Το Παράπονο ενός Blogger

Κάνεις λοιπόν ένα blog στα 71 σου, για να συζητήσεις, για να εκθέσεις τις απόψεις σου (και να εκτεθείς), να κρίνεις και να κριθείς.

Δύσκολη δουλειά διότι πλάκωσε κόσμος πολύς, εκατοντάδες τα σχόλια (μόνο να τα διαβάσεις θέλεις οκτάωρο) και μέσα στον κόσμο αυτό υπάρχουν όλα τα είδη και τα γένη: οι λογικοί, οι παλαβοί, οι εύθικτοι, οι σοβαροί, οι είρωνες, οι ευαίσθητοι, οι οργισμένοι (γενικώς) οι φανατικοί – κάθε καρυδιάς καρύδι.

Προσπαθείς να κρατάς τις ισορροπίες, να φέρεσαι με ίδιο τρόπο σε όλους, να απαντάς (σχεδόν) σε όλους όσοι σου απευθύνουν τον λόγο (το πιο δύσκολο), να μην χάνεις την ψυχραιμία σου.

Επιμένεις στην άποψή σου; Σε λένε δογματικό. Αλλάζεις; Σε ονομάζουν ανεμοδούρα. Επιτρέπεις την πλάκα; Σε λένε ελαφρό. Την κόβεις; Σε αποκαλούν βαρύ και χωρίς χιούμορ. Βάζεις moderation; Λογοκρισία! Δεν βάζεις; Ασυδοσία.

Και το χειρότερο: Εσένα, τον αιώνιο σκεπτικιστή, σε αποκαλούν ...απόλυτο.

Δεν τα κατάφερα πάντα – και εκνευρίστηκα και τα βρόντηξα (προς στιγμήν) και στεναχωρήθηκα και απογοητεύθηκα. Αλλά οι χαρές που δίνει το blog είναι προφανώς περισσότερες από τις λύπες – γι αυτό και είμαι ακόμα εδώ.

Μερικές φορές σου έρχεται έντονη κριτική από έναν καλό blogger – κι αναρωτιέσαι: μήπως έχει δίκιο; Πήρα τρία από τα email που μου έστειλε, έβγαλα το όνομα και κάποιες ενδείξεις και τα παραθέτω. Εσείς τι λέτε; Πώς πρέπει να γίνεται ένα blog για να είναι σωστό;

...................................................................



Θα ήθελα να σε ρωτήσω, για την κατηγορία προς εμένα & κάποιους άλλους - για το ότι ήμαστε εκτός θέματος.

Δηλαδή προς όλους αυτούς που γράφουν συνέχεια (μίκυ, αφροδίτη, harry, σαλτάρω) και δεν ξέρω και εγώ πόσοι άλλοι που γράφουν μονίμως εκτός θέματος και μάλιστα γελοιοποιώντας το αντικείμενο των συζητήσεων τι έχεις να πεις?

επειδή δηλαδή κάποιος μπορεί να διαφωνήσει μαζί σου (εν προκειμένω ας πούμε εγώ, του απαντάς λέγοντας του να μείνει εντός θέματος? και οι άλλοι που επιδίδονται σε ένα όργιο ειρωνείας και ελεεινών φληναφημάτων δίνεις τα εύσημα σου? σου αρέσει αλήθεια αυτή η εικόνα?

ρε συ νίκο σε ξέρω και σε διαβάζω από 5η δημοτικού (να είναι καλά ο αείμνηστος δάσκαλος μου). Τα γραπτά σου εξαιρετικά. το ίδιο και εσύ.

Τώρα τελευταία μου βγάζεις μερικές φορές μία απολυτότητα και έναν σκοταδισμό. τι το θέλεις το μπλογκ αν δεν δέχεσαι την υγιή αντιπαράθεση απόψεων?

Πότε έγινε πραγματικός διάλογος στο μπλογκ? εγώ ειρωνείες συγχρονισμένες βλέπω..

Πνίγομαι στη δουλειά αλλά έγραψα σήμερα. Θα περίμενα λίγο καλύτερη ποιότητα..

..................................................

Εγώ θα μείνω με τον Παπαδιαμάντη και το
"όπου γενίκευσις εκεί και η επιπολαιότης"

Καταλαβαίνω όμως πως εσείς θα μείνετε απόλυτα προσηλωμένοι στις ιδέες σας, απόλυτα πεπεισμένοι είστε για την ορθότητα των επιχειρημάτων σας ..
παραδέχομαι λοιπόν και εγώ μαζί σας:

ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ. ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΑΣ.
ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ. ΤΕΛΕΙΩΣ ΟΜΩΣ.

................................................

Ευχαριστώ για την απάντηση αλλά λυπάμαι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Θυμάσαι πως είχε φύγει από το μπλογκ ο Mickey "θιγμένος" και εκνευρισμένος μαζί σου και δηλώνοντας πως δε θα ξαναέγραφε? Θυμάσαι η Αφροδίτη που εκνευρισμένη διέγραφε τα σχόλια της με φασιστικό τρόπο και διεμήνυε την αποχή της?

Αυτούς τους ανθρώπους τους εκθειάζεις Νίκο μου, όπως και τους harrygreco, cyberdust και δεν ξέρω και εγώ ποιον άλλο φαιδρό αφήνεις να αλωνίζουν και να άγουν και να φέρουν τις συζητήσεις.

Και κάποιος άμα τολμήσει ο καημένος να προβάλλει τις διαφωνίες του, τον ειρωνεύονται όλοι μαζί. Λες και είναι οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας, λες και είναι οι μεγάλοι υπερεπιστήμονες με τη σοφία του κόσμου πάνω τους.

Γράφουν μέσα στο μπλογκ για ότι τους κατέβει, ουσία ΕΛΑΧΙΣΤΗ. πραγματικά ελάχιστη. Ο Ιωάννης Σάββας για παράδειγμα γιατί νομίζεις πλέον δεν γράφει?

Είναι συμπεριφορά ανθρώπων υπεύθυνων με τους οποίους θα δημιουργήσεις δημοκρατικό διάλογο? είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τον Φρόυντ με τον Λιακόπουλο, με τον Μπιν Λάντεν, με τον Χριστόδουλο?

είναι επίπεδο συζήτησης αυτό?

Σου γράφω ένα κατεβατό ολόκληρο, και απαντάς με δύο γραμμές. Είναι ισότιμη αντιμετώπιση αυτό?

Τελικά σεβαστέ Νίκο μου το μπλογκ τι το θέλεις να είναι ? Το θέλεις να είναι μία πηγή γνώσης ή το θέλεις να είναι το μέρος όπου συγχρονισμένοι θα γκρινιάζουν και θα χαριεντίζονται οι γνωστοί-άγνωστοι? Μήπως τελικά μετατραπεί σε παιδική χαρά?

Λυπάμαι για τους βαρείς χαρακτηρισμούς, αλλά πίστεψε με, αν δεν ενδιαφερόμουνα, και αν δεν πίστευα εκ βαθέων τα όσα σου γράφω, δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία αράδα να έβλεπες από εμένα.

Και πάλι λυπάμαι. Και εύχομαι να είναι όλο το δίκιο με το μέρος σας.