Πάρτι στην Χάρητος
Είχα να πάω στην οδό Χάρητος στο Κολωνάκι από τότε που πέθανε η θεία Μίκα. Κι ίσως ακόμα παλιότερα, γιατί τα τελευταία χρόνια ζούσε στο ευγηρίας, στην Παλλήνη.
Άρα, πολύ πάνω από είκοσι χρόνια.
Σήμερα στην Χάρητος γίνεται πάρτι. Ένα πράσινο πάρτι. Με πράσινους οικολόγους, πράσινα μπαλόνια, πράσινους κλόουν. Όχι δεν είχε πράσινα άλογα.
Πήγα το πρωί, περπάτησα και φωτογράφησα. Στην αρχή ο κόσμος ήταν αραιός αλλά όταν έφυγα είχε πληθύνει. Τώρα που γράφω θα γίνεται χαμός.
Το πάρτι το οργανώνει ο "Κόσμος 93,6 FM" (και 107, όπου τον ακούω εγώ). Το πρωί οι ψυχές του πάρτι ήταν δύο πανέμορφες και ξύπνιες παραγωγοί η Ματούλα Κουστένη (αριστερά) και η Εύα Χρόνη.
Η Εύα είναι φίλη μας. Αυτή μας κάλεσε.
Εκτός από καλή μουσική, που αντηχούσε σε όλο τον δρόμο, υπήρχαν και παραστάσεις κουκλοθέατρου, η παιδική ορχήστρα και χορωδία της ΕΡΤ και άλλα αξιοθέατα, που άρχισαν αφού έφυγα.
Παρόντες και οι οικολόγοι του WWF, ενημέρωναν τους περαστικούς για τα προβλήματα του πλανήτη, για τα ζώα που κινδυνεύουν και πουλούσαν μικρά όμορφα δεντράκια.
Υπήρχε τζάμπα γλυκό (μους σοκολάτα με μπανάνα) τζάμπα καφές, μπίρα, αναψυκτικά, κρασιά (οινοπαραγωγοί Αττικής). Ωραίες κοπέλες μοίραζαν τσίχλες και καραμέλες. Κάποιοι μοίραζαν και τσιγάρα - αλλά τους είχαν βάλει στο τέλος του δρόμου (ίσως κι αυτό πολύ ήταν...).
Και εκτός από τα δωρεάν, κάποιοι άλλοι πουλούσαν γλυκά και κέικ, πίτες και κουλουράκια. Μύριζαν Χριστούγεννα.
Πολλά παιδάκια - σε καρότσια, σε πατίνια, ξαμολημένα να τρέχουν ή σκαρφαλωμένα σε ώμους.
Κι ένας μάλλον μελαγχολικός Αη-Βασίλης. Ξέρει τι τον περιμένει...
Το κοριτσάκι, παρ' όλες τις Αγιοβασιλιάτικες κεραίες του, δεν μοιάζει πολύ ευχαριστημένο. Όχι, δεν χαμογέλασε ούτε την ώρα του κλικ.
Κατά την μία η ώρα ο κόσμος είχε πυκνώσει και δύσκολα περνούσες ανάμεσα.
Αν ζούσε η Θεία Μίκα, από αυτό το παράθυρο θα χάζευε το πάρτι...
105 Comments:
ωραία...
καλή η βόλτα, που ομολογώ πως κι εγω έκανα μαζί σου, Νίκο....
εμείς εδω, στην Στοκχόμμη, και με τον πυρετό του NOBEL.
ξέρεις, έχω κάνει και την τρελή σκέψη... μπας και μια μέρα έρθει κάπιος Νίκος Δήμου εδώ... και το παραλάβει, έτσι όπως σήμερα - αύριο με την ακρίβεια- το παραλαμβάνει ο Orhan Pamuk
δεν ξέρεις, καμια φορά οι πιο τρελές σκέψεις είναι και οι πιο όμορφες....όταν έχουν πραγματοποιηθεί
Έχει και η Αθήνα καλά, οφείλω να ομολογήσω....Το θέμα δεν θα το έβλεπε κανείς έξω από το κλεινόν άστυ
Αγαπητή Simela σε ζηλεύω που ζεις τον πυρετό των Nobel. Η Σουηδία είναι μιά χώρα που θαυμάζω βαθύτατα και η Στοκχόλμη μου έκλεψε την καρδιά.
Όσο αφορά το Nobel στον NΔ, και γω θα τόθελα αλλά δυστυχώς γράφει μόνο ελληνικά....
Τζάμπα τσιγάρα!!! Εγώ θα ξεκινούσα από το τέλος του δρόμου! ;)))
Αυτές οι εκδηλώσεις σου δίνουν έναν αέρα αισιοδοξίας, αν και μου τη δίνει που περιορίζονται στην high class περιοχή του Κολωνακίου! :ppp
Πολύ lifestyle βρε αδερφέ...
@Αγαπητή κυρία Συμέλλα Μελετίδου,
(είμεθα και gentlemen!)
"...έχω κάνει και την τρελή σκέψη... μπας και μια μέρα έρθει κάπιος Νίκος Δήμου εδώ... και το παραλάβει."
Αν και οι προθέσεις του Alfred Nobel ήταν άριστες, τα βραβεία και τα έπαθλα έχουν ζημιώσει τόσο την επιστήμη, όσο και την πολιτική-διπλωματία. Κατά τη γνώμη μου λειτουργούν ως δόλωμα και όχι ως καλάμι. Θα ήταν σαφώς πιο ευεργετικό, αν η Σουηδική Ακαδημία, και όποιο άλλο ίδρυμα αναφέρεται στην διαθήκη του Νobel, χρηματοδοτούσε
έρευνες και οργανισμούς βάσει των υπαρκτών κριτηρίων.
Το κίνητρο ενός επιστήμονα, ενός καλλιτέχνη ή ενός ανθρωπιστή, είναι η δημιουργία. Τα καρότα και τα στοιχήματα υπάρχουν, αλλά χάνονται οι ευγενείς προθέσεις και καταντά διαγωνισμός.
Καθένας δημιουργεί ωθούμενος από εσωτερικές δυνάμεις, η κριτική είναι για όσους αδυνατούν να δημιουργήσουν και το αποτέλεσμα πάντα 1-0.
Το χρήμα και τη δόξα κανείς δεν εμίσησε, ευτυχώς που υπάρχουν και άνθρωποι που τους χορταίνει η Ανοιξη του μυαλού τους, διότι οι περισσότεροι μεθάμε εύκολα. Πανυγύρι το κάναμε!
To gentleman με μάρανε! Μελετλίδου, χίλια συγνώμη!
Any Jolly Green Giants in sight?
:-)
Ειχα δει παλια μια συνέντευξη με εναν επιχειρηματια Ελληνα, μεγάλο όνομα στον τομέα του τουρισμού. Καθε μέρα Χριστουγέννων, πηγαινε με την κιθάρα του -έτσι είπε τουλάχιστον- στο ψυχιατρείο στο Δαφνι και τραγουδούσε στους ασθενεις.
Ειχα θυμηθει και τον Αλ Γκορ, που παραμονή Χτριστουγέννων είχε σηκωθει από τις 4 και μαζί με την γυναικα του ειχαν πάει σε κέντρο αστέγων και μαγείρεψαν.
Βλέπω και τους γύρω μου να ανταλάσσουν πανακριβα δωρα, όσο πιο σπουδαίο σε θεωρουν τοσο ανεβαινει και η αξία του δώρου...και αυτά. Ουαί κι αλοίμονο αν εισαι φτωχός ή άρρωστος, τρως μια πόρτα κατάμουτρα, ούτε σε κλαμπ for beautiful people να ήσουν. Σε γενικές γραμμες αυτο γίνεται.
The Christmas spirit I suppose.
Καλησπέρα σας και καλές γιορτές.
(Χάριν της δικής μου «Θείας Μίκας», το σωστόν είναι Οδός Χάρητος...)
Ωραία φαίνεται πως ήταν. Μου άρεσε η τελευταία φωτογραφία. Το original παράθυρο της θείας Μίκας να υποθέσω..?
Και ποιός μένει πιά εκεί?
Mariosp έχετε δίκιο. Με παρέσυρε ο οδηγός των ΕΛΤΑ και ο Δαραβίγγας (οδηγός της Αθήνας) αλλά το σωστό είναι ο Χάρης του Χάρητος και όχι η Χάρις της Χάριτος. Διορθώνω.
Dormammu said...
Ωραία φαίνεται πως ήταν. Μου άρεσε η τελευταία φωτογραφία. Το original παράθυρο της θείας Μίκας να υποθέσω..?
Και ποιός μένει πιά εκεί?
Δεν κοίταξα το κουδούνι. Ξαφνικά μου έλειψε πολύ η φιγούρα της θείας, όπως την θυμόμουν, ακουμπισμένη στο παράθυρο.
ωραίο ποστ-ωραίες φώτο-ζήλεψα τη βόλτα σας
Η Αθήνα που αντιστέκεται, η Αθήνα που επιμένει.
Επιτέλους λίγο χρώμα από αυτή την πόλη που βυθίζεται στην μιζέρια, στο γκρίζο, στα σκουπίδια και στην ηχορύπανση.
Κύριε Δήμου, Η Simela σας εκθειάζει στο blog της: http://simelas.blogspot.com/
και με υπέροχο τρόπο καταδεικνύει ότι η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εφικτή όταν ο εθνικισμός και το θρησκευτικό μίσος φύγουν από τη μέση.
doctor
Η Αθήνα που αντιστέκεται, η Αθήνα που επιμένει.
Επιτέλους λίγο χρώμα από αυτή την πόλη που βυθίζεται στην μιζέρια, στο γκρίζο, στα σκουπίδια και στην ηχορύπανση.
Κύριε Δήμου, Η Simela σας εκθειάζει στο blog της: http://simelas.blogspot.com/
και με υπέροχο τρόπο καταδεικνύει ότι η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εφικτή όταν ο εθνικισμός και το θρησκευτικό μίσος φύγουν από τη μέση.
doctor
Η Αθήνα που αντιστέκεται, η Αθήνα που επιμένει.
Επιτέλους λίγο χρώμα από αυτή την πόλη που βυθίζεται στην μιζέρια, στο γκρίζο, στα σκουπίδια και στην ηχορύπανση.
Κύριε Δήμου, Η Simela σας εκθειάζει στο blog της: http://simelas.blogspot.com/
και με υπέροχο τρόπο καταδεικνύει ότι η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εφικτή όταν ο εθνικισμός και το θρησκευτικό μίσος φύγουν από τη μέση.
doctor
Η Αθήνα που αντιστέκεται, η Αθήνα που επιμένει.
Επιτέλους λίγο χρώμα από αυτή την πόλη που βυθίζεται στην μιζέρια, στο γκρίζο, στα σκουπίδια και στην ηχορύπανση.
Κύριε Δήμου, Η Simela σας εκθειάζει στο blog της: http://simelas.blogspot.com/
και με υπέροχο τρόπο καταδεικνύει ότι η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εφικτή όταν ο εθνικισμός και το θρησκευτικό μίσος φύγουν από τη μέση.
doctor
Δεν καταλαβαίνω γιατί παραμονή Χριστουγέννων πρέπει να έχουμε Απόκριες;
Αλλά για άρτο και θέαμα μερικοί θα στήνανε και σκηνή στην πλατεία μην τυχών χάσουν την σειρά.
doctor said...
Κύριε Δήμου, Η Simela σας εκθειάζει στο blog της: http://simelas.blogspot.com/
Δυστυχώς δεν καταλαβαίνω σουηδικά. Διάβασα μόνο το ονομά μου: η Σιμέλα με αναφέρει στο σουηδικό της ποστ για τον Ορχάν Παμούκ - αλλά στο αντίστοιχο ελληνικό δεν υπάρχω.
Ο Χαρης εχει χαρι...Ανεκαθεν αντιπαθουσα τις μπουρζουαδικες υποκρισιες με οικολογιες,φιλανθρωπιες κλπ,οπου μαζευονται οι πλουσιοι & πουλανε μουρη.
Ασχετο.
Αυτός ο Beta Blogger -τελικά το beta βγαίνει από το "είναι στα μπετά" ή από το "οι δημιουργοί του είναι "μπετά"?-, είναι για τα μπάζα. Η συμβατότητά του, δε, με τον απλό, ανύπαρκτη!
Καλά τα λέει ο Πόντικας! Πολύ ξύσιμο πέφτει στη Google +εδούλεψον+!
Ο,τι τζάμπα και... καλό?
@harrygreco
παρομοιως, αλλα δεν ηταν ετσι. ειχε πλακα, καλη μουσικη, χαρουμενη ατμοσφαιρα και πολυ κεφι (+ τον κ.Δημου φωτο-ρεπορτερ!). η βαφτιστηρα μου παντως το απολαυσε
ναι, πάντα τα έπαθλα, τα βραβεία κλπ. χαλούν τον σκοπό του δημιουργού.
και, καταλήγοντας πάλι στο χρήμα και στην θέση του καθενός μας σ' αυτό, θα ήθελα να πω το: παν μέτρον άριστον!
και το χρήμα πρέπει να το αγαπάμε! αλλά με μέτρο!
δυστυχώς, η υπερβολική αγάπη μερικών, έχουν χαλάσει την φιλοσοφία του αγαθού αυτού, που είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, κάνει και το καλό του, το άτιμο...:-)
στον antonios liolios θα ήθελα να πω ότι αν ποτέ αποφασίσει να ανέβει για να ψάξει την καρδούλα του, που η Στοκχόλμη του την έκλεψε, ας με ειδοποιήσει.
μαζί έχουμε περισότερες πιθανότητες να την βρούμε :-)
αν θέλει να την ξαναβρει!
This post has been removed by the author.
Mιας και λετε για παρτυ,
ΝΔ ειχατε παει στο περιφημο παρτυ
στην βουλιαγμενη του Λουκιανου?
Παντως πρεπει να παρατηρησω πως παλια τα παρτυ ηταν πιο ζεστα πιο ανθρωπινα....
Τωρα πια,πολλοι πηγαινουν σε ενα κλαμπ,βορβαδιζουν τα αυτια τους με μουσικη,δεν ανταλλασουν κουβεντα,μεχρι να πουνε καληνυχτα....Τα καλυτερα παρτυ γινονται μεσα στο σπιτι,εκει η παρεα γινεται ενα....
Νίκο, πάντα διαφέρουν τα κείμενα στα blog μου, έστω και λίγο.
σχεδόν ποτέ δεν είναι ακριβώς ίδια και έχει να κάνει με την έμπνευση που έχω μεταφράζοντας τα κομμάτια.
καμιά φορά γράφω τελείως διαφορετικά κείμενα, ανάλογα με την ενημέρωση και με το τι θα ενδιέφερε την κάθε χώρα.
αρχισυντάκtης του εαυτού μου δεν είμαι;
ότι θέλω γράφω ;-)
ο doctor, που όπως φένεται ξέρει και σουηδικά, ανάφερε τι έχω γράψει στο σουηδικό μου blog.
Καλησπέρα!
Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά πολύ ζωντανές!
Μεταδίδουν άμεσα τον παλμό που πρέπει να είχε το πάρτι!
Αυτές τις μέρες των γιορτών πάντα ξεκλέβω λίγο χρόνο από τη δουλειά και τρέχω από εκδήλωση σε εκδήλωση!
Είναι όμορφο να είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή είναι ευτυχισμένοι!
Να γκρινιάξω λίγο?
Στον Πειραιά έχει σταματήσει να γίνετε οτιδήποτε!
Πολιτεία, ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και πολίτες δείχνουν αδιάφοροι!
Καμμία οργάνωση λοιπόν δεν δείχνει ενδιαφέρον να διοργανώση οτιδήποτε σε μια περιοχή όπου πρωτίστως οι πολίτες της είναι αδιάφοροι!
Κρίμα!
Το παρτυ που περιγραφετε μου θυμισε την χριστουγεννιατικη ατμοσφαιρα στην αθηνα που μοιαζει σαν ενα συνεχες παρτυ ( φανταζομαι και σε αλλες μεγαλουπολεις ακομα περισσοτερο )
Πολλοι λενε οτι ολη αυτη η χριστουγεννιατικη ατμοσφαιρα ειναι κατι ψευτικο και υποκριτικο....
Ολα αυτα τα σπιτακια στο Συνταγμα,στην Κοτζια.....τα λαμπιονια...
Δεν ξερω ισως ειναι....Μα τα εχω συνδεσει παρα πολυ με τα χριστουγεννα...
Βλεπω ανθρωπους χαμογελαστους,αγκαλια με τα παιδια τους....
Βλεπω τους αλλοδαπους,και αυτους με χαμογελο να κανουν καρουζελ με τις οικογενειες τους...ισως ειναι απο τις λιγες χαρες που εχουν...
Οποιος και αν ειναι ο λογος που χαιρονται εμενα μου αρεσει....ο κοσμος κερδιζει σε χαμογελα...
Βεβαια ισως νιωθω ολα αυτα επειδη βλεπω την αθηνα ως επισκεπτης....
Δεν ξερω πως θα ενιωθα αν ημουν κατοικος που καθε πρωι που ξυπνα εχει ενα μεγαφωνο πανω απο το κεφαλι του να του τραγουδα τα καλαντα...Ισως τα διαολοστελνα ολα τα χαζοχαρουμενα τραγουδακια που καθε στιγμη μου υπενθυμιζουν πως πρεπει να χαιρομαι...επειδη ειναι χριστουγεννα!!!
Simela said
στον antonios liolios θα ήθελα να πω ότι αν ποτέ αποφασίσει να ανέβει για να ψάξει την καρδούλα του, που η Στοκχόλμη του την έκλεψε, ας με ειδοποιήσει.
μαζί έχουμε περισότερες πιθανότητες να την βρούμε :-)
αν θέλει να την ξαναβρει!
Αν θέλω λέει!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Αυτό όμως που θέλω να μας περιγράψεις είναι η ζωή στην Σουηδία.
Μας διαβάζεις εδώ μέσα πως μαλώνουμε και γκρινιάζουμε για την αναξιοκρατία, ελλιπή υγεία, αδιαφορία του νεοέλληνα, εκτεταμένη διαφθορά, έλλειψη οικολογικής συνείδησης κλπ.
Έχω την εντύπωση ότι οι Σκανδιναβία είναι ότι πιο κοντινό στην ιδεατή ορθολογική αξιοκρατική κοινωνία όπως την οραματίζεται ο ΝΔ.
Είναι έτσι; Διαφώτισε μας σε παρακαλώ.
Το μόνο που μπορώ εγώ να πω είναι ότι τα δημόσια νοσοκομεία που επισκέφτηκα ήταν απίστευτα και δεν είδα κανέναν άστεγο στην Στοκχόλμη
@takis vasilopoulos:
Συμφωνώ απόλυτα!
Ψεύτικα μπορεί να είναι όσα γίνονται τον υπόλοιπο χρόνο!
Δεν μπορεί να είναι ψέματα όταν βλέπεις γονείς να κάνουν σα μικρά παιδιά παίζοντας με τα παιδιά τους!
Δεν μπορεί να είναι ψέματα ο παππούς με το γλειφιτζούρι, η γιαγιά με το σκούφο του αγιοβασίλη.
Ψέματα είναι το χαμόγελο στο διευθυντή, η κουτσοστραβή καλημέρα στο ασανσέρ, ο καβγάς για μια θέση πάρκινγκ....
Αγαπημένε ΝικόΔημε,
τα τελευταία κείμενα αλλα και τα σχόλιά σας αποπνέουν χαρά.
Ολα τους μοιάζουν να χαμογελούν!
Πάντα τέτοια!!!
Πολλά-πολλά φιλιά
με απέραντη αγάπη
Α.
Φιλιά στην αγαπητή Παράγραφο
που χαίρεται με την χαρά μας και λυπάται με την λύπη μας!
Να ζήσεις εσύ και η οικογένεια σου!
Αντώνης
Συμφωνώ με τον Τάκη και τον Σταύρο(ο ενικός της παρέας θεμιτός ελπίζω), φαίνονται ψεύτικα αλλά δημιουργούν αληθινά(σχετικά πάντα βέβαια) συναισθήματα σε όσους θέλουν.
Οι υπόλοιποι έχουμε αηδιάσει από την αυτοπροβολή των δημάρχων, τα δημοσιοσχεσίστικα θεατριλίκια και τα ψηλότερα δέντρα(βγάλτα να τα μετρήσουμε!).
Πάντως εμένα έπαψαν να μου κάνουν "κλικ" οι γιορτές εδώ και πολλά χρόνια(θα με κόλλησε ο Γάτος!).
Αυτό το "κάτι" το βρίσκω στο δώρο, αυτό που παίρνω όταν δίνω κάτι. Φέτος, λοιπόν, πήρα το έναυσμα για το χαμόγελο, και ευχαριστώ τους "υπεύθυνους" ξανά.
Το post είναι, μάλλον, αλληγορικό, αν κρίνω, τουλάχιστον, από τον χαρακτήρα του συγγραφέα.
Μάλλον πραγματεύεται το "Δούναι και λαβείν", ή μάλλον "λαβείν μέσω του δούναι"(το σκότωσα;).
Η θεία Μίκα "ταξίδεψε" τον Γάτο, κι αυτός "ταξίδεψε" εμάς(παίρνει πολύ κόσμο τελικά το Forester!!:)).
Ελπίζω να δούμε έναν πράσινο κόσμο, και όχι απλά να τον ακούσουμε(!), πριν αδειάσει και το δικό μας παραθύρι!
@reactor69: Εννοείτε για τον ενικό!
Όντως παίρνει πολλούς το forester!!!
Καλόοοο!
χαχαχαχχαχα!
This post has been removed by the author.
@reactor,stavros
Nαι ,πολυ κοσμο...
Καποιοι ειχανε μπει στο βιβλιο γκινες για το ποσα ατομο χωρα ενα μικρο αμαξι ( δεν θυμαμαι ποιο )
Που να ξεραν!!!
:)))))
Μια από τις ημέρες που ζηλεψα που δεν ήμουν στο πατρικό μου στην Αθήνα, snif... Πάω καμιά βόλτα να δω τα έργα του μετρό στη Θεσσαλονίκη να ξεσκάσω! Υ.Γ. Παράπονο: έπειτα από τις αλλαγές στο ραδιόφωνο του Kosmos δε μπορούμε να το ακούσουμε μέσω διαδυκτίου εμείς οι μη κάτοικοι Αθηνών.
Πανέμορφο post. Υποκλίνομαι!
Αγαπητέ antonios liolios θα με αναγκάσεις να γράψω ένα μακροσκελές σχόλιο επειδή μου θύμισες κάτι....
Πριν οκταετίας, με δυο νέα κορίτσια, κόρες γνωστών από Ελλάδα, στα κλεφτά πηγαίναμε στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, επειδή είχαν κάρτα (κλειδί) για την αίθουσα υπολογιστών, και με τις ώρες κάναμε εκεί chat.
-κρυφό αυτό, μη το μάθει κανείς ;-)
με την ευκαιρία να πω ότι κάπως έτσι άρχισα να μαθαίνω τους υπολογιστές, το ιντερνετ και τα τοιαύτα!
Με ταχύτητα χελώνας πήγαινε το δάχτυλό μου...
τότε μάθαινα να γράφω σε πληκτρολόγιο.
δεν προλάβαινα να απαντώ στον κόσμο αφού, είπαμε, πήγαινα σαν χελώνα!
"πες μου κάτι για σένα" με ρωτούσαν και αυτή η ερώτηση, εμένα, πολύ με μπέρδευε!
Τι να έλεγα;
Τι ήθελε αυτός ή αυτή να μάθει για μένα;
Και για πλάκα ρωτούσα κι εγώ: από ποιον τόμο, από ποιο κεφάλαιο, από ποια σελίδα και από ποια παράγραφο της ζωής μου θέλεις να μάθεις;
Έτσι κι εσύ τώρα, σαν τι να σου πω;
Λέγονται αυτά με ένα σχόλιο;
Αν κατά καιρούς παρακολουθείς κείμενα ή σχόλια στο blog μου: simelasgr.blogspot.com θα πάρεις πολλές εικόνες από τον σουηδό, από την Σουηδία, από την κατάσταση στην χώρα.
Ένα πράγμα, ωστόσο, θα σου πω!
Με τρεις λέξεις: η παλιά Σουηδία τελείωσε.
Και τώρα παω να γράψω ένα κείμενο για το σουηδικό μου blog
Se you later alligator…;-)
Μόλις επέστρεψα από δικό μου ...πάρτι - και μάλιστα in-car(!)
Περισσότερες λεπτομέρειες, μαζί με απαντήσεις στους αγαπητούς Somebody, Enplw και Reactor69 στο προηγούμενο ποστ...
τι κρίμα!
Αν ήξερα ότι πήγες τόσο νωρίς, θα ερχόμουν κι εγώ νωρίτερα (πήγα γύρω στις 4.00...).
Μια μικρή διόρθωση: Η Ματούλα (φίλη μας) είναι Κουστένη.
Δεν πρόλαβα δυστυχώς τίποτε από τα καλά του πάρτυ, αλλά έβγαλα νωρίτερα τη Λούσυ βόλτα στο πάρκο, για περίπου 1μιση ώρα, οπότε αποζημιώθηκα, είχε πολύ ωραίο πρωινό σήμερα.
Φιλιά!
Με φρασεις του τυπου..." εβγαλα τη Λουσυ " -προφανως για πιπι ,εν προαγεται το μπλογκαρισμα & κανενας " ξενος " δεν εχει λογο να μπει σε μια τσατοπαρεα οπου μιλανε για ...Λουσες.
Το παράθυρο το άδειο, της θείας Μίκας, είναι η μόνη φωτό με αναμνήσεις παλιές που πονούν.
΄Ολες οι άλλες γέμισαν και τη δική μας ματιά με χαρά και κέφι.
΄Οντως πρέπει να το ευχαριστηθήκατε ΝΔ, όπως έγραψε η Παράγραφος, διέκρινα νότα χαράς.
Και πόσο καθαρές και ζωντανές οι φωτό!!!!
I was there too!!! It was nice :D
Eva is a friend also
Filia!!!!
παλαιότερα που έμενα πλ. μαβίλη, δεν υπήρχε περίπτωση να μην είμαι εκεί. δίναμε και ραντεβού νωρίς απόγευμα στο 'ρον εντ ρολ' για ποτά. ωραίες ξένοιαστες και διαφορετικές εποχές... σαν να είχαν συμβεί σε άλλα άτομα. όχι σε εμάς.
αυτή η κοσμοπλημμύρα, ο 'χαμός' που λέμε, τα δώρα, η μουσική, τα στολισμένα καταστήματα, κόκκινο, χρυσό, πράσινο, κόρνες, στριμωξίδι, χρώματα, λαμπιόνια (και λίγο 'δήθεν' κολωνακιώτικο απαραιτήτως!) μου έδιναν την ψευδαίσθηση ότι κάτι έρχεται, ότι η χαρά και η ευτυχία πλησιάζουν. ότι το καινούργιο θα είναι καλύτερο από το προηγούμενο.
τώρα που είμαι στα νότια προάστια μου είναι δύσκολο να πάω. ίσως και το βρίσκω σαν δικαιολογία (και δεν πήγα να βρω τους φίλους που εξακολουθούν να χαίρονται με τη προσωρινή θάλασσα χαράς και ξεγνοιασιάς αυτού του δρόμου με το απαραίτητο 'ροκ εντ ρολ').
μακάρι να ήμουν περισσότερο ξένοιαστη αυτά τα χριστούγεννα...
Ωραίο το ποστ, ωραίες οι φώτο. Τώρα γιά τους οικολόγους στην Ελλάδα έχω κάποιες επιφυλάξεις στο ότι μερικές φορές υπερβάλλουν, όπως π.χ στην πίστα αυτοκινήτων στο Αιγίνιο. Ξοδεύτηκαν έκατομμύρια σε μιά περιοχή που ήταν έλος και κατάφεραν να την κλείσουν με την αιτιολογία ότι τα μοτέρ θα διατάραζαν την πανίδα της περιοχής. Αλλά και ο Νίκος Μάργαρης (καθηγ. Πανεπ.) αρκετές φορές σε άρθρα του έχει επικρίνει θέσεις και απόψεις τους.
Υ.Γ. Προς Γάτον, οιφώτο με το SE K800i έχουν παρθεί;
@alexandra,
η φοίτησή μου στη νυχτερινή Αθήνα περιελάμβανε και Πλ. Μαβίλη.
Ήταν οι μέρες της νυχερινής ζώνης του Καναλιού 15 (104.5) και του Λώρα μέχρι πρωίας.
Ωραίο ποστ don, μου θύμισες τον ρεπόρτερ don, με το Λούνα Παρκ του.
alexandra, πως τη λέγαν εκείνη την τρύπα στη Μαβίλλη που παίρναμε το whisky σε πλαστικό ποτηράκι με 150 δρχ και ξημερωνόμασταν μετά στο χορτάρι σκνίπα;
Άρχισα να ξεχνάω μεγάλα κομμάτια της καθημερινότητας του παρελθόντος, ανθρώπους, το κλίμα μιας παρέας, σκέψεις, άλλα έγιναν πιό έντονα τα θυμάμαι, τα ξαναζώ και τα αφηγούμαι κάθε μέρα μέσα μου και ίσως αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, από τη στιγμή που τα ζούσα. Κάποια από αυτά που νομίζω πως έχασα ξανάρχονται απροσδόκητα, χάρη σε μια λέξη που θα πει κάποιος, σε μια εικόνα. Άλλα έρχονται για να ξαναζωντανεψουν για πολύ καιρό και είναι έτοιμα να πηδήξουν σε όποιο βαγόνι στην αλυσίδα με τους συνειρμούς βρουν βολικό, για μέρες, για μήνες. Άλλα, αρπάζουν την ευκαιρία πηδάν στο βαγόνι και μετά χάνονται πάλι για πολύ καιρό. Όσο μεγαλώνω πάντως νοιώθω, γίνομαι καλύτερος σταθμάρχης.
Πήγα σήμερα στο πάρτυ στου Γάτου, είδα τον αντιδραστήριο να εξηγεί πως πέφτουν τα μπετά στο google, τον πόντικα να λέει κάτι ακαταλαβίστικα για χαϊεντάδες, τη Σιμέλα να μιλάει με το γιατρό για τον Orhan Pamuk, και με τον antonios για την άλλη μισή του καρδιά που 'στη Σουηδία βρίσκεται', την παράγραφο να καμαρώνει το Γάτο που είναι στις καλές του και την alexandra που έδειχνε σε ένα παράθυρο όπου κάποτε έμενε η δική μου πλατεία Μαβίλλη.
Καλό βράδυ
Χρόνια πολλά Άννα
:))
andy
:)))
andy
:)))
This post has been removed by the author.
@zontas,
νομίζω ότι μιλάς για το Λώρα, μια τρύπα όπως το είπες (με τις τουαλέτες στο υπόγειο).
Τρεις κλασικές φυσιογνωμίες, γέροι μπεκρήδες, στο πεζοδρόμιό μπροστά του και απέναντι, στο παρκάκι, όλο το παρεδώσε.
Θυμάμαι ατελείωτες after hours συζητήσεις με το Χρήστο Βακαλόπουλο, τον Ανδρέα Ρουμελιώτη, τον Ευγένιο Αρανίτση, το Χρήστο Δασκαλόπουλο, την Άννα Παναγιωταρέα, το Θοδωρή Μανίκα και τόσους άλλους.
Ωραία ήτανε.
Πάμε γι'άλλα.
-> andy,
συμφωνώ μαζί σου. πράγματι το κέντρο είχε άλλη ζωή, περισσότερο γνήσια διασκέδαση (και τώρα προφανώς, αλλά ίσως εγώ μεγάλωσα - λίγο - και τα βλέπω τα πράγματα αλλιώτικα!)
ναι! ο λώρας έχει 'θρέψει' γενιές ελλήνων παίδων διψασμένων στα άγρια μεσάνυχτα και με την παρέα της κυριακάτικης εφημερίδας!
-> zontas,
εκτιμώ ότι με κάλυψε ο άντυ, λώρας θρυλικός! όμορφα τα συνέδεσες :)
σσ: 'ροκ εντ ρολ' εννοούσα την πρώτη φορά.
Nikos Dimou said...
Δυστυχώς δεν καταλαβαίνω σουηδικά. Διάβασα μόνο το ονομά μου: η Σιμέλα με αναφέρει στο σουηδικό της ποστ για τον Ορχάν Παμούκ - αλλά στο αντίστοιχο ελληνικό δεν υπάρχω.
Σαβ Δεκ 09, 06:45:30 μμ
*****
Ζητώ συγγνώμη κ.Δήμου, μεταφράζω ελεύθερα (κ. Συμέλα αν κάπου δείτε λάθος, με διορθώνετε! Jag är nästan självlärd i svenska förresten-Είμαι σχεδόν αυτοδίδακτος στα σουηδικά):
"Ένας από τους έλληνες αναγνώστες μου (γυναίκα) που ζούνε στις Η.Π.Α. και σχολιάζει τα κείμενά μου, ειδικά αυτά που αναφέρονται στην Τουρκία και στους τούρκους, έχει πολύ μίσος απέναντι στους τούρκους, μίσος το οποίο διαποτίζει τα σχόλιά του.
"Την ρώτησα αν είναι το Ισλάμ που μισεί στους τούρκους, αφού η θρησκεία μπορεί να φανατίσει τους οπαδούς της, αλλά μου είπε ότι δεν έχει τίποτα εναντίον του Ισλάμ!
Θέλω να γράψω στο σημείο αυτό κάτι που διάβασα στο πιο δημοφιλές blog της Ελλάδας το http://doncat.blogspot.com,
το οποίο ανήκει στον συγγραφέα Νίκο Δήμου:
"Ίσως μπορώ να μισήσω έναν άνθρωπο ή μερικούς ανθρώπους που μου έκαναν κακό...
αλλά πως μπορώ να μισήσω κάτι, τόσο αφηρημένα όπως μια ολόκληρη χώρα ή ένα ολόκληρο έθνος;"
doctor
Y.Γ. Κύριε Δήμου έστειλα κατά λάθος 4 φορές το ίδιο σχόλιο (Σαβ Δεκ 09, 06:20:01 μμ και μετά). Ζητώ συγγνώμη.
Reactor69 said...
Πάντως εμένα έπαψαν να μου κάνουν "κλικ" οι γιορτές εδώ και πολλά χρόνια(θα με κόλλησε ο Γάτος!).
**********
Τα Χριστούγεννα από τότε που ο Μέγας (;) Κωνσταντίνος τα επέβαλε είναι μια γιορτή-αποθέωση του δήθεν και εξαρχής κίβδηλη και κλεμμένη (βλ.Μίθρας).
Είναι η αποθέωση της μεγαλούπολης και της κραιπάλης, όπου όλοι γινόμαστε Λούκουλοι και Καλιγούλες σε πλήρη αντιδιαστολή με το νόημα των Χριστουγέννων (ποιο είναι άραγε;).
Ενώ το Πάσχα είναι η μεγάλη γιορτή της ελληνικής υπαίθρου, είναι η Ανάσταση της φύσης, ίσως το πιο δυνατό παγανιστικό κατάλοιπο.
Είναι η εκδίκηση του χωριού.
Είναι σα να στήνεις τεράστιο μπάρμπεκιου με πυρωμένα κάρβουνα μέσα στα υπουργεία της ματαιοδοξίας τύπου Attica, Factory, Mall κ.λπ.,με ακαταμάχητα όπλα λιπαρά χωριάτκα λουκάνικα να στάζουν, να τσικνίζουν σαν καπνογόνα το ντεμέκ (και καλά στα Αθηναϊκά) της κατευθυνόμενης μόδας και του πιθηκισμού.
Στα Χριστούγεννα τα πάντα είναι ψεύτικα.
Με μεγαλύτερο απατεώνα τον Αη Βασίλη coca cola...
Γι αυτό και όλοι μελαγχολούν, ενώ το Πάσχα είναι αληθινό.
doctor
xαρουμενο(χαζο) προ-xmas παρτυ οικολογων με παιδακια,αφισες για ανευ λογου υπαρξης αρκουδοπαντα και τζαμπανταν τσιγαρα;
Ο παραδεισος του λαθρομεταναστη(οσον αφορα τα κουτρα φαγητα και τσιγαρα,χεστηκε για τα ασπρομαυρα αρκουδοπαντα) αλλα για εναν φυσιολογικο(;) ανθρωπο οτι πιο pathetic.Θα προτιμουσα να μαζευανε υπογραφες για την αποστολη επιπλεον στρατευματων στο Ιρακ.
Η 7η Ιανουαριου θα ειναι μια ομορφη μερα στολισμενη με καμμενα χριστουγεννιατικα λαμπιονια.
Ασφαλως & υπαρχει υγιες μισος προς λαους & εθνη,οταν αυτα ειναι " κακα ".Για την κακία,υπαρχουν υποκειμενικες ατομικες αλλα & γενικευμενες ( " αντικειμενικες " ) εκτιμησεις. Π.χ,οι περισσοτεροι Γερμανοι ηταν ναζιστες & δικαιουται καποιος να τους μισει " εθνικα". Τωρα ομως,εγιναν μπουληδες,μονο 28% υπερ θανατικης ποινης,ειναι αοπλοι & η αστυνομια τους τρωει ξυλο απο τους αναρχες. Αρα," Γερμαναραδες-ναζιστες" τελος. Οι Τουρκοι ειναι σαν εμας,αφου εκεινοι μας γεννησαν Εχουμε την ιδια φασιστικη κακια. Αρα,δικαιουνται...οι αλλοι λαοι να μας μισουν αμφοτερους. Το μεταξυ μας μισος ειναι κουφο,διοτι ειμαστε ιδιοι. Οσο για τη μπαρουφα περι Χριστουγεννων-Πασχα,τα Χριστουγ. ειναι αρχαιο καταλοιπο,το Πεσαχ ειναι καθαρα εβραιογενες.
Κύριε guerrero762, διαβάζοντας το γεμάτο μίσος σχόλιό σας και κυρίως διαβάζοντας το editorial στο blog σας, υποθέτοντας ότι πιστεύετε τα όσα γράφετε,
σας προτείνω να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό ψυχολόγο και μάλιστα σύντομα.
Είστε η κλασσική περίπτωση ψυχάκια καραβανά.
doctor
Υ.Γ. Δεν κάνω πλάκα...
Εμένα μου άρεσε η τελευταία φωτογραφία.Και ξαναθυμήθηκα την χαριτόβρυτη θεία Μίκα.Η οδός Χάρητος της ταίριαζε πολύ!
Στο προηγούμενο ποστ αναφερθηκατε στην συνέντευξη σας. Τώρα κατάφερα να την ολοκληρώσω, είχα κάποιες υποχρεώσεις στη διάρκεια της ημέρας.
Τι μου θυμίσατε...Στην οικογένειά μας η κλασσική μουσική ήτανε το μόνο είδος μουσικής που ακούγαμε. Κι αυτό διότι ο αδελφός της μητέρας μου έπαιζε βιολί, η αδελφή της πιάνο. Και ως εκ τούτου, έπρεπε και τα παιδιά να ακολουθήσουν τ αχνάρια των μεγάλων.
Είχαμε ένα όρθιο Steinbach. Σ αυτό μελετούσαν η ξαδέλφη μου (καμμιά 20αριά χρόνια μεγαλύτερη μου) η αδελφή μου (8 χρόνια μεγαλύτερη) και η υποφαινομένη.
Εκείνα τα χρόνια βλέπετε μέναμε όλη η οικογένεια σ ένα μεγάλο διώροφο παλιο τούρκικο σπιτι.
Η εξαδέλφη μου ασχολήθηκε μόνο με τη μουσική. Η αδελφή μου ΚΑΙ με τη μουσική.
Εγώ ως μικρότερη και πιο ανεξέλεγκτη, ναι μεν λάτρευα να ακούω μουσική, τεμπέλιαζα όμως να μελετώ.
Περνούσα ωραιότερα στις συναυλίες, στα ρεσιταλ κλπ.
Πολύ αργότερα μετάνοιωσα που σταμάτησα το πιάνο. Αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Η μουσική αν την αφήσεις για λίγο σ αφήνει για πάντα.
Αυτό που μου έμεινε είναι να μπορώ να ακούω καλή μουσική και τολμώ να πω, να την καταλαβαίνω, να την απολαμβάνω.
Σκέφτομαι ότι μερικά κονσέρτα για πιάνο (Ραχμάνινωφ 2ο, Λιστ 1ο, Τσαικόφσκυ, Γκρηγκ κ.άλλα που αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι) τα έχω ακούσει τόσες φορές που τα μελετουσαν οι ξαδέλφη και η αδελφή μου που τα θυμάμαι μέτρο-μέτρο.
Με γυρίσατε πολλά χρόνια πίσω και ήταν όμορφα...
Γιατρέ μου, ο Guerrero είναι γνωστός εν τη Ιουδαία από τη ...Μεγάλη Εβδομάδα.
Ο πρώτος που τον απεκάλεσε τότε "ψυχάκια" ήταν ο ...υποφαινόμενος - του τα 'σουραν και άλλοι βεβαίως.
Στη συνέχεια όμως ανακαλύψαμε και άλλες "πλευρές" της προσωπικότητάς του και έγινε αναπόσπαστο μέλος της παλιάς παρέας μέχρι που μας άφησε κάποια στιγμή.
Τώρα που επανήλθε, εσύ ως νεότερος σχηματίζεις την ίδια αρχική εντύπωση. Είσαι βέβαιος πως έχεις κάνει σωστή ...διάγνωση;
Τα φαινόμενα ενίοτε απατούν :))
Το ευχαριστηθήκατε δηλαδή...
Μη μου πειραζετε τον...556 ( οσονουπω,αν & μετα την Ειρηνευτικη Ιρακ ,θα παμε για αυξηση). Ειναι ιδεολογος του φασισμου /μιλιταρισμου ,με ντομπρα & αντρικια φωνη. Να τελειωνουμε τα υποκριτικα για τις " φιλιες των λαων ".
γεματο μισος;
Υπερβολικος φιλτατε γιατρε.
Ψυχακιας καραβανας;
Μπα..
Ο μεσος ψυχακιας καραβανας ειναι μικροαστος ή βλαχος,τζαμπα μαγκας εντος στρατοπεδου και προιον της εταιρειας 'Κοτοπουλα Ιωαννινων' εκτος πυλης.Εχει συνηθισμενες φιλοδοξιες και στολιζει ανοητως το στρατοπεδο με κακοτεχνα χριστουγεννιατικα στολιδια του anus.
Ειναι απλοικος και νομοταγης.Πατριωτης και λαμογιο της πλακας οπως η συντριπτικη πλειοψηφια των ελληνων.
Δεν ανηκω στην συνομοταξια.
Λαθος διαγνωση sunshine.
Ως "Ιερός Ερμηνευτής" της νέας μας θρησκείας, να πληροφορήσω τους νεότερους (και πιθανώς "αμύητους") για την "παρθενική" εμφάνιση του Guerrero762 (τότε με το μάλλον ...ανορθόγραφο nick "querrero") σε αυτό το post.
Τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία - για περισσότερες λεπτομέρειες απευθυνθείτε στον αδελφό μοναχό Μπροκόλιο.
Με συγχωρείτε, λάθος.
Είχε κάνει και παλιότερα σχόλια, αλλά σε εκείνο το ποστ η παρουσία του ήταν ...καταλυτική ;)
Αλληγορία και ψιλο γαζι.
Μερικες φορες αργεις να καταλάβεις αλλά στο τέλος τα κοματια πέφτουν στο παζλ. Ο ενας ριχνει το πρώτο, άλλος το δεύτερο, άλλη (αλλος πιθανον και μουστακαλής) το τριτο, και συ παρακολουθεις και τα συναρμολογεις σιωπηλά.
Μετά ξαναδιαβάζεις αυτα που έγραψαν και καταλαβαινεις κι άλλα.
Και τι βγαίνει με τοσες μάσκες;
"WE wear the mask that grins and lies,
It hides our cheeks and shades our
eyes,--
This debt we pay to human guile;..."
Μιχάλη ευχαριστώ για το link.
Νομίζω όμως ότι η κατάσταση είναι σοβαρότερη από όσο νόμιζα.
Ο guerrero762 απορρίπτει τους πυλώνες του συστήματος που υπηρετεί: Πατρίς-θρησκεία-οικογένεια και αγαπά μόνο τα όπλα, δηλαδή το "μέσον".
Προσπαθεί να μείνει στον πρώτο όροφο γκρεμίζοντας το ισόγειο!
Σαλβαντόρ Νταλί σε χακί...
I see pain in your eyes little Konan.
Φιλικά και συγγνώμη για την εκτροπή του θέματος.
doctor
Αυτο που λενε "γνωστες φατσες" αγαπητο τρωκτικο.
Πως ειστε;Ελειπα σε μακρινους τοπους και ουχι μαγευτικους προορισμους.
Στους ορχεις σας βεβαια το που ημουν αλλα η αλλαζονικη εγωκεντρικη φυση μου με αναγκαζει να δωσω και αυτη την αχρηστη πληροφορια.
Με εντυπωσιασα μεσω των οσων ειχα γραψει στην παραπομπη που δωσατε.
Τα ειχα ξεχασει.
Αnyway.
Ο ιατρος θα με μαθει και θα με σιχαθει more.
Υπομονη θελει το μωρο.
Επιμενω στη αρχικη εντυπωση.
Οικολογικο παρτυ για τα χριστουγεννα;;Με δωρεαν τσιγαρα;
Τελικα ισως επρεπε να παω και εγω.Τοση παρανοια τελος παντων θα μου ηταν αρεστη...
Απουσίαζα όλο τα βράδυ - λόγω "2" του Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Ήταν μία σημαντική εμπειρία. Κατάλαβα γιατί δεν έχει γραφτεί ούτε μία ουσιαστική κριτική - μόνον έπαινοι και συγχαρητήρια.
Θα προσπαθήσω αύριο να γράψω μία νηφάλια ανάλυση.
Υ. Γ. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες με Kodak Easyshare Z612. Πλεονέκτημα; Έχει δωδεκάρι οπτικό ζουμ (35-432) με σταθεροποιητή που σημαίνει ότι τραβάς από πολύ μακριά χωρίς να γίνεσαι αντιληπτός.
Όμορφο και μελαγχολικό το σημερινό ποστ.
Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε, όσοι ζούμε στην Ελλάδα(στην Αθήνα;) ότι είμαστε τυχεροί.
Μέσα Δεκέμβρη και τέτοια ηλιόλουστη μέρα - μας αποζημιώνει για πολλά...
Α και καλησπέρα στους εναπομείναντες και χρόνια πολλά στις εορτάζουσες.
Ω! Spy Gadget η Ζ612 - ούτε ο James Bond τέτοια μεγαλεία :))
Ζω κι εγώ στο εξωτερικό και παρακολουθώ την ελλαδική επικαιρότητα μέσα από όνλαϊν εφημερίδες.
Θα με ενδιέφερε πολύ ένα κείμενο και μια συζήτηση για το "2" από τον Νίκο και άλλους που το έχουν δει.
Έχω την εντύπωση ότι μπορεί να δώσει ωραίες αφορμές για απόψεις (και... διαφωνίες).
Mickey said
Ω! Spy Gadget η Ζ612 - ούτε ο James Bond τέτοια μεγαλεία :))
Το καλοκαίρι στην Κρήτη λύθηκε η απορία της παρέας γιά το τι μπορεί να είναι ένα συγκρότημα κτισμάτων απέναντι σ' ένα μακρινό σχετικά λόφο, με μια OLYMPUS 750 10X αναλογικό, 4Χ ψηφιακό, συνολο 40Χ.
Mickey said
Ω! Spy Gadget η Ζ612 - ούτε ο James Bond τέτοια μεγαλεία :))
Το καλοκαίρι στην Κρήτη λύθηκε η απορία της παρέας γιά το τι μπορεί να είναι ένα συγκρότημα κτισμάτων απέναντι σ' ένα μακρινό σχετικά λόφο, με μια OLYMPUS 750 10X αναλογικό, 4Χ ψηφιακό, συνολο 40Χ.
Mickey said
Ω! Spy Gadget η Ζ612 - ούτε ο James Bond τέτοια μεγαλεία :))
Το καλοκαίρι στην Κρήτη λύθηκε η απορία της παρέας γιά το τι μπορεί να είναι ένα συγκρότημα κτισμάτων απέναντι σ' ένα μακρινό σχετικά λόφο, με μια OLYMPUS 750 10X αναλογικό, 4Χ ψηφιακό, συνολο 40Χ.
Mickey said
Ω! Spy Gadget η Ζ612 - ούτε ο James Bond τέτοια μεγαλεία :))
Το καλοκαίρι στην Κρήτη λύθηκε η απορία της παρέας γιά το τι μπορεί να είναι ένα συγκρότημα κτισμάτων απέναντι σ' ένα μακρινό σχετικά λόφο, με μια OLYMPUS 750 10X αναλογικό, 4Χ ψηφιακό, συνολο 40Χ. Μέχρι και παιδικά ποδηλατάκια εμφανίστηκαν στην φώτο.
Συγνώμη κόλλησε ο blogger και τελικά εμφάνισε όλες τις προσπάθειες, τι συμβαίνει με τον beta ρε Πόντικα;
ΞΕΡΕΤΕ τι συμβαίνει με τον blogger της ...Goofle(!) - μην ξαναπάρω το φτυάρι πάλι :)))
Μήπως να κάνω καμιά επίσκεψη στο ...Mountain View; - άλλωστε η Καλιφόρνια ήταν ΠΑΝΤΑ το όνειρό μου ;)
doctor,
Ο guerrero επιχείρησε να γράψει ως κυνικός με μια πνοή πεσιμισμού, no need to judge him σαν κατίνα.
Καλησπέρα Γάτε, φίλοι μας εδώ, φίλοι μας εκεί...
Τι όμορφο ποστ! Τι έγινε Ντον, κόλλησες φωτο-«πλούτο» από κάνα άλλο μπλογκ που σου άρεσε?! Χαρ χαρ, wink-wink, πλακίτσα...
Μόλις έκατσα, μετά από μέρα ασύλληπτων τρεχαμάτων (και πού να σφίξουν κι οι γιορτές!) και δεν έχω ούτε μισή μουσική να παίζει, ούτε τιβι – χαλί, τίποτε. Επεβίωσα ενός παιδικού πάρτυ-μαμούθ (και δεινόσαυρου και όλης της παρέας τους μπορώ να πω), με δεν ξέρω κι εγώ πόσα τσιρι-μπέλ (από το τσιρίδα για) ανά παιδάκι... Ατιμα τσιριμπέλ, λειτουργούν αθροιστικά, σε πονοκεφαλιάζουν ύπουλα και σε αποδιοργανώνουν εντελώς οργανωμένα, ανά στρώματα.
Τώρα στην απόλυτη ησυχία του σπιτιού (πέραν των κλικ-κλικ-κλικ των πλήκτρων που σας γράφω, και δυό ήσυχων ανασών – ξεράθηκαν τα τέρατα, δόξα σοι), ευτυχώς νομίζω ότι κουφάθηκα... Αλληλούϊα!
Λοιπόν το πάρτυ ήταν σε ένα από αυτά τα νότια σπίτια, στην περιοχή που ο πίσω δρόμος είναι ισόγειο πορτάκι κι η εμπρός είσοδος, 5-όροφη μαιζονέτα. Κι ο πιο φτωχοπρόδρομος είναι ο δακτυλοδεικτούμενος που έχει μόνον 2 κίονες κορνίζα στο γκαράζ (ε μα κι εσύ χρυσέ μου!). Τρίτος γάμος του κυρίου, η τελευταία σύζυγος κυρά, με τα δύο νεαρότερα τέκνα, συν όλα τα προηγούμενα, που το κάθε του παιδί είχε καλέσει και μερικούς φίλους, όπου όλοι είχαν αδέρφια και διάφορους συμμαθητές, και καταλαβαίνετε το ΤΙ γινόταν... When Harry (Potter) met Fellini!
Κλόουν για τα μικρά, μάγος για τα μεσαία, μακιγιέζ για τα ακόμη μεγαλύτερα (ζωγράφος, εκπληκτική, έφτιαξε κάτι φατσούλες από τιγράκια και πεταλούδες μέχρι ολόκληρη άνοιξη και καταρράκτες σε μεγαλύτερα παιδιά), extra baby-sitters για τα αδέσποτα βρέφη, dj, μέχρι και live μουσική για το τέλος (τιμητική Παπαρίζου!), να οι δίσκοι, να τα ποτά, να οι τρικλοποδιές από τα αφηνιασμένα / αφιονισμένα γλυκάααα παιδάκια (μη χέσω!).
Να βρέχει μπαλλόνια και παιχνίδια για τα υπερκορεσμένα γκρέμλινς (μέχρι και δεκάδες από κάτι σωλήνες που τις στρίβεις και πετάγονται με κρότο ένα κάρο νιανιά σερπαντίνες και glitter από μέσα, πήραν κι ένα παιδάκι, ξώφαλτσα ευτυχώς), που οι του catering στο τέλος, αποφάσισαν συλλήβδην να κάνουν κάτι πιο εύκολο, κάτι άκουσα για γομωτές στην Πυρκάλ...
Ε, ακόμη και οι ψυχραιμότεροι «been-there-done-that» χαϊχλίδογλου, μόλις ξεπέρασαν το αρχικό σοκ (ρε τον κερατά, πού τους βρήκε τώρα αυτούς, να πάρω εγώ καλύτερους για το πάρτυ του δικού μου!) κι άφησαν στη γκαρνταρόμπα το υφάκι (χεχε εύχομαι ρε να σου ανέβουν με τα παπούτσια στο μαξιλάρι όλα τους!), άρχισαν να μαζεύονται γύρω από το τεράστιο δέντρο με τα δεκάδες παιχνίδια και φωτάκια επάνω (μεγάλο το playroom, αλλά πώς χώρεσαν το δρυμό ολόκληρο χωρίς να γκρεμίσουν τοίχο?!).
Με ποτά στο χέρι, αργότερα φαγοκραιπάλη στο στόμα, και παιδιά εξαφανισμένα σε παράλληλο σύμπαν (στο μισό μέτρο από μας μεν, σε σινεμασκόπ παιδομίξερ δε), μια χαρά τα πηγαδάκια και τα κινητά.
Κι άρχισαν να μιλάνε λίγο βαθύτερα από το «πόσα βγάζω εγώ ρε, ξέ’ς?». Και τότε ξεκίνησε το πώς δεν κοιμάται κανείς όταν απαχθεί πλέον από μωρό, πώς τα λατρεύεις αλλά το καθεστώς ομηρείας σε φτάνει στα όριά σου, how much you want yourself back αλλά δεν διανοείσαι τη ζωή σου χωρίς αυτά, πώς σεβόμασταν ή δεν σεβόμασταν εμείς στην εποχή μας, πού μένεις, α, εκεί έβγαινα βόλτα εγώ για νυφοπάζαρο, του πότε είσαι, α, δε σου φαίνεται...
Και συντελεστές δόμησης και ποδοσφαιρικά και πωπω όλοι ίδιοι είστε, ναι, ενώ εσείς οι γυναίκες, ε? Αλλά πάλι πίσω στο όταν είχαμε Χριστούγεννα στο χωριό, και χιόνι και λιγοστά δώρα μα πολλή αγάπη, ή πολλή μοναξιά και τι μου λέτε τώρα και δως του Χριστούγεννα... Σα να πιάναμε τις αναμνήσεις μας αγκαζέ και με αυτές χαιδεύαμε την καρδιά του άλλου «ναι, ξέρω, κι εγώ κάπως έτσι, αθώες εποχές ή εμείς αθώοι?».
«Κοίτα τα τα σκατουλάκια πώς παίζουν, όλα τά’χουν και τίποτα απ’ολ’αυτά δεν θα τους χρησιμεύσει στα μεγάλα προβλήματα αργότερα..». Κι αναστεναγμοί και χαμόγελο «ξέρω, ξέρω...» σαν το βλέμμα των δικών μας των γονιών «όταν θα μεγαλώσεις μεθαύριο, τότε θα καταλάβεις»...
Αγκαζέ. Οχι τόσο αγαπησιάρικο όσο μια σφιχτή αγκαλιά «έλα ρε κολλητάρι, μού’λειψες!», μα ούτε λιγότερο φιλικό από ένα κλείσιμο ματιού «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε...».
Στο τέλος (ποιό τέλος, με κλάρκ θα βγάζουν ακόμη τους υπόλοιπους μου φαίνεται...), όλοι ευχόντουσαν αντί «χρόνια Πολλά, να σας ζήσει ο Λουδοβίκος 19ος», ζεστά «Καλά Χριστούγεννα», και ζεστές ματιές και σε όσους δεν ήξεραν. «Καλές Γιορτές» εν μέσω (ακόμη!) σπασοτυμπάνικων «Happy Birthdaaaaaaayyyyyyyyyy dear Loudieeeeee!” και κεριών που έσβηναν για 300ή φορά just for the fun of it (στα πόσα κιλά σάλια, φου και φτου! καταρρέει μια τούρτα «αεροπλανοφόρο με queer transformers χτύπησε ξέρα στη Χαβάη» ή κάτι τέτοιο?)...
Γλυκειά η γεύση... Pre-Christmas αναμονή νομίζω είναι καλύτερα. «Το καλύτερο έρχεται» προσμονή της εντελώς προβλέψιμης γιορτής, που με το που μπαίνει είσαι ήδη γκολ και στο μπούχτισμα...
Καληνύχτα σε όλη την παρέα, sleep tight!
:)))
Σχεδόν όλες αυτού του τύπου οι εκδηλώσεις μου φέρνουν μια κάποια μελαγχολία, το γιατί δεν το ξέρω.
Επιπλέον δεν αντέχω τα σπρωξίματα, που είναι αναπόφευκτα όταν έχει μαζευτεί όλη η Αθήνα σε ένα δρόμο καθώς και το κιτσ των στολών κάτι πράσινα ξωτικά, μπλε άγιο βασίληδες κτλ...
τωρα με τα νεα τυρογαριδακια με γευση βαλιουμ ο καθε καμμενος γονιος θα αισθανετε λιγοτερες δολοφονικες τασεις στα γαμωπαρτυ των petites μουλων
Anarchist, είχα σκεφτεί ότι αν ποτέ έβαζα αβατάρι, αυτό θα ήταν ο Μπερτόδουλος.
Άφεριμ, γιάβρουμ
Μου αρέσει που μέσω του γεγονότος νοσταλγούμε την Θεία Μίκα. Η οποία πιστεύω θα προτιμούσε το Κολωνάκι όπως υπήρξε μια φορά κι έναν καιρό. Λιγότερο δήθεν.
Επιτρέψτε μου να απομυθοποιήσω τα -λίγο απ΄όλα- christmas celebrations με λεζάντες οικολογικής συνείδησης -sponsored by Lucky Strike- (θα τα βρείτε στο τέλος του δρόμου), όπου καταπιεσμένες οικογένειες τρέχουν με τα μικρά τους να αρπάξουν το χαμένο χρόνο που οφείλουν. Σε εκείνα και στον εαυτό τους. Τα στήνουν και για το memoir με ένα μάτσο εορτινά μπιχλιμπιδόνια και smiiile!!
...Ουπς, η φώτο χλώμη. Το παιδί δεν χαμογέλασε στο κλικ.
(?)
Έχει πλάκα όταν μια συζήτηση ξεκινάει εδώ και συνεχίζεται αλλού.
Ο zontas κατάλαβε το λάθος μου και οφείλω να διορθώσω.
Ανέφερα πριν την Άννα Παναγιωταρέα πριν, καλά κρασιά!
Άννα Παναγιωτοπούλου εννοούσα.
Μην τρελαθούμε κιόλας...
Μολις εκτοξεύθηκε το Ντισκαβερυ και παρ'όλο που το σπίτι μου απέχει 150 μιλια από το Κεννεντυ Σπεϊς Σεντερ, ειδα όλη τη φλογα να φευγει προς τον ουρανό. Πρωτοφανες θέαμα.
Ηταν το άστρο της Βηθλεέμ.
This post has been removed by the author.
Πανάσχημη,
η φλόγα ήταν εκτόξευσης, όχι διάλυσης? Δεν ήταν πεφταστέρι το της Βηθλεέμ??
Πέραν της πλάκας, θεωρώ ότι είσαι τυχερή που μπορείς και παρακολουθείς τέτοια φαντασμαγορικά θεάματα από το σπίτι σου.
Σε λίγες μέρες μετακομίζω μόνιμα στην Σουηδία και ανυπομονώ να δω και να φωτογραφήσω το aurora australis (αν θυμάμαι καλά, τοποθεσιακά αυτό το φαινόμενο παρατηρείται-Μικυ, τα φώτα σου παρακαλώ).
Αυτά κλείνοντας την παρένθεση για τις ουράνιες "αποθεώσεις".
Ελινορ
Ειχα μισοαποφασισει να παω απόψε αλλά ελεγαν ότι οι πιθανότητες ακύρωσης ήταν μεγάλες λόγω καιρού.
Την πάτησα.
Από κοντα σου κοβει την ανάσα.
Οποιος έρχεται Αμερική και δεν επισκέπτεται το Kennedy Space Center , εχει χάσει.
Καλο ταξιδι στην Σουηδία και καλή διαμονή.
Αλλοι με διαστημοπλοια & αλλοι ...ουφο,εναντιον ιδιωτικων Πανεπιστημιων...
τι διαστημοπλοια και παπαριες και ιδιωτικα πανεπιστημια ρε;
Παπαδοπουλο θελετε για να στρωσετε ολοι σας.
Αυτον με γεμιση σοκολατας γιατι με φραουλα δεν λεει...
Καλημέρα!
Sorry Blade, τυπογραφικό λάθος. Το διόρθωσα.
Αφροδίτη σε φόρμα - η περιγραφή του παιδικού πάρτι υπέροχη!
Είπα κι εγώ Andy - η Παναγιωταρέα σου ρίχνει δύο γενιές... την είχα παραγωγό στο "Μία Ταινία μία Συζήτηση" στην δεκαετία του 70 (τότε Άννα Μωραΐτη).
Guerrero πολύ sabre rattling! Τι γίνεται - έπεσε πολλή ειρήνη και σου την δίνει;
Αν τους ρωτήσεις τι είναι ρε παιδί μου ομάδα, φτάνουν τη συζήτηση στην αρχή της, στη ρήση του Einstein, ότι η βλακεία είναι ανίκητη. Ε, και λες: εγώ ξέρω τι είναι ομάδα, ο Einstein επίσης ήξερε. Ποιος από όλους μας είναι ο ανίκητος βλάκας.
Ανοίξτε ΕΤ1.
Ο Αρχιεπισκοπίξ μετέτρεψε το ποδηλατοδρόμιο σε εκκλησία!
Πάρτι στο ποδηλατοδρόμιο!
Καλά δεν έχει το Θεό του!!!!!
Αν δεν κανω λαθος εισασταν παλια καπνιστης και τωρα φανατικος αντι.Εγω τ αεχω ελλατωσει στα 4-5 την ημερα,λογικος αριθμος νομιζω.Ειμαστε συνιδιοκτητες σε ενα εξοχικο με τον κουνιαδο και συννυφαδα που ειναι Γερμανιδα και εχει ολλα τα ελλατωματα της φυλης της.Το καλοκαιρι ειναι καλα καπνιζω με την υσηχια μου στον κηπο,τον χειμωνα ομως αν ερθουν περνω τα μυρια με το τσιγαρο.Πρεπει να καθησω τοσο κοντα στο τζκι που απο θαυμα δεν καηκα ακομη και φυσικα το τσιγαρο καπνιζεται κακην κακως.Αυτα.ΑλικηΒλεπω οτι με το περασμα του χρονου κανω ορθογραφικα λαθη.Συγνωμη.Αλικη
@aliki:
Εδώ είναι που ο ΝΔ θα χρησιμοποιήσει το επίθετο "αρειμάνιος"!!!Και θα συμπληρώσει:"4 πακέτα ήταν αυτά!"
(Ένα χρόνο στο μπλογκ,τον μάθαμε απέξω και ανακατωτά).
:))
Αλίκη καλύτερα να μην με επισκεφθείτε - οι καπνιστές μόνο στη βεράντα ή στον κήπο...
Μια μερα θα κατσω και εγω Αθηνα και θελω να παω καπου με Γεωργια....
Πηρα τηλεφωνο για το << 2 >> και μου ειπαν πως εχουν θεσεις μονο περιορισμενης ορατοτητας....Μαλλον εξωστη εννοουν...
Κριμα,τα εισητηρια πρεπει να εχουν κλεισει εδω και πολυ καιρο...
Καμια αλλη παρασταση να μου προτεινει καποιος φιλος?
Πρώτα η γιορταστική πομπή ανθρώπων στους δρόμους και μετά η χαλαρή πομπή σχολίων στο blog.
Τάκη, όσο αναφορά στις θέσεις του Παλλάς μπορείς να ρίξεις, εάν δεν έχει ρίξει ήδη, μιά ματιά στο: http://www.ticketshop.gr/home/gr/pallas_plano2.htm
Επειδή θα βρεθώ, και εγώ, για λίγες μέρες στην Αθήνα προσπάθησα να κλείσω θέσεις μέσω διαδυκτίου... Ενώ τις έκλεισα κανονικά με πιστωτική κάρτα για την ημέρα που ήθελα, στο τέλος είχε μήνυμα ότι θα επικοινωνήσουν μαζί μου σε 3 μέρες για να μου πουν εάν οι θέσεις υπάρχουν! Πρωτοφανές!
Α, και κάτι άλλο, τα εισιτήρια είναι αρκετά ακριβά...
Πανάσχημη, ζηλεύω!!!
. . .
Η Άφρο σε φοβερή φόρμα ("ζωγράφισε" ολόκληρο παιδικό πάρτι), ο Guerrero επίσης (στο δικό του "άθλημα" - διαθέτει ακόμα και ...λύσεις για ταλαίπωρους γονείς) κι εγώ ούτε μια κατοστάρα δε μπορώ να κάνω :(
Άντε να πάω σε κάνα ποδηλατοδρόμιο να βρω κι εγώ τη δικιά μου - άλλωστε έχω να πάρω ...αντίδωρο από τα χεράκια Του από το Πάσχα :))
Για να εχω την μεγαλη ευχαριστηση να σας δω απο κοντα υποσχομαι να μην καπνισω καθολου ουτε στην βεραντα
Οι εικόνες Θυμίζουν μάλλον εκείνες τις γκαγκστερικές ταινίες που ο νονός φονιάς του νεκρού φιλά το θύμα του, γεμάτος συγκίνηση για την απώλεια.
Φονιάδες του περιβάλλοντος είμαστε όλοι οι κάτοικοι των τσιμεντουπόλεων με τις συνήθειες μας.
Ανακοίνωση Σχολίου
<< Home