα σου έτσι στα αστεία
Εφτά βοηθοί και τρεις μαστόροι
Μαζί τους και οι σερβιτόροι
Κι εσύ μαρσάρεις τα μποτάκια σου
Σφυρίζεις με τα δυο χειλάκια σου
Ανάβεις τη μικρή και τη μεγάλη σκάλα
Ούτε μας σκέφτεσαι μια στάλα
Και με τα δυο σου πόδια λάστιχα πιρέλι
Φεύγεις και χάνεσαι αχ γλιστράς σαν χέλι
Στο εστιατόριο που τρων τα συνεργεία
Μπήκε το θέμα σου έτσι στα αστεία
Εφτά βοηθοί και τρεις μαστόροι
Μαζί τους και οι σερβιτόροι
Κοίτα τα φρένα το τιμόνι σου
Δεν θα τα καταφέρεις μόνη σου
Έλα σε εμάς και μη σε μέλει μη σε νοιάζει
Έλα μας τρώει το μαράζι
Είμαστε εφτά βοηθοί και τρεις μαστόροι
Μαζί μας είναι και οι σερβιτόροι
τα ωραιοτερα αρχαια της κυπρου κατ'εμε ειναι:
1) ψηφιδωτα της Παφου, αλλο να στο λενε και αλλο να τα επισκεπτεσαι, ζωγραφικά αριστουργήματα, εχουν φτιαξει περιπατητικο διαδρομο απο πανω τους και μπορεις να τα κοιτας με τις ωρες (δηλαδη να κοιτας το πατωμα με τις ωρες...)
2) αρχαια Κουρειου, πολλα και διαφορα αρχαια γυρω απο τον ναο του απολλωνα υλατη (δεν σωζεται και τιποτα ουσιαστικο περα απο το ρωμαικο θεατρο). Ενα θεατρο ομως που κοιταζει το πελαγο με σαουντρακ τον αχό των κυμματων, και προσφατα απεκτησε πρωτοκλασατο παρκινγκ σε χωριατικο στυλ (και το απαραιτητο αντιτιμο με μπαρες εισοδου)
3)Χοιροκοιτια, νεολιθικος οικισμος σχεδον μεσα στο συγχρονο χωριο κι ας περασανε κατι χιλιαδες χρονια! (δεν αλλαζει ευκολα ο ελληνας...)
4)Αμαθουντα, υπηρξε μικτη πολη-λιμανι ανατολιτων και ελληνων, οπως ακριβως η κυπρος σημερα ειναι μια τεραστια "αμαθουντα" απο τη συζευξη διαφορετικων κουλτουρων υπο μια κυριαρχική (την ελληνικη)
βεβαια, αυτοι που ξερουν λενε οτι ολα αυτα ωχριουν μπροστα στα αρχαια της κατεχομενης κυπρου :(
anula said...
βεβαια, αυτοι που ξερουν λενε οτι ολα αυτα ωχριουν μπροστα στα αρχαια της κατεχομενης κυπρου :(
-------------------------
εγώ είμαι από αυτούς που ξέρουν...
Το Μπελλαπάις
η Σαλαμίνα
η Έγκωμη
τα φρούρια της Κυρήνειας και της Αμμοχώστου...
(αχ να μην έχω τα σλάιντς του 1971!)
Νίκος said :
(αχ να μην έχω τα σλάιντς του 1971!)
Δεν πειράζει. Εμείς σε αγαπάμε και χωρίς τα σλάιντς σου. Ελπίζουμε όμως ότι θα ναι καλά φυλαγμένα στο Μουσείο Μπενάκη. Και αλίμονο αν τύχει και δεν τα καλοφυλάξουν!
Τα καλά υπερκαταστήματα του εξωτερικού προσφέρουν δωρεάν τις εξειδικευμένες θήκες συκευασίας και φύλαξης αρχείων. Είμαστε 100 χρόνια πίσω και τι να πει κανείς…
This post has been removed by the author.
Έχουν δίκιο όσοι ζητούν να παρθούν τα καταλληλότερα μέτρα ασφάλειας και φροντίδας ώστε να αντιμετωπίσουν τα αρχαία ευρήματα όσο καλύτερα γίνεται τη φθορά.
Πρώτα από όλα όμως είναι ανάγκη καθένας από μας να σέβεται τα υπολείμματα των περασμένων και να μην παραβιάζει την υγεία του εκθέματος.
Θυμάμαι όταν ήμουν στο σχολείο μάς πήγαν εκδρομή στο Θησείο. Ο λυκειάρχης ανέβηκε στο κρηπίδωμα του ναού. Ενόσω έβγαζε λόγο στους μαθητές (είχαμε μείνει άφωνοι, διότι ήμαστε σίγουροι πως ήταν ανεπίτρεπτη η κίνηση) μία εύσωμη καθηγήτρια τού ζήτησε να την βοηθήσει για να ανέβει και εκείνη δίπλα του. Ευτυχώς ήρθε ένας από τους επιτηρητές του χώρου και του ζήτησε να κατέβει. "Μα είμαι ελαφρύς!" Τρεις φορές του ζητήθηκε να αφήσει το ναό.
Το δέος, ο σεβασμός και η αγάπη για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό (εν προκειμένω) αποτελούν μιμίδια, που θα περάσουν στο παιδί από την μικρή ηλικία.
Στο μουσείο του Εδιμβούργου -δε θα ξεχάσω- έβλεπα πως η πλειοψηφία των βρετανών επισκεπτών ήσαν νεαροί γονείς με βρέφη και νήπια. Βέβαια εκεί τα εκθέματα ήταν κέλτικα πολεμικά τσεκούρια, με ένα πιτσιρίκι να τα θαυμάζει και να ψιθυρίζει ενθουσιασμένο ("chop, chop, chop, chop"):p Ok, δεν ήταν μόνο πολεμικού χαρακτήρα εκθέματα, αλλά το περιστατικό είχε πλάκα..
O τόπος αυτός, όπως και η Επίδαυρος και η Ακρόπολη και ο Οσιος Λουκάς διατέλεσαν και διατελούν τόπους σχολικών εκδρομών. Ετσι έκαστο παρακείμενο καφενείο είναι για πολλούς προτιμητέο. Μόλις η φιλόλογος τελειώσει όσα έχει να πει πάνε όλοι για τσιγάρο και φραπέ.Η μαγεία κερδίζεται και η μύηση διεκδικείται. Τόσο παράξενο αυτό.
Αφροδίτη μην αναρωτιέσαι που χαράζουν τις πέτρες οι άνθρωποι. Επιδιώκουν ένα μερίδιο αιωνιότητας με το βανδαλισμό τους. Περισσότερο να φοβάσαι τη σχολική εκδρομή. Εκείνη που μεταβάλει τη μαγεία σε αγγαρία.
Αυτά και με αφορμή τις συζητήσεις των ημερών για την αναθεώρηση των άρθρων 16 και 24 του Καταστατικού μας Χάρτη. Παιδεία και φυσικό και πολιτιστικό Περιβάλλον.
Ρίξτε μια ματιά και στο προηγούμενο ποστ για τα άλογα - καινούργια σχόλια και η συζήτηση συνεχίζεται.
@pilot vball etc:
δεν εχεις φαινεται χασει ποτε καρουλι ? εγω οσα καρουλια εχασα τα κλαιω, και να φανταστεις οτι δεν ειναι τοσο σημαντικα οσο η φωτογραφιση χαμενης πατριδος οπως του ΝΔ!!
Salamis1
/ Salamis2
Bellapais
απο το αρχαιολογικο μουσειο στη Λευκωσία,quiz, οι ειδικοι να μας πειτε τι παριστανει:)
Γύρισε η συζήτηση σε εκπαιδευτικούς. Για κάποιο καιρό (περίπου ένα χρόνο, γιατί ήταν εμφανής η ανοησία) πίστευα ότι είναι πιθανόν η λέξη ‘άνθρωπος’ να προέρχεται ετυμολογικά από σύγκλιση των λέξεων ‘αν’, ‘θαρρώ’ και ‘πως’. Δηλαδή η υπόθεση (αν), η σχετική βεβαίωση (θαρρώ) και ο τρόπος (πως). Μια από τις μαλακίες που άκουσα στο γυμνάσιο. Διδάχτηκε κανονικά, με τη σημείωση ‘δεν έχει επιβεβαιωθεί’. Ίσως το λένε γυμνάσιο γιατί είναι γυμνό από γνώση.
Ας μη μιλήσω για το ότι μικρός πίστεψα αυτό που μου είπε η δασκάλα, ότι η Γιουγκοσλαβία είναι (ήταν) τόσο μεγάλη σε σχέση με την Ελλάδα επειδή οι «ξένοι» δεν τη φοβούνται.
Α, ρε κατακαημένοι δάσκαλοι και μαθητάδες.... Τι πράγματα πρέπει κανείς να ξεπεράσει! Και να τα μαθαίνει στο σχολείο!
pilot vball 05 red "Είμαστε 100 χρόνια πίσω και τι να πει κανείς…"
Πώς και αναθεωρείς, για 72 έτη φωτός μπροστά ήξερα εγώ..
Αναμνήσεις από ξεναγήσεις στην Ακρόπολη.
Θυμάμαι Γυμνασιακή επίσκεψη στο θέατρο Διονύσου με τον Φιλόλογο. Είχε πει σε κάποιους καλούς μαθητές, να γράψουν εργασίες και να τις διαβάσουν επί τόπου στους υπόλοιπους συμμαθητές.
Εγώ περιφερόμουν από ομάδα σε ομάδα και άκουγα σποραδικά τις διάφορες εργασίες. Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι ότι ο χειρότερος μαθητής, διάβαζε την εργασία του λιγάκι απόμερα αλλά είχε συγκεντρώσει γύρω του τους περισσότερους ακροατές, οι οποίοι τον άκουγαν με μεγάλο ενδιαφέρον. Πλησίασα και εγώ. Οταν έφτασα κοντά και μπορούσα να ακούσω κατάλαβα! Απήγγελε την γνωστή παρωδία του Τρωϊκού Πολέμου... Νομίζω θα την ξέρετε.
Μετά θυμάμαι υπέροχες επισκέψεις, ξεναγήσεις και ερμηνείες από τον καθηγητή του Ε.Μ.Π. κο Σόλωνα Κυδωνιάτη.
Η τελευταία ομαδική με την Σχολή Μηχανικού. Πήγαμε με Ρέο από το Λουτράκι κατ’ ευθείαν στην Ακρόπολη.
Ηταν Ανοιξη, εγώ 24 χρονών, είχα να δω (οταν λέω να δω κυριολεκτώ) γυναίκα ένα μήνα και ξαφνικά βρέθηκα με τον λοχαγό να μας κάνει ξενάγηση και γύρω ...ημίγυμνες τουρίστριες, που τις έβλεπα σαν θεές. Φυσικά δεν άκουγα την ξενάγηση με την δέουσα προσοχή...
Μέσα στην ζάλη μου, συνέρχομαι όταν άκουσα έντονα το επίθετό μου!
-Διατάξτε κε Λοχαγέ...
-Τέσσερεις μέρες κράτηση!
I examined ND's posted pictures and I wished I could visit those beautiful places to see for myself. One thing that strikes me is how those treasures seem to be neglected. Doesn't the weather elements eat away at those marbles? Obviously, I'm not an expert, but I'd imagine having anything as thousands of years old is something that's unique and needs to be preserved.
In this country (United States) we don't have anything older than ..200 years, and, yet, they're doing a better job in preserving American history. They even preserve old houses because George Washington ..slept there!
I hope the Greek state today has a better/smarter policy when it comes to retrieving/storing/keeping ancient artifacts in the country than it had many years ago.
Νομιζετε οτι οι νεο-Ελληνες εκτιμουν την περιουσια που εχουν? ... (εκτος απο το να βγαζουνε χρηματα απο τους τουριστες)
This post has been removed by a blog administrator.
This post has been removed by a blog administrator.
Andros said...
Doesn't the weather elements eat away at those marbles?
------------------------
The valuable pieces are kept in museums - every site has its own (this one too). What is left outside is either a copy or an item of little value - or of such substance that endures weather elements...
As a result thousands of items are kept in closed (lack of funds) museums or storerooms - and no one gets to see them!
Σχολιαζω για να μην ειμαι σνομπ,αλλα το θεμα ειναι εκτός ιδεολογιας μου. Τα αρχαια ειναι αρρωστια & μου δινουν την αισθηση νεκροταφειου. Τουλαχιστον στο Α υπαρχει η Κοιμωμενη του Χαλεπα.
harrygreco
εντυπωσιακή επάνοδος.
Κάνεις όμως ένα μεγάλο λάθος.
Άλλο η αρχαιοπληξία και προγονολατρεία που είναι στείρες και αντιδραστικές - και άλλο η απόλαυση της ομορφιάς σε όλες τις εποχές της..
antvol said...
"Κι η Ελλάδα, μαζί κι η ανθρωπότητα, έχει στερηθεί από ανυπολόγιστο αρχαίο πλούτο, γιατί το Κράτος, όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, εξακολουθεί να λειτουργεί με το σύνδρομο του μικρο-μαφιόζου, που παίζει χαρτιά μόνο με σημαδεμένη τράπουλα. Με μας, τους άτυχους ιθαγενείς".
Νομίζω είναι λάθος να ξεχωρίζουμε το κράτος από τους πολίτες, ιδίως στο συγκεκριμένο ζήτημα. Οι πλειοψηφίες αυτής της χώρας είναι που λειτουργούν με την ψυχολογία του μικρομαφιόζου, ξεπουλώντας και καταστρέφοντας ότι έχει μείνει.
"Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια"
"Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως."
"Mαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κ' οι φωνές μες στον ασβέστη του ήλιου."
"H ρίζα σκοντάφτει στο μάρμαρο."
Ρίτσος..
Πανάσχημη said...
"Διότι σε αυτον τον τομέα, το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας.
ΥΓ.
Πείτε μου αν έχετε τον Θεό σας σε ποιο δυτικο κράτος άσμα με τέτοιο στιχο, έγινε σουξε. Αμαν πια. Την κλάψα την κάναμε εθνικό σπορ".
Συμβαίνει για πολλές δεκαετίες πριν το '70 τα γλέντια των Ελλήνων, τα τραγούδια και οι χοροί να τελείωναν σε ένα ξέσπασμα κλάματος. Θυμηθείτε λίγο το κλίμα από την Υπόγεια Ταβέρνα του Βάρναλη.
Σήμερα είναι δύσκολο να το καταλάβουμε αυτό, όμως δεν ήταν τίποτα άλλο από αντικατοπτρισμός των δυσκολιών όχι μόνο των Ελλήνων αλλά όλων των λαών της Ανατολής ...και φαντάζομαι δεν έχει σχέση με γονιδιακές διαταραχές.
Υ.Γ. Τα τραγούδια του Μαρκόπουλου ποτέ δεν ήταν σουξέ.
Το θεμα ειναι η ομορφια σε συσχετισμο με αρχαιοτητες. Το θεωρω παγιδα διπλη.Οποιος λαος δεν εχει νεα, στριφογυριζει στ' αρχαια . Αλλα & τ' αρχαια ειναι ξεπερασμενα απο καθε αποψη &...ξενα προς εμας. Ουκετι ελλην εχει καλυβη. Ας μιλησουμε για τα τεχνητα νησια στα Ντουμπαγια.
"Αλλα & τ' αρχαια ειναι ξεπερασμενα απο καθε αποψη"
Ε; Τυφλώθηκα...
Παντως τ' ονομα ειναι σωστο. Οι εν λογω Αρειοι ηταν αμφι...
Δεν τίθεται θέμα ειρωνείας νομίζω για την ομοφυλοφιλία εκείνους τους χρόνους. Λάμβανε χώρα ως έννοια με πολύ διαφορετική σημασία από την σημερινή. Σαν συναίσθημα έδενε μικρά αγόρια (σε θηλυπρεπείς ηλικίες) με μεγαλύτερους έμπειρους άνδρες. Σκοπός μέσα από ερωτικά, πατρικά και εκπαιδευτικά στοιχεία να μυηθεί ο νέος στη ζωή. Ενδιαφέρον παρουσιάζει δε πως την πρώτη νύχτα του γάμου η γυναίκα περίμενε τον νεαρό σύζυγο στο κρεβάτι με κοντά μαλλιά και φορώντας ανδρική φορεσιά.
Μπλογκαρω αει διδασκομενος...
οι νεοέλληνες γδέρνουν αλύπητα και μαστιγώνουν τον εαυτό τους και τον υποτιμούν συγκρίνοντας τον ακόμα και με τις πέτρες
πέρα τώρα από την πολιτική και τα κοινωνικά φαινόμενα που βολεύουν για ανυπόστατες μανιοκαταθλιπτικές εξηγήσεις που διαβάζουμε στις εφημερίδες και στα ελληνοχριστιανικά συγγράμματα
όμως το πρόβλημα που λύνουν δεν είναι η αποτίναξη της κατωτερότητας
αλλά κάτι πιο πραγματικό και ανθρώπινο και καθολικό
επειδή είναι Έλληνες.
Ναυαγός said: ""...Οι πλειοψηφίες αυτής της χώρας είναι που λειτουργούν με την ψυχολογία του μικρομαφιόζου, ξεπουλώντας και καταστρέφοντας ότι έχει μείνει...""
Σύμφωνοι. Αλλά από το κράτος περιμένουμε να λειτουργεί με συνέπεια και αξιοπιστία ώστε το ατομικό μικροσυμφέρον να λειτουργεί με συγκεκριμένες αρχές, και νόμους, -που φροντίζει να τηρούνται- ώστε να μην βλάπτεται το γενικό συμφέρον και να μην αμοίβεται η αυθαιρεσία και η παρανομία.
Οταν το μέλλον της χώρας τίθεται σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο πολιτικό κόστος και στο κομματικό συμφέρον, καθώς και στο ατομικό συμφέρον των εχόντων την εξουσία κα την ευθύνη, τότε αναμενόμενο είναι το ατομικό συμφέρον να λειτουργεί με νοοτροπία μικρομαφιόζου.
Οι ίδιοι "μικρομαφιόζοι", όταν μετανάστευσαν σε σοβαρά κράτη, προσαρμόστηκαν και προόδευσαν εναρμονισμένοι με το γενικό συμφέρον.
Ο πολιτικός, ο οποίος προκειμένου να διατηρήσει τα συμφέροντα της εξουσίας, δεν κάνει το καθήκον του και αφήνει την χώρα ακυβέρνητη στο έλεος των "μικρομαφιόζων" είναι ένα από τα χειρότερα παραδείγματα διαφθοράς.
Εκτός αν δεν ξέρει ποιό είναι το καθήκον του...
Χρόνια πολλά Αντώνη!
(Σ'αυτόν τον "τόπο" κολλήσαμε στις γιορτές ληξιαρχικού τύπου. Αποφεύγουμε τις γιορτές που αναφέρονται στο πρόσωπο).
Ναυαγέ
Μιλησα για δυτικά κράτη μόνο, δεν συμπεριέλαβα τα ανατολικά που οντως ολα έχουν την κλάψα σαν κύριο χαρακτηριστικό στα τραγούδια τους.
Αλλα, λίγα δεινα πέρασαν οι Δυτικοί; Γιατί αυτοί δεν το έριξαν στο αμαν αμαν;
Στο Βέλγιο, την Αγγλία κ τη Γαλλία κ μια πέτρα να βρούνε θα την κάνουνε τουριστική ατραξιόν. Στη Βιέννη κ ένα μπουρδέλο ακόμα, νομίζω το παλιότερο της Ευρώπης, το εκθέτουνε. Κ εδώ να κρατάμε τα αρχαία στις αποθήκες γιατί δεν έχουμε κονδύλια. Λεφτά υπάρχουνε, το θέμα είναι που πάνε.
Δεν είναι το αμάν-αμάν που σε ενοχλεί αγαπημένη. Το αμάν-αμάν δεν έχει σκοπό να επιφέρει κατάθλιψη. Όταν δεν έχεις πρόβλημα και σε πιέζουν να κλάψεις με σκοπό να το αποκτήσεις, αυτό λέγεται και καταπίεση. Και σε αυτήν ηγυός πολύ αντιδράς.
Πως προσπαθούν να σε πείσουν να υψώσεις το τηλεκοντρόλ βγεις στους δρόμους να φωνάζεις πως είναι έντιμος ο εκάστοτε πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας. Ότι ο Φυντανίδης είναι διανοούμενος ως φίλος του Φρέντυ Γερμανού. Πως ο άλλος πιστεύει ότι θα πεθάνει αν δεν γραφτεί οπωσδήποτε το βιβλίο των αλόγων να το συναντήσει εις το διαδίχτυο και να το αναγνώσει...Πως οι Έλληνες διανοούμενοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι λόγω βλακείας διαφωνούν μαζί τους...
Εμείς στην Ελλάδα, τα εντοπίσαμε. Αυτό που είδαμε και δεν παραδεχθήκαμε είναι ότι τα άτομα είναι παρανοϊκά. Άσε που δεχθήκαμε ότι η γνώμη τους για εμάς έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τη δική μας για εμάς.
Είναι προβλήματα στην ελληνική κοινωνία που τα βλέπεις σαν δεν είσαι προβληματικός.
Αυτός ο ωχαδερφισμός που διαπιστώνουν οι μωροφιλόσοφοι ωχαδερφιστές,αυτός ο ωχαδερφισμός είναι η άρνηση για καθαρή σκέψη, η άρνηση να επικοινωνήσουν. Και λένε: σιγά μην εγώ ο μηδενικός υπολογίσω και κανέναν άλλο, μόνος είμαι μέσα στο σύμπαν εγώ με τον εαυτό μου.
Διαταραχές τις λένε. Δεν έχουμε να εξηγήσουμε τίποτα το απλησίαστο και θεαματικό. Τις λένε. Και είναι. Απλώς, αυτά τα άτομα, εμφανίζουν αυτές τις διαταραχές στην πράξη και αιφνιδιάζουν κάθε φορά επειδή ασκούν βία.
Δεν υπάρχουν τα πλάσματα με σκοπό να δέχονται επιθέσεις. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη...και...
ο θεϊκός εγώ μπήκα σε ένα ταξί. Του λέω, επειδή τον έπαιζε το ράδιο ή ραδιόφωνο, ότι ο Καζαντζίδης ήταν σκουπίδι επειδή τραβιόταν στα δικαστήρια για πλάκα. Μου είπε αυτός ότι είμαι ένα τίποτα αν συγκριθώ με τον Καζαντζίδη. Και θύμωσε. Με νανούρισε 15 λεπτά με το κηρυγμά του. Συμφώνησα, του έδειξα ότι με έπεισε, του έδωσα και τρία του εξευτελισμού ευρά περιπλέον και την έφυγα οριστικώς...
...σιγά μη σου πω και με ποιαν τα έχει κρυφά ο μπαμπάς μου...δεν παίρνω λεφτά από το σπίτι για να ξεπτιλίσω τους καζαντζιδικούς...τα δουλεύω στο γεφύρι...της Άρτης.
"Αλλα & τ' αρχαια ειναι ξεπερασμενα απο καθε αποψη"
By definition (αφού προηγούνται χρονικά). Το θέμα είναι αν ο πολιτισμός τους (που δεν ήταν τεχνολογικός) τους έκανε ευτυχέστερους (δεν μιλώ για "et in arcadia ego" κλπ.)
Καλημέρα!
Πάλι, προς χαράν του Χάρρυ, για παλιά και αρχαία θα μιλήσουμε.
Άλλου είδους αυτή τη φορά...
Ε, ας θυμηθούμε -επι τη ευκαιρία- κι ένα σονέτο του Άγγελου Σικελιανού.
"Στον Ακροκόρινθο"
Στον Ακροκόρινθο έπεφτεν η δύση
πυρώνοντας το βράχο. Κι ευωδάτη
φυκιού πνοή, απ' το πέλαο, είχε αρχίσει
να μεθά το λιγνό βαρβάτο μου άτι...
Αφροί στο χαλινάρι. κι απ' το μάτι
τ' ασπράδι όλο φαινόταν. Και να λύσει
τη φούχτα μου απ' τα γκέμια του γεμάτη,
πάλευε προς τα πλάτη να χιμήσει...
Ήτανε η ώρα; Ήταν τα πλήθια μύρα;
Ήταν βαθιά του πέλαγου η αρμύρα;
Η αναπνοή η απόμακρη του δάσου;
Α! λίγο ακόμα αν κράταε το μελτέμι,
ήξερα εγώ πώς σφίγγεται το γκέμι
και τα πλευρά του μυθικού Πηγάσου!
'Ετσι λοιπόν: Μόλις πέρασε λιγάκι η ώρα κι αφού άφησε την τελευταία του πνοή το μελτέμι, έφυγε κι η έμπνευση από τον ποιητή. Μια ομορφη εικόνα που μπορεί να συμπληρώσει -κατά κάποιον τρόπο- τις ωραίες φωτογραφίες και το κείμενο του Ν.Δ.
Άραγε να προμάντεψε ο Νίκων Νίκωνος ότι θα φωτογράφιζα με Nikon
ή καλύτερα
Άραγε να προμάντεψε ο Νίκων Νίκωνος ότι θα φωτογράφιζε ο Νίκος με Nikon
Μετοπουγυρναω,πεφτω σε 2πλη λουμπα ελληνισμου. Αν οι ελ. ειχαν πολιτισμο ? Οχι ανωτερο του Ρωμαικου & αμφοτεροι ειναι " αρχαιοι ",εκφραση χειροτερη απο το μεσαιωνικοι,συγκριτικα με ο,τι εννοει" πολιτισμο " σημερα η Δυση. Χωρις δουλεία,σεξισμο,φασισμο,ρατσισμο,ιμπεριαλισμο,θαν. ποινη για δυσφημηση,δικτατορια,τυρρανια,γενοκτονια,παιδεραστια,ειδωλολατρια,ανθρωποθυσιες. Ειναι κουφο να ασχολουμαστε με ο,τι εγινε 2500χρ πριν. Η επιστροφη στο παρελθον,κατα Φρουντ,ωφειλεται στο ενστικτο του θανατου.Συμφωνω. Περα απο την αρχαιοτητα,ο,τιδηποτε παλιο ειναι κατωτερο απο το συγχρονο του,διοτι η επιστημη & η τεχνολογια συνεχως προοδευουν. Η αναποληση του σε παλαιοπωλεια ειναι πνευματικη καμψη. Παντα μπρος (...με εξαιρεση μια συγκεκριμενη δραστηριοτητα...).
Νίκο μένω και εγω στην Εκάλη, κοντά στα παλια σου λημέρια. Ξέρεις τίποτα για το Διόνυσο αν υπάρχει ένας αρχαίος ναός; Το διάβαζα σε κάτι οδηγούς αλλά δεν τον έχω βρει ποτέ.
ΧΜ
Νίκο και λοιποί, κάτι άλλο.
Είχα πάει πριν 2 χρονια με κατι γνωστούς απο Τουρκία στην Ακρόπολη. Δυστυχως δεν μπηκαμε λογω απεργιας αλλα η κακιστη εντυπωση ξέρετε ποια ήταν; Οι γοπες! Παντού γόπες, μα καλά δεν υπάρχει καθαριότητα; Εμείς τι κάνουμε;
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home